Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 352/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Sylwia Piliszewska

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w J.: M. S.

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2021r.

sprawy D. W. ur. (...) w J.

s. C., J. z domu S.

oskarżonego z art. 279 § 1 kk i art. 287 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk i in.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora i obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 28 lutego 2020 r. sygn. akt II K 1868/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego D. W. w ten sposób, że przyjmuje, iż zachowania oskarżonego wymienione w pkt. I części dyspozytywnej wyroku stanowią czyn ciągły popełniony w okresie od 17 listopada 2017r. do 29 grudnia 2017r. w J.;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 516,60 złotych w tym 96,60 złotych podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w części dotyczącej apelacji prokuratora ponosi Skarb Państwa i zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w części dotyczącej apelacji jego obrońcy zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 352/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 lutego 2020r., sygn. akt II K 1868/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Na podstawie art. 423 § 2 k.p.k. Sąd Okręgowy ograniczył powyższe uzasadnienie do części skazującej wyroku Sądu Rejonowego i zarzutów oraz wniosku zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego bowiem tylko obrońca złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia i jego doręczenie wraz z odpisem wyroku

1.Obraza prawa materialnego tj. art. 12 k.k. w aspekcie błędnego zastosowania konstrukcji czynu ciągłego poprzez wyróżnienie z pierwotnego zbioru czynów dwóch rozłącznych i i wyczerpujących pierwotny zbiór kategorii wzajemnie się wykluczających ( uniewinnionego ) – ( winnego ) i uzupełniających do całości co w tej sytuacji świadczy o zaistniałej w orzeczeniu dychotomii

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2

2.Obraza przepisów postępowania tj. art. 399 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k. poprzez zaniechanie Sądu Rejonowego w podjęciu prawidłowego działania – zgodnego z wyrażoną w tym przepisie normą postępowania, co polegało na nieuprzedzeniu obecnych w toku całej rozprawy głównej stron o tym że nie wychodząc poza granice oskarżenia można czyn zakwalifikować z przepisu art. 12 § 1 k.k. co mogło mieć zasadniczy wpływ na treść orzeczenia uwzględniając chociażby fakt, że na ostatnim terminie przed zamknięciem przewodu sądowego wskutek zmiany pierwotnie ogłoszonego na rozprawie terminu nie stawił się oskarżonego, który nie został prawidłowo powiadomiony o zmianie co łącznie postrzegać należy jako przekroczenie granic procesowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1

Zarzut co do zasady nietrafny, część argumentacja na jego poparcie budzi wręcz zdziwienie. Sąd Okręgowy zupełnie nie dostrzega w wyroku Sądu Okręgowego „dychotomii” na którą powołuje się skarżąca.

Prokurator zarzucił oskarżonemu D. W. w akcie oskarżenia popełnienie 105 przestępstw, w tym 102 kwalifikowanych z art. 279 § 1 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., dwóch z art. 284 § 2 k.k. i jednego z art. 278 § 1 k.k. Sąd Rejonowy uniewinnił oskarżonego od popełnienia 46 z nich, w tym obydwu z art. 284 § 2 k.k. i tego z art. 278 § 1 k.k. ( pkt II części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku ). Co do pozostałych 59 działań oskarżonego o takiej samej kwalifikacji prawnej, które Sąd I instancji uznał za udowodnione, Sąd ten przyjął konstrukcję czynu ciągłego z art.12 § 1 k.k. tj. zachowań w krótkim odstępie czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. To swoje stanowisko Sąd Rejonowy przekonywująco argumentował w pisemnym uzasadnieniu wyroku. Sąd Okręgowy co do zasady akceptuje tą argumentację.

Skarżąca w apelacji powołując się na poglądy doktryny i judykatury wskazuje na szereg oczywistych cech które charakteryzują czyn ciągły. Jest to niewątpliwie czyn który stanowi jednolitą całość, podstawą odpowiedzialności za niego są wszystkie objęte znamieniem ciągłości zachowania a granice wyznacza początek pierwszego i zakończenie ostatniego z zachowań. Składające się na czyn ciągły zachowania tracą swoje autonomiczne znaczenie stając się elementami złożonego czynu ciągłego. W skład czynu ciągłego mogą wchodzić wyłącznie zachowania umyślne a zamiar dotyczący ich wszystkich musi istnieć już przed podjęciem pierwszego z nich, co wynika wprost z treści art.12 § 1 k.k.

W zasadzie wszystkie te uwarunkowania spełnione zostały w wyroku Sądu I instancji poza precyzyjnym określeniem ram czasowych przypisanego oskarżonemu czynu ciągłego. W tej części Sąd Okręgowy uznał zarzut apelacji za zasadny, wymagający zmiany wyroku. W pkt I części dyspozytywnej Sąd Rejonowy nieopacznie użył sformułowania, że uznaje oskarżonego winnym „popełnienia czynów” po czym wymienił punkty z części wstępnej wyroku gdzie opisane zostały te zachowania. Zachodziła konieczność zmiany wyroku poprzez jednoznaczne nazwanie zachowań oskarżonego jako czyn ciągły i określenie okresu jego popełnienia, o czym jeszcze mowa będzie poniżej.

Ad 2

Zarzut niezasadny, choć istotnie Sąd I instancji nie uprzedził o możliwości zakwalifikowania zachowań oskarżonego jako czynu ciągłego, zgodnie z wymogami art. 399 § 1 k.p.k., co jednak w ocenie Sądu Okręgowego nie miało to wpływu na treść wyroku, nie naruszało w szczególności jego prawa do obrony. Zmiana kwalifikacji prawnej zachowań oskarżonego w istocie była dla niego korzystna, przypisano mu jeden czyn, nie zaś 59, każdy kwalifikowany m.in. z art. 279 § 1 k.k. Jedynie na marginesie wskazać należy, że oskarżony o ostatnim terminie rozprawy w dniu 17.02.2020 r. został prawidłowo zawiadomiony przez tzw. podwójne awizo oraz ze na tym terminie rozprawy obecny był jego obrońca ( k. 319 odwrót, k. 320 ).

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze argumentacje przedstawioną powyżej wniosek o zmianę wyroku we wskazany wyżej sposób nie znajdował podstaw.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji został utrzymany w mocy wobec oskarżonego D. W. w przeważającej części , z wyjątkiem zmiany z pkt I części dyspozytywnej

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty i wniosek apelacji były w przeważającej części niezasadne, wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności nie razi surowością, orzeczony środek kompensacyjny nie był kwestionowany, nie zachodzą okoliczności z art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana w Pkt I części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że zachowania oskarżonego w punkcie tym oznaczone cyframi odwołującymi się do opisów z części wstępnej wyroku stanowią czyn ciągły popełniony w okresie od 17 listopada 2017 r. do 29 grudnia 2017 r. ( data początkowa – data zachowania opisanego w pkt 2 części wstępnej, data końcowa - data zachowania opisanego w pkt 103 części wstępnej ).

Zwięźle o powodach zmiany

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej zaskarżony wyrok należało zmienić w sposób wyżej opisany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

1.Na podstawie art.. 29 Ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 516,60 zł. w tym 96,60 podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

2.Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego D. W. od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w części dotyczącej apelacji obrońcy zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie o kwalifikacji prawnej i pośrednio o winie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana