Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2021 r. w Gliwicach

sprawy S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do rekompensaty

na skutek odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 2 września 2020 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od ubezpieczonej na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) Sędzia Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 1230/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 2 września 2020r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej S. W. prawa do rekompensaty, gdyż do 1 stycznia 2009r. ubezpieczona nie udokumentowała 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 10 lat, 3 miesiące i 2 dni.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczona domagała się jej zmiany przez przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach, podnosząc, że od 1998r. do 2020r. pracowała w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jako pielęgniarka na bloku operacyjnym w szpitalach. Na rozprawie w dniu 3 lutego 2021r. ubezpieczona oświadczyła, że przed 2008r. nie pracowała 15 lat w warunkach szczególnych. Do 1998r. pracowała jako pielęgniarka na oddziale wcześniaków.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w decyzji skarżonej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 16 lipca 2020r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej S. W. ( ur. (...) ) zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 1 lipca 2020r., to jest od miesiąca zgłoszenia wniosku.

Wysokość świadczenia organ rentowy obliczył zgodnie z art.25 i art.26 ustawy emerytalnej.

Do obliczenia emerytury przyjęto kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, które ustalono na dzień zgłoszenia wniosku o emeryturę:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi
193974,16 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 479790,18 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 260,00 m-cy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 2591,40 zł.

Ubezpieczona w okresie od 1 września 1980r. do 27 lipca 2020r. była zatrudniona
w (...) Publicznym Szpitalu (...). S. Ś. (...) w Z. na stanowisku pielęgniarki.

Ubezpieczona przedłożyła świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 12 sierpnia 2020r. z adnotacją, że od 1 kwietnia 1998r. do 31 grudnia 2008r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace lekarzy – wykaz A dział XII w służbie zdrowia i opiece społecznej poz.2 a pkt 2.

Ubezpieczona przedłożyła także zaświadczenie prac o szczególnym charakterze
z 27 lipca 2020r. z zapisem, że od 1 stycznia 2009r. do 27 lipca 2020r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała prace personelu medycznego w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych i anestezjologii w warunkach ostrego dyżuru – Załącznik nr 2 poz. 24 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej S. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych
(t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 965 ze zm.), rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli
ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat.

W myśl ust. 2 rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym chodzi tu o prawo do wcześniejszej emerytury. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 17 grudnia 2015r. ( sygn. akt III AUa 717/15 ), celem rekompensaty jest złagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach. Nie polega ona jednak na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej, ale na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego ( w myśl art.23 ustawy rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ). Nabycie prawa do emerytury na zasadach ogólnych nie wpływa w żaden sposób na uprawnienia do rekompensaty.

Ubezpieczona S. W. jest uprawniona do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego, w oparciu o przepisy ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturachi rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2020r. poz. 53 ze zm.).
W takiej sytuacji możliwe jest przyznanie jej prawa do rekompensaty na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych pod warunkiem, że legitymuje się ona co najmniej 15 – letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( art. 32 i 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS - art. 21 ust. 1 ustawy ) na dzień 1 stycznia 2009r.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczona domagała się uwzględnienia do pracy
w warunkach szczególnych całego okresu zatrudnienia na stanowisku pielęgniarki w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych w latach 1998 – 2020, gdy organ rentowy zaliczył wyłącznie okres od 1 kwietnia 1998r. do 31 grudnia 2008r.

Stanowisko organu rentowego odpowiada prawu, gdy zgodnie z cytowanymi na wstępie przepisami warunkiem przyznania prawa do rekompensaty jest legitymowanie się okresem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze na dzień 31 grudnia 2008r. Zatem brak jest podstaw do uwzględniania do takiej pracy okresów przypadających po 31 grudnia 2008r. Jednocześnie ubezpieczona nie posiada innych jeszcze przypadających przed 1 stycznia 2009r. okresów pracy w warunkach szczególnych, gdy wówczas wykonywała pracę jako pielęgniarka na oddziale wcześniaków.

Skoro brak jest podstaw do zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych spornego okresu zatrudnienia przypadającego po grudniu 2008r., to ubezpieczona nie legitymuje się na dzień 31 grudnia 2008r. wymaganym 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych i o szczególnym charakterze. Tym samym nie spełnia przesłanki do przyznania mu prawa do rekompensaty.

W konsekwencji powyższego Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2018r., poz.265 ).

(-) sędzia Grażyna Łazowska