Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 576/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. C. (1)

1.  w okresie od lutego 2015r. do marca 2016 r. w G., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zajmując się prowadzeniem działalności gospodarczej pod firmą (...) używał jako autentycznych podrobionych przez inną osobę 16 faktur VAT o nr (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z dnia 27.02.2015 r., (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z 28.02.2015r., (...) z dnia 28.02.2015, (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...)2015 r. z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...), z dnia 30.01.2016 r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 28.02.2016r., z tytułu rzekomego wykonania usług budowlano – elektrycznych o łącznej wartości 673.995 zł opatrzonych danymi podmiotu (...) Ł. R. z siedzibą w W. w ten sposób, że włączył je do dokumentacji księgowej swojej firmy przekazując je osobie zajmującej się księgowością celem zaewidencjonowania ich w rejestrze zakupów VAT, co skutkowało zawyżeniem podatku naliczonego VAT o kwotę 155.018,86 zł, a następnie przedłożył w Urzędzie Skarbowym w G. miesięczne deklaracje VAT 7 za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r., w których podał nieprawdę w zakresie dotyczącym wysokości naliczonego podatku VAT w łącznej kwocie 155.018,68 zł wynikającego z wyżej wymienionych faktur, narażając tym samym podatek VAT na uszczuplenie w kwocie 155.018,68 zł, co stanowi małą wartość.

2.  w okresie od lutego 2015r. do marca 2016 r. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zajmując się prowadzeniem działalności gospodarczej pod firmą (...) używał jako autentycznych podrobionych przez inną osobę 16 faktur VAT o nr (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z dnia 27.02.2015 r., (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z 28.02.2015r., (...) z dnia 28.02.2015, (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...)2015 r. z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...), z dnia 30.01.2016 r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 28.02.2016r., z tytułu rzekomego wykonania specjalistycznych usług budowlano - elektrycznych o łącznej wartości 673.995 zł opatrzonych danymi podmiotu (...) Ł. R. z siedzibą w W. w ten sposób, że włączył je do dokumentacji księgowej swojej firmy przekazując je osobie zajmującej się księgowością celem zaewidencjonowania ich w rejestrze zakupów VAT, co skutkowało zawyżeniem podatku naliczonego VAT o kwotę 155.018,86 zł.

Z uwagi na to, iż czyny przypisane oskarżonemu zostały popełnione w warunkach art. 8 § 1 kks sąd przedstawił stan faktyczny łącznie w odniesieniu do obydwu czynów.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ł. R. w 2009 r. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą (...) polegającej na wykonywaniu posadzek cementowych. W dniu 12 stycznia 2015 r. złożył wniosek do (...) o wykreślenie firmy z ewidencji z dniem 31 grudnia 2009 r.

zeznania Ł. R.

1- 2, 389 - 390v

zaświadczenie z (...)

61, 66

dokument wyrejestrowania z ubezpieczeń

60

zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

65

S. C. (1) prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...)- serwis (...) z siedzibą w G..

dane osobopoznawcze

555

wyjaśnienia oskarżonego

566

S. C. (1) w ramach swojej działalności gospodarczej wykonywał zlecenia przy budowie inwestycji (...) P. (...) (...) we W., (...) Galeria (...) w B. i (...) Galeria (...) w K..

Wskazane usługi wykonywał na zlecenie (...) sp. z o.o.

zeznania D. Z.

89v - 96

zeznania D. L.

125 - 126v, 132 - 134

dokumenty dotyczące współpracy (...) sp. z o.o. i S. C. (1) - zlecenia, umowy na wykonanie robót elektrycznych, protokoły technicznego odbioru robót

478 - 514

zeznania M. E.

157 - 159v

zeznania M. C.

403

zeznania M. K.

547v

zeznania S. B.

550v

W okresie od lutego 2015 roku do lutego 2016 S. C. (1) otrzymał od J. R. 16 faktur VAT rzekomo poświadczających wykonanie specjalistycznych usług budowlano - elektrycznych zleconych przez S. C. (1) firmie (...) przy wskazanych wyżej inwestycjach, tj. faktury nr (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z dnia 27.02.2015 r., (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z 28.02.2015r., (...) z dnia 28.02.2015, (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...)2015 r. z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...), z dnia 30.01.2016 r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 28.02.2016r. o łącznej wartości 673.995 zł (VAT 155.018,68 zł).

.

Faktury zostały opatrzone pieczęciami o treści: " (...) (...)-(...) W., ul. (...) REGON (...), NIP (...)" oraz parafami rozpoczynającymi się od litery "R".

wyjaśnienia oskarżonego

566, 600v - 600a

zeznania Ł. R.

1- 2

zeznania D. Z.

89v - 96, 614v - 615v

faktury

114

W rzeczywistości nikt z ramienia firmy (...) nie wykonywał usług wskazanych na fakturach.

wyjaśnienia oskarżonego

566, 600v - 600a

zeznania Ł. R.

1 - 2, 389 - 390v

zeznania D. Z.

614v - 615

zeznania D. L.

125v - 126v, 132 - 134

Ł. R. nie wystawiał wskazanych faktur i nie opatrzył ich swoimi parafami.

Faktury zostały wystawione przez J. R., który nie był osobą uprawnioną do ich wystawienia w imieniu (...).

S. C. (1) przelał na rachunek D. W. kwoty 14.100 i 24.900 celem przekazania ich J. R.. D. W. przekazał stosowne kwoty J. R..

wyjaśnienia oskarżonego

56

zeznania Ł. R.

1 - 2, 173v, 389 - 390v

opinia z zakresu badania dokumentów

187 - 197

zeznania D. Z.

614 - 615

zeznania D. W.

154, 166v - 167, 396

potwierdzenia przelewów

397 - 398

S. C. (1) przekazywał opisane faktury A. S., celem włączenia ich do dokumentacji księgowej spółki.

zeznania A. S.

137 - 138, 603v - 604

protokół zatrzymania rzeczy

111 - 113

A. S. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zajmowała się prowadzeniem księgowości S. C. od 2010 r. W ramach zleconych jej obowiązków przyjmowała od S. C. (1) faktury, prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów dla potrzeb wyliczenia podatku dochodowego i rejestru VAT dla potrzeb rozliczenia podatku VAT, sporządzała deklaracje podatkowe, listy wynagrodzeń pracowników oraz zeznania roczne.

zeznania A. S.

137 - 138, 603v - 604

kopia umowy zlecenia

139

A. S. ujęła opisane powyżej faktury w dokumentacji księgowej firmy (...).

zeznania A. S.

137 - 138, 603v - 604

rejestr zakupów VAT

271 - 275v, 279 - 282

Wskazane faktury zostały ujęte w rejestrze VAT firmy (...).

Dane wynikające z wskazanych faktur zostały uwzględnione w złożonych do Urzędu Skarbowego w G. deklaracjach miesięcznych VAT 7 za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r., co skutkowało zawyżeniem podatku naliczonego VAT o kwotę 155.018,86 zł, a w konsekwencji narażeniem podatku VAT na uszczuplenie we wskazanej kwocie.

wyjaśnienia oskarżonego

600v - 600a, 566

deklaracje (...)

271 - 275v, 279 - 282

rejestr zakupów VAT

309 - 341

zeznania A. S.

603v - 604

Urzędnicy Urzędu Skarbowego w G. przeprowadzili u S. C. (1) kontrolę w zakresie podatku od towarów i usług za okres 01.01.2015 - 29.02.2016, która wykazała nieprawidłowości związane z opisanymi wyżej 16 fakturami.

zeznania D. Z.

614v - 615v

protokół kontroli podatkowej

418 - 442

S. C. (1) złożył korekty deklaracji VAT 7 za kontrolowany okres zgodnie z ustaleniami kontroli podatkowej i dokonał wpłaty zaległego podatku wraz z należnymi odsetkami.

wyjaśnienia oskarżonego

600v

pismo

447

zeznania D. Z.

614v - 615

J. R. zmarł w czerwcu 2017 r.

zeznania Ł. R.

389 - 390v

S. C. (1) ma 42 lata, jest żonaty, prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, uzyskując dochód 3.000 zł miesięcznie. Posiada majątek w postaci nieruchomości we wspólności majątkowej małżeńskiej o wartości 300.000 zł oraz samochody o wartości 100.000 zł. Dotychczas nie był karany sądownie.

dane osobpoznawcze

555

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

633

S. C. (1) został poddany jednorazowemu badaniu sądowo - psychiatrycznemu. Biegli lekarze psychiatrzy nie stwierdzili u S. C. (1) żadnych zaburzeń psychicznych kwestionujących jego poczytalność

opinia sądowo - psychiatryczna

561 - 562

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. C. (1)

Czyny - punkt 1 i 2 wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Firma (...) wykonywała prace na zlecenie S. C. (1) zgodnie z wystawionymi fakturami.

zeznania T. A.

588 - 589

dokumenty w postaci zamówień na roboty budowlane rzekomo wykonane przez (...), protokołów technicznego odbioru robót rzekomo wykonanych przez (...), dowodów wpłaty

18 - 58 tomu I załącznika do akt

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Pierwotne wyjaśnienia oskarżonego ograniczały się do zanegowania sprawstwa, przy czym jeszcze w toku postępowania przygotowawczego oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia i przyznał się do zarzucanych mu przestępstw, a swoje stanowisko podtrzymał przed sądem, kwestionując jedynie kwalifikację prawną czynu jako wypełniającego znamiona przestępstwa z Kodeksu karnego. Oskarżony przyznał przy tym, iż współpracował ze zmarłym J. R., który wystawił nieodzwierciedlające zdarzeń (prac) faktury, które następnie oskarżony ujął w deklaracjach podatkowych składanych w Urzędzie Skarbowym w G.. Tego rodzaju wyjaśnienia oskarżonego jawiły się jako szczere, logicznie korespondowały z materiałem dowodowym w postaci zeznań Ł. R., D. Z., M. E., D. L., M. C., opinią biegłego z zakresu badania dokumentów, a nadto dowodami z dokumentów, w szczególności w postaci dokumentacji potwierdzającej wykreślenie (...) z (...) oraz protokołu kontroli podatkowej.

zeznania Ł. R.

Zeznania Ł. R. sąd ocenił jako jasne, konsekwentne, korespondujące z dokumentami w szczególności dotyczącymi wykreślenia (...) z (...), zaś w zakresie w jakim przeczył wykonywaniu jakichkolwiek usług przez (...) na rzecz S. C. (1) i wystawieniu z tego tytułu faktur jako spójne z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami D. Z., opinią biegłego z zakresu badania dokumentów, a pośrednio również zeznaniami D. L. i M. E..

zeznania A. S.

Sąd nie miał żadnych powodów, by kwestionować zeznania świadka, które były jasne, logiczne, wewnętrznie niesprzeczne, konsekwentne, a nadto korespondujące z treścią rejestru VAT, deklaracjami VAT-7.

zeznania D. Z.

Zeznania D. Z. były jasne, szczegółowe, oparte o czynności przeprowadzone w toku kontroli podatkowej, korespondujące z treścią rejestru VAT, deklaracjami VAT-7 złożonymi przez oskarżonego, a nadto wyjaśnieniami oskarżonego, w zakresie w jakim sąd nadał im walor wiarygodności oraz zeznaniami Ł. R. i A. S..

zeznania D. L., M. E., M. C.

Zeznania D. L., M. E. i M. C. sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem były wewnętrznie niesprzeczne, korespondujące z materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny, a nadto nie były kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron.

zeznania D. W.

Zeznania świadka sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem były wewnętrznie niesprzeczne, korespondujące z materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny, w szczególnościami potwierdzeniami przelewów środków pieniężnych przez S. C. (1) na rachunek bankowy świadka, a nadto nie były kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron. Zaznaczyć należało, iż świadek w istocie nie posiadał wiedzy w zakresie dotyczącym współpracy S. C. (1), zaś wiedzę o rzekomym prowadzeniu działalności przez J. R. miał wyłącznie ze słyszenia, co szczerze przyznawał, a w tej sytuacji jego zeznania nie stanowiły dowodu w zakresie tego, iż usługi objęte fakturami ujętymi w zarzucie postawionymi S. C. rzeczywiście miały miejsce.

zeznania M. K., S. B.

Sąd nie miał powodów by kwestionować zeznania M. K. i S. B. co do tego, iż firma (...) współpracowała z (...) sp. z o.o. W pozostałym zakresie ich zeznania nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

deklaracje (...)

Deklaracje VAT-7 za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r. stanowiły dowód tego, iż dokumenty tej treści zostały przedłożone w Urzędzie Skarbowym w G., a nie tego że zawarte w nich informacje odpowiadały prawdzie, bowiem jak wynikało z analizy całokształtu materiału dowodowego, 16 faktur wystawionych za prace wykonane rzekomo przez firmę (...), które zostały ujęte w rejestrze VAT, a zatem zostały uwzględnione w wyliczeniach deklaracji VAT-7, nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Nadto stanowiły one dowód tego, że dane wynikające z owych faktur zostały uwzględnione w wyliczeniu podatku naliczonego.

rejestr zakupów VAT

Rejestr VAT stanowił dowód jedynie tego, iż takie dokumenty zostały wytworzone w związku z działalnością gospodarczą S. C. (1), zaś w zakresie dotyczącym wiarygodności zawartych w nich treści aktualne pozostają uwagi poczynione podczas omówienia dowodów w postaci deklaracji VAT-7.

faktury

Faktury stanowiły dowód jedynie tego, iż zostały włączone do dokumentacji firmy (...), jednakże ich treść, jak i autentyczność zostały skutecznie zakwestionowane w toku postępowania w drodze okoliczności ujawnionych na podstawie innych dowodów.

opinia z zakresu badania dokumentów

Opinia była pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, sporządzona przez specjalistę z dziedziny badania dokumentów, w oparciu o materiały pozyskane w prawidłowy sposób, a nadto nie została zakwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron.

opinia sądowo - psychiatryczna

Opinia była pełna, jasna i niesprzeczna, sporządzona przez specjalistów dysponujących odpowiednią wiedzą i doświadczeniem zawodowym, poprzedzona jednorazowym badaniem sądowo - psychiatrycznym.

zaświadczenie z (...) zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

dokument wyrejestrowania z ubezpieczeń

Treść, jak i autentyczność wskazanych dokumentów nie była kwestionowana w toku postępowania.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany w toku postępowania

kopia umowy zlecenia

Treść, jak i autentyczność umowy zlecenia zawartej pomiędzy S. C. (1) a A. S. nie była kwestionowana w toku postępowania.

protokół kontroli podatkowej

Dokument sporządzony przez osoby uprawnione, w oparciu o ustalenie dokonane w trakcie kontroli podatkowej, które były zbieżne również z dowodami zgromadzonymi w toku postępowania w przedmiotowej sprawie.

dokumenty dotyczące współpracy (...) sp. z o.o. i S. C. (1) - zlecenia, umowy na wykonanie robót elektrycznych, protokoły technicznego odbioru robót

Treść, jak i autentyczność dokumentów przedłożonych przez (...) sp. z o.o. nie była kwestionowana w toku postępowania, nie budziła również zastrzeżeń sądu.

potwierdzenia przelewów

Treść dokumentów nie była kwestionowana w toku postępowania sądowego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania T. A.

Z zeznań T. A. wynikało, iż J. R. prowadził faktycznie firmę (...) i firma ta wykonywała prace w P. Handlowym B. we W.. Niemniej jednak świadek nie wskazał w istocie, na jakiej podstawie twierdził, że firma (...) wykonywała te pracę, ograniczając się zaledwie do twierdzenia, że raz zawoził w to miejsce J. R., a raz został tam przez niego wysłany, jednakże nie potrafił wskazać w jakim celu. Zdaniem sądu tego rodzaju twierdzenia są niewystarczające, by na ich podstawie wyprowadzić wniosek o rzeczywistym prowadzeniu działalności przez J. R., a tym bardziej wykonywaniu prac na zlecenie S. C. (1). Przede wszystkim jednak tego rodzaju zeznania były sprzeczne z materiałem dowodowym w postaci zeznań Ł. R., dokumentacją z (...), a wreszcie wyjaśnieniami samego oskarżonego, który przyznał, że współpraca z J. R. polegała na tym, iż wystawił on nieodzwierciedlające zdarzeń (prac) faktury. W konsekwencji sąd nie dał wiary zeznaniom T. A..

dokumenty w postaci zamówień na roboty budowlane rzekomo wykonane przez (...), protokołów technicznego odbioru robót rzekomo wykonanych przez (...), dowodów wpłaty

Sąd nie dał wiary wskazanym dokumentom, bowiem ich treść była sprzeczna z dowodami w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznaniami D. Z., M. E., D. L., a pośrednio również opinią biegłego z zakresu badania dokumentów.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ramach czynu kwalifikowanego z Kodeksu karnego skarbowego oskarżyciel publiczny zarzucił oskarżonemu zachowanie polegające na przedłożeniu w Urzędzie Skarbowym w G. miesięcznych deklaracji dla wymiaru podatku od towarów i usług (...) za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r. - po uprzednim posłużeniu się 16 stwierdzającymi nieprawdę fakturami VAT o wskazanych numerach z tytułu wykonania specjalistycznych usług budowlano - elektrycznych o łącznej wartości 673.995 złotych (155.018,86 zł VAT) wystawionymi przez osobę posługującymi się danymi podmiotu (...) Ł. R. - w których zataił rzeczywisty stan rzeczy czyli brak podstaw do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w tych fakturach w łącznej kwocie 155.018,68 zł, tj. należności publicznej małej wartości.

Sprawstwo oskarżonego, jak i kwalifikacja tego czynu nie były w toku postępowania kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Oskarżony wyrażał wolę dobrowolnego poddania się karze za wskazany czyn. Przeprowadzone postępowanie sądowe skutkowało przypisaniem oskarżonemu tego czynu, przy czym sąd dokonał drobnych zmian w jego opisie.

Czyn z art. 56 kks popełnić może podatnik, który składając organowi podatkowemu deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę, przez co naraża podatek na uszczuplenie, przy czym w zależności od kwoty podatku narażonego na uszczuplenie, czyn kwalifikowany jest jako wypełniający znamiona przestępstwa skarbowego z art. 56 § 1 lub 2 kks bądź jako wykroczenia skarbowego z art. 56 § 3 kks. Z kolei odpowiedzialności za czyn z art. 62 § 2 kks (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) podlega osoba, która fakturę lub rachunek określone w §1 wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje.

Z materiału dowodowego, w tym wyjaśnień oskarżonego, zeznań A. S., zeznań D. Z., dokumentów w postaci rejestru VAT i deklaracji VAT wynikało, że S. C. (1) przyjął opisane w zarzucie faktury od J. R., a następnie przekazał A. S. celem włączenia ich do dokumentacji księgowej firmy. Z materiału dowodowego niewątpliwie również wynikało, że faktury które oskarżony przyjął od J. R. były nierzetelne. Zdaniem sądu nie tylko nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, ale były również podrobione (co zostanie wskazane w dalszej części uzasadnienia). Zaznaczyć przy tym należało, iż bynajmniej okoliczność dotycząca tego, że D. W. przekazywał pieniądze od S. C. (1) J. R. nie potwierdzała, iż nastąpiło to tytułem zapłaty za usługi wykazane w fakturach. Wręcz przeciwnie, gdyby usługi miały miejsce, to przecież oskarżony mógł dokonać przelewów bezpośrednio na rachunek bankowy zleceniobiorcy. Zdaniem sądu przekazanie owych pieniędzy stanowiło swoiste wynagrodzenie dla J. R. za sporządzenie owych faktur. W konsekwencji oskarżony posługując się fakturami przekazanymi mu przez J. R. wypełnił znamiona czynu z art. 62 § 2 kks. Nadto złożenie w Urzędzie Skarbowym w G. deklaracji za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r., które opierały się o dane wynikające z w/w faktur, skutkowało podaniem nieprawdy co do wysokości podatku naliczonego. Fakt, iż technicznie deklaracje (...) wypełniła A. S., nie miał znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonego, bowiem A. S. opierała się na fakturach przekazanych przez S. C. (1). Zdaniem sądu S. C. (1) przekazując faktury celem włączenia ich do dokumentacji księgowej firmy, obejmował swoim zamiarem sporządzenie na podstawie danych z nich wynikających również deklaracji VAT. Nie budziło wątpliwości sądu, iż oskarżony działał motywowany zamiarem obniżenia wartości podatku należnego poprzez wykazanie wartości podatku naliczonego z tytułu faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Tego rodzaju działanie narażało należność publicznoprawną z tytułu podatku VAT na uszczuplenie w łącznej kwocie 155.018,68 zł, co w rozumieniu art. 53 § 14 stanowiło małą wartość.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonego winnym tego, że w okresie od lutego 2015r. do marca 2016 r. w G., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zajmując się prowadzeniem działalności gospodarczej pod firmą (...) używał jako autentycznych podrobionych przez inną osobę 16 faktur VAT o nr (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z dnia 27.02.2015 r., (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z 28.02.2015r., (...) z dnia 28.02.2015, (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...)2015 r. z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...), z dnia 30.01.2016 r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 28.02.2016r., z tytułu rzekomego wykonania usług budowlano – elektrycznych o łącznej wartości 673.995 zł opatrzonych danymi podmiotu (...) Ł. R. z siedzibą w W. w ten sposób, że włączył je do dokumentacji księgowej swojej firmy przekazując je osobie zajmującej się księgowością celem zaewidencjonowania ich w rejestrze zakupów VAT, co skutkowało zawyżeniem podatku naliczonego VAT o kwotę 155.018,86 zł, a następnie przedłożył w Urzędzie Skarbowym w G. miesięczne deklaracje VAT 7 za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r., w których podał nieprawdę w zakresie dotyczącym wysokości naliczonego podatku VAT w łącznej kwocie 155.018,68 zł wynikającego z wyżej wymienionych faktur, narażając tym samym podatek VAT na uszczuplenie w kwocie 155.018,68 zł, co stanowi małą wartość, tj. przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks.

Zdaniem sądu okoliczności wyłaniające się z materiału dowodowego, wskazujące na fakt systematycznej współpracy S. C. (1) z J. R. świadczyły o tym, iż oskarżony działał w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czego zresztą ani oskarżony ani jego obrońca nie kwestionowali w toku postępowania. Sąd miał na uwadze, iż zgodnie z art. 6 § 2 kks w zakresie czynów polegających na narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej za krótki odstęp czasu uważa się okres do 6 miesięcy. Zdaniem sądu ten warunek został w przypadku czynu oskarżonego zachowany. Zauważyć należało, iż pomimo że okresy pomiędzy datami wynikającymi z poszczególnych faktur przekraczały 6 miesięcy, to oskarżonemu przypisano przecież czyn polegający nie tylko na posłużeniu się tymi fakturami, ale również na złożeniu deklaracji, przy czym deklaracje (...) za luty 2015 r., została złożona w marcu 2015 r. itd., a zatem odstępy 6 miesięcy pomiędzy poszczególnymi zachowaniami nie zostały przekroczone.

Sąd zastosował przepisy Kodeksu karnego skarbowego w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r. z uwagi na to, iż były one korzystniejsze dla oskarżonego z uwagi na wysokość kary grożącej aktualnie za czyny z art. 62 § 2 i § 2a kks.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2

S. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Prokurator zarzucił oskarżonemu zachowanie polegające na złożeniu w Urzędzie Skarbowym w G. poświadczających nieprawdę miesięcznych deklaracji dla wymiaru podatku od towarów i usług (...) za miesiące luty, październik i listopad 2015 r. oraz styczeń i luty 2016 r. po uprzednim posłużeniu się 16 stwierdzającymi nieprawdę fakturami VAT o wskazanych numerach z tytułu wykonania specjalistycznych usług budowlano - elektrycznych o łącznej wartości 673.995 złotych (155.018,86 zł VAT), które zakwalifikował po myśli art. 8 § 1 kks jako czyn z art. 271 § 1 i 3 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

W pierwszej kolejności sąd zważył, iż za czyn z art. 271 kk odpowiedzialność może ponosić funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mające znaczenie prawne. Z materiału dowodowego wynikało przy tym, iż w oparciu o faktury przedłożone przez S. C. (1), A. S. na jego zlecenie prowadziła dokumentację księgową, przygotowywała m.in. deklaracje w zakresie podatku VAT, które były składane w Urzędzie Skarbowym. W konsekwencji zdaniem sądu S. C. (1) przedkładając owe 16 faktur obejmował swoją świadomością, iż sporządzone w oparciu o dane wynikające z tych faktur dokumenty, w tym deklaracje VAT zawierają nieprawdzie informacje. Niemniej jednak zdaniem sądu zachowanie polegające na podaniu nieprawdy w deklaracji podatkowej nie wypełniło znamion czynu z art. 271 kk. W tym zakresie sąd podziela bowiem pogląd zaprezentowany w orzeczeniach Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt II AKa 107/14 (Lex nr 1483727) oraz z dnia 25 lutego 2015 r., sygn akt II AKa 457/14 (Lex nr 1770350).

Dalej sąd zważył, iż w ramach tego czynu zarzucono oskarżonemu również posłużenie się stwierdzającymi nieprawdę dokumentami w postaci 16 faktur VAT. Z analizy materiału dowodowego wynikało, iż w istocie zdarzenia gospodarcze objęte tymi fakturami nie miały miejsca, co przyznał w swych wyjaśnieniach sam oskarżony. Niemniej jednak zauważyć należało, że za przestępstwo 273 kk odpowiada ten, kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk. Z kolei jak już wskazywano art. 271 kk penalizuje zachowanie polegające na wystawieniu dokumentu poświadczającego nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, przy czym sprawcą czynu z art. 271 kk może funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Innymi słowy poświadczyć nieprawdę może jedynie osoba uprawniona do wystawienia dokumentu.

Tymczasem z materiału dowodowego wynikało, iż na fakturach widniały pieczęcie o treści " (...) (...)-(...) W., ul. (...) REGON (...), NIP (...)" oraz parafy rozpoczynające się od litery "R", przy czym dowody w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznań Ł. R. i opinii biegłego z zakresu badania dokumentów ocenione we wzajemnym powiązaniu prowadziły do wniosku, iż nie zostały one wystawione przez Ł. R., lecz J. R., który nie był osobą uprawnioną do ich wystawienia. Tym samym owe faktury miały stwarzać pozory, że zostały wystawione przez podmiot uprawniony, tj. osobę działającą w imieniu Ł. R., a w rzeczywistości zostały sfałszowane.

Dalej sąd zważył, iż z przeprowadzonej analizy dowodów wynikało, że S. C. (1) otrzymał faktury od J. R., a następnie przekazał je A. S. celem zaewidencjonowania ich w księgach podatkowych, rejestrach VAT. Zachowanie polegające na używaniu jako autentycznego dokumentu podrobionego wypełnia znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk. Zdaniem sądu S. C. (1) obejmował co najmniej zamiarem ewentualnym, że owe faktury zostały sfałszowane. W przypadku bowiem znamienia używania dokumentu jako autentycznego możliwy jest zamiar ewentualny (por. Mozgawa M. (red), Komentarz do art. 270 Kodeksu karnego, publ. Lex, Wróbel W., Zoll A. (red.), Komentarz do art. 270 Kodeksu karnego, publ. Lex). Z ustaleń sądu wynikało bowiem, że rzekome usługi wykazane na fakturach nie miały miejsca, co przyznawał sam oskarżony. Dalej z zeznań Ł. R. wynikało, iż nie znał S. C. (1), a J. R. nie był osobą uprawnioną do wystawienia faktur w imieniu Ł. R., który w datach wykazanych na fakturach już nie prowadził działalności gospodarczej. Nadto sąd zważył, iż mając na uwadze okoliczności, w jakich oskarżony wszedł w posiadanie tych faktur w powiązaniu z okolicznością, iż miały one jedynie pozorować wykonanie usługi przez Ł. R., którego w istocie nie znał, to w tej sytuacji włączając owe faktury do swej dokumentacji firmy, swym zamiarem ewentualnym musiał obejmować to, że J. R. nie był osobą uprawnioną do ich wystawienia, a zatem iż zostały one uprzednio sfałszowane. Zdaniem sądu w przytoczonych okolicznościach twierdzenie, że S. C. (1) zakładał, że zostały one wystawione przez osobę uprawnioną w rozumieniu art. 271 kk, a swą świadomością obejmował jedynie to, że poświadczały nieprawdę byłoby sprzeczne z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

W tej sytuacji sąd przyjął konstrukcję idealnego zbiegu z art. 8 § 1 kks (wszak w ramach czynu opisanego w punkcie 1 wyroku przypisano oskarżonemu posłużenie się tymi samymi fakturami) i w konsekwencji uznał oskarżonego winnym tego, że w okresie od lutego 2015r. do marca 2016 r. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zajmując się prowadzeniem działalności gospodarczej pod firmą (...) używał jako autentycznych podrobionych przez inną osobę 16 faktur VAT o nr (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z dnia 27.02.2015 r., (...) z dnia 27.02.2015r., (...) z 28.02.2015r., (...) z dnia 28.02.2015, (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 22.10.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...)2015 r. z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 25.11.2015r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...), z dnia 30.01.2016 r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 30.01.2016r., (...) z dnia 28.02.2016r., z tytułu rzekomego wykonania specjalistycznych usług budowlano - elektrycznych o łącznej wartości 673.995 zł opatrzonych danymi podmiotu (...) Ł. R. z siedzibą w W. w ten sposób, że włączył je do dokumentacji księgowej swojej firmy przekazując je osobie zajmującej się księgowością celem zaewidencjonowania ich w rejestrze zakupów VAT, co skutkowało zawyżeniem podatku naliczonego VAT o kwotę 155.018,86 zł, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 8 § 1 kk.

W opisie sąd nie ujmował zachowania polegającego na złożeniu poświadczających nieprawdę deklaracji miesięcznych dla podatku VAT.

Zdaniem sądu okoliczności wyłaniające się z materiału dowodowego, wskazujące na fakt systematycznej współpracy S. C. (1) z J. R. świadczyły o tym, iż oskarżony działał w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

W niniejszej sprawie sąd zastosował przepisy K. karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 lutego 2017 r., tj. przed datą obowiązywania art. 271a kk jako korzystniejsze dla skazanego z uwagi na przewidzianą w art. 270 § 1kk sankcję karną.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. C. (1)

1

1

Czyn przypisany oskarżonemu w myśl art. 7 § 1 kks zagrożony jest karą do 720 stawek dziennych grzywny albo karze pozbawienia wolności albo obu tym karom łącznie.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił przyznanie się przez oskarżonego do winy, jego uprzednią niekaralność, okoliczności dotyczące złożenia korekt i zapłaty podatku w wysokości wskazanej w trakcie kontroli podatkowej.

Z kolei na niekorzyść oskarżonego przemawiało to, iż jednym czynem wypełnił znamiona dwóch przestępstw, a faktury którymi się posługiwał opiewały na znaczne kwoty. Nadto sąd miał na uwadze, iż działanie oskarżonego nie miało charakteru jednorazowego, było systematyczne i wiązało się z włączeniem do dokumentacji księgowej aż 16 podrobionych faktur.

W świetle powyższych okoliczności, sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego wystarczające dla realizacji funkcji wychowawczej, represyjnej i prewencyjnej będzie orzeczenie kary 100 stawek dziennych grzywny.

Mając zaś na uwadze, iż oskarżony posiada stałe źródło dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, osiągając dochód rzędu 3.000 zł miesięcznie, prowadzi prężnie prosperującą działalność gospodarczą i dysponuje również znacznym majątkiem, sąd określił wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł.

Sąd miał na uwadze, iż przy określaniu wysokości kary grzywny zgodnie z art. 23 § 3 kks wedle przyjętego staniwska bierze się pod uwagę wysokość minimalnego wynagrodzenia z daty czynu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II KK 80/15, publ. Lex nr 1681878

S. C. (1)

2

2

Przestępstwo z art. 270 § 1 kk zagrożone jest karą grzywną, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Sąd jako okoliczności łagodzące uwzględnił przyznanie się przez oskarżonego do winy, jego uprzednią niekaralność, okoliczności dotyczące złożenia korekt i zapłaty podatku w wysokości wskazanej w trakcie kontroli podatkowej.

Z kolei na niekorzyść oskarżonego przemawiało to, iż faktury którymi się posługiwał opiewały na znaczne kwoty. Nadto sąd miał na uwadze, iż działanie oskarżonego nie miało charakteru jednorazowego, było systematyczne i wiązało się z włączeniem do dokumentacji księgowej aż 16 podrobionych faktur.

W świetle powyższych okoliczności, sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego wystarczające dla realizacji funkcji wychowawczej, represyjnej i prewencyjnej będzie orzeczenie kary 140 stawek dziennych grzywny.

Mając zaś na uwadze, iż oskarżony posiada stałe źródło dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, osiągając dochód rzędu 3.000 zł miesięcznie, prowadzi prężnie prosperującą działalność gospodarczą i dysponuje również znacznym majątkiem, sąd określił wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł.

S. C. (1)

3

1,2

Sąd w myśl art. 8 § 2 kks stwierdził, iż wykonaniu podlega tylko kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego za przestępstwo z art. 270 § kk.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W przypadku czynów przypisanych S. C. (1) formalnie zachodziła możliwość zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania (art. 66 kk, art. 41 kks). Zgodnie z art. 66 § 1 kk sąd może warunkowo umorzyć postępowanie, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego warunki i właściwości osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

W niniejszej sprawie okoliczności popełnienia czynów zabronionych nie budziły wątpliwości. Niewątpliwie S. C. (1) jest osobą niekaraną, a warunkowemu umorzeniu postępowania nie sprzeciwiały się okoliczności dotyczące dotychczasowego sposobu życia, warunków i właściwości osobistych - oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia. Niemniej jednak okoliczności te były niewystarczające dla zastosowania tej instytucji wobec oskarżonego. Przede wszystkim w przypadku oskarżonego S. C. (1) warunkowemu umorzeniu postępowania sprzeciwiały się okoliczności dotyczące stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów. Aby określić społeczną szkodliwość czynu należy odwołać się do art. 115 § 2 kk. Do kwantyfikatorów społecznej szkodliwości czynu zostały zaliczone rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru i motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. W tym zaś zakresie sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony dopuścił się czynów w warunkach czynu ciągłego, jego działanie miało charakter systematyczny i miało miejsce na przestrzeni dłuższego okresu czasu. Nadto należało mieć na uwadze, iż użycie podrobionych dokumentów w postaci faktur VAT i złożenie w Urzędzie Skarbowym w G. deklaracji (...) opartych o dane wynikające z tych faktur w przypadku oskarżonego obliczone było na uzyskanie wymiernych korzyści majątkowych polegających na znaczącym obniżeniu zobowiązań podatkowych.

Zdaniem sądu w przypadku czynu zakwalifikowanego jako przestępstwo skarbowe nie zachodziła również możliwość zastosowania instytucji z art. 16a kks, z uwagi na fakt przyjęcia kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu z art. 56 § 2 kks i z art. 62 § 2 kks (tak Sąd Najwyższy, postanowienie z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. akt I KZP 3/2, publ. Lex 1166013).

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd w związku ze skazaniem w punkcie 2 wyroku rozstrzygnięciem wynikającym z puntu 3 wyroku na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego koszty sądowe, bowiem wysokość osiąganych przez oskarżonego dochodów i jego sytuacji majątkowa nie uzasadniały decyzji o zwolnieniu od ich ponoszenia. Wysokość opłaty sąd ustalił na kwotę 1120 zł na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Z kolei wydatki obejmowały koszty opinii biegłych psychiatrów (382,64 zł), opinii biegłego z zakresu badania pisma (1.105,60 zł), opłatę za informację z Krajowego Rejestru Karnego (2x30 zł) oraz ryczałty za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym (2x20 zł).

1.Podpis