Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

21 stycznia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu 21 stycznia 2021 roku w Rybniku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 30 kwietnia 2020 roku, znak (...)

o jednorazowe odszkodowanie

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowanie w kwocie 11 808 zł (jedenaście tysięcy osiemset osiem złotych) odpowiadającej 12% stałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej z 23 lipca 2019 roku.

sygn. akt V U 94/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 30.04.2020 roku, sygn. (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. W. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej z dnia 23.07.2019 roku. W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na to, iż zdarzenie nie zostało uznane w karcie wypadku za wypadek przy prowadzeniu działalności gospodarczej, brak było podstaw do przyznania jednorazowego odszkodowania.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł o zmianę decyzji wskazując, że wypadek zdarzył się w siedzibie firmy (która jest jednocześnie jego domem) i przy wykonywaniu codziennych obowiązków związanych z prowadzoną działalnością.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie i podtrzymał wcześniejsze twierdzenia.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony M. W. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie naprawy pojazdów, sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek ramach firmy (...) sp. jawna z siedzibą przy ul. (...) w R.. Miejsce prowadzenia działalności jest jednocześnie miejscem zamieszkania ubezpieczonego. Ubezpieczony szuka samochodów zagranicą, pozyskuje wybrane egzemplarze i przygotowuje następnie samochód dla klienta . Częściowo prace wykonuje w garażu, a część niezbędnych rzeczy ma w części mieszkalnej i w piwnicy. Schody łączą powyższe pomieszczenia.

W dniu 23.07.2019 r. ok. 15:50 w siedzibie firmy w trakcie schodzenia z poddasza prostymi schodami ubezpieczony (ważący ok. 120 kg) niosąc skrzynię narzędziową i halogen samochody źle nastąpił na stopę (czasami mu się tak stopa nagle skręca i jest to następstwo uszkodzenia kiedyś prawej kostki) w konsekwencji utracił równowagę i upadł ze schodów na podłogę z paneli. Potknięcie nastąpiło na wysokości 2/3 schodów na wysokości ok. 2 metrów. Ubezpieczony zleciał na sam dół schodów. Siła uderzenia przeniosła się na ręce i twarz. W związku z tym, że w rękach miał rzeczy nie był w stanie obronić się. Po ocknięciu się zawołał żonę, która wezwała pogotowie ratunkowe. Ubezpieczony został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w R., gdzie zdiagnozowano uraz i udzielono pierwszej pomocy.

Ubezpieczony był niezdolny do pracy w okresie od 23.07.2019 r. do 20.01.2020 r.

W wyniku tego zdarzenia u ubezpieczonego stwierdzono:

1.  uraz prawego nadgarstka ze:

a/ złamaniem dalszego nasady kości promieniowej prawej, leczonym operacyjnie, wygojonym z deficytem ruchomości, konfliktem rylcowo- łodkowatym, przewlekłym zespołem bólowym;

b/ zwichnięcie łokciowym stawów PIP palca IV i V ręki prawej, wygojonym z ograniczeniem ruchomości palca V, poszerzeniem obrysów stawów palca IV I V, wiarygodnym zespołem bólowym

2.  Stan po zwichniecie stawu MCP III ręki lewej , wygojonym z poszerzeniem obrysów, z wiarygodnym zespołem bólowym, bez ograniczenia ruchomości

3.  Stan po urazie śródstopia lewego, podejrzenie infrakturacji kości klinowatej przyśrodkowej lewej

Uraz ad 1a powoduje u ubezpieczonego stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 8 % (wg pozycji 122a/P), a uraz ad 1b z pkt 141a/P – 2% za palec V i 1% za palce IV

Uraz ad 2 powoduje stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 1% (wg pozycji 141a/L)

Wniosek z dnia 2.08.2019 r. o przyznanie zasiłku chorobowego został złożony przez biuro rachunkowe (mieli podpisane przez ubezpieczonego wnioski in blanco). Dopiero 20.09.2019 r. gdy ubezpieczony został wezwany na kontrolne badanie przez lekarza orzecznika, tenże lekarz zapytał go dlaczego nie zgłosił tego zdarzenia jako wypadku przy pracy. Ubezpieczony nie miał wiedzy o tym, że świadczenie z tego tytułu mu przysługuje. Po konsultacji na infolinii ZUS, gdzie dowiedział się że na zgłoszenie ma pół roku korekty dokonał dopiero 8 stycznia 2020 r. gdy miał już zakończone podstawowe leczenie.

Organ w sporządzonej karcie wypadku nie uznał zdarzenia za wypadek wskazując, że gdy w dniu 2.08.2019 r. ubezpieczony osobiście składał „zaświadczenie płatnika składek” to nie wskazał, że niezdolność do pracy powstała w związku z wypadkiem przy działalności gospodarczej i dopiero 8.01.2020 r. składając wniosek o świadczenie rehabilitacyjne złożył korektę Z-3b oraz zawiadomienia o wypadku. Wątpliwość organu wzbudziły też wyjaśnienia złożone przez ubezpieczonego gdzie wskazywał, że podczas schodzenia spadł że schodów a zaraz podczas leczenia miał twierdzić, że spadł z 2 metrów nie wskazując, że to był upadek ze schodów. W ocenie organu brak jest dowodów , że faktycznie w siedzibie firmy wykonywał wówczas czynności związane z działalnością, nie wiadomo czy w ogóle ma tam jakiś biuro, w jakim celu schodził schodami oraz nie wyjaśnił przyczyny zwłoki w zgłoszeniu wypadku. Powyższe okoliczności -wg organu -wskazują, że do urazu doszło w innych okolicznościach niż podane w zawiadomieniu.

Decyzją z 30.04.2020 roku, sygn. (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. W. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej z dnia 23.07.2019 roku.

Dowód: akta organu rentowego:

- zawiadomienie o wypadku z 7.01.2020 r.

- wyjaśnienia ubezpieczonego

- wydruk z KRS

- zaświadczenie płatnika składek

- - zaświadczenie o obowiązkowym ubezpieczeniu wypadkowym,

- opinia w sprawie wypadku

- karta wypadku

- zastrzeżenia do karty wypadku

- pismo z 7.04.2020 r.

- decyzja z 30.04.2020 roku, sygn. (...),

- dokumentacja medyczna

dokumentacja medyczna k.4-17 40-43, przesłuchanie ubezpieczonego k. 30v

opinia ortopedy R. H. k. 34-39

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, a także w oparciu dowód z opinii biegłego ortopedy R. H. w zakresie rozpoznania, które wraz z dowodami z dokumentów wzajemnie się uzupełniały.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2018r. poz. 1376 ze zm.) za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

Przyjmuje się, że dla ustalenia pełnego związku wypadku z prowadzoną działalnością niezbędne jest wykazanie, że zdarzenie pozostawało z pracą w związku: czasowym, miejscowym oraz funkcjonalnym.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony doznał urazu podczas wykonywanych zwykłych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W toku postępowania rozwiązane zostały wątpliwości które zgłaszał organ w karcie wypadku. W ocenie Sądu nie ma sprzeczności logicznej w zapisie dokumentacji medycznej o tym, że „ubezpieczony upadł z dwóch metrów” (za który zresztą to zapis ubezpieczony nie odpowiada), a faktem upadku ubezpieczonego ze schodów albowiem w rzeczywistości upadek nastąpił na wysokości 2 metrów. Sąd za wiarygodne uznał wyjaśnienia ubezpieczonego odnośnie okoliczności wypadku i przyczyny nie wskazania pierwotnie we wniosku o zasiłek chorobowy , że to wypadek jest przyczyną niezdolności do pracy. Organ nie zakwestionował w toku postępowania powyższych okoliczności i nie przedłożył żadnych środków dowodowych mających przemawiać za jego stanowiskiem.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Krakowie w którym uznano, iż zewnętrzną przyczyną wypadku przy pracy może być każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 15 grudnia 1994r., Apr 41/94, OSA 1995r., nr 2 poz. 16). Ponadto, zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, przyczyna zewnętrzna nie musi występować jako wyłączna. Przy zbiegu obu rodzajów przyczyn – uaktywnienie się schorzenia samoistnego (mogącego samodzielnie występować jedynie jako przyczyna wewnętrzna) pod wpływem czynnika zewnętrznego (przyczyny zewnętrznej) – spełniony jest warunek do uznania określonego zdarzenia za wypadek. Przy takim zbiegu przyczyn, nie ma zastosowania zasada szacowania stopnia wpływu każdej z przyczyn na powstanie urazu i jego skutki.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż zdarzenie z 23.07. 2019 roku było wypadkiem przy prowadzeniu działalności w rozumieniu ustawy wypadkowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz art. 11 ust. 1 ustawy wypadkowej ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy, natomiast za uszczerbek długotrwały – naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy).

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy stanowi, iż jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1. Z kolei ust. 5 tego artykułu wskazuje, iż do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w ust. 1-4, przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 15 ustawy.

Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. 2002 Nr 234, poz. 1974 ze zm.) stanowi, iż wysokość stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego, u którego stwierdzono złamania w obrębie dalszych nasad jednej lub obu kości przedramienia, powodujące ograniczenia ruchomości nadgarstka i zniekształcenia – w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych: a) ze zniekształceniem prawy 5–15 % ( poz. 122a/P ), a u którego stwierdzono inne uszkodzenia w obrębie palców III, IV, V i odpowiednich kości śródręcza (blizny, uszkodzenia ścięgien, zniekształcenia, przykurcze stawów, zesztywnienia, zmiany troficzne, czuciowe itp.) – powodujące: a) ograniczenie funkcji palca – w zależności od stopnia prawy 2% lewy 1% (poz. 141 a/P i L).

W myśl pkt 1 Obwieszczenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 3 marca 2020 roku (M.P. z 2020r. poz. 279) w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej w okresie od 1 kwietnia 2020 roku do 31 marca 2021 roku kwota jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wynosi 984 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Wskutek wypadku ubezpieczony doznał:

1.  uraz prawego nadgarstka ze:

a/ złamaniem dalszego nasady kości promieniowej prawej, leczonym operacyjnie, wygojonym z deficytem ruchomości, konfliktem rylcowo- łodkowatym, przewlekłym zespołem bólowym;

b/ zwichnięcie łokciowym stawów PIP palca IV i V ręki prawej, wygojonym z ograniczeniem ruchomości palca V, poszerzeniem obrysów stawów palca IV I V, wiarygodnym zespołem bólowym

4.  Stan po zwichniecie stawu MCP III ręki lewej , wygojonym z poszerzeniem obrysów, z wiarygodnym zespołem bólowym, bez ograniczenia ruchomości

5.  Stan po urazie śródstopia lewego, podejrzenie infrakturacji kości klinowatej przyśrodkowej lewej

Uraz ad 1a powoduje u ubezpieczonego stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 8 % (wg pozycji 122a/P), a uraz ad 1b z pkt 141a/P – 2% za palec V i 1% za palce IV.

Uraz ad 2 powoduje stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 1% (wg pozycji 141a/L)

Wszystkie opisane urazy są wyłącznym następstwem zdarzenia z 23.07.2019 r. albowiem ubezpieczony nie miał wcześniejszych urazów tego odcinka narządu ruchu ani nie odczuwała, nie leczyła dolegliwości z nim związanych. Nadto, ubezpieczony nie cierpi na schorzenia samoistne czy układowe, które mogłyby stanowić współprzyczynę urazu, jego następstw czy odczuwanych dolegliwości.

Ustalając powyższe okoliczności, Sąd w pełni podzielił opinię biegłego z zakresu ortopedii R. H., jako wydaną przez osobę będącą specjalistą w zakresie schorzeń występujących u ubezpieczonego.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż żadna ze stron nie kwestionowała wniosków opinii biegłego.

Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowanie w kwocie 11 808 zł (jedenaście tysięcy osiemset osiem złotych) odpowiadającej 12% stałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej z 23 lipca 2019 roku.