Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 czerwca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. przyznał P. T. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 czerwca 2020 roku do 30 czerwca 2023 roku. W uzasadnieniu wskazano, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 5 czerwca 2020 r. stwierdzono, iż ubezpieczony jest jedynie częściowo niezdolny do pracy, a nie jak dotychczas całkowicie niezdolny. /decyzja k 242-243akt ZUS/

Wnioskodawca P. T. uznał decyzję za krzywdzącą i w dniu 07.07.2020 r. złożył od niej odwołanie. W uzasadnieniu swego stanowiska wskazał, że ustalenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 5 czerwca 2020 r., iż jest osobą częściowo niezdolną do pracy jest błędne, bowiem posiadane przez niego schorzenia kardiologiczne: dwukrotnie przebyty zawał, nadciśnienie tętnicze, nadto puchnące nogi dna moczanowa, żylaki kończyn dolnych, jaskra czynią go osobą całkowicie niezdolną do pracy. Ubezpieczony podkreślił, iż stan jego zdrowia sukcesywnie się pogarsza, nie mógł zatem częściowo odzyskać zdolności do pracy. Podniósł też, że Komisja Lekarska ZUS wydała swoje orzeczenie zaocznie bazując tylko i wyłącznie na orzeczeniu lekarza orzecznika z dnia 21 maja 2020 roku, a to nie było wystarczające dla oceny stanu jego zdrowia, a tym samym przyznanie mu renty w mniejszej wysokości nie było w świetle jego stanowiska uprawnione. Mając to na uwadze odwołujący wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na dalszy okres. /odwołanie – k. 3 -6/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentacje podniesioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie – k. 8/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. T. urodził się (...). /bezsporne/

Wnioskodawca ukończył (...) Szkołę Zawodową, z wyksztalcenia jest mechanikiem kierowcą. Ostatnio pracował jako ratownik wodny. Obecnie nie pracuje. /bezsporne/

Ubezpieczony wcześniej był uprawniony do okresowej renty z orzeczeniem całkowitej niezdolności do pracy. /bezsporne/

U badanego rozpoznaje się ciężką niewydolność serca (...), z dysfunkcją mięśnia serca, ze znacznie obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, niewydolność krążenia (...), w przebiegu zaawansowanej wielonaczyniowej choroby niedokrwiennej serca po przebytych zawałach mięśnia serca ściany przedniobocznej i tylnej z współistniejącą otyłością III st. W ocenie biegłego kardiologa rozpoznane schorzenia nadal obniżają sprawność organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym całkowitą długotrwałą niezdolność do pracy. Z punktu widzenia kardiologa (w rozumieniu ustawy z 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS) od 1 czerwca 2020. do 30 czerwca 2023 roku. /opinia biegłego lekarza sądowego kardiologa B. Lao - G. k. 42-42 v, pisemna opinia uzupełniająca – k. 13-14/

W dniu 30 kwietnia 2020 r. P. T. wystąpił z wnioskiem o prawo do renty na dalszy okres. /wniosek k. 239 akt ZUS/

Po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz na podstawie przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 21.05.2020r. uznał, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy jest częściowo niezdolny do pracy do 30.06.2023 r. Rozpoznał u badanego. Niewydolność serca (...)/III,z umiarkowaną dysfunkcją mięśnia LK i EF 40%. Przewlekłą chorobę niedokrwienna serca, po (...) ściany przednio-bocznej leczonym P. (...)(2008 r.). Przebyta P. (...)(2008r.). Przebyty zawał ściany dolnej (prawdopodobnie przechodzony). Nadciśnienie tętnicze poddające się leczeniu. J.. Wskazał, iż pozawałowa dysfunkcja mięśnia LK,w aktualnym badaniu echo serca z 02.2020r. EF 40%,odcinkowe zaburzenia kurczliwości, powiększone jamy serca. Ostatnia hospitalizacja w 2014r. z rozpoznaniem niewydolności (...). Od tego czasu hospitalizacji. Ponadto dna moczanowa jaskra. Aktualnie skargi na zmęczenie, bóle w klatce piersiowej przy wysiłkach, uczucie pełnej głowy przy schylaniu, obrzęki i bóle kończyn dolnych. Mając to na uwadze Lekarz Orzecznik uznał iż występuje poprawa funkcji mięśnia LK do EF 40%,niewydolność serca jednak nie w stopniu powodującym całkowita niezdolność do pracy, co orzeczono. Orzeczono częściową niezdolność do pracy na trzy lata, której daty powstania nie da się ustalić. /orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 240 akt ZUS, opinia lekarska – k. 207-209 dokumentacji medycznej/

Wnioskodawca w dniu 28 maja 2020 r. złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. /sprzeciw – k. 210 dokumentacji medycznej/

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 5.06.2020 r. uznała, iż ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy jest częściowo niezdolny do pracy do 30.06.2023 r. Komisja Lekarska rozpoznając sprawę zaocznie z uwagi na stan epidemii rozpoznała u wnioskodawcy przewlekłą chorobę niedokrwienna serca w 2008r. przebyty (...) ściany przednio-bocznej leczony P. (...). W wywiadzie również w 2008r. P. (...) przebyty zawał ściany dolnej (brak danych na datę tego incydentu). Pozawałowa dysfunkcja mięśnia LK. w aktualnym badaniu echo serca z 02.2020r. EF 40%,odcinkowe zaburzenia kurczliwości, powiększone jamy serca. Ostatnia hospitalizacja w 2014r. z rozpoznaniem niewydolności (...). Ponadto dna moczanowa, jaskra. Aktualnie skargi na zmęczenie, bóle w klatce piersiowej przy wysiłkach, uczucie pełnej głowy przy schylaniu, obrzęki i bóle kończyn dolnych. Poprawa funkcji mięśnia LK do EF 40%,niewydolne serca jednak nie w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy, co orzeczono. Orzeczono również częściową niezdolność do pracy na trzy lata, której daty powstania nie da się ustalić. Wizyta u kardiologa dn. 28.05.2020 Przewlekła choroba niedokrwienna serca. Stan po przebytym (...) zawał (...) ściany przednio-bocznej leczony P. (...)+stent. Stan po przebytym zawale ściany dolnej. Pozawałowa niewydolność krążenia (...) z EF=36%. Nadciśnienie tętnicze II/ (...) /źle kontrolowane farmakologicznie. Zaburzenia gospodarki lipidowej. Otyłość III st waga 160 kg, wzrost 176 cm, (...) 57,1. Dna moczanowa. RR 150/90. Badany niezdolny do pracy, okresowo niezdolny do samodzielnej egzystencji. Poprzednio orzekany przez LO w dn 20.04.2017 r - wówczas całkowita niezdolność do pracy do 05.2020 r.: "Aktualnie skargi na duszności i niską tolerancję wysiłku fizycznego, badany męczy się po wejściu na I piętro, bóle głowy, duszność nasilająca się w pozycji leżącej, badany podaje, że w nocy większość czasu śpi na siedząco, bóle kończyn dolnych w nocy, obrzęki na kończynach dolnych. (...)monstrualna otyłość, obrzęki podudzi i stóp, w stopniu umiarkowanym, zadyszka przy poruszaniu się, ubieraniu i rozbieraniu (...) Kliniczne cechy niewydolności serca (...), pomimo przewlekłego leczenia moczopędnego, uszkodzenie mięśnia LK pozawałowe." W ECHO serca z dn. 27.01.2017 r - EF=36%. Większość wpisów w karcie od neurologa z okresu 2017 do 2020 r to powtórzenia leków, wartości RR zawsze w granicach normy. Komisja Lekarska stwierdziła poprawę kliniczną w badaniu LO z 2020 r w porównaniu do badania z 2017 r. W badaniach ECHO serca EF na stałym poziomie ok. 40%, wartości RR w ostatnich 3 latach wg dok. z leczenia amb. u R. G. - znormalizowane, poza 1 wpisem z wizyty u kardiologa dr M. z 28.05.2020 r (7 dni ostatnim badaniu LO, który w dn. 21.05.2020 również zanotował prawidłowe RR). Brak wpisów o zaostrzeniach przebiegu choroby w ostatnich 3 latach, brak konieczności hospitalizacji w ostatnich latach. KL ZUS po ponownej analizie dokumentacji medycznej ubezpieczonego orzeka, że przy aktualnym stopniu naruszenia sprawności organizmu nie jest on całkowicie niezdolny do pracy, wobec powyższego KL orzeka okresową częściową niezdolność do pracy do 30.06.2023 r., której daty powstania nie da się ustalić. /orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 241 akt ZUS, opinia lekarska – k. 213- 214 dokumentacji medycznej/

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinię biegłego kardiologa B. Lao - G..

Opinię biegłego kardiologa Sąd uznał za rzetelną i wiarygodną. Wskazana opinia została sporządzona przez biegłego o specjalności właściwej z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawcy. Biegły w swojej opinii jednoznacznie uznał, iż schorzenia kardiologiczne na jakie cierpi wnioskodawca tj. ciężką niewydolność serca (...), z dysfunkcją mięśnia serca, ze znacznie obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, niewydolność krążenia (...), w przebiegu zaawansowanej wielonaczyniowej choroby niedokrwiennej serca po przebytych zawałach mięśnia serca ściany przedniobocznej i tylnej z współistniejącą otyłością III st. uzasadniają stwierdzenie o dalszej całkowitej a nie jedynie częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować powyższą opinię, ponieważ jest rzeczowa, a wynikające z niej wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opina nie zawiera braków i wyjaśnia wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Zdaniem Sądu, opinia biegłego w sposób wystarczający obrazuje stan zdrowia wnioskodawcy. Ubezpieczony wskazanej opinii nie kwestionował zaś organ rentowy zobligowany przez Sąd do ewentualnego odniesienia się do wydanej w sprawie opinii biegłej nie składał do niej żadnych uwag ani zastrzeżeń. Nie domagał się też przeprowadzenia innych dowodów w sprawie mających na celu wykazać zasadność stwierdzenia jedynie częściowej niezdolności do pracy wnioskodawcy zawartego w zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu brak więc było podstaw do kwestionowania wniosków biegłego kardiologa w tym przedmiocie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 291) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

- jest niezdolny do pracy;

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

- niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 12 powyższej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się, stosownie do art. 13 ust 1 ustawy stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Możliwość uznania całkowitej niezdolności do pracy jest wykluczona przy zachowaniu choćby ograniczonej zdolności do pracy, ale w tzw. normalnych warunkach. Przesłanka niezdolności do jakiejkolwiek pracy odnosi się do każdego zatrudnienia w innych warunkach niż specjalnie stworzone na stanowiskach pracy odpowiednio przystosowanych do stopnia i charakteru naruszenia sprawności organizmu. /I UK 172/16 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 20-04-2017/ Stanowiąc o całkowitej niezdolności do pracy, ustawodawca w art 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, ze zm.), posłużył się określeniem "jakakolwiek praca”. Dokonując analizy pojęcia „całkowita niezdolność do pracy” należy brać pod uwagę zarówno kryterium biologiczne (stan organizmu dotkniętego schorzeniami naruszającymi jego sprawność w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do jakiejkolwiek pracy), jak i ekonomiczne (całkowita utrata zdolności do zarobkowania wykonywaniem jakiejkolwiek pracy) - art. 12 i art. 13 ustawy jw. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Osobą całkowicie niezdolną do pracy jest zatem osoba, która spełnia oba te kryteria, a więc jest dotknięta upośledzeniem biologicznym i ekonomicznym. /III AUa 851/14 - wyrok SA Białystok z dnia 16-09-2014/

W myśl art. 62 ust. 1-3 ustawy renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych;

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych;

4) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista osiągnąłby wiek emerytalny 60 lat. Przy obliczaniu wysokości renty przepisy art. 53 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio. Renta dla osoby częściowo niezdolnej do pracy wynosi 75% renty dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy. Przy obliczaniu renty okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Stosownie do art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego: akt ZUS, akt sądowych, dokumentacji medycznej oraz z opinii biegłego kardiologa wynika, że wnioskodawca jest nadal osobą całkowicie okresowo niezdolną do pracy.

Przyczyną całkowitej okresowej niezdolności do pracy wnioskodawcy jest potwierdzona opinią biegłego specjalisty kardiologa ciężka niewydolność serca (...), z dysfunkcją mięśnia serca, ze znacznie obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, niewydolność krążenia (...), w przebiegu zaawansowanej wielonaczyniowej choroby niedokrwiennej serca po przebytych zawałach mięśnia serca ściany przedniobocznej i tylnej z współistniejącą otyłością III st. Powyższe schorzenia ograniczają sprawność wnioskodawcy w stopniu uzasadniającym dalszą całkowitą niezdolność do pracy od daty upływu świadczenia rentowego tj. od 1 czerwca 2020 r. do 30 czerwca 2023 r.

Przedmiotowa opinia biegłego kardiologa została doręczona zarówno wnioskodawcy jak i organowi rentowemu z zobowiązaniem do ustosunkowania się do niej tj. złożenia ewentualnych pytań do biegłych zgłoszenia dalszych wniosków dowodowych. Żadna ze stron postępowania wniosków opinii biegłej kardiolog nie kwestionowała.

Podkreślić należy, że przy ocenie opinii biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. (por wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1987 roku, II URN 228/87, (...) Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 4 lipca 2018 r.III AUa 1328/17 Legalis numer 1824314). Sposób motywowania oraz stopień stanowczości wniosków wyrażonych w opinii biegłych jest jednym z podstawowych kryteriów oceny dokonywanej przez Sąd, niezależnie od kryteriów zgodności z zasadami wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego oraz podstaw teoretycznych opinii (tak postanowienie SN z 27 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001 nr 4 poz. 84). Tylko brak w opinii fachowego uzasadnienia wniosków końcowych, uniemożliwia prawidłową ocenę jej mocy dowodowej (wyrok SN z 2000-06-30 II UKN 617/99 OSNAPiUS 2002/1/26). Sąd nie jest obowiązany dążyć do sytuacji, aby opinia biegłego (biegłych) przekonała strony sporu. Wystarczy, że opinia jest przekonująca dla sądu, który wiążąco ocenia, czy biegły wyjaśnił wątpliwości zgłoszone przez stronę. Granicę obowiązku prowadzenia przez sąd postępowania dowodowego wyznacza podlegająca kontroli instancyjnej ocena, czy dostatecznie wyjaśniono sporne okoliczności sprawy (wyr. SN z 25.9.1997 r., II UKN 271/97, OSNP 1998, Nr 14, poz. 430). Dostateczne wyjaśnienie okoliczności spornych w sprawie nie jest równoznaczne z uzyskaniem dowodu korzystnego dla strony niezadowolonej z faktów wynikających z dowodów dotychczas przeprowadzonych (wyrok SN z 28 lutego 2001 roku, II UKN 233/00 L.).

W konsekwencji wobec braku jakichkolwiek dowodów potwierdzających stanowisko organu rentowego żądanie odwołania zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania wnioskodawcy prawa o renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na dalszy okres nie mogło być kwestionowane. Wnioskodawca, w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów z uwagi na posiadane schorzenia jest nadal osobą całkowicie a nie tylko częściowo niezdolną do pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy nakazał przeliczenie renty P. T. przy przyjęciu całkowitej jego niezdolności do pracy do dnia 30 czerwca 2023 r. Przy tym wskazana data końcowa jest zbieżna z datą przyjętą przez ZUS i nadto wynika z opinii biegłego kardiologa.

Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

J.L.