Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 237/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. Ś.

czyn przypisany w punkcie I części wstępnej wyroku (odpowiednio z punkcie I. części dyspozytywnej wyroku) kwalifikowany z art. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2019 poz. 852 tekst jednolity) w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. Ś. w sierpniu 2018 roku spotkał się z ustaloną osobą, z którą umówił się podczas wspólnego przebywania w zakładzie karnym. W trakcie jego trwania zgodził się na rozprowadzanie nabywanych od niego narkotyków, przeprowadzając negocjacje, co do ich ceny nabycia. D. Ś. do czerwca 2019 roku przyjeżdżając kilkadziesiąt razy z J. do W. nabył od ustalonej osoby:

1) substancje psychotropowe w postaci:

- amfetaminy w łącznej ilości 1 kg płacąc za każdy gram 7 złotych, i jednorazowo nabywając od 100 do 300 gramów,

- metamfetaminy tzw. PIKO w łącznej ilości 150 gramów płacąc za każdy gram 75 złotych, i jednorazowo nabywając 20 gramów,

2) środki odurzające w postaci:

- ziela konopi innych niż włókniste w łącznej ilości co najmniej 1 kg płacąc za każdy gram kwotę pomiędzy 16 a 19 złotych, i jednorazowo nabywając nawet 300 gramów,

- heroiny w ilości 50 gramów, płacąc za 1 gram 100 złotych,
- haszyszu w ilości co najmniej 0,5 kg , płacąc za 1 gram pomiędzy 12 a 16 złotych, i nabywając jednorazowo po 50 lub 100 gramów.

Płatności za ww. narkotyki dokonywał zarówno przy odbiorze jak i po ich dalszej odsprzedaży, czego podejmował się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Przed spotkaniami, które odbywały się zazwyczaj raz w tygodniu, D. Ś. telefonicznie informował o tym, jakie narkotyki będzie potrzebował. Uczestnicząc w obrocie znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających, z czego uczynił sobie stale źródło dochodu, nie zawsze regulował płatności od razu, z uwagi na brak zapłaty jego odbiorców w terminie.

częściowe wyjaśnienia

D. Ś.

5062-5066,

5206-5209,

5259-5262,

5273-5275,

5363-5367,

5504-5506, 5751v-5752,

5906-5907

zeznania M. P. (1)

4135-4138,

4993-4996,

5371-5374,

5775v-5777

pośrednio zeznania M. P. (2)

3113-3117,

5904v

opinia biegłego z zakresu przestępczości narkotykowej

5787-5869

opinia z miejsca zamieszkania

5375

Podczas przeszukania nie ujawniono substancji psychotropowych ani środków odurzających.

protokół przeszukania pomieszczeń

5056-5058

D. Ś. posiada wykształcenie podstawowe, bez wyuczonego zawodu. Przed zatrzymaniem utrzymywał się z prac dorywczych. Stanu wolnego, żyje w konkubinacie. Posiada pięcioletnią córkę z poprzednią partnerką. Leczony neurologicznie, nieleczony psychiatrycznie ani odwykowo.

Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi Ośrodek (...) w J. z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. VII K 455/13 o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, która odbywał w ramach wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Jaworze z dnia 29 kwietnia 2016 r. sygn. II K 5/16 w okresie od 6 lipca 2015 r. do 9 sierpnia 2018 r., wobec czego czynu dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa.

Nie stwierdzono u D. Ś. cech upośledzenia umysłowego, zespołu zależności alkoholowej jak również choroby psychicznej w rozumieniu psychozy. Tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

częściowe wyjaśnienia

D. Ś.

5062-5066,

5206-5209,

5259-5262,

5273-5275,

5363-5367,

5504-5506, 5751v-5752,

5906-5907

dane o karalności dot. D. Ś.

5288-5289

kwestionariusz zebrania danych przez specjalistę terapii uzależnień dot. D. Ś.

5354-5362

opinia z miejsca zamieszkania

5375

opinia biegłych lekarzy psychiatrów

5500-5502

1.1.2.

W. Z. (1)

czyn przypisany w punkcie III. części wstępnej wyroku (odpowiednio z punkcie V. części dyspozytywnej wyroku) kwalifikowany z art. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2019 poz. 852 tekst jednolity) w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. Z. (1) w lutym 2012 roku zapytał ustaloną osobę, z którą uprzednio odbywał karę pozbawienia wolności, i która mieszkała po sąsiedzku o możliwość zakupu od niego heroiny. W konsekwencji przeprowadzonej rozmowy, wskazana osoba zaczęła przekazywać W. Z. (1) aż do lutego 2019 roku, z wyłączeniem okresów od dnia 6 września 2012 roku do dnia 28 sierpnia 2013 roku, od dnia 19 sierpnia 2014 roku do dnia 11 marca 2018 roku oraz od dnia 25 kwietnia 2018 roku do dnia 14 czerwca 2018 roku, środek odurzający w postaci heroiny.

W. Z. (1) kilkadziesiąt razy nabywał heroinę w różnych ilościach, od 5 do 15 gramów jednorazowo, przy czym dokonywał zapłaty dopiero po jego dalszej odsprzedaży, z popełnienia przestępstwa uczynił sobie bowiem stale źródło dochodu. Łącznie nabył celem dalszej odsprzedaży 1 kg heroiny, za który zapłacił ustalonej osobie nie mniej niż 110.000 złotych.

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

5171-5176,

5397-5399,

5402-5403, 5752

zeznania M. P. (1)

4126-4128,

4993-4996,

5402-5403

5775v-5777

protokół konfrontacji pomiędzy M. P. (1) a W. Z. (1)

5402-5403

pośrednio zeznania M. P. (2)

3113-3117,

5904v

zeznania W. Z. (2)

5905

opinia biegłego z zakresu przestępczości narkotykowej

5787-5869

zaświadczenia lekarskie z pobytu w szpitalu psychiatrycznym

5911-5912

opinia z miejsca zamieszkania

5496

W. Z. (1) posiada wykształcenie podstawowe, nie ma wyuczonego zawodu. Jest kawalerem, ma dwoje dzieci. Przed zatrzymaniem pracował dorywczo, pozostając na utrzymaniu matki. Uprzednio wielokrotnie karany sądownie. Leczony odwykowo, psychiatrycznie i neurologicznie.

Nie stwierdzono u oskarżonego objawów choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k. Tempore criminis miał zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Nie była zniesiona ani ograniczona poczytalność w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

5171-5176,

5397-5399,

5402-5403, 5752

dane o karalności

5422-5423

kwestionariusz zebrania danych przez specjalistę terapii uzależnień dot. W. Z. (1)

5486-5495

opinia z miejsca zamieszkania

5496

opinia biegłych lekarzy psychiatrów

Brak podstaw do kwestionowania poczytalności w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

5510-5511

zaświadczenie ukończenia kursu z obsługi wózków widłowych

5767

zaświadczenie lekarskie z dnia 6 maja 2019 r.

5768

świadectwo lekarskie dla przyjęcia do szpitala psychiatrycznego

5769

zaświadczenia lekarskie z pobytu w szpitalu psychiatrycznym

5911-5912

zaświadczenia z ośrodka terapii uzależnień

5913

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. Ś., W. Z. (1)

czyny zarzucane w punkcie II i IV części wstępnej wyroku kwalifikowane z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Prokuratura nie wykazała, że oskarżeni działali w zorganizowanej grupie przestępczej a fakt ten nie wynika z żadnych dowodów zgromadzonych w toku postępowania. Fakt wprowadzania do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych w znacznych ilościach nie może automatycznie przemawiać za uznaniem działania w grupie, nawet jeśli takowa grupa istniała. Z materiału dowodowego wynika, że świadek od którego oskarżeni uzyskiwali środki celem dalszej odsprzedaży działał w takowej grupie, jednakże z żadnych zeznań nie wynika, że oskarżeni działali z inną osobą i mieli świadomość istnienia grupy. Wskazać należy, że zorganizowaną grupę przestępczą określa się jako ugrupowanie co najmniej trzech osób, mającej na celu popełnienie przestępstw. W niniejszej sprawie nie wykazano, w żadnej mierze, że którykolwiek oskarżony współdziałał z kimś ponad jedną ustaloną osobą, od której uzyskiwali środki odurzające i substancję psychotropowe.

częściowe wyjaśnienia

D. Ś.

5062-5066,

5206-5209,

5259-5262,

5273-5275,

5363-5367,

5504-5506, 5751v-5752

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

5171-5176,

5397-5399,

5402-5403, 5752

zeznania M. P. (1)

3447-3450,

4111-4115,

4116-4119,

4121-4124,

4126-4128,

4130-4134,

4135-4138,

4273-4274,

4993-4996,

5371-5374,

5775v-5777

zeznania T. M.

650-667, 668-673, 674-680, 681-684, 685-689, 690-697, 698-707, 708-713, 714-721, 722-724, 728-734, 735-741, 742-749,

750-753,

754-757,

771-775, 776-780, 794-797, 988-991, 992-995, 2875-2876, 2877-2879, 2880-2883, 2884-2889, 2890-2895, 2907-2908, 2914-2918, 3159-3173, 3174-3179,

5761- 5762

zeznania M. P. (2)

1208-1211,

1553-1558,

1560-1565,

1567-1571,

1573-1581,

1583-1590,

2655-2661,

2663-2708,

2709-2713,

2715-2721,

2723-2725,

3113-3117,

3119-3122,

5904v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

częściowe wyjaśnienia

D. Ś.

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w znikomym zakresie, a to odnośnie samego faktu nabywania środków odurzających i substancji psychotropowych od ustalonej osoby oraz okoliczności rozpoczęcia współpracy.

1.1.2.

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

Wyjaśnienia W. Z. (1) zasługują na wiarę jedynie w zakresie, w jakim mają oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym, uznanym przez Sąd za wiarygodny a zatem głównie w zeznaniach M. P. (1). Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę w zakresie nabywania heroiny, choć Sąd nie daje wiary, że takie ilości nabywał jedynie na własny użytek. Sąd daje wiarę oskarżonemu, że zakończył współpracę z ustaloną osobą, od której nabywał środek odurzający w lutym 2019 r. oraz w którym przyznaje, że mógł nabyć 1 kg heroiny od ustalonej osoby.

1.1.1.

1.1.2.

zeznania M. P. (1)

M. P. (1) złożył szczegółowe i konsekwentne zeznania, które częściowo znajdują także odzwierciedlenie w wyjaśnieniach W. Z. (1) i D. Ś.. Świadek podczas okazania rozpoznał wizerunki obu oskarżonych (wtedy podejrzanych), podobnie podczas rozprawy głównej w dniu 12 stycznia 2021 roku. Świadek opisał okoliczności poznania oraz rozpoczęcia uczestniczenia w obrocie przez obu oskarżonych. Zeznania świadka korespondują z zeznaniami M. P. (2) oraz T. M., odnośnie okresu działalności także z zeznaniami W. Z. (2), bowiem świadek wskazał, że były tygodniowe przerwy w nabywaniu narkotyków przez W. Z. (1). Ponadto zeznania są zbieżne w opinii biegłego z zakresu przestępczości narkotykowej, danych z Krajowego Rejestru Karnego oraz uzyskanej dokumentacji.

pośrednio zeznania M. P. (2) oraz T. M.

Świadkowie wprawdzie nie znali oskarżonych, ale potwierdzili zeznania M. P. (1), od którego M. P. (2) nabywał narkotyki zaś T. M. sprzedawał.

opinia biegłego z zakresu przestępczości narkotykowej

Opinia ukazuje istotne ustalenia co do typowych porcji wagowych środków odurzających i substancji psychotropowych. Opinia jednoznacznie wykazuje, iż tak znaczne ilości narkotyków, które nabywali oskarżeni nie mogły być tylko i wyłącznie przeznaczone na własny użytek.

opinia z miejsca zamieszkania

Wywiady środowiskowe wykazały, że oskarżony D. Ś. zamieszkuje w miejscowości J., zaś W. Z. (1) we W. przy ul. (...), co potwierdza zeznania M. P. (1).

1.1.2.

protokół konfrontacji pomiędzy M. P. (1) a W. Z. (1)

Z uwagi na sprzeczności pomiędzy zeznaniami M. P. (1)

a wyjaśnieniami W. Z. (1), przeprowadzono konfrontację, z której sporządzono protokół. Zgodnie z wynikami konfrontacji W. Z. przyznał, że rzeczywiście mógł nabyć w podanym przez świadka okresie 1 kg heroiny oraz że informował go, że dokonuje jej sprzedaży. Sąd jednak nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że okłamywał M. P. i w rzeczywistości nabywał ją na własne potrzeby.

zeznania W. Z. (2)

Świadek potwierdziła przebywanie W. Z. (1) w szpitalu psychiatrycznym oraz odbywanie kuracji metadonowej, co znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej.

zaświadczenia lekarskie z pobytu w szpitalu psychiatrycznym

Pobyt w (...) Centrum (...) w dniach 25.04.2018 r. do 14.06.2018 r.

1.1.1.

1.1.2.

protokół przeszukania pomieszczeń

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z prawem, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Podjęte w sprawie czynności zostały przeprowadzone przez uprawnione podmioty zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez stronę postępowania.

dane o karalności

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonych, Sąd oparł się na odpowiedzi z Krajowego Rejestru Karnego, której przypisuje walor wiarygodności. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować wiarygodność przedstawionych danych, które nie budzą najmniejszych zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności.

wywiady środowiskowe (opinie z miejsca zamieszkania)

Nie budziły wątpliwości opracowane wywiady środowiskowe, ponieważ zostały sporządzone przez uprawniony podmiot i zawierają wszystkie niezbędne elementy.

kwestionariusze zebrania danych przez specjalistę terapii uzależnień

Dowód nie budzi wątpliwości. Kwestionariusze zostały sporządzone przez uprawniony podmiot, zawierają wszelkie wymagane elementy, przez co stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy.

opinie biegłych lekarzy psychiatrów

Opinie sporządzone przez specjalistyczny podmiot, i zawierające wszelkie wymagane elementy. Stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. Zgodnie z wnioskami, nie zachodziły przesłanki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

zaświadczenia z ośrodka terapii uzależnień

Potwierdzenie uczestnictwa w programie metadonowym przez W. Z. (1).

dokumentacja medyczna, zaświadczenia

Dowody nie budziły wątpliwości, co do ich autentyczności i wiarygodności.

1.2.1

częściowe wyjaśnienia

D. Ś.

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, odnośnie tego, że uczestniczył w grupie przestępczej.

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, że nie uczestniczył w grupie przestępczej.

zeznania M. P. (1)

Świadek wskazał, że sprzedawał narkotyki oskarżonym, jednakże podkreślił, że nie przekazywał im informacji, od kogo je nabywa, a także nie interesował się odbiorcami oskarżonych.

zeznania T. M. i M. P. (2)

Świadkowie zeznali, że nie znają ani W. Z. (1) ani D. Ś. pomimo iż uczestniczyli w procederze rozprowadzania narkotyków m.in. z M. P. (1).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

częściowe wyjaśnienia D. Ś.

Wyjaśnienia D. Ś. w większości nie zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. W przeważającej części należy ocenić je jako niewiarygodne. Sąd nie daje wiary, że oskarżony nabył od M. P. (1) jedynie 150 g ziela konopi innych niż włókniste i 50 g amfetaminy i to na własny użytek zaś amfetaminę na prośbę brata, za każdym razem mu ją przekazując. Tym bardziej, że już na przesłuchaniu w dniu 18 września 2020 r. wskazał, że jednak jedynie jednokrotnie nabył amfetaminę i sam ją spożył zaś marihuanę dwukrotnie po 50 i 150 g. Zmienił także okres nabycia oraz okoliczności zapłaty. Również ceny wskazywane przez D. Ś., który zeznał że miał zapłacić za amfetaminę 350 złotych, i ani jej nie spożywać ani nią nie handlować są pozbawione sensu zaś cena nie ma przełożenia na ceny występujące zwyczajowo w obrocie. Wyjaśnienia są pełne sprzeczności i przeczą zdrowemu rozsądkowi. Ilości nabywanych narkotyków jednoznacznie wskazuje, że nie istnieją realne możliwości ich spożycia przez jedną osobę a służyły do dalszej sprzedaży. Tym bardziej, że D. Ś. sam wskazał, że nabył jednorazowo 100 gramów i 50 gramów marihuany. Gdyby nawet przyjąć, że rzeczywiście nabywał tylko wskazane ilości, czemu Sąd nie daje wiary, to i tak byłyby za duże, by mogłyby być przeznaczone na własny użytek. Ponadto należałoby uznać, że po pierwsze posiadał środki finansowe na jej nabycie oraz chciał je zainwestować z góry na 50 i 25 dni zażywania środka odurzającego zakładając za jego wyjaśnieniami, że codziennie na własny użytek przeznaczał 2 gramy. Przeczy to całkowicie logice i nie sposób uznać, że polega na prawdzie. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowią jedynie przyjętą linie obrony, mającą na celu umniejszenie jego odpowiedzialności karnej.

1.1.2.

częściowe wyjaśnienia W. Z. (1)

Wyjaśnienia W. Z. (1) w dużej mierze nie zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Sąd nie daje wiary, że oskarżony nie wprowadzał heroiny do obrotu, bowiem zarówno nabywane ilości oraz wyjaśnienia oskarżonego, że informował osobę od której nabywał środki, że ma nabywców, by uzyskać niższą cenę jawią się, jako nieprawdopodobne. Podobnie wyjaśnienia w zakresie okresu nabywania heroiny Sąd uznał w większości nieprawdziwe. Sam oskarżony składał niespójne wyjaśnienia w tej kwestii, najpierw podnosząc, że przestał nabywać heroinę w lutym 2019 r. a następnie, że już w 2014 roku. Podobnie zresztą podczas konfrontacji przyznał, że nabywał w okresie od 2012 roku do 2019 roku z przerwami, w których przebywali w Zakładach Karnych. Nie sposób także uznać, że oskarżony nabyłby 1 kg heroiny na własny użytek, tym bardziej, że nie posiadał nawet wystarczających środków finansowych na ten cel, gdyż pracował jedynie dorywczo, będąc na utrzymaniu matki. Ponadto, gdyby nabywał środki na własny użytek z całą pewnością, nabywałby jednorazowo mniejsze ilości. Przeczą temu także zeznania M. P., który przed Sądem zeznał, że „fakt handlowania przez Z. był ogólnie znany na dzielnicy”. Nadto opinia sporządzona przez biegłego z zakresu przestępczości narkotykowej wyklucza możliwość nabywania takich ilości środka odurzającego w celach konsumpcyjnych.

1.1.1.

1.1.2.

protokoły odsłuchu rozmów telefonicznych,

protokoły przeszukania pojazdów, w tym marki F. (...), B., M., T. (...), V. (...), (...), O. (...), M. (...),

protokoły przeszukania pomieszczeń w Ż., K., miejsca działalnośc A. B., pomieszczeń zajmowanych przez T. M., T. J., M. Ż. (1), M. K. (2), D. L., P. D., A. H., M. P. (2), B. K., R. M., Ł. S., P. L. (1), P. M. (1), Ł. G.,

M. T. (1), A. T., M. P. (1), R. Z., A. M., M. M., M. R., A. R., L. Ś., Ł. W., A. L., K. S., R. L., P. M. (2), P. L. (2), D. S., M. Ż. (2)

protokoły oględzin miejsca ujawnienia narkotyków, materiałów z kontroli operacyjnych K., T., (...), telefonu satelitarnego, samochodów osobowych, ujawnienia szklanego słoika, furtki wejściowej, motocykla Y., pudełka z zawartością broni palnej,

materiały z czynności przeprowadzonych w ramach międzynarodowej pomocy prawnej

pisma (...)

protokół zatrzymania od M. T. (2)

protokoły użycia testera narkotykowego

opinie i sprawozdania Laboratorium Kryminalistycznego, opinie (...) Towarzystwa (...), opinia z zakresu badania broni i balistyki

protokół zatrzymania osoby- M. K. (2), D. L., P. T., R. G., B. K., R. M., T. J.,

protokoły przeszukania osoby P. T.

Dowody nieprzydatne do dokonywania ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie. Nie dotyczyły czynów przypisanych oskarżonym a podejrzanych, co do których toczy się odrębne śledztwo, a którzy nie mieli związku ani z W. Z. (1) ani z D. Ś..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

III.

D. Ś.

W. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni D. Ś. i W. Z. (1) wypełnili swoim zachowaniem znamiona przestępstwa opisanego w przepisie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2019 poz.852 tekst jednolity) w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. Sąd dokonał jednak zmiany opisu czynu, eliminując z jego opisu znamię działania w ramach zorganizowanej grupy oraz ustalając, że środki nabyli od ustalonej osoby. Nadto w zakresie W. Z. (1), Sąd wziął pod uwagę zeznania M. P. (1), który od początku zeznań wskazywał, że należy wyłączyć okres, w którym przebywali w zakładach karnych. Tym samym, Sąd uznał, że W. Z. (1) nie brał udziału w obrocie podczas pobytu w zakładach karnych do 13 lutego 2012 rok oraz od dnia 6 września 2012 roku do dnia 28 sierpnia 2013 roku, od dnia 19 sierpnia 2014 roku do dnia 5 maja 2017 roku, od dnia 11 lipca 2017 roku do dnia 9 listopada 2017 roku oraz podczas pobytu w szpitalu psychiatrycznym w okresie od dnia 6 lutego 2018 roku do dnia 19 lutego 2018 roku, oraz od dnia 25 kwietnia 2018 roku do dnia 14 czerwca 2018 roku a także podczas pobytu w zakładzie karnym ustalonej osoby, od której nabywał narkotyki tj. od dnia 14 marca 2016 roku do dnia 11 marca 2018 roku. Ponadto w zakresie D. Ś. uznał początek działalności przestępczej, jako sierpień 2018 roku, z uwagi na odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności.

⚫

art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii:

- z uwagi na ilość środków odurzających, zasadnym było przyjęcie, iż ich czyny zarzucane oskarżonym wyczerpały znamiona opisanego w ust. 3 typu kwalifikowanego przestępstwa z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;

- uczestniczenie w obrocie znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych (kryterium podwyższające karalność), przy czym mimo, iż jest to znamię ocenne, zarówno w stosunku do D. Ś. 1 kg amfetaminy, 150 gram metamfetaminy, 1 kg ziela konopi innych niż włókniste, 50 gram heroiny i 0,5 kg haszyszu jak i w stosunku do W. Z. (1) 1kg heroiny, w sposób oczywisty jest znaczna. W rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r. za znaczną ilość należy uznać taką ilość środków odurzających lub psychotropowych, która jednorazowo mogłaby zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4.02.2013 r., II AKa 401/12, LEX nr 1286674),

- uczestniczenie w obrocie środkami odurzającymi (D. Ś. i W. Z. (1)) oraz substancjami psychotropowymi (D. Ś.) (zgodnie z definicją art. 4 pkt 25 i 26 u.p.n. i załącznikiem do ustawy),

- celem działania oskarżonych była chęć osiągnięcia korzyści majątkowej,

- działanie umyślne,

- zamiar bezpośredni.

Uczestniczenie w obrocie w danym wypadku należy rozumieć jako korelat wprowadzania do obrotu. Jest to zatem przyjęcie w jakiejkolwiek formie, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej przez osobę niebędącą konsumentem w celu dalszego przekazania kolejnej osobie. Czyn określony w art. 56 może zostać popełniony tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co w niniejszej sprawie miało miejsce.

⚫

art. 12 § 1 k.k.

1) działanie wieloczynowe popełnione w krótkich odstępach czasu;

2) wykonanie zamiaru powziętego z góry w odniesieniu do wszystkich zachowań;

3) wszystkie te zachowania objęte są podjętym uprzednio zamiarem i dokonywane w owych odstępach czasu.

Zachowanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego albowiem czyn ciągły charakteryzuje się jednym z góry powziętym zamiarem (tym samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe, działanie wieloszynowe popełnione w krótkich odstępach czasu. Oskarżeni, swoją świadomością i zamiarem obejmowali stałe uczestniczenie w obrocie narkotykami, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. Z tych względów Sąd uznał, iż działanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego z art. 12 § 1 k.k.

⚫

art. 65 § 1 k.k.:

- uczynienie z popełniania przestępstw stałego źródła dochodu, za czym przemawia cel działania oskarżonych, regularność, długi okres przestępczej działalności (w zakresie W. Z. (1)), znaczna ilość sprzedanych narkotyków, duża jednorazowa ilość zbywanego narkotyku, znaczna wartość otrzymywanych środków finansowych,

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

II. i IV.

D. Ś.

W. Z. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Brak znamion czynu zabronionego. Zorganizowana grupa przestępcza musi składać się z co najmniej trzech osób, przy czym zarówno D. Ś. jak i W. Z. (1) nabywali narkotyki jedynie od jednej ustalonej osoby, a żadne dowody nie wskazują na to, by mieli świadomość istnienia grupy zorganizowanej oraz by współdziałali z innymi osobami. Sama znajomość osoby, która współdziałała z większą ilością osób, nie może automatycznie wpływać na przypisanie popełnienia przestępstwa z art. 258 § 1 kodeksu karnego.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. Ś.

I.

I.

Przestępstwo z art. 56 ust. 3 u.o.p.n. jest występkiem zagrożonym karą grzywny i pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. Przepis wymaga wymierzenia obligatoryjnie kary grzywny obok kary pozbawienia wolności.

Sąd wymierzył karę 3 lat pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Sąd uznał, że kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Sąd miał na uwadze:

1. Okoliczności obciążające:

- wysoką społeczna szkodliwość czynu godzącą w najwyższe wartości jakimi są zdrowie i życie ludzkie, rodzaj i charakter naruszonego dobra,

- motywację sprawcy: działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- ilość substancji psychotropowych i środków odurzających,

- uprzednia karalność,

- rozpoczęcie działalności przestępczej praktycznie od razu po zakończeniu odbywania kary pozbawienia wolności w innych sprawach.

2. Okoliczności łagodzące- Sąd nie znalazł żadnych okoliczności mogących mieć wpływ na obniżenie wymiaru kary.

Zgodnie z obligatoryjnym obowiązkiem wynikającym z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd wymierzył karę grzywny w liczbie 200 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 20 złotych.

Sąd uznał, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości, mając przy tym na uwadze przede motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz ilość wprowadzonych środków odurzających i substancji psychotropowych do obrotu.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz wysokość osiąganego dochodu przez oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Kara w ocenie Sądu jest karą w pełni adekwatną i spełnia swoje funkcje zarówno w zakresie prewencji indywidualnej (cele zapobiegawcze i wychowawcze) jak i generalnej (kształtowanie w społeczeństwie postawy poszanowania prawa).

W. Z. (1)

V.

III.

Sąd wymierzając karę 3 lat pozbawienia wolności uznał, że jest to kara adekwatna do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. Wymierzona oskarżonemu kary czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Sąd miał na względzie przede wszystkim:
1) wysoki stopień społecznej szkodliwości:
- rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, jakiego dopuścił się oskarżony, w tym znaczące zagrożenie dla zdrowia i życia,
- sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa,
-umyślność,
-długi okres działalności przestępczej,
- motywacja oskarżonego jaką była chęć osiągnięcia korzyści majątkowej;
2) sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa, w tym uprzednia wielokrotna karalność.

Jako okoliczności łagodzące, Sąd poczytał uzależnienie oskarżonego i podjęte próby leczenia.

Sąd zgodnie z obligatoryjnym obowiązkiem wynikającym z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierzył karę grzywny w liczbie 250 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 20 złotych.
Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:
-motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
- charakter czynu zabronionego i wysoką społeczną szkodliwość popełnionego przestępstwa godzącą w podstawowe wartości jakimi są zdrowie i życie,
- rodzaj i charakter naruszonego dobra,
- ilość środków odurzających wprowadzonych do obrotu.

Ustalając wysokość stawki dziennej w kwocie 20 zł, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona kara grzywny realizuje powszechną zasadę sprawiedliwości społecznej i praworządności. Zarówno kara grzywny jak i kara pozbawienia wolności nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa.

D. Ś., W. Z. (1)

II. i VI.

I. i III.

Sąd na podstawie przepisu art. 45 § 1 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonego D. Ś. z przestępstwa przypisanego w punkcie I. części dyspozytywnej wyroku oraz przez W. Z. (1) z przestępstwa przypisanego w punkcie V. części dyspozytywnej wyroku. W orzecznictwie trafnie wskazuje się, że "korzyścią majątkową pochodzącą z przestępstwa w rozumieniu art. 45 § 1 k.k. są wszelkie składniki majątkowe pochodzące z popełnienia danego przestępstwa (o ile nie podlegają przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 i § 6 k.k.), a nie tylko osiągnięty zysk. Nadto korzyść musi mieć wartość ekonomiczną wyrażoną w pieniądzu. W konsekwencji, Sąd określił kwotę przepadku na kwotę 110.000 złotych w stosunku do W. Z. (1) i 48.250 złotych w stosunku do D. Ś..

D. Ś.

III. i VII.

I. i III.

Sąd zasądził od oskarżonych nawiązkę na cel zapobiegania i zwalczania narkomani. Zgodnie z przepisem art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii określony ww. środek karny, Sąd może orzec fakultatywnie, w razie skazania sprawcy za przestępstwa z art. 53–63 powołanej ustawy. W przedmiotowej sprawie oskarżeni dopuścili się czynów, o których mowa w powołanym przepisie, Sąd zdecydował się orzec środek karny w postaci nawiązki na rzecz (...) Towarzystwa (...) dla (...) w W. P. uznając to za celowe z uwagi na wskazane powyżej okoliczności. Wysokość nawiązki została ustalona zgodnie z ogólnymi zasadami wymiaru kary wymienionymi w przepisie art. 53–56 k.k. I tak, wysokość nawiązki została określona wobec D. Ś. na kwotę 1.000 złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt I. części dyspozytywnej wyroku oraz wobec W. Z. (1) w kwocie 1.000 złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt V. części dyspozytywnej wyroku.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. Ś., W. Z. (1)

IV. i VIII.

II. i IV.

Sąd uniewinnił oskarżonego D. Ś. od popełnienia czynu opisanego w punkcie II. części wstępnej wyroku i W. Z. (1) od popełnienia czynu opisanego w punkcie IV. części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i w tym zakresie kosztami obciążył Skarb Państwa.

D. Ś., W. Z. (1)

IX.

I. i III.

Zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tzn. zarówno okresu tymczasowego aresztowania, jak i zatrzymania, Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania, tj. D. Ś. okres od dnia 4 grudnia 2019 roku, od godziny 6:00 do dnia 18 marca 2021 roku, zaś W. Z. (1) okres od dnia 12 grudnia 2019 roku, od godziny 12: 35 do dnia 18 marca 2021 roku. Jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

W. Z. (1)

X.

III. i IV.

Z uwagi na udział w sprawie obrońcy oskarżonego W. Z. (1) działającego z urzędu w trakcie postępowania przygotowawczego, zasądzono koszty obrony z urzędu na rzecz radcy prawnego M. K. (1) w kwocie 369 złotych.

Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, opłata za sprawę objętą śledztwem wynosi 300 złotych. Po doliczeniu podatku od towarów i usług o stawce 23%, co stanowi kwotę 69 złotych wynagrodzenie brutto wynosi 369 złotych.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XI.

Sąd pomimo, iż oskarżeni swoim przestępnym zachowaniem wygenerowali koszty postępowania, zwolnił ich od ponoszenia wydatków postępowania w całości i odstąpił od wymierzenia opłaty uznając, że byłoby to zbyt uciążliwe z uwagi na ich sytuację rodzinną, majątkowa i zarobkową a także długość wymierzonej bezwzględnej kary pozbawienia wolności oraz mając na względzie zasądzone kary grzywny obok kar pozbawienia wolności, a także nawiązkę i przepadek.

7.  Podpis

Sędzia Marcin Sosiński