Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1073/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2020r

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Marta Przybylska

Protokolant st. sekr. sąd. Ilona Pilarczyk

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu P. K.

po rozpoznaniu dnia 5.03.2020r, 15.06.2020r

sprawy M. K.

syna S. i J. z d. K.

ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia

tj. o czyn z art. 177§2 kk

1.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 177§2 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat,

3.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co 3 (trzy) miesiące,

4.  na podstawie art. 42§1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku,

5.  na podstawie art. 63§4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy w okresie od 6 grudnia 2018r do 21 grudnia 2018r,

6.  na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego M. K. obowiązek częściowego zadośćuczynienia poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych

- E. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,

- Ż. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,

- D. L. kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych,

7.  na podstawie art. 230§2 kpk zwrócić pokrzywdzonej E. L. dowód rzeczowy w postaci buta lewego i buta prawego przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19,

8.  na podstawie art. 230§2 kpk zwrócić oskarżonemu M. K. dowody rzeczowe w postaci trzech elementów z tworzywa sztucznego, spękanego wkładu lusterka i uszkodzonego reflektora z żarówkami przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19,

9.  zasądza od oskarżonego M. K. na rzecz oskarżycieli posiłkowych

- E. L. kwotę 1440 (tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,

- D. L. kwotę 1440 (tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,

tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

10.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR Marta Przybylska

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1073/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k.
albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1

M. K.

w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia

tj. o czyn z art. 177§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

M. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

M. K. w dniu 6 grudnia 2018r w K., woj. (...) na ulicy (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. przechodzącego przez jezdnię w sposób dozwolony, za strony lewej na prawą do kierunku jazdy wyżej wskazanego pojazdu, skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia czym wypełnił znamiona z art. 177§2 kk

Art. 177 § 1 k.k. stanowi, iż karze podlega ten kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 k.k., natomiast § 2 w/w artykułu zaostarza odpowiedzialność karną sprawcy jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu. Znamieniem strony przedmiotowej spowodowania wypadku jest naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu. Pojęcie tych zasad obejmuje zarówno zasady ujęte w przepisach prawa drogowego lub regulujących komunikację kolejową, wodną lub powietrzną, jak też wynikające z istoty bezpieczeństwa w ruchu zasady prakseologiczne odnoszące się do danej sfery ruchu (por. uchwałę SN z 28 lutego 1975 r., V KZP 2/74, OSNKW 1975, nr 3, poz. 33). Zasady bezpieczeństwa dotyczące ruchu drogowego określone zostały w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Oskarżony M. K. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 177 § 2 k. k., gdyż umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki I. (...) o nr rej. (...), nie zachował należytych środków ostrożności nienależycie obserwował przedpole jazdy i nie podejmując żadnych manewrów obronnych, na prostym odcinku drogi potrącił J. L. skutkiem czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w następstwie których poniósł śmierć na miejscu zdarzenia.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako umiarkowany. Przemawia za tym postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Oceniając stopień winy oskarżonego sąd wziął przede wszystkim pod uwagę treści opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego J. P.. Biegły w swej opinii z dnia 15 maja 2019 r. jednoznacznie wskazał, iż sytuację wypadkową stworzył swym zachowaniem pieszy. Zdaniem biegłego oskarżony M. K. swym zachowaniem przyczynił się do zaistnienia wypadku albowiem nie zachował ostrożności i nie ograniczył zaufania do nieprawidłowo postępującego pieszego.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy i wyrażenie skruchy.

Oskarżony M. K. ma 26 lat, wykształcenie zawodowe, z zawodu malarz - tapeciarz. Jest kawalerem i nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony obecnie nie pracuje. Oskarżony był wcześniej karany.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

1,2

1

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy i postawę oskarżonego sąd, na mocy art. 69 § 1 k. k. i art. 70 § 1 k. k. skorzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary uznając, że jest ono w odniesieniu do oskarżonego wystarczające, aby cele kary, w tym zapobieżenie powrotowi do przestępstwa, zostały osiągnięte. Okres próby oznaczono na 2 lata, uznając, że jest on wystarczający dla weryfikacji przyjętej prognozy. Zdaniem Sądu dokonując oceny zarówno okoliczności przedmiotowych związanych z popełnionym przez oskarżonego przestępstwem w niniejszej sprawie, jak i analizując postawę samego oskarżonego zauważyć należy, iż istnieją pozytywne prognozy na przyszłość, które dają podstawę do przyjęcia, iż mimo zawieszenia wykonania kary oskarżony więcej nie popełni już przestępstw. Podejmując decyzję o wymierzeniu kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem Sąd uznał, iż spełni ona cele wychowawcze i prewencyjne wobec oskarżonego. Wskazany okres próby umożliwi również wykonanie nałożonych na niego obowiązków wobec pokrzywdzonych.

M. K.

3

1

Sąd, zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego do informowania sądu co 3 miesiące na piśmie o przebiegu okresy próby.

M. K.

4

1

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji Sąd na podstawie art. 42 § 1 k. k. orzekł w stosunku do M. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku. Przy wymiarze tego środka sąd wziął pod uwagę te same okoliczności obciążające i łagodzące, które legły u podstaw decyzji o wymiarze kary zasadniczej orzeczonej w niniejszej sprawie. Chodzi bowiem nie tylko o kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, ale w pierwszym rzędzie o cele, które zakaz ma osiągnąć wobec oskarżonego, przede wszystkim cele zapobiegawcze, wysunięte przed cele wychowawcze. Taka hierarchia celów została przyjęta przez ustawodawcę także przy orzekaniu środków karnych (zob. art. 56 k.k. w zw. z art. 53 § 1 k.k.). Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony stworzył zagrożenie dla innych użytkowników ruchu drogowego. Podkreślenia jednak wymaga, iż od czasu wypadku oskarżony nie kieruje pojazdami

mechanicznymi z uwagi na uraz psychiczny jakiego doznał w wyniku zdarzenia.

M. K.

6

1

Zgodnie z art. 46§1 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych E. L., Ż. L. i D. L. kwoty po 5000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W wyniku zdarzenia śmierć poniósł mąż i ojciec pokrzywdzonych. Ze względu na niewymierność krzywdy, określenie w konkretnym wypadku odpowiedniej sumy pozostawione zostało sądowi. Kryteriami istotnymi przy ustalaniu "odpowiedniej" sumy zadośćuczynienia to np. rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość oraz stopień winy sprawcy (por. wyrok SN z dnia 20. 04.2006r. sygn. akt IV CSK 99/05 publ. LEX nr 198509 oraz teza 2 wyroku sądu apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17.01. 2006r., sygn. akt I ACa 1983/04, publ. LEX nr 186503). Jednym z kryteriów określających "odpowiedniość" zadośćuczynienia jest również jego kompensacyjny charakter (por. wyrok SN z dnia 15.02.2006r. sygn. akt IV CK 384/05 publ. LEX nr 190756). W niniejszej sprawie pokrzywdzeni w następstwie działania oskarżonego doznali cierpień psychicznych. Uwzględniając powyższe Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonych w/w kwoty tytułem częściowego zadośćuczynienia za cierpienia psychiczne.

Sąd nie uwzględnił wniosku Prokuratora Rejonowego w Kaliszu o orzeczenie wobec pokrzywdzonych nawiązki albowiem, w myśl art 46 § 2 kk, nie wykazano w toku postępowania aby sytuacja życiowa pokrzywdzonych uległa pogorszeniu w wyniku śmierci J. L..

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

5

1

Na podstawie art. 63§4 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy w okresie od 6 grudnia 2018r do 21 grudnia 2018r.

M. K.

7

1

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd orzekł zwrot E. L. dowodów rzeczowych w postaci buta lewego i prawego zarejestrowanych i przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19.

M. K.

8

1

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd orzekł zwrot M. K. dowodów rzeczowych w postaci trzech elementów z tworzywa sztucznego, spękanego wkładu lusterka i uszkodzonego reflektora z żarówkami przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Kaliszu pod pozycją Drz 49/19

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

9,10

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowych E. L. i D. L. kwoty po 1440 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów pomocy prawnej.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk, uwzględniając sytuację rodzinną i majątkową, sąd zwolnił oskarżonego od zwrotu kosztów sądowych i opłaty.

8. PODPIS

SSR Marta Przybylska