Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 381/21

POSTANOWIENIE

Dnia 7 kwietnia 2021 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA Piotr Pośpiech

Protokolant: Mateusz Dejas

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Małgorzaty Cockiewicz

po rozpoznaniu w sprawie D. D.

skazanego za przestępstwo z art. 280 § 1 kk

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 3 lutego 2021 r., sygn. akt VII Kow 4808/20

w przedmiocie odmowy udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego obciążając nim Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem sąd penitencjarny doszedł do słusznego wniosku, że brak jest przesłanek wynikających z art. 77 § 1 k.k., umożliwiających obecnie skazanemu D. D. skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego przedterminowego zwolnienia.

W pierwszej kolejności podkreślić trzeba, że zasadą winno być odbywanie kary w całości, a więc w takim rozmiarze, w jakim została ona wymierzona przez sąd, a warunkowe zwolnienie może zostać udzielone tylko osobie, która swoją postawą udowodniła, że daje gwarancję przestrzegania porządku prawnego.

Tymczasem analiza wszystkich okoliczności istotnych z punktu widzenia niniejszego rozstrzygnięcia, a wymienionych w powyższym przepisie, prowadzi do wniosku, że skazany nie zasługuje aktualnie na dobrodziejstwo warunkowego przedterminowego zwolnienia. Przede wszystkim zaznaczyć trzeba, że nie jest on sprawcą incydentalnym, a osobą wielokrotnie karaną, co świadczy o jego demoralizacji i powinno skutkować odpowiednio dłuższym prowadzeniem wobec niego oddziaływań resocjalizacyjnych niż wobec osób skazywanych jednorazowo.

Jednocześnie podkreślić trzeba, że instytucja warunkowego przedterminowego zwolnienia powinna stanowić swego rodzaju nagrodę dla skazanych, którzy swoim zachowaniem pozytywnie wyróżniają się na tle innych osadzonych. Wprawdzie sąd odwoławczy ma na uwadze, że D. D. był nagradzany regulaminowo, co niewątpliwie zasługuje na pochwałę, jednakże nie ustrzegł nagannych zachowań w postaci obrotu tzw. „dopalaczami”, w wyniku czego skazany został przeklasyfikowany do odbywania kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym typu zamkniętego. Takie naruszenie zasad regulaminu świadczy niewątpliwie o tym, że skarżący nie dysponuje odpowiednim poziomem samokontroli i samodyscypliny, które umożliwiłyby mu prawidłowe funkcjonowanie w warunkach wolnościowych. Za wnioskiem takim przemawia fakt uzależnienia skazanego od alkoholu, co przy uwzględnieniu okoliczności popełnienia przestępstwa oraz odległego terminu końca kary, uzasadnia póki co negatywną prognozę kryminologiczno-społeczną. Należy mieć również na uwadze brak poparcia administracji Zakładu Karnego w T., która to dysponuje najbardziej miarodajną wiedzą odnośnie resocjalizacji skazanego, a która winna w dalszym ciągu odbywać się w warunkach izolacyjnych. W tym stanie rzeczy decyzja sądu I instancji odmawiająca D. G. warunkowego zwolnienia była słuszna, natomiast podniesione w zażaleniu zarzuty nie mogły skutkować jej zmianą.

Dlatego też orzeczono, jak w części dyspozytywnej, jednocześnie zwalniając skazanego z obowiązku ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

- odpis postanowienia doręczyć skazanemu z pouczeniem o prawomocności,

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 7 kwietnia 2021 r.