Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK1175/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. T.

I. w dniu 14.12.2015 r. w miejscowości M., pow. (...), na terenie posesji znajdującej się przy ulicy (...), działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko (...) w kancelarii (...) – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie, podczas prowadzonych czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 1198/15, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że odmawiając zapoznania się z dowodami zakupu ruchomości, przedkładanymi przez J. G., w postaci faktur i pomimo że J. G. zaprzeczał, że zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i nie zgadzał się na ich zajęcie, wbrew treści art. 845 § 2 kpc i art. 829 kpc, dokonał zajęcia ruchomości nie będących własnością dłużnika A. A. i nie będących w jego władaniu – w postaci keyboardu oraz stanowiących przedmioty urządzenia domowego M. A. i J. G.: telewizora marki S., pralki marki I., odkurzacza marki S., zmywarki marki W., a także mikrofalówki, grzejnika olejowego, okularów przeciwsłonecznych, drewnianej skrzyni, skórzanego kompletu mebli wypoczynkowych, telefonu komórkowego marki S., działając tym na szkodę interesu prywatnego M. A. i J. G., przekraczając tym samym swe uprawnienia, naruszając przepisy prawa, tj. art. 845 § 2 kpc i art. 829 kpc (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Posiadanie przez K. T. statusu funkcjonariusza publicznego ((...))

pismo Prezesa SO w P. T.

296-300

sprawozdanie z lustracji

482-488

Prowadzenie przez (...) K. T. czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 1198/15 (z ramienia kancelarii (...) - komornika sądowego przy SR w Bełchatowie) wobec dłużnika A. A.

pisemne wyjaśnienia komornika

437-441, 457-459, 472-474, 588-589, (...)- (...)

pismo Prezesa SO w P. T.

477-478

wniosek o egzekucję

(...)

WYROK

(...)

postanowienie o klauzuli wykonalności

(...)

zlecenie przeprowadzenia egzekucji

(...)

zawiadomienie o wszczęciu egzekucji

1840- (...)

wezwanie do zapłaty

(...)

zajęcie wierzytelności

(...)

Przeprowadzenie przez K. T. czynności zajęcia ruchomości w dniu 14 grudnia 2015 roku na posesji w miejscowości M. przy ulicy (...) (pod nieobecność dłużnika A. A., w obecności córki dłużnika - M. A. w budynku zajmowanym przez nią na warunkach służebności osobistej)

oświadczenie o ustanowieniu służebności

(...)-1800

PROTOKÓŁ

1850- (...)

protokół zajęcia ruchomości z 14.12.2015 r.

(...)

zawiadomienie o zajęciu ruchomości

(...)

zeznania świadka W. A.

(...), (...)- (...)

zeznania świadka P. G.

(...)- (...) odwrót

zeznania świadka D. G.

(...)- (...) odwrót, (...)- (...)

zeznania świadka M. A.

(...)- (...), (...)- (...), 1890- (...)

Interwencja funkcjonariuszy policji w trakcie czynności egzekucyjnych w miejscu zamieszkania M. A.

notatki urzędowe

(...), (...), (...)- (...), 2049

informacja z KP w J.

(...)

zeznania świadka T. K.

(...), (...)- (...)

zeznania świadka A. G.

(...), 1901-1904

zeznania świadka R. T.

(...), 1907-1910

zeznania świadka M. K.

(...)- (...) odwrót, 1913-1916

zeznania świadka M. A.

(...)- (...), (...)- (...), 1890- (...)

Przybycie do miejsca zamieszkania M. A. jej konkubenta J. G. z dowodami zakupu przez siebie ruchomości (zajętych przez (...)), przedkładanie owych dokumentów K. T. i odmowa zapoznania się przezeń z nimi (pomimo zaprzeczeń J. G., iż zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i braku zgody na ich zajęcie)

zeznania świadka J. G.

(...) odwrót- (...) odwrót, (...)- (...)

zeznania świadka W. A.

(...), (...)- (...)

zeznania świadka D. G.

(...)- (...) odwrót, (...)- (...)

zeznania świadka M. A.

(...)- (...), (...)- (...), 1890- (...)

zawiadomienie J. G. o przestępstwie

(...)

notatki urzędowe

(...), (...)

wniosek o wstrzymanie uprawnień komorniczych

1860

dokumenty kredytowe J. G.

1946 (koperta)

protokół zajęcia ruchomości z 14.12.2015 r.

(...)

Szczerość zeznań świadka M. A.

opinia psychologiczna

(...)- (...)

1.1.2.

K. T.

II. w dniu 07.10.2015 r. w B. w mieszkaniu na (...), działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko (...) w kancelarii (...) – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie, podczas prowadzonych czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 819/15, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że odmawiając zapoznania się z przedkładanymi dowodami zakupu ruchomości przez J. M. (1) w postaci faktur, przekraczając swoje uprawnienia, pomimo że J. A. zaprzeczała, że zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i nie zgadzała się na ich zajęcie, wbrew treści art. 845 § 2 kpc i art. 829 kpc, zajął ruchomości nie należące do dłużnika A. M. i nie będące w jego władaniu, w postaci: pralki L. I. D. D., telewizora S. (...) z pilotem, stołu koloru ciemnobrązowego z 6 krzesłami oraz stolika drewnianego koloru brązowego, stanowiące własność J. M. (1), a jednocześnie stanowiące przedmioty urządzenia domowego, działając tym na szkodę jej interesu prywatnego, przekraczając tym samym swe uprawnienia, naruszając przepisy prawa, tj. art. 845 § 2 kpc i art. 829 kpc (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku),

IV. w dniu 07.10.2015 r. w B. w mieszkaniu przy ulicy (...), działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko (...)w kancelarii (...) – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie, podczas prowadzonych czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 819/15, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że wbrew treści art. 845 § 2 kpc, wypowiadając groźbę bezprawną zajęcia lodówki stanowiącej własność J. M. (1) i grożąc odjęciem nad nią dozoru, wymusił na niej wpłatę 900 złotych z tytułu długu jej syna A. M., przekraczając tym samym swe uprawnienia, naruszając przepis art. 845 § 2 kpc (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie przez (...) K. T. czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 819/15 (z ramienia kancelarii (...) - komornika sądowego przy SR w Bełchatowie) wobec dłużnika A. M.

skarga Z. M. i J. M.

592, 601, 1976 (2016)

odpowiedź na skargę

593, 602

wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego

1996

nakaz zapłaty

1997

protokoły z 20.08.2015 r.

1998-2000

Przeprowadzenie przez K. T. czynności zajęcia ruchomości w dniu 7 października 2015 roku w mieszkaniu na (...) w B. (pod nieobecność dłużnika A. M., w obecności matki dłużnika - J. M. (1) w mieszkaniu należącym do niej)

protokół zajęcia ruchomości z 07.10.2015 r.

1993 odwrót (2001, 1977)

obwieszczenie o licytacji ruchomości

1991

zawiadomienie o zajęciu ruchomości

1993

postanowienie SR w Bełchatowie (uchylenie zajęcia)

2025

zeznania świadka J. M. (1)

(...) odwrót- (...) odwrót, 1989-1990, (...) odwrót- (...)

zeznania świadka A. J.

(...) odwrót-5580 odwrót, 2012 odwrót

zeznania świadka Z. M. (2)

(...), 1972-1974

zeznania świadka J. D.

(...)- (...), 2004 odwrót

Interwencja funkcjonariuszy policji w trakcie czynności egzekucyjnych w miejscu zamieszkania J. M. (1)

zeznania świadka K. D.

(...)- (...) odwrót, 2018 odwrót

zeznania świadka P. W.

(...) odwrót- (...), 2023 odwrót

Dokonanie w czasie czynności egzekucyjnych w dniu 7 października 2015 roku przez J. M. (1) próby przedłożenia (...) K. T. dowodów zakupu przez siebie ruchomości (zajętych przez (...)) i odmowa zapoznania się przezeń z nimi (pomimo zaprzeczeń J. M. (1), iż zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i braku zgody na ich zajęcie)

zeznania świadka J. M. (1)

(...) odwrót- (...) odwrót, 1989-1990, (...) odwrót- (...)

zeznania świadka A. J.

(...) odwrót-5580 odwrót, 2012 odwrót

zeznania świadka Z. M. (2)

(...), 1972-1974

zeznania świadka J. D.

(...)- (...), 2004 odwrót

dowody zakupów ruchomości dokonane przez J. M. (1)

1978-1981

Wypowiedzenie w czasie czynności egzekucyjnych w dniu 7 października 2015 roku przez K. T. w stosunku do J. M. (1) groźby zajęcia należącej do niej lodówki (znajdującej się w jej mieszkaniu) i odjęcia nad nią dozoru (groźba zabranie lodówki - w rozumieniu pokrzywdzonej J. M. (1)), w efekcie czego doszło do wpłaty asesorowi komorniczemu przez J. M. (1) kwoty 900 złotych (w gotówce, pochodzących z pożyczki od córki A. J.) z tytułu długu jej syna A. M.

dowód wpłaty 900 zł

1982

zeznania świadka J. M. (1)

(...) odwrót- (...) odwrót, 1989-1990, (...) odwrót- (...)

zeznania świadka A. J.

(...) odwrót-5580 odwrót, 2012 odwrót

zeznania świadka Z. M. (2)

(...), 1972-1974

zeznania świadka J. D.

(...)- (...), 2004 odwrót

1.1.3.

K. T.

III. w dniu 02.12.2015 r. w miejscowości R. 30c, gmina D., działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko (...) w kancelarii (...) – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie, podczas prowadzonych czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 550/15, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że po zatrzymaniu dowodów rejestracyjnych, kluczyków i przedłożonych mu dowodów zakupu ruchomości potwierdzających, że stanowią własność K. S. i S. G., pomimo że zaprzeczali oni, że zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i nie zgadzali się na ich zajęcie, wbrew treści art. 845 § 2 kpc, zajął ruchomości nie należące do dłużnika R. B. i nie będące w jego władaniu, w postaci: samochodu R. (...) nr rej. (...), którego właścicielem był K. S. oraz laptopa i dwóch przyczep: kempingowej marki N. nr rej. (...) i przyczepy specjalnej C. nr rej. (...), których właścicielem był S. G., działając tym na szkodę ich interesu prywatnego, przekraczając tym samym swe uprawnienia, naruszając przepis art. 845 § 2 kpc (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie przez (...) K. T. czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 550/15 (z ramienia kancelarii (...) - komornika sądowego przy SR w Bełchatowie) wobec dłużnika R. B.

zajęcie wierzytelności

(...)

postanowienie o zakończeniu postępowania egzekucyjnego w sprawie R. B.

(...)

protokół zajęcia

(...)- (...)

Przeprowadzenie przez K. T. czynności zajęcia ruchomości w dniu 2 grudnia 2015 roku na nieruchomości (stanowiącej własność R. B. i G. B.) w miejscowości R. 30c (pod nieobecność dłużnika R. B., w obecności żony dłużnika - G. B. oraz właścicieli ruchomości: K. S. (samochód marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)) i S. G. (laptop, dwie przyczepy: kempingowa marki N. o numerze rejestracyjnym (...) i specjalna marki C. o numerze rejestracyjnym (...))

zeznania świadka S. G.

(...)- (...) odwrót, (...) odwrót

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

zeznania świadka R. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót, (...)-1440

zeznania świadka B. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót

Zatrzymanie przez K. T. w czasie czynności egzekucyjnych w dniu 2 grudnia 2015 roku przekazanych mu przez K. S. i S. B. dowodów rejestracyjnych, kluczyków i przedłożonych mu dowodów zakupu ruchomości (zajętych przez (...)) i odmowa zapoznania się przezeń z nimi (pomimo zaprzeczeń K. S. i S. B., iż zajmowane ruchomości stanowią własność dłużnika i braku zgody na ich zajęcie)

zeznania świadka S. G.

(...)- (...) odwrót, (...) odwrót

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

zeznania świadka B. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót

zeznania świadka R. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót, (...)-1440

Nieużytkowanie przez R. B. zabezpieczonych przez (...) przyczep (w których nie było ubrań budowlanych), wykorzystywanych przez S. G. głównie do celów wędkarskich

zeznania świadka R. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót, (...)-1440

zeznania świadka S. G.

(...)- (...) odwrót, (...) odwrót

zeznania świadka B. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót

Wypowiedzenie przez K. T. w stosunku do K. S. w czasie czynności egzekucyjnych podejmowanych w dniu 2 grudnia 2015 roku w R. sugestii, iż gdy zapłaci on owego dnia do godziny 20.00 dług ciążący na R. B., to (...) odstąpi od czynności zajęcia ruchomości; deklaracja K. S., iż dług ów ureguluje następnego dnia rano

zeznania świadka S. G.

(...)- (...) odwrót, (...) odwrót

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

Niekaralność sądowa K. T.

karta karna

5820

Prowadzenie postępowań dyscyplinarnych wobec K. T.

wnioski o wszczęcie postępowań dyscyplinarnych

(...)- (...), (...)- (...)

informacja od Komisji Dyscyplinarnej przy K. w W. (wykaz postępowań dyscyplinarnych)

2086-2088

wniosek o ukaranie

(...)- (...)

orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej

(...)- (...), (...)- (...)

odpis wyroku SO w Piotrkowie Trybunalskim (z uzasadnieniem)

(...), (...)- (...)

1.1.4.

D. K. (1)

V. / oznaczony jako IV w akcie oskarżenia / w dniu 03.12.2015 r. w B. w Kancelarii (...) przy ulicy (...), działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko komornika sądowego we własnej kancelarii, przekroczył swe uprawnienia wskazane w art. 2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji, w ten sposób, że grożąc K. S., który nie był dłużnikiem, sprzedażą samochodu R. (...) typu bus, będącego jego własnością, przed rozpoznaniem przez sąd zażalenia na zajęcie tej ruchomości, zmusił go do przejęcia długu za dłużnika R. B. w toku postępowania egzekucyjnego o sygn. Km 550/19 przez podpisanie oświadczenia, że będzie dokonywał spłaty zadłużenia w wysokości 5.000 złotych miesięcznie w ratach do 20. każdego miesiąca i dokonania wpłat w dniu 18.12.2015 r. kwoty 5.000 złotych, w dniu 20.01.2016 r. kwoty 5.000 złotych i w dniu 23.02.2016 r. kwoty 5.000 złotych, czym działał na szkodę K. S.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wizyta w dniu 3 grudnia 2015 roku R. B. i K. S. w (...) przy ulicy (...) w B.

zeznania świadka R. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót, (...)-1440

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

notatka służbowa

(...)

zeznania świadka G. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót

Rozmowa R. B. i K. S. z komornikiem D. K. (1), podczas której ustalono, iż K. S. (chcąc odzyskać swego - zajętego poprzedniego dnia - busa marki R. (...), pragnąc uniknąć jego sprzedaży w toku postępowania egzekucyjnego) zobowiązuje się do spłaty długu ciążącego na R. B. (w sprawie egzekucyjnej Km 550/15) w trzech ratach po 5.000 złotych każda (podpisanie przez K. S. oświadczenia, że przechodzi na niego dług R. B.)

notatka służbowa

(...)

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

zeznania świadka R. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót, (...)-1440

Dokonanie przez K. S. na konto wskazane przez komornika wpłat: w dniu 18.12.2015 r. kwoty 5.000 złotych, w dniu 20.01.2016 r. kwoty 5.000 złotych i w dniu 23.02.2016 r. kwoty 5.000 złotych; odzyskanie busa przez K. S.

zeznania świadka K. S.

(...) odwrót- (...) odwrót, 1430

dowody wpłat dokonanych przez K. S.

(...)

Brak możliwości finansowych po stronie R. B. (zatrudnienie na 1/8 etatu u K. S.; uzyskiwanie świadczenia rentowego - obecnie w kwocie 850 złotych miesięcznie) do comiesięcznych wpłat 5.000 złotych na poczet jego długu (uprzednie dokonywanie przez R. B. comiesięcznych wpłat na poczet jego długu w kwocie 100 złotych)

zeznania świadka R. B.

(...)

zeznania świadka G. B.

(...) odwrót- (...), (...) odwrót

Posiadanie przez D. K. (1) statusu funkcjonariusza publicznego (komornik sądowy)

pismo Prezesa SO w P. T.

296-300

sprawozdanie z lustracji

482-488

zarządzenie pokontrolne Prezesa SO w P. T.

489

protokół z kontroli kancelarii komornika sądowego D. K.

491-513

zarządzenie pokontrolne

514-515

1.1.5.

D. K. (1)

VI. / oznaczony jako V w akcie oskarżenia / działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, od dnia 10.02.2015 r. do 15.03.2016 r., tj. do czasu zawieszenia go w czynnościach komornika, w B., w toku postępowania egzekucyjnego o sygn. Km 93/15, działając jako funkcjonariusz publiczny zajmujący stanowisko komornika sądowego we własnej kancelarii w B. przy ulicy (...), przekroczył swoje uprawnienia, rażąco naruszając przepisy prawa, tj. art. 8 ust. 1, 6, 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (t.j.: Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.) oraz art. 844 § 1 i 3 kpc (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku), w ten sposób, że w dniu 10.02.2015 r. w B. wszczął postępowania egzekucyjne w przedmiocie wykonania zabezpieczenia poza rewirem Sądu Rejonowego w Bełchatowie, przy którym działał, mimo braku złożenia przez uprawnionego – Firmę (...) J. M., S. M., J. S. Sp. j. w W.– oświadczenia o wyborze komornika i nie zawiadomił po tej dacie o wszczęciu postępowania komorników miejscowo właściwych, a w dniu 11.02.2015 r. w miejscowości (...), gmina R., dokonał zajęcia ruchomości zobowiązanego G. M., nie zawiadamiając o wykonaniu tej czynności komorników właściwych miejscowo, czym działał na szkodę G. M.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie przez kancelarię (...) - komornika sądowego przy SR w Bełchatowie sprawy egzekucyjnej o sygn. Km 93/15 (z wniosku Firmy (...) J. M., S. M., J. S. Sp. j. w W.) wobec dłużnika G. M. (zamieszkującego w okręgu Sądu Rejonowego w P. T.)

protokół zajęcia ruchomości z dnia 11.02.2015 r.

304 (734)

zawiadomienie o wszczęciu postępowania

305, 736

postanowienie o zawieszeniu postępowania zabezpieczającego

729

zajęcie wierzytelności

730

postanowienie SR w Sieradzu (uchylenie nakazu zapłaty)

731

wezwanie do zapłaty

735

nakaz zapłaty

741

pismo G. M.

(...)- (...)

postanowienie SR w Sieradzu

(...)

protokół z dnia 11.02.2015 r.

(...)- (...)

protokół zajęcia ruchomości

(...) ( (...))

płyta CD

(...)

notatka urzędowa

(...)

zeznania świadka G. M.

(...) odwrót, (...)- (...), (...)- (...)

Wszczęcie przez D. K. (1) w dniu 10.02.2015 r. w B. postępowania egzekucyjnego w przedmiocie wykonania zabezpieczenia poza rewirem Sądu Rejonowego w B., przy którym działał, mimo braku złożenia przez uprawnionego oświadczenia o wyborze komornika i nie zawiadomienie po tej dacie o wszczęciu postępowania komorników miejscowo właściwych; dokonanie w dniu 11.02.2015 r. w miejscowości (...), gmina R., zajęcia ruchomości dłużnika G. M., bez powiadomienia o wykonaniu tej czynności komorników właściwych miejscowo

informacja pisemna w sprawie G. M.

306

zawiadomienie o wszczęciu postępowania

305, 736

protokół zajęcia ruchomości z dnia 11.02.2015 r.

304 (734)

protokół z dnia 11.02.2015 r.

(...)- (...)

zeznania świadka G. M.

(...) odwrót, (...)- (...), (...)- (...)

Niekaralność sądowa D. K. (1)

karta karna

(...)

Prowadzenie postępowań dyscyplinarnych wobec D. K. (1)

wnioski o wszczęcie postępowań dyscyplinarnych

(...)- (...), (...)- (...)

informacja od Komisji Dyscyplinarnej przy K. w W. (wykaz postępowań dyscyplinarnych)

2086-2088

wniosek do Komisji Dyscyplinarnej

(...)- (...)

orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej

(...)- (...), 3100- (...)

odpis wyroku SO w Piotrkowie Trybunalskim

(...)

sprawozdanie z lustracji działalności komornika D. K.

482-488

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. T.

I, II, III, IV

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony K. T. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów

wyjaśnienia oskarżonego K. T.

(...) odwrót- (...), 1952-1953, 2068-2069, (...)- (...), (...)- (...) odwrót

Zeznania świadka D. L., nie przypominającego sobie bliższych okoliczności zdarzenia z dnia 2 grudnia 2015 roku rozgrywającego się na posesji małżonków B. oraz zajścia z dnia następnego ( kancelaria (...) w B.) (jednocześnie potwierdzającego treść notatki służbowej sporządzonej przez J. W.)

zeznania świadka D. L.

(...)- (...), (...) odwrót

Zeznania świadka S. W., nie przypominającego sobie bliższych okoliczności zdarzenia z dnia 2 grudnia 2015 roku rozgrywającego się na posesji małżonków B. (w szczególności co do treści rozmowy asesora komorniczego z K. S. na temat spłaty zadłużenia R. B.) oraz zajścia z dnia 7 października 2015 roku z mieszkania J. M. (1) (w szczególności w zakresie odnoszącym się do zajęcia lodówki)

zeznania świadka S. W.

(...) odwrót- (...)

1.2.2.

D. K. (1)

V, VI

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony D. K. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

(...)- (...)

Zeznania świadka J. W., kwestionującej zmuszenie K. S. przez D. K. (1) do spłaty zadłużenia R. B. pod groźbą sprzedaży zajętego samochodu dostawczego należącego do K. S. oraz rzeczywistą interpretację treści notatki służbowej z dnia 3 grudnia 2015 roku (k. 1436)

zeznania świadka J. W.

(...)- (...) odwrót

Zeznania świadka D. L., nie przypominającego sobie bliższych okoliczności zdarzenia a z dnia z dnia 3 grudnia 2015 roku ( kancelaria (...) w B.) (jednocześnie potwierdzającego treść notatki służbowej sporządzonej przez J. W.)

zeznania świadka D. L.

(...)- (...), (...) odwrót

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

dokumenty kredytowe J. G.

Nie budzące wątpliwości co swej treści

informacja z KP w J.

Pochodząca od organu bezpieczeństwa państwa, nie budząca wątpliwości co swej treści

notatka służbowa

Nie budząca wątpliwości co swej treści

notatka służbowa

Nie budząca wątpliwości co swej treści

odpowiedź na skargę

Sporządzona przez uprawniony organ

oświadczenie o ustanowieniu służebności

Potwierdzające podstawę zamieszkiwania M. A. na posesji należącej do jej ojca

pisemne wyjaśnienia komornika

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

pismo Prezesa SO w Piotrkowie Trybunalskim

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień; dokument dotyczy J. G., zwraca się w nim uwagę na to, iż asesor komorniczy K. T. naruszył art. 845 § 2 kpc w zw. z art. 855 kpc oraz art. 829 pkt 1 kpc, zajmując przedmioty urządzenia domowego.

postanowienie o klauzuli wykonalności

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół zajęcia ruchomości z 14.12.2015 r.

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

sprawozdanie z lustracji

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

wezwanie do zapłaty

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

wniosek o egzekucję

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

wniosek o wstrzymanie uprawnień komorniczych

Pochodzący od pokrzywdzonego J. G., sporządzony w następstwie zdarzeń z dnia 14 grudnia 2015 roku

wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego

Pochodzący od wierzyciela, w ramach przysługujących mu uprawnień

WYROK

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zajęcie wierzytelności

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zawiadomienie J. G. o przestępstwie

Pochodzące od pokrzywdzonego czynem I

zawiadomienie o wszczęciu postępowania

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zawiadomienie o zajęciu ruchomości

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zeznania świadka A. G.

Spójne i logiczne zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka D. G.

Spójne i logiczne zeznania sąsiada M. A., jakkolwiek nie wnoszące zbyt wiele do meritum rozpoznawanej sprawy

zeznania świadka J. G.

Spójne i konsekwentne, korelujące z wypowiedziami świadka M. A. oraz dokumentami kredytowymi dotyczącymi zakupu ruchomości zajętych przez oskarżonego K. T. (przyjęcia których i zapoznania się z ich treścią odmówił asesor komorniczy, dokonując ich zajęcia)

zeznania świadka M. K.

Spójne i logiczne zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka M. A.

Generalnie spójne i konsekwentne, korelujące z wypowiedziami świadka J. G. oraz dokumentami kredytowymi dotyczącymi zakupu ruchomości zajętych przez oskarżonego K. T. (przyjęcia których i zapoznania się z ich treścią odmówił(...) dokonując ich zajęcia), jak również z treścią opinii (...) dotyczącej owego świadka. Jedynie w zakresie odnoszącym się do zachowania interweniujących funkcjonariuszy policji (jakoby nie wylegitymowali oni (...) i nie sprawdzili orzeczenia stanowiącego podstawę czynności egzekucyjnych) zeznania M. A. tracą przymiot wiarygodności, albowiem przeczą im konsekwentne wypowiedzi policjantów. Zastrzeżenia M. A. brać mogą się - w ocenie Sądu - z niespodziewanego i mocno emocjonalnego przebiegu zajść rozgrywających się w dniu 14 grudnia 2015 roku na posesji w miejscowości M. przy ulicy (...).

opinia (...)

Pełna i jasna opinie pisemna, odpowiadająca wymogom określonym przez przepis art. 201 kpk (w szczególności nie stwierdzono u świadka M. A. zaburzeń zdolności postrzegania, przechowywania lub odtwarzania postrzeżeń)

zeznania świadka P. G.

Spójne i logiczne zeznania sąsiada M. A., jakkolwiek nie wnoszące zbyt wiele do meritum rozpoznawanej sprawy

zeznania świadka R. T.

Spójne i logiczne zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka T. K.

Spójne i logiczne zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka W. A.

Spójne zeznania, jakkolwiek opierają się na relacji zasłyszanej przez świadka od swej córki M. A.

1.1.2

dowody zakupów ruchomości dokonane przez J. M. (1)

Nie budzące wątpliwości co swej treści

dowód wpłaty 900 zł

Dokument nie budzący wątpliwości

nakaz zapłaty

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

obwieszczenie o licytacji ruchomości

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

odpowiedź na skargę

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

postanowienie SR w Bełchatowie (uchylenie zajęcia)

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokoły z 20.08.2015 r.

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół zajęcia ruchomości z 07.10.2015 r.

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

skarga Z. M. i J. M.

Dokument pochodzący od pokrzywdzonej i jej syna, kwestionujący czynności podjęte przez(...) K. T.

zeznania świadka A. J.

Spójne i konsekwentne zeznania, korespondujące co do zasady z wypowiedziami J. M. (1), Z. M. (2) i J. D.

wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zawiadomienie o zajęciu ruchomości

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zeznania świadka J. D.

Zeznania konsekwentne, korelujące zasadniczo z wypowiedziami J. M. (1) oraz świadków: Z. M. (2) i A. J., jakkolwiek pozbawione pewnych elementów szczegółowości z uwagi na upływ czasu od osądzanego zdarzenia oraz wiek świadka

zeznania świadka J. M. (1)

Odnosząc się do oceny zeznań pokrzywdzonej J. M. (1) (na których zasadniczo Sąd oparł się przy ustalaniu przebiegu zdarzenia będącego przedmiotem osądu jako czyny: II, IV w niniejszej sprawie), należy zwrócić uwagę, iż przedstawiła ona jego przebieg w sposób wiarygodny. Jej zeznania są szczere. W ocenie Sądu wypowiedzi J. M. (1) są wyważone.

Zwrócić należy poza tym uwagę na fakt, iż zeznania wskazanego świadka wzajemnie się uzupełniają i zazębiają z wypowiedziami A. J., Z. M. (2) i J. D., tworząc jednoznaczny obraz zdarzenia rozgrywającego się w mieszkaniu na (...)w B. w dniu 7 października 2015 roku. Jeśli można byłoby znaleźć jakieś niewielkie rozbieżności w treści wypowiedzi wskazanych świadków, to świadczą one – w ocenie Sądu - jedynie o tym, iż zeznania owe nie były uzgadniane przez nich. Zeznania J. M. (1) korespondują nadto z dowodami zakupu ruchomości załączonymi do akt sprawy przez oskarżycielkę posiłkową

W ocenie Sądu wypowiedzi wskazanej pokrzywdzonej są logiczne i spójne, a co za tym idzie – posiadają one przymiot wiarygodności. Nie sposób oczywiście abstrahować od tego, iż J. M. (1) pozostawała w konflikcie z (...) K. T. (toczyło się postępowanie karne wobec świadka o naruszenie nietykalności funkcjonariusza publicznego, ostatecznie zakończone umorzeniem). Dlatego też zeznania pokrzywdzonej J. M. (1) poddane zostały przez Sąd szczególnie wnikliwej analizie, w powiązaniu z innymi zgromadzonymi w sprawie dowodami i dopiero po przeprowadzeniu owego rozumowania (popartego zasadami logiki i doświadczenia życiowego) przyjęto powyższe stanowisko, dochodząc w szczególności do przekonania, iż (...) odmówił zapoznania się z przedkładanymi przez świadka dowodami zakupu ruchomości, co do których pokrzywdzona nie zgadzała się na zajęcie, jako że stanowiły one jej własność, jak również w zakresie przebiegu czynu IV.

zeznania świadka K. D.

Spójne i szczere zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka P. W.

Spójne i szczere zeznania funkcjonariusza policji

zeznania świadka Z. M. (2)

Spójne zeznania, korespondujące z wypowiedziami J. M. (1), A. J. i J. D.

1.1.3

postanowienie o zakończeniu postepowania egzekucyjnego w sprawie R. B.

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół zajęcia

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zajęcie wierzytelności

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zeznania świadka B. B.

Generalnie konsekwentne i spójne, a nadto korespondujące co do zasady z zeznaniami R. B., K. S. i S. G. (drobne rozbieżności między zeznaniami B. B. a wypowiedziami jej męża - odnoszące się do okresu pracy R. B. u K. S. oraz mężczyzny, którego na stacji dializ widział R. B. - mają charakter drugorzędny i wiążą się - w ocenie Sądu - z okolicznością, iż od daty czynu III do chwili składania zeznań przed Sądem upłynął spory odstęp czasu (cztery lata).

zeznania świadka K. S.

W ocenie Sądu logicznym i spójnym zeznaniom K. S. przyznać należy przymiot wiarygodności z tych samych względów, jak w przypadku R. B. i S. G.. Korespondują one bowiem z wypowiedziami wskazanych świadków. Z zeznań K. S. (w powiązaniu ze wskazanymi dowodami) wyłania się jednoznaczny obraz zdarzeń, jakie miały miejsce 2 grudnia 2015 roku w R. 30c oraz następnego dnia w Kancelarii (...) w B.. Wynika z nich - w ocenie Sądu - ponad wszelką wątpliwość (Sad podpiera się w tym względzie swym doświadczeniem życiowym oraz zasadami logiki), iż podczas zajęcia ruchomości na posesji małżonków B. (pod nieobecność dłużnika) przedłożono K. T. dowody rejestracyjne zajmowanych pojazdów, kluczyki do nich oraz dowody zakupu ruchomości (wskazujące, iż właścicielami rzeczy, o których mowa w treści zarzutu III są K. S. oraz S. G., a nie dłużnik R. B.), zaś w dniu 3 grudnia 2015 roku D. K. (1) grożąc K. S. sprzedażą zajętego poprzedniego dnia, należącego do niego pojazdu marki R. (...), zmusił tegoż de facto do przejęcia długu za dłużnika R. B. (na co w szczególności wskazuje okoliczność, iż to K. S. dokonał wpłaty trzech rat na poczet zadłużenia R. B. (w łącznej kwocie 15.000 złotych, która w okresie późniejszym była ratalnie potrącana z wynagrodzenia B.), albowiem sam B. nie miał możliwości płatniczych tego rodzaju - wcześniej wpłacał komornikowi 100 złotych miesięcznie na poczet swego zadłużenia). K. S. wprost wskazuje, iż w trakcie spotkania z komornikiem D. K. (1) w dniu 3 grudnia 2015 roku ustalone zostało, że to on zobowiązuje się do zapłaty kwoty 15.000 złotych (za R. B.) w trzech równych ratach (K. S. mówił przed Sądem - k. 5395 odwrót - "ja nie miałem wyjścia i chcąc odzyskać samochód, zobowiązałem się do wpłaty", k. 5396 - "ja podpisałem, że na mnie przechodzi ten dług (...)" (chodzi o dokument z k. 1436 - przyp. aut.). Sąd nie ma zatem żadnych wątpliwości co do rzeczywistych intencji osób, które podpisały się pod notatką służbową spisaną przez J. W. (k. 1436) (co znalazło swe odzwierciedlenie w treści czynu V przypisanego D. K. (1)).

zeznania świadka R. B.

W ocenie Sądu logicznym i konsekwentnym zeznaniom R. B. przyznać należy przymiot wiarygodności. Są one bowiem zbieżne zarówno z wypowiedziami B. B. (z uwagami poczynionymi powyżej), jak również z zeznaniami K. S. i S. G. (przy czym odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia 2 grudnia 2015 roku R. B. jest jedynie świadkiem ze słuchu). Odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia następnego (rozgrywającego się w Kancelarii (...) w B.), wypowiedzi R. B. w sposób jednoznaczny korespondują z tym, co mówił K. S. (czyniąc tym samym niewiarygodnymi zeznania J. W. i oskarżonego D. K. (1)). Nie mówiła bowiem prawdy J. W., twierdząc, że to R. B. oświadczył, że będzie spłacał zadłużenie (k. 5433), gdyż jest to nie tylko sprzeczne z wypowiedziami R. B. i K. S., ale przede wszystkim z zasadami logiki i doświadczenia życiowego (B. najzwyczajniej w świecie nie byłby w stanie wpłacać komornikowi co miesiąc 5.000 złotych, zważywszy na wysokość osiąganych przez siebie dochodów; wpłat musiał zatem dokonywać K. S., co zresztą czynił - k. 1437).

zeznania świadka S. G.

Zeznania świadka są spójne, korespondują z wypowiedziami K. S., B. B. i R. B..; odpowiadają nadto zasadom logiki i doświadczenia życiowego. Znamienne są te wypowiedzi S. G. (k. 5375 odwrót, (...)), z których wynika, że w trakcie czynności egzekucyjnych przeprowadzanych w dniu 2 grudnia 2015 roku na posesji małżonków B. K. S. mówił (...), że dług B. zapłaci, ale uczyni to rankiem następnego dnia. Wpisuje się w całość okoliczności wskazujących na to, że w dniu 3 grudnia 2015 roku doszło do przejęcia długu B. przez K. S. (wbrew temu, co twierdził D. K. (1) i J. W.). Wynikające z zeznań S. G. zachowanie K. T. (k. 5376 - "komornik powiedział do S., że jak zapłaci dług do godziny 20.00 tego dnia, to odstąpi od zajmowania ruchomości") wpisuje się w ciąg zdarzeń, którego kulminacją stało się zajście z dnia następnego, kiedy K. S. został przez D. K. (1) zmuszony do przejęcia długu ciążącego na R. B.). Wskazują na to w szczególności zasady doświadczenia życiowego.

1.1.4

dowody wpłat dokonanych przez K. S.

Dokumenty nie budzące wątpliwości, znajdujące poparcie w zeznaniach K. S. i R. B.

notatka służbowa

Sporządzona przez J. W., potwierdza, iż w dniu 3 grudnia 2015 roku w Kancelarii (...) stawili się: K. S. i R. B. (znamienne jest to, iż jako pierwszy podpisał się pod nią K. S.). Kwestią interpretacji treści notatki Sąd zajął się szczegółowo przy ocenie zeznań R. B. i K. S..

pismo Prezesa SO w Piotrkowie Trybunalskim

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół z kontroli kancelarii komornika sądowego D. K.

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

sprawozdanie z lustracji

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

sprawozdanie z lustracji działalności komornika D. K.

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zarządzenie pokontrolne

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zarządzenie pokontrolne Prezesa SO w Piotrkowie Trybunalskim

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zeznania świadka B. B.

Generalnie konsekwentne i spójne, a nadto korespondujące co do zasady z zeznaniami R. B., K. S. i S. G. (drobne rozbieżności między zeznaniami B. B. a wypowiedziami jej męża - odnoszące się do okresu pracy R. B. u K. S. oraz mężczyzny, którego na stacji dializ widział R. B. - mają charakter drugorzędny i wiążą się - w ocenie Sądu - z okolicznością, iż od daty czynu III do chwili składania zeznań przed Sądem upłynął spory odstęp czasu (cztery lata).

zeznania świadka K. S.

W ocenie Sądu logicznym i spójnym zeznaniom K. S. przyznać należy przymiot wiarygodności. Korespondują one bowiem z wypowiedziami wskazanych świadków. Z zeznań K. S. (w powiązaniu ze wskazanymi dowodami) wyłania się jednoznaczny obraz zdarzeń, jaki miały miejsce 2 grudnia 2015 roku w R. 30c oraz następnego dnia w Kancelarii (...) w B.. Wynika z nich - w ocenie Sądu - ponad wszelką wątpliwość (Sad podpiera się w tym względzie swym doświadczeniem życiowym oraz zasadami logiki), iż podczas zajęcia ruchomości na posesji małżonków B. (pod nieobecność dłużnika) przedłożono K. T. dowody rejestracyjne zajmowanych pojazdów, kluczyki do nich oraz dowody zakupu ruchomości (wskazujące, iż właścicielami rzeczy, o których mowa w treści zarzutu III są K. S. oraz S. G., a nie dłużnik R. B.), zaś w dniu 3 grudnia 2015 roku D. K. (1) grożąc K. S. sprzedażą zajętego poprzedniego dnia, należącego do niego pojazdu marki R. (...), zmusił tegoż de facto do przejęcia długu za dłużnika R. B. (na co w szczególności wskazuje okoliczność, iż to K. S. dokonał wpłaty trzech rat na poczet zadłużenia R. B. (w łącznej kwocie 15.000 złotych, która w okresie późniejszym była potrącana z wynagrodzenia B.), albowiem sam B. nie miał możliwości płatniczych tego rodzaju - wcześniej wpłacał komornikowi 100 złotych miesięcznie na poczet swego zadłużenia). K. S. wprost wskazuje, iż w trakcie spotkania z komornikiem D. K. (1) w dniu 3 grudnia 2015 roku ustalone zostało, że to on zobowiązuje się do zapłaty kwoty 15.000 złotych (za R. B.) w trzech równych ratach (S. mówił przed Sądem - k. 5395 odwrót - "ja nie miałem wyjścia i chcąc odzyskać samochód, zobowiązałem się do wpłaty", k. 5396 - "ja podpisałem, że na mnie przechodzi ten dług (...)" (chodzi o dokument z k. 1436 - przyp. aut.). Sąd nie ma zatem żadnych wątpliwości co do rzeczywistych intencji osób, które podpisały się pod notatką służbową napisaną przez J. W. (k. 1436) (co znalazło swe odzwierciedlenie w treści czynu V przypisanego D. K. (1)).

zeznania świadka R. B.

W ocenie Sądu spójnym i konsekwentnym zeznaniom R. B. przyznać należy przymiot wiarygodności z tych samych względów, jak w przypadku K. S.. Są one bowiem zbieżne zarówno z wypowiedziami B. B. (z uwagami poczynionymi powyżej), jak również z zeznaniami K. S. i S. G. (przy czym odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia 2 grudnia 2015 roku R. B. jest jedynie świadkiem ze słuchu). Odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia następnego (rozgrywającego się w Kancelarii (...) w B.), wypowiedzi R. B. w sposób jednoznaczny korespondują z tym, co mówił K. S. (czyniąc tym samym niewiarygodnymi zeznania J. W. i oskarżonego D. K. (1)). Nie mówiła prawdy J. W., twierdząc, że to R. B. oświadczył, że będzie spłacał zadłużenie (k. 5433), gdyż jest to nie tylko sprzeczne z wypowiedziami R. B. i K. S., ale przede wszystkim z zasadami logiki i doświadczenia życiowego (B. najzwyczajniej w świecie nie byłby w stanie wpłacać komornikowi co miesiąc 5.000 złotych, zważywszy na wysokość osiąganych przez siebie dochodów; wpłat musiał zatem dokonywać K. S., co zresztą czynił - k. 1437).

1.1.5

informacja od Komisji Dyscyplinarnej przy K. w W. (wykaz postępowań dyscyplinarnych)

Sporządzona przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

informacja pisemna w sprawie G. M.

Dokument pochodzący od uprawnionego organu

karta karna

Nie budząca wątpliwości

nakaz zapłaty

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

notatka urzędowa

Sporządzona przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

odpis wyroku SO w P. T.

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

pismo G. M.

Dokument pochodzący od pokrzywdzonego, jednoznaczny w swej treści

płyta CD

Dokumentuje czynności egzekucyjne przeprowadzone wobec G. M.

postanowienie o zawieszeniu postępowania zabezpieczającego

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

postanowienie SR w Sieradzu

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

postanowienie SR w Sieradzu (uchylenie nakazu zapłaty)

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół z dnia 11.02.2015 r.

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół zajęcia ruchomości z dnia 11.02.2015 r.

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

sprawozdanie z lustracji działalności komornika D. K.

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień (organ nadzorczy nad komornikiem D. K. (1) zwrócił uwagę na "praktykę, która winna ulec natychmiastowej zmianie i która nie zasługuje na pozytywną ocenę")

wezwanie do zapłaty

Nie budzący wątpliwości dokument pochodzący od wierzyciela G. M.

wniosek do Komisji Dyscyplinarnej

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

wnioski o wszczęcie postępowań dyscyplinarnych

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zajęcie wierzytelności

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zawiadomienie o wszczęciu postępowania

Sporządzone przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

protokół zajęcia ruchomości

Sporządzony przez uprawniony organ, w ramach przysługujących mu uprawnień

zeznania świadka G. M.

Zeznania spójne, jakkolwiek niewiele wnoszą do meritum rozpoznawanej sprawy odnośnie zarzutu VI

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego K. T.

Wyjaśnienia oskarżonego, nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanych mu czynów, stanowią realizację przyjętej przezeń linii obrony, sprzeczne z materiałem dowodowym opisanym pod poz. 1.1.1., 1.1.2., 1.1.3. nie mogły stanowić w pełni wiarygodnego źródła dowodowego.

zeznania świadka D. L.

Jako sprzeczne z materiałem dowodowym opisanym pod poz. 1.1.3., 1.1.4. nie mogły stanowić w pełni wiarygodnego źródła dowodowego, w szczególności w zakresie tego, iż świadek ów potwierdził (w odpowiedzi na pytanie obrońcy oskarżonego) (k. 5626), że treść notatki służbowej sporządzonej przez J. W. odzwierciedla przebieg wizyty B. i S. w Kancelarii (...). Tego rodzaju twierdzenia obarczone są brakiem logiki, jeśli zważy się na to, że w czasie tego samego przesłuchania, chwilę wcześniej, D. L. stwierdził, że "nie pamięta treści tej notatki,", "nie pamięta, żeby S. coś zapewniał" (k. 5625 odwrót) (nie pamiętał zresztą generalnie szczegółów zdarzeń z grudnia 2015 roku). Dlatego też - w ocenie Sądu - jako dziwne i nieprzekonujące brzmią te twierdzenia D. L., w których potwierdza on treść notatki z dnia 3 grudnia 2015 roku. Zdaniem Sądu w analizowanej sytuacji zwyciężyła po stronie świadka solidarność z byłym (ewentualnym ponownym) pracodawcą.

zeznania świadka S. W.

Jako sprzeczne z materiałem dowodowym opisanym pod poz. 1.1.1., 1.1.2., 1.1.3., nie mogły stanowić wiarygodnego źródła dowodowego.

1.2.2

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego, nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanych mu czynów, stanowią realizację przyjętej przezeń linii obrony, sprzeczne z materiałem dowodowym opisanym pod poz. 1.1.4., 1.1.5., nie mogły stanowić wiarygodnego źródła dowodowego. Wyjaśnienia D. K. (1) złożone przed Sądem obarczone są brakiem logiki i są sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Widoczne jest to chociażby wówczas, gdy oskarżony ów twierdzi, że "stanęło na tym, że B. będzie spłacał wszystkie swoje długi po 5.000 złotych miesięcznie", zaś "S. nie przejął długu B., (...), S. powiedział tylko, że przypilnuje B., żeby on spłacał dług" (k. 5373 odwrót). Takiej wersji zdarzeń przeczą bowiem w szczególności zeznania R. B. i K. S., jak również sama treść notatki służbowej spisanej przez J. W.. Nielogicznie (by nie rzec: infantylnie) zabrzmiały wyjaśnienia D. K. (1), gdy mówił: "Ja uwierzyłem na słowo B., że będzie on spłacał swój dług w kwotach po 5.000 złotych miesięcznie" (k. 5374) (pamiętać trzeba bowiem o ty,m, iż wcześniej na poczet długu R. B. miesięcznie uiszczał 100 złotych, bo na tyle pozwalały mu możliwości finansowe).

zeznania świadka J. W.

Zeznania świadka nie mogły być uznane za wiarygodne z tych samych względów, które zadecydowały o niewiarygodności wypowiedzi D. K. (1) i D. L.. Świadek podjęła dość nieudolną próbę pomocy byłemu pracodawcy, próbując przekonać Sąd, iż to R. B. zobowiązał się w dniu 3 grudnia 2015 roku do spłaty swego długu w miesięcznych ratach po 5.000 złotych, co - jak zostało to już wcześniej powiedziane - nie odpowiada prawdzie.

zeznania świadka D. L.

Jako sprzeczne z materiałem dowodowym opisanym pod poz. 1.1.3., 1.1.4. nie mogły stanowić w pełni wiarygodnego źródła dowodowego, w szczególności w zakresie tego, iż świadek ów potwierdził (w odpowiedzi na pytanie obrońcy oskarżonego) (k. 5626), że treść notatki służbowej sporządzonej przez J. W. odzwierciedla przebieg wizyty B. i S. w Kancelarii (...). Tego rodzaju twierdzenia obarczone są brakiem logiki, jeśli zważy się na to, że w czasie tego samego przesłuchania, chwilę wcześniej, D. L. stwierdził, że "nie pamięta treści tej notatki,", "nie pamięta, żeby S. coś zapewniał" (k. 5625 odwrót) (nie pamiętał zresztą generalnie szczegółów zdarzeń z grudnia 2015 roku). Dlatego też - w ocenie Sądu - jako dziwne i nieprzekonujące brzmią te twierdzenia D. L., w których potwierdza on treść notatki z dnia 3 grudnia 2015 roku. Zdaniem Sądu w analizowanej sytuacji zwyciężyła po stronie świadka solidarność z byłym (ewentualnym ponownym) pracodawcą.

Jako niemających znaczenia dla ustalenia faktów w przedmiotowej sprawie, Sąd nie poddawał ocenie zeznań ponad dwustu świadków, co do których oskarżyciel publiczny w oparciu o przepis art. 333 § 2 kpk wniósł o zaniechanie wezwania (k. 20-24 aktu oskarżenia) (protokoły przesłuchania świadków ujawnione przez Sąd w trybie art. 405 § 2 kpk).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2

K. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Delikatne zmiany i uzupełnienia opisów czynów przypisanych K. T. (w stosunku do wersji zaproponowanej przez Prokuratora) mają charakter uszczegółowiający oraz dostosowujący opisy do ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie. Czyny: I, II, III popełnione zostały w warunkach ciągu przestępstw określonych przez przepis art. 91 § 1 kk.

Oskarżony (posiadający status funkcjonariusza publicznego jako (...) - interpretacja przepisu art. 115 § 13 pkt 3 kk) przekroczył umyślnie swe uprawnienia wynikające z ustawy, naruszając dyspozycję art. 845 § 2 kpc (czyny: I, II, III, IV) (zająć można ruchomości dłużnika będące bądź w jego władaniu bądź we władaniu samego wierzyciela, który do nich skierował egzekucję; ruchomości dłużnika będące we władaniu osoby trzeciej można zająć tylko wówczas, gdy osoba ta zgadza się na ich zajęcie albo przyznaje, że stanowią one własność dłużnika - żadna z tych sytuacji nie występowała w realiach wskazanych czynów) i art. 829 kpc (czyny: I, II) (w punkcie 1. określono, że nie podlegają egzekucji przedmioty urządzenia domowego - o podstawowym standardzie - niezbędne dla dłużnika i jego domowników) (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku), dokonując zajęcia ruchomości nie stanowiących własności dłużnika oraz będących przedmiotami urządzenia domowego, czym działał na szkodę interesu prywatnego (opartego na prawie materialnym) właścicieli rzeczy - M. A. i J. G. (czyn I), J. M. (1) (czyny: II, IV), S. G. i K. S. (czyn III). W ocenie Sądu oskarżony działał co najmniej w zamiarze ewentualnym (który jest wystarczający dla przyjęcia odpowiedzialności za czyn zabroniony z art. 231 § 1 kk). Jeżeli bowiem sprawca decyduje się na działanie (zaniechanie), mając świadomość, że obok tego, do czego (bezpośrednio) zmierza, lub nawet zamiast tego, spowodować może skutek inny, przez prawo zabroniony i na taką ewentualności się godzi, wówczas skutek ten przypisany będzie sprawcy w postaci zamiaru ewentualnego. „Godzenie się” to zatem specyficzna postać woli znamionująca się chęcią narażenia dobra na niebezpieczeństwo przy jednoczesnej obojętności sprawcy w stosunku do prawdopodobnej realizacji tego niebezpieczeństwa (J. Waszczyński (red.): Prawo karne w zarysie. Nauka o ustawie karnej i przestępstwie, Wydanie V, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1992, str. 209, 211).

Kumulatywna kwalifikacja prawna czynu IV (art. 191 § 1 kk i art. 231 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk) uzasadniona jest tym, że oskarżony zastosował groźbę bezprawną wobec pokrzywdzonej J. M. (1) w celu zmuszenia jej do określonego działania. Chodzi tu o groźbę zajęcia należącej do niej lodówki (znajdującej się w jej mieszkaniu) i odjęcia nad nią dozoru (groźba zabranie lodówki - w rozumieniu pokrzywdzonej), w efekcie czego doszło do wpłaty (...) przez J. M. (1) kwoty 900 złotych z tytułu długu jej syna A. M..

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

9, 10

D. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zmiany i uzupełnienia opisów czynów: V oraz VI, przypisanych D. K. (1), (w stosunku do wersji zaproponowanej przez Prokuratora) mają charakter uszczegółowiający oraz dostosowujący opisy do ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie.

Oskarżony (posiadający status funkcjonariusza publicznego jako komornik - art. 115 § 13 pkt 3 kk) przekroczył umyślnie swe uprawnienia wynikające z ustawy, naruszając dyspozycję art.2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (czyn V) i art. 8 ust. 1, 6, 10 tejże ustawy oraz art. 844 § 1 i 3 kpc (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 roku)(czyn VI), działając na szkodę interesu prywatnego K. S. (czyn V) oraz G. M. (czyn VI).

W ocenie Sądu D. K. (1), dopuszczając się czynu V, działał co najmniej w zamiarze ewentualnym (który jest wystarczający dla przyjęcia odpowiedzialności za czyn zabroniony z art. 231 § 1 kk). Jeżeli bowiem sprawca decyduje się na działanie (zaniechanie), mając świadomość, że obok tego, do czego (bezpośrednio) zmierza, lub nawet zamiast tego, spowodować może skutek inny, przez prawo zabroniony i na taką ewentualności się godzi, wówczas skutek ten przypisany będzie sprawcy w postaci zamiaru ewentualnego. „Godzenie się” to zatem specyficzna postać woli znamionująca się chęcią narażenia dobra na niebezpieczeństwo przy jednoczesnej obojętności sprawcy w stosunku do prawdopodobnej realizacji tego niebezpieczeństwa (J. Waszczyński (red.): Prawo karne w zarysie. Nauka o ustawie karnej i przestępstwie, Wydanie V, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1992, str. 209, 211). Kumulatywna kwalifikacja prawna czynu V (art. 191 § 1 kk i art. 231 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk) uzasadniona jest tym, że oskarżony zastosował groźbę bezprawną wobec K. S. (groźba sprzedaży należącego do pokrzywdzonego samochodu marki R. (...), zajętego poprzedniego dnia przez asesora komorniczego K. T.) w celu zmuszenia K. S. do określonego działania, czyli przejęcia długu ciążącego na R. B..

Czynem VI z kolei D. K. (1) wyczerpał dyspozycję art. 231 § 1 i 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk, albowiem działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (na zasadach określonych w przepisie art. 12 § 1 kk) wszczął postępowanie egzekucyjne poza swym rewirem komorniczym, pomimo nie złożenia przez wierzyciela oświadczenia o wyborze komornika, nie zawiadamiając o owym wszczęciu komorników miejscowo właściwych oraz dokonał zajęcia ruchomości G. M., nie zawiadamiając o wykonaniu tej czynności komorników właściwych miejscowo (naruszając dyspozycję art. 844 § 1 i 3 kpc, który to przepis - zgodnie z art. 743 § 1 kpc - stosuje się odpowiednio w postępowaniu zabezpieczającym). Komornik na własny rachunek wykonuje czynności wskazane w art. 2 (w tym również pobiera opłaty egzekucyjne (uzyskał zatem w analizowanej sytuacji wynagrodzenie), co - w ocenie Sądu - przesądza o tym, że w przypadku czynu VI D. K. (1) działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej) (art. 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji). Istotne jest przy tym to, że co do zasady komornik działa na obszarze swojego rewiru komorniczego, przy czym wierzyciel dokonując wyboru komornika, składa wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji oświadczenie na piśmie, że korzysta z prawa wyboru komornika; komornik wybrany przez wierzyciela zawiadamia niezwłocznie o wszczęciu egzekucji lub wykonaniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia komorników właściwych według przepisów kpc (art. 8 ust. 1, 6, 10 w/w ustawy).

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. T.

1, 2, 3, 4, 5

I, II, III, IV

W ocenie Sądu wymierzone K. T. jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz orzeczona kara łączna tego rodzaju spełnią wobec sprawcy cele w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej. Sąd uznał, iż z uwagi na dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz prowadzenie przez niego ustabilizowanego trybu życia, nadmiernie surowym i niesprawiedliwym byłoby orzeczenie przedmiotowej kary łącznej w ujęciu bezwzględnym (o co wnosił Prokurator). W ocenie Sądu wymiar orzeczonych kar, w tym również kary grzywny (orzeczonej na podstawie art. 71 § 1 kk celem urealnienia dolegliwości wobec oskarżonego), spełnia dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk. Mając natomiast na względzie wagę naruszonych przez sprawcę norm prawa, Sąd uznał za celowe ustalić okres próby na poziomie 3 lat (w ocenie Sądu trzyletni okres próby będzie skuteczną ochroną przed powrotem oskarżonego na drogę przestępstwa) z jednoczesnym nałożeniem na oskarżonego obowiązku z art. 72 § 1 pkt 2 kk (do czego uprawniał Sąd - przy jednoczesnym orzeczeniu środka karnego - przepis art. 72 § 1 kk in principio).

K. T.

6

I, II, III, IV

Zdaniem Sądu charakter przypisanych oskarżonemu przestępstw i ich ilość świadczy jednoznacznie o tym, że dalsze zajmowanie przez niego stanowiska asesora komorniczego i komornika sądowego zagraża istotnym dobrom chronionym prawem, co legło u podstaw orzeczenia wobec K. T. na okres 5 lat środka karnego zakazu zajmowania stanowiska (...) i komornika sądowego.

D. K. (1)

9, 10, 11, 12

V, VI

W ocenie Sądu wymierzone D. K. (1) jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz orzeczona kara łączna tego rodzaju spełnią wobec sprawcy cele w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej. Sąd uznał, iż z uwagi na dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz prowadzenie przez niego ustabilizowanego trybu życia, nadmiernie surowym i niesprawiedliwym byłoby orzeczenie przedmiotowej kary łącznej w ujęciu bezwzględnym (o co wnosił Prokurator). W ocenie Sądu wymiar orzeczonych kar, w tym również kary grzywny (orzeczonej za czyn VI na podstawie art. 33 § 2 kk celem urealnienia dolegliwości wobec oskarżonego), spełnia dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk. Mając natomiast na względzie wagę naruszonych przez sprawcę norm prawa, Sąd uznał za celowe ustalić okres próby na poziomie 3 lat (w ocenie Sądu trzyletni okres próby będzie skuteczną ochroną przed powrotem oskarżonego na drogę przestępstwa) z jednoczesnym nałożeniem na oskarżonego obowiązku z art. 72 § 1 pkt 2 kk (do czego uprawniał Sąd - przy jednoczesnym orzeczeniu środka karnego - przepis art. 72 § 1 kk in principio).

D. K. (1)

13

V, VI

W ocenie Sądu charakter przypisanych oskarżonemu przestępstw, ich ilość oraz okoliczność, iż to D. K. (1) prowadził Kancelarię Notarialną (zatrudniającą K. T., a zatem sprawującą bezpośredni nadzór służbowy nad czynnościami egzekucyjnymi podejmowanymi przez asesora), świadczy jednoznacznie o tym, że dalsze zajmowanie przez wskazanego oskarżonego stanowiska komornika sądowego zagraża istotnym dobrom chronionym prawem, co legło u podstaw orzeczenia wobec D. K. (1) na okres 5 lat środka karnego zakazu zajmowania stanowiska komornika sądowego.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. T.

7

II, IV

Stosownie do dyspozycji art. 627 in fine kpk - zasądzono od oskarżonego K. T. na rzecz oskarżycielki posiłkowej J. M. (1) kwotę 2.616 złotych tytułem poniesionych przez nią kosztów zastępstwa adwokackiego. Wysokość kosztów zastępstwa adwokackiego określono na podstawie § 11 ust. 2 pkt 3 oraz § 17 pkt 1 rozporządzenia MinistraSprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.).

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zawód komornika sądowego to zawód zaufania publicznego, o czym świadczy przynależność do samorządu zawodowego oraz dodatkowe prawa i obowiązki (min. odpowiedzialność dyscyplinarna, powinności etyczne). Wykonywanie zaś zawodu zaufania publicznego polega na wykonywaniu zadań o szczególnym charakterze z punktu widzenia zadań publicznych i realizacji interesu publicznego (Durda: Komentarz do art. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, 2016, Nb III.1, Wyd. Legalis). Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25.07.2012 roku (K 14/10, Dz. U. z 2012 r., poz. 867) stwierdził, że na owo zaufanie składa się przekonanie o profesjonalnym przygotowaniu osoby wykonującej ten zawód, jej doświadczeniu, dyskrecji, takcie i kulturze osobistej, zachowaniu dobrej woli, właściwych motywacji, należytej staranności zawodowej oraz przestrzeganiu wartości istotnych dla profilu danego zawodu, dodając przy tym, iż od osób wykonujących ten zawód należy wymagać pełnego i integralnego respektowania prawa, w tym zwłaszcza - przestrzegania wartości konstytucyjnych (w ich hierarchii) oraz dyrektyw postępowania.

W ocenie Sądu, poczynione w sprawie ustalenia faktyczne, które doprowadziły do uznania sprawstwa K. T. i D. K. (1), jednoznacznie wskazują, iż obydwaj oskarżeni w sposób ewidentny i rażący sprzeniewierzyli się określonym powyżej przymiotom mającym charakteryzować komornika. Istotne jest to, iż traktowali oni ludzi (nie będących nawet dłużnikami) w sposób niemal przedmiotowy, mając na uwadze jedynie efektywność prowadzonego przez siebie postępowania egzekucyjnego.

Sąd ocenia praktykę, której dopuścili się oskarżeni (czyny: I - VI), w szczególności K. T. (czyny: I - IV) za absolutnie niedopuszczalną. O tym, iż praktyka owa (w ujęciu globalnym) była zła najlepiej chyba świadczy gruntowna zmiana kpc oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 roku). Istotna z punktu widzenia meritum rozpoznawanej sprawy (głównie w zakresie zarzutów kierowanych pod adresem K. T.) jest zmiana w szczególności art. 845 § 2 kpc (dodanie w owym przepisie zdania 2. w celu poprawy sytuacji osób objętych egzekucją - "Nie podlegają jednak zajęciu ruchomości, jeżeli z ujawnionych w sprawie okoliczności wynika, że nie stanowią one własności dłużnika"). W ocenie Sądu wskazana zmiana przepisu art. 845 § 2 kpc świadczy o tym, że praktyka komornicza "wymusiła" tego rodzaju rozwiązanie w celu poprawy ochrony interesów osób trzecich..Podobnie należy ocenić zmianę art. 829 pkt 1 kpc (przykładowe wyliczenie przedmiotów urządzenia domowego nie podlegających egzekucji - lodówka, pralka, odkurzacz, piekarnik lub kuchenka mikrofalowa itp.).

Już jednak przed 2019 rokiem sądy różnych szczebli (rozpoznając sprawy dotyczące czynności egzekucyjnych dokonywanych przed 2015 rokiem) coraz śmielej upominały się o prawa osób trzecich, których bezpośrednio dotykały bezprawne zachowania komorników sądowych. Powinnością zaś oskarżonych (jako wykonujących zawód zaufania publicznego) było śledzenie orzecznictwa sądowego odnoszącego się do przedmiotowej materii. Istotny z punktu widzenia meritum rozpoznawanej sprawy jest w szczególności - zasługujący na pełną akceptację - wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 30 listopada 2015 roku (V Ka 1094/15, Lex nr 2386762) (dotyczący postępowania dyscyplinarnego prowadzonego wobec (...)), w uzasadnieniu którego zwrócono uwagę, że opieranie się (przez komornika dokonującego zajęcia ruchomości) wyłącznie na kryterium władania rzeczą dotyczy sytuacji wątpliwych, a nie oczywistych; komornik nie może natomiast przyjmować wyłącznie kryterium władania ruchomością w sytuacji, gdy z okoliczności sprawy bądź charakteru ruchomości w sposób oczywisty wynika, iż jest ona własnością osoby trzeciej (jak miało to miejsce - w ocenie Sądu - w sytuacjach objętych treścią zarzutów: I - IV, kierowanych w stosunku do K. T.). Zwłaszcza w przypadku pojazdów mechanicznych ich usytuowanie wydaje się mieć drugorzędne znaczenie. Nie do zaakceptowania (zważywszy na treść art. 845 § 2 kpc) zdaniem Sądu Okręgowego w Łodzi jest bowiem sytuacja, w której sam fakt zaparkowania pojazdu przez osobę trzecią na posesji dłużnika, komornik uznaje za wystarczający dla ustalenia władania tym pojazdem przez dłużnika (sytuacja ta wykazuje ewidentną analogię z sytuacją objętą czynem III w niniejszej sprawie). Sąd Okręgowy w Łodzi zwraca przy tym uwagę, że ustalenie właściciela pojazdu mechanicznego jest zdecydowanie prostsze niż w przypadku innych ruchomości (np. poprzez sięgnięcie do dowodu rejestracyjnego pojazdu, który to dokument nie może być przez komornika zignorowany - które to stanowisko bezzasadnie odrzucił oskarżony K. T. w czasie składania wyjaśnień na ostatnim terminie rozprawy w dniu 7 maja 2021 roku).

W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 kwietnia 2017 roku (V CSK 364/16, Legalis nr 1650896), w myśl którego zasada, zgodnie z którą komornik nie jest uprawniony ani do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, ani do badania stosunku prawnego, w jakim pozostaje dłużnik do ruchomości będącej w jego władaniu, doznaje niekiedy wyjątku. Dzieje się tak w sytuacji, w której komornikowi zostanie przedstawiony niebudzący wątpliwości dowód, że ruchomość będąca we władaniu dłużnika jest własnością osoby trzeciej (z analogiczną sytuacją mamy do czynienia na gruncie stanów faktycznych stanowiących podstawę przypisanych K. T. czynów: I - IV). Nie chodzi tu o rozstrzyganie przez komornika kwestii materialno-prawnych i badanie stosunku prawnego, w jakim pozostaje dłużnik do ruchomości, a jedynie o ocenę przedstawionych dowodów z punktu widzenia przesłanki "niebudzącej wątpliwości". W razie wykazania tej przesłanki komornik nie powinien dokonywać zajęcia danej ruchomości (twierdzi dalej Sąd Najwyższy). Zdaniem Sądu Najwyższego, odmienne rozstrzygnięcie rozważanego zagadnienia prowadziłoby do przyzwolenia na bezrefleksyjne, a nawet świadome zajmowanie przez komornika ruchomości niebędących własnością dłużnika, zbędne mnożenie postepowań sądowych połączonych z kosztami, a często także do sprzedaży ruchomości stanowiących własność osób trzecich, co bez wątpienia nie jest zgodne z celem egzekucji ani nie leży w interesie społecznym. Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w całej rozciągłości podziela zapatrywanie Sądu Najwyższego wyrażone we wskazanym orzeczeniu, ubolewając jednocześnie, iż (...) K. T. postępował właśnie w sposób negowany przez Sąd Najwyższy. Zauważyć należy, iż z powyższymi poglądami zgodził się również w szczególności Sąd Okręgowy w Sieradzu w wyroku z dnia 22 lutego 2018 roku (IC 289/15, Lex nr 247479).

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8, 14

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zapadło w oparciu o przepis art. 627 kpk. Oskarżeni są osobami młodymi (K. T. pracuje zawodowo), wobec czego dysponują możliwościami uiszczenia owych kosztów, zwłaszcza wobec możliwości rozłożenia ich na raty.

7.  Podpis