Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Kaliszu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Małgorzata Pilarczyk

Protokolant: sekr. sąd Magdalena Krystyniak

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2018 roku w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa A. J. i T. B.

przeciwko M. P.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I.  Pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy, stanowiący nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w dniu 21 listopada 2001 roku w sprawie sygn. akt I Nc 575/02 zaopatrzony przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w klauzulę wykonalności na rzecz M. P. postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku w sprawie sygn. akt I Co 106/16, w części dotyczącej:

1)  kwoty 10 000,00 zł. stanowiącej część zasądzonej należności głównej wraz odsetkami ustawowymi od dnia 5 września 2000 roku do dnia 8 września 2017 roku,

2)  odsetek ustawowych od kwoty 41 911,50 zł od dnia 18 grudnia 2001 roku do dnia 11 lipca 2013 roku,

3)  kwoty 3 000,00 zł. zasądzonej tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

4)  kwoty 973,70 zł zasądzonej tytułem kosztów procesu,

5)  kwoty 206,00 zł. tytułem kosztów postepowania klauzulowego,

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Zasądza od pozwanego M. P. na rzecz powódki A. J. i na rzecz powoda T. B. kwoty po 6054,00 zł. ( sześć tysięcy pięćdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu od uwzględnionej części powództwa, w tym kwoty po 3 549,00 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV.  Wyrokowi w punkcie I.1),I.3),I.4),I.5) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

S.S.O. Małgorzata Pilarczyk

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 8 września 2017 roku powodowie A. J. i T. B. wystąpili przeciwko pozwanemu M. P. o pozbawienie wykonalności tytuł wykonawczy, stanowiący nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanym przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w dniu 21 listopada 2001 roku w sprawie sygn. akt I Nc 575/02 zaopatrzony przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w klauzulę wykonalności na rzecz powoda M. P. postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku w sprawie sygn. akt I Co 106/16, w części dotyczącej:

6)  kwoty 10 000,00 zł. stanowiącej część zasądzonej należności głównej wraz odsetkami ustawowymi do dnia 8 września 2017 roku,

7)  odsetek ustawowych od kwoty 41 911,50 zł zasądzonych w treści nakazu do dnia 12 lipca 2013 roku,

8)  kwoty 3 000,00 zł. zasądzonej tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

9)  kwoty 973,70 zł zasądzonej tytułem kosztów procesu,

10)  kwoty 206,00 zł. tytułem kosztów postepowania klauzulowego,

oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powództwa powodowie podnieśli, iż przed nadaniem klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty na rzecz pozwanego zaspokoili oni część należności w wyniku prowadzonego przeciwko nim postępowania egzekucyjnego z wniosku pierwotnego wierzyciela przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. w sprawie sygn. akt Km 168/02 to jest co do kwoty 10 000 zł. wraz z kosztami postępowania w wysokości 3 973,70 zł. , w tym kosztami zastępstwa procesowego 3000 zł i kwotą 206 zł. z tytułu postępowania klauzulowego.

Ponadto podnieśli, iż z uwagi na brak wskazania w nakazie zapłaty daty początkowej naliczania odsetek nakaz ten nie może stanowić podstawy dochodzenia roszczeń o odsetki zasądzonej w nim należności głównej. Istnieje więc możliwość dochodzenia odsetek za opóźnienie od zasądzonej należności głównej ( pomniejszonej o zaspokojoną część roszczenia ) od chwili zawiadomienia dłużników o wszczęciu egzekucji to jest od dnia 13 lipca 2016 roku.

Powodowie podnieśli z ostrożności procesowej zarzut przedawnienia odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie dochodzonej należności do dnia 11 lipca 2013 roku. Wierzyciel bowiem mógł, pod warunkiem posiadania prawidłowego nakazu zapłaty – dochodzić jedynie odsetek za 3 lata wstecz od dnia 12 lipca 2016 roku to jest dnia wszczęcia ostatniego postępowania egzekucyjnego prowadzonego pod sygnaturą akt Km 3093/16. Powodowie dla uzasadnienia powyższego zarzutu powołali się na treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2014 roku sygn. akt. I CSK 197/13.

Jako wartość przedmiotu sporu powodowie podali kwotę 130 110,00 zł. a w tym:

- kwota 10 000 zł. tytułem części zaspokojonej należności głównej

- kwota 22 359,62 zł. tj wysokość odsetek ustawowych od kwoty 10 000 zł. na dzień 8 września 2017 roku

- kwota 42 209,87 zł tj. wysokość odsetek ustawowych od kwoty 19 301,50 zł za okres od dnia 5 września 2000 roku do dnia 12 lipca 2016 roku

– kwota 51 360,32 zł. tj. wysokość odsetek ustawowych od kwoty 23 610, zł. od dnia 25 września 2000 roku do dnia 12 lipca 2016 roku,

- kwota 3000 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego

- kwota 973,70 zł. tytułem kosztów procesu

- 206 zł. tytułem kosztów postępowania klauzulowego.

Postanowieniem z dnia 29 września 2018 roku Sąd w niniejszej sprawie uwzględnił złożony w pozwie wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia powodów poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. sygn. akt. Km 3096/16 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie.

Odpis powyższego postanowienia wraz z odpisem pozwu i jego załącznikami, w tym kartą rozliczeniową z dnia 8 lutego 2002 roku ze sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt Km168/02, został doręczony pozwanemu w dniu 9 października 2018 roku.

( postanowienie k. 34 – 37, dowód doręczenia k. 43 )

W dniu 16 października 2018 roku pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 29 września 2017 roku w sprawie sygn. akt. I C 1317/17 w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia. W treści uzasadnienia zażalenia ( strona 4v. ) zawarto zapis, iż wierzyciel, wbrew temu co twierdzi pełnomocnik powodów ma prawo dochodzić od dłużników pełnej kwoty zasądzonej w nakazie zapłaty z dnia 21 listopada 2001 roku łącznie z przedstawionymi weń okresami odsetkowymi.

( zażalenie wraz z uzasadnieniem k. 45 – 47, dowód nadania k. 51 )

W dniu 23 października 2018 roku pozwany reprezentowany przez tego samego profesjonalnego pełnomocnika złożył odpowiedź na pozew, w której:

1.  uznał powództwo co do kwot:

a)  10 000 zł. stanowiącej część należności głównej oraz odsetek ustawowych od tej kwoty w całości,

b)  3000 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

c)  973,70 zł. zasądzonych kosztów procesu,

d)  206 zł. tytułem kosztów postępowania klauzulowego,

wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałej części jako oczywiście bezzasadnego oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych z uwagi na niezasadność pozwu w części oraz fakt uznania powództwa przy pierwszej sposobności i czynności procesowej.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany podniósł, iż wobec przedstawionej w pozwie argumentacji oraz załączonej karty rozliczeniowej pozwany nie kwestionuje faktu częściowej zapłaty wierzytelności w zakresie kwoty głównej i kosztów oraz odsetek ustawowych od tej kwoty. Jednakże pozwany nie zgadza się aby nakaz zapłaty został pozbawiony wykonalności w zakresie żądanych odsetek przysługujących wierzycielowi do dnia 12 lipca 2016 roku.

Pozwany podniósł, iż w związku z częściową spłatą należności głównej powodowie winni dokonać dalszej spłaty w wysokości 42 911,50 zł. a nie zaniżonej przez pełnomocnika powodów kwoty 41 911,50 zł.

Ponadto pozwany podniósł, iż postępowanie egzekucyjne jest prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. sygn. akt Km 3093/16 na podstawie prawidłowego nakazu zapłaty z klauzulą wykonalności, z którego wynikają zarówno kwoty jak i okresy odsetkowe.

Pozwany, odnosząc się co do kwestii należności związanych z okresami odsetkowymi, podniósł iż ma prawo dochodzić od powodów pełnej kwoty wynikającej z przedstawionych w nakazie zapłaty okresów odsetkowych. Pozwany wskazał, iż zasądzone prawomocnym orzeczeniem roszczenie przedawnia się z upływem 10 lat a skierowanie sprawy do komornika powoduje przerwanie biegu przedawnienia, co oznacza że dług nie przedawni się dopóki komornik nie zakończy postępowania egzekucyjnego. W niniejszej sprawie zarówno poprzedni jak i obecny wierzyciel podjął szereg czynności zmierzających do wyegzekwowania roszczenia. Z wniosku dotychczasowego wierzyciela prowadzone były cztery postępowania egzekucyjne, których wszczęcie każdorazowo przerywało bieg przedawnienia. Dwa pierwsze postępowania ( Km 168/02 i Km 1497/02 ) były wszczęte w 2002 toku, przy czym drugie z nich było prowadzone do 27 stycznia 2005 roku. Trzecie postępowanie w sprawie Km 920/10 zostało wszczęte w 2010 roku ( wniosek egzekucyjny złożony w dniu 28 października 2009 r) a zakończone 9 czerwca 2010 roku.

Ostatnie postępowanie o sygnaturze akt Km 560/16 z wniosku pierwotnego wierzyciela prowadzone było w 2016 roku i umorzone z datą 20 maja 2016 roku.

Po dokonaniu cesji wierzytelności w dniu 18 maja 2016 roku pozwany złożył wniosek o doręczenie mu tytułu wykonawczego co także przerwało bieg terminu przedawnienia.

Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2017 roku w sprawie sygn. akt I A Cz 2181/17 Sąd Apelacyjny w Łodzi zmienił postanowienie Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 29 września 2017 roku w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia w ten sposób, iż zawiesił postępowanie egzekucyjne w części będącej przedmiotem dochodzonego powództwa w niniejszej sprawie.

( postanowienie k. 87 – 89 )

Na wniosek pozwanego Sąd w oparciu o przepis art. 84 k.p.c. zawiadomił o toczącym się postępowaniu (...) spółkę z o.o. z siedzibą w G., która nie zgłosiła swojego udziału w sprawie.

Sąd dokonał następujących ustaleń faktycznych:

Nakazem zapłaty z dnia 21 listopada 2001 roku wydanym w postępowaniu nakazowym Sąd Okręgowy w Gdańsku w sprawie sygn. akt. I Nc 575/02 nakazał A. J. i T. B. aby zapłacili solidarnie powodowi (...)spółka z o.o. w G. kwotę 52 911,50 zl. z ustawowymi odsetkami: od kwoty 3 691,50 zł. dnia 2 września 2000 roku do dnia zapłaty, od kwoty 24 610 zł. od dnia 5 września 2000 roku do dnia zapłaty, od kwoty 23 610 zł. od dnia 26 września 2000 roku do dnia zapłaty, oraz kwotę 3 973,70 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 3000 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

( dowód: odpis nakazu k. 60)

Powyższy nakaz zapłaty uprawomocnił się w dniu 17 grudnia 2001 roku.

( okoliczność niesporna )

Następcą prawnym podmiotu (...) spółka z o.o. w G. jest podmiot (...) – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G..

( dowód: wpis KRS k. 19 – 20 )

Na podstawie nakazu zapłaty Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2001 roku sygn. akt. I Nc 575/02 toczyło się postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt. Km 168/02 wszczęte z wniosku pierwotnego wierzyciela (...) – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., mające za przedmiot i w którym wyegzekwowano na rzecz ówczesnego wierzyciela kwotę 10 000 zl. należności głównej oraz koszty postępowania w kwocie 3 973,70 zł.

( dowód: karta rozliczeniowa k. 22 )

Prawomocnym postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 roku kolejne postępowanie egzekucyjne na podstawie przedmiotowego tytułu wykonawczego wszczęte z wniosku pierwotnego wierzyciela w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt. Km 920/10 zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

( dowód: postanowienie k. 23 - 24)

Wniosek w powyższej sprawie egzekucyjnej został złożony w dniu 28 października 2009 roku.

( okoliczność niesporna )

W dacie 9 czerwca 2010 roku postępowanie egzekucyjne w powyższej sprawie zostało zakończone.

( okoliczność niesporna )

W dniu 18 maja 2016 roku została zawarta umowa przelewu wierzytelności pomiędzy pierwotnym wierzycielem a pozwanym.

( dowód: umowa k. 61 – 62 )

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku w sprawie sygn. akt. I Co 106/16 Sąd Okręgowy w Gdańsku nadał klauzulę wykonalności przedmiotowemu tytułowi egzekucyjnemu na rzecz nowego wierzyciela M. P..

( dowód: odpis nakazu i postanowienia k. 60)

W dniu 12 lipca 2016 roku na podstawie powyższego tytułu wykonawczego, na wniosek nowego wierzyciela – pozwanego M. P. zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. pod sygn. akt Km 3093/16.

( okoliczność niesporna )

Pozwany nie miał wiedzy, iż część należności głównej w kwocie 10 000 zł wraz z kosztami postępowania w kwocie 3 973,70 zł. została wyegzekwowana w 2002 roku na rzecz pierwotnego wierzyciela w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt Km 168/02, o czym dowiedział się w toku niniejszego postępowania. Pozwany dotychczas nie wyegzekwował od powodów żadnych dalszych kwot z przedmiotowego tytułu.

( dowód: zeznania pozwanego k. 103v. )

Sąd dokonał następującej oceny dowodów:

Pozwany nie udowodnił twierdzenia, iż pomiędzy zakończeniem postępowania egzekucyjnego w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kalisz J. K. sygn. akt Km 920/10 postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 roku o umorzeniu postępowania egzekucyjnego a wszczęciem postępowania egzekucyjnego w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. sygn. akt Km 3093/16 toczyło się postępowanie egzekucyjne o sygnaturze akt Km 560/16. Pozwany nie przyznał powyższej okoliczności, a pozwany, mimo że w odpowiedzi na pozew powołał się na fakt tegoż postępowania, nie wykazał który komornik owe postępowanie miałby prowadzić, czy i kiedy zostało ono wszczęte, i kiedy oraz w jaki sposób zostało zakończone. Nie złożył w toku całego postępowania żadnego dowodu na powyższą okoliczność. Do odpowiedzi na pozew, w której powołuje się na powyższy fakt załączył jedynie odpis tytułu wykonawczego na rzecz nowego wierzyciela – pozwanego oraz umowę przelewu wierzytelności z dnia 18 maja 2016 roku, a nadto odpis wyroku Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie w sprawie z powództwa B. J. przeciwko Komornikowi Sądowemu M. S. o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji, oddalającego powództwo o sygn. akt. I C 412/16, nie udowadniając, aby powyższe orzeczenie miało z niniejszą sprawą bezpośredni związek. Z tych samym przyczyn Sąd uznał za niewykazaną, nie przyznaną przez powodów okoliczność toczenia się postępowania o sygnaturze akt Km 1497/02. Pozwany nie udowodnił także, nie przyznanej przez powodów okoliczności, w jakiej dacie złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności, w efekcie któremu Sąd Okręgowy w Gdańsku postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku sygn. akt. I Co 106/16 nadał klauzulę wykonalności przedmiotowemu tytułowi egzekucyjnemu na rzecz nowego wierzyciela – pozwanego.

Na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 roku pełnomocnicy stron zgodnie wnieśli o nie przeprowadzanie dowodu z innych dokumentów z akt sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. Km 3096/16, znajdujących się aktualnie w Sądzie Apelacyjnym w Łodzi w związku z apelacją w sprawie Sądu Okręgowego w Kaliszu I C 1400/16, poza odpisami dokumentów z wyżej wymienionych akt, załączonymi do akt niniejszej sprawy.

Żadna ze stron nie dowodziła także, aby postępowanie w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt. Km 920/10 zakończyło się w innej dacie niż 9 czerwca 2016 roku, więc ta data została przyjęta przez Sąd jako data prawomocnego zakończenia w/w postępowania egzekucyjnego.

Twierdzenie powodów co do tego, że są przekonani, iż cała wierzytelność została spłacona nie mają w tej sprawie istotnego znaczenia wobec zakresu żądania pozwu.

Pozwany przedłożył do akt sprawy odpis tytułu egzekucyjny stanowiący nakaz zapłaty Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2001 roku w sprawie sygn. akt I Nc 575/01 z którego wynikają wprost okresy zasądzonych odsetek ustawowych od poszczególnych kwot, któremu to orzeczeniu została postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku w sprawie I Co 106/16 nadana klauzula wykonalności. Jak należy domniemywać w sposób graniczący z pewnością, chociaż pozwany tego wprost nie potwierdził, nakaz zapłaty zawierający niedokładności został sprostowany w trybie przepisów procedury cywilnej i jego prawidłowy odpis został zaopatrzony następnie w klauzule wykonalności na jego rzecz pozwanego.

Sąd zważył:

Podstawą dochodzonego przez powodów roszczenia jest między innymi przepis art. 840 par. 1 pkt. 1 k.p.c. w myśl którego dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w całości lub części albo ograniczenia wówczas jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście.

W realiach niniejszej sprawy Sąd Okręgowy w Gdańsku postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 roku w sprawie I Co 106/16 nadal klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 21 listopada 2001 roku w sprawie sygn. akt. Nc 575/02 na rzecz nowego wierzyciela co do całości zasądzonego tym nakazem roszczenia i odsetek, podczas, gdy przed wydaniem powyższego postanowienia roszczenie zostało wyegzekwowane co kwoty 10 000 zł. stanowiącej część należności głównej oraz w zakresie kwoty 3000 zł. zasądzonej tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwoty 973,70 zl. zasądzonej tytułem kosztów procesu, kwoty 206 zł tytułem kosztów postępowania klauzulowego, to jest co do kwoty 14 179,70 zł. łącznie.

Mając na względzie powyższe zasadne jest pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego co do wyegzekwowanych należności oraz odsetek ustawowych od kwoty 10 000 zł., o czym orzeczono w punkcie I.1,3,4,5 wyroku, w którym to zakresie powództwo zostało uznane przez stronę pozwaną.

Powodowie domagali się nadto pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego co do odsetek ustawowych od kwoty 41 911,50 zł. zasądzonych w treści nakazu zapłaty do dnia 12 lipca 2016 roku, podnosząc zarzut przedawnienia, a zatem podstawą prawną dochodzonego przez nich roszczenia w tym zakresie jest sytuacja przewidziana przez ustawodawcę w punkcie 2 art. 840 par. 1 k.p.c. w myśl którego dłużnik może żądać pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w całości lub w części także wówczas, gdy po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

Zgodnie z ogólną zasadą, którą wyraża art. 118 k.c. ( w brzmieniu mającym zastosowanie w realiach niniejszej sprawy ), termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe wynosi trzy lata. Według tej reguły, niezależnie od charakteru długu głównego, ulega przedawnieniu roszczenie o odsetki za opóźnienie. Przepisem szczególnym w stosunku do art. 118 k.c. jest art. 125 par. 1 k.c. przewidujący dla roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem sądu, bez względu na ich charakter, dziesięcioletni termin przedawnienia, z wyłączeniem jednak (zdanie drugie) roszczeń obejmujących świadczenia okresowe należne w przyszłości, które ulegają przedawnieniu trzyletniemu. Określony w art. 125 par. 1 k.c. dziesięcioletni termin przedawnienia ma zastosowanie do stwierdzonych wyrokiem roszczeń o odsetki za opóźnienie wymagalnych w dacie uprawomocnienia się wyroku. Trzyletniemu przedawnieniu ulegają natomiast stwierdzone wyrokiem roszczenia o odsetki za opóźnienie należne i wymagalne po dniu uprawomocnienia się wyroku.

( por: wyrok SN z dnia 15.01.2014r. I CSK 197/13 ).

W okolicznościach niniejszej sprawy dziesięcioletni okres przedawnienia ustawowych odsetek zasądzonych prawomocnym nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 7 lipca 2016 roku sygn. akt I Nc 575/02 nie upłynął w stosunku do odsetek od kwoty 41 911,50 zł., wymagalnych do dnia uprawomocnia się orzeczenia, czyli do dnia 17 grudnia 2001 roku. Bieg terminu przedawnienia w stosunku do tych odsetek nie upłynął, gdyż nie biegł w czasie prowadzonych postępowań egzekucyjnych, a ponadto pomiędzy zakończeniem postępowania egzekucyjnego w dniu 9 czerwca 2010 roku w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kalisz J. K. sygn. akt Km 920/10 a wszczęciem postępowania egzekucyjnego w dniu 12 lipca 2016 roku w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrzeszowie M. S. Km 3096/16, nie upłynął 10 letni okres ich przedawnienia i co do tych odsetek powództwo podlegało oddaleniu.

Natomiast trzyletniemu przedawnieniu mogły ulec jedynie te odsetki ustawowe, które powstały po uprawomocnieniu się powyższego nakazu zapłaty. Poprzednik prawny pozwanego w trakcie biegu trzyletniego terminu przedawnienia prowadził egzekucję w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. sygn. akt Km 168/02, ale jak wynika z karty rozliczeniowej z dnia 8 lutego 2002 roku egzekucja dotyczyła części należności głównej w kwocie 10 000 zł. oraz kosztów w kwocie 3 973,70 zł. Kolejna czynność egzekucyjna została podjęta przez wierzyciela w związku z zainicjowaniem sprawy egzekucyjnej prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. w sprawie Km 920/10, w której wniosek egzekucyjny złożono 28 października 2009 roku, a które Komornik wszczął w 2010 roku a które zakończyło się w dniu 9 czerwca 2010 roku.

Kolejna czynność egzekucyjna została podjęta przez wierzyciela 12 lipca 2016 roku, kiedy to wszczęto postępowanie egzekucyjne w sprawie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu M. S. w sprawie Km 3093/16.

Z powyższych rozważań wynika, iż odsetki ustawowe od kwoty 41 911,50 zł wymagalne po dniu uprawomocnienia się nakazu to jest od dnia 18 grudnia 2001 roku są zatem nieprzedawnione jedynie za okres trzech lat wstecz przed datą wszczęcia postępowania egzekucyjnego w powyższej sprawie egzekucyjnej, to jest od dnia 12 lipca 2013 roku do dnia 12 lipca 2016 roku i wobec powyższego Sąd w punkcie I. 2) pozbawił wykonalność tytułu wykonawczego w części dotyczącej odsetek ustawowych od kwoty 41 911,50 zl. za okres od dnia 18 grudnia 2001 roku ( następny dzień po uprawomocnieniu nakazu zapłaty ) do dnia 11 lipca 2013 roku. W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu, o czym także orzeczono w punkcie II. wyroku.

Zgodnie z podzielanym przez niniejszy Sąd stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w wyroku z 23.11.2011 r., IV CSK 156/11 bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany nie tylko w wyniku pierwotnego wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, ale również na skutek czynności dokonanej w oparciu o art. 788 § 1 k.p.c. Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego stanowi bowiem w rozumieniu art. 123 § 1 k.c. czynność konieczną do przeprowadzenia egzekucji na rzecz następcy wierzyciela lub przeciwko następcy dłużnika.

W realiach niniejszej sprawy nie wykazano w jakiej dacie wniosek o którym mowa powyżej został złożony. Postępowanie egzekucyjne na podstawie uzyskanego w dniu 7 lipca 2016 roku tytułu zostało natomiast wszczęte przez wierzyciela w dniu 12 lipca 2016 roku i tą datę jako datę podjęcia czynności egzekucyjnych Sąd przyjął do badania zasadności zarzutu przedawnienia, zgodnie ze stanowiskiem powoda. Biegu przedawnienia nie przerwała natomiast umowa przelewu wierzytelności zawarta w dniu 18 maja 2016 roku pomiędzy pierwotnym wierzycielem a pozwanym. Nie jest bowiem czynnością wymienioną przez ustawodawcę w art. 123 par. 1 k.c.

Na marginesie należy podnieść, iż nakazem zapłaty zasądzono odsetki ustawowe nie od kwoty 42 911,50 zl. ( przy uwzględnieniu dokonanej spłaty 10 000 zł. ) a od kwoty 41 911,50 zł. co wynika z sumowania wymienionych w nakazie kwot od których zasądzono odsetki ustawowe za poszczególne wskazane tam okresy.

Z uwagi na okoliczność, iż powództwo uwzględnione w punktach I.1,3,4,5 zostało przez pozwanego uznane, Sąd na podstawie art. 333 par. 1 pkt. 2 k.p.c. nadał wyrokowi w tym zakresie rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach postępowania Sąd orzekł przy zastosowaniu zasady wyrażonej w art. 100 zd. 1 k.p.c. stosunkowo je rozdzielając odpowiednio do stopnia przegrani i wygrania sprawy przez każdą ze stron.

Wartość przedmiotu spotu w niniejszej sprawie to kwota 130 110 zł. Tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności co do kwoty ~ 100 000 zł. stanowiącej ~ 77% wartości przedmiotu sporu a zatem powodowie wygrali sprawę w 77% a pozwany w 23% i przy uwzględnieniu powyższego Sąd rozdzielił stosunkowo koszty procesu, na które składa się uiszczona przez powodów opłata sądowa w kwocie 6 506 zł. oraz należne każdej stronie koszty zastępstwa procesowego, przy czym koszty zastępstwa procesowego od uwzględnionej części powództwa należne są na rzecz każdego z pozwanych, reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, ustanowionego odrębnie przez każdego z nich.

( por: postanowienie SA w Krakowie z dnia 22.06.2016r. sygn. akt. I A Cz 1042/16)

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie miało uzasadnienia zastosowanie zasady orzeczenia o kosztach procesu wyrażonej w art. 101 k.p.c. w myśl którego zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.

Powyższe przesłanki muszą być spełnione kumulatywnie, co nie miało miejsca w realiach niniejszej sprawy. Sąd nie neguje faktu, iż pozwany wszczynając postępowanie egzekucyjne na podstawie spornego tytułu wykonawczego nie miał wiedzy o tym, iż należność została częściowo zaspokojona przez pozwanych, jednakże najpóźniej w chwili otrzymania odpisu pozwu w niniejszej sprawie wraz z załącznikami , między innymi w postaci karty rozliczeniowej, powziął wiedzę co do częściowej spłaty wierzytelności w zakresie kwoty głównej oraz kosztów i odsetek ustawowych od powyższej kwoty. Pozwany wbrew swojemu stanowisku zaprezentowanemu w odpowiedzi na pozew, nie dopełnił czynności uznania powództwa przy pierwszej „ sposobności” i czynności procesowej, którą w niniejszej sprawie było wniesienie w dniu 16 października 2017 roku zażalenia na postanowienie z dnia 29 września 2017 roku zażalenia. Odpowiedź na pozew została złożona dopiero w dniu 23 października 2107 roku.

W treści zażalenia pozwany, mimo, iż miał już świadomość częściowego spełnienia świadczenia, wyartykułował, iż wierzyciel ma prawo dochodzić od dłużników pełnej kwoty zasądzonej w nakazie zapłaty z dnia 21 listopada 2001 roku łącznie z przedstawionymi tam okresami odsetkowymi, a zatem nie można przyjąć, iż pozwany uznał powództwo przy pierwszej sposobnością i czynności procesowej jak twierdzi w odpowiedzi na pozew.

S.S.O. Małgorzata Pilarczyk