Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Daria Ratymirska

Protokolant: p. o. prot. sąd. Oliwia Zielińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2021 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa Gminy Miejskiej K.

przeciwko Z. C.

o zapłatę kwoty 5.239,20 zł

oddala powództwo.

sygn. akt IC 138/21

UZASADNIENIE

Gmina Miejska K. wniosła pozew przeciwko J. G., Z. P. i Z. C. o zapłatę solidarnie kwoty 5239,20 zł z odsetkami ustawowymi od kwoty 4934,33 zł od dnia 1.03.2012r., od kwoty 304,87 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego, położonego w K. przy ul. (...) w okresie od grudnia 2010r. do lutego 2012r. oraz tytułem rozliczenia zużycia wody za okres od lutego 2010r. do grudnia 2011r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany Z. C. wniósł o oddalenie powództwa w stosunku do niego, zarzucając, że nie mieszkał w przedmiotowym lokalu w okresie, wskazanym w pozwie.

Stan faktyczny:

W dniu 14.08.2000r. powodowa Gmina zawarła z J. G. umowę najmu lokalu mieszkalnego, położonego w K. przy ul. (...). Pismem z dnia 25.06.2009r. – w związku z nieregulowaniem należności czynszowych, powodowa Gmina wypowiedziała w.w. umowę ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2009r.

Dowód: pismo strony powodowej z dnia 25.06.2009r. (k-11-12)

W przedmiotowym lokalu mieszkał J. G. ze swoim siostrzeńcem Z. P.. J. G. zmarł sześć lat temu.

Dowód: zeznania świadka Z. P. (k-30v.)

Prawomocnym wyrokiem zaocznym z dnia 28 stycznia 2010r., wydanym w sprawie o sygn. akt IC 783/09, Sąd Rejonowy w Kłodzku nakazał pozwanym J. G., Z. P., Z. C. i A. G., aby opróżnili, opuścili i wydali stronie powodowej przedmiotowy lokal mieszkalny, orzekając, że pozwanym przysługuje prawo do otrzymania lokalu socjalnego z zasobów mieszkaniowych Gminy Miejskiej K..

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 28 stycznia 2010r (k-13)

Pismem z dnia 16.11.2011r. powodowa Gmina wezwała Z. P. do zapłaty kwoty 2947,39 zł plus odsetki 139,27 zł, stanowiącej zaległość za okres (...)- (...) plus rozlicz. wody za lokal mieszkalny przy ul. (...) , w terminie 14 dni.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k-16-17)

Odrębnym pismem z tego samego dnia powodowa Gmina wezwała do zapłaty w.w. kwot z tego tytułu także J. G.. Wcześniejsze wezwanie do zapłaty należności z tego tytułu wystosowano do J. G. pismem z dnia 16.09.2011r.

Dowód: wezwania do zapłaty (k-18-19, 20-21)

Kierownik Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta w K. B. P., działająca z upoważnienia Burmistrza, w odpowiedzi na wniosek Zakładu Administracji (...) Sp. z o.o. w K. o udostępnienie danych, przekazała w dniu 20.02.2012r. informację, że pod adresem przedmiotowego lokalu, wraz z zameldowanym tam na pobyt stały J. G., mieszkają: Z. P. i Z. C..

Dowód: pismo Kierownika Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta w K. B. P. z dnia 20.02.2012r. (k-14)

Pozwany Z. C., po rozstaniu z żoną i wyprowadzeniu się w 1997 roku ze wspólnego lokalu, położonego w K. przy ul. (...), był osobą bezdomną, bez stałego miejsca pobytu. W styczniu 2011r. zamieszkał wraz z E. P. w lokalu komunalnym w K. przy ul. (...).

Dowód: zeznania pozwanego Z. C. (k-30v.);

częściowo zeznania świadków I. P. i N. B. (k-30)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Kwestię odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego regulują przepisy art. 18 ustawy z 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733). Osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie (ust. 1). Z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od lokatora odszkodowania uzupełniającego (ust. 2). Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, o ile sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu, jaki byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł (ust. 3). Odpowiedzialność odszkodowawcza osób zajmujących lokal bez tytułu prawnego ma charakter odpowiedzialności in solidum (por. wyrok SA Warszawa z dnia 24.05.2017r. VI ACa 281/16). Powołane przepisy odnoszą się do osób, które wcześniej dysponowały tytułem prawnym do zajmowania lokalu, ale mają też zastosowanie do tych osób, które legitymowały się prawnorodzinnym tytułem do zajmowania lokalu (por. wyrok SN z dnia 25.04.2018r., III CA 1/18). W rozpoznawanej sprawie pozwany Z. C. nigdy nie dysponował tytułem prawnym do zajmowania przedmiotowego lokalu. Nie łączyło go też żadne powiązania rodzinne z byłym najemcą tego lokalu J. G.. W szczególności gołosłowne były twierdzenia pozwu, że pozwany był kuzynem J. G.. Niezależnie od tego, powodowa Gmina, jako właściciel spornego lokalu, mogła domagać się zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy w oparciu o art. 224§2 i 225 kc. Zgodnie z art. 336 kc, posiadaczem zależnym jest ten, kto faktycznie włada rzeczą jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą.

Strona powodowa nie udowodniła, aby pozwany Z. C., w okresie objętym pozwem, zajmował przedmiotowy lokal (władał nim jak najemca). Zaprzeczył temu zarówno pozwany, jak i świadek Z. P., który wraz z byłym najemcą J. G. faktycznie zamieszkiwał przedmiotowy lokal.

Przedłożony przez stronę powodową dokument, w postaci pisma Kierownika Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta w K. B. P. z dnia 20.02.2012r. (k-14), jako dokument prywatny, nie korzysta z domniemania prawdziwości zawartych w nich twierdzeń, a stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie danej treści (art. 245 kpc). Zgodnie z art. 253 zd. 2 kpc prawdziwość dokumentu powinien udowodnić powód.

Dokument urzędowy, pochodzący od organu administracji samorządowej musi odnosić się do materii należącej do zakresu działania organu, ponieważ jeżeli organ wystawi dokument o treści wykraczającej poza jego kompetencje, to dokument taki nie ma waloru urzędowego. Powołując się na powyższy dokument, jako urzędowy, strona powodowa nie wykazała kompetencji burmistrza do urzędowego potwierdzenia faktu zamieszkiwania w określonym lokalu. Przykładami zaświadczenia, jako urzędowego potwierdzenia faktów lub stanu prawnego, przybierającego postać dokumentu urzędowego, sporządzonego w określonej formie przez uprawniony podmiot, jest zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały (art. 32 ust. 1 ustawy 24.9.2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 1397). Taki dokument nie został jednakże przedłożony w niniejszej sprawie. Dokumentom, które powstały poza sferą publicznych funkcji samorządowych osób prawnych należy odmówić urzędowego charakteru. Dokumenty wydane przez organy władzy publicznej występujące w obrocie prywatnoprawnym, tj. poza sferą imperium, nie są dokumentami urzędowymi w świetle art. 244 kpc. Niezależnie od tego, wskazać należy, że z dokumentu, na który powołała się strona powodowa (k-14), wynikać może jedynie, że dotyczy on zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu w dniu wydania tego dokumentu, tj. 20.02.2012r., tymczasem roszczenie, zgłoszone w pozwie dotyczy okresu wcześniejszego. Potwierdzeniem faktu zamieszkiwania w spornym lokalu w okresie objętym pozwem (02.2010r. – 02.2012r.) nie mogą być również dane figurujące w bazie Pesel, z których wynika, że pozwany był tam zameldowany na pobyt czasowy w okresie od 9.04.2008r. do 9.04.2009r., jak również fakt, że pozwany Z. C. w dniu 4.01.2010r. odebrał pod tym adresem dokumenty sądowe w sprawie tut. Sądu o eksmisję sygn. akt IC 783/09, k-33), gdyż zdarzenia te nie dotyczą okresu, za który strona powodowa domaga się wynagrodzenia za korzystania z lokalu.

W sytuacji zatem, gdy strona powodowa nie udowodniła okoliczności zamieszkiwania przez pozwanego Z. C. w spornym lokalu w okresie objętym pozwem, zaś pozwany okolicznościom tym zaprzeczył, powołując w szczególności dowód z zeznań świadka Z. P., brak było podstawy faktycznej do uwzględnienia żądania pozwu o zasądzenie odszkodowania za bezumowne korzystania z lokalu w stosunku do Z. C.. Z uwagi na powyższe, powództwo podlegało oddaleniu, przy czym nakaz zapłaty wydany w niniejszej sprawie w pozostałym zakresie pozostaje prawomocny (art. 505§2 kpc).