Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 255/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie(...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca D. S. (1)

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1/ błędu w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść polegający na uznaniu, że oskarżona swoim działaniem wypełniła wszystkie znamiona przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. i w konsekwencji uznaniu, że wina oskarżonej nie budzi wątpliwości, tj. że oskarżona obejmowała świadomością i wolą wszystkie elementy strony przedmiotowej przestępstwa z art. 56 § 2 k.k.s. podczas gdy:

a/ jak wynika z dowodów zgromadzonych w aktach sprawy, to wspólnik D. S. (1) zajmował się sprawami finansowymi spółki oraz kontaktował się i doręczał do biura rachunkowego dokumenty do zaksięgowania;

b/ brak jest obiektywnych dowodów przemawiających za ustaleniem, iż D. S. (1) miała świadomość, że do biura rachunkowego nie dostarczono dokumentacji wskazanej w art. 42 Ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającej, że transakcja stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów objętą 0%-ową stawką podatku VAT, bowiem jak wskazała świadek M. K. (2) rozmowy w tym zakresie były prowadzone wyłącznie z S. M.;

c/ świadek M. K. (2) polecenie co do rozliczenia dokumentów księgowych w postaci faktur sprzedaży VAT nr (...)jako transakcji wewnątrzwspól not owej dostawy towarów otrzymała bezpośrednio od wspólnika D. S. (1);

d/ księgowa M. K. (2), której zeznania zostały uznane w całości za wiarygodne, wskazała, że D. S. (1) nie mówiła płynnie po polsku i wymienione porozumiewały się po (...) (świadek po (...) mówi słabo), a rozmowy te były jedynie grzecznościowe, nie obejmowały spraw spółki oraz paw finansowych;

2/ obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, w postaci art. 2 § 2 k.pk. w zw. z art. 113 k.k.s. (zasada prawdy materialnej) w zw. z art. 4 k.p.k. (zasada obiektywizmu) w zw. z art. 5 § 1 i 2 k.p.k. (zasada domniemania niewinności i rozstrzygania wątpliwości na korzyść oskarżonego) w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. art. 410 k.p.k. poprzez przeprowadzenie oceny dowodów w sposób dowolny i sprzeczny z zasadami prawidłowego rozumowania, a w konsekwencji oparcie rozstrzygnięcia na okolicznościach nieudowodnionych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy D. S. (1) nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie podnieść należy, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności stanu faktycznego, jak również winy oskarżonej. Wbrew twierdzeniom obrońcy, dokonana przez Sąd I instancji analiza materiału dowodowego jest wnikliwa i jasna, odpowiadająca dyrektywom określonym w art. 4 k.p.k., a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego uznaniem winy D. S.. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację. W tej sytuacji nie ma potrzeby ponownego przytaczania całości argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, którą Sąd Okręgowy aprobuje i należy jedynie zaakcentować te elementy, które przemawiają za odmową podzielenia stanowiska obrońcy oskarżonego.

Odnosząc się do zarzutów dotyczących dokonania dowolnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, stwierdzić należy, iż ustalony stan faktyczny w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania S. S. nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. Natomiast zarzut obrazy art. 7 k.p.k. jest tylko wtedy skuteczny gdy skarżący wykaże, że sąd orzekający - oceniając dowody - naruszył wskazane zasady.

Również zarzut apelacji w zakresie rzekomego błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia oraz nieprawidłowej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, które miały mieć wpływ na treść wyroku także nie są zasadne, albowiem sam fakt, iż skarżący nie zgadza się z oceną dokonaną przez Sąd I instancji nie oznacza, że jest ona nieprawidłowa. Analiza pisemnego uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego wskazuje, że Sąd I instancji dokonał prawidłowego ustalenia stanu faktycznego.

Przede wszystkim brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżona w spółce nie zajmowała się jej sprawami finansowymi.

Za Sądem I instancji wskazać należy, że zgodnie z art. 9§ 1 i § 3 kks za sprawstwo odpowiada nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony ale i ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Tym samym nie budzi wątpliwości, że D. S. (1) jako Prezes Zarządu była osobą odpowiedzialną za prowadzenie gospodarczych spraw spółki i tym samym ponosi ona odpowiedzialność za przestępstwa skarbowe popełnione w związku z prowadzeniem tych spraw. To, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż S. M. (2) na zasadzie faktycznego wykonywania również zajmował się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi spółki w żaden sposób nie uchyla jej odpowiedzialności za przypisane czyny. Wymienieni w zakresie popełnionych czynów karno-skarbowych działali wspólnie i w porozumieniu, przy czym rzeczywiście to S. M. w rozmowie z M. K. (2) stwierdził, że chce założyć spółkę, a potem kontaktował się w imieniu (...) sp z.o.o. z biurem rachunkowym, dostarczał do niego dokumenty, zwracał się o wystawianie faktur, natomiast D. S. (1) pojawiała się w biurze jedynie sporadycznie. Nie ma jednakże wątpliwości, że oskarżeni działali w ramach uzgodnionego podziału ról. Co istotne to wymieniony uprzednio przed oskarżoną był Prezesem Zarządu. Przecież D. S. wraz z S. M. byli jedynymi wspólnikami Spółki i oboje zajmowali się jej sprawami gospodarczymi. Zasadnie Sąd Rejonowy wskazał, że księgowa spółki (...). K. podawała, że nie było żadnych problemów z komunikacją pomiędzy nią, a oskarżonymi mimo, że są oni obcokrajowcami. Świadek zeznała, że D. S. (2) wprawdzie z nią bezpośrednio nie współpracowała ale raz czy dwa przyszła do biura z oskarżonym, a przez to, że pełniła w spółce funkcję prezesa zarządu, miała świadomość prowadzonej przez spółkę działalności. Podkreślenia wymaga, że wspólne pojawianie się w biurze oskarżonych świadczy o tym, iż działali oni wspólnie i w porozumieniu, a oskarżony cieszył się zaufaniem oskarżonej.

Nie budzi również żadnych wątpliwości to, że przy prowadzeniu Spółki oskarżona i S. M. dopuścili się licznych nieprawidłowości, i w istocie podawali dane niezgodne ze stanem rzeczywistym w deklaracji VAT-7 za (...)r. oraz w zeznaniu CIT-8 za okres (...).

Prawidłowo Sąd I instancji ustalił, że wobec braku należytego udokumentowania transakcji Spółki, nie mogły one być uznane za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, dla której obowiązuje 0% stawka podatku VAT. Tym samym Spółka miała obowiązek opodatkować te transakcje stawką podatku VAT właściwą dla dostaw towarów na ternie kraju. Spółka także nie zaliczyła do przychodów części otrzymanych należności oraz nieprawidłowo obliczyła i zaliczyła do przychodów dodatnie różnice kursowe i poprzez takie zachowanie doszło do zawyżenia o 688 900 zł wartości wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz zaniżenia dostawy towarów na terenie kraju o kwotę 1 245 896 zł i zaniżenia należnego podatku VAT o kwotę 63 364 zł w deklaracji VAT-7 za(...)r., zaś w zeznaniu CIT-8 za okres(...)r. doprowadziło do zaniżenia przychodów ze źródeł przychodów o kwotę 588 160,97 zł oraz do zaniżenia kosztu uzyskania przychodów o kwotę 316 601,31 zł przez co uszczuplono podatek dochodowy od osób prawnych za w/w okres w wysokości 45 896 zł.

Powyższe wynika z prawidłowo ocenionych dokumentów. Zaakcentowania wymaga i to, że z informacji ani (...) ani (...) administracja podatkowa nie potwierdziła rzekomej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W konsekwencji trafnie uznano, że D. S. oraz S. M. dopuścili się czynów z art. 56 § 1 i 2 kks albowiem składając organowi podatkowemu wskazane w akcie oskarżenia deklaracje podawali nieprawdę przez co naraża na uszczuplenie podatki: od towarów i usług oraz dochodowy od osób prawnych. Wymienieni działali umyślnie, świadomie biorąc udział w oszustwie podatkowym albowiem wobec ustalonego stanu faktycznego Spółka nie miała zawartych umów z odbiorcami, a jej faktyczna działalność polegała na przekazywaniu środków pieniężnych otrzymanych w ramach zapłaty za towar, bez angażowania środków własnych.

Wniosek

Z przyczyn podanych wyżej wniosek nie jest zasadny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie (...)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn wskazanych wyżej nie było podstaw do uznania zasadności zarzutów w zakresie błędu w ustaleniach faktycznych i obrazy prawa procesowego.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art.29 ustawy prawo o adwokaturze i rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. K. (2) kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonej D. S. wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy ) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 624§1 kpk zwolniono oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, iż przemawiają za tym względy słuszności.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej D. S. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie (...)

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana