Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 100/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSR del. Radosław Chodorowski

Ławnicy: Piotr Stefański, Wiesław Kapczyński

Protokolant: Agnieszka Rataj

przy udziale Prokuratora Krystiana Kudeli

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 9.10.2020r., 27.11.2020r., 25.01.2021r., 22.03.2021r. w C. sprawy:

1.  P. G. (1), syna B. i J., ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 31.05.2020 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu z M. G. (1), posługując się nożem, przystawiając go do lewej dłoni A. U. (1) groził obcięciem palców, czym doprowadził ww. pokrzywdzonego do stanu bezbronności, następnie zabrał w celu przywłaszczenia laptopa (...) o wartości (...) złotych, monitor komputerowy (...) o wartości (...) złotych, głośniki C. o wartości (...)złotych oraz wiertarkę (...) o wartości (...)złotych, działając na szkodę wymienionego w łącznej wysokości (...) złotych,

tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.

II.  w dniu 31.05.2020 roku w M., kierował do A. U. (1) groźby karalne pozbawienia życia jego syna S. U. (1), przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

2.  M. G. (1), syna T. i J., ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

III.  w dniu 31.05.2020 roku w M. działając wspólnie i w porozumieniu z P. G. (1), posługując się nożem, przystawiając go do lewej dłoni A. U. (1) kierował do pokrzywdzonego groźby karalne pozbawienia życia oraz groził obcięciem palców, czym doprowadził ww. pokrzywdzonego do stanu bezbronności, następnie zabrał w celu przywłaszczenia laptopa marki A. (...) o wartości (...) złotych, monitor komputerowy marki A. o wartości (...) złotych, głośniki C. o wartości (...) złotych oraz wiertarkę marki B. o wartości (...) złotych, działając na szkodę wymienionego w łącznej wysokości (...) złotych,

tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.

IV.  w dniu 01.06.2020 roku w M., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości (...)grama netto,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

V.  w dniu 31.05.2020 roku w M., kierował do A. U. (1) groźby karalne pozbawienia życia jego syna S. U. (1), przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

orzeka:

1.  uznaje oskarżonych P. G. (1) i M. G. (1) (w ramach zarzutu I, II, III i V) za winnych tego, że w dniu 31.05.2020 roku w M. działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się nożem, przystawiając go do lewej dłoni A. U. (1) kierowali do pokrzywdzonego groźby karalne pozbawienia życia oraz obcięcia palców, a następnie dokonali zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki A. (...) o wartości (...)złotych, monitor komputerowy (...)o wartości (...) złotych, głośniki C. o wartości (...)złotych oraz wiertarkę marki B. o wartości (...) złotych, powodując szkodę w łącznej wysokości (...) złotych na szkodę A. U. (1), a następnie grozili mu pozbawieniem życia jego i jego syna w celu zmuszenia go do odstąpienia od zamiaru powiadomienia organów ścigania o popełnionym przestępstwie, która to groźba wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę spełnienia, tj. przestępstwa z art. 280 §2 kk i za to na mocy art. 280 §2 kk skazuje ich na kary: P. G. (1) – 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności; M. G. (1) – 3 (trzech) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  uznaje oskarżonego M. G. (1) za winnego tego, że w dniu 01.06.2020 roku w M., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości (...) grama netto, tj. przestępstwa z art. 62 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy tego przepisu skazuje go na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

3.  na mocy art. 85 §1 kk i art. 86 §1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego M. G. (1) i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat i 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4.  na mocy art. 63 §1 kk na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zalicza oskarżonym okresy tymczasowego aresztowania przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności:

a)  P. G. (1) od dnia 1.06.2020r. godz. 6.01 do dnia 22.03.2021r.

b)  M. G. (1) od dnia 1.06.2020r. godz. 6.05 do dnia 22.03.2021r.

5.  na mocy art. 62 kk orzeka wobec oskarżonego M. G. (1) system terapeutyczny wykonania kary łącznej pozbawienia wolności;

6.  na mocy art. 70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego wyszczególnionego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod pozycją 1 przez jego zniszczenie;

7.  na mocy art. 230 §2 kpk zwraca dowody rzeczowe wyszczególnione w wykazie dowodów rzeczowych nr (...):

- A. U. (1) pod pozycją 3-7;

- P. G. (1) pod pozycją 1;

- M. G. (1) pod pozycją 2;

8.  na mocy art. 624 §1 kpk zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów procesu, obciążając nimi Skarb Państwa.

Piotr Stefański R. W. K.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 100/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. G. (1),

M. G. (1)

pkt 1 sentencji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzony A. U. (1) mieszka z synem S. w mieszkaniu w M. przy ul. (...).

A. U. (1) ma również córkę M. ze związku z A. B. (1). Dzieckiem opiekuje się matka. Pokrzywdzony jest skonfliktowany z w/w w związku z konfliktem dotyczącym opieki nad córką. Partnerem A. B. (2) jest M. G. (2). Z nim pokrzywdzony również jest skonfliktowany. M.in. w lutym 2020r. A. U. (1) złożył zawiadomienie o przestępstwie gróźb karalnych jakich miał się dopuścić M. G. (3) (ps. (...)), znajomy M. G. (2). Sprawa toczyła się w prokuraturze Rejonowej w M. pod sygnaturą (...)

zeznania A. U. (1)

3-4

zeznania A. B. (2)

588

akta (...)

załącznik

akta sprawy I. N. (...)

załącznik

Oskarżony P. G. (1) znał się z pokrzywdzonym z pracy. Pokrzywdzony opowiedział mu o swoich problemach związanych z walką o opiekę nad córką i poprosił oskarżonego o pomoc. Oskarżony się zgodził i najpierw telefonował do M. G. (2) zarzucając mu, że przez niego rozpadł się związek (...).B. i grożąc mu; następnie doszło do spotkania w M., gdzie oskarżony P. G. groził M. G. m.in atrapą broni. Ten zgłosił sprawę na policję w dniu 15.04.2020r. (sygn. (...). Ostatecznie jednak w maju 2020r. M. G. i A.B. przedstawili oskarżonemu swoją wersję wydarzeń i po zapewnieniu przez oskarżonego, że da im spokój - M. G. wycofał wniosek o ściganie w dniu 12.05.2020r. i sprawa została umorzona.

wyjaśnienia P. G. (1)

504

zeznania M. G. (2)

588-589

akta sprawy (...)

załącznik

zeznania A. B. (2)

588

P. G. (1) miał żal do pokrzywdzonego, że wplątał go w sprawę, przez którą miał kłopoty z policją i przedstawił mu nieprawdziwą wersję zdarzeń. W związku z tym postanowił udać się do mieszkania pokrzywdzonego i go obrabować. Do pomocy wziął swojego znajomego M. G. (1), któremu powiedział, że idą odzyskać dług.

W dniu 31 maja 2020r. ok. godz. 17.50 obaj zapukali do drzwi mieszkania A. U. (1). W mieszkaniu był A. U. oraz jego syn, który przebywał w swoim pokoju. Pokrzywdzony otworzył im drzwi. Po wejściu do mieszkania P. G. (1) wyciągnął nóż i próbował nim uderzyć pokrzywdzonego. P. G. zaczął twierdzić, że pokrzywdzony ma dług (...)zł u jego szefa oraz, że A. U. (1) zawiadamiając policję o groźbach wskazał niewłaściwego sprawcę i że przez niego był zatrzymany na 48h. W tym czasie M. G. (1) biegał po mieszkaniu przeglądając rzeczy i krzyczał do P. G., aby obciął pokrzywdzonemu palce. Następnie M. G. wpadł do pokoju S. U. (1) i zaczął mu zabierać laptopa A. (...) o wartości (...) złotych, monitor komputerowy marki A. o wartości (...) złotych; następnie oskarżeni zabrali jeszcze głośniki C. o wartości (...) złotych oraz wiertarkę marki B. o wartości(...)złotych. Po dokonaniu kradzieży przedmiotów obaj oskarżeni zagrozili pokrzywdzonemu, że jeżeli zawiadomi policję o tym zdarzeniu to zabiją jego i jego syna. Następnie oskarżeni wyszli z mieszkania. Pokrzywdzony zawiadomił policję o zdarzeniu.

wyjaśnienia P. G. (1)

70-71,

wyjaśnienia M. G. (1)

77-78, 92-93,

zeznania A. U. (1)

3-4, 66-67, 122-123,

zeznania S. U. (1)

11-12,

dokumentacja laptopa

8-10

protokół oględzin + zdjęcia

14-28

wydruk z komunikatora

149

zeznania D. G.

715

Oskarżeni skradzione przedmioty zanieśli do kolegi Ł. W. (1) i oddali mu na przechowanie nie mówiąc skąd je mają. Ten je przyjął, a kiedy pojawiła się u niego policja - oddał im otrzymane od oskarżonych przedmioty.

zeznania Ł. W. (1)

58-59,

protokół zatrzymania

61-63

protokół oględzin

102-104

1.1.2.

M. G. (1)

pkt 2 sentencji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W związku z w/w czynem M. G. (1) został zatrzymany w dniu 1 czerwca 2020r. Po zatrzymaniu dokonano przeszukania jego mieszkania w M.. W mieszkaniu tym w/w posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii marihuanę w ilości (...) grama netto.

protokół przeszukania

43-45

protokół oględzin

47-48

wyjaśnienia M. G. (1)

77-78

opinia T.

203-205

Obaj oskarżeni są zdrowi psychicznie. W czasie czynów byli poczytalni.

M. G. (1) jest uzależniony od środków psychoaktywnych i powinien podjąć leczenie odwykowe.

P. G. (1) nie był wcześniej karany; M. G. (1) był wcześniej karany.

opinie sądowo-psychiatryczne

226-229, 233-236

karty karne

119-121

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. G. (1)

pkt 1 sentencji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. G. (1) działał w celu odzyskania długu; chciał zwrócić przedmioty pokrzywdzonemu po zwrocie przez niego długu;

nie posiadał noża, nie groził pokrzywdzonemu.

U. kłamią.

wyjaśnienia P. G. (1)

70-71, 84-85,

wyjaśnienia M. G. (1)

453-454

2.  OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Akta spraw:

- PR (...)

- I. N. (...)

- (...)

Dowody z dokumentów są wiarygodne; zostały sporządzone przez właściwe organy, nie były kwestionowane przez strony

zeznania A. U. (1)

Zeznania pokrzywdzonego stanowiły jeden z głównych dowodów w sprawie. Obrona starała się podważyć wiarygodność tych zeznań i wykazać, że pokrzywdzony kłamał i ma problemy psychiczne, które podważają jego wiarygodność. W ocenie Sądu jednak zeznania świadka zasługują na wiarę. W pierwszej kolejności należy odnieść się do stanu psychicznego świadka. Rzeczywiście Sąd w toku przewodu sadowego załączył dokumentację A. U. ze szpitala psychiatrycznego, z której wynika, że z powodu zatrucia alkoholowego miał on zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania i w 2018r. był dwukrotnie hospitalizowany. Oskarżony P. G. twierdził, że w/w był pod wpływem alkoholu w czasie zdarzenia, natomiast oskarżeni byli trzeźwi. Sąd zatem przesłuchał na okoliczność rozpytania pokrzywdzonego po zdarzeniu i przesłuchania go funkcjonariusza policji, który te czynności przeprowadzał. Policjant ten zeznał, że nic w zachowaniu pokrzywdzonego nie wzbudziło jego podejrzeń, nie zachowywał się jak osoba nietrzeźwa. Mając na uwadze, że zeznania pokrzywdzonego są spójne, logiczne, znajdują w znacznej części potwierdzenie w wyjaśnieniach M. G. oraz częściowo w wyjaśnieniach P. G. - Sąd nie powziął żadnych wątpliwości co do stanu psychicznego pokrzywdzonego. Jedynie na marginesie można natomiast dodać, że sam M. G. przyznał, że był nietrzeźwy w czasie zdarzenia - co przeczy twierdzeniom P. G. w tym zakresie.

Odnośnie konfliktu między świadkiem a A.B. i M. G. oraz braku długów wobec pracodawcy - zeznania świadka znajdują potwierdzenie w zeznaniach w/w osób oraz J. G..

Odnośnie przebiegu zdarzenia - Sąd dał wiarę zeznaniom składanym w śledztwie, bezpośrednio po zdarzeniu. Nie budzi wątpliwości Sądu, że pokrzywdzony wtedy najlepiej pamiętał przebieg wypadków, zeznawał spontanicznie (nawet np. nie zauważył kradzieży głośników i wiertarki - dowiedział się o tym dopiero po ich odzyskaniu przez policję); co istotne - zeznania A. U. znajdują w znacznej mierze potwierdzenie w wyjaśnieniach M. G. ze śledztwa - w tym w tak istotnych szczegółach jak posługiwanie się nożem przez P. G. i groźby jakie padały z jego ust.

Na rozprawie pokrzywdzony podtrzymał zeznania ze śledztwa i złożył dodatkowe zeznania; obrona podnosiła, że są one sprzeczne z zeznaniami ze śledztwa w części dotyczącej okazywania noża, ale Sąd takiego poglądu nie podziela. Należy odnieść te zeznania do wyjaśnień M. G., który w swoich wyjaśnieniach wskazywał, że P. G. w pewnym momencie schował nóż. W ocenie Sądu zeznania składane w odpowiedzi na pytania obrońców dotyczyły kolejnego etapu zachowania oskarżonych, a nie przeczyły wcześniejszym zeznaniom dotyczącym wymachiwania nożem i grożenia nim pokrzywdzonemu (które świadek podtrzymał).

Zeznania pokrzywdzonego znajdują również potwierdzenie w zeznaniach S. U..

Reasumując - Sąd uznał zeznania tego pokrzywdzonego za wiarygodne.

zeznania A. B. (2),

M. G. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków co do faktów - albowiem w tej części zeznania te korespondują ze sobą oraz z wyjaśnieniami P. G., zeznaniami A. U. oraz dowodami z dokumentów (akta dochodzenia oraz sprawy o pozbawienie władzy rodzicielskiej oraz dokumentacja medyczna pokrzywdzonego A. U.). Natomiast Sąd nie brał pod uwagę ocen świadków, w szczególności dotyczących wiarygodności zeznań A. U. gdyż oceny te nie mają żadnego znaczenia w sprawie, a ponadto nie sposób nie zauważyć, że świadkowie są mocno skonfliktowani z A. U. i zdyskredytowanie go leży w ich interesie - również w kontekście toczącej się sprawy o władzę rodzicielską nad córką M..

wyjaśnienia P. G. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części dotyczącej jego znajomości z A. U., M. G. i jego konfliktu dotyczącego tego ostatniego - w związku z konfliktem A. U. z A.B.. W tej części wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w zeznaniach M. G., A.B. i A. U. oraz dowodach z dokumentów (akta dochodzenia). Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał się on do wejścia do mieszkania A. U. i dokonania zaboru rzeczy opisanych w postawionym mu zarzucie oraz oddania tych rzeczy na przechowanie Ł. W. - albowiem w tej części wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach A. U., S. U., Ł. W. i wyjaśnieniach współoskarżonego.

wyjaśnienia M. G. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w śledztwie w części, w której opisał on przebieg zdarzenia i zachowanie P. G. - albowiem w tej części wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach A. U., S. U. i częściowo wyjaśnieniach współoskarżonego, są logiczne i spójne.

zeznania S. U. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka. Korespondują one z zeznaniami A. U., częściowo wyjaśnieniami M. G. i P. G., są logiczne i spójne. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania stanu psychicznego tego świadka, czy wiązania go w jakikolwiek sposób ze stanem psychicznym jego ojca.

dokumentacja laptopa

dowód wiarygodny, nie był kwestionowany przez strony.

protokół oględzin + zdjęcia,

protokół zatrzymania

dowody wiarygodne; zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy.

wydruk z komunikatora

dowód wiarygodny, wydruk został sporządzony w trakcie oględzin telefonu oskarżonego, nie był podważany przez strony.

zeznania Ł. W. (1)

Zeznania wiarygodne; korespondują z wyjaśnieniami P. G. oraz dowodami z dokumentów.

zeznania D. G.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka; jest to funkcjonariusz Policji; osoba obca w stosunku do stron; jego zeznania sa spójne i logiczne, korespondują z treścią dokumentów przez niego sporządzonych (protokół przesłuchania pokrzywdzonego)

1.1.2

wyjaśnienia M. G. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego odnośnie posiadania marihuany, albowiem znajdują one potwierdzenie w n/w dowodach.

protokół oględzin,

protokół przeszukania

dowody wiarygodne; zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy.

opinia T.

Sąd podzielił wnioski biegłych z T.; opinia została wydana po przebadaniu zabezpieczonej substancji; wnioski opinii są jasne i pełne; nie były kwestionowane przez strony.

opinie sądowo-psychiatryczne

Sąd podzielił wnioski biegłych lekarzy psychiatrów; wydali oni opinie po przebadaniu oskarżonych; wnioski opinii są jasne i jednoznaczne.

karty karne

dowody wiarygodne; zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia P. G. (1)

Oskarżony sam nie mógł się zdecydować jaką linię obrony przyjąć. Na rozprawie przyznał się do winy i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze, a jednocześnie podtrzymywał swoje wyjaśnienia, w których zaprzeczał większości znamion zarzucanych mu czynów - przyznając się jedynie do zaboru przedmiotów w celu zmuszenia pokrzywdzonego do zwrotu długu; w toku rozprawy zaczął również podważać wiarygodność A. U.. W ocenie Sądu taka linia obrony nie zasługuje na wiarę. Odnośnie rzekomego długu - wyjaśnienia oskarżonego co do jego istnienia są sprzeczne z zeznaniami A. U. i J. G.. Natomiast Sąd daje wiarę temu, że pod takim pretekstem oskarżeni udali się do A. U. i żądali od niego pieniędzy, albowiem koresponduje to z wyjaśnieniami M. G. oraz zeznaniami A. U..

Odnośnie braku noża i braku grożenia pokrzywdzonemu - wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z zeznaniami U. oraz wyjaśnieniami M. G., którym Sąd dał wiarę jak również zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że po wejściu do mieszkania i zażądaniu zwrotu pieniędzy - kiedy pokrzywdzony ich nie oddał - po prostu wzięli sobie laptop i inne przedmioty i wyszli, a pokrzywdzony najwyraźniej nie stawiał żadnego oporu ani nic nie zrobił. Jest to całkowicie niewiarygodne w świetle w/w zasad. Wyjaśnienia oskarżonego nie tłumaczą również dlaczego pojawił wówczas się temat zawiadomienia o groźbach, jakie złożył A. U., jego sprawy z A.B.. Dopiero wyjaśnienia złożone przez oskarżonego na rozprawie, w powiązaniu z zeznaniami A.B., M. G. i lekturą akt spraw prokuratury w M. pozwala w innym świetle zobaczyć relacje oskarżonego i A. U. i pretensje, jakie oskarżony miał w związku z uwikłaniem go w sprawy A. U. i A.B. i pozwala prawidłowo zinterpretować słowa, jakie wówczas padły oraz naświetlić motywy działania oskarżonego.

Odnośnie wiarygodności zeznań A. U. Sąd wypowiedział się powyżej.

wyjaśnienia M. G. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego złożonym na rozprawie oraz tej części wyjaśnień złożonych w śledztwie, w których opisywał on swoją rolę w przestępstwie i zaprzeczał aby groził pokrzywdzonemu czy zachęcał współoskarżonego do użycia noża oraz, że pokrzywdzony zobowiązał się do oddania pieniędzy.

Na wstępie należy przypomnieć chronologię składania wyjaśnień przez oskarżonego. Został on zatrzymany w dniu 1.06.2020r. godz. 6.05; miał wówczas (...) alkoholu w wydychanym powietrzu. Został przesłuchany po raz pierwszy 2.06.2020r. godz. 9.45.Kolejne przesłuchanie odbyło się na posiedzeniu aresztowym w tym samym dniu o godz. 13.30. Na posiedzeniu tym oskarżony podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia. Po raz kolejny został przesłuchany 16.07.2020r. i podtrzymał swoje pierwsze wyjaśnienia. Na rozprawie w dniu 9.10.2020r. oskarżony skorygował swoje wyjaśnienia ze śledztwa twierdząc, że jak składał pierwsze wyjaśnienia to był pijany, pamiętał tylko urywki, sugerował się tym co mówili policjanci, nie pamięta żadnego noża. W ocenie Sądu wyjaśnienia złożone przez oskarżonego na rozprawie są jedynie przyjętą przez niego linią obrony, dopasowaną do linii obrony P. G. i jako takie nie zasługują one na wiarę. Przede wszystkim należy zauważyć, że oskarżony był już wcześniej 3 razy karany, a więc miał niejednokrotnie do czynienia z policją i prokuratorem. Ma więc doświadczenia i wiedzę (pomijając stosowane pouczenia, jakie otrzymał na piśmie) i wie jakie konsekwencje wywołuje złożenia wyjaśnień określonej treści. Od momentu zatrzymania oskarżonego do momentu jego pierwszego przesłuchania upłynęło ponad 26 godzin. Jest oczywiste, że w tym czasie z jego organizmu został wydalony znajdujący się w nim alkohol w ilości 0,91 mg/l. Więc wbrew twierdzeniom oskarżonego w czasie pierwszego przesłuchania nie był on pijany. Po tym przesłuchaniu podtrzymywał on swoją wersję zdarzenia zarówno przed Sądem jak i półtora miesiąca później - ponownie przed prokuratorem. Tłumaczenia oskarżonego podawane na rozprawie dotyczące powodu zmiany wyjaśnień są nielogiczne i niezgodne z doświadczeniem życiowym. Wbrew twierdzeniom oskarżonego, z jego wyjaśnień ze śledztwa nie wynika, aby pamiętał jedynie fragmenty czy pojedyncze elementy zdarzenia, ale opisuje on chronologicznie przebieg zdarzeń; opis ten - co istotne - jest w znacznej mierze spójny z zeznaniami A. U. i S. U.. Przy czym w ocenie Sądu oskarżony od początku konsekwentnie umniejszał swoją rolę usiłując przedstawić się jako przypadkowy uczestnik zdarzenia, który wręcz uspokajał P. G. i stawał po stronie pokrzywdzonych (np. podkreślając kwestię pozostawienia telefonu S. U.). W tej części Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego składanym również w śledztwie, albowiem są one sprzeczne z zeznaniami U.. Również twierdzenie, że A. U. miałby zobowiązać się do zwrotu rzekomego długu jest nielogiczne, gdyż pokrzywdzony od początku konsekwentnie twierdził, że żadnego długu nie było i potwierdził to J. G..

zeznania W. K., R. S., A. G., Ł. D., M. G. (6)

zeznania tych świadków nic istotnego do sprawy nie wniosły.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

P. G. (1), M. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonym postawiono zarzuty popełnienia przestępstw z art 280 §2 kk oraz z art 190 §1 kk.

Oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona zbrodni z art 280 §2 kk. Posługując się bowiem nożem dokonali zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotów na szkodę A. U.. W tym miejscu należy odnieść się do linii obrony M. G., który podnosił, że on nie miał noża i się nim nie posługiwał. Trzeba więc przypomnieć, że dla przyjęcia odpowiedzialności za współsprawstwo w popełnieniu przestępstwa z art. 280 § 2 k.k. tego współdziałającego, który samodzielnie nie posługiwał się nożem, wystarczającym jest wykazanie, że ten współdziałający miał świadomość, iż współdziała z osobą, która posługuje się takim przedmiotem (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15.11.2018r. II AKa 398/18). A oskarżony M. G. doskonale zdawał sobie sprawę, że P. G. posłużył się nożem - wręcz zachęcał go do jego użycia na pokrzywdzonym. A przecież właściwe zbrodni z art. 280 § 2 k.k. znamię "posługiwania się nożem" obejmuje zachowania, które mogą polegać na użyciu tego przedmiotu, jak i samej tylko jego demonstracji, która przekonuje ofiarę, iż sprawca takim niebezpiecznym przedmiotem dysponuje i może go w dowolnym, wybranym przez siebie momencie użyć (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29.10.2018r. II AKa 248/18; analogicznie Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 4.09.2018r. II AKa 229/17, Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 27.11.2014r. II AKa 395/14).

Sąd nie stwierdził jednocześnie aby zaistniały podstawy do zmiany kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonym np. na czyn z art 191 §2 kk. Możliwość zakwalifikowania czynu z art. 191 § 2 k.k. stanowiącego de facto szczególną postać przestępstwa rozboju wiąże się ze spełnieniem określonych warunków. Cel, dla którego sprawca dokonuje zaboru mienia, stosując przemoc lub groźbę bezprawną, nie jest związany z chęcią przywłaszczenia, a ze świadomością wymuszenia na dłużniku zwrotu faktycznie istniejącej wierzytelności - świadczenia należnego korzystającego z ochrony prawnej. Przy czym co istotne, działania takie nie mogą być skierowane przeciwko osobie postronnej, nie mającej wpływu na zaspokojenie świadczenia, przedmiotem zaboru nie może być mienie stanowiące własność osoby trzeciej, a wartość przedmiotu zaboru nie może odbiegać istotnie od wysokości wyegzekwowanej w taki sposób wierzytelności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 4.04.2018r. II AKa 13/18); ponadto - sprawca czynu z art. 191 §2 k.k. winien być sam przekonany, że dochodzona przez niego wierzytelność jest akceptowalna wedle aksjologicznych ram obowiązującego porządku prawnego i z tego tytułu zasługuje na ochronę prawną. Dlatego, wierzytelności, o których mowa w komentowanym przepisie, nie dotyczą bliżej nieokreślonych, tajemniczych rozliczeń związanych z działalnością przestępczą określonych osób, ani nie mogą być przez sprawcę wymyślone (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 28.03.2018r. II AKa 143/17).

Przenosząc powyższe poglądy orzecznictwa na grunt niniejszej sprawy można stwierdzić, że wierzytelność, którą pokrzywdzony miał zwrócić nie istniała i została wymyślona przez P. G.; nie mogła więc korzystać z żadnej ochrony prawnej; wartość zabranych przedmiotów wielokrotnie przekraczała wartość rzekomego długu (200-350 zł). W tej sytuacji nie ma podstaw do przyjęcia, że doszło do wyczerpania znamion w/w przestępstwa – również w kontekście twierdzeń M. G., iż przyszedł pomóc wyegzekwować jakiś dług. Potwierdza to również Sąd Apelacyjny w Katowicach wskazując, że sprawca, który dokonuje zaboru mienia - nawet w przekonaniu, iż egzekwuje dług innej osoby - nie dokładając wcześniej jakiejkolwiek staranności, aby okoliczność tę sprawdzić, godząc się w istocie na nieistnienie wierzytelności, którą bezprawnie ma egzekwować, zachowaniem swoim wyczerpuje znamiona przestępstwa rozboju, o ile wchodzi natychmiast w posiadanie tych rzeczy i chce nimi rozporządzać jak właściciel, po uprzedniej realizacji jednej z form typowych dla rozboju, a nie znamion występku z art. 191 § 2 k.k., bowiem nie zmierza on w ten sposób do zaspokojenia uzasadnionych, należnych roszczeń (wyrok z 15.02.2007r. II AKa 451/06).

Tak więc oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona rozboju z art 280 §2 kk.

W tym miejscu należy odnotować, iż Sąd rozważał możliwość zmiany kwalifikacji przez uwzględnienie w niej również art. 245 kk. Jednakże ostateczne ustalenia faktyczne nie dały podstaw do przyjęcia, że oskarżeni (a w szczególności P. G.) działali - chociażby częściowo - w celu wywarcia wpływu na świadka A. U. w związku z toczącymi się z jego udziałem sprawami (karną i cywilną). Podnoszone przez świadków U. w ich zeznaniach wątki dotyczące zawiadomienia przez A. U. o wcześniejszych groźbach, A.B., w kontekście pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie, a opisanych w stanie faktycznym – dotyczyły pretensji jakie miał P. G. do A. U. w związku z wplątaniem go w sprawę i obrazowały motywy napadu, a nie miały na celu przekonanie A. U., aby zmienił zeznania w w/w sprawach.

Odnosząc się do zarzutów z art 190 §1 kk dotyczących gróźb jakie padły bezpośrednio po dokonaniu rozboju, a mających na celu powstrzymanie pokrzywdzonego przed zawiadomieniem policji o tym rozboju - jest to czy współukarany następczo. Sąd Okręgowy podziela w tym zakresie pogląd Sądu Apelacyjnego w Katowicach wyrażony w wyroku z 11.06.2019r. II AKa 74/99 - że sprawca przestępstwa, który bezpośrednio po dokonaniu czynu wypowiada pod adresem pokrzywdzonego groźby mające na celu zapewnienie mu bezkarności, dopuszcza się współukaranego czynu następczego, a w konsekwencji przestępstwo z art. 245 KK przypisane oskarżonemu, jako czyn współukarany, zostaje pochłonięty przez przestępstwo główne. Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie podzielając stanowisko oznaczające niedopuszczalność odrębnego skazania oskarżonego za czyn główny i czyn współukarany uznaje, że w takim układzie czyn współukarany winien znaleźć odzwierciedlenie w opisie przestępstwa głównego i być tym samym objęty jedną karą orzeczoną za to przestępstwo, a nie stanowić okoliczności negatywnej dla postępowania o jakiej mowa w art. 17 § 1 pkt 11 KPK, co z kolei odpowiada innym, dopuszczalnym w doktrynie i judykaturze poglądom odnoszącym się do traktowania czynów współukaranych.

Mając na względzie powyższe Sąd zmienił opis czynu przypisanego oskarżonym, uwzględniając w nim również zachowanie objęte w/w czynem współukaranym następczo.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2

M. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art 62 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Posiadał bowiem wbrew przepisom ustawy marihuanę. Mając na uwadze ilość posiadanego środka - nie budzi żadnych wątpliwości Sądu, iż zachowanie takie stanowi wypadek mniejszej wagi.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G. (1)

1

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy, wysokość szkody, motywy działania oskarżonego (zemsta za wplątanie go w konflikt rodzinny), sposób działania; fakt, że to ten oskarżony był inicjatorem całego zdarzenia; jako okoliczność łagodzącą - wcześniejszą niekaralność

M. G. (1)

1

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy, wysokość szkody, motywy działania oskarżonego (chęć pomocy koledze), rolę i sposób działania, wcześniejszą karalność, w tym za czyny przeciwko mieniu i życiu.

M. G. (1)

2

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy, rodzaj i ilość posiadanych środków odurzających, przyznanie się do winy.

M. G. (1)

3, 5

Wymierzając kare łączną Sąd wziął pod uwagę względy prewencji indywidualnej i generalnej, które przemawiały za zastosowaniem zasady absorpcji.

Orzeczono również terapeutyczny system wykonania kary łącznej pozbawienia wolności. Sąd miał tutaj na uwadze opinię biegłych psychiatrów, z której wynika, że oskarżony powinien podjąć leczenie odwykowe. Mając na uwadze, że ma on odbyć karę pozbawienia wolności - Sąd uznał, że logiczne będzie objęcie go leczeniem już w zakładzie karnym, co powinno przynieś lepsze rezultaty, niż orzekanie środka, który może zostać wykonany za kilka lat - po opuszczeniu przez niego zakładu karnego.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G. (1), M. G. (1)

4

Na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zaliczono oskarżonym okresy tymczasowego aresztowania w sprawie.

P. G. (1), M. G. (1)

6, 7

orzeczono przepadek przez zniszczenie zabezpieczonej marihuany; natomiast pozostałe dowody rzeczowe, jako zbędne dla dalszego postępowania - zwrócono osobom, od których je zatrzymano.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

Z uwagi na to, że oskarżeni przebywają w zakładzie karnym i nie mają żadnych źródeł dochodu - Sąd zwolnił ich od kosztów procesu, obciążając nimi Skarb Państwa.

8.  Podpis

SSR del. Radosław Chodorowski