Sygn. akt XII Ko 69/20
Dnia 25 marca 2021 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSO Katarzyna Stasiów
Protokolant: Paulina Powązka-Płóciennik
przy udziale prokurator Małgorzaty Herter-Dziurzyńskiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2021 roku
sprawy z wniosku D. W.
przeciwko Skarbowi Państwa
o odszkodowanie i zadośćuczynienie za doznaną szkodę i krzywdę wynikłe z niesłusznego zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt IV K 625/19
I. wniosek D. W. o odszkodowanie i zadośćuczynienie oddala;
I. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radczyni prawnej A. O. kwotę 240 (dwustu czterdziestu) złotych tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie D. W. z urzędu;
II. kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
||||||
Formularz UWO |
Sygnatura akt |
XII Ko 69/20 |
||||
WNIOSKODAWCA |
||||||
D. W. |
||||||
ZWIĘZŁE PRZEDSTAWIENIE ZGŁOSZONEGO ŻĄDANIA |
||||||
1. |
Odszkodowanie (kwota główna) |
Odsetki |
||||
10 000 złotych |
||||||
2. |
Zadośćuczynienie (kwota główna) |
Odsetki |
||||
50 000 złotych |
||||||
3. |
Inne |
Ustalenie faktów |
||||
Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Fakt |
Dowód |
Numer karty |
|
1. |
8 sierpnia 2018 r. o godzinie 19.25 D. W. został zatrzymany w związku z podejrzeniem kradzieży kosmetyków i urządzeń elektronicznych. Następnego dnia po odebraniu wyjaśnień o godzinie 15.50 został zwolniony. |
protokół zatrzyma-nia |
akta IV K 625/19 k. 23 |
|
2. |
Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli z 25 lutego 2020 r. w sprawie IV K 625/19 D. W. został uniewinniony od dwóch zarzutów z art. 278 § 1 k.k. Wyrok uprawomocnił się 26 października 1946 roku. |
wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli |
akta IV K 625/19 k. 384 |
|
3. |
2 listopada 2020 r. D. W. złożył w administracji Aresztu Śledczego w W.-S. wniosek o zadośćuczynienie i odszkodowanie |
wniosek |
k. 6-7 |
|
4. |
D. W. nie złożył wcześniej wniosku o odszkodowanie i zadośćuczynienie, ponieważ był przekonany, że powinien to zrobić po zakończeniu się postepowania karnego. Żadne wyjątkowe okoliczności nie umożliwiły mu dokonania tej czynności w terminie roku od dnia zwolnienia. |
zeznania D. W. |
k. 38 |
|
Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Fakt |
Dowód |
Numer karty |
ocena DOWODów |
|||||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||
Lp. faktu |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||
1.,2.,3. |
dokumenty, które stały się ujawnione bez odczytywania |
Sąd nie neguje prawdziwości dokumentów. Są to dokumenty oficjalne, urzędowe, niekwestionowane przez żadną ze stron. |
|||||
4. |
zeznania D. W. |
Sąd uznał za całkowicie wiarygodne zeznania D. W.. Są one spójne, logiczne. |
|||||
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||
Lp. faktu z pkt 3.1 albo 3.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||
PODSTAWA PRAWNA |
|||||||
Odszkodowanie |
|||||||
5.1. |
Kwota główna |
Odsetki |
|||||
5.1.1 |
0 złotych |
||||||
Zwięźle o powodach podstawy prawnej |
|||||||
Zadośćuczynienie |
|||||||
5.2. |
Kwota główna |
Odsetki |
|||||
5.2.1 |
0 złotych |
||||||
Zwięźle o powodach podstawy prawnej |
|||||||
Wniosek o zadośćuczynienie należało oddalić wobec skutecznego podniesienia przez prokuratora zarzutu przedawnienia. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 552 § 4 k.p.k. odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje również w wypadku niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania lub zatrzymania. Zgodnie natomiast z przepisem art. 555 k.p.k. roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie z tytułu zatrzymania przedawniają się po upływie roku od daty zwolnienia. W przedmiotowej sprawie D. W. zwolniony został w dniu 9 sierpnia 2018 roku. Wniosek o zadośćuczynienie złożony został dopiero w dniu 2 listopada 2020 roku, czyli po upływie 15 miesięcy od końca okresu przedawnienia. Nie ma zatem żadnej wątpliwości, że wniosek o zadośćuczynienie w przedmiotowej sprawie złożony został z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 555 k.p.k. Okoliczność przedawnienia roszczenia podniesiona została przez prokuratora. Obowiązkiem sądu było zbadanie, czy zarzut przedawnienia nie jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Sprzeczność taka wystąpiłaby w razie ustalenia, że wnioskodawca uchybił terminowi wskazanemu w art. 555 k.p.k. z przyczyn od siebie niezawinionych. W tym zakresie sąd w całości podzielił stanowisko wyrażone w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2017-10-12 w sprawie o sygn. akt II AKa 129/17 /Opubl: www.orzeczenia.ms.gov.pl/, zgodnie z którym „Do rangi wyjątkowych okoliczności, które usprawiedliwiałyby uchybienie terminowi określonemu w przepisie art. 555 k.p.k. można zaliczyć: długotrwałą obłożną chorobę, całkowity upadek sił powodujący konieczność zapewnienia opieki osoby trzeciej w sprawach codziennej egzystencji, chorobę psychiczną, długotrwały pobyt za granicą połączony z niemożnością nawiązania kontaktu z krajem, a zatem okoliczności całkowicie niezależne od woli wnioskodawcy.” Jak wynika z zeznań D. W., w stosunku do jego osoby nie zachodziły wyjątkowe okoliczności, które uzasadniałyby przyjęcie, że uchybienie terminowi, o którym mowa w art. 555 k.p.k. było usprawiedliwione. Wnioskodawca w swoich zeznaniach wskazał jedynie, że złożył wniosek o odszkodowanie po zakończeniu postepowania karnego przeciwko niemu. W ocenie sądu, fakt ten - de lege lata - nie może zostać uznany za okoliczność usprawiedliwiającą uchybienie terminowi wynikającemu z treści art. 555 k.p.k. W tym zakresie sąd w pełni podzielił pogląd wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2011-11-22, sygn. akt II AKa 230/11 /Opubl: www.orzeczenia.ms.gov.pl/, zgodnie z którym „To, że wnioskodawca nie posiada wykształcenia prawniczego, nie orientuje się w trudnych kwestiach związanych z tą dziedziną wiedzy i nie jest osobą wyrobioną intelektualnie, nie oznacza jeszcze, iż stanowi to o sprzecznym z zasadami współżycia społecznego podniesionym zarzucie przedawnienia w dochodzeniu odszkodowania, w sytuacji pełnej swobody realizowania swych uprawnień chociażby za pośrednictwem osób świadczących pomoc prawną i długiego okresu zaniechania powyższego.” W ocenie sądu w niniejszej sprawie, uwzględnienie podniesionego przez prokuratora zarzutu przedawnienia nie stało w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. D. W. nie wskazał żadnych obiektywnych przeszkód, które uniemożliwiłyby mu wystąpienie z wnioskiem w terminie z art. 555 k.p.k. |
|||||||
Inne |
|||||||
5.3. |
|||||||
Zwięźle o powodach podstawy prawnej |
|||||||
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU W PRZEDMIOCIE ŻĄDANIA |
|||||||
Zwięźle o powodach rozstrzygnięcia |
|||||||
Odszkodowanie |
|||||||
6.1. |
Kwota główna wniosek oddalono |
Odsetki |
|||||
Zadośćuczynienie |
|||||||
6.2. |
Kwota główna wniosek oddalono |
Odsetki |
|||||
Inne |
|||||||
Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU |
|||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||
II. |
Zasądzono wynagrodzenie dla pełnomocnika z urzędu. |
KOszty procesu |
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
III. |
Orzekając o kosztach postępowania sąd miał na uwadze, iż stosownie do art. 554 § 4 k.p.k. koszty postępowania w sprawach o odszkodowanie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie ponosi Skarb Państwa. |
PODPIS |