Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 237/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

     

Protokolant Agnieszka Telega

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w J. M. G.

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2021 r.

sprawy M. P. ur. (...) w G.

s. A., J. z domu C.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk w związku z art. 12 § 2 kk w związku z art. 64 § 1 kk i inne

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 16 stycznia 2020 r. sygn. akt II K 1537/19

uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego M. P. w zaskarżonej części tj. odnośnie uniewinnienia oskarżonego od popełnienia czynu opisanego w pkt. 5 części wstępnej wyroku kwalifikowanego z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i w tej części sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

1

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

VI Ka 237/20

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu rejonowego w Jeleniej Górze z 16 stycznia 2020 r. sygn. akt VI Ka 237/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, a polegającego na nieprawidłowym przyjęciu nie godził się na uczynienie dotykanych przez siebie produktów żywnościowych niezdatnymi do użytku, podczas gdy analiza akt postępowania prowadzi do wniosku, że M. P. przełamując zabezpieczenia zamkniętej lodówki a następnie dotykając i próbując umieszczonych w niej produktów godził się na to, że zostaną one uznane za niezdatne do użytku przez pokrzywdzonego prowadzącego lokal gastronomiczny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności podkreślić należy że wyrok Sądu I instancji zaskarżony został tylko w części uniewinniającej oskarżonego M. P. od popełnienia czynu z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art.12 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Sąd Odwoławczy nie zajmował się w niniejszym postępowaniu apelacyjnym częścią skazująca wyroku, który w tym zakresie jest prawomocny.

Wśród znamion przestępstwa zniszczenia rzeczy z art. 288 § 1 k.k. jest znamię uczynienia jej niezdolnej do użytku i takie właśnie zachowanie zarzucono oskarżonemu w akcie oskarżenia. Zapoznając się z pisemnym uzasadnieniem wyroku Sądu Rejonowego w zaskarżonej części nie sposób nie odnieść wrażenia, że Sąd ten spłycił nieco wagę powyższego zarzutu oceniając materiał dowodowy pobieżnie i dowolnie. Tymczasem dla pokrzywdzonego M. M. – przedsiębiorcy, restauratora, uczynienie niezdatnym do użytku i wyrzucenie pożywienia o wskazywanej przez niego niemałej, choć podlegającej weryfikacji w toku postępowania, wartości 4.100 zł. z pewnością było istotnym problemem i poniósł on w związku z tym wymierne szkody. Nawet jeżeli na podstawie obiektywnego dowodu, nagrania z monitoringu przypisać można oskarżonemu – jak argumentował Sąd Rejonowy – jedynie dotknięcie i oblizanie jednego produktu żywnościowego oraz wypicie zupy z jednego dużego garnka to przecież produkty te miały swoją wartość której ustalenie, choćby orientacyjne, wbrew temu co twierdzi Sąd Rejonowy było możliwe, co powinno skutkować wydaniem wyroku skazującego jeżeli nie za powyższe przestępstwo to chociażby za wykroczenie z art. 124 § 1 k.w. Ponadto samo „grzebanie” przez oskarżonego w poszczególnych szafach czy chłodniach gdzie znajdowało się jedzenie w sposób oczywisty mogło skutkować jego wyrzuceniem. Nie przekonuje przy tym dalsza argumentacja, że porozrzucane golonki zostały być może wliczone przez pokrzywdzonego do mienia które oskarżony miał zabrać. Pokrzywdzony mówił przecież na rozprawie, że te golonki były „nadjedzone” i pozostawione na miejscu zdarzenia ( k. 156 odwrót ). Nie przekonuje także argumentacja Sądu I instancji łącząca możliwość skazania oskarżonego z jego świadomością co do istnienia monitoringu na miejscu zdarzenia. Nawet człowiek o niewygórowanej inteligencji ale zdolny do zawinienia musi zdawać sobie sprawę, że nadpijając, nadgryzając, dotykając produkty żywnościowe znajdujące się na terenie lokalu gastronomicznego, a więc przeznaczone dla jego klientów, czyni je niezdatnymi do użycia. Słusznie przy tym skarżący prokurator wskazuje w apelacji, że przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. może być popełnione umyślnie, także w zamiarze ewentualnym.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku w części, to jest pkt V i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu, a w pozostałym zakresie o utrzymanie orzeczenia w mocy.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej wniosek był uzasadniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Wobec potrzeby rozważenia wydania wyroku skazującego, wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze podlegał uchyleniu w zaskarżonej części a sprawa przekazaniu temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Zgodnie z zasadą ne peius z art. 454 § 1 k.p.k. Sąd Odwoławczy nie może skazać oskarżonego który został uniewinniony w I instancji.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy przesłucha pokrzywdzonego, w jego obecności odtworzy nagranie z monitoringu i zapyta go o wartość rzeczy – żywności którą ponad wszelką wątpliwość oskarżony uczynił niezdatną do użytku w lokalu gastronomicznym, przesłucha także oskarżonego o ile będzie chciał on złożyć wyjaśnienia na rozprawie. Następnie Sąd ten oceni, czy oskarżonemu należy przypisać popełnienie przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. i in. czy wykroczenia z art. 124 § 1 k.w., swoje ostateczne stanowisko zawrze w wydanym wyroku, który prawidłowo uzasadni zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny – prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia co do jednego z czynów

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana