Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 97/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 2 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Obornikach I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: asesor sądowy Tomasz Vogt-Kostecki

Protokolant: Anna Płachetka

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2020 r. w Obornikach

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w P.

przeciwko S. B.

o zapłatę

oddala powództwo.

asesor sądowy Tomasz Vogt-Kostecki

UZASADNIENIE

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wniósł pozew do Tutejszego Sądu o zapłatę przeciwko S. B. domagając się zasądzenia na swą rzecz kwoty 3 250, 05 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 14 % w skali roku od tej kwoty od dnia wniesieni pozwu (4-11-2019 r.) do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych i zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wskazał, że poprzednik prawny powoda (...) sp. z o.o. zawarł z pozwanym przy pomocy środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość w dniu 13-03-2019 r. umowę pożyczki, której treścią była możliwość zawierania przez strony dalszych umów pożyczek. Następnie pozwany zawnioskował o udzielenie mu pożyczki na podstawie łączącej strony umowy pożyczki odnawialnej. (...) sp. z o.o. przyznał pozwanemu kwotę pożyczki w wysokości 2 500 zł i zawarł z pozwanym umowę pożyczki w dniu 13-03-2019 r. przy pomocy środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki do dnia 13-05-2019 r. Pozwany nie wywiązał się z zawartej umowy.

Nakazem zapłaty z dnia 21-11-2019 r. referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w którym wskazał, iż nie zgadza się z orzeczeniem Sądu i wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7-10-2019 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. i powód zawarli umowę cesji wierzytelności. Zgodnie z treścią umowy (...) sp. z o.o. dokonywała na rzecz powoda m.in. przelewu wierzytelności na kwotę 3 406, 31 zł (w tym kapitał w kwocie 2 500 zł) oznaczonej numerem (...).

dowód: kserokopia umowy przelewu wierzytelności z dnia 7-10-2019 wraz z załącznikami (k. 63-68)

Powód sporządził i załączył do pozwu nieopatrzone podpisem wydruki komputerowe, opisane poniżej.

Wydruk oznaczony jako ramowa umowa pożyczki nr (...) z dnia 4-07-2018 r., z którego treści wynikało, iż została zawarta umowa pomiędzy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: (...)) a pozwanym. W wydruku wskazano, że przedmiotem umowy jest określenie zasad, na jakich pożyczkodawca i pożyczkobiorca będą zawierać umowę pożyczki. Klient miał być uprawniony do wielokrotnego składania wniosków o pożyczkę oraz otrzymywania pożyczek w ramach aktualnie oferowanych przez (...) poziomów pożyczek z dnia złożenia przez klienta wniosku o pożyczkę. Z treści wydruku wynikało, w przypadku braku spłaty przez pożyczkobiorcę w terminie pożyczki, raty kwoty pożyczki lub kosztów pożyczki (...) jest m.in. uprawniony do naliczania pożyczkobiorcy odsetek za opóźnienie równych dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie.

dowód: wydruk komputerowy (k. 17-23)

Wydruk oznaczony jako „umowa pożyczki ratalnej nr (...) do ramowej umowy pożyczki nr (...)”, z którego treści wynikało, iż w dniu 13-03-2019 r. została zawarta umowa pomiędzy (...) a pozwanym. Treść wydruku wskazywała, że całkowita kwota do spłaty wynosi 3 284, 67, a kwota pożyczki udzielonej pożyczkobiorcy wynosi 2 500 zł. Pożyczka została udzielona na okres 61 dni, roczna stopa oprocentowania pożyczki wynosi 10%. Prowizja miała wynosić 750, 05 zł, a odsetki kapitałowe 10, 00 % zł. Pożyczka miała zostać spłacona w całości w dwóch ratach, przy czym pierwsza rata w kwocie 1642, 34 zł do dnia 13-04-2019 r., a druga rata w kwocie 1642, 33 zł do dnia 13-05-2019 r.

dowód: wydruk komputerowy (k. 6 – 16)

Wydruk oznaczony jako „potwierdzenie realizacji przekazu pieniężnego”, z którego treści wynikało, że w dniu 13-03-2019 r. (...) dokonał przelewu na rzecz pozwanego kwoty 2 500 zł, w tytule przelewu wskazując: „Wpłata od (...) sp. z o.o. - MoneyMan”.

dowód: wydruk komputerowy (k. 24)

Wydruk komputerowy oznaczony numerem klienta (...) gdzie wskazano, iż powód oświadczył, iż wierzytelność o tym numerze wobec (...) została kupiona przez powoda w drodze umowy cesji oraz iż obecne zadłużenie wynosi 3 527, 76 zł i wynika z zawartej umowy pożyczki (...), która miała zostać spłacona do dnia 13-04-2019 r. Z treści wydruku wynikało, że powód wzywa do zapłaty przedmiotowej kwoty w terminie 3 dni od dnia otrzymania wezwania.

dowód: wydruk komputerowy (k. 25)

Wydruk komputerowy zatytułowany „zawiadomienie o cesji wierzytelności przedsądowe wezwanie do zapłaty” i opatrzony datą 27-08-2019 r., gdzie wskazano, iż DelatWise Oü oświadczył A. K., iż wierzytelność wobec (...) sp. z o.o. wynikająca z Umowy Pożyczki nr (...) z dnia 22-05-2019 r. wraz z wszelkimi prawami z nią związanymi została przelana na rzecz DeltaWise Oü z siedzibą w Estonii. Z treści wydruku wynikało, że DeltaWise Oü wzywa pozwanego do zapłaty kwoty 2 894, 60 zł oraz odsetek w terminie 3 dni od dnia otrzymania wezwania.

dowód: wydruk komputerowy (k. 49)

Wydruk komputerowy zatytułowany „zawiadomienie o cesji wierzytelności przedsądowe wezwanie do zapłaty” i opatrzony datą 23-08-2019 r., gdzie wskazano, iż DeltaWise Oü oświadczył A. K., iż wierzytelność wobec (...) sp. z o.o. wynikająca z Umowy Pożyczki nr (...) z dnia 22-05-2019 r. wraz z wszelkimi prawami z nią związanymi została przelana na rzecz DeltaWise Oü z siedzibą w Estonii. Z treści wydruku wynikało, że DeltaWise Oü wzywa pozwanego do zapłaty kwoty 2 890, 27 zł oraz odsetek w terminie 3 dni od dnia otrzymania wezwania.

dowód: wydruk komputerowy (k. 49)

Przechodząc do oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należy zauważyć, że pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa. Konsekwencją zajętego przez niego stanowiska procesowego jest, iż to powoda obciąża ciężar udowodnienia, że istotnie jego poprzednika prawnego łączyła z pozwanym umowa pożyczki. Z tego faktu bowiem powód wywodził, iż pozwany jest zobowiązany do zapłaty na jego rzecz kwot dochodzonych pozwem w niniejszej sprawie.

Powód dla wykazania zasadności pozwu przedłożył wydruki komputerowe nieopatrzone żadnym podpisem opisane wyżej oraz umowę przelewu wierzytelności wraz załącznikami.

Kserokopia umowy przelewu wierzytelności stanowiła dowód, że między (...) a powodem umowa o wskazanej tam treści została zawarte. Jednakże dokumenty ten nie stanowił dowodu na to, że wierzytelności powołane w załączniku do tej umów istnieją, a umowa z której wierzytelność ta miała wynikać rzeczywiście została zawarta. Umowa przelewu jest bowiem dokumentem prywatnym, stanowiącym dowód na to, że osoby, które ją podpisały złożyły oświadczenie o treści wskazanej w tym dokumencie. Nie stanowi natomiast dowodu na to, że została zawarta umowa pożyczki o której mowa w załącznikach do umowy przelewu.

Wskazane wyżej wydruki komputerowe (łącznie z wydrukiem dokumentującymi przelewy) przedłożone przez powoda, w ocenie Sądu stanowiły jedynie dowód tego, że powód takie wydruki istotnie sporządził. Żaden z ww. wydruków nie zawierał podpisu pozwanego i nie może stanowić dowodu, na to, że pozwany złożył oświadczenie woli treści wskazanej w wydruku, w szczególności dotyczące zawarcia umowy pożyczki. Również wydruki w których treści podano, że pozwanego zawiadamia się o przelewie wierzytelności oraz wzywające do zapłaty nie dowodzą istnienia takiej umowy. Wszystkie te wydruki co prawda odnoszą się w swej treści do faktów powołanych przez powoda w pozwie, niemniej jako niepodpisane, nie stanowią dowodu, że pozwany złożył oświadczenie woli o treści wskazanej w tym wydruku.

Istnienie wydruków opisanych wyżej (łącznie z wydrukiem dokumentującym przelew) nie udowadnia roszczenia powoda. Z faktu istnienia ww. wydruków nie można wywodzić nieobarczonego ryzykiem błędu wniosku że pozwany faktycznie zawarł z poprzednikiem prawnym powoda opisaną w pozwie umowę, a tym bardziej – że zobowiązał się do świadczeń pieniężnych dochodzonych przez powoda. Założenie przeciwne prowadziłoby do przyjęcia, że wystawienie prywatnego dokumentu (jak wydruki komputerowe niepodpisane przez pozwanego) stanowią dowód istnienia i wysokości zobowiązania w takim dokumencie opisanego. Założenie takie, sprzeczne zarówno z art.245 k.p.c., jak i z art.244 k.p.c. a contrario, należy odrzucić. Zatem przyjąć należy że omawiane wydruki, stanowią jedynie dowód że powód takie wydruki sporządził. Nie można na podstawie wydruków ustalić czy pozwanego z powodem (poprzednikiem prawnym powoda) faktycznie łączyła umowa, a tym bardziej czy na pozwanym w wyniku tej rzekomej umowy ciążą jakieś zobowiązania pieniężne wobec powoda. Podkreślenia wymaga, że to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia, że pozwany zawarł umowę o której mowa w pozwie lub złożył oświadczenie woli, że będzie zawierał z powodem umowy za pośrednictwem portalu internetowego. Brak jest jakiegokolwiek dokumentu, który stanowiłby dowód, że pozwany złożył oświadczenie woli, iż będzie zawierał z powodem umowy za pośrednictwem portalu internetowego. Istnienie samych wydruków komputerowych, zawierających dane pozwanego i warunki umowy pożyczki rzekomo zawartej z pozwanym – w ocenie Sądu – nie stanowią dowodu, że umowa ta została faktycznie zawarta. Żaden z tych wydruków nie pozwala przyjąć, by pozwany złożył oświadczenie woli o zawarciu umowy pożyczki o której mowa w pozwie.

Odnosząc się do przedłożonych przez powoda wydruków potwierdzających dokonanie przelewu na rzecz pozwanego w kwocie 2 500 zł wskazać należy, że wydruk ten nie stanowił dokumentu o którym mowa w art. 7 ustawy Prawo bankowe, a zatem nie stanowił dowodu tego, iż przelew taki istotnie miał miejsce, tj. iż taka kwota została przelana na rzecz pozwanego. Jest to wydruk komputerowy, który nie pochodzi od banku w rozumieniu przepisów ww. ustawy, a zatem nie dowodzi, że przelew taki miał miejsce. Niemniej, nawet, gdyby przyjąć, iż wydruk ten dowodzi faktu dokonanie przelewu kwoty nim stwierdzonej na rzecz pozwanego to – w ocenie Sądu – wydruk ten nie dowodzi faktu, iż pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda umowę pożyczki na taką kwotę. Z faktu przelania określonej kwoty tytułem pożyczki o której mowa w pozwie nie można domniemywać faktu zawarcie takiej umowy.

Sąd zważył co następuje:

Mając na uwadze treść art. 6 k.c. uznać należy, że na powodzie ciążył obowiązek wykazania, iż przysługuje mu względem pozwanego świadczenie o wysokości dochodzonej w procesie w oparciu o okoliczności w pozwie wykazane. Powód winien zatem wykazać, że przysługuje mu wobec pozwanego wierzytelność wynikająca z tytułu opisanej w pozwie umowy. Mając na uwadze zgromadzone dowody należy uznać, iż nie doszło do takiego wykazania. Brak podstaw by przyjmować, że pozwanego łączyła z poprzednikiem prawnym powoda lub powodem jakakolwiek umowa. Tym bardziej, brak podstaw do ustalenia, że pozwany z takiej umowy zobowiązany jest do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.

Jak już wskazano powyżej dołączone do pozwu dokumenty nie są dokumentami urzędowymi, a jedynie dokumentami prywatnymi i wydrukami komputerowymi. Jednocześnie z faktu istnienia takich dokumentów prywatnych nie można wywieść nie obarczonego ryzykiem błędu wniosku, iż pozwanego łączyła jakakolwiek umowa z poprzednikiem prawnym powoda lub z powodem, i że pozwany jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń z takiej umowy, a tym bardziej że takie wierzytelności przysługują obecnie powodowi. Należy również zauważyć, że jako podstawę faktyczną powództwa powód wskazał zawarcie umowy pożyczki i z tej podstawy faktycznej wywodził swoje roszczenie. Nawet, gdyby przyjąć, iż powód wykazał, że na rzecz pozwanego została przelana określona kwota pieniężna to nie stanowi to podstawy do uwzględnienia powództwa w zakresie przelanej na rzecz pozwanego kwoty (2500 zł). Powód wywodził bowiem roszczenie z tytułu istnienie umowy pożyczki, nie zaś z bezpodstawnego wzbogacenia.

W konsekwencji, uznać należy, że powód nie wykazał istnienia dochodzonego roszczenia w oparciu o fakty, które powołał jako podstawę powództwa. Skutkować to musiało orzeczeniem jak w sentencji wyroku.

Wszystkie koszty niniejszego postępowania wyłożył powód, a zatem wobec oddalenia powództwa orzeczenie o kosztach postępowania należało uznać za zbędne.

asesor sądowy Tomasz Vogt-Kostecki