Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Kzw 78/21

POSTANOWIENIE

Dnia 10 czerwca 2021 roku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Szwedo-Dec

Protokolant: Monika Biało

przy udziale prokuratora Doroty Kowalewskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 10 czerwca 2021roku

sprawy M. Ś.

skazanego za przestępstwa z art. 207§ 1 kk i z art. 190 § 1 kk

w przedmiocie zażalenia skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z

dnia 23 lutego 2021r. sygn. II Ko 806/20 o zarządzeniu zastępczej kary pozbawienia wolności

na podstawie art. 3 § 1 k.k.w.

p o s t a n o w i ł :

stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę M. Ś.

przekazać Sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 lutego 2021r. sygn. II Ko 806/20 Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu na podstawie art.65a§2,3 kkw, art.9§3 kkw, art.624§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw

I. zarządził wykonanie wobec skazanego M. Ś. zastępczej kary pozbawienia wolności w miejsce niewykonanej kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu w sprawie sygn. II K 635/17, określając wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności do odbycia na 117 dni,

II. wstrzymał wykonanie pkt I postanowienia do czasu jego prawomocności,

III. wydatkami postępowania wykonawczego obciążył Skarb Państwa, zwalniając z tego obowiązku skazanego.

Następnie w terminie przewidzianym na wniesienie zażalenia skazany złożył do Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu wniosek o zmianę postanowienia wykonawczego wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania kary (k194).

W przedmiotowym wniosku skazany, powołując się na treść art. 63a § 1 k.k.w w zw. z art. 9 § 4 k.k.w. w zw. z art. 1 § 4 k.k.w., 24 k.k.w., wniósł o zmianę postanowienia wykonawczego z dnia 23 lutego 2021 roku w sprawie zarządzenia wykonania wobec niego
zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu w sprawie II K 635/17, w ten sposób, iż Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu na
podstawie art 63a § 1 k.k.w orzeknie wobec skazanego M. Ś. zmianę formy
obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy społecznej, przyjmując 40 godzin
pracy na cele społeczne za równoważne 20 % wynagrodzenia pobieranego za pracę przez
skazanego i potrącenie wynagrodzenia skazanego na określony przez sąd cel społeczny oraz o
wstrzymanie wykonania w/w postanowienia do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku o zmianę formy obowiązku wykonywania pracy zgodnie z wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu wydanym pod sygn. akt II K 635/17.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Przedmiotowe pismo nie jest zażaleniem skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 23 lutego 2021r. sygn. II Ko 806/20 .

W tym miejscu należy wskazać, że zasadą jest, iż pismo wniesione prawidłowo wywołuje skutki prawne związane z jego treścią. O tym, czego dotyczy złożone pismo nie decyduje jego oznaczenie (tzn. wskazanie w tytule, że jest to wniosek dowodowy czy zażalenie), lecz treść pisma. Niewłaściwe oznaczenie pisma nie powoduje negatywnych konsekwencji dla wnoszącego pismo, tzn. nie pozbawia czynności znaczenia prawnego. Na przykład apelacja błędnie zatytułowana jako zażalenie ale wniesiona prawidłowo jeżeli chodzi o termin i wymogi formalne apelacji w dalszym ciągu będzie rozpatrywana jako apelacja, jeżeli z jej treści wynikać będzie, iż jest to apelacja. Zobacz m.in. postanowienie SN z dnia 1 września 1982 r., V KRN 276/82, OSNPG 1983, nr 2, poz. 21 oraz uchwałę SN z dnia 20 listopada 1991 r., I KZP 19/91, OSNKW 1992, nr 3–4, poz. 21.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że analiza wniosku złożonego przez M. Ś. nie wskazuje, aby było to zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 23 lutego 2021r. sygn. II Ko 806/20. Skazany w sposób precyzyjny, z powołaniem przepisów kkw określił czego się domaga. Także uzasadnienie złożonego pisma dowodzi, że M. Ś. nie wnosi zażalenia na postanowienie z dnia 23 lutego 2021r. sygn. II Ko 806/20, a jedynie domaga się jego zmiany w trybie art. 24 kkw, wskazując, iż:

- podjął się zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, co pociąga za sobą możliwość zmiany postanowienia wykonawczego w ten sposób, iż poprzez zmianę formy obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne można od skazanego
potrącić 20 % wynagrodzenia za pracę przyjmując 40 godzin za pracę na cele społeczne,
- powyższe świadczy o jednoznacznej chęci skazanego na ustabilizowanie swojego trybu życia oraz o pozytywnym wpływie resocjalizacji na jego osobę,

- skazany nie zamierza uchylać się od wykonania ciążącej na nim kary ograniczenia wolności a zmiana wykonywania formy pracy poprzez potrącenie od skazanego 20 % wynagrodzenia za pracę na wskazany przez sąd cel społeczny wpłynie pozytywnie na skazanego w zakresie prewencji indywidualnej, a zmiana takowa nie byłaby sprzeczna z zasadami
prewencji generalnej,

- skazany żałuje popełnionego czynu i wnosi o zgodę na zmianę postanowienia
wykonawczego, aby mógł nadal pracować oraz uiszczać w stosunku miesięcznym należność wynikającą z obowiązku nieodpłatnej kontrolowanej pracy świadczonej na cel społeczny w
wymiarze 40 godzin miesięcznie.

Należy również podkreślić, że wniosek o zmianę postanowienia uregulowany w treści art. 24 kkw jest rozpoznawany przez sąd właściwy do uchylenia lub zmiany postanowienia w trybie art. 24 k.k.w. Jest to zawsze sąd, który wydał podlegające uchyleniu lub zmianie postanowienie w pierwszej instancji. Zgodnie z regułą wskazaną w art. 3 § 1 k.k.w. będzie to sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji albo sąd penitencjarny w zakresie swojej właściwości. Nadto na orzeczenie to przysługuje zażalenie gdy przysługiwało również na postanowienie podlegające zmianie lub uchyleniu.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

II Kzw 78/21

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE