Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 243/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk oraz art 272 kk, art. 273 kk i art. 233 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona J. M. (1) vel K. była przysposobionym dzieckiem A. K. i M. N.. A. K. związek małżeński z M. N. zawarł po śmierci swojej pierwszej żony — K. z domu Ś.. W dniu 10 listopada 1949r. aktem przysposobienia sporządzonym przed notariuszem P. L. za nr rep. (...), zatwierdzonym następnie przez Sąd Grodzki w Ł. w sprawie NS 4185/49, A. K. i jego żona M. przysposobili oni J. S., która od tego czasu nazywała się J. M. (1) vel K..

pismo Urzędu Miasta Ł. wraz z załącznikami

184 - 208

dokument parafialny

78

świadectwo zawarcia małżeństwa

108

świadectwo śmierci

109, 199

J. Ś. (1) - ojciec pierwszej żony A. K. K., który zmarł jako wdowiec w dniu 5 listopada 1937r, miał czworo dzieci: S., K., W. i J., z których w 1960 r., żyli syn i wnuczka - córka W..

S. Ś. w dniu 22 lutego 1938r. w Parafii pw. Podwyższenia Ś. w Ł. zgłaszał śmierć siostry — K. z domu Ś..

J. Ś. (2) zmarła 20 marca 1938r.

S. Ś. przeżył II Wojnę Światową, a po jej zakończeniu wyprowadził się z Ł..

W. Ś. zmarła w dniu 8 maja 1938r. Ze związku z J. W. miała syna J., który zmarł w 1926r. oraz M. M. (2) urodzona w roku 1927 i zmarłą w roku 2004 oraz W. urodzonego w roku 1928 r.

pismo kuratora

65

protokół z wyjaśnieniami A. kluki

67

dokumenty z parafii

74-76

świadectwo śmierci

106

świadectwo urodzenia

107

pismo Archiwum Państwowego wraz z załącznikami

136-174

zgłoszenie śmierci

199

akty urodzenia

200-201, 196

dokumenty parafialne

197, 202, 204-209

relacja ze sprawy

254

wydruk z systemu wyszukiwawczego Policji

283-297

wyciąg z ksiąg ludności gminy

218

sprawozdanie

224

Pod koniec XX wieku przyjechała do matki oskarżonej wnuczka J. Ś. (3), M. K. (1), mieszkająca w W., pytając, czy planują podjęcie jakichś działań w celu odzyskania nieruchomości przy ul. (...). Oskarżona wiedziała, że M. K. (1) miała dwóch synów, którzy mieszkają w W.. Oskarżona opowiadała także A. P., że J. Ś. (1) miał cztery córki i prawdopodobnie również syna.

wyjaśnienia oskarżonej

k. 72-75

zeznania świadka A. P.

k 336-337, 373-376

W dniu 3 grudnia 2012r. adwokat B. O. (1) wniósł do Sądu Rejonowego dla Łodzi — Ś. w Ł. III Wydziału Cywilnego w imieniu swojej mocodawczyni — J. K. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po J. Ś. (1) oraz jego spadkobiercach. Zgodnie z twierdzeniami zawartymi we wniosku, J. Ś. (1) zmarł jako wdowiec w dniu 5 listopada 1937r., a cały spadek po nim nabyła z mocy ustawy jego jedyna córka — K. K. (3), która z kolei zmarła bezdzietnie w dniu 21 lutego 1938r., a jej jedynym ustawowym spadkobiercą był mąż — A. K.. Z kolei A. K. (jak podano we wniosku) zmarł w dniu I lutego 1966r., zaś jego spadek przypadł z mocy ustawy w połowie córce — J. K., w połowie zaś jego drugiej żonie — M. K. (2). M. K. (2) zmarła 14 listopada 2007r., pozostawiając jako jedyną spadkobierczynię ustawową — córkę J. K..

Do wniosku załączono m.in. sporządzony w formie aktu notarialnego z dnia 31 sierpnia 2011r. protokół dziedziczenia po zmarłej M. K. (2), z treści którego wynikało, iż J. K. złożyła przed notariuszem zapewnienie, iż jej matka w chwili śmierci była wdową i nie posiadała innych dzieci, w związku z czym stająca do aktu jest jej jedyna spadkobierczynią. W wyniku złożenia zapewnienia tej treści, notariusz sporządził akt poświadczenia dziedziczenia, w którym wskazał, iż spadek po zmarłej M. K. (2) nabyła wprost na podstawie ustawy J. K..

protokół oględzin akt III Ns 1739/12 wraz z kserokopią kart

k. 1-19

W dniu 26 marca 2013r. na rozprawie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku oskarżona J. K. po pouczeniu o odpowiedzialności karnej za składanie nieprawdziwych zeznań złożyła zapewnienie spadkowe. W zapewnieniu tym podała m.in., iż J. Ś. (1) miał tylko jedną córkę — K. M. oraz że w skład masy spadkowej po J. Ś. (1) nie wchodzą nieruchomości.

protokół rozprawy

k. 14-15

W dniu 28 marca 2013r. sąd wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, zgodnie z którym spadek po J. Ś. (1) nabyła w drodze dziedziczenia ustawowego (na podstawie art. 745 Kodeksu N.) córka K. M. velKluka, po której spadek nabył mąż — A. K., zaś po nim spadek po 1/2 części nabyły: żona M. K. (2) i córka J. K..

k. 17, 71

J. Ś. (1) był m.in. właścicielem nieruchomości położonej w Ł., przy ul. (...). Dla nieruchomości tej prowadzono pierwotnie zbiór dokumentów rep. hip 601. Na mocy postanowienia Sądu Powiatowego dla m. Łodzi V Wydziału Cywilnego z dnia 28 grudnia 1960r. (sygn. NS I 1922/60), rzeczona nieruchomość przeszła na rzecz Skarbu Państwa w wyniku zasiedzenia. Następnie, decyzją Wojewody (...) z dnia 28 marca 1996r. (GG.V. (...)) przekazano ją do majątku Gminy Miejskiej Ł.. Dla wskazanej nieruchomości założono Księgę Wieczystą Nr (...), w której jako jedynego właściciela ujawniono Gminę Ł..

zaświadczenie

k 64

protokół oględzin akt NS I 1922/60 wraz z kserokopią kart

60-69

decyzja Urzędu Wojewódzkiego

k 53

karta inwentaryzacyjna

54

protokół oględzin Rep. hip Nr 601 wraz z kopią kart

79

zeznania świadka L. L.

k 273 odw.-274, 133-134 akt sądowych

Z aktami sprawy sygn. NS I 1922/60, w tym z ustaleniami kuratora odnoście dzieci J. Ś. (3) i z protokołem rozprawy, w toku której zeznania m.in. na temat czwórki dzieci J. Ś. (3) składał A. K. zapoznali się pełnomocnicy oskarżonej m.in: adwokat B. O. (1), który wykonał fotografię akt w dniu 10 września 2015r., A. P., który otrzymał kserokopie akt w dniu 27 października 2015r., oraz adw. L. B., który otrzymał kserokopie akt w dniu 15 kwietnia 2016r.

protokół oględzin akt NS I 1922/60 wraz z kserokopią kart

60-69

wnioski i pełnomocnictwa

k. 387, 388, 392, 393-394, 397, 399, 400, 401

odpis pełnomocnictwa dla B. O. z dnia 25.11.2013r

70

W archiwum znajduje się dokument zatytułowany (...) sporządzony w roku 1940, z którego wynika, że po śmierci J. Ś. (1) własność nieruchomości przy ul. (...) tylko w 1/16 przysługuje A. K., zaś w pozostałych 15/16 — S. Ś. (synowi J. Ś. (3)) oraz M. W. (córce W. z domu Ś.)

"sprawozdanie"

k. 224

W dniu 25 września 2015r. A. P., działając w imieniu J. K. złożył w Urzędzie Miasta Ł. pismo, w którym zażądał wydania jego mocodawczyni nieruchomości położonej przy ul. (...).

wniosek

tom osobowy J. M. vel K., k. 92

Następnie, w dniu 2 października 2015r. A. P. złożył w Sądzie Rejonowym dla Łodzi — Ś. w Ł. jako pełnomocnik J. K. wniosek o wznowienie postępowania w sprawie V NS 1 1922/60 i uchylenie zapadłego w jego wyniku postanowienia o zasiedzeniu przez Skarb Państwa nieruchomości przy ul. (...). Jednocześnie wnioskodawca wniósł o zabezpieczenie roszczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania przez Gminę M. Ł. spornej nieruchomości. W uzasadnieniu wniosku, jego autor podał m.in. niezgodnie z prawdą, że nieruchomość przy ul. (...) została przez J. Ś. (1) darowana córce — K. K. (3), po której nabył ją jej mąż — A.. Zarzutem, który miał stanowić podstawę do wznowienia postępowania była nieważność postępowania spowodowana pobawieniem strony możności obrony swoich praw. W uzasadnieniu wniosku wskazano ponadto, że J. K. dopiero we wrześniu 2015r. dowiedziała się o zasiedzeniu nieruchomości przy Składowej 32, wobec czego zachowała 3 — miesięczny termin do złożenia niniejszego wniosku. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą III NS 1712/15.

Do wniosku załączono odpis postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku po J. Ś. (1) (III NS 1739/12).

W dniu 15 kwietnia 2016r. do akt sprawy wpłynęło pełnomocnictwo udzielone przez J. K. dla adwokata L. B. do reprezentowania jej w tej sprawie. W dniu 10 maja 2016r. adwokat L. B. złożył do akt sprawy pismo procesowe, w którym podtrzymał pierwotny wniosek o wznowienie postępowania, zaś w uzasadnieniu wskazał m.in. na fakt, że J. Ś. (1) miał inne dzieci poza K..

W dniu 11 lipca 2016r. adw. L. B. złożył do akt sprawy kolejne pismo procesowe, w którym odnosił się do zarzutów wysuniętych przez pełnomocnika Miasta Ł.. W treści tegoż pisma jego autor ponownie wskazał na fakt, iż J. Ś. (1) posiadał więcej dzieci (k. 744)

W toku rozprawy w dniu 25 lipca 2016r., w której brała udział J. K., a także adw. L. B. i A. P., zeznania złożyła świadek M. K. (3), która podała m.in., że J. Ś. (1) miał czworo dzieci.

protokół oględzin akt III Ns 1712/15 wraz z kserokopią kart wniosku

k. 687-925

protokół rozprawy z zeznaniami M. K. (3)

k 760

W dniu 12 października 2016r. pełnomocnik Gminy M. Ł. złożył do akt sprawy pozyskane wcześniej z Prokuratury Okręgowej w Łodzi kserokopie dokumentów, z których jednoznacznie wynikało, że J. K. już co najmniej w roku 2014 wiedziała o zasiedzeniu nieruchomości przy Składowej 32.

W toku przeszukania pomieszczeń firmy (...) Sp. z o.o.”, które przeprowadzono w dniu 21 stycznia 2014r. znaleziono oryginał pisma sporządzonego odręcznie z datą 17 stycznia 2014r., będącego wnioskiem o wznowienie postępowania V NS 1 1922/60. Przeprowadzone przez biegłego grafologa badanie rzeczonego pisma wykazało, że jego autorką jest J. K.. . Z pisma tego jednoznacznie wynika, iż oskarżona co najmniej w dniu przeprowadzenia przeszukania w firmie (...) Sp. z o.o.” J. K. wiedziała o istnieniu postępowania, w wyniku którego orzeczono o zasiedzeniu nieruchomości przy ul. (...).

pismo (...) z załącznikami

k. 776 — 780

dokumenty ujawnione podczas przeszukania

k. 302,

protokół oględzin akt Prokuratury wraz z kopią kart

346 - 366

opinia biegłego B. A.

k 926-933

Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016r. Sąd na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 kpc postępowanie w sprawie III NS 1712/15 zawiesił

k 809

Wartość nieruchomości położonej przy ul. (...) wynosiła 577.000zł.

opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

k. 435 - 504

J. K. nie była dotychczas karana.

dane o karalności

117 t. osobowy

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka L. L.

Brak podstaw do odmówienia im wiary. Świadek zeznawała w sposób konsekwentny, logiczny i spójny, zgodny z innymi dowodami w sprawie, w szczególności z dowodami z dokumentów. Sąd nie znajduje przesłanek do ich zanegowania.

zeznania świadka A. P.

Generalnie w zakresie istotnym dla rozpoznawanego zarzutu sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Świadek zeznawał w sposób logiczny i spójny, zgodny z innymi dowodami w sprawie, w szczególności z wyjaśnieniami samej oskarżonej, która przyznawała wiele okoliczności, jak choćby fakt, że krewna -- wnuczka Ś., kontaktowała się z jej rodziną w sprawie ewentualnego ubiegania się o nieruchomość przy ul. (...). Dlatego Sąd nie znajduje przesłanek do zanegowania zeznań świadka. Również w tym zakresie, w którym świadek podawał, iż oskarżona miała wiedzę, że J. Ś. (3) miał cztery córki i syna.

protokół rozprawy z zeznaniami M. K. (3)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Świadek zeznawała w sposób logiczny i spójny, zgodny z innymi dowodami w sprawie. Podkreślić należy, iż skoro M. K. miała wiedzę o innych, poza K., dzieciach J. Ś. (3), to taką wiedzę posiadała także J. K..

wyjaśnienia oskarżonej

Sąd dał wiarę oskarżonej, w tej części, w której podawała, że wnuczka Ś. M. K. (1) miała kontakt z jej matką w sprawie ubiegania się o nieruchomość przy ul. (...). Podkreślić należy, iż opisanie tej okoliczności najdobitniej świadczy, że oskarżona doskonale wiedziała, że J. Ś. (3) miał inne dzieci poza pierwszą żoną ojca oskarżonej. Dlatego sąd nie dał wiary pozostałym twierdzeniom oskarżonej, która nie przyznawała się do winy i twierdziła, że nie wiedziała, czy J. Ś. (1) miał inne dzieci. Tym wyjaśnieniom przeczy nie tylko opisywana powyżej okoliczność, ale jak już wskazywano zeznania świadka A. P., a także zeznania świadek L. L. i dowód w postaci pełnomocnictwa z listopada 2013r. dla adw. O., z których wynikało, iż wiedzę taką oskarżona posiadała z akt postępowania o stwierdzenie zasiedzenia tej nieruchomości, były tam bowiem zeznania jej ojca oraz ustalenia kuratora w tym przedmiocie.

Dlatego Sąd jako niewiarygodne potraktował twierdzenia oskarżonej, że nie wiedziała, iż toczyła się sprawa o zasiedzenie nieruchomości przy ul. (...). Przeczy temu ujawnione przez prokuraturę w wyniku przeszukania pomieszczeń firmy (...) Sp. z o.o.”, które przeprowadzono w dniu 21 stycznia 2014r., pismo sporządzone z datą 17 stycznia 2014r., będące wnioskiem o wznowienie postępowania V NS 1 1922/60. Zgodnie z opinią biegłego grafologa pismo to sporządziła J. K.. A zatem oskarżona co najmniej w dniu przeprowadzenia przeszukania w firmie (...) Sp. z o.o.” J. K. wiedziała o istnieniu postępowania, w wyniku którego orzeczono o zasiedzeniu nieruchomości przy ul. (...).

Sąd nie dał także wiary oskarżonej, że nieruchomość przy ul (...) została przez J. Ś. (3) podarowana jej ojcu i jego pierwszej żonie w prezencie ślubnym. Nie potwierdza tej okoliczności żaden dokument. Wręcz przeciwnie w archiwum znajduje się dokument zatytułowany (...) sporządzony w roku 1940, z którego wynika, że po śmierci J. Ś. (1) własność nieruchomości przy ul. (...) tylko w 1/16 przysługuje A. K., zaś w pozostałych 15/16 — S. Ś. (synowi J. Ś. (3)) oraz M. W. (córce W. z domu Ś.. Podkreślić także należy, iż gdyby rzeczywiście taka darowizna miała miejsce, to wnuczka J. Ś. (3) M. K. (1) nie przyjeżdżałaby z W. do domu K., by dowiadywać się w sprawie ewentualnego odzyskania taj kamienicy, bo nie dotyczyłoby to jej.

opinia biegłego B. A.

opinia biegłego z zakresu wyceny nieruchomości

Opinie wydane przez specjalistów w danej dziedzinie, są pełne, jasne, a ich rzetelność i wynikające z nich wnioski nie budzą wątpliwości.

dokumenty

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił także w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do ich zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy i nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd dał wiarę zeznaniom pozostałych przesłuchanych świadków jednak pominął je przy ustalaniu stanu faktycznego, gdyż nic do sprawy nie wniosły.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona J. K. niewątpliwie działała w celu osiągniecia korzyści majątkowej i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru składając najpierw wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po J. Ś. (1), które to postanowienie było jej niezbędne do złożenia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie V Ns I 1922/60 Sądu Powiatowego dla m. Łodzi zakończonej postanowieniem z dnia 28 grudnia 1960r. stwierdzającym, że nieruchomość położona w Ł. przy ul. (...) i stanowiąca własność J. Ś. (1) przeszła na własność Skarbu Państwa w drodze zasiedzenia, usiłowała tym samym wprowadzić sąd orzekający w sprawie tegoż wniosku w ramach postepowania III Ns 1712/15 w błąd co do tego, iż jest jedyną spadkobierczynią J. Ś. (1), a także co do tego, że nieruchomość przy ul. (...) została przez J. Ś. (1) darowana K. M. vel K. z domu Ś.. Gdyby działania oskarżonej okazały się skuteczne, to doprowadziłaby do wydania przez sąd orzeczenia o uchyleniu postanowienia z dnia 28 grudnia 1960r. o sygnaturze V Ns I 1922/60, czego skutkiem byłoby niekorzystne rozporządzenie mieniem stanowiącym własność Gminy M. Ł. w postaci udziału ¾ we własności nieruchomości położonej przy ul. (...) o wartości 432 750,00 zł, które to udziały stałyby się jej własnością, a tym samym osiągnęłaby korzyść majątkową o znacznej wartości. Celu nie osiągnęła ze względu na zawieszenie przez sąd postepowania w sprawie II Ns 1712/15 postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016r.

Dążąc do uzyskania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J. Ś. (1) na rozprawie składając fałszywe zapewnienie spadkowe wprowadziła sąd w błąd co do tego, iż J. Ś. (1) miał tylko jedno dziecko – córkę K., która była pierwszą żoną ojca wnioskodawczyni, podczas gdy w rzeczywistości J. Ś. (1) posiadał w chwili śmierci czworo dzieci, o czym oskarżona wiedziała. Przed złożeniem tego zapewnienia oskarżona była pouczoną o odpowiedzialności karnej za składanie nieprawdziwych zeznań. Takim działaniem oskarżona wyłudziła sądu poświadczenie nieprawdy w postaci orzeczenia wydanego w dniu 28 marca 2013r. stwierdzającego, że spadek po J. Ś. (1) nabyła w całości na podstawie art. 745 Kodeksu N. jego córka – K. K. (3), po której z kolei spadek nabył jej mąż – A. K., po nim zaś – w połowie żona M. K. (2), w połowie zaś córka – J. M. (1) vl K..

W tym miejscu wskazać należy, iż samo złożenie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, w którym pełnomocnik wskazał nieprawdziwe okoliczności nie jest penalizowane, dopiero złożenie powyżej wskazanego fałszywego zapewnienia spadkowego było podstawą do wydania poświadczającej nieprawdę decyzji sądu, dlatego jako datę początkową przestępstwa sad przyjął datę złożenia tegoż zapewnienia. Ponadto stwierdzić należy, iż oskarżona nie mogła działać do września 2018r., jak wskazał w akcie oskarżenia prokurator, skoro postępowanie zostało przez sąd zawieszone już w dniu 7 grudnia 2016r.

Powyżej opisanymi zrachowaniami oskarżona wypełniła dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk oraz art 272 kk, art. 273 kk i art. 233 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art 12 kk. Sąd z uwagi na to, iż przepisy w czasie popełnienia przestępstwa były dla oskarżonej korzystniejsze zastosował art. 4 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

1.

I

Na niekorzyść przemawiał wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się m.in. w nagminności przestępstw przeciwko mieniu na terenie całego kraju, wypełnienie jednym czynem wielu przepisów, wysoką wartość mienia, które usiłowała wyłudzić oskarżona.

Na korzyść sąd zaliczył prowadzenie przez oskarżoną przez wiele lat ustabilizowanego trybu życia i dotychczasową niekaralność.

Wymierzona na podstawie art. 33 § 2 kk kara grzywny w ocenie Sądu dodatkowo będzie spełniać cele wychowawcze wobec oskarżonej i pomoże jej zrozumieć niewłaściwość postępowania oraz nieopłacalność popełniania przestępstw.

Wymierzona oskarżonej ilość stawek jest adekwatna do stopnia winy i nie nosi znamion zbyt małej dolegliwości. Ustalając wysokość jednej stawki Sąd wziął pod uwagę niskie dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, brak majątku.

J. K.

2.

I

Sąd w oparciu o art. 69 § 1 kk , art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności oskarżonej zawiesił na 2 lata próby. Sąd uznał, iż zastosowanie w stosunku do oskarżonej kary izolacyjnej byłoby niecelowe z punktu widzenia indywidualnej prewencji karnej. Zdaniem sądu uzasadnione jest przekonanie, iż pomimo niewykonania orzeczonej kary oskarżona będzie w przyszłości przestrzegać porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

J. K.

3

I

Dla kontroli, czy szansa dana przez Sąd jest przez oskarżoną prawidłowo wykorzystana Sąd zobowiązał oskarżoną do informowania kuratora sadowego, co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

O wynagrodzeniu obrońcy oskarżonej adw. A. Z., która złożyła wymagany wniosek, orzeczono na podstawie § 4 ust. 1, § 17 ust. 2 pkt 5, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. poz. 1714 ) zasądzając od Skarbu Państwa kwotę 885,60 zł z tytułu obrony z urzędu oskarżonej, uwzględniając charakter sprawy i ilość terminów.

5.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sad zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niej zbyt uciążliwe ze względu na niskie dochody i brak majątku.

7.  Podpis