Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2021 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2021 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. P. (1)

przeciwko W.w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

w związku z odwołaniem A. P. (1)

od orzeczenia(...) w W.

(...). (...).(...)

1.  zmienia zaskarżone orzeczenie (...)w W. z dnia 6 marca 2020 roku, Nr WN-I. (...).1.432.2020, oraz poprzedzające je orzeczenie (...) Zespołu (...) o Niepełnosprawności w W. z dnia 27 stycznia 2020 roku, nr: (...), w ten sposób, że w punkcie I ww. orzeczenia (...) Zespołu (...) o Niepełnosprawności w W. zalicza A. P. (1) do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, zaś w punkcie III ustala datę wydania orzeczenia na stałe,

2.  oddala odwołanie w pozostałej części,

3.  zasądza od (...) w W. na rzecz A. P. (1) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

ZARZĄDZENIE

doręczyć pełn. odwołującej oraz (...) odpisy wyroku, (...) wraz z pouczeniem o dopuszczalności, warunkach, terminie i sposobie złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia tego wyroku i wniesienia apelacji od wyroku.

Sygn. VI U 182/20

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 27 stycznia 2020 roku o numerze (...) do Spraw orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył A. P. (1) do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny niepełnosprawności: 03-L oraz
05-R czasowo, na okres do 31.01.2022 roku, ze wskazaniem, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 01.12.2019 roku, a niepełnosprawność powódki istnieje od urodzenia.

Dnia 30 stycznia 2020 roku, A. P. (1) wniosła do (...) do(...)w W. odwołanie od wydanego orzeczenia, wnosząc o sprostowanie wydanej decyzji i przyznanie umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Orzeczeniem z dnia 6 marca 2020 roku o numerze WN – I. (...).1.432.2020 (...) w W. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie wydane 27 stycznia 2020 roku przez (...) do (...)

(orzeczenie z dnia 27 stycznia 2020 roku, odwołanie powódki z dnia 30 stycznia 2020 roku i orzeczenie z dnia 6 marca 2020 roku – akta (...))

Dnia 16 kwietnia 2020 roku, odwołująca za pośrednictwem pełnomocnika złożyła odwołanie od orzeczenia (...) w W. zarzucając zaskarżonej decyzji błąd w ustaleniach faktycznych poprzez zupełne pominięcie przez organ chorób genetycznych odwołującej, a także chorób i schorzeń towarzyszących oraz naruszenie przepisów prawa materialnego w zakresie współistniejących u odwołującej chorób i schorzeń, tj. między innymi chorób genetycznych, a także niepełnosprawności intelektualnej, z jakimi od urodzenia się ona zmaga. W imieniu odwołującej pełnomocnik w odwołaniu wniósł o zaliczenie jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności bezterminowo oraz uwzględnienie w orzeczeniu, że odwołująca posiada lekki stopień niepełnosprawności intelektualnej, w tym także poprzez umieszczenie w orzeczeniu symbolu 01-U oznaczającego choroby umysłowe oraz symbolu 11-I oznaczającego inne choroby i symbolu 12-C oznaczającego całościowe zaburzenia. Ponadto wniesiono również o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań ojca odwołującej – A. P. (2), a także dowodu z opinii biegłych sądowych z zakresu: psychologii, lekarza o specjalizacji genetyka, lekarza o specjalizacji neurologia oraz lekarza o specjalizacji laryngologia na okoliczność ustalenia stanu zdrowia odwołującej, poziomu inteligencji i stopnia jej niepełnosprawności.

(odwołanie złożone przez pełnomocnika odwołującej k.-1)

W odpowiedzi na wniesione przez pełnomocnika odwołującej odwołanie, (...)w W. pismem z dnia 20 maja 2020 roku wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając, że nie znaleziono podstaw do zmiany orzeczenia o lekkim stopniu niepełnosprawności, które wydane zostało na podstawie wywiadu, zgromadzonej dokumentacji medycznej, a także przeprowadzonego przez specjalistów badania.

(odpowiedź na odwołanie k. - 31)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca A. P. (1) (reprezentowana przez r. pr. P. S.) ma 21 lat. W 2019 roku ukończyła Integracyjne Liceum Ogólnokształcące. Obecnie nie uczy się, nie jest również zatrudniona.

Odwołująca od urodzenia cierpi na rozpoznaną, uwarunkowaną genetycznie miopatię typu B. współistniejącą z trisomią chromosomu 6 oraz niepełnosprawnością intelektualną. U odwołującej od urodzenia postępuje również dystrofia mięśniowa. Brak perspektyw na poprawę. Obecnie odwołująca zgłasza skargi na narastające drżenie i niepełnosprawność rąk, przewlekłe bóle kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego, napadowe bóle głowy, męczliwość mięśni.

Po przeprowadzonych badaniach u odwołującej stwierdzono: istotne pogłębienie kifozy piersiowej z ograniczeniem ruchomości w odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa, niewielkie upośledzenie precyzyjnej sprawności kończyn górnych, a także upośledzenie umysłowe.

Odwołująca cierpi również na przykurcze w nogach, zawroty głowy i migrenowe bólowe głowy. Wymaga okresowej częściowej pomocy innych osób w czynnościach życia codziennego związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego.

Postępujące zmiany chorobowe, których doświadcza powódka ze strony układu ruchu, choroby współistniejące takie jak np.: choroba H., białkomocz, opóźnienie rozwoju psycho-ruchowego, aberracja chromosomalna oraz przewlekłe dolegliwości bólowe stanowią przeciwwskazanie do zatrudnienia na otwartym rynku pracy i pozwalają na zatrudnienie jedynie w warunkach pracy chronionej lub na stanowisku pracy przystosowanym dla osoby niepełnosprawnej.

Odwołująca jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 03-L oraz 05-R od 1 grudnia 2019 roku na stałe.

(opinia biegłego z zakresu psychologii M. M. – k.40; opinia biegłego z zakresu neurologii J. S., k. – 59; uzupełniająca opinia biegłego z zakresu neurologii – J. S. – k. 76)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgormadzonej w aktach sprawy, aktach (...), a przede wszystkim na podstawie dowodu z opinii biegłych: psychologa oraz neurologa. Opinie sporządzone przez biegłych w ocenie Sądu są rzetelne i kompleksowe. Wyczerpująco opisują istniejące schorzenia powódki. Opinie główne i uzupełniające mimo określenia różnych stopni niepełnosprawności odwołującej, przedstawiły klarowny obraz jej stanu zdrowia tworząc logiczną całość i stanowiły one podstawę dokonania ustaleń przez Sąd.

Do sporządzonej przez biegłą J. S. (biegła z dziedziny neurologii) opinii z dnia 26 października 2020 roku zastrzeżenia zgłosiła zarówno odwołująca ( za pośrednictwem pełnomocnika) jak i (...). Odwołująca kwestionowała czas na jaki orzeczony ma być umiarkowany stopień niepełnosprawności, wnosząc o przyznanie go na stałe. (...) natomiast zgłosił zastrzeżenia co do całej opinii, stojąc na stanowisku, iż zgodnie z dokumentacją oraz badaniami, lekki stopień niepełnosprawności odwołującej został orzeczony zgodnie z prawem.

(pismo procesowe odwołującej z dnia 20 grudnia 2020 roku k. – 67; pismo (...) z dnia 18 grudnia 2020 roku k. – 69)

Sąd zasięgnął opinii uzupełniającej wydanej przez biegłą neurolog J. S.. Biegła w sposób kompletny odpowiedziała na zastrzeżenia odwołującej i organu podtrzymując swoją opinię główną, która określiła stopień niepełnosprawności powódki jako umiarkowany. Opinia uzupełniająca była spójna, zawierała logiczne wnioski, została wydana będąc poprzedzana analizą dokumentacji medycznej złożonej do akt sprawy i akt (...) oraz badania odwołującej się. Wnioski z tej opinii są dla Sądu spójne z tym co ustaliła biegła oceniając stan zdrowia odwołującej się podczas przedmiotowego badania.

Biegli w swoich opiniach (zarówno biegła psycholog jak i biegła neurolog) zgodnie orzekli, że powódka może wykonywać pracę jedynie w warunkach pracy chronionej lub na stanowisku pracy przystosowanym dla osoby niepełnosprawnej. Ponadto odwołująca z powodu rozpoznanych schorzeń wymaga pomocy innych osób w codziennym funkcjonowaniu oraz niezbędne jest, by korzystała z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe i inne placówki.

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt. 3, 4 i 5 k.p.c. Sąd oddalić wnioski pełnomocnika A. P. (1) o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. P. (2) oraz z pkt. IV ppkt. 3 odwołania w takim zakresie, w jakim nie zostały zrealizowane postanowieniem Sądu z dnia 28 maja 2020 roku.

Z kolei (...)w W. nie wnosił o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, że ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Zgodnie z art. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:

ust. 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

ust. 2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

ust. 3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

ust. 4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na rzetelnych, przekonywujących pisemnych opiniach lekarza J. S. – biegłego sądowego w dziedzinie neurologii oraz lekarza M. M. – biegłego sądowego w dziedzinie psychologii. W ocenie Sądu opinie są wiarygodne, jasne, rzeczowe i klarownie przedstawiają stan zdrowia odwołującej. Zostały sporządzone przez specjalistów, po dogłębnej analizie całej dokumentacji medycznej oraz dodatkowo, po przeprowadzeniu przez biegłych badań lekarskich. Opinie, jako logiczne i wyczerpujące, Sąd uznał za podstawę merytorycznego rozstrzygnięcia, przyjmując zawarte w nich ustalenia za własne, z zastrzeżeniem wskazanym w dalszej części uzasadnienia.

Biegła J. S. wskazała, że (...) błędnie zaliczył odwołującą tylko do lekkiego stopnia niepełnosprawności, podczas gdy jest ona niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym na stałe. Natomiast biegła psycholog zgodziła się z orzeczeniem wydanym przez (...), wskazując, że odwołująca posiada lekki stopień niepełnosprawności.

Jednakże z ustaleń obu biegłych, na których oparł się Sąd wynika, że odwołująca po pierwsze jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, ponieważ od urodzenia cierpi na rozpoznaną, uwarunkowaną genetycznie miopatię typu B. współistniejącą z trisomią chromosomu 6 oraz niepełnosprawnością intelektualną. U odwołującej od urodzenia postępuje również dystrofia mięśniowa. Brak jest obecnie perspektyw na poprawę tego stanu. Dodatkowo odwołująca zmaga się z poważnymi chorobami towarzyszącymi, jak. np. chorobą H. Po drugie jest osobą zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej, ponieważ nie może pracować na ogólnodostępnym rynku pracy, a jedynie na stanowisku przystosowanym do niepełnosprawności lub rynku pracy chronionej. Nadto, po trzecie, jest osobą wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, ponieważ wymaga pomocy innej osoby w czynnościach dnia codziennego. Fakt ten znajduje potwierdzenie zarówno w aktach sprawy, aktach (...) jak i przede wszystkim w wywiadzie lekarskim przeprowadzonym na potrzeby badań odwołującej.

O istnieniu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przesądzają łącznie trzy przesłanki; pierwsza – naruszona sprawność organizmu, druga – niezdolność do pracy albo zdolność do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i trzecia – konieczność czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

W przedmiotowej sprawie, powyższe kumulatywnie skutkuje spełnieniem przesłanek dotyczących umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z przyczyn określonych w orzeczeniu wydanym przez (...), tj. 03-L oraz 05-R.

Stanowisko biegłych odnośnie do określenia stopnia niepełnosprawności znajduje potwierdzenie w ugruntowanym orzecznictwie. Przykładowo przytoczyć można wyrok z dnia 12 marca 2014 roku (sygn. II UK 360/13 LEX nr 1466628), w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że warunkiem zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności jest nie tylko stopień naruszenia sprawności organizmu w odniesieniu do zdolności do wykonywania zatrudnienia (a nie niezdolności do pracy), ale także istnienie wymogu pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Zgodnie z wywiadem, zgromadzoną dokumentacją oraz przeprowadzonymi badaniami, odwołująca może wykonywać pracę jedynie w warunkach pracy chronionej lub na specjalnie przystosowanym dla osoby niepełnosprawnej stanowisku oraz bezsprzecznie wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Z uwagi na powyższe, na mocy wskazanych przepisów Sąd zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia 6 marca 2020 roku, Nr WN-I. (...).1.432.2020, oraz poprzedzające je orzeczenie (...) Zespołu (...) o Niepełnosprawności w W. z dnia 27 stycznia 2020 roku, nr: (...), w ten sposób, że w punkcie I ww. orzeczenia (...) Zespołu (...) o Niepełnosprawności w W. zalicza A. P. (1) do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, zaś w punkcie III ustala datę wydania orzeczenia na stałe.

Sąd w punkcie 2 wyroku oddalił odwołanie w pozostałej części. Sąd nie znalazł podstaw do powołania dodatkowych biegłych z zakresu genetyki i laryngologii, jak również nie znajduje podstaw do przeprowadzenia wskazanych w odwołaniu dodatkowych dowodów oraz rozszerzenia przyczyn niepełnosprawności odwołującej o dodatkowe symbole tj. 01-U; 11-I; 12-C. Opinie biegłej neurolog oraz biegłej psycholog klarownie przedstawiają stan zdrowia A. P. (1) kwalifikując ją do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na podstawie przyczyn określonych symbolami: 03-L oraz 05-R.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego zawarte w punkcie 3 wyroku wydane zostało w oparciu o dyspozycję art. 98 § 1 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Z tych przyczyn i w oparciu o powołane przepisy, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.