Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 87/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 20 listopada 2020 roku w sprawie II K 747/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Z uwagi na treść i związek zarzutów podniesionych w apelacji, tj.:

1. obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie

- art. 4 kpk, 5 § 1 i 2 kpk, art. 7 kpk oraz art. 410 kpk i 424 kpk polegająca na dowolnej a nie na swobodnej ocenie dowodów w postaci spójnych i logicznych wyjaśnień oskarżonego oraz niezasadnym uwzględnieniu okoliczności przemawiających na niekorzyść oskarżonego przy pominięciu wszystkich przemawiających na jego korzyść;

- art. 7 kpk przez dokonanie oceny materiału dowodowego sprawy w szczególności z dokumentów i wyjaśnień oskarżonego w sposób pobieżny, nielogiczny, sprzeczny z zasadą swobodnej oceny dowodów, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych polegających na przyjęciu, iż w okresie od 13 lutego 2018 roku do 24 czerwca 2020 roku uchylał się od ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego i naraził córki N. i D. G., na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych;

- art. 167 k.p.k., art. 352 k.p.k. i art. 366 § 1 k.p.k., w związku z art. 2 § 1 pkt 1 k.p.k. i art. 4 k.p.k. poprzez nieprzeprowadzenie niezbędnych z punktu widzenia zasady obiektywizmu dowodów z urzędu i niewystarczające zbadanie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego;

2. obrazę przepisów prawa materialnego art. 209 § 1a k.k. w związku z art. 209 § 1 k.k. poprzez błędne jego zastosowanie polegające na przyjęciu, iż znamię uchylania się od obowiązku alimentacyjnego zostało przez oskarżonego zrealizowane w przyjętych okresach pomimo obiektywnego braku możliwości realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec dokonywanych i realizowanych zajęć komorniczych oraz sytuacji majątkowej i finansowej oskarżonego

3 rażąca surowość kary pozbawienia wolności z uwagi na jej wymiar i bezwzględny charakter

zostaną one rozpoznane łącznie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się do treści środka odwoławczego zaznaczyć trzeba, że pomimo wskazania szeregu zarzutów, rzecz sprowadza się do jednej kluczowej kwestii tj. próby wykazania przez obrońcę oskarżonego, że ten nie miał obiektywnej możliwości wypełniania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do swoich małoletnich córek.

Aby właściwie ocenić zarzuty postawione skarżonemu orzeczeniu, należy sięgnąć do istoty i celu regulacji art. 209 kk. Tu normą postępowania jest nakaz opieki poprzez łożenie na utrzymanie małoletniego dziecka. Naruszenie tej normy jest równocześnie atakiem na dobro prawne rodziny, który sprowadza się do niezgodnego z regułami postępowania zaniechania przez jednego z rodziców sprawowania należytej opieki nad własnym dzieckiem. Obowiązkiem rodzica jest zapewnienie wszystkim swoim dzieciom środków utrzymania w postaci co najmniej jedzenia, ubrania czy też środków czystości.

Z tych obowiązków G. G. (1) się nie wywiązywał. U podstaw tego ustalenia legł m.in. fakt, że oskarżony pomimo tego, że w okresie objętym zarzutem pozyskiwał środki pieniężne, pracując w Holandii ( gdzie zarabiał 200 - 250 euro tygodniowo x 4 tygodnie = 800 - 1000 euro miesięcznie x 4,50 złotych = 3600 - 4500 złotych miesięczne ) a następnie w po powrocie do Polski w firmie budowlanej ( w której zarabiał 3500 złotych miesięcznie ), dokonywał na poczet alimentów wpłat kwot symbolicznych ( 100, 150, 200 złotych ) względem tych, które z mocy orzeczenia sądowego comiesięcznie obowiązany był uiszczać na rzecz pokrzywdzonych ( początkowo 540 złotych łącznie miesięcznie a od 1 lutego 2019 roku po 1200 złotych łącznie miesięcznie ), w dodatku w sposób nieregularny ( z przerwami nawet kilkumiesięcznymi - zestawienie wpłat w postępowaniu egzekucyjnym karta 165 ). Koszty utrzymania w inkryminowanym czasie w głównej mierze ponosiła instytucja państwowa (Fundusz Alimentacyjny). Gdyby nie pomoc tejże instytucji, matka pokrzywdzonych K. G. – jak sama zeznała - nie byłaby w stanie samodzielnie utrzymać swoich dzieci ( tym bardziej , że wychowywała jeszcze kolejną trójkę dzieci z kolejnego związku ). Poza tym nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż oskarżony uchylając się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz pokrzywdzonych nie był zdeterminowany żadnymi obiektywnymi okolicznościami (np. choroba, pobyt w izolacji penitencjarnej), które w jakimkolwiek stopniu usprawiedliwiałyby jego zachowanie. Działanie oskarżonego nacechowane było umyślnością. Wiadomym mu było o ciążącym na nim obowiązku alimentacyjnym względem pokrzywdzonych córek, mimo to nie regulował alimentów określonych wyrokami wydanymi w postępowaniu cywilnym.

Poza wskazanymi wyżej okolicznościami, podkreślić należy także, że oskarżony nie tylko nie łożył na utrzymanie N. i D. rodzeństwa G., ale nie wykazywał zainteresowania ich losem. W żaden sposób nie uczestniczył w ich wychowaniu, nie spotykał się z nimi, w ogóle nie utrzymywał z nimi żadnego kontaktu. Taka postawa oskarżonego wskazuje jednoznacznie, iż rzeczywistą przyczyną nie wywiązywania się przez oskarżonego z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego była jego zła wola, polegająca na umyślnym ignorowaniu tego obowiązku.

W żadnym wypadku w sprawie niniejszej nie usprawiedliwiała zachowania oskarżonego konieczność spłacania pożyczki zaciągniętej przez jego obecną partnerkę – żonę. Po pierwsze – rzeczone zobowiązanie było niewielkie bo dotyczyło kwoty 2300 złotych, a po wtóre wymieniona również pracowała w okresie objętym zarzutem postawionym oskarżonemu, a więc nie tylko z pozyskiwanych przez niego środków pieniężnych musiało być spłacane wymienione zobowiązanie.

A. nie wskazał dowodów nie przeprowadzonych w sprawie, a istotnych z punktu widzenia zasady obiektywizmu. co do których sąd rejonowy nie podjął inicjatywy z urzędu,

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie łagodniejszej kary, uchylenie tegoż wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wymierzona oskarżonemu G. G. (1) kara 6 miesięcy pozbawienia wolności nie nosi cech rażącej surowości. Pozostaje współmierna do stopnia winy oskarżonego, który jest znaczny , albowiem nie wykonywał on ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego z pełną świadomością, oraz uwzględnia prawidłowo ustalony przez sąd rejonowy stopień społecznej szkodliwości czynu, który przez pryzmat rodzaju i charakteru naruszonego dobra i długiego ( bo ponad 2 letniego ) okresu uchylania się od obowiązku łożenia na utrzymanie dwójki małoletnich, jest również znaczny. Poza tym rzeczona kara spełni swoje cele, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego. Chodzi przede wszystkim o uzmysłowienie temu ostatniemu dotychczasowej nagannej postawy i wdrożenie go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

Poprzednie skazania oskarżonego na kary pozbawienia wolności ( karta karna karta 63 ), istniejące w chwili przedmiotowego przestępstwa stanowią z uwagi na regulację przepisu art. 69 & 1 k.k.k. przeszkodę prawną do stosowania proponowanej przez skarżącego instytucji probacyjnej w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

3.2.

Obraza przepisów prawa materialnego - art. 63 § 1 kk poprzez niezaliczenie na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania zastosowanego postanowieniem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 2.06.2020 roku w sprawie II Kp 172/20 w stosunku do G. G. (1).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak wynika z akt sprawy G. G. (1) został zatrzymany w dniu 25 czerwca 2020 roku o godzinie 15:35 i osadzony w areszcie śledczym na postawie postanowienia Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 02 czerwca 2020 roku o zastosowaniu tymczasowego aresztowania ( karta 132 ). Zwolnienie z jednostki penitencjarnej nastąpiło w dniu 8 lipca 2020 roku ( karta 144 ).

Powyższy okres czasu winien być zatem, w myśl jednoznacznego brzmienia art. 63 § 1 k.k. zaliczony oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Wniosek

Wniosek o zaliczenie okresu tymczasowego aresztowania oskarżonego na poczet orzeczonej kary.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd okręgowy zaliczył wskazany wyżej okres tymczasowego aresztowania stosowanego w przedmiotowej sprawie na etapie dochodzenia na poczet orzeczonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności z uwagi na obligatoryjny charakter takiego obowiązku określonego przepisem art. 63 § 1 k.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez zaliczenie na podstawie art 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania od dnia 25 czerwca 2020 roku godz. 15:53 do dnia 8 lipca 2020 roku

Zwięźle o powodach zmiany

Jak wynika z akt sprawy G. G. (1) został zatrzymany w dniu 25 czerwca 2020 roku o godzinie 15:35 i osadzony w areszcie śledczym na postawie postanowienia Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 02 czerwca 2020 roku o zastosowaniu tymczasowego aresztowania.

Powyższy okres czasu winien być zatem, w myśl jednoznacznego brzmienia treści art. 63 § 1 kk, zaliczony oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Mając na względzie wymierzenie oskarżonemu G. G. (1) kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity Dz. U. z 1983 roku Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) sąd okręgowy zwolnił w/w od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, uznając że pokrycie tychże byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na aktualny brak dochodów.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie co do do winy i kary

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana