Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIW 281/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S.

w dniu 30 marca 2018 roku około godziny 17:15 w miejscowości B. na drodze (...), kierując samochodem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), przekroczył dopuszczalną na obszarze zabudowanym prędkość jazdy o 58 km/h poruszając się z prędkością 108 km/h w miejscu, gdzie obowiązująca prędkość jazdy wynosi 50 km/h.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 30 marca 2018 r. funkcjonariusze policji D. P. (1) i A. W. prowadzili kontrolę prędkości pojazdów w miejscowości B.. Do pomiaru prędkości używali przyrządu laserowego U. (...) nr fabr. (...).

1. zeznania świadka D. P. (1)

11-12,

99-100

2. zeznania świadka A. W.

9-10,

102-103

3. świadectwo legalizacji

8

4. notatki urzędowe

3-4

2. Tego dnia około godziny 17.15 obwiniony M. S. w miejscowości B. poruszał się od strony miejscowości N. w stronę Z., swoim samochodem marki B. o nr rej. (...). Obwiniony przejeżdżając w kolumnie samochodów, obok prowadzących kontrolę drogową funkcjonariuszy policji, poruszał się z dopuszczalną w terenie zabudowanym prędkością jazdy.

5. częściowe wyjaśnienia obwinionego M. S.

48-49

1. zeznania świadka D. P. (1)

11-12,

99-100

2. zeznania świadka A. W.

9-10,

102-103

6. częściowe zeznania świadka K. S.

49-50

7. częściowe zeznania świadka W. S.

50

3. M. S. gdy minął dokonujących kontroli drogowej funkcjonariuszy gwałtownie przyspieszył, po czym rozpoczął manewr wyprzedzania poprzedzającego go pojazdu. Widząc, że obwiniony szybko zbliża się do poprzedzającego go pojazdu, a następnie gwałtownie wykonuje manewr wyprzedzania, funkcjonariusz D. P. (1) dokonał pomiaru prędkości jazdy oddalającego się obwinionego gdy znajdował się w odległości 370,4 m, na lewym pasie ruchu patrząc w kierunku Z.. W tym czasie za ani przed pojazdem obwinionego nie znajdował się żaden inny pojazd. Obwiniony prowadził swój samochód z prędkością 108 km/h, w miejscu gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h, przekraczając prędkość dopuszczalną o nie mniej niż 58 km/h.

1. zeznania świadka D. P. (1)

11-12,

99-100

2. zeznania świadka A. W.

9-10,

102-103

8. dokumentacja fotograficzna

6-7

9. instrukcja obsługi urządzenia laserowego

59-77

4. Funkcjonariusze policji udali się radiowozem za oddalającym się obwinionym w stronę mostu z sygnalizacją świetlną w B.. Po zatrzymaniu, obwinionemu w sprawie M. S. okazano zarejestrowaną prędkość, odległość z jakiej dokonano pomiaru oraz czas jaki upłynął od momentu dokonania pomiaru. Obwiniony początkowo oświadczył, iż odmawia przyjęcia mandatu karnego ponieważ zarejestrowana urządzeniem pomiarowym prędkość nie należy do niego, bowiem nie przekroczył dopuszczalnej prędkości jazdy.

5. częściowe wyjaśnienia obwinionego M. S.

48-49

1. zeznania świadka D. P. (1)

11-12,

99-100

2. zeznania świadka A. W.

9-10,

102-103

6. częściowe zeznania świadka K. S.

49-50

7. częściowe zeznania świadka W. S.

50

10. oświadczenie

5

5. Sąd Rejonowy w Zakopanem wyrokiem nakazowym z dnia 21 maja 2018 r. sygn. akt IIW 281/18, wymierzył obwinionemu karę grzywny za popełnione wykroczenie. Zarówno obwiniony jak i oskarżyciel publiczny zaskarżyli wyrok sprzeciwem.

11. wyrok nakazowy

24

12. sprzeciwy od wyroku nakazowego

27, 30

6. Obwiniony w okresie od 23.11.2017 r. do 23.03.2018 r. został czterokrotnie ukarany mandatami karnymi za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

13. informacja o kierowcach naruszających przepisy ruchu drogowego

85

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. S.

w dniu 30 marca 2018 roku około godziny 17:15 w miejscowości B. na drodze (...), kierując samochodem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), przekroczył dopuszczalną na obszarze zabudowanym prędkość jazdy o 58 km/h poruszając się z prędkością 108 km/h w miejscu, gdzie obowiązująca prędkość jazdy wynosi 50 km/h

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Obwiniony M. S. w dniu 30 marca 2018 roku około godziny 17:15 w miejscowości B. na drodze (...), kierując samochodem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), nie przekroczył dopuszczalnej prędkości jazdy.

4. częściowe wyjaśnienia obwinionego M. S.

48-49

5. częściowe zeznania świadka K. S.

49-50

6. częściowe zeznania świadka W. S.

50

12. sprzeciw obwinionego od wyroku nakazowego

30

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.2

1.1.1.4

5. częściowe wyjaśnienia obwinionego M. S.

Wyjaśnienia obwinionego były wiarygodne jedynie w zakresie zgodnym z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym. Wiarygodnie wyjaśnił on odnośnie kierowania pojazdem marki B. o nr rej. (...).w dniu 30 marca 2018 r. w miejscowości B. oraz chwili zatrzymania go przez funkcjonariuszy policji. Ponadto wiarygodne były wyjaśnienia w których wskazał, iż przejeżdżając w kolumnie samochodów, obok prowadzących kontrolę drogową funkcjonariuszy policji, poruszał się z dopuszczalną w terenie zabudowanym prędkością jazdy. W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego korelowały z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

6. częściowe zeznania świadka K. S.

Zeznania świadka były wiarygodne w części dotyczącej kierowania pojazdem marki B. o nr rej. (...) dniu 30 marca 2018 r. w miejscowości B. przez obwinionego oraz chwili zatrzymania go przez funkcjonariuszy policji. Zgodnie z prawdą zeznała, iż siedziała wówczas na miejscu pasażera obok swojego męża M. S.. Zeznania świadka w powyższej części były zgodne nie tylko z wyjaśnieniami oskarżonego ale także z zeznaniami świadków D. P. (1) i A. W..

7. częściowe zeznania świadka W. S.

Świadek zgodnie z prawdą zeznała, iż w dniu zdarzenia podróżowała z rodziną do Z., samochodem kierowanym przez jej ojca – obwinionego M. S.. Ponadto wiarygodne były zeznania świadka odnośnie zatrzymania samochodu, którym się poruszali, przez funkcjonariuszy policji. W tym zakresie zeznania świadka korelowały z pozostałym materiałem dowodowym.

1.1.1.1

1.1.1.2

1.1.1.3

1.1.1.4

1. zeznania świadka D. P. (1)

Zeznania świadka były konsekwentne gdy idzie o sposób zachowania M. S., przeprowadzenia kontroli prędkości pojazdu obwinionego oraz dalszych czynności po zatrzymaniu. Z zeznań świadka wynika, że po tym jak obwiniony minął miejsce, w którym D. P. (1) dokonywał kontroli, kierujący przyspieszył w widoczny sposób, po czym wykonał manewr wyprzedzania. D. P. (1) wskazał, że wówczas właśnie wykonał pomiar prędkości jazdy oddalającego się pojazdu, który wykazał, że obwiniony prowadził samochód z prędkością 108 km/h. Pomiar dokonany został na prostym odcinku drogi, a w tym czasie na lewym pasie ruchu którym poruszał się obwiniony wykonujący manewr wyprzedzania, nie było żadnych innych pojazdów, a na linii promienia lasera nie znajdowała się żadna przeszkoda. Świadek posiada duże doświadczenie w przeprowadzaniu tego typu kontroli drogowych oraz w obsłudze urządzenia pomiarowego, stąd też Sąd nabrał przekonania, iż w tym przypadku również pomiar wykonał rzetelnie i fachowo. Zeznania świadka były zgodne z zeznaniami świadka A. W. oraz dokumentacją w postaci załączonych fotografii, świadectwa legalizacji, instrukcji obsługi urządzenia laserowego, oświadczenia oraz treścią notatek urzędowych. Zeznania świadka były obiektywne i brak jakiegokolwiek powodu, dla którego miałby on bezpodstawnie i stronniczo obciążać obwinionego. Oceny tej nie podważają wyjaśniania obwinionego.

2. zeznania świadka A. W.

Zeznania świadka Sąd uznał w całości za wiarygodne. Świadek jest osobą obcą dla obwinionego, stąd też jego zeznania były obiektywne. Świadek zeznawał co do okoliczności o jakich wiedze posiadał w związku z pełnionymi czynnościami służbowymi. Świadek wskazał na D. P. (1) jako funkcjonariusza policji dokonującego pomiaru prędkości pojazdu kierowanego przez obwinionego. Świadek zapamiętał specyficzny dźwięk wysokich obrotów silnika w samochodzie M. S., po tym jak minął kontrolę drogową, a który to dźwięk wskazywał na znaczne zwiększenie prędkości jazdy. Ponadto wskazał na wykonany przez obwinionego manewr wyprzedzania kolumny samochodów. Ponadto świadek wskazywał na doświadczenie D. P. (1) w dokonywaniu pomiarów prędkości przyrządem laserowym. Zeznania świadka były zgodne z zeznaniami świadka D. P. (1) oraz dokumentacją w postaci załączonych fotografii, świadectwa legalizacji, instrukcji obsługi urządzenia laserowego, oświadczenia oraz treścią notatek urzędowych.

1.1.1.1

3. świadectwo legalizacji

Dowód wiarygodny, w pełni rzetelny. Świadectwo legalizacji, wskazuje, iż przyrząd pomiarowy U. (...) nr fabr. (...), którym dokonano pomiaru prędkości jazdy samochodu kierowanego przez obwinionego, był dopuszczony do użytku i spełniał wymagania określone prawem, a tym samym nie było przeciwwskazań do dokonania nim pomiaru prędkości.

1.1.1.3

9. instrukcja obsługi urządzenia laserowego

Dowód wiarygodny, sporządzony przez uprawnione do tego osoby o specjalistycznej wiedzy i kwalifikacjach w zakresie obsługi urządzenia pomiarowego. Z dowodu tego wynika m.in., że tego rodzaju urządzenie pozwala na pomiar prędkości dowolnego pojazdu poruszającego się nawet za innym pojazdem, zarówno wtedy gdy pojazd się zbliża jak również gdy się oddala.

1.1.1.5

11. wyrok nakazowy

Wiarygodny, obrazuje okoliczności, o których w nim mowa, sporządzony zostały przez uprawnione osoby.

12. sprzeciwy od wyroku nakazowego

Dowody te miały znaczenie w kwestii ustalenia, iż wydany w sprawie wyrok nakazowy stracił swoją moc na skutek zaskarżenia go zarówno przez obwinionego jak i oskarżyciela publicznego. Oskarżyciel publiczny wskazał, iż wymierzona obwinionemu kara grzywny jest za łagodna, natomiast M. S. kwestionował swoje sprawstwo.

1.1.1.3

8. dokumentacja fotograficzna

Dokumentacja zasługuje na uwzględnienie. Stanowi uzupełnienie zeznań świadków D. P. (1) oraz A. W.. Obrazuje zarejestrowaną urządzeniem pomiarowym prędkość pojazdu którym zgodnie z zeznaniami świadków poruszał się obwiniony w dniu 30 marca 2018 r. (108 km/h), jak również odległość z jakiej dokonano pomiaru (370,4) oraz czas jaki upłynął od tegoż pomiaru.

1.1.1.1

4. notatki urzędowe

Notatki urzędowe stanowiły dowód w zakresie ustalenia daty kontroli pojazdu obwinionego oraz weryfikacji informacji odnośnie rodzaju urządzenia pomiaru prędkości użytego w trakcie kontroli. Sąd uznał je za wiarygodne, spójne i logiczne, a ich treść została potwierdzona w zeznaniach ich autora – funkcjonariusza policji D. P. (1).

1.1.1.4

10. oświadczenie

Dowód jest wiarygodny oraz zgodny z treścią wyjaśnień obwinionego oraz zeznań świadków.

1.1.1.6

13. informacja o kierowcach naruszających przepisy ruchu drogowego

Dowód jest wiarygodny, sporządzony został przez uprawnione do tego osoby, żadna ze stron nie kwestionowała jego rzetelności. Jak wynika z przedmiotowej informacji, M. S. w okresie od 23.11.2017 r. do 23.03.2018 r. został czterokrotnie ukarany mandatami karnymi za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

5. częściowe wyjaśnienia obwinionego M. S.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego w części w jakiej kwestionował aby miał dopuścić się zarzuconego mu wykroczenia polegającego na przekroczeniu prędkości. Obwiniony utrzymywał, iż w drodze do Z., po tym jak minął dokonujących kontroli funkcjonariuszy, poruszał się cały czas w kolumnie samochodów z dopuszczalną prędkością jazdy. W toku bezpośredniego przesłuchania na rozprawie głównej, Sad doszedł do przekonania, iż kreowana przez M. S. wersja zdarzenia, stanowi realizację obranej linii obrony w celu uniknięcia konsekwencji swojego zachowania, która jednak nie może być uznana przez Sąd za wiarygodną, w świetle pozostałych dowodów, w tym przede wszystkich zeznań obiektywnych świadków D. P. (1) i A. W.. Wyjaśnieniom obwinionego w tym zakresie przeczą nie tylko wspomniane wiarygodne zeznania funkcjonariuszy policji dokonujących kontroli drogowej, ale także dokumenty w postaci załączonych fotografii, świadectwa legalizacji, instrukcji obsługi urządzenia laserowego, oświadczenia oraz notatek urzędowych.

6. częściowe zeznania świadka K. S.

W toku bezpośredniego przesłuchania świadka na rozprawie głównej sąd doszedł do przekonania, iż świadek zeznaje stronniczo, a jej zeznania zmierzają do polepszenia sytuacji procesowej obwinionego, który jest mężem K. S.. Zeznania świadka K. S. która utrzymywała, iż obwiniony na całym odcinku drogi od miejsca kontroli drogowej do momentu zatrzymania poruszał się w kolumnie pojazdów z dopuszczalną prędkością jazdy, stoją w sprzeczności z zeznaniami funkcjonariuszy policji, w tym przede wszystkim D. P. (1), który dokonał pomiaru prędkości jazdy samochodu, którym kierował obwiniony, z wynikiem 108 km/h. Ponadto zeznania K. S. w tym zakresie są sprzeczne z dokumentacją fotograficzną obrazującą prędkość pojazdu kierowanego przez obwinionego w chwili wykonywania manewru wyprzedzania, zmierzoną przez funkcjonariusza policji D. P. (1). Mając na uwadze powyższe, Sąd w tej części zeznań, odmówił wiary świadkowi K. S..

7. częściowe zeznania świadka W. S.

W toku bezpośredniego przesłuchania świadka na rozprawie głównej sąd doszedł do przekonania, iż świadek zeznaje stronniczo, a jej zeznania zmierzają do polepszenia sytuacji procesowej obwinionego, który jest ojcem W. S.. Świadek jako córka obwinionego, posiadała interes w składaniu zeznań o korzystnej treści dla obwinionego. Zeznania świadka jeśli idzie o prędkość z jaką poruszał się pojazd kierowany przez obwinionego stoją w sprzeczności z zeznaniami świadków D. P. (1) i A. W., a także z dokumentacją fotograficzną załączoną do akt sprawy. Stąd też co do meritum sprawy Sąd uznał zeznania świadka W. S. za nielogiczne, niespójne, a w konsekwencji niewiarygodne.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Obwiniony M. S. w dniu 30 marca 2018 roku około godziny 17:15 w miejscowości B. na drodze (...) kierując samochodem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), przekroczył dopuszczalną na obszarze zabudowanym prędkość jazdy o 58 km/h poruszając się z prędkością 108 km/h w miejscu, gdzie obowiązująca prędkość jazdy wynosi 50 km/h Obwiniony wyczerpał w opisany sposób znamiona wykroczenia z art. 92 a kw.

W miejscu, w którym dokonano kontroli prędkości, obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h, co oznaczone jest znakiem stosownym drogowym (teren zabudowany). Zeznania świadków D. P. (2) i A. W. przekonują, że funkcjonariusz policji D. P. (1) wykonywał pomiar prędkości pojazdu prowadzonego przez obwinionego i miernik zarejestrował prędkość 108 km/h. Jak wynika z zeznań świadków oraz instrukcji obsługi urządzenia pomiarowego, z uwagi na sposób działania tego urządzenia pomiarowego nie było możliwe zarejestrowanie prędkości innego pojazdu skoro celem pomiaru było zmierzenie prędkości tego konkretnego samochodu prowadzonego przez obwinionego. Istotne jest, że tego rodzaju urządzenie pozwala na pomiar prędkości dowolnego pojazdu poruszającego się nawet za innym pojazdem, zarówno wtedy gdy pojazd się zbliża jak również gdy się oddala. Trzeba także podkreślić, że funkcjonariusz D. P. nie miał żadnego powodu aby przedstawić obwinionemu pomiar prędkości innego pojazdu. M. S. wiedział, że prowadzi pojazd w obszarze zabudowanym, w którym obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h. Mimo to prowadził samochód z prędkością przekraczającą prędkość dopuszczalną ponad dwukrotnie, a zatem należy uznać, że jego działanie było umyślne i nacechowane zamiarem bezpośrednim. Obwiniony znając treść znaku informującego o obszarze zabudowanym, miał obowiązek dostosować prędkość do treści znaku drogowego, a skoro postąpił wbrew tej regule należało uznać, że jego zachowanie było zawinione.

Czyn obwinionego jest społecznie szkodliwy i zawiniony. Stopień winy i społecznej szkodliwości musi być odniesiony do wielkości przekroczenia prędkości. Obwiniony przekroczył prędkość dopuszczalną o 108 km/h tj. ponad dwukrotnie. Nie było żadnego powodu usprawiedliwiającego przekroczenie dopuszczalnej prędkości. Przeciw obwinionemu przemawia działanie z zamiarem bezpośrednim. Zachowanie takie jakie zaprezentował obwiniony, wyraźnie zwiększając prędkość pojazdu z chwilą minięcia miejsca z którego policjant dokonywał pomiaru prędkości, niewątpliwie świadczy nie tylko o poczuciu bezkarności ale swoistej arogancji po stronie obwinionego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S.

1

1

Sąd mając na uwadze stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu obwinionego, wymierzył mu za wykroczenie polegające na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości karę 500 złotych grzywny. Sąd wymierzając karę grzywny miał na względzie przekroczenie dopuszczalnej prędkości ponad dwukrotnie oraz fakt, iż obwiniony posiada możliwości zarobkowe. Ponadto Sąd miał na względzie, iż przed popełnienie przedmiotowego wykroczenia, obwiniony w stosunkowo krótkim czasie od 23.11.2017 r. do 23.03.2018 r. został czterokrotnie ukarany mandatami karnymi za naruszenie przepisów ruchu drogowego, co świadczy o braku poszanowania dla obowiązujących norm prawnych. W przekonaniu sądu orzeczona kara jest odpowiednio dolegliwa i odpowiada stopniowi winy oraz społecznej szkodliwości jego czynu. Kara ta jest wystarczająca dla powstrzymania obwinionego w przyszłości przed łamaniem zasad ruchu drogowego rządzących prędkością pojazdów oraz zgodna z obowiązującym taryfikatorem mandatów za przedmiotowe wykroczenie drogowe.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki mogące skutkować zwolnieniem obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania, a M. S. winien ponieść koszty we własnej sprawie.

1.Podpis