Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 156/21

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. M.

Czyny opisany w pkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 19.11.2020 r. w L. po godzinie 21:00 na terenie parku przy ul. (...) oskarżony K. M. wraz ze swoim znajomym (w niniejszej sprawie nie ustalono jego danych) zaczepił stojących tam trzech młodych mężczyzny, tj. H. B., A. J. oraz G. M.. Zarządzał od każdego z pokrzywdzonych po 100 zł, grożąc pobiciem, na co zareagował G. M. i zapytał za co mają płacić i z jakiego powodu. Wówczas oskarżony zamachnął się na pokrzywdzonego i chciał go uderzyć w twarz, ale nie trafił, więc zwrócić się w stronę A. J. chcąc go uderzyć. Reakcja A. J. była szybka i sam uderzył K. M. szklaną butelką z napojem, którą trzymał w ręku. Wtedy pomiędzy mężczyznami doszło do szarpaniny, oskarżony uderzał pokrzywdzonego z pięści w głowę, po tułowi, A. J. zasłaniał się rękami przed ciosami, aż obaj przewrócili się na ziemię. W tym czasie drugi z napastników zaatakował G. M. i również doszło pomiędzy nimi do szarpaniny, pokrzywdzony przewrócił się, a drugi ze współsprawców próbował go kopać. Następnie kopnął leżącego na ziemi A. J.. Widząc to, G. M. szybko się podniósł i odciągnął napastnika od swojego kolei.

2. W tym czasie H. B. oddalił się od miejsca zdarzenia na około 2-3 metry i zadzwonił na numer 997. Po chwili zauważył przejeżdżający tamtędy patrol Straży Miejskiej w składzie (...) oraz W. F., którzy poszukiwali już obu napastników w związku ze zgłoszeniem uszkodzenia drzwi wejściowych w Centrum Komunikacyjnym w L.. H. B. zatrzymał patrol i poprosił o pomoc, funkcjonariusze natychmiast podjęli interwencje i ruszyli w kierunku napastników. Gdy tylko oskarżony wraz z drugim sprawcą zauważali zbliżających się funkcjonariuszy, zaczęli uciekać w dwóch różnych kierunkach. Bezpośrednio na miejscu zdarzenia po krótkim pościgu został ujęty tylko K. M..

3. Na skutek pobicia obrażeń ciała doznał tylko A. J., który przewracając się na ziemię rozciął sobie prawa rękę w części grzbietowej. Rana cięta o długości około 2 cm spowodowała naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas nieprzekraczający 7 dni.

4. Po przebadaniu na alkometrze u oskarżonego stwierdzono o godz. 22:42 – 0,82 mg/l, o godz. 22:44 – 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

zeznania świadków: H. B., G. M., A. J., M. K., M. S., A. T., B. M., P. W., K. Ś., R. S.

wyjaśnienia oskarżonego K. M.

dowody wymienione w akcie oskarżenia

pismo (...)

k.329, 29, k.329v., 35-36, k.329v.-330, 52-53, k.330, 18-19, k.46, k.58-59, k.330, 62, k.331, 66, k.331, 71, k.189

k.328v., 200-201

k.259-260

k.284-286

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. M.

Czyn opisany w pkt I wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

BRAK

------------------

-------------

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 - 4

w/w zeznania świadków, wyjaśnienia oskarżonego

dowody wymienione w akcie oskarżenia

pismo (...)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania wszystkich przesłuchanych w sprawie świadków, tj. H. B., G. M., A. J., M. K., M. S., A. T., B. M., P. W., K. Ś., R. S., ponieważ logicznie korespondują z pozostałymi dowodami, a tym samym są one zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Także oskarżony nie kwestionował przebiegu przedmiotowych zdarzeń, tak jak przedstawiali to świadkowie. W toku postępowania prowadzonego w niniejszej sprawie żadna ze stron nie przedstawiła żadnego dowodu, który podważyłby pozytywną ocenę wiarygodności zeznań świadków, jak i wyjaśnień oskarżonego. K. M. wprawdzie początkowo nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednakże już na rozprawie odwołał te wyjaśnienia stwierdzając, że „to była moja linia obrony”. Należy w tym miejscu wskazać, że sąd zwrócił uwagę na pewne rozbieżności w relacji K. M. w odniesieniu do relacji pokrzywdzonych, jak chociażby co do tego, że miał się zwrócić do nich „dawać stówkę”, a nie że od każdego chciał po 100 zł. Jednakże w tym zakresie zeznania pokrzywdzonych są praktycznie jednolite, a rozbieżność w wyjaśnieniach oskarżonego, w ocenie sądu mogła wynikać, ze stanu nietrzeźwości w jakim się wówczas znajdował, a nie z chęci składania niewiarygodnych wyjaśnień.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych, również nie była przedmiotem zarzutów stron oraz nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd nie odmówił im wiarygodności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

-----------------

BRAK

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo rozboju jest kwalifikowaną postacią kradzieży, gdyż istotą tego czynu jest nadal dokonanie zaboru cudzej rzeczy ruchomej w celu jej przywłaszczenia. Jednakże środkiem, który ma sprawcy umożliwić dokonanie kradzieży, jest uprzednie użycie przez niego jednej z rozbójniczych czynności wykonawczych, w tym przypadku groźby użycia przemocy, jak równię samo użycie przemocy wobec pokrzywdzonych. Tym samym, żądanie wydania po 100 zł od każdego z pokrzywdzonych pod groźbą ich pobicia, bez wątpienia realizuje znamiona występku z art.280§1kk, zwłaszcza że później K. M. wraz z drugim sprawcą, groźbę tę zrealizował. Do wydania mienia jednak nie doszło na skutek oporu pokrzywdzonych, jak i ucieczki z miejsca zdarzenia sprawców po interwencji funkcjonariuszy Straży Miejskiej w L.. Należy w tym miejscu podnieś, że fakt, że żądanie wydania mienia było wypowiedziane przez oskarżonego raz w trakcie całego zdarzenia, nie oznacza, że do usiłowania rozboju nie doszło. Ustawodawca nie wymaga ponawiania żądania, jest to jedynie sposób działania sprawcy w tym konkretnym stanie faktycznym i ma co najwyżej wpływ na wymiar kary, a nie na realizację w/w znamion.

Poza tym, jeśli środki rozbójnicze spowodują ponadto u pokrzywdzonego uszczerbek na zdrowiu, konieczne jest zastosowanie kwalifikacji kumulatywnej z przepisem określającym rodzaj tego uszczerbku (wyr. SA we Wrocławiu z 21.6.2007 r., II AKa 150/07, KZS 2007, Nr 9, poz. 60; post. SN z 14.2.2007 r., II KK 136/06, OSNwSK 2007, Nr 1, poz. 414). Dlatego też wobec obrażeń jakie doznał A. J., sąd przyjął, że swoim działaniem K. M. zrealizował również znamiona występku z art.157§1kk.

W ocenie sądu, nie ma także wątpliwości, że obaj sprawcy, tj. oskarżony oraz drugi nieustalony mężczyzna działali wspólnie i w porozumieniu. Jedną z postaci współsprawstwa, jest tzw. współsprawstwo właściwe. Jego cechą jest to, że każdy ze współdziałających wypełnia tylko część znamion czynu zabronionego, jednak łącznie ich zachowania stanowi na tyle pełne wyczerpanie ustawowego opisu czynu określonego typu przestępstwa, że pozwala to na postawienie wszystkim współdziałającym zarzutu co najmniej usiłowania albo dokonania przestępstwa. Przy czym, przy współsprawstwie właściwym udział poszczególnych współsprawców w realizacji znamion wspólnie popełnionego przestępstwa nie musi być równy i dlatego dla powyższych ustaleń nie ma znaczenia, że żądanie wydania pieniędzy wypowiedział tylko K. M..

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---------------

---------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------------------------

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

----------------

-----------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-----------------------------------------------------------

1.6.  Umorzenie postępowania

----------------

----------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-------------------------------------------------

1.7.  Uniewinnienie

-----------------

-------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------------------------------

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

1

1

Rozbój należy do przestępstw przeciwko mieniu o najwyższym stopniu społecznej szkodliwości, co wynika z faktu, że jest to przestępstwo z grupy rozbójniczych przestępstw przeciwko mieniu. Niemniej jednaj uwzględniając okoliczności łagodzące, sąd orzekł wobec oskarżonego najmniejszy ustawowy wymiar kary, czyli 2 lata pozbawienia wolności. K. M. nie był dotychczas karany, przed tymczasowym aresztowana prowadził ustabilizowany tryb życia, miał stałą prace, kontynuował naukę (k.320-323). Poza tym, zdaniem sądu, szczerze przeprosił pokrzywdzonych, wyraził skruchę, co dowodzi, że przedmiotowe naruszenie norm karnych miało charakter jednorazowy i oskarżony nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem. Taki wniosek potwierdza również fakt, że jeszcze przed wniesieniem aktu oskarżenia, szkoda na rzecz spółki zarządzającej Centrum (...) w L. została w całości pokryta. Także w niniejszej sprawie pokrzywdzeni nie wnosili żadnych roszczeń wobec oskarżonego.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

2

2

Wobec orzeczenia kary pozbawienia wolności, na jej poczet sąd zaliczył całkowity okres tymczasowego aresztowania oskarżonego, co jest rozstrzygnięciem obligatoryjnym.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Odnosząc się do wniosku obrońcy, sąd nie przyjął, że mamy tutaj do czynienia z wypadkiem mniejszej wagi. Wprawdzie ustawodawca nie przewidział definicji wypadku mniejszej wagi. Należy go jednak określić jako uprzywilejowaną postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzującą się przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych (por. wyrok SN z 9.10.1996 r., V KKN 79/96, OSNKW 1997/3–4, poz. 27; uchwała SN (7) z 15.07.1971 r.). Za wypadek mniejszej wagi uznaje się więc te odmiany czynów typu podstawowego, w których stopień społecznej szkodliwości oraz wina sprawcy są znacznie niższe niż w przypadku typu podstawowego, a nie są jeszcze subminimalne, jak w razie znikomości tych znamion, zupełnie odejmującej czynowi charakter przestępczy. Wypadek mniejszej wagi jest stanem pośrednim między brakiem treści materialnej przestępstwa a stanem uznawanym za przestępstwo typu podstawowego (wyrok SA w Krakowie z 5.06.2002 r., II AKa 128/02 KZS 2002/6, poz. 16). Tym samym o przyjęciu wypadku mniejszej wagi decyduje zachowanie się i sposób działania oskarżonego, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej pokrzywdzonym. W niniejszej sprawie działanie K. M. było typowym rozbojem, gdzie głównym jego celem było wzbudzenie strachu u pokrzywdzonych, poprzez intensywne użyte środków przemocy, tj. uderzania z pięści G. M. oraz A. J., przewrócenie na ziemie, kopanie. Istotne jest również i to, że w wyniku ataku sprawców, A. J. stracił na krótki czas przytomność, miał rozciętą rękę. Obaj sprawcy odstąpili od swojego działania dopiero na skutek interwencji w/w funkcjonariuszy.

Z kolei dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia (niezwykle ważne są z jednej strony odcienie umyślności – premedytacja, dokładność w przygotowywaniu przestępstwa, upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, a z drugiej strony – przypadkowość, wpływ innej osoby, obawa przed skutkami odmowy działania itp.) oraz motywy i cel działania sprawcy (por. wyrok SA we Wrocławiu z 29.09.2010 r., II AKa 270/10, LEX nr 621279; wyrok SN z 4.04.1997 r., V KKN 6/97, Prok. i Pr.-wkł. 1997/10, poz. 7; wyrok SN z 9.10.1996 r., V KKN 79/96). Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do tego, że działanie oskarżonego nie był wcześniej zaplanowane. Jednak decydujące znaczenie ma tutaj fakt, że K. M. działał ze skarnie niskich pobudek, tj. z chęci jedynie wzbogacenia się kosztem pokrzywdzonych, doprowadzenia do bójki. Żaden z pokrzywdzonych nie prowokował sprawców do ataku, nie przejawiał także żadnej agresji wobec nich. Jedynie chęć „zaczepki” motywowała działanie oskarżonego i nie zwracał uwagi na to, że tym działaniem wywołuje nie tylko strach u pokrzywdzonych ale także co najmniej naruszył ich nietykalność cielesna.

Okoliczności na które powoływała się obrona, takie jak młody wiek oskarżonego, jego uprzednia niekaralność, ustabilizowany tryb życia, przeproszenie pokrzywdzonych, to mają wpływ na wymiar kary, a nie na przyjęcie wypadku mniejszej wagi.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Wobec wydania wyroku skazującego, K. M. został obciążony kosztami sądowymi, które po zsumowaniu wyniosły 460 zł, w tym 300 zł to opłata. W ocenie sądu nie zachodzą żadnej szczególne okoliczności, które uzasadniały skorzystanie z instytucji zwolnienia oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Przed tymczasowym aresztowaniem miał on stałą pracę, a więc i stały dochód.

1Podpis