Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1582/20

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 2 czerwca 2020 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., odmówił M. M., prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, w związku ze służbą wojskową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 19 maja 2020 roku stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy, ale niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową.

(decyzja k. 16 akt ZUS)

W odwołaniu z dnia 22 czerwca 2020 roku wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy,

w związku ze służbą wojskową podnosząc, że bezpośrednią przyczyną powstania choroby wnioskodawcy był przeprowadzony w 1966r. eksperyment medyczny w (...) w (...), przeprowadzony bez zgody odwołującego się.

(odwołanie k. 2-4)

Odpowiadając na odwołanie, pismem z dnia 17 lipca 2020 roku, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację, zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz opisując historię sporów wnioskodawcy z organem rentowym i ich wyników.

(odpowiedź na odwołanie - k. 5)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. M. urodził się (...).

(okoliczność bezsporna)

W okresie od 20 października 1965 roku do 29 lipca 1967 roku ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Został przedterminowo przeniesiony do rezerwy na skutek orzeczenia Garnizonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej P. nr 177/2/67 z dnia 8 lipca 1967 roku.

(zaświadczenie z dnia 1 sierpnia 1984 roku k. 6 plik I akt ZUS)

Decyzją z dnia 2 października 1983 roku została M. M. przyznana renta inwalidy wojskowego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej ZUS, która zaliczyła wnioskodawcę do II grupy inwalidów w czasie pełnienia służby wojskowej.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 25 stycznia 2016 roku M. M. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty inwalidy wojskowego w związku ze służbą wojskową.

(wniosek z dnia 25 stycznia 2016 roku k. 2-5 plik 9 akt ZUS)

Orzeczeniem z dnia 2 maja 2016 roku Lekarz Orzecznik uznał wnioskodawcę za trwale całkowicie niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową. Rozpoznano u wnioskodawcy schizofrenię paranoidalną, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe wielostawowe - szczególnie stawów kolanowych, stan po przebytym urazie stawu kolanowego prawego oraz przerost gruczołu krokowego.

(orzeczenie lekarskie z dnia 2 maja 2016 roku k. 13 plik 9 akt ZUS, opinia lekarska z dnia 2 maja 2016 roku k. 25 -26 akt orzeczniczych ZUS)

Od powyższego orzeczenia skarżący złożył sprzeciw w dniu 24 maja 2016 roku.

(sprzeciw z dnia 25 maja 2016 roku k. 15 plik 9 akt ZUS )

Po rozpatrzeniu sprzeciwu Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 10 czerwca 2016 roku również uznała wnioskodawcę za całkowicie trwale niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że data powstania całkowitej niezdolności do pracy trwa i całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ale powstała w czasie trwania tej służby.

(orzeczenie lekarskie z dnia 10 czerwca 2016 roku k. 19 plik 9 akt ZUS, opinia lekarska z dnia 10 czerwca 2016 roku k. 28 -30 akt orzeczniczych ZUS )

Decyzją z dnia 27 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służba wojskową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 10 czerwca 2016 roku stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy, a niezdolność do pracy nie pozostała w związku ze służbą wojskową, ale powstała w czasie tej służby.

(decyzja k. 21 plik 9 akt ZUS)

Wnioskodawca złożył od niej odwołanie.

Wyrokiem z dnia 17 maja 2017r. w sprawie VIII U 1970/16 Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie wnioskodawcy.

Wnioskodawca złożył apelację od tego wyroku.

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 16 lipca 2018 roku w sprawie III AUa 1058/17 oddalił apelację .

/ okoliczności bezsporne, akta sprawy VIII U 1970/16 załączone do akt sprawy/

W dniu 26 listopada 2019r. wnioskodawca złożył ponowny wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu nieudolności do pracy w związku ze służbą wojskową

/ wniosek - w aktach ZUS/

Orzeczeniem z dnia 16 kwietnia 2020 roku Lekarz Orzecznik uznał wnioskodawcę za trwale całkowicie niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że całkowita niezdolność do pracy trwa, oraz , ze całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, choć powstała w czasie trwania tej służby.. Rozpoznano u wnioskodawcy schizofrenię paranoidalną, zespół parkinsonowski , łagodne zaburzenia funkcji poznawczych., chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, zespół bólowy kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe stawów obwodowych, głównie kolanowych, stan po przebytym urazie stawu kolanowego prawego w 2014r. przerost gruczołu krokowego.

(orzeczenie lekarskie z dnia 16.04. 2020 roku strona nienumerowana akt orzeczniczych ZUS)

Od powyższego orzeczenia skarżący złożył sprzeciw w dniu 6 maja 2020 roku.

(sprzeciw z dnia 6 maja 2020 roku k. 94 akt ZUS )

Po rozpatrzeniu sprzeciwu Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 19 maja 2020 roku również uznała wnioskodawcę za całkowicie trwale niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że całkowita niezdolność do pracy trwa i , ale nie pozostaje w związku ze służbą wojskową.

(orzeczenie lekarskie z dnia 19.05 2020 roku k. 96 akt orzeczniczych ZUS )

Zaskarżoną decyzją z dnia 2 czerwca 2020 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., odmówił M. M., prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, w związku ze służbą wojskową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 19 maja 2020 roku stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy, ale niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową.

(decyzja k. 16 akt ZUS)

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe , dopuszczając dowody z opinii biegłych sądowych , powołanych z uwagi na udokumentowane dolegliwości wnioskodawcy.

Na rozprawie dniu 24 marca 2021r. wnioskodawca jednoznacznie oświadczył, ze aktualne schorzenia w postaci przerostu gruczołu krokowego ani dolegliwości kręgosłupa, nie mają związku z służbą wojskową.

/ e-protokół rozprawy z dnia 24.03.2021r. płyta CD k. 62/

Wnioskodawca cierpi na zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z przewlekłym zespołem bólowym na podłożu zmian zwyrodnieniowych, aktualnie bez objawów korzeniowych. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów kolanowych nie maja związku ze służbą wojskową.

(pisemna opinia biegłego sądowego neurologa k. 32 -34)

Wnioskodawca cierpi na schizofrenię paranoidalną, depresję poschizofreniczną, łagodne zaburzenia funkcji poznawczych . Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, powoduje całkowitą trwałą niezdolność do pracy, ale ta niezdolność – całkowita- nie jest związana ze służbą wojskową . Po zwolnieniu ze służby wojskowej, wnioskodawca pracował do 1981r. Wnioskodawca leczył się z powodu schizofrenii od 1983r. Jego niezdolność do pracy trwa od 1983r. , ale bez związku ze służbą wojskową.

(opinia biegłego specjalisty psychiatry k. 39-42)

Biegli szczegółowo wszechstronnie, kompleksowo i, w sposób, znakomity merytorycznie, logicznie uzasadnili brak związku schorzeń neurologicznych i psychiatrycznych ze służbą wojskową, odbywaną przez wnioskodawcę w okresie od 20 października 1965 roku do 29 lipca 1967 roku. Biegli psychiatra i neurolog, stwierdzili u badanego całkowitą, trwałą niezdolność do pracy, ale bez związku ze służbą wojskową.

W ocenie Sądu, opinie te są wystarczająco szczegółowa i dają pełny obraz zmian zdrowotnych. Ustalony stan zdrowia ubezpieczonego, wynika z obiektywnych danych, przede wszystkim z dokonanego osobiście badania fizykalnego wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd odstąpił od przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego urologa , z uwagi na odnotowany dopiero przy badaniu w 2016r. przerost gruczołu krokowego i jednoznaczne oświadczenie wnioskodawcy , że tego , aktualnego schorzenia, nie wiąże ze służbą wojskowa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z brzmieniem art. 30 ust 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tj. Dz. U. z 2016 roku, poz. 871), inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego:

1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju;

2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli niezdolność do pracy jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.

W myśl przepisu art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy, za inwalidztwo pozostające w związku ze służbą wojskową uważa się inwalidztwo, które powstało na skutek:

1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;

2) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;

3) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;

4) istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

Zgodnie z art. 31 wcześniej cytowanej ustawy z dnia 29 maja 1974 roku, w zależności od przyczyny powstania, inwalidztwo może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

Stosownie do treści art. 64 powołanej ustawy, w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio art. 12-14, 70, 74-83, 88-93, 102, 107, 107a, 114, 126 - 131 i 133 - 144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 roku, poz. 53 ze zm.)

W myśl przepisów powyższej ustawy z 17 grudnia 1998 roku, regulujących kwestię niezdolności do pracy – które, na mocy odesłania ustawowego, znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie - niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu ( art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 2), zaś c zęściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 3).

W rozpatrywanej sprawie, kwestią wymagającą rozstrzygnięcia była ocena, czy stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, daje podstawy do uznania go za całkowicie niezdolnego do pracy w związku ze służbą wojskową. Dla rozstrzygnięcia tej kwestii konieczne było zasięgnięcie opinii biegłych lekarzy, dysponujących specjalistyczną wiedzą z zakresu schorzeń, na które cierpi ubezpieczony.

W oparciu o, zgromadzony w sprawie, materiał dowodowy, w szczególności, powołane wyżej, przekonywujące opinie biegłych lekarzy specjalistów, które nie pozostawiają wątpliwości co do wpływu zdiagnozowanych u wnioskodawcy schorzeń na stopień jego zdolności do pracy, Sąd uznał, iż brak jest podstaw do uznania odwołującego się za całkowicie niezdolnego do pracy, w związku ze służbą wojskową.

Z powyższych względów uznać należało, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była prawidłowa, zaś odwołanie należało oddalić jako bezzasadne, przyjmując jako podstawę rozstrzygnięcia powołane przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć wnioskodawcy

30.03.2021r.