Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Agata Micorek

protokolant : sekr. sądowy Karol Stępień

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2020 roku w Krakowie

na rozprawie

sprawy D. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową

na skutek odwołania D. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

z dnia 6 grudnia 2018 roku znak: (...)

I.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje D. W.

rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową od dnia 1 grudnia 2018 roku na stałe.

II.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz D. W. kwotę

180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 stycznia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. odmówił przyznania D. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową względu na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 11 stycznia 2019 r. którym nie stwierdzono niezdolności do pracy odwołującego.

W odwołaniu D. W. domagał się przyznania mu renty

z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową , powołując się na zły stan swojego zdrowia oraz fakt konsekwencji medycznych wypadku z 1992 r. , któremu uległ w trakcie odbywania służby wojskowej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. wniósł o jego oddalenie powołując się na powody podniesione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji . Podniesiono też, że odwołujący pobierał rentę w związku ze służbą wojskową do 30 listopada 2018 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Bezspornym w sprawie jest, że D. W. urodzony (...) posiadający wykształcenie: technik mechanik bez matury , pracujący w charakterze pracownika fizycznego , mechanika i frezera pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową do dnia 31 listopada 2018 r. Kolejny wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy złożył 5 października 2018 r.

Przedmiotem sporu jest to, czy stan zdrowia D. W. nadal kwalifikuje go jako osobę niezdolną do pracy w związku ze służbą wojskową oraz czy jest to niezdolność całkowita lub częściowa , okresowa czy trwała . Celem ustalenia powyższego sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy specjalistów w zakresie schorzeń, na które cierpi odwołujący.

Biegły neurolog na podstawie przeprowadzonych badań i dokumentacji medycznej stwierdził u odwołującego :

1/ stan po dwukrotnym leczeniu operacyjnym na głowie w 1992 r. podczas służby wojskowej na okręcie: usuniecie krwiaka prawej półkuli mózgu jako skutek uderzenia klapą 2 miesiące wcześniej, leczeniu ropniaka prawej półkuli mózgu z koniecznością usunięcia kości czaszki płata ciemieniowego prawego, leczenia operacyjnego drugiego rekonstrukcyjnego – wszczepu płytki w miejsce brakującej kości z następowymi uszkodzeniami pourazowymi: encephalopatią – tzn. rozlanym uszkodzeniem mózgu, a w tym: bólami głowy, zaburzeniami pamięci, drażliwością , spowolnieniem , bezsennością , padaczką napadów maksymalnych i częściowych złożonych skroniowych, których części nie da się ustalić , ponieważ brak jest świadków, organicznymi zaburzeniami nastroju oraz licznymi bliznami ciała.

2/ Zespół uzależnienia alkoholowego oraz uzależnienia od BDA z aktualnie podawaną abstynencją , co jak wynika z kartoteki neurologicznej nie jest bezwzględnie przestrzegane, a także objawami polineuropatii alkoholowej, w tym z brakiem odruchów i także okresowo obserwowanym drżeniem całego ciała, mięśni twarzy , zwłaszcza wokół ust i kończyn górnych.

3/ Nadciśnienie tętnicze, także stwierdzane podczas badania przez biegłą ( tachykardia 128/min ).

4/ Podejrzenie miażdżycy kończyn dolnych .

5/ Nikotynizm przewlekły.

6/ Grzybicę paznokci stóp.

W uzasadnieniu opinii biegła podniosła , że stan kliniczny odwołującego, stwierdzone schorzenia oraz stopień nasilenia objawów z przyczyn neurologicznych powoduje o odwołującego całkowitą niezdolność do służby wojskowej i częściowo niezdolny do pracy w zawodzie pracownik fizyczny. W zawodzie frezer i mechanik samochodowy jest całkowicie niezdolny do pracy. Niezdolność do pracy orzekano : do marca 2002 r. – całkowitą , a następnie do 31 listopada 2018 r. – częściową.

Zdaniem biegłej należy utratę zdolności odwołującego do pracy jako trwałą.

Zgłaszane w wywiadzie dolegliwości w okresach zaostrzenia pozwalają leczyć odwołującego się zachowawczo i rehabilitacyjnie , ale mogą być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy ZUS ZLA.

/ dowód: opinia neurologa z 3 grudnia 2019 r. k. 80 – 93 a.s. /

Biegła neuropsycholog kliniczny na podstawie przeprowadzonych badań i dokumentacji medycznej stwierdziła , iż całość obrazu przemawia za wtórnym osłabieniem funkcjonowania poznawczego . Tak znaczne nasilenie objawów powoduje , że możliwości adaptacyjne odwołującego są bardzo niskie. Ma on trudności w kontynuowaniu podjętych terapii odwykowych, w organizowaniu życia , jego zainteresowanie światem zewnętrznym jest bardzo ograniczone a myślenie prospektywne właściwie zniesione.

Jest on całkowicie niezdolny do służby wojskowej, całkowicie niezdolny do pracy frezera czy mechanika samochodowego a częściowo niezdolny do pracy pracownika fizycznego. Jest to niezdolność trwała. Może jednak wykonywać proste prace fizyczne z ograniczeniami dla jak dla chorych na padaczkę, w warunkach pracy chronionej, pod nadzorem innej osoby.

/ dowód: opinia neuropsychologa klinicznego z 29 stycznia 2020 r. k. 102 - 107 a.s. /

Do opinii biegłego neurologa i neuropsychologa klinicznego nie złożono zarzutów.

Sąd w całej rozciągłości podzielił tezy sporządzonych w sprawie opinii ponieważ zostały one wydane na podstawie szczegółowych badań przedmiotowych , po dokładnej analizie dokumentacji lekarskiej , są też poparte przekonywującym uzasadnieniem. Opinie te posłużyły sądowi do ustalenia stanu zdrowia w kontekście uprawnienia D. W. do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową i uznania go za częściowo niezdolnego do pracy w związku ze służą wojskowa nadal od 1 grudnia 2018 r. na stałe.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 6 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin ( Dz. U . 2 2017 r. poz.

inwalidą wojennym jest żołnierz, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów , wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych w czasie:

1) pełnienia w okresie wojny 1939-1945 służby w Wojsku Polskim, w polskich formacjach wojskowych przy armiach sojuszniczych oraz w oddziałach ruchu podziemnego lub partyzanckiego prowadzących na obszarze Państwa Polskiego walkę z hitlerowskim okupantem;

2) uczestniczenia w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz grupami Wehrwolfu.

Za inwalidę wojennego uważa się również żołnierza mającego obywatelstwo polskie, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych w czasie pełnienia w okresie wojny 1939-1945 służby w Armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz w innych armiach sojuszniczych, a także w oddziałach antyfaszystowskiego ruchu podziemnego lub partyzanckiego działających na obszarze innych państw.

Za inwalidztwo powstałe w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych uważa się inwalidztwo będące następstwem zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób doznanych:

1) w walce z wrogiem;

2) na froncie lub w związku z pobytem na froncie;

3) wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w czasie określonym w art. 6;

4) w związku z pobytem w niewoli lub w obozie dla internowanych;

5) w związku z udziałem w ruchu podziemnym lub partyzanckim oraz z pobytem w niewoli, w obozach koncentracyjnych lub w więzieniach za udział w tym ruchu.

Jak wynika z art. 9 ustawy renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych, choćby nawet inwalidztwo to powstało po zwolnieniu ze służby wojskowej.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia l7 grudnia l998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz U z dnia 30 grudnia l998 r nr l62 poz lll8 późniejszymi zmianami ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunku : jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy a niezdolność do pracy powstała w okresach przewidzianych w ustawie . Osobie która spełnia te warunki przysługuje według art. 59 wyżej powołanej ustawy renta stała jeżeli niezdolność do pracy jest trwała lub renta okresowa jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. Definicję osoby niezdolnej do pracy podaje art. l2 przytoczonej ustawy który stwierdza iż jest nią osoba która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolna do pracy jest osoba która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Fakt stwierdzenia pewnych schorzeń ,czy chorób nie pociąga za sobą automatycznie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W omawianej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż odwołujący

spełnia wyżej wskazane wymogi jeśli chodzi o prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z związku ze służbą wojskową.

Dlatego też rozpoznając sprawę Sąd oparł się na wyżej wskazanych

opiniach biegłych, wzięto pod uwagę nie tylko charakter i przebieg procesów chorobowych oraz ich wpływ na stan czynności organizmu ,lecz również posiadane kwalifikacje, wiek, i pracę wykonywaną przez odwołującego dotychczas.

Mając na względzie powyższe rozważania, Sąd zmienił decyzję jak w sentencji orzeczenia , na zasadzie art. 477 ^l4 § 2 k.pc.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c.