Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2976/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 października 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) stwierdził, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy K. M. niesłusznie ustalił mu kapitał początkowy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na podstawie art. 173 ust. 1 wyżej powołanej ustawy o emeryturach i rentach kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po 31.12.1948r., którzy przed dniem wejścia wżycie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek. z kolei zgodnie z art. 173 ust. 1a ustawy powołanej w pkt 1, kapitał początkowy ustala się dla zwolnionych ze służby funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, urodzonych po 31 grudnia 1948 r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 1999 r. pozostawali oni w służbie i nie mają ustalonego prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób.

Ponieważ od 1 czerwca 1994 r. wnioskodawca ma ustalone prawo do emerytury policyjnej (strażackiej) nie można mu ustalić kapitału początkowego.

Niniejszą decyzją organ rentowy anulował decyzję o ustaleniu kapitału początkowego .

(decyzja – k. nieponumerowane strony plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Decyzją z dnia 2 listopada 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku K. M. z dnia 7 września 2020 roku przyznał mu emeryturę z FUS od dnia 6 października 2020 roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Do obliczenia emerytury przyjęto kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, które ustalono na dzień zgłoszenia wniosku o emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 749514,80 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 217,60 m-cy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 3444,46 zł

Obliczenie wysokości emerytury: (...),80 / 217,60 = 3444,46 zł.

Jednocześnie wskazano, że Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez Pana.

Decyzja w sprawie ustalenia kapitału początkowego wnioskodawcy z dnia 21-09-2004 r. została uznana za nieważną na podstawie art. 156, ust. 1, pkt 2 KPA.

Rekompensata z tytułu pracy w szczególnych warunkach przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego. Ponieważ w przypadku skarżącego ustalenie kapitału początkowego jest bezpodstawne, nie można także ustalić wspomnianej rekompensaty.

(decyzja – k. 19-21 plik II załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji wniósł K. M. wskazując, iż są one dla niego krzywdzące. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że składając wniosek o ustalenie kapitału początkowego poinformował organ rentowy o pobieranej emeryturze z ZER MSWiA od 1-06-1994 r. na podstawie przepisów ustawy z 18-02-1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. W ocenie wnioskodawcy organ rentowy pomimo wiedzy 21-09-2004 r. ustalił w sposób nieprawidłowy wartość jego kapitału początkowego, a decyzja stała się już prawomocna.

Odwołujący nadmienił, że pobierana przez niego emerytura „strażacka” z ZER MSWiA została ustalona w oparciu o okresy służby przebyte do dnia przyznania prawa do świadczenia tj. do 1-06-1994 r. Po nabyciu prawa do emerytury wnioskodawca podjął zatrudnienie i składki emerytalno- rentowe z tytułu tego zatrudnienia były odprowadzane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawca wskazał, że okres zatrudnienia po nabyciu prawa do emerytury został doliczony jedynie do wysokości wyliczonej emerytury „strażackiej”, ale to w jego ocenie nie stanowi przeszkód do ustalenia kapitału początkowego z uwzględnieniem okresu zatrudnienia od 1-06-1994 r. do 31-12- 1998 r.

W odwołaniu wnioskodawca wskazał także, że nie zgadza się także z informacją zawartą w skarżonej decyzji przyznającej prawo do emerytury, gdzie odmówiono mu ustalenia prawa do rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach w myśl art. 21 ustawy z 19-12-2008 r. o emeryturach pomostowych ( Dz. U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.) i Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Okres zatrudnienia w (...) Zakładach (...) (obecnie (...)) był okresem zatrudnienia zaliczonym do szczególnych warunków i szczególnego charakteru. Na tę okoliczność do wniosku z 7-09-2020 r. o emeryturę odwołujący przedłożył wymagane świadectwo pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, które potwierdzało do 31-12- 2008 r. w wymiarze ponad 15 lat takiej pracy. Ponadto, wnioskodawca wskazał, że wcześniejsza emerytura ustalona i wypłacana przez ZER MSWiA nie jest emeryturą ustaloną w oparciu o ustawę emerytalną z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co nie może stanowić przyczyny nie ustalenia rekompensaty, o której mowa.

(odwołanie – k. 3-3 verte)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podnosząc argumentację jak w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie wskazano, że z akt sprawy wynika, że K. M. od dnia 1 czerwca 1994 roku ma przyznane uprawnienia emerytury policyjnej – zgodnie z zaświadczeniem z dnia 1 października 2020 roku.

(odpowiedź na odwołanie – k. 6-7)

W piśmie z dnia 22 lutego 2021 roku wnioskodawca wskazał, iż wnosi o uchylenie decyzji ZUS z dnia 30 października 2020 roku oraz zmianę decyzji ZUS z dnia 2 listopada 2020 roku poprzez zobowiązanie organu rentowego do wydania decyzji o ustaleniu kapitału początkowego wraz z rekompensatą oraz obliczenia emerytury w oparciu o zwaloryzowany kapitał początkowy powiększony o rekompensatę i zwaloryzowane składki na ubezpieczenia emerytalno – rentowe, a także podjęcie wypłaty emerytury po zakończeniu jego służby w (...) (uprawnienie do wypłaty drugiej emerytury) i tym samym wypłacanie emerytury, zarówno z ZUS jak i ZER MSWiA.

(pismo – k. 21-24)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. M. urodził się w dniu (...).

(okoliczność bezsporna)

Wnioskodawca od dnia 1 czerwca 1994 roku ma przyznane prawo do policyjnej emerytury na podstawie art. 12 i art. 15 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r., poz. 723 t.j.), zwanej dalej ustawą zaopatrzeniową.

Do ustalenia prawa do emerytury skarżącego na podstawie ustawy zaopatrzeniowej przyjęto wyłącznie okresy służby i równorzędne ze służbą:

1.  od dnia 1 lutego 1975 roku do dnia 30 września 1980 roku;

2.  od dnia 1 października 1980 roku do dnia 15 września 1985 roku;

3.  od dnia 16 września 1985 roku do dnia 31 stycznia 1992 roku;

4.  od dnia 1 lutego 1992 roku do dnia 30 listopada 1992 roku.

Jednocześnie wskazano, że wnioskodawca nie posiada prawa do renty inwalidzkiej w związku ze służbą.

(zaświadczenie – k. 15 plik II załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Decyzją z dnia 21 września 2004 roku organ rentowy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) ustalił kapitał początkowy K. M. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 01.01.1989 r. do 31.12.1998 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 255,59%. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego został ograniczony do 250,00%, ponieważ nie może przekraczać tej wysokości. Podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 3.052,23 zł ZUS ustalił w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru po ograniczeniu do 250,00% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w w/w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (250,00% x 1 220,89 zł = 3 052,23 zł).

Przyjęto łącznie 24 lata, 2 miesiące, 21 dni, tj. 290 miesięcy okresów składkowych oraz łącznie 0 lat, 0 miesięcy, 10 dni, tj. 0 miesięcy okresów nieskładkowych.

Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 71,46%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 244 193,51 zł.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił okresu od 1 lutego 1978 roku do dnia 20 lutego 1978 roku gdyż w tym okresie wnioskodawca przebywał na urlopie bezpłatnym.

(decyzja – k. 17-17 verte plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 7 września 2020 roku wnioskodawca złożył do ZUS wniosek o przyznanie emerytury wraz z rekompensatą.

(wniosek – k. 1-3 verte plik II załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 października 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy K. M. niesłusznie ustalił mu kapitał początkowy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na podstawie art. 173 ust. 1 wyżej powołanej ustawy o emeryturach i rentach kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po 31.12.1948r., którzy przed dniem wejścia wżycie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek. z kolei zgodnie z art. 173 ust. 1a ustawy powołanej w pkt 1, kapitał początkowy ustala się dla zwolnionych ze służby funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, urodzonych po 31 grudnia 1948 r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 1999 r. pozostawali oni w służbie i nie mają ustalonego prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że niniejszą decyzją anuluje decyzję o ustaleniu kapitału początkowego .

(decyzja – k. nieponumerowane strony plik I załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Zaskarżoną decyzją z dnia 2 listopada 2020 roku organ rentowy po rozpatrzeniu wniosku K. M. z dnia 7 września 2020 roku przyznał mu emeryturę z FUS od dnia 6 października 2020 roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Do obliczenia emerytury przyjęto kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, które ustalono na dzień zgłoszenia wniosku o emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 749514,80 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 217,60 m-cy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 3444,46 zł

Obliczenie wysokości emerytury: (...),80 / 217,60 = 3444,46 zł.

Jednocześnie Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez Pana.

Decyzja w sprawie ustalenia kapitału początkowego wnioskodawcy z dnia 21-09-2004 r. została uznana za nieważną na podstawie art. 156, ust. 1, pkt 2 KPA.

Rekompensata z tytułu pracy w szczególnych warunkach przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego. Ponieważ w przypadku skarżącego ustalenie kapitału początkowego jest bezpodstawne, nie można także ustalić wspomnianej rekompensaty.

(decyzja – k. 19-21 plik II załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, aktach rentowych oraz aktach emerytalnych wnioskodawcy, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Zebrany w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca stał na stanowisku, iż organ rentowy winien uchylić wydaną przez siebie decyzję z dnia 30 października 2020 roku oraz zmienić decyzję z dnia 2 listopada 2020 roku poprzez wydanie decyzji o ustaleniu wartości jego kapitału początkowego wraz z rekompensatą, a następnie obliczyć przysługującą mu emeryturę w oparciu o zwaloryzowany kapitał początkowy powiększony rekompensatę i zwaloryzowane składki na ubezpieczenia emerytalno – rentowe. W ocenie skarżącego zasadnym jest wypłacenie mu emerytury zarówno z ZUS jak i ZER MSWiA.

Zgodnie z treścią art. 173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2021.0.291 t.j.), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy ustala się także dla zwolnionych ze służby: żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Więziennej, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 1999 r. pozostawali oni w służbie i nie mają ustalonego prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób (ust. 1a).

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (ust.2).

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (ust.3).

Zgodnie art. 174 ust. 1 w/w ustawy, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Zgodnie z art. 174 ust. 2 wskazanej ustawy przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 (ust. 2a).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (ust.3).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 w/w ustawy, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, art. 47, art. 50, art. 50a, art. 50e i art. 184.

Z kolei art. 26 ust. 1 w/w ustawy przewiduje, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym zaświadczenia MSWiA wprost wynika, że skarżący od dnia 1 czerwca 1994 roku ma przyznane prawo do policyjnej emerytury na podstawie przepisów art.. 12 i 15 ustawy zaopatrzeniowej.

Zgodnie z art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego (ust. 1). Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (ust.2). W niniejszej sprawie brak jest jednak podstaw do zastosowania wyjątku przewidzianego w ust. 2 wskazanego przepisu.

Zgodnie z powyższym obowiązującą zasadą jest zatem wypłacanie jednego świadczenia.

Zgodnie z art. 7 ustawy zaopatrzeniowej, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie z prawem do emerytury lub renty albo do uposażenia wstanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego przewidzianych w odrębnych przepisach wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Wybór świadczenia przewidzianego w odrębnych przepisach nie pozbawia osoby uprawnionej innych świadczeń i uprawnień przysługujących emerytom i rencistom policyjnym.

W przypadku osób uprawnionych do emerytury z ubezpieczenia społecznego w zbiegu z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym, wypłaca się wyłącznie jedno z tych świadczeń.

Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 13 lipca 2016 roku w sprawie sygn. akt III AUa 1254/15 (LEX nr 2084140) wprost wskazał, iż w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty uregulowanych w ustawie o emeryturach i rentach z Fundusz Ubezpieczeń Społecznych z prawem do świadczeń przewidzianych w odrębnych przepisach z zakresu ubezpieczenia społecznego, niezależnie od ich ubezpieczeniowego czy zaopatrzeniowego charakteru, obowiązuje ogólna zasady wypłaty jednego świadczenia. Z treści art. 95 ust. 1 i ust. 1 u.e.r.f.u.s. wynika nie budząca wątpliwości zasada prawa ubezpieczeniowego, zakładająca prawo do pobierania jednego świadczenia (wyższego lub wybranego przez uprawnionego) w sytuacji tzw. zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w tej ustawie, jak również w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie emerytalnej z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym, między innymi żołnierzy zawodowych. Podobne stanowisko zajął również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 maja 2012 roku sygn. akt II UK 237/11 ( LEX nr 1297810).

Zasada pobierania jednego świadczenia (wyższego lub wybranego przez uprawnionego) w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń (art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) dotyczy również zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w tej ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2012 r., Opublikowano: OSNP 2013/7-8/91).

Skoro wnioskodawca od dnia 1 czerwca 1994 roku ma przyznane prawo do policyjnej emerytury na podstawie przepisów ustawy zaopatrzeniowej, to biorąc pod uwagę przytoczone okoliczności, a zwłaszcza art. 173 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS brak jest usprawiedliwionych podstaw do ustalenia wartości jego kapitału początkowego, a tym bardziej rozważania kwestii jego uprawnienia do wnioskowanej rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach.

Stosownie do art. 2 pkt. 5 i art.21 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1924) rekompensata stanowi odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej.

Zgodnie z art.21 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Stosownie do treści ust. 2 tego przepisu rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W myśl art. 23 ust.1 i 2 powołanej ustawy ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę; rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W tym znaczeniu stanowisko wnioskodawcy, iż organ rentowy winien mu wypłacić emeryturę, zarówno z ZUS jak i ZER MSWiA nie mogło się ostać i jako takie podlegało oddaleniu. Tutejszy sąd pragnie również nadmienić, iż możliwość nabycia obu rodzajów tych świadczeń nie jest jednak równoznaczna z możliwością ich wspólnej wypłaty.

Mając na uwadze wszystkie przytoczone okoliczności, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.