Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt

II AKa 311/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 maja 2020r. w sprawie XII K 10/20.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ prokurator

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------------------------------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Apelacja obrońcy oskarżonego.

1. Obraza art. 65 § 2 kk co do czynu z pkt. I wyroku polegająca na jego zastosowaniu i uznaniu, że oskarżony wyczerpał jego dyspozycję, w sytuacji, gdy przepis ten nie miał zastosowania w sprawie i nie powinien być wskazany jako podstawa wymiaru kary.

2. Obraza art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym do dnia 9 grudnia 2011r. w zw. z art. 4 § 1 kk poprzez jego zastosowania i uznanie, że oskarżony popełnił powyższe przestępstwo, w sytuacji gdy aktem prawnym obowiązującym w chwili popełnienia czynu była inna ustawa przez co należy dojść do przekonania, że czyn oskarżonego powinien zostać zakwalifikowany z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 4 § 1 kk.

Apelacja prokuratora.

Obraza przepisów postępowania:

- art. 413 § 2 pkt 1 kpk polegająca na niedokładnym określeniu czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. II wyroku i pominięciu znamienia, że oskarżony działał wbrew przepisom art. 33-35 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, gdy z ustaleń poczynionych przez Sąd wynika, że zrealizował wszystkie znamiona zarzuconego mu przestępstwa,

- art. 413 § 1 pkt 6 kpk polegającego na niedokładnym wskazaniu w podstawie wymiaru kary orzeczonej za czyny przypisane oskarżonemu w pkt. II i III zastosowanych przepisów ustawy karnej w szczególności wskazanie, że czyny te zostały popełnione w warunkach art. 65 § 2 kk, gdy prawidłową podstawę rozstrzygnięcia powinien stanowić przepis art. 65 § 1 kk,

- art. 413 § 1 pkt 6 kpk polegającą na niezasadnym wskazaniu art. 65 § 2 kk jako podstawy wymiaru kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego za przestępstwo z art. 258 § 2 kk, gdy przepis ten nie miał zastosowania jako podstawa wymiaru kary pozbawienia wolności.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadne

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący słusznie podnieśli, że w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. I wyroku, Sąd Okręgowy nieprawidłowo w podstawie prawnej skazania obok art. 258 § 2 kk przyjął art. 65 § 2 kk, niezależnie od tego, w ramach której podstawy odwoławczej z art. 438 kpk autorzy apelacji zakwalifikowali stwierdzone uchybienie.

Warunki, jakie powinien spełniać wyrok skazujący określa art. 413 § 1 i 2 kpk, przy czym w § 2 pkt 1 tego przepisu, ustawodawca wprowadził wymóg dokładnego określenia przypisanego oskarżonemu czynu oraz jego kwalifikacji prawnej. Opis czynu obejmuje te fakty i okoliczności, które należą do jego istoty a tym samym mają znaczenie dla kwalifikacji prawnej, która determinuje podstawę wymiaru kary. Tymczasem przepis art. 65 § 2 kk, choć zrównuje sytuację sprawcy przestępstwa z art. 258 kk ze sprawcą odpowiadającym w warunkach art. 64 § 2 kk, to jednocześnie wobec sprawcy czynu z art. 258 kk wprost wyklucza zaostrzenie kary przewidziane dla recydywistów wielokrotnych. W efekcie, przepis art. 65 § 2 kk nie zawiera ani elementów mających znaczenie dla kwalifikacji prawnej czynu, ani nie modyfikuje granic kary określonych w sankcjach art. 258 kk, co powoduje, że nie podlega on uwzględnieniu w kwalifikacji prawnej, jak i podstawie wymiaru kary.

Wobec powyższego, uznając zasadność argumentów skarżących w tym zakresie, Sąd Apelacyjny zmienił pkt I zaskarżonego wyroku w ten sposób, że z podstawy skazania oskarżonego za przestępstwo z art. 258 § 2 kk wyeliminował art. 65 § 2 kk.

Rację ma także prokurator zarzucając, że Sąd wadliwie przyjął art. 65 § 2 kk w podstawach skazania oskarżonego za czyny ujęte w pkt. II i III wyroku. Okoliczności sprawy, odzwierciedlone w dokonanych przez Sąd Okręgowy ustaleniach faktycznych i opisach obu czynów wskazują, że oskarżony czynów tych dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej, co sprawia, że w podstawie skazania za każdy z nich Sąd powinien zawrzeć art. 65 § 1 kk. Sąd w uzasadnieniu wyroku wprost wskazał na ten przepis jako element oceny prawnej przywołanych czynów, co jednak nie znalazło odzwierciedlenia w treści wyroku, gdzie zamiast art. 65 § 1 kk przyjął § 2 tego przepisu. Stwierdzając zatem zasadność apelacji prokuratora także w tej części, Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w zakresie czynów przypisanych oskarżonemu w pkt. II i III, w podstawie skazania i wymiaru kary, w miejsce art. 65 § 2 kk przyjął art. 65 § 1 kk.

Nie można odmówić racji prokuratorowi, gdy zarzuca, że wyrok Sądu Okręgowego co do czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (zarzut II) zapadł z obrazą art. 413 § 2 pkt 1 kpk. Do znamion stypizowanego tam przestępstwa udziału w obrocie (i wprowadzania do obrotu) znaczną ilością środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej należy działanie wbrew przepisom art. 33-35 przywołanej ustawy, gdy tymczasem Sąd przypisując oskarżonemu to przestępstwo, uznał go za winnego popełnienia czynu zarzucanego. Tymczasem w opisie czynu przyjętym przez prokuratora, wobec braku przywołanego elementu, znamiona przestępstwa zostały zdekompletowane, co pozostało poza uwagą Sądu i wymagało korekty wyroku także w tej części zgodnie z zarzutem apelacji.

Bezzasadny jest natomiast zarzut apelacji obrońcy, by Sąd uchybił regulacji art. 4 § 1 kk

przyjmując za podstawę skazania oskarżonego za czyn z pkt. II aktu oskarżenia przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii zamiast obowiązującej w dacie czynu ustawy z dnia 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd Okręgowy słusznie zastosował wobec oskarżonego przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 czerwca 2010r. a zatem do daty wejścia w życie ustawy z dnia 5 listopada 2009r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2009.206.1589), którą istotnie podwyższono – zaostrzono – granice kary grzywny. Przed tą datą, co dostrzega także skarżący, zagrożenie ustawowe karami za przestępstwo udziału w obrocie substancjami psychotropowymi w obu ustawach było tożsame, w szczególności granice kary pozbawienia wolności kształtowały się od roku do lat 10. Podnieść jedynie należy, że aktualne obowiązujące granice kary pozbawienia wolności za ten występek (kara od 2 do 12) zostały ukształtowane w wyniku nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 1 kwietnia 2011r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2011.117.678), która weszła w życie w dniu 9 grudnia 2011r. a zatem w czasie późniejszym, aniżeli stan prawny przyjęty przez Sąd Okręgowy.

Zgodnie z art. 4 § 1 kk, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązująca poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Tym samym, w razie zmiany stanu prawnego, ustawodawca nadaje prymat ustawie nowej, natomiast zastosowanie poprzednio obowiązującej jest obligatoryjne wówczas, gdy jest dla sprawcy względniejsza. Skoro w sprawie rozpoznawanej ustawa obowiązująca poprzednio nie była dla oskarżonego korzystniejsza, co dostrzega także skarżący, to pozbawione podstawy prawnej jest oczekiwanie, by Sąd zastosował ustawę obowiązującą w dacie czynu. Takie rozstrzygnięcie pozostawałoby w oczywistej sprzeczności z treścią art. 4 § 1 kk.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez:

- wyeliminowanie art. 65 § 2 kk z podstawy prawnej skazania za czyn z art. 258 § 2 kk,

- wskazanie art. 65 § 1 kk w podstawie skazania za czyny z pkt. II i III zamiast art. 65 § 2 kk.,

- uzupełnienie opisu czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. II o działanie wbrew przepisom art. 33-35 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

O zmianę wyroku co do czynu z pkt. II poprzez przyjęcie, w miejsce zastosowanych przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ustawy z 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒ zasadne

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono przy zarzutach.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość nie objęta zmianą.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Prawidłowość rozstrzygnięcia.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

- co do czynów I-III – podstawa prawna skazania,

- co do czynu II – uzupełniono znamiona.

Zwięźle o powodach zmiany

Zasadność zarzutów.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania apelacyjnego, przypadające na niego wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa – art. 624 § 1 kpk. Takie rozstrzygnięcie jest uzasadnione względami słusznościowymi – uchybieniami Sądu Okręgowego zasadniczo w sferze materialno-prawnej.

PODPIS

Ewa Leszczyńska-Furtak Ewa Gregajtys Katarzyna Capałowska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Zastosowane przepisy prawa materialnego, dekompletacja znamion

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Prawidłowość zastosowania przepisów prawno-materialnych.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana