Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2020 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Adam Stankiewicz

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2020r. w Lubinie

na posiedzeniu niejawny,

sprawy z powództwa B. F. (1), B. F. (2) i Ł. F.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prokuraturze Okręgowej w Legnicy

o zapłatę

oddala powództwo.

ygn. akt I C 2576/19

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powodów B. F. (1), Ł. F. i Ł. F. wniósł przeciwko Skarbowi Państwa – Prokuraturze Okręgowej w Legnicy o zasądzenie na rzecz B. F. (1) i B. F. (2) solidarnie kwoty 13.783 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; na rzecz Ł. F. kwoty 4.462 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; na rzecz B. F. (1) kwoty 3.605,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; na rzecz B. F. (2) kwoty 3.605,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; na rzecz Ł. F. kwoty 3005 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Jednocześnie pełnomocnik wniósł o zasądzenie od strony przeciwnej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych.

W uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, że w postępowaniu karnym prowadzonym przeciwko sprawcom przestępstwa z art. 279 § 1 kk na szkodę powodów, Prokurator prowadzący postępowanie przygotowawcze, nie wydał w jego toku postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, które to orzeczenie chroniłoby interesy pokrzywdzonych – powodów w związku z nałożonym przez Sąd Rejonowy w Lubinie środkiem kompensacyjnym wobec sprawców na rzecz powodów, w sytuacji gdy jeden ze sprawców dysponował wówczas majątkiem w postaci nieruchomości.

W odpowiedzi Prokurator Okręgowych w Legnicy reprezentujący Skarb Państwa wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu Prokurator wskazał, że instytucja zabezpieczenia majątkowego jest fakultatywnym rozstrzygnięciem, tym samym brak jest przesłanek do uznania odpowiedzialności Skarbu Państwa w rozumieniu art. 417 § 1 kc.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

I. T. (1) i A. P. w prowadzonym przez Prokuratora Rejonowego w Lubinie w postępowaniu 4 Ds. 705/16 stanęli pod zarzutem m.in. tego, że w dniu 28 sierpnia 2016 r w L. w mieszkaniu przy ul (...), działając wspólnie i w porozumieniu, przy użyciu oryginalnego klucza dostali się do wnętrza mieszkania, skąd dokonali kradzieży laptopa marki H., dwóch laptopów marki A., telefonu komórkowego marki S., tableta marki L., biżuterii ze srebra, aparatu fotograficznego, kluczyków do samochodu marki F. o nr rej. (...) ciśnieniomierza, lampki nocnej, maszynki do strzyżenia i dwóch maszynek do golenia, trzech sztuk pilotów do telewizora marki S., szczotki do włosów, kosmetyków, myszki do laptopa bezprzewodowej, elektronicznego papierosa przybornika do paznokci marki A., zegarka pozłacanego marki S. z grawerką na odwrocie, portfela skórzanego z logo (...), 5 sztuk pen-drive, 3 sztuk dysków twardych, telefonu komórkowego (...), telefonu Samsung (...), aparatu fotograficznego na kliszę, aparatu cyfrowego C., cztery komplety, 2 ładowarki do telefonów, słuchawki do telefonu marki S., rutera do internetu z firmy (...), wyrobów jubilerskich w postaci dwóch łańcuszków z wisiorkami, krzyżykiem i literką M ze złota, jednej bransoletki plecionej ze złota, dwóch złotych pierścionków w kształcie łezek, oraz 3 kompletów złotych kolczyków, MP3, kluczy do mieszkania, okularów korekcyjnych, torby skórzanej na laptopa, torby podróżnej firmy 4F, 2 sztuk noży kuchennych, 2 paczek maszynek jednorazowych, czym spowodowali łączne straty w wysokości 24.340 zł na szkodę B. F. (2) i Ł. F., tj. czynu z art. 279§1 kk.

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 1744/11 Sąd Rejonowy w Lubinie uznał w punkcie I części dyspozytywnej I. T. (1) i A. P. za winnych opisanego wyżej czynu, z tym ustaleniem, że dokonali kradzieży: laptopa marki H. nr (...)- (...), laptopa marki A. nr seryjny (...), tableta marki L. (...) H nr (...) wraz z etui, aparatu fotograficznego F. (...) o nr (...), aparatu cyfrowego C., aparatu fotograficznego koloru czarnego na kliszę,10 sztuk zegarków męskich i damskim marki P., zegarka pozłacanego marki S. z logo (...) z grawerką na odwrocie z imieniem i nazwiskiem, biżuterii ze srebra i z metali nieszlachetnych, biżuterii ze złota w postaci dwóch łańcuszków z wisiorkami, krzyżykiem i literką M, jednej bransoletki plecionej, dwóch pierścionków w kształcie łezek oraz 3 kompletów kolczyków, okularów korekcyjnych, MP3, 4 kompletów kluczy do mieszkania, kluczyków do samochodu marki F. o nr rej (...), ciśnieniomierza, lampki nocnej, szczotki do włosów, fluidu do twarzy marki M. A., myszki bezprzewodowej do laptopa, przybornika do paznokci marki A., portfela skórzanego, 5 sztuk pendrive, telefonu S. (...), telefonu komórkowego (...), 2 ładowarek do telefonów, rutera do internetu z firmy (...), torby skórzanej na laptopa, słuchawek do telefonu marki S., 1 dysku twardego, maskotki, 2 sztuk noży kuchennych, 2 paczek maszynek jednorazowych, czym spowodowali łączne straty w wysokości 17.573 zł na szkodę B. F. (2) i B. F. (1) oraz laptopa marki A. nr seryjny (...), telefonu komórkowego marki S. (...), maszynki do strzyżenia – trymera i maszynki do golenia (...), trzech sztuk pilotów marki S., elektronicznego papierosa, glukometra, 3 sztuk dysków twardych, torby podróżnej firmy (...), czym spowodowali straty na łączną kwotę 8.119 zł na szkodę Ł. F. i za to na podstawie art. 279 §1 kk wymierzył im kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności. W punkcie V części dyspozytywnej wyroku Sąd na podstawie art. 46 §1 kk orzekł wobec oskarżonych A. P. oraz I. T. (2) obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkodę w części poprzez solidarną zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: B. F. (1) i B. F. (2) kwoty 13.783 zł (trzynastu tysięcy siedmiuset osiemdziesięciu trzech złotych), Ł. F. kwoty 4.462 zł (czterech tysięcy czterystu sześćdziesięciu dwóch złotych).

W postępowaniu przygotowawczym Prokurator nie wydał wobec podejrzanych postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, zaś postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lubinie – K. K. zostało umorzone wobec I. T. (1) jako bezskuteczne, zaś skazany A. P. zmarł.

Dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie o sygn.

akt II K 1744/11 k. 11 – 14;

postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lubinie o

umorzeniu postępowania egzekucyjnego k. 15, k. 16;

okoliczność niewydania przez Prokuratora Rejonowego w Lubinie postanowienia o

zabezpieczeniu majątkowego – bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Kognicja Sądu została określona przez żądanie pełnomocnika powodów i sprowadzała się do zbadania zasadności odpowiedzialności Skarbu Państwa na gruncie art. 417 § k.c. w zw. z art. 471 k.c.

Zgodnie z art. 417 § 1 k.c. za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Pojęcie „wykonywanie władzy publicznej” określone w w/w przepisie obejmuje tylko takie działania , które ze swojej istoty , a więc ze względu na charakter i rodzaj funkcji przynależnej władzy publicznej, wynikają z kompetencji określonych w samej Konstytucji RP oraz innych przepisów prawa. Ich wykonywanie z reguły łączy się z możliwością władczego kształtowania sytuacji jednostki. Chodzi zatem o działanie w takim obszarze, w którym może dojść do naruszenia prawa i wolności jednostki ze strony władzy publicznej. Wyrządzenie szkody przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej (w podanym znaczeniu) uzasadnia odpowiedzialność Skarbu Państwa na podstawie art. 417 § 1 k.c., gdy chodzi o państwowe jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej bądź osoby fizyczne (funkcjonariuszy państwowych ) wykonujących uprawnienia do wykonywania władzy publicznej. W konsekwencji należy stwierdzić, że art. 417 § 1 jest podstawą odpowiedzialności Skarbu Państwa wówczas, gdy szkoda została wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie funkcjonariusza państwowego lub państwowej jednostki organizacyjnej bez osobowości prawnej, uprawnionych do wykonywania władzy publicznej.

Przy rozstrzygnięciu niniejszej sprawy, nie można tracić z pola widzenia treści stosownych przepisów kodeksu postępowania karnego regulujących instytucję zabezpieczenia majątkowego. Istota zabezpieczenia majątkowego znajduje się w art. 291 § 1 k.p.k., który stanowi, że w razie zarzucenia oskarżonemu (oskarżonym) popełnienia przestępstwa, za które lub w związku, z którym można orzec m.in. środek kompensacyjny (…) może z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania tego orzeczenia na mieniu oskarżonego (…)., jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione. Niewątpliwie w postępowaniu przygotowawczym w ramach swojego imperium Prokurator może stosowane postanowienie wydać. Nie ulega również wątpliwości, że charakter zarzucanego czynu podejrzanym tj. kradzieży z włamaniem należy do tej kategorii przestępstw, w których prawne interesy pokrzywdzonych są zabezpieczone w końcowym orzeczeniu Sądu poprzez nałożenia środka kompensacyjnego tj. obowiązku naprawienia szkody. Tym samym spełnione zostały wszelkie przesłanki do wydania postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym. Niemniej jednak należy pamiętać, że nie istnieje prawny obowiązek wydania przedmiotowego postanowienia przez Prokuratora, co przesądza zwrot „może z urzędu”. Zazwyczaj Prokurator wydaje postanowienie o zabezpieczeniu w tego rodzaju sprawach – typowych kradzieży z włamaniem, gdy podczas czynności z udziałem podejrzanych lub przeszukania czy to osoby, czy to miejsca ujawnia określone przedmioty wartościowe. Nie ma znaczenia czy to są środki pieniężne, czy też pojazd mechaniczny, albowiem mienie, które może zostać zajęte w ramach zabezpieczenia majątkowego musi przedstawiać wartość materialną.

Zdaniem Sądu, z uwagi na fakultatywny charakter zabezpieczenia majątkowego, orzeczono jak sentencji wyroku.