Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

VIIIK 270/21

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w T. (...)

12.03.2019 r.

IIK 79/19

2

Sąd Rejonowy w T. (...)

3.11.2020 r.

VIIIK 887/20

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1. 

R. M. był skazywany w następujących sprawach:

1)  wyrokiem Sądu Rejonowego w T. (...) z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt IIK 79/19 za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 17 grudnia 2018 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w T. (...) z dnia 23 lutego 2021 r; wyrokiem Sądu Rejonowego w T. (...) z dnia 2 lipca 2015 roku w sprawie IIK 432/15 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2016 r. - kara została wykonana;

2)  wyrokiem Sądu Rejonowego w T. (...) z dnia 3 listopada 2020 r. sygn. akt VIIIK 887/20 za czyn z art. 163 § 1 pkt 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 3 maja 2020 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności

Dane o karalności

Wydruk Noesad

Odpisy wyroków

11-13

15-19

26- 29

27

28,30

Skazany przebywa w (...). Został doprowadzony do odbycia kary w dniu 6.04.2021 r.Zachowanie skazanego w trakcie izolacji jest poprawne. Nie był nagradzany regulaminowo ani karany dyscyplinarnie. W grupie jest bezkonfliktowy i zgodny. Wobec przełożonych zachowuje się właściwie. Nie jest agresywny. Nie należy do podkultury przestępczej. Prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych czynów.

Opinia o skazanym

24

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Dane o karalności

Odpisy orzeczeń

Obliczenia kary

Wydruk Noesad

Dokumenty urzędowe nie kwestionowane

2

Opinia o skazanym

Opinia o skazanym została sporządzona przez uprawnionego funkcjonariusza. Została sporządzona szczegółowo i jej treść nie budziła wątpliwości Sądu

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Wyrok - Sąd Rejonowy w T. (...) z dnia 12.03.2019 r. w sprawie o sygn. IIK 79/19

1 rok pozbawienia wolności

2.

Wyrok - Sąd Rejonowy w T. (...) z dnia 3.11. 2020 r. sygn. VIIIK 887/20

1 rok i 2 miesiące pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego zostało wszczęte na wniosek skazanego.

W myśl art 81 ust 1 Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem COVID-19 - przepisy rozdziału IX ustawy Kodeks karny, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

W niniejszej sprawie pierwszy z wyroków jednostkowych zapadł przed dniem wejścia w życie w.w. ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. a drugi po tej dacie. Zgodnie z treścią art. 80 ust 2 w.w. ustawy przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem COVID-19 stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. Oznacza to, że niniejszej sprawie miało zastosowanie prawo w brzmieniu sprzed tej ustawy. W judykaturze i doktrynie wypracowano dyrektywę zakazu tworzenia konglomeratu ustawowego, polegającą na niedopuszczalności stosowania do części orzeczenia przepisów nowych i starych. Skoro z uwagi na treść art. 80 ust 2 w.w. ustawy stosuje się ją jedynie do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie ustawy, należało zastosować przepisy obowiązujące przed jej wejściem w życie. W ocenie sądu wątpliwości może budzić ewentualna koncepcja, według której w przypadku gdy część kar miała by być orzeczona prawomocnie przed wejściem w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. a część po niej to postępowanie w przedmiocie wydania wyroku miałoby być umorzone z uwagi na niedopuszczalność wydania wyroku łącznego. Taka wykładnia przepisów powodowałaby, że sytuacja jedynie części skazanych byłaby niekorzystna, gdyż nie mogliby się ubiegać o połączenie kar, co mogliby czynić nadal inni skazani.

Dlatego w ocenie sądu należało zastosować przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed wejście w życie tej ustawy.

W myśl art. 85 § 1 kk. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Zgodnie z treścią art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1kk. W chwili orzekania wobec skazanego podlegały wykonaniu jedynie kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w T. (...) o sygn. IIK 79/19 i VIIIK 887/20. Tylko te kary mogły być więc objęte wyrokiem łącznym.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Kara łączna pozbawienia wolności mogła więc być orzeczona, w granicach od 1 roku i 2 miesięcy przy zastosowaniu pełnej absorpcji (tj. od najwyższej z kar) do ich sumy tj. do 2 lat i 2 miesięcy.

Orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z utrwalonym w tym względzie stanowiskiem doktryny i judykatury Sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto (…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków( m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Należy podkreślić, iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw. Zasadę absorpcji stosuje się bowiem, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem, wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste.

Sąd szczegółowo analizował okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej i stwierdził, że na gruncie niniejszej sprawy nie zachodzą przesłanki uzasadniające zastosowania wobec skazanego zarówno zasady absorpcji, jak również zasady asperacji. R. M. był dwukrotnie karany za przestępstwa i wymierzano mu kary pozbawianie wolności. Wobec skazanego Sąd stosował środek probacyjny, który okazał się nieskuteczny i zarządzano skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej. Czyny oskarżonego nie mogły być traktowane jako pozostające w związku przedmiotowym i stanowiące jeden zespół zachowań sprawcy. Oskarżony dopuścił się kolejnego przestępstwa w okresie próby i nie przejmując się konsekwencjami kolejnego czynu. Odstęp czasowy między popełnionymi czynami – blisko półtoraroczny również nie uprawniał do oceny, że czyny skazanego stanowiły jeden zespół zachowań. Wymierzenie kary na zasadzie absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw. Wskazane okoliczności przemawiały przeciwko zastosowaniu absorpcji. W ocenie Sądu zatem skazany, ze względu na powyższe, nie zasługuje na łagodne potraktowanie i wymaga maksymalnie długiego okresu resocjalizacyjno-wychowawczego. Popełnienie przez skazanego przestępstwa w okresie próby wskazuje na jego głęboką demoralizacje i utrwaloną postawę braku szacunku wobec sytemu prawnego. Opinia o skazanym, która jest ledwie poprawna nie wskazywała na żadne szczególne okoliczności dotyczące postawy skazanego, które przemawiałyby za zastosowaniem zasady absorpcji lub asperacji. Orzeczenie wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie innej niż kumulacja nie znajdowało żadnego uzasadnienia ujawnionymi okolicznościami i miałoby destruktywny wydźwięk społeczny. Zdaniem Sądu skazanego należy odizolować od społeczeństwa na długi czas, dając sposobność do jego resocjalizacji oraz mając na uwadze ochronę społeczeństwa przed skazanym, który dotąd się jej nie poddał. Sąd uznaje, że tak orzeczona kara łączna pozbawienia wolności uwzględnia wszystkie omówione okoliczności, jest zgodna z zasadą trafnej reakcji karnej i w sposób właściwy zrealizuje swoje funkcje wychowawcze i zapobiegawcze. Społeczeństwo musi mieć zaufanie do systemu wymiaru sprawiedliwości, a odpowiednia reakcja karna w ramach wyroku łącznego, powinna oddziaływać wychowawczo na ogół społeczeństwa, a zwłaszcza na osoby odbywające karę pozbawienia wolności. Orzeczenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady kumulacji stanowi jednoznaczny sygnał dezaprobaty wobec naruszania prawa przez R. M..

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

3

Na podstawie art. 577 kpk sąd zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresy pozbawienia wolności w sprawach objętych wyrokiem łącznym

Wyroki podlegające łączeniu w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

1.PODPIS