Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 523/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

E. C.

w okresie od bliżej nieustalonej daty dziennej do dnia 26 lipca 2020 r. na terenie m. P. i E., okręgu (...), wspólnie i w porozumieniu wprowadzali na rynek produkty pochodzenia zwierzęcego w sposób niezgodny z rodzajem działalności gospodarczej określonej dla danego podmiotu w rejestrze prowadzonym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w P., poprzez sprzedaż za pośrednictwem ogłoszeń na portalu piszanin.pl oraz na targowisku miejskim w E. przetworów mięsnych niewiadomego pochodzenia,

K. C.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- Powiatowy Lekarz Weterynarii w P. otrzymał zawiadomienie z Państwowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w P., iż anonimowa osoba zakupiła produkty pochodzenia zwierzęcego (wyroby wędliniarskie) przez Internet z ogłoszenia na portalu lokalnym „P..pl”. Według kupującego produkty okazały się być złej jakości.

- Anonimowy wniosek do Państwowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w P. wpłynął w dniu 19 marca 2020 r.

- W świetle zamieszczonego ogłoszenia oferta dotyczyła sprzedaży wędlin tradycyjnych, wyprodukowanych na zamówienie. Ponadto, podany został numer kontaktowy (...). Dowóz zamówionych wędlin na miejsce odbywał się samochodem osobowym.

- Numer telefonu podany w ogłoszeniu, tj. 515 – 447 – 146 pochodził z sieci (...) S.A. i zarejestrowany był na oskarżoną K. C..

- Na portalu ogłoszeniowym „P..pl” w dniu 26 marca 2020 r. ponownie pojawiło się ogłoszenie z zaproszeniem do zakupu „świeżutkiej, pachnącej prosto z wędzarki wędlinki wszystko po 30 zł za kg, tj. szynka, schab, baleron, jedynie polędwiczka za 40 zł za kg.” Ponownie do kontaktu podany był numer (...).

- Przedmiotowe ogłoszenie na lokalnym portalu Internetowym zamieścili działający wspólnie i w porozumieniu oskarżeni małżonkowie E. C. i K. C..

- Powiatowy Lekarz Weterynarii w P. w dniu 03 sierpnia 2020 r. otrzymał zawiadomienie z Państwowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w E., iż E. C. sprzedawał na T. Miejskiej w E. przetwory mięsne niewiadomego pochodzenia.

- E. C. jak i jego małżonka K. C. nie byli zarejestrowani jako producenci i sprzedawcy wyrobów wędliniarskich w rejestrze Powiatowego Lekarza Weterynarii w P..

- W dniu 26 lipca 2020 r. upoważnieni przedstawiciele Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w E. w obecności przedstawiciela Komendy Powiatowej Policji w E. przeprowadzili kontrolę sanitarną ruchomego obiektu sprzedaży środków spożywczych należącego do oskarżonego E. C.. Stoisko sprzedaży nieopakowanych przetworów mięsnych wędzonych oraz przetworów tłuszczowych zwierzęcych (smalcu) w opakowaniach jednostkowych – stanowił samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...).

- Swoje stanowisko (stolik z lodówką turystyczną) obok prowadziła również oskarżona K. C.. Było to stanowisko łączone. Oskarżeni prowadzili sprzedaż wspólnie i w porozumieniu.

- Oskarżeni w trakcie prowadzonej kontroli zachowywali się w sposób nerwowy, unikali odpowiedzi na zadawane im pytania, próbowali zamknąć stoiska i odjechać z miejsca kontroli. Kontrolujące uniemożliwiły oskarżonemu odjechanie pojazdem F. (...) z miejsca zdarzenia. Ostatecznie oskarżeni nie uczestniczyli w dalszym przebiegu kontroli i pieszo oddalili się z T. Miejskiej w E..

- W trakcie kontroli sporządzono dokumentację fotograficzną oraz wagą (pochodzącą z kontrolowanego samochodu) zważono produkty mięsne znajdujące się w bagażniku z podziałem na asortymenty: kiełbasa królewska 8,5 kg, kiełbasa jałowcowa 7,1 kg, schab wędzony 4,658 kg, szynka wędzona 7,43 kg, boczek wędzony 4,582 kg, smalcu sześć opakowań po 0,2 kg.

- Oskarżeni wędzili mięso na terenie swojej posesji, w warunkach domowych.

- Oskarżeni małżonkowie E. K. i K. C. (1) jako osoby fizyczne nie prowadzące żadnego przedsiębiorstwa nie spełniali warunków, aby ubiegać się o wpis do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Powiatowego Lekarza Weterynarii dotyczącego zakładów umieszczających na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego. Wytwarzali bowiem wędliny w warunkach domowych wykorzystując surowe mięso nabyte wcześniej z nieustalonego jednoznacznie miejsca, prawdopodobnie z lokalnych supermarketów.

- Oskarżony E. C. w chwili orzekania miał 40 lat. Był obywatelem polskim, o wykształceniu zawodowym. Był żonaty i posiadał na swoim utrzymaniu pięcioro dzieci. Był bezrobotny , bez prawa do zasiłku, utrzymujący się z prac dorywczych. Był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie.

Zeznania świadków:

a. M. W.

b. B. K.

c. R. M.

d. J. C. (1)

e. J. C. (2)

f. Dane oskarżonego E. C.

g. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w P.

h. Dane z (...) S.A.

i. Kopia dokumentacji Państwowego Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego w E. wraz z dokumentacją fotograficzną

j. Karta K. E.E. C.

k. Wydruk z bazy PESEL E.E. C.

l. Protokół przeszukania

m. Protokół oględzin miejsca wraz z materiałem poglądowym

n. Protokół zaznajomienia z materiałami dochodzenia

o. Dane osobopoznawcze E.E. C.

k. 38v., k. 175v. – 176;

k. 38v., k. 176;

k. 119v., k. 176 – 176v.;

k. 86v. – 87, k. 176v. – 177;

k. 56v., k. 177;

k. 132, k. 174v.;

k. 1 – 3, 28 – 29, 61;

k. 16 – 17;

k. 43 – 49;

k. 149 – 149v., k. 192 – 192v.;

k. 68 – 70;

k. 84 – 85;

k. 89 – 91, k. 97 – 110;

k. 117;

k. 122;

- Anonimowy wniosek do Państwowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w P. wpłynął w dniu 19 marca 2020 r.

- Numer telefonu podany w ogłoszeniu, tj. 515 – 447 – 146 pochodził z sieci (...) S.A. i zarejestrowany był na oskarżoną K. C..

- Przedmiotowe ogłoszenie na lokalnym portalu Internetowym zamieścili działający wspólnie i w porozumieniu oskarżeni małżonkowie E. C. i K. C..

- E. C. jak i jego małżonka K. C. nie byli zarejestrowani jako producenci i sprzedawcy wyrobów wędliniarskich w rejestrze Powiatowego Lekarza Weterynarii w P..

- Swoje stanowisko (stolik z lodówką turystyczną) obok prowadziła również oskarżona K. C.. Było to stanowisko łączone. Oskarżeni prowadzili sprzedaż wspólnie i w porozumieniu.

- Oskarżeni wędzili mięso w dużych ilościach na terenie swojej posesji, w warunkach domowych.

- - Oskarżeni małżonkowie E. K. i K. C. (1) jako osoby fizyczne nie prowadzące żadnego przedsiębiorstwa nie spełniali warunków, aby ubiegać się o wpis do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Powiatowego Lekarza Weterynarii dotyczącego zakładów umieszczających na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego. Wytwarzali bowiem wędliny w warunkach domowych wykorzystując surowe mięso nabyte wcześniej z nieustalonego jednoznacznie miejsca, prawdopodobnie z lokalnych supermarketów.

- Oskarżona K. C. w chwili orzekania miała 44 lata. Była obywatelką polską, o wykształceniu zawodowym. Była mężatką i posiadała na swoim utrzymaniu pięcioro dzieci. Była bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Nie była w przeszłości karana sądownie.

Zeznania świadków:

a. M. W.

b. B. K.

c. R. M.

d. J. C. (1)

e. J. C. (2)

f. Dane oskarżonej K. C.

g. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w P.

h. Dane z (...) S.A.

i. Kopia dokumentacji Państwowego Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego w E. wraz z dokumentacją fotograficzną

j. Karta K. K. C.

k. Wydruk z bazy PESEL K. C.

l. Protokół przeszukania

m. Protokół oględzin miejsca wraz z materiałem poglądowym

n. Protokół zaznajomienia z materiałami dochodzenia

o. Dane osobopoznawcze K. C.

k. 38v., k. 175v. – 176;

k. 38v., k. 176;

k. 119v., k. 176 – 176v.;

k. 86v. – 87, k. 176v. – 177;

k. 56v., k. 177;

k. 132, k. 174v.;

k. 1 – 3, 28 – 29, 61;

k. 16 – 17;

k. 43 – 49;

k. 64, k. 183;

k. 65 – 67;

k. 84 – 85;

k. 89 – 91, k. 97 – 110;

k. 117;

k. 121;

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

E. C.

K. C.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- Oskarżony E. C. nigdy nie miał nic wspólnego z mięsem, nie handlował żadnym mięsem.

- Oskarżony bez żadnych dowodów zasiadał na ławie dla oskarżonych z żoną za to, że niby sprzedaje mięso.

- Oskarżony wyrobów mięsnych na rynku w E. nie oferował. Nie było zdarzenia, aby podeszły do niego panie z sanepidu. Osoby podeszły do jego żony i chciały dowód osobisty.

- Żona kupiła wtedy wędliny i kogoś częstowała. Oskarżony trzasnął maską i powiedział, że idziemy na zakupy.

- Klientka w E. pytała go skąd mają wędliny i oskarżony powiedział, że od brata, albowiem nie miał zamiaru „ wystawiać” człowieka, który mu wędliny sprzedał.

- Oskarżony nie wystawiał żadnych ogłoszeń na portalu piszanin dot. sprzedaży wędliny, nie umie pisać takich ogłoszeń.

a. Wyjaśnienia oskarżonego E. C.

k. 79, k. 174v. – 175;

- Oskarżona nie sprzedawała wędliny na T. Miejskiej w E..

- W ten dzień zakupiła większą ilość wędliny, bo miała piątkę dzieci.

- Nie oferowała do sprzedaży wędlin.

- Na portalu piszanin też nie oferowała do sprzedaży wędlin.

- Ten człowiek, od którego kupowali wędliny zapytał ją, czy nie mogłaby użyczyć mu numeru telefonu. Pożyczyła mu telefon i on zamieścił to ogłoszenie. Powiedział, że jak będzie miał więcej klientów to będzie jej taniej sprzedawał wędliny.

a. Wyjaśnienia oskarżonej K. C.

k. 113v. – 114, k. 175;

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków (pkt a – e)

pozostałe, poza - osobowe źródła dowodowe (pkt f - o)

Sąd dał wiarę wskazanym świadkom, albowiem nie dopatrzył się w ich zeznaniach z urzędu okoliczności tego rodzaju, że pozwalały poddać w wątpliwość złożone w sprawie zeznania. Świadkowie M. W. i B. K. swoje obserwacje poczynili w związku z wykonywanymi obowiązkami służbowymi (pełniąc przy tym, co istotne, zawód zaufania publicznego) i nie mieli żadnego interesu w tym, aby celowo podawać na niekorzyść akurat tych oskarżonych. Opisali przebieg kontroli z T. Miejskiej w E. ze swojej perspektywy. Podali to jedynie, co z przedmiotowej interwencji zdołali zaobserwować i zapamiętać. Z zeznań tych osób, wbrew twierdzeniom oskarżonych, wynikało wprost, że oskarżeni mieli przygotowane stoisko i handlowali na rynku w E. wędlinami swojego wyrobu. Wersję tę wzmocniły zeznania rodziców oskarżonego, tj. J. C. (1) i J. C. (2). Osoby te potwierdziły, że oskarżeni wędzili duże ilości mięsa w warunkach domowych i nim handlowali. Wersje świadków korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym pod postacią dokumentów. Numer telefonu podany do kontaktu w ogłoszeniu na portalu „piszanin.pl” o sprzedaży wyrobów wędliniarskich, w rzeczywistości zarejestrowany był na oskarżoną. R. M. wynajmował mieszkanie u oskarżonych oraz pomagał im w drobnych pracach przydomowych. Miał interes w tym, aby podawać na korzyść oskarżonych. Nie można też wykluczyć, że faktycznie nie widział jak oskarżeni wędzili swoje wędliny w warunkach domowych (mógł być wówczas nieobecny w domu lub też odbywało się to poza jego wiedzą, np. w porze nocnej).

Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dokumentom zarówno co do treści, jak i ich cech zewnętrznych. Nie były one kwestionowane przez strony w żadnym stadium postępowania. Zostały one bowiem sporządzone przez uprawnione organy lub osoby w ramach ich kompetencji i nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Stwierdzały to jedynie, co zostało w nich zawarte (zapisane). Okoliczności sprawy, wynikające z omawianych dokumentów, nie budziły zatem najmniejszych wątpliwości. Wątpliwości nie budziły również ustalone w sprawie dane osobo – poznawcze w stosunku do oskarżonych.

Zeznania świadków (pkt a – e)

pozostałe, poza - osobowe źródła dowodowe (pkt f - o)

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego E. C.

(pkt a )

Wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, a w szczególności z zeznaniami świadków: M. W., B. K., J. C. (1) i J. C. (2). Dając wiarę oskarżonemu Sąd jednocześnie zobligowany byłby odmówić wiarygodności zeznaniom wymienionych świadków. Ponadto, wersja oskarżonego sprzeczna była z ogłoszeniem na portalu P..pl i podanym tam numerem telefonu do kontaktu, a zarejestrowanym na oskarżoną K. C..

Jednocześnie wyjaśnienia oskarżonego w kontekście zgromadzonych przeciwdowodów były niewiarygodne i nie wytrzymywały krytyki.

Wyjaśnienia oskarżonej K. C.

(pkt a)

Wyjaśnienia oskarżonej były sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, a w szczególności z zeznaniami świadków: M. W., B. K., J. C. (1) i J. C. (2). Dając wiarę oskarżonej Sąd jednocześnie zobligowany byłby odmówić wiarygodności zeznaniom wymienionych świadków. Ponadto, wersja oskarżonej sprzeczna była z ogłoszeniem na portalu P..pl i podanym tam numerem telefonu do kontaktu, a zarejestrowanym na oskarżoną K. C..

Ponadto, wyjaśnienia oskarżonej w kontekście zgromadzonych przeciwdowodów były niewiarygodne i nie wytrzymywały krytyki.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.3. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.4. Uniewinnienie

E. C.

K. C.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności karnej wymaga ustalenia popełnienia przez sprawcę czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Ustalenie zaś, że czyn taki został popełniony polega na wykazaniu, że sprawca swoim zachowaniem wyczerpał wszystkie znamiona zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe zawarte w treści normy karnej, której naruszenie zostało mu zarzucone.

Oskarżonym E. C. i K. C. (1) zarzucono popełnienie przestępstwa z art. 25 pkt 4 ustawy z 16.12.2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. 2006, Nr 17, poz. 127) polegającego na tym, że w okresie od bliżej nieustalonej daty dziennej do dnia 26 lipca 2020 r. na terenie m. P. i E., okręgu (...), wspólnie i w porozumieniu wprowadzali na rynek produkty pochodzenia zwierzęcego w sposób niezgodny z rodzajem działalności gospodarczej określonej dla danego podmiotu w rejestrze prowadzonym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w P., poprzez sprzedaż za pośrednictwem ogłoszeń na portalu piszanin.pl oraz na targowisku miejskim w E. przetworów mięsnych niewiadomego pochodzenia.

Omawiane przestępstwo jest przestępstwem indywidualnym – jego sprawcą może być tylko podmiot figurujący w rejestrze prowadzonym przez powiatowego lekarza weterynarii; może być popełnione wyłącznie umyślnie, w obu postaciach zamiaru.

Z dowodów zgormadzonych w sprawie, jednoznacznie wynikało, że oskarżeni wprowadzali na rynek produkty pochodzenia zwierzęcego, wędliny własnego wyrobu. Oskarżeni nie prowadzili działalności gospodarczej, nie byli też wpisani do rejestrów prowadzonych przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w P. dotyczących podmiotów prowadzących działalność związaną z produkcją i sprzedażą wyrobów pochodzenia zwierzęcego.

Nie mniej, w świetle materiału dowodowego zachowanie oskarżonych nie może zostać zakwalifikowane jako czyn zabroniony ścigany przez ustawę karną. Według art. 25 pkt. 4 ustawy z 16.12.2005 r o produktach pochodzenia zwierzęcego karze podlega ten, kto wprowadza na rynek produkty pochodzenia zwierzęcego w sposób niezgodny z rodzajem działalności określonej dla danego podmiotu w rejestrze prowadzonym przez powiatowego lekarza weterynarii. Z brzmienia przepisu wynika, że odpowiedzialności podlegać może wyłącznie podmiot wpisany do jednego z rejestrów prowadzonych przez powiatowego lekarza weterynarii. Zgodnie z przepisami art. 4 rozporządzenia (WE) 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego z 29.04.2004 r. (Dz. Urz. U.E.nr 139 poz. 55) przedsiębiorstwa sektora spożywczego wprowadzają do obrotu produkty pochodzenia zwierzęcego wytwarzane we Wspólnocie wyłącznie w przypadku gdy zostały one przygotowane oraz poddane obróbce w zakładach spełniających określone wymogi w tym wymogi weterynaryjne. Przedsiębiorstwa takie podlegają wpisowi do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Powiatowego Lekarza Weterynarii dotyczącego zakładów umieszczających na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego. Oskarżeni małżonkowie E. K. i K. C. (1) jako osoby fizyczne nie prowadzące żadnego przedsiębiorstwa nie spełniali warunków aby o taki wpis się ubiegać. Wytwarzali wędliny w warunkach domowych wykorzystując surowe mięso nabyte wcześniej z nieustalonego miejsca, prawdopodobnie z lokalnych supermarketów. Oskarżeni nie będąc osobami wpisanymi do rejestru Powiatowego Lekarza Weterynarii nie mogli być podmiotem przestępstwa z art. 25 pkt. 4 ustawy z 16.12.2005 r o produktach pochodzenia zwierzęcego. W myśl art. 20 ustawy do rejestru wpisywane są zakłady, które są gospodarstwami, w których dokonywany jest ubój ewentualnie zakłady prowadzące sprzedaż bezpośrednią produktów pochodzenia zwierzęcego lub podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze.

Czynu oskarżonych nie można zakwalifikować jako przestępstwa z art. 96 ust. 1 ustawy z 25.08.2006 r o bezpieczeństwie żywności i żywienia, albowiem przepisów tej ustawy nie stosuje się do żywności pochodzenia zwierzęcego (art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zachowanie oskarżonych nie może być również zakwalifikowane jako wykroczenie z art. 118 § 2 kw. W myśl tego przepisu karze za wykroczenie podlega ten, kto wprowadza do obrotu mięso:

- bez wymaganego oznakowania lub świadectwa

- warunkowo zdatne do spożycia lub niezdatne do spożycia, wbrew określonemu sposobowi jego wykorzystania.

Jak widać z brzmienia przepisu karalne jest wprowadzanie do obrotu mięsa w określonych sytuacjach. Przepis nie wspomina o innych przetworzonych wyrobach mięsnych jak wędliny, którymi dysponowali oskarżeni. Definicje prawne mięsa oraz wyrobów mięsnych zostały zamieszczone w załączniku I do cytowanego wyżej rozporządzenia nr 853/2004.

Zdaniem sądu czyny oskarżonych mogą stanowić delikty określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy z 16.12.2005 r o produktach pochodzenia zwierzęcego. W myśl art. 27 ust. 1 kary pieniężne przewidziane w wymienionym wyżej przepisie wymierza, w drodze decyzji administracyjnej powiatowy lekarz weterynarii (delikt administracyjny).

W tej sytuacji sąd uniewinnił oskarżonych od stawianego im zarzutu stosownie do treści art. 414 § 1 kpk.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III i IV.

Sąd na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 roku poz. 1714) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. T. kwotę 588 złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem opłaty za wykonywaną z urzędu obronę oskarżonego E. C..

Zaś na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 roku poz. 1714) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. T. kwotę 588 złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem opłaty za wykonywaną z urzędu obronę oskarżonej K. C..

Kosztami procesu Sąd obciążył Skarb Państwa.

Powyższe rozstrzygnięcia wynikały wprost z przytoczonych przepisów prawa.

6. 1Podpis

II K 523/20

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE