Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1707/20

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. decyzją z dnia 4 czerwca 2020 r., na podstawie Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2020 r., poz. 53 ze zm.) odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu wydanym w dniu 1.06.2020 r. stwierdziła całkowitą niezdolność do pracy do 31.05.2022 r. i ustaliła, że niezdolność powstała 07.12.2017 r. Organ stwierdził, że w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę tj. w okresie od 06.05.2010 r. do 05.05.2020 r. na wymagane 5 lat ubezpieczony udowodnił łącznie 2 lata, 9 miesięcy i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 2 lata, 1 miesiąc i 4 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 5 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 w/w ustawy zostały ograniczone do 1/3 okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 8 miesięcy i 12 dni. Natomiast w dziesięcioleciu na datę powstania niezdolności tj. w okresie od 07.12.2007 r. do 06.12.2017 r. na wymagane 5 lat udowodnił on łącznie 2 lata, 7 miesięcy i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 2 lata, 7 miesięcy i 2 dni okresów składkowych oraz 9 miesięcy i 26 dni okresów nie składkowych.

Ogółem według ZUS ubezpieczony udowodnił 23 lata, 4 miesiące i 17 dni okresów składkowych. Zakład odmówił przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na brak wymaganych 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych w ostatnim dziesięcioleciu przed powstaniem niezdolności do pracy lub zgłoszeniem wniosku oraz 30 lat okresów składkowych. Do stażu pracy nie zaliczono okresu, w którym ubezpieczony nie podjął zatrudnienia po odbyciu służby wojskowej tj. od 25.03.1982 do 21.04.1982 r., urlopów bezpłatnych tj. od 1.10.1995 r. do 30.11.1995 r. oraz od 03.03.2009 r. do 30.04.2009 r., nieobecności nieusprawiedliwionych tj. od 30.08.1982 r. do 31.08.1982 r., od 1.04.1991 r. do 3.04.1991 r. oraz rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

(decyzja k. 16 – 16 verte akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji wnioskodawca złożył do Sądu Okręgowego w Łodzi w dniu 6 lipca 2016 r. wnosząc o jej uchylenie. Ubezpieczony podniósł, że ewentualne stwierdzenie u niego niezdolności do pracy, a właściwie data jej powstania nie powinna przypadać na dzień 7 grudnia 2017 r., jak to ustaliła Komisja Lekarska ZUS, a na dzień 19 marca 2015 r., kiedy to został hospitalizowany na skutek m.in. miażdżycy tętnic oraz niedokrwienia prawej kończyny górnej (krytycznego zwężenia prawej tętnicy łokciowej i niedrożności prawej tętnicy promieniowej), a także przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych, niewydolności nerek, hepatomegalii oraz podejrzenia zapalenia naczyń w przebiegu choroby układowej.

(odwołanie k. 2 - 3)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołania wywodząc, jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie k. 29 – 29 verte)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. urodził się w dniu (...) i legitymuje się wykształceniem zawodowym, z zawodu jest murarzem, pracował jako murarz, operator koparki, pracownik budowlany, a ostatnio od 2017 r. jako pracownik techniczny.

(okoliczności bezsporne, wywiad zawodowy k. 35 – 36 dokumentacji medycznej w aktach ZUS)

Ubezpieczony w okresie od 5.09.2018 r. do 1.06.2019 r. miał przyznane prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

(decyzje k. 1- 2, k. 11-12 akt ZUS)

W dniu 6 maja 2020 r. ubezpieczony złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek k. 1- 5 akt ZUS)

Wnioskodawca został zbadany przez Lekarza Orzecznika ZUS, który rozpoznał u badanego miażdżycę uogólnioną, stan po amputacji palców II i III stopy prawej oraz palucha z I kością śródstopia stopy lewej, stan po angioplastykach obu tętnic udowych powierzchownych i angioplastyce balonowej tętnicy łokciowej prawej, stan po amputacji dwóch paliczków palca III lkg (01.2020r.) z powodu niedokrwienia, cukrzycę 2 typu insulinozależną z angiopatią i polineuropatią, stopy cukrzycowe, nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne kręgosłupa 1/s i uznał, że jest on całkowicie niezdolny do pracy do 31.05.2022 r., a daty powstania całkowitej niezdolności do pracy nie da się ustalić, brak jakiejkolwiek długotrwałej niezdolności do pracy powstałej na dzień 25.10.1998 r.

(opinia i orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS w dokumentacji medycznej k. 50 - 52 w aktach ZUS i k. 10 akt rentowych)

W dniu 25 maja 2020 r. wnioskodawca złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

( sprzeciw k. 53 - 54 dokumentacji medycznej w aktach ZUS)

Komisja Lekarska w dniu 1 czerwca 2020 r. zbadała wnioskodawcę, rozpoznając u niego cukrzycę t 2-go insulino zależną z angiopatią i polineuropatią, miażdżycę uogólnioną, stopy cukrzycowe, przebytą amputację dwóch paliczków palca III-go kończyny górnej lewej z powodu niedokrwienia, przebytą amputację palców II-III stopy prawej oraz nadciśnienie tętnicze i uznała, że jest on całkowicie niezdolny do pracy do 31.05.2022 r. a daty powstania całkowitej niezdolności do pracy to 07.12.2017 r. i trwa ona nadal, zaś brak jest danych na powstanie długotrwałej niezdolności do pracy na dzień 25.10.1998 r..

(opinia i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 55 dokumentacji medycznej w aktach ZUS i k. 11 akt ZUS)

W oparciu o powyższe orzeczenie organ rentowy decyzją z dnia 4 czerwca 2020 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

( decyzja k. 16 – 16 verte akt ZUS)

W dniu 14 września 2020 r. J. S. został zbadany przez biegłego sądowego lekarza z zakresu chirurgii ogólnej, chirurgii naczyniowej i tokaochirurgii prof. nazw. dr hab. N.med. M. G., który rozpoznał u niego miażdżycę uogólnioną i miażdżycę zarostową tętnic kończyn górnych i kończyn dolnych, przewlekłe niedokrwienie obu kończyn dolnych i obu kończyn górnych w stopniu zaawansowania IV w czterostopniowej skali wg F.'a, stan po angioplastyce tętnic prawej kończyny górnej i obu kończyn dolnych, stopę cukrzycową obustronną, przebytą amputację palców II i III prawej stopy, przebytą amputację dwóch paliczków III palca lewej ręki z powodu niedokrwienia lewej kończyny górnej, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 insulinozależną z angiopatią i polineuropatią, otyłość I stopnia oraz przewlekły nikotynizm i uznał badanego za całkowicie niezdolnego do pracy zarobkowej z powodu utraty zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Niezdolność częściowa powstała w dacie 19 marca 2015r. Za datę powstania częściowej niezdolności do pracy zarobkowej u wnioskodawcy uznać należy datę rozpoznania przewlekłego niedokrwienia kończyn górnych i kończyn dolnych na tle miażdżycy zarostowej oraz datę hospitalizacji w 2015r. tj. 19 marca 2015r. Za datę powstania zaś całkowitej niezdolności do pracy należy uznać datę 7. 12. 2017r.

Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy czyni go obecnie całkowicie niezdolnym do pracy zarobkowej z przyczyn chirurgicznych okresowo od 7.12.2017r. do 31.05.2022r.

(opinia biegłego z zakresu chirurgii ogólnej, chirurgii naczyniowej i tokaochirurgii k. 35 – 36, pisemna opinia uzupełniająca k. 51 - 52)

W dniu 22 października 2020 r. ubezpieczony został zbadany przez biegłą sądową lekarza internistę – diabetologa dr n. med. M. P., która rozpoznała u niego cukrzycę typ 2, niewyrównaną, powikłaną neuropatią cukrzycową, angiopatią cukrzycową i obustronną stopą cukrzycową, miażdżycę tętnic, nadciśnienie tętnicze, przewlekłą chorobę niedokrwienną serca oraz niedokrwistość i uznała badanego za całkowicie niezdolnego do pracy zarobkowej z powodu utraty zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Cukrzyca typu 2 w przypadku wnioskodawcy jest niewyrównana, powikłana w stopniu bardzo istotnym: neuropatią cukrzycową obwodową, angiopatią cukrzycową i obustronną stopą cukrzycową z utrzymującym się stanem zapalnym w obrębie przodostopia. Poziomy glikemii są za wysokie zarówno na czczo jak i po posiłku i wynikają one z utrzymującego się stanu zapalnego wymagającego częstych interwencji chirurga naczyniowego. Związane jest to z współistniejącą miażdżycą tętnic, która postępuje i przyczynia się do kolejnych amputacji. Z punktu widzenia diabetologa aktualny stopień zaawansowania choroby powoduje całkowitą niezdolność do pracy, a biorąc pod uwagę współistniejąca miażdżycę tętnic powodującą objawy zakrzepicy, następnie martwicy i konieczność amputacji rokowanie jest poważne a zmiany nieodwracalne. Wnioskodawca wymaga stałej opieki w Poradni Diabetologicznej, starannego dobrania dawki insuliny, powtarzanej edukacji dietetycznej, odpowiedniej diety, ale nie spowoduje to odzyskania zdolności do pracy z punktu widzenia diabetologa. Z punktu widzenia diabetologa wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od marca 2015 r.

(opinia biegłej internisty – diabetologa k. 38 – 39 verte)

W dniu 13 listopada 2020 r. wnioskodawca został także zbadany przez biegłego sądowego lekarza neurologa J. B., która rozpoznała u niego zespół bólowy kręgosłupa LS w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa, polineuropatię cukrzycową i nie stwierdziła niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej z przyczyn neurologicznych. Wnioskodawca leczony jest z powodu powikłanej cukrzycy oraz miażdżycy tętnic. W 2018 r. był konsultowany przez neurologa z powodu bólów odcinka kręgosłupa LS. Miał wykonane wtedy CT kręgosłupa LS, które wykazało wypukliny tarcz L4/L5 i L5/S1 oraz pierwotny wąski kanał kręgowy od L 1 do L4. Lekarz neurolog zalecił rehabilitację. Stwierdzone w badaniu neurologicznym naruszenie sprawności organizmu nie powoduje długotrwałej niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej.

(opinia biegłej neurologa k. 41 – 43)

W 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy::

- okres składkowy ubezpieczonego wyniesie 4 lata, 8 miesięcy i 5 dni, okres nieskładkowy: 11 miesięcy i 5 dni a staż sumaryczny: 5 lat, 7 miesięcy i 10 dni - (31 marca 2015 r. jako data powstania niezdolności );

- okres składkowy ubezpieczonego wyniesie 4 lata, 8 miesięcy i 17 dni, okres nieskładkowy: 11 miesięcy i 5 dni a staż sumaryczny: 5 lat, 7 miesięcy i 22 dni - (19 marca 2015 roku jako data powstania niezdolności).

Niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia (niezdolność powstała w 2015 r. a ubezpieczenie ustało w dniu 20.05.2011 r.).

(bezsporne, a nadto wykaz okresów ubezpieczenia k. pismo ZUS z dnia 8.01.2021 r. k. 54)

Sumaryczny staż pracy wnioskodawcy wynosi 23 lata, 4 miesiące i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 22 lata, 3 miesiące i 14 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 1 miesiąc i 8 dni okresów nieskładkowych.

(bezsporne, a nadto wyliczenie ZUS k. 19 – 20 akt ZUS)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie w szczególności o dokumentację załączoną do akt sprawy, akt rentowych ubezpieczonego J. S., w tym dokumentację medyczną ubezpieczonego oraz o wydane w sprawie opinie biegłych lekarzy sądowych: neurologa, diabetologa i chirurga ogólnej chirurgii naczyniowej i torakochirurgii w zakresie określenia stopnia niezdolności do pracy oraz daty jej powstania.

Opinie biegłych lekarzy są wiarygodne i sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, a także w oparciu o analizę pełniej dokumentacji lekarskiej z przebiegu choroby i leczenia J. S. do daty wydania spornej decyzji ZUS oraz o bezpośrednie badanie odwołującego się. Biegli w sposób wyczerpujący określili jednostki chorobowe jakie występują u wnioskodawcy i ocenili ich znaczenie dla zdolności do pracy, odnosząc swoją ocenę do kwalifikacji zawodowych skarżącego.

Biegli diabetolog i chirurg naczyniowy jednogłośnie uznali, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej z powodu utraty zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś za datę powstania niezdolności przyjęto marzec 2015r.

Zdaniem Sądu, opinie biegłych są w tym zakresie rzetelne, wyczerpujące i sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot a wynikające z nich wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione.

Biegły z zakresu chirurgii naczyniowej uzupełnił swoją opinię w dniu 23 grudnia 2020 r. Biegły wyjaśnił w rzetelny sposób podstawy swojej opinii i wskazał poza datą powstania częściowej niezdolności do pracy także datę powstania całkowitej niezdolności do pracy oraz sprecyzował swoją opinię odnośnie daty końcowej niezdolności do pracy.

Wskazać trzeba, że ostatecznie na terminie rozprawy poprzedzającej bezpośrednio wydanie wyroku wnioskodawca nie zgłosił żadnych wniosków dowodowych i zasadnie nie podważył opinii biegłych sądowych lekarzy powołanych w niniejszym postępowaniu, w tym nie kwestionował dat powstania niezdolności do pracy określonych przez biegłych. Organ rentowy ostatecznie również nie złożył żadnych wniosków dowodowych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i przeprowadzonej wyżej oceny dowodów Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawcy J. S. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Stosownie do art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 291 z późn. zm.) o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

- jest niezdolny do pracy całkowicie lub częściowo,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy

- oraz niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w pkt 3 art. 57
w/w ustawy, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Natomiast z treści art. 57 ust. 2, powołanej ustawy o emeryturach i rentach
z FUS, wynika, iż przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 cytowanej ustawy warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 23 września 2011 r. art. 58 ust. 4 dodanego ustawą z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2011 nr 187 poz. 1112), przepisu ust. 2 art. 58 ustawy emerytalnej nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Z uwagi na powyższe straciła aktualność uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006r. ( sygn. akt I UZP 5/05, OSNP 2006r. Nr 19-20, poz.305), zgodnie z treścią, której art.57 ust.2 ustawy stanowi samodzielną podstawę przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, całkowicie niezdolnemu do niej ubezpieczonemu, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety i 25 lat dla mężczyzny, bez konieczności wykazywania, przewidzianego w art.58 ust.2 ustawy 5-letniego okresu składkowego i nieskładkowego przypadającego w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. W obecnym stanie prawnym dopiero wykazanie się przez będącego mężczyzną ubezpieczonego, całkowicie niezdolnego do pracy, okresem składkowym w rozmiarze co najmniej 30 lat (co najmniej 25 lat kobieta), zwalnia ubiegającego się o świadczenie rentowe z konieczności wykazywania legitymowania się wymaganym okresem składkowym i nieskładkowym w rozumieniu art.57 ust.1 pkt 2 w zw. z art.58 ust.1 pkt 5 i ust.2 ustawy . (vide: wyrok SA w Katowicach z dnia 7 października 2013 r., sygn. akt III AUa 2327/12, opubl. LEX nr 1381372)

W myśl art. 5 ust. 1. ustawy emerytalnej przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1)składkowe, o których mowa w art. 6;

2)nieskładkowe, o których mowa w art. 7.

Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. (ust. 2)

W myśl ogólnych zasad postępowania cywilnego na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

Z treści art. 232 k.p.c. wynika, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych ma charakter kontrolny, służy badaniu prawidłowości decyzji organu rentowego i nie może polegać na zastępowaniu tego organu w wydawaniu decyzji ustalających świadczenie z ubezpieczeń społecznych. Postępowanie dowodowe przed sądem jest postępowaniem sprawdzającym, weryfikującym ustalenia dokonane przez organ rentowy (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2007 r., I UZP 1/07, OSNP 2007 nr 21-22, poz. 323). W postępowaniu odwoławczym od decyzji odmawiającej prawa do świadczenia sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność decyzji według stanu rzeczy istniejącego w chwili jej wydania (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 20 maja 2004 r., II UK 395/03, OSNP 2005 nr 3, poz. 43 oraz z dnia 7 lutego 2006 r., I UK 154/05, LEX nr 272581). Stąd też postępowanie dowodowe przed sądem w sprawie o świadczenie uzależnione od niezdolności ubezpieczonego do pracy powinno zmierzać do ustalenia, czy w dacie orzekania przez organ rentowy po stronie ubezpieczonego występowały w tym zakresie wszystkie przesłanki warunkujące przyznanie świadczenia.

W przedmiotowej sprawie J. S. został uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy zarobkowej, co wynika z opinii biegłych sądowych lekarzy diabetologa i chirurga naczyniowego. Nadto w przedmiotowej sprawie ustalono, że w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy ubezpieczony udowodnił:

-okres składkowy w ilości: 4 lat, 8 miesięcy i 5 dni, okres nieskładkowy: 11 miesięcy i 5 dni a staż sumaryczny: 5 lat, 7 miesięcy i 10 dni (data powstania niezdolności określona przez biegłą diabetologa jako 31 marca 2015 r.);

- okres składkowy w ilości :4 lata, 8 miesięcy i 17 dni, okres nieskładkowy: 11 miesięcy i 5 dni a staż sumaryczny: 5 lat, 7 miesięcy i 22 dni (data powstania niezdolności określona przez biegłego chirurga naczyniowego jako 19 marca 2015 r.).

Ubezpieczony wykazał zatem, że legitymuje się w ostatnim dziesięcioleciu przed powstaniem niezdolności do pracy wymaganym 5 - letnim stażem pracy. Jednakże niezdolność do pracy powstała po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia (niezdolność powstała w 2015 r. a ubezpieczenie ustało w dniu 20.05.2011 r.). Wprawdzie ubezpieczony został uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy, lecz nie legitymuje się on 30 - letnim całkowitym stażem pracy ( a nawet 25 - letnim), zatem do jego sytuacji prawnej nie ma zastosowania wskazany wyżej art. 57 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS .

Zatem w tym miejscu uznać należy, że J. S. nie spełnił wymaganych prawem warunków do uzyskania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, opisanych treścią art. 57 ust. 1, przywołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie wnioskodawcy, potwierdzając tym samym prawidłowość decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z dnia 4 czerwca 2020 r.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy wraz z pouczeniem, iż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wyroku z uzasadnieniem przysługuje mu prawo złożenia apelacji do tutejszego Sądu Okręgowego w Łodzi, które rozpoznaje Sąd Apelacyjny w Łodzi

K.B