Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 30 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Wojnowski

Protokolant: Marianna Wójcik

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2021 r., w Szczecinie

na posiedzeniu jawnym – rozprawie

sprawy z powództwa B. G.

przeciwko Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda B. G. na rzecz pozwanej Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S. kwotę 3617 zł (trzech tysięcy sześciuset siedemnastu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

B. G. pozwem z dnia 13 maja 2019 roku wniósł o zasądzenie od Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. kwoty 28 536,15 zł wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania tytułem zwrotu nakładów poniesionych przez powoda na adaptację strychu w budynku przy ul. (...) w S.. Nadto wniósł o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (...) w S. pod sygnaturą (...) do czasu jego prawomocnego zakończenia.

W uzasadnieniu wskazał, że na mocy Uchwały nr (...) pozwana Wspólnota wyraziła zgodę na sprzedaż powodowi części wspólnych o powierzchni 25 m ² z przeznaczeniem na rozbudowę lokalu mieszkalnego nr (...). Następnie zaś strony zawarły przedwstępną umowę sprzedaży na mocy której pozwana wyraziła zgodę na zajęcie części strychu o pow. 25 m ² i dokonanie na tej powierzchni adaptacji, stanowiącej rozbudowę mieszkania nr (...). Na poczet transakcji sprzedaży powód zapłacił pozwanej kwotę 12 500 zł, dodatkowo zaś dokonał nakładów adaptujących strych w celu rozbudowy zajmowanego przez siebie lokalu nr (...), na co wydatkował kolejne 16 036,15 zł.

Pozwana jednak wypowiedziała w dniu 12 stycznia 2015 roku przedwstępną umowę sprzedaży, zażądała wydania nieruchomości, jednocześnie odmawiając zwrotu wpłaconego zadatku na poczet zakupu nieruchomości oraz nakładów poniesionych na adaptację strychu.

Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2019 roku tut. Sąd oddalił wniosek powoda o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (...) w S. pod sygnaturą (...) do czasu jego prawomocnego zakończenia, nadto zwolnił powoda od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od pozwu.

W odpowiedzi na pozew pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, kwestionując roszczenie tak co do zasady jak i co do wysokości. Wskazała, że roszczenie powoda nie zostało uprawdopodobnione i jest bezzasadne – dochodząc rzekomych nakładów powód przedstawił bowiem dowody potwierdzające wydatki poniesione przy całkowicie innej, prowadzonej dużo wcześniej inwestycji w jego własnym lokalu. Wskazała, że załączył do pozwu dokumenty księgowe pochodzące sprzed daty zawarcia umowy, dodatkowo w tym czasie mieszkał pod innym adresem, zaś w spornym lokalu mieszkała jego matka. Tym samym przedstawione dowody uznać należy za niewiarygodne. Dodatkowo wskazała, że zawarta umowa z dnia 11 czerwca 2012 roku wykluczała dochodzenie zwrotu nakładów. Podniosła, że powód nie wskazał nawet jakie nakłady zostały poniesione.

Wskazała, że na mocy zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży pozwana wyraziła zgodę na zajęcie przez pozwanego części strychu o pow. 25 m ² w celu wykonywania prac adaptacyjnych polegających na powiększeniu lokalu powoda o dwa pomieszczenia. Po zakończeniu prac co miało nastąpić do dnia 11 czerwca 2014 roku i odbiorze adaptacji, strony miały zawrzeć umowę sprzedaży. Wobec niewywiązania się z umowy z uwagi na fakt, iż powód nawet nie rozpoczął prac, pozwana wypowiedziała umowę, a następnie uzyskała prawomocny wyrok nakazujący wydanie zajętej części strychu. W wyroku tym B. G. zobowiązany został do wydania zajętej części nieruchomości wspólnej, ale także do przywrócenia stanu poprzedniego zajętej części strychu. Z orzeczenia tego wynika zatem, że powód ma obowiązek wydania części strychu w pierwotnym stanie, a zatem pozwana nie przysługuje mu roszczenie o zwrot nakładów.

Wreszcie wskazała, że zgodnie z treścią zawartej umowy uiszczona tytułem zaliczki kwota, jak również wartość nakładów nie podlega zwrotowi, w przypadku gdy adaptujący nie wykona umowy. Skoro zaś powód nie wykonał umowy w terminie, tym samym zarówno rzekome nakłady, jak i wartość zaliczki, której powód ostatecznie w pełnej wysokości nie uiścił, nie podlega zwrotowi, co czyniło jego powództwo bezzasadnym.

W dalszych pismach strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Nieruchomość budynkowa położona w S. przy ul. (...) stanowi współwłasność Gminy M. S. oraz osób fizycznych tworzących Wspólnotę Mieszkaniową nieruchomości przy ul. (...) w S..

/Niesporne/

B. G. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ul. (...) w S.. Powód nabył własność przedmiotowego lokalu na podstawie umowy darowizny z dnia 22 listopada 2011 roku.

Niesporne, a nadto dowód :

- odpis z księgi wieczystej (...) - k. 54 – 56 oraz k. 190 – 192 v.

- przesłuchanie powoda B. G. – k. 194 v.-195 oraz zapis na płycie CD – k. 196;

Powód wystąpił do pozwanej wspólnoty mieszkaniowej o wyrażenie zgody na przekazanie na jego rzecz części wspólnych z przeznaczeniem na rozbudowę lokalu mieszkalnego nr (...).

Uchwałą nr (...) z dnia 28 marca 2012 r. Wspólnota Mieszkaniowa przyznała B. G. część strychu o powierzchni do 25 m ² położony w budynku przy ul. (...) w S. z przeznaczeniem na adaptację w celu rozbudowy lokalu mieszkalnego nr (...).

Na podstawie powyższej uchwały w dniu 11 czerwca 2012 r. Wspólnota Mieszkaniowa zawarła z B. G. umowę na podstawie której pozwana zobowiązała się do sprzedaży powodowi jako adaptującemu, części lokalu mieszkalnego numer (...) powstałej w wyniku adaptacji strychu o której mowa powyżej.

Strony zobowiązały się do zawarcia w formie aktu notarialnego, właściwej umowy kupna – sprzedaży lokalu w terminie do dnia 31 stycznia 2015 roku za cenę 12 500 zł.

Zaliczka w wysokości 12 000 zł miała zostać wpłacona przez adaptującego na konto wspólnoty w terminie do dnia 31 sierpnia 2012 roku, zaś pozostałe 500 zł do dnia zawarcia umowy kupna – sprzedaży.

W przypadku niewykonania umowy przez Wspólnotę, ta miała zwrócić adaptującemu kwotę (12 500 zł) oraz wartość nakładów poniesionych przez adaptującego na adaptację strychu w terminie 90 dni od daty otrzymania wezwania od adaptującego, pod warunkiem spełnienia przez adaptującego postanowień zawartych w niniejszej umowie. Wartość nakładów miała być obliczona na podstawie udokumentowanych wydatków adaptującego lub wyceny sporządzonej przez rzeczoznawcę na koszt adaptującego.

W razie niewykonania umowy przez adaptującego kwota (12 500 zł) miała przepaść na rzecz Wspólnoty. (§2 umowy)

Zgodnie z treścią umowy adaptujący zobowiązał się wykonać na własny koszt i ryzyko roboty budowlane zmierzające do adaptacji strychu na rozbudowę lokalu mieszkalnego nr oraz zgłosić Wspólnocie zakończenie prac adaptacyjnych w terminie do dnia 11 czerwca 2014 roku. Zakończenie wykonania prac adaptacyjnych miało zostać następnie stwierdzone protokołem zdawczo – odbiorczym sporządzonym przez strony niniejszej umowy.

Wspólnota miała dokonać odbioru prac adaptacyjnych w terminie 14 dni od daty zgłoszenia zakończenia prac przez adaptującego.

Wszelkie koszty Wspólnoty związane z wykonywaniem obowiązków wynikających z niniejszej umowy miał ponieść adaptujący. B. pokrycia tych kosztów przez adaptującego zwalniało Wspólnotę z wykonania przez nią obowiązków wynikających z umowy.

Jeżeli w trakcie wykonywania prac adaptacyjnych jak również przed ich rozpoczęciem, wyniknęłaby konieczność wykonania innych prac umożliwiających adaptację lokalu albo prac z nią związanych, to prace te bez względu na podmiot wykonujący przeprowadzone miały zostać na koszt adaptującego. (§3 ust. 1 – 4 umowy).

Zgodnie z treścią umowy Wspólnota mogła wypowiedzieć umowę adaptującemu w każdym czasie w przypadku nie wykonania bądź nienależytego wykonania któregokolwiek z obowiązków adaptującego wynikających z niniejszej umowy, bez zachowania terminu wypowiedzenia. (§10 ust. 1).

W przypadku wypowiedzenia niniejszej umowy w trybie przewidzianym w ust. 1. Adaptującemu nie przysługiwał zwrot kosztów z tytułu poniesionych nakładów przez adaptującego przy realizacji niniejszej umowy, ani też zwrot kwoty zaliczki w wysokości 12 500 zł poniesionej przez adaptującego. (§10 ust. 3).

Wszelkie zmiany umowy wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności. (§12).

W sprawach nieregulowanych umową miały zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego. (§13).

Niesporne, a nadto dowód:

- umowa z dnia 11 czerwca 2012 r. – k. 34 – 35 v.;

- przesłuchanie powoda B. G. – k. 194 v.-195 oraz zapis na płycie CD – k. 196;

- przesłuchanie świadka D. G. – k. 193 -193 v. oraz zapis na płycie CD – k. 196;

Pozwana wielokrotnie wzywała powoda do uiszczenia zaliczki.

Pozwany dokonał wpłaty części ceny (zaliczki) w wysokości 12 000 zł w dniu 22 września 2013 roku.

Dowód :- wezwanie do uiszczenia zaliczki z dnia 22 kwietnia 2013 roku – k. 73-74;

- historia rachunku powoda – k. 108;

- zeznania świadka A. P. – k. 195 oraz zapis na płycie CD – k. 196;

Powód w wyznaczonym terminie nie rozpoczął prac budowlanych, co było przedmiotem licznych wezwań pozwanej Wspólnoty.

B. G. uzyskał decyzję o pozwoleniu na budowę w dniu 12 września 2013 r. Pismem 26 czerwca 2014 r. pozwany zawiadomił Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zamiarze rozpoczęcia robót budowlanych. Przewidywany termin rozpoczęcia i zakończenia robót budowlanych określono na okres od dnia 3 lipca 2014 roku do września 2014 roku.

Pozwany nie ukończył prac adaptacyjnych w wyznaczonym terminie i nie zgłosił zakończonych prac do odbioru.

Pismem z dnia 12 stycznia 2015 roku pozwana wobec niewywiązania się z obowiązków umownych wypowiedziała B. G. umowę z dnia 11 czerwca 2012 roku z winy adaptującego i wezwała powoda do wydania w terminie nie dłuższym niż do dnia 28 stycznia 2015 roku zajętej przez niego części strychu o pow. 25 m ² w stanie wolnym od rzeczy i osób.

Dowód : - pozwolenie na budowę – k. 69 - 70,

- zawiadomienie o zamiarze rozpoczęcia budowy - k. 71-72,

- wezwanie z dnia 19 czerwca 2013 roku – k. 75 – 76,

- wezwanie z dnia 14 lipca 2014 roku – k. 77 – 78;

- wezwanie z dnia 21 sierpnia 2014 roku – k. 79;

- wezwanie z dnia 21 listopada 2014 roku – k. 80 – 82;

- wypowiedzenie umowy z dnia 12 stycznia 2015 roku – k. 83 – 84;

- pismo z dnia 29 czerwca 2015 roku – k. 87 ;

- zawiadomienie o wszczęciu postępowania – k. 88 ;

- zeznania świadka G. S. – k. 193 v. – 194 v. oraz zapis na płycie CD – k. 196;

- zeznania świadka K. S. – k. 195 oraz zapis na płycie CD – k. 196;

B. G. nie dokonał wydania spornej części strychu Wspólnocie Mieszkaniowej.

Niesporne, a nadto dowód:

- przesłuchanie powoda B. G. – k. 194 v.-195 oraz zapis na płycie CD – k. 196;

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa wystąpiła przeciwko B. G. na drogę sądową o wydanie przedmiotu umowy oraz przywrócenia stanu poprzedniego.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w S. wydanym w sprawie (...) z dnia 31 marca 2016 roku Sąd nakazał pozwanemu B. G., aby wydał powódce Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w S. części strychu o powierzchni 28,68 m ^{( 2)}, położonego na ostatnim piętrze w południowo-zachodnim narożniku nieruchomości budynkowej położonej przy ul. (...) w S., objętej księgą wieczystą nr (...) – w stanie wolnym od osób i rzeczy – w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku, nadto aby przywrócił poprzedni stan części strychu poprzez usunięcie elementów wykonanych przez pozwanego w częściach wspólnych nieruchomości, w szczególności ścian – w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku oraz obciążył go kosztami postępowania w sprawie.

Niesporne, a nadto dowód:

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 13 września 2017 roku – k. 36 ;

- postanowienie z dnia 17 lipca 2018 roku – k. 37 – 37 v.

- wyrok Sądu Rejonowego (...) w S. z dnia 31 marca 2016 roku wydany w sprawie (...) wraz z uzasadnieniem – k. 57 – 68;

Sąd zważył, co następuje.

Roszczenie powoda było bezzasadne.

Zgodnie z przepisem art. 226 § 1 i 2 k.c. Samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, może on żądać zwrotu jedynie nakładów koniecznych. Samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.

Przepis art. 494 § 1 k.c. stanowi, że strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy, a druga strona obowiązana jest to przyjąć. Strona, która odstępuje od umowy, może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również na zasadach ogólnych naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

Ponadto z przepisu art. 483 § 1 k.c. wynika, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Bezsporny w niniejszej sprawie jest fakt, że strony łączyła umowa z dnia 11 czerwca 2012 roku na mocy której pozwana wyraziła zgodę na zajęcie przez powoda części strychu o powierzchni 28,68 m ², położonego na ostatnim piętrze nieruchomości budynkowej przy ul. (...) w S. w celu wykonywania prac adaptacyjnych polegających na powiększeniu lokalu powoda o dwa pomieszczenia (garderoby), a także fakt, że powód tytułem zaliczki na poczet przyszłej umowy sprzedaży uiścił zaliczkę w wysokości 12 000 zł oraz poczynił na swój koszt pewne nakłady związane z adaptacją części strychu.

Poza sporem było również, że dopiero po terminie zakończenia tych prac ustalonym na dzień 11 czerwca 2014 roku i odbiorze adaptacji strony miały zawrzeć umowę sprzedaży. Bezsporny był również co do zasady fakt, że wobec niewywiązania się w terminie z realizacji tych prac przez powoda, pozwana wypowiedziała mu umowę z dnia 11 czerwca 2012 roku, a następnie uzyskała prawomocny wyrok nakazujący wydanie zajętej części strychu.

Spór w sprawie sprowadza się do ustalenia, czy powodowi przysługuje roszczenie o zwrot kwoty na poczet umowy kupna sprzedaży i nakładów, jeśli tak, jaki jest ich zakres oraz wartość. Pozwana zarzuciła bowiem, że powód nie wykazał (nie uwodnił), ani zakresu nakładów, które czynił ani też czy w ogóle poniósł jakiekolwiek nakłady związane z tym remontem.

Przede wszystkim pozwana podnosiła zaś, że przedmiotowa zaliczka, jak również wartość poczynionych nakładów nie podlega zwrotowi z uwagi na fakt, iż powód nie wykonał umowy.

W sprawie o zwrot nakładów na wstępie ustalić należy, na podstawie jakiego stosunku prawnego czyniący nakłady posiadał nieruchomość i dokonywał nakładów. Jeżeli z właścicielem łączyła go jakaś umowa, należy określić jej charakter oraz, czy w uzgodnieniach stron uregulowano sposób rozliczenia nakładów, chyba, że bezwzględnie obowiązujące przepisu Kodeksu cywilnego normujące tego rodzaju umowę przewidują inne rozliczenie nakładów. Wtedy te przepisy powinny mieć zastosowanie, podobnie jak w sytuacji, gdy umowa stron nie reguluje w ogóle rozliczenia nakładów. We wszystkich tych przypadkach do roszczenia zwrot nakładów zastosowanie mają postanowienia umowy stron lub przepisy szczególne regulujące rozliczenie nakładów w danym stosunku prawnym.

W niniejszej sprawie powód jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...). Jednocześnie pozwana na mocy Uchwały nr (...) z dnia 28 marca 2012 r. przyznała mu część strychu o powierzchni do 25 m ² położonego w budynku przy ul. (...) w S. z przeznaczeniem na adaptację w celu rozbudowy lokalu mieszkalnego nr (...). Tym samym powód do czasu zawarcia umowy sprzedaży dysponował częścią strychu przekazaną przez pozwaną na zasadzie użyczenia. Natomiast szczegółowe kwestie związane z przedmiotem tego użyczenia tj. prawa i obowiązki stron, warunki przejścia nieruchomości na rzecz powoda, rozliczenie zaliczki oraz nakładów regulowała szczegółowo umowa z dnia 11 czerwca 2012 roku.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strony w dniu 11 czerwca 2012 r. nawiązały stosunek prawny ( w wykonaniu uchwały nr (...) z dnia 28 marca 2012 r.), na podstawie którego pozwana zobowiązała się (w razie spełnienia warunków wynikających z umowy) do sprzedaży powodowi jako adaptującemu, części lokalu mieszkalnego numer (...) powstałej w wyniku adaptacji przedmiotowego strychu.

W treści tej umowy strony zobowiązały się do zawarcia w formie aktu notarialnego, właściwej umowy kupna – sprzedaży lokalu w terminie do dnia 31 stycznia 2015 roku za cenę 12 500 zł. W wykonaniu umowy powód zobowiązał się uiścić zaliczkę w wysokości 12 000 zł na konto Wspólnoty w terminie do dnia 31 sierpnia 2012 roku, zaś pozostałe 500 zł do dnia zawarcia umowy kupna – sprzedaży.

Zgodnie z treścią umowy adaptujący zobowiązał się wykonać na własny koszt i ryzyko roboty budowlane zmierzające do adaptacji strychu na rozbudowę lokalu mieszkalnego oraz zgłosić Wspólnocie zakończenie prac adaptacyjnych w terminie do dnia 11 czerwca 2014 roku. Zakończenie wykonania prac adaptacyjnych miało zostać następnie stwierdzone protokołem zdawczo – odbiorczym sporządzonym przez strony niniejszej umowy.

Dodatkowo strony uzgodniły, że Wspólnota mogła wypowiedzieć umowę adaptującemu w każdym czasie w przypadku niewykonania bądź nienależytego wykonania któregokolwiek z obowiązków adaptującego wynikających z niniejszej umowy, bez zachowania terminu wypowiedzenia.

W przypadku zaś wypowiedzenia niniejszej umowy w trybie przewidzianym w poprzednim akapicie adaptującemu nie przysługiwał zwrot kosztów z tytułu poniesionych nakładów przy realizacji niniejszej umowy, ani też zwrot kwoty zaliczki w wysokości 12 500 zł.

Strony również ustaliły, że w razie niewykonania umowy przez adaptującego kwota (12 500 zł) miała przepaść na rzecz Wspólnoty.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że strony w treści umowy wyraźnie uzgodniły warunki zawarcia umowy sprzedaży spornej części nieruchomości oraz sposób rozliczenia zaliczki oraz poczynionych nakładów. Zaliczka wynosząca 12 500 zł miała stanowić cenę sprzedaży części strychu po jego adaptacji. Natomiast wszelkie koszty i nakłady miały być poczynione na koszt i ryzyko adaptującego.

Przede wszystkim zaś strony umowy zgodnie ustaliły, że zakończenie prac adaptacyjnych miało nastąpić w terminie do dnia 11 czerwca 2014 roku oraz że w przypadku zwłoki w realizacji przedsięwzięcia bądź też jego niewykonania pozwana mogła wypowiedzieć adaptującemu przedmiotową umowę bez zachowania terminu wypowiedzenia, co skutkowało brakiem możliwości domagania się przez adaptującego zwrotu kosztów z tytułu poniesionych nakładów ani też kwoty uiszczonej zaliczki.

Tym samym strony w umowie z dnia 11 czerwca 2012 roku po pierwsze wyraźnie określiły warunki zawarcia przyszłej umowy kupna – sprzedaży spornej części nieruchomości, a dodatkowo sposób rozliczenia poczynionych przez powoda nakładów.

Tymczasem jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, powód dopiero w dniu 12 września 2013 roku uzyskał decyzję o pozwoleniu na budowę, natomiast w dniu 26 czerwca 2014 roku złożył do Powiatowego Inspektora Nadzoru budowlanego zawiadomienie o zamiarze rozpoczęcia robót budowlanych. Przy czym jak wynika z treści zawartej umowy powód zobowiązany był do zakończenia wszelkich prac do dnia 11 czerwca 2014 roku, a więc zamiar rozpoczęcia właściwych prac budowlanych zgłosił piętnaście dni po ostatecznym terminie zakończenia tych prac określonych w umowie.

Tym samym zaktualizowała się przesłanka dopuszczająca rozwiązanie przez pozwaną stosunku prawnego łączącego strony poprzez jego wypowiedzenie, stosownie do treści §10 ust. 1 umowy - wobec niewykonania umowy z winy powoda. Powyższe oświadczenie zostało skierowane do powoda listem poleconym na jego aktualny adres zamieszkania, tj. ul. (...) w S., a więc w sposób umożliwiający mu zapoznanie się z jego treścią. Tym samym było w pełni skuteczne.

W ocenie Sądu brak ukończenia prac adaptacyjnych przez powoda pomimo iż ich zakres nie był znaczny, zaś ich termin określony był na dwa lata jest przykładem rażącego niedbalstwa powoda, który wbrew zawartej umowie i pomimo licznych wezwań i monitów pozwanej nie zgłosił zakończenia prac i gotowości ich odbioru, co w konsekwencji uprawniało pozwaną Wspólnotę do wypowiedzenia umowy z winy adaptującego na podstawie § 10 ust. 1 umowy.

Powód nie wskazał przy tym na żadne okoliczności, które uzasadniałyby tak dużą zwłokę w realizacji inwestycji i że doszło do tego na skutek okoliczności, za które odpowiedzialności on nie ponosi. Tym samym niezrealizowanie umowy w terminie w ocenie Sądu leży wyłącznie na skutek zawinionego działania powoda.

Wobec powyższego powodowi zgodnie z zawartą umową nie przysługuje zwrot kosztów poniesionych nakładów przy realizacji niniejszej umowy, ani też zwrot uiszczonej zaliczki w kwocie 12 000 zł, ponieważ stanowiło ona ocenie Sądu karę umowną za niewykonanie w terminie umowy. Wskazać w tym miejscu trzeba, że pozwana przedłużała termin wykonania prac powodowi i nie odstąpiła od umowy natychmiast po uchybieniu terminowi wykonania prac przez powoda.

W konsekwencji roszczenie powoda uznać należało za bezzasadne.

W związku z powyższym Sąd nie rozprawiał się z pozostałymi zarzutami podnoszonymi przez pozwaną Wspólnotę, tj. między innymi związanymi z wysokością poniesionych nakładów, bowiem skoro powodowi co do zasady nie przysługiwał zwrot nakładów w żadnej wysokości, zbędne było zajmowanie się tym zagadnieniem (wbrew ekonomice procesowej).

Jedynie marginalnie należy wskazać, że wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w S. z dnia 31 marca 2016 roku w sprawie (...) powód został zobowiązany do przywrócenia stanu poprzedniego zajętego strychu, a tym samym miał i nadal ma obowiązek wydania części strychu w pierwotnym stanie, a zatem pozwana z tej racji nie uzyska jakichkolwiek nakładów.

Mając na uwadze powództwo jako niezasadne należało oddalić w całości o czym orzeczono w punkcie I wyroku.

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych przez strony dokumentów złożonych do sprawy oraz na podstawie zeznań przesłuchanych w sprawie świadków i powoda, którym wiarę w zakresie, w jakim korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Stosownie do wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić stronie wygrywającej poniesione przez nią koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia swych praw lub celowej obrony.

Łącznie koszty poniesione przez pozwaną wyrażają się kwotą 3 617 zł, w tym kwotą 3 600 zł tytułem kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalonych na podstawie § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radcowskie (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 ze zm. )oraz kwotą 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

2021-05-20