Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 208/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w P.z (...)r., (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 415 § 2 pkt 1 k.p.k. przez pominięcie w opisie czynu przypisanego oskarżonemu istotnych elementów bliżej charakteryzujących „czyn zabroniony", którego miał dopuścić się W. P., a z którym miały być związane korzyści w postaci środków pieniężnych w wysokości (...) zł oraz - będącą konsekwencją powyższej obrazy przepisów postępowania - obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 1 § 1 k.k. i art. 115 § 1 k.k. poprzez skazanie oskarżonego za przestępstwo z art. 299 § 1 k.k. w sytuacji, gdy opis przypisanego mu czynu nie zawiera wszystkich znamion przestępstwa, a w szczególności z opisu przypisanego oskarżonemu czynu nie wynika opis tzw. przestępstwa bazowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut braku w opisie znamienia, co do przestępstwa kwalifikowanego z art. 299§1 k.k., będącego naruszeniem art. 413§1 pkt k.p.k. trzeba uznać, że nie jest zasadny.

Opis tego przestępstwa zaproponowany przez oskarżyciela publicznego i zaakceptowany przez sąd I instancji nie jest doskonały, ale nie jest na takim poziomie aby mówić, że nie spełnia zupełnie, w sposób choćby minimalny, standardu ustawowego.

Opis czynu zabronionego [przestępstwa] przypisanego danej osobie musi być jednoznaczny, tym samym nie może prowadzić do różnorodnych interpretacji, a więc skrajnych, biegunowych, z których jednocześnie dawałoby się wyartykułować co najmniej dwie wersje na dodatek pod względem prawnym wykluczające się.

Innymi słowy, taki nieprawidłowy opis w swoim brzmieniu, byłby przestępstwem, ale jednocześnie dawałoby się z niego wyinterpretować treść, która wskazywałaby, że do niego jednak nie doszło, albo doszło ale w istocie do przestępstw, które nie miałoby potwierdzenia w faktach w zdarzeniu historycznym, które było przedmiotem postępowania.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z sytuacją, która prowadziłaby do takich niejednoznaczności.

Czynność czasownikowa, w przypisanym czynie w postaci posiadania pieniędzy pochodzących z przestępstwa, została powiązana z tak zwanym przestępstwem bazowym w postaci ,,obrotu wyrobami tytoniowymi bez polskich znaków akcyzy”.

W k.k.s. nie ma definicji legalnej pojęcia obrotu, także takiej definicji nie znajdziemy w ustawie z 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym [Dz.U z 2019 r., poz. 864]. W polskim systemie prawnym, mając na względzie jego spójność, w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii w art. 4 pkt 34 znajduje się definicja pojęcia ,,wprowadzania do obrotu”, która według tej ustawy oznacza udostępnianie osobom trzecim odpłatnie lub nieodpłatnie środków odurzających itp. Z pewnością, na kanwie tej sprawy nie możemy interpretować, zastosowanego przez prokuratora i zaakceptowanego przez sąd I instancji, pojęcia obrotu jako: wszelkiego wpływy lub należności ze sprzedaży towarów lub usług (należności brutto) pomniejszonego o należny do zapłacenia podatek dochodowy, przy czym obrotem jest także kwota otrzymanych zadatków, zaliczek i przedpłat. W konsekwencji, należy sięgnąć do słownika języka polskiego, który także to pojęcie definiuje jako: skręcenie, wymiana, objazd, krążenie, cyrkulacja, wolta, obieg, przepływ, sprzedaż, wir, zwrot, handel, odbywanie się, porządek, zwieńczenie, proces, uskok, rozwój, półobrót, wirowanie, przesunięcie, skręt, tok, piruet, transakcja [pod. sądu II instancji], rotacja, ruch, młyniec, manewr, bieg. Tym samym należy uznać, jak zauważa sam apelujący, że pojęcie obrotu kryje w swojej treści: przemyt, zakup, sprzedaż, ale z pewnością nie jest to produkcja. Reasumując, trzeba wskazać, że ,,przepis art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. nie wymaga od sądu orzekającego tego, by dosłownie przytoczył w opisie czynu przypisanego oskarżonemu słowa zawarte w dyspozycji przepisu określającego wymagane dla bytu danego rodzaju przestępstwa znamiona, bo dla spełnienia zawartego w art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. wymogu wystarczy, aby znamiona te immamentnie zawierały się w tych wyrażeniach, które użył sąd opisując przypisane oskarżonemu zachowanie”- wyrok SN z dnia 21 listopada 2018 r., IV KK 253/18, LEX nr 2580187. Innymi słowy, sąd orzekający opisał czynność czasownikową przestępstwa bazowego w sposób ogólny, ale nie pozostawiający wątpliwości, że jest ona związana z czynem zabronionym, którego przedmiotem są wyroby tytoniowe bez znaków akcyzy. W efekcie, obojętne jest czy pod pojęciem obrotu, będzie kryć się przemyt, zakup albo sprzedaż, bowiem kluczowe jest, że każda z tych czynności odnosi się do wyrobów tytoniowych bez znaków akcyzy, co determinuje jednoznaczne i pewne przyjęcie, w kontekście ustawy z 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym oraz k.k.s., że mamy do czynienia z przestępstwem skarbowym, będącym owym przestępstwem bazowym, o którym mowa w art. 299§1 k.k., co znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym.

Zgodnie z treścią art. 413 § 2 k.p.k., nie jest konieczne w opisie czynu przypisanego sprawcy używanie słów określających poszczególne znamiona typu czynu zabronionego. Chodzi natomiast o to, aby opis czynu odpowiadał znaczeniu wszystkich znamion ustawowych konkretnego przestępstwa, wystarczającym jest więc posłużenie się takimi sformułowaniami, które w sposób niebudzący wątpliwości odpowiadają treści poszczególnych znamion przypisanego sprawcy czynu zabronionego wyrok SN z 4 października 2018 r., II KK 57/18, LEX nr 2572097.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego od popełniania przestępstwa z art. 299§1 k.k. i uchylenie pkt 4 przepadku zabezpieczonych pieniędzy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut nie zawiera argumentów skutecznie wskazujących na konieczność zmiany wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzutu popełnia przestępstwa z art. 299 §1 k.k.

3.2.

obraza przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez całkowicie dowolną ocenę dowodów i uznanie, że wszystkie środki pieniężne zabezpieczone u W. P. stanowią korzyść pochodzącą z czynu zabronionego, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na dokonanie takich ustaleń,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie zabezpieczonych pieniędzy [w kwocie(...)zł] w mieszkaniu, które wynajmuje oskarżony w P. przy ul (...) [prawidłowy adres to P., ul. (...)], co łączy się z oceną materiału dowodowego odnoszącego się do pochodzenia tych pieniędzy, trzeba uznać za niezasadny.

Oskarżony tłumacząc skąd pochodzą te pieniądze nie jest konsekwentny a więc osłabił swoją wiarygodność.

W toku pierwszego przesłuchania, w charakterze podejrzanego, które miało miejsce (...)r. [k. 92-93] wskazał, że są to jego oszczędności, jednocześnie zadeklarował, że jego dochód z prowadzonej dzielności gospodarczej szacuje na (...) tyś. zł. Jednocześnie wskazał, że posiadał kredyty opiewające na (...) zł, (...)zł oraz (...)zł, które spłacił ,, w tym roku” [(...)r.]. Podał nadto, że zabezpieczone pieniądze są jego oszczędnościami, a jednocześnie nie jest w stanie wykazać, w jaki sposób je zaoszczędził ani nie mógł wykazać, że odłożył jej legalnie. Zysk miał wyłącznie z prowadzonej działalności gospodarczej, a znaczącą część dochodów przeznaczał na utrzymanie domu, leczenie chorej żony, która nie pracowała.

W toku kolejnego przesłuchania, (...) r. [k. 97- 100], według jego relacji te zabezpieczone pieniądze przestały być w takim zakresie wyłącznie oszczędnościami oskarżonego, a (...) zł miało pochodzić z nielegalnego handlu papierosami, natomiast pozostała kwota, została przez niego uzbierana przez okres ostatnich trzech lat, a więc miały być one zbierane od (...) r. Wskazał również, że rok dwa lata wcześniej dorabiał przy pracach wykończeniowych mając z tego dochód od (...) zł do (...) zł, a takie prace wykonywał (...)- (...)razy w (...).

Oskarżony nie ukrywał, że te pieniądze nie znajdują pokrycia w jego legalnych dochodach, które zobrazowano dokumentacja z Urzędu Skarbowego [k. 144- 147, 261- 280].

Trudno przyjąć, że o pracach, które dawać mu miały oskarżonemu dochód (...)do (...)zł miesięcznie, a rocznie od (...)zł do (...)zł nie pamiętał, skoro nie wspomniał o tym w toku pierwszego przesłuchania, a wiedział, że jest przesłuchiwany na okoliczność pochodzenia tych zabezpieczonych pieniędzy, które były znaczące.

W toku kolejnego przesłuchania, (...) r. [k. 619- 629] oskarżony wskazał, że te zabezpieczone pieniądze to pieniądze przekazane jemu na przechowanie przez ojca oraz jego znajomą.

Oczywiście mogą być różne sposoby, uwiarygodnienia wersji, że pieniądze ta są legalne, ale musi to mieć znamiona choćby elementarnego racjonalizmu, a ostateczna wersja takiej cechy nie posiada.

Powrót do przestępczego procederu, skoro handel nielegalnymi papierosami wykryto o oskarżonego po upływie trzech miesięcy od pierwszego zatrzymania [pierwsze miało miejsce (...) r., drugie (...) r.] świadczy o uporze oskarżonego, modyfikującego sposób dokonywania sprzedaży, o poczuciu jego bezkarności, a co naj ważniejsze chodziło mu o szybkie odrobienia poniesionych strat, a więc ta działalność musi przynosić zdecydowanie większe dochody niż zadeklarował to oskarżony [ od (...) zł do (...)zł na paczce papierosów].

O skali handlu nielegalnymi papierosami zeznał Z. G., który (...) r. [k. 226- 228] opisał zasady współpracy z oskarżonym, sposób uzyskiwania nielegalnych papierosów, sposób i skalę ich dalszej dystrybucji. Wskazał, że dziennie sprzedają ,,po około (...)wagonów papierosów dziennie” [a więc łącznie po (...)paczek tych wyrobów, a przy deklarowanym zarobku (...)zł na paczce, przy handlu (...)dni w tygodniu daje to zarobek rzędu (...) zł miesięcznie, co w zasadnie potwierdziła w A. S., (...) r. [k. 243- 246].

Opinie wykonane przez ,, Laboratorium (...)- (...) [k. 300- 350] jednoznacznie wskazują, że oskarżony wielokrotnie kontaktował się z osobami wytypowanymi i wskazanymi, jako te od których miał nielegalne papierosy oraz tytoń. Skala, natężenie ich połączeń nie jest przypadkowa, a obrazuje, jakie było zapotrzebowanie na tego typu asortyment ze strony oskarżonego.

Dopiero w toku procesu, na rozprawie (...) r. [k. 619- 629] pojawia się u oskarżonego informacja, ze zabezpieczone pieniądze we wspomnianej kwocie w części pochodzą od jego ojca(...), w pozostałej części od jego znajomej M. F. [bez mała (...) zł], a reszta należała do niego(...). Oczywiście takie fakty, jeżeli miałyby miejsce, oskarżony powiedziałby o nich wcześniej, tym bardziej, że pieniądze mające należeć do tych wspomnianych osób miały mieć całkowicie legalny charakter. Nie ma żadnych przesłanek wskazujących, czym miałby charakteryzować się oskarżony, że te osoby miałyby przekazać jemu te pieniądze na przechowanie, zwłaszcza jeżeli chodzi o M. F., która jest w praktyce dla niego wyłącznie znajomą. Przekazanie pieniędzy przez T. P. oskarżonemu, o czym mówi na wspominanej rozprawie [k. 625- 626] też budzi zasadnicze wątpliwości, obalające jego wiarygodność, skoro miał pożyczyć pieniądze na procent, żeby dać je na przechowanie synowi, taki absurd też musi mieć swoje granice. To samo można mówić i oceniać co przekazała w swoich relacjach M. F. na rozprawie z (...) r. [k. 650- 654], która zeznała, że tak znaczącą kwotę przekazała oskarżonemu na przechowanie (...) ,,bo jakimś cudem ginęły w domu”, a dziwnym trafem dokument świadczący o przekazaniu tej kwoty oskarżonemu podpisał mąż świadka- ale on już nie żyje, nadto ów dokument został utracony, przy czym taka kwota w praktyce została uzyskana w efekcie porozumienia z (...)r. [k. 648- 649]. Także kopie dokumentów okazane na rozprawie odwoławczej, w postaci decyzji o przyznaniu temu świadkowi (...) zł jako odszkodowanie na udział we własności wywłaszczonej nieruchomości oraz pisma adw. Ł. M. o terminie wypłaty części tego odszkodowania świadkowi, nie oznaczają, że te pieniądze trafiły do oskarżonego na przechowanie. Te okoliczności uwiarygadniają, że kwotą części tego odszkodowania dysponował świadek, ale nie jest to z automatu równorzędne z kategorycznym przyjęciem, że te pieniądze trafiły do oskarżonego jako ich przechowawcy, co wcześniej wykazano. Przekazanie tych pieniędzy oskarżonemu ,, bo w domu były kradzieże”, a świadek do banków nie miała zaufania, przy czym jednocześnie świadek posiadała w nim rachunek bankowy, tchnie naiwnością, co trudno ocenić jako wiarygodne, a na dodatek te przekazane na przechowanie pieniądze miały być trzymane przez oskarżonego w wynajmowanym mieszkaniu, w saszetce, co jest wysoce niefrasobliwym sposobem ich zabezpieczenia, na co racjonalny zlecający takie przechowanie nie mógłby się zgodzić.

Wniosek

O zmianę i niewinnie oskarżonego od popełniania przestępstwa z art. 299§1 k.k. i uchylenie pkt 4 przepadku zabezpieczonych pieniędzy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut nie zawiera argumentów skutecznie wskazujących na konieczność zmiany wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzutu popełnia przestępstwa z art. 299§1 k.k.

3.3.

Rażąca niewspółmierność kary poprzez orzeczenie za czyn przypisany w pkt 1 wyroku kary grzywny w wysokości (...)stawek dziennych po (...)zł każda, mimo że okoliczności sprawy przemawiały za wymierzeniem kary o mniejszej dolegliwości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczone kary, za przestępstwo skarbowe oraz wykroczenie skarbowe są wyważone nie rażą surowością, a sad I instancji orzekając o ich wymiarach uwzględnił jego sytuacje osobistą we fragmencie odnoszącym się do jego danych osobopoznawczych [k. 9 uzasadnienia], fakt pozostawiania na bezrobociu oraz na utrzymaniu rodziców, a konieczność utrzymania jednej osoby nie umknęła sądowi I instancji skoro przed otwarciem przewodu sądowego na rozprawie (...) [k. 619- 629] oskarżony podał dane co do swojej osoby, w tym te wskazane w akcie oskarżenia [k. 560].

Wniosek

O zmianę i obniżenie orzeczonej kary

grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak przekonywujących argumentów mogących skutecznie prowadzić do obniżenia wymierzonej kary.

3.4.

Rażąca niewspółmierność kary poprzez orzeczenie za czyn przypisany w pkt 2 wyroku kary grzywny w wysokości 4.000 zł, mimo że okoliczności sprawy przemawiały za wymierzenie kary o mniejszej dolegliwości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczone kary, za przestępstwo skarbowe oraz wykroczenie skarbowe są wyważone nie rażą surowością, a sad I instancji orzekając o ich wymiarach uwzględnił jego sytuacje osobistą we fragmencie odnoszącym się do jego danych osobopoznawczych [k. 9 uzasadnienia], fakt pozostawiania na bezrobociu oraz na utrzymaniu rodziców, a konieczność utrzymania jednej osoby nie umknęła sądowi I instancji skoro przed otwarciem przewodu sądowego na rozprawie (...) [k. 619- 629] oskarżony podał dane co do swojej osoby, w tym te wskazane w akcie oskarżenia [k. 560].

Wniosek

O zmianę i obniżenie orzeczonej kary

grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak przekonywujących argumentów mogących skutecznie prowadzić do obniżenia wymierzonej kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Obniżenie represji karnej za przypisane oskarżonemu przestępstwo z art. 299§1 k.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Skoro apelujący obrońca oskarżonego oczekiwał uniewinnienia oskarżonego od zarzutu popełnienia przestępstw z art. 299§1 k.k., uznano, że należy poddać analizie represję karną za to przestępstwo.

Mając na względzie wysokość kwoty będącej przedmiotem tego przestępstwa uznano, że kara (...)miesięcy pozbawienia wolności będzie karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości.

Z uwagi na niekaralność oskarżonego uznano, że można wobec niego warunkowo zwiesić jej wykonanie na okres (...)lat próby, orzekając obligatoryjnie wskazany obowiązek probacyjny.

Zachowanie oskarżonego w okresie próby musi być poddane kontroli przez kuratora sądowego, tym bardziej, że w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego powrócił do przestępczego procederu.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano wyrok w zakresie przepisanych oskarżonemu przestępstwa skarbowego oraz wykroczenia skarbowego, w zakresie przypisania jemu odpowiedzialności za przestępstwo z art. 299§1 k.k. i powiązanego z nim w zasadzie obligatoryjnego przepadku zabezpieczonych pieniędzy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak argumentów mogących prowadzić do postulowanej zmiany zaskarżonego wyroku.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

za przestępstwo z art. 299§1 k.k. obniżono karę do 10 miesięcy pozbawienia wolności, jej wykonanie warunkowo zwieszono na okres 3 lat próby, zobowiązano oskarżonego do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby i oddano go pod dozór kuratora sądowego

Zwięźle o powodach zmiany

Mając na względzie wysokość kwoty będącej przedmiotem tego przestępstwa uznano, że kara (...)miesięcy pozbawienia wolności będzie karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości.

Z uwagi na niekaralność oskarżonego uznano, że można wobec niego warunkowo zwiesić jej wykonanie na okres (...)lat próby, orzekając obligatoryjnie wskazany obowiązek probacyjny.

Zachowanie oskarżonego w okresie próby musi być poddane kontroli przez kuratora sądowego, tym bardziej, że w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego powrócił do przestępczego procederu.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Z uwagi na ograniczone możliwości zarobkowe skazanego, brak pracy, zobowiązanie alimentacyjne zwolniono go z kosztów sądowych za postępowania odwoławcze oraz zapłaty za obie instancje (art. 624 §1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych).

7.  PODPIS

G. N. P. S. M. K.

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca W. P.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Okręgowego w P.z dnia (...) r. w części dotyczącej W. P. w odniesieniu do czynów przypisanych pkt 1, 2 i 3 wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana