Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 67/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. W. (1)

I. w okresie od 4 czerwca 2018 r. do dnia 14 czerwca 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1), A. S. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, która w ramach ustalonego podziału ról zajmowała się popełnianiem przestępstw polegających na doprowadzaniu osób starszych do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem za pomocą wprowadzenia ich w błąd co do tego, że prowadzone są czynności policyjne zmierzające do zatrzymania sprawców przestępstw działających w celu przejęcia ich mienia znajdującego się na rachunkach bankowych oraz w miejscu zamieszkania, co do konieczności zabezpieczenia mienia należącego do pokrzywdzonych oraz zamiaru zwrócenia przekazanego przez pokrzywdzonych mienia, przy czym P. W. (1) zajmował się odbieraniem uzyskanych pieniędzy i biżuterii od pokrzywdzonych, tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. W. (1) w okresie od 4 czerwca 2018 roku do dnia 14 czerwca 2018 roku, działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1), A. S. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się popełnianiem m.in. na terenie W. przestępstw metodą „na policjanta”. Mechanizm funkcjonowania grupy opierał się na ustalonym schemacie działania i określonym podziale ról. Pierwsza z grup przebywająca na terytorium Wielkiej Brytanii kontaktowała się telefonicznie z wytypowanymi ofiarami – którymi najczęściej były osoby w podeszłym wieku. Po nawiązaniu połączenia pierwszy ze sprawców przedstawiał się rozmówcy, jako funkcjonariusz Policji i w celu uwiarygodnienia swojej wersji podawał dokładny adres komendy, w której pracuje oraz telefon służbowy. W dalszej kolejności informował ofiarę o prowadzonych czynnościach służbowych zmierzających do wykrycia przestępców fałszujących dokumenty, w tym dowody osobiste. Rzekomy funkcjonariusz Policji wskazywał jednocześnie, że powyższy proceder powiązany jest z pracownikami banku, wobec czego zdeponowane przez pokrzywdzonych na kontach środki pieniężne są w niebezpieczeństwie i mogą zostać utracone. Dla potwierdzenia swojej tożsamości, sprawca prosił także rozmówcę o wybranie na słuchawce telefonu numeru (...). W tym czasie z wytypowaną osobą kontaktował się kolejny sprawca, który utwierdzał ją w przekonaniu o autentyczności podanych przez funkcjonariusza danych. Następnie z ofiarą łączył się kolejny sprawca, który podawał się za prokuratora. Do jego zadań należało z kolei ustalenie, czy w mieszkaniu pokrzywdzonego znajdują się kosztowości, a także namówienie go do przekazania ze swoich rachunków bankowych jak największej ilości pieniędzy. Takie zachowanie było przez sprawcę uzasadniane koniecznością ochrony mienia pokrzywdzonego, jak również złapania pracowników banku na gorącym uczynku. Ofiara była przy tym zapewniana o przyznanej jej opiece policyjnej, a przekazywane jej telefonicznie instrukcje zmierzały do oddania przez nią kolejnemu sprawcy- tzw. „odbierakowi” jak największej ilości pieniędzy i kosztowności. Oszukiwany był również informowany, że przekazane przez niego odbiorcy (kurierowi) mienie zostanie mu niezwłocznie zwrócone po zakończeniu całej procedury. Po uzyskaniu majątku, sprawcy urywali jednak kontakt z ofiarą, zaś „odbierak” przekazywał pozyskane środki osobie, która dokonywała ich podziału pomiędzy członków grupy oraz organizowała transfer pieniędzy za granicę do liderów przebywających w Wielkiej Brytanii za pośrednictwem (...). Opisany wyżej sposób działania był przez sprawców na bieżąco modyfikowany w zależności od osoby pokrzywdzonego oraz jej sytuacji życiowej.

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)2

k. 1224-1228

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)1

k. 1447-1450

kontrola operacyjna krypt. (...) stosowana wobec M. K. (1)

k. 1461-1473

kontrola operacyjna krypt. „(...)”, „(...)”, „(...)”

k. 1635-1657

kontrola operacyjna krypt. „(...)”, „(...)”, „(...)”

k. 1898-1922

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)

k. 2271-2320

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

wyjaśnienia D. K.

k. 3116-3118, k. 3196-3199, k. 3261-3264, k. 3265-3267, k. 3271-3276, k. 3277-3280, k. 3281-3282, k. 3407-3409,

Do omawianego wyżej procederu P. W. (1) został zwerbowany przez M. K. (1). Do zadań oskarżonego należało przede wszystkim odbieranie pieniędzy i kosztowności od pokrzywdzonych. W ramach swojej działalności P. W. (1) kontaktował się także z liderem grupy narodowości romskiej przebywającym na terenie Wielkiej Brytanii oraz „logistykiem”, który organizował odbiory pieniędzy pochodzących z czynów zabronionych.

W celu dokonywania odbiorów pieniędzy P. W. (1) podróżował do W. z Ł.. W tamtym czasie - w innej sprawie karnej - stosowany był wobec niego dozór policji na terenie Ł.. M. K. (1) organizował oskarżonemu pobyt w hotelu w W..

częściowo wyjaśnienia P. W. (1)

k. 4290-4291

kontrola operacyjna krypt. (...) stosowana wobec M. K. (1)

k. 1454-1458, k. 1632

kontrola operacyjna krypt. (...) (...)

k. 1211-1220

wyjaśnienia i zeznania M. K. (1)

k. 4175-4184, k. 4197-4209, k. 4221-4234, k. 4237-4288,

k. 4389-4390

protokół oględzin rzeczy

k. 1336-1342

informacje odnośnie stawiennictwa na dozór i pobytu w hotelu

k. 3658-3659

k. 3717

1.1.2.

P. W. (1)

II. w dniach 4 - 5 czerwca 2018 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził K. T. do niekorzystnego rozporządzania własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 100.000 zł poprzez wprowadzenie w dniu 04.06.2018 r. pokrzywdzonej w błąd przez osoby podające się za funkcjonariuszy Policji oraz prokuratora, iż prowadzone są czynności służbowe w związku z podrobieniem jej dowodu osobistego i koniecznością zabezpieczenia pieniędzy na jej kontach bankowych w celu ochrony przed kradzieżą oraz wskazując, że dokonuje wypłaty pieniędzy policyjnych, a jej pieniądze na koncie są bezpieczne - nakłonili K. T. do wypłacenia z oddziału banku (...) S.A. przy ul. (...) w W. pieniędzy w kwocie 30 000 zł, a następnie zerwania lokaty i wypłacenia kwoty 20 000 zł z placówki przy Al. (...), które od pokrzywdzonej we wskazanym miejscu przy (...) odebrał P. W. (1), a od niego M. K. (1), a następnie w dniu 05.06.2018 r. wskazując, że należy dokończyć akcję - ponownie nakłonili pokrzywdzoną do kolejnej wypłaty pieniędzy w oddziale banku (...) S.A. przy ul. (...) w W. w kwocie 30 000 zł oraz z placówki przy Al. (...) kwoty 20 000 zł i wrzucenia jej do kosza przy ul. (...), przy czym z popełnienia tego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz dopuścił się go, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, oraz czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 4 czerwca 2018 roku około godziny 12:00 na telefon stacjonarny K. T. zadzwoniła osoba podająca się za funkcjonariuszkę Policji S. R.. Po dokonaniu czynności weryfikujących, kobieta poinformowała pokrzywdzoną, że na U. działa niebezpieczna grupa przestępców, która za pomocą podrobionych dokumentów uzyskanych od pracowników Banku (...) SA okrada klientów z pieniędzy. Następnie kobieta połączyła K. T. z rzekomym prokuratorem Robertem Nowakiem, który uprzedził ją, że dziś ma nastąpić akcja na jej konto bankowe. W związku z powyższym rozmówca polecił pokrzywdzonej, aby wyciągnęła przelane na jej rachunek środki policyjne oraz przekazała je, bacząc przy tym, czy nikt jej nie obserwuje. Po uzyskaniu informacji K. T. udała się do oddziału banku (...) SA przy ul. (...) w W., gdzie wypłaciła kwotę 30.000 zł. O fakcie tym poinformowała R. N., który w następnym kroku polecił pokrzywdzonej, aby udała się taksówką do placówki banku przy al. (...), zerwała lokatę i wypłaciła kwotę 50.000 zł. K. T. postąpiła zgodnie ze wskazówkami, jednak mogła wypłacić maksymalnie 20.000 zł. Po wyjściu z banku pokrzywdzona otrzymała polecenie skierowania się pod salę kongresową (...), gdzie miała oczekiwać na dalsze instrukcje. Około godziny 18:00 rozmówca nakazał jej udanie się w kierunku ul. (...) i skręcenie w alejkę prowadzącą do fontanny przy (...). Rzekomy prokurator przekazał wówczas pokrzywdzonej informację o powodzeniu całej akcji oraz wskazał, że za chwilę podejdzie do niej osoba, która zabierze pieniądze.

zeznania K. T.

k. 3001-3003, 3023-3026

W pewnym momencie, do K. T. podszedł młody mężczyzna - P. W. (1), który do odbioru pieniędzy został wysłany przez „logistyka” M. K. (1). Sprawca zabrał od pokrzywdzonej gotówkę, a następnie oddalił się z miejsca zdarzenia. Uzyskane w ten sposób pieniądze P. W. (1) przekazał M. K. (1), za co otrzymał wynagrodzenie.

kontrola operacyjna krypt. „(...), „(...), „(...)

k. 1849-1921

W dniu 5 czerwca 2018 roku, około godziny 10:00 z pokrzywdzoną ponownie skontaktował się rzekomy prokurator, który poinformował ją o konieczności kontynuowania akcji. W związku z powyższym rozmówca polecił K. T., aby pojechała do oddziału banku przy ul. (...) i podjęła kwotę 50.000 zł. Z uwagi na fakt, iż pokrzywdzona mogła wybrać jedynie 30.000 zł, mężczyzna poprosił ją o wypłacenie dodatkowych 20.000 zł - tym razem w siedzibie banku w hotelu (...). Po zgromadzeniu gotówki, rzekomy prokurator przekazał K. T., aby udała się na B. na ul. (...) i tam na brzegu kosza na śmieci pozostawiła kopertę z pieniędzmi. Pokrzywdzona postąpiła zgodnie z zaleceniami, zaś w niedługim czasie w okolicy pojawił się młody mężczyzna, który zabrał gotówkę.

W dalszej kolejności pokrzywdzona udała się na komendę Policji przy ul. (...), gdzie miała spotkać się ze swoim rozmówcą. Na miejscu dowiedziała się jednak, że padła ofiarą oszustwa.

zeznania K. T.

k. 3001-3003, 3023-3026

wyjaśnienia M. K. (1)

k. 4179-4180

sprawozdanie z analizy kryminalnej

k. 3995-4008

1.1.3.

P. W. (1)

III. w dniach 13 – 14 czerwca 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził W. B. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 88 400 zł i 22 dolarów w ten sposób, że po wprowadzeniu w dniu 13.06.2018 r. pokrzywdzonej w błąd przez nieustalone osoby podające się za funkcjonariuszy Policji oraz prokuratora, iż prowadzone są czynności służbowe w związku z podrobieniem jej dowodu osobistego i koniecznością zabezpieczenia pieniędzy na jej kontach bankowych w celu ochrony przed kradzieżą nakłonili W. B. w dniu 13.06.2018 r. do przekazania posiadanych przez nią w domu pieniędzy w kwocie 18 400 zł i 22 dolarów, a następnie zerwania w banku (...) S.A. w oddziale przy ul. (...) w W. lokaty i wypłacenia z oddziałów banku (...) S.A. przy ul. (...) w W. oraz przy Al. (...) w W. pieniędzy w kwotach odpowiednio po 10 000 zł i 30 000 zł, które od pokrzywdzonej odebrała nieustalona osoba, a następnie nakłonili pokrzywdzoną do kolejnej wypłaty pieniędzy w oddziale banku (...) SA przy Placu (...) w W. kwoty 30 000 zł, którą w dniu 14.06.2018 r. od pokrzywdzonej odebrał P. W. (1), przy czym z popełnienia tego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz dopuścił się go, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, oraz czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 czerwca 2018 roku, około godziny 13:30 na telefon stacjonarny W. B. zadzwonił mężczyzna podający się za policjanta A. N. (1) z ul. (...). Rzekomy funkcjonariusz polecił pokrzywdzonej, aby wybrała na telefonie numer (...), w celu zweryfikowania jego tożsamości. Po wykonaniu polecenia, w słuchawce odezwał się kolejny mężczyzna, który przedstawił się, jako prokurator Andrzej Wroński. Ww. potwierdził fakt zatrudnienia pierwszego rozmówcy w Policji, a następnie uprzedził W. B. o grożącym jej niebezpieczeństwie. Jak oznajmił, ktoś podrobił dowód osobisty pokrzywdzonej, wobec czego istnieje prawdopodobieństwo, że jej konto bankowe zostanie zlikwidowane. W. B. poinformowała rzekomego prokuratora, w jakich bankach posiada rachunki. Rozmówca wskazał wówczas, że już zablokowano nalężące do niej środki płatnicze, zaś na konta zostały wpłacone pieniądze policyjne, które należy wypłacić w kwocie minimum 50.000 zł. Mężczyzna nadmienił także, że w niedługim czasie do pokrzywdzonej przyjdzie kurier, który przywiezie jej telefon komórkowy do kontaktu. Po dostarczeniu aparatu przez nieznajomego, W. B. otrzymała od rzekomego prokuratora dalsze polecenia, w wyniku których przekazała „kurierowi” przechowywane w jej mieszkaniu pieniądze w wysokości 18.400 zł i 22 USD, a następnie udała się do oddziałów banku przy ul. (...) i Al. (...) w W., gdzie zerwała lokatę i wypłaciła pieniądze odpowiednio w kwotach 10.000 zł oraz 30.000 zł. Uzyskane pieniądze pokrzywdzona również oddała „kurierowi” wraz z telefonem komórkowym.

Po tych zdarzeniach, W. B. zgodnie z udzielonymi wskazówkami pojechała dodatkowo do oddziału banku przy Placu (...) w W., gdzie podjęła kwotę 30.000 zł, następnie udała się do swojego mieszkania.

Około godziny 20:00 do pokrzywdzonej ponownie zadzwonił rzekomy prokurator, który oznajmił jej, że za chwilę przyśle kuriera po wybrane pieniądze. W. B. odmówiła jednak wydania gotówki do momentu zwrócenia jej zabranych ówcześnie kwot 18.400 zł i 22 USD.

zeznania W. B.

k. 43-48

W dniu 14 czerwca 2018 roku, około godziny 8:30 z pokrzywdzoną ponownie skontaktowali się mężczyźni podający się za policjanta i prokuratora. Rzekomy oskarżyciel publiczny poinformował wówczas W. B., że za chwilę przyjedzie do niej kurier, który zabierze gotówkę i przekaże jej telefon komórkowy.

Około godziny 9:00-9:30 w mieszkaniu pokrzywdzonej pojawił się P. W. (1), który dostarczył jej aparat telefoniczny oraz przekazał kwotę 200 zł, tytułem obiecanego zwrotu za przejazdy taksówkami. Po zabraniu pieniędzy, kurier opuścił mieszkanie.

Po chwili do lokalu zajmowanego przez pokrzywdzoną przyszli prawdziwi funkcjonariusze (...), którzy dokonali zatrzymania P. W. (1).

zeznania W. B.

k. 43-48

kontrola operacyjna krypt. „(...)”, „(...)”, „(...)”

k. 1635-1657

protokół zatrzymania osoby

k. 24-25

protokół oględzin rzeczy

k. 2947-2948

zeznania J. B. (2)

k. 57-59

1.1.4.

P. W. (1)

IV. w dniu 13 czerwca 2018 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził M. G. (1) i A. G. (1) do niekorzystnego rozporządzania własnym mieniem w kwocie 20.000 zł oraz usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10 000 zł poprzez wprowadzenie w błąd pokrzywdzonych co do jego udziału w rzekomych działaniach policji i prokuratury prowadzonych wobec osób podrabiających dowody osobiste, w tym również dowody osobiste w/w pokrzywdzonych, za pomocą których następnie osoby te dokonują wypłat pieniędzy z różnych rachunków bankowych oraz zaciągają kredyty, wskutek czego M. G. (1) w wyniku przekazywanych jej telefonicznie instrukcji dokonała w Oddziale Banku (...) S.A przy ul. (...) w W. ze swojego rachunku wypłaty pieniędzy w kwocie 20.000 zł., które następnie przekazała P. W. (1), będąc przekonana, że jest funkcjonariuszem Policji oraz że pomaga w ustaleniu i zatrzymaniu sprawców dokonujących wyżej opisanych przestępstw, a następnie zgodnie z przekazywanymi jej instrukcjami próbowała dokonać kolejnej wypłaty pieniędzy w kwocie 10 000 zł w oddziale Banku (...) SA przy ul. (...) w W., które pokrzywdzona również miała przekazać P. W. (1), do czego jednak nie doszło z uwagi na brak możliwości wypłaty pieniędzy wskutek przekroczenia limitu wypłat na rachunku, przy czym z popełnienia tego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz dopuścił się go, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, oraz czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 czerwca 2018 roku na telefon stacjonarny A. G. (1) zadzwonił mężczyzna podający się za A. N. (2) – funkcjonariusza Policji z CBŚ przy ul. (...). Ww. poinformował pokrzywdzonego, że policjanci złapali szajkę złodziei, którzy fałszowali dowody osobiste, wśród których znalazł się także dokument należący do żony pokrzywdzonego. W związku z powyższym rzekomy policjant wskazał rozmówcy, że za chwilę skontaktuje się z nim prokurator okręgowy z ul. (...) o nazwisku Wiśnia. W niedługim czasie na komórkę pokrzywdzonego zadzwonił wspomniany mężczyzna, który polecił, aby R. G. udał się do swojej żony do pracy i powiedział jej, że wkrótce będzie prowadzona akcja mająca na celu ujęcie sprawców przestępstw. Rozmówca spytał również, czy w mieszkaniu pokrzywdzonego znajdują się jakieś kosztowności z uwagi na ryzyko kradzieży.

Po powzięciu powyższych informacji, A. G. (1) udał się do swojej żony M. G. (1) i o wszystkim jej opowiedział. Na miejscu z pokrzywdzonym ponownie skontaktował się rzekomy prokurator, który poprosił do telefonu M. G. (2) i powtórzył jej szczegóły dotyczące prowadzonej akcji. Mężczyzna polecił jej także udanie się do banku (...) w celu wybrania pieniędzy w kwocie 20.000 zł. Pokrzywdzona miała przy tym pozostawać cały czas w kontakcie telefonicznym.

zeznania A. G. (1)

k. 1066-1067

zeznania M. G. (1)

k. 1069-1070

A. G. (1) podwiózł M. G. (1) do (...) Banku (...) SA przy ul. (...) w W., gdzie ww. wypłaciła kwotę 20.000 zł. Zgodnie z dalszymi instrukcjami pokrzywdzona pojechała do następnej placówki Banku (...) SA przy ul. (...) w W., gdzie także próbowała wybrać kolejne pieniądze w kwocie 10.000 zł. Ze względu jednak na wyczerpany limit wypłat na rachunku, nie udało jej się podjąć dodatkowej gotówki. W związku z tym kobieta poinformowała rzekomego prokuratora o zaistniałej sytuacji, w wyniku czego usłyszała, że kwota 20.000 zł będzie wystarczająca.

zeznania M. G. (1)

k. 1069-1070

nagranie monitoringu wraz z protokołem oględzin

k. 4341-4343

k.4344-4357

protokół oględzin

k.4021-4034

W dalszej kolejności, M. G. (1) zgodnie z poleceniami udała się w miejsce, gdzie podszedł do niej mężczyzna, który przedstawił się jako kurier. Pokrzywdzona będąc przekonana, że jest on funkcjonariuszem Policji przekazała mu kopertę z pieniędzmi. Mężczyzna uspokoił pokrzywdzoną, że za chwilę podjedzie do niej nieoznakowany radiowozów i gotówka – po pobraniu odcisków palców - zostanie jej zwrócona.

Po godzinie 16:00, M. G. (1) skontaktowała się z A. G. (1) i poinformowała go, że straciła 20.000 zł.

zeznania M. G. (1)

k. 1069-1071

kontrola operacyjna krypt. „(...)”

k.1889-1894

Na tablicy poglądowej, pokrzywdzona rozpoznała wizerunek P. W. (1), jako osoby, która odebrała od niej kopertę z pieniędzmi.

W dniu 13 czerwca 2018 roku, oskarżony posługiwał się numerem (...) i w trakcie popełniania przestępstwa pozostawał w kontakcie telefonicznym z „telefonistą” posługującym się numerem (...).

protokół okazania wizerunku

k. 1087-1089

informacja Polkomtel i wykazy połączeń

k. 1709-1728

1.1.5.

P. W. (1)

V. w dniu 14 czerwca 2018 r. w W. przy Al. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 0,44 grama, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 czerwca 2018 roku, podczas przeszukania mieszkania zajmowanego przez P. W. (1) przy Al. (...), funkcjonariusze (...) ujawnili zawiniątko z folii aluminiowej z zawartością substancji koloru zielonego. W wyniku wstępnego badania testerem stwierdzono, że zabezpieczona substancja jest narkotykiem – marihuaną o wadze 0,47 g netto (przed badaniem).

protokół przeszukania mieszkania

k. 30-34

protokół użycia testera narkotykowego oraz ważenia

k. 35-37

W opinii z dnia 21 listopada 2018 roku wydanej na podstawie badań chemicznych, biegły potwierdził, że przesłany susz roślinny o masie 0,44 g netto jest zielem konopi innym niż włókniste, które zgodnie z Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii zaliczane jest do środków odurzających grupy I-N i IV –N.

opinia wydana na podstawie badań chemicznych

k. 1554-1556

P. W. (1) jest osobą wielokrotnie karaną.

Kary orzeczone za przestępstwa podobne do tych ze sprawy niniejszej, bo również popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, orzeczone wyrokami łącznymi Sądu Rejonowego w Łomży II K 182/13 z 13 maja 2013 r. i II K 519/15 z 28 października 2015 r. odbywał w okresach od 10 października 2013 r. do 20 lutego 2016 r. oraz od 21 marca 2016 r. do 17 września 2017 r.

karta karna

odpisy wyroków

k. 3988

k. 700-707

1.1.6.

A. S. (1)

XVII. w okresie od 18 kwietnia 2018 r. do 26 czerwca 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z P. W. (1), M. K. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, która w ramach ustalonego podziału ról zajmowała się popełnieniem przestępstw polegających na doprowadzaniu osób starszych do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem za pomocą wprowadzenia ich w błąd co do tego, że prowadzone są czynności policyjne zmierzające do zatrzymania sprawców przestępstw działających w celu przejęcia ich mienia znajdującego się na rachunkach bankowych oraz w miejscu zamieszkania, co do konieczności zabezpieczenia mienia należącego do pokrzywdzonych oraz zamiaru zwrócenia przekazanego przez pokrzywdzonych mienia, przy czym w grupie tej A. S. (1) zajmował się werbowaniem osób odbierających pieniądze pochodzące z przestępstw oraz koordynowaniem pracy osób odbierających pieniądze od pokrzywdzonych, odbieraniem uzyskanych pieniędzy, przekazywaniem uzyskanych środków wskazanym osobom i organizowaniem ich wysyłania za granicę, tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony A. S. (1) w okresie od 18 kwietnia 2018 roku do 26 czerwca 2018 roku działając, wspólnie i w porozumieniu z P. W. (1), M. K. (1) oraz innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, zajmującej się popełnianiem m.in. na terenie W. przestępstw metodą „na policjanta”. Mechanizm funkcjonowania grupy opierał się na ustalonym schemacie działania i określonym podziale ról. Pierwsza z grup przebywająca na terytorium Wielkiej Brytanii kontaktowała się telefonicznie z wytypowanymi ofiarami – którymi najczęściej były osoby w podeszłym wieku. Po nawiązaniu połączenia pierwszy ze sprawców przedstawiał się rozmówcy jako funkcjonariusz Policji i w celu uwiarygodnienia swojej wersji podawał dokładny adres komendy, w której pracuje oraz telefon służbowy. W dalszej kolejności informował ofiarę o prowadzonych czynnościach służbowych zmierzających do wykrycia przestępców fałszujących dokumenty, w tym dowody osobiste. Rzekomy funkcjonariusz Policji wskazywał jednocześnie, że powyższy proceder powiązany jest z pracownikami banku, wobec czego zdeponowane przez pokrzywdzonych na kontach środki pieniężne są w niebezpieczeństwie i mogą zostać utracone. Dla potwierdzenia swojej tożsamości, sprawca prosił także rozmówcę o wybranie na słuchawce telefonu numeru (...). W tym czasie z wytypowaną osobą kontaktował się kolejny sprawca, który utwierdzał ją w przekonaniu o autentyczności podanych przez funkcjonariusza danych. Następnie z ofiarą łączył się kolejny sprawca, który podawał się za prokuratora. Do jego zadań należało z kolei ustalenie, czy w mieszkaniu pokrzywdzonego znajdują się kosztowości, a także namówienie go do przekazania ze swoich rachunków bankowych jak największej ilości pieniędzy. Takie zachowanie było przez sprawcę uzasadniane koniecznością ochrony mienia pokrzywdzonego, jak również złapania pracowników banku na gorącym uczynku. Ofiara była przy tym zapewniana o przyznanej jej opiece policyjnej, a przekazywane jej telefonicznie instrukcje zmierzały do oddania przez nią kolejnemu sprawcy- tzw. „odbierakowi” jak największej ilości pieniędzy i kosztowności. Oszukiwany był również informowany, że przekazane przez niego odbiorcy (kurierowi) mienie zostanie mu niezwłocznie zwrócone po zakończeniu całej procedury. Po uzyskaniu majątku, sprawcy urywali jednak kontakt z ofiarą, zaś „odbierak” przekazywał pozyskane środki osobie, która dokonywała ich podziału pomiędzy członków grupy oraz organizowała transfer pieniędzy za granicę do liderów przebywających w Wielkiej Brytanii za pośrednictwem (...). Opisany wyżej sposób działania był przez sprawców na bieżąco modyfikowany w zależności od osoby pokrzywdzonego oraz jej sytuacji życiowej.

kontrola operacyjna krypt. „(...) (...)

k. 1211-1220

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)2

k. 1224-1228

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)1

k. 1447-1450

kontrola operacyjna krypt. „(...)

k. 1454-1458, k. 1632

kontrola operacyjna krypt. „(...)”, „(...)”, „(...)”

k. 1635-1657

kontrola operacyjna krypt. „(...)”, „(...)”, „(...)”

k. 1898-1922

kontrola operacyjna krypt. „(...) - (...)

k. 2271-2320

wyjaśnienia D. K.

k. 3116-3118, k. 3196-3199, k. 3261-3264, k. 3265-3267, k. 3271-3276, k. 3277-3280, k. 3281-3282, k. 3407-3409,

wyjaśnienia M. K. (1)

k. 4175-4184, k. 4197-4209, k. 4221-4234, k. 4237-4288

W omawianym wyżej procederze rola A. S. (1) sprowadzała się do werbowania osób odbierających pieniądze pochodzące z przestępstw, odbierania uzyskanych pieniędzy, jak również organizowania transferu środków do liderów grupy z Anglii. A. S. (1) w trakcie swojej działalności koordynował także pracę zwerbowanego przez A. G. (2) "odbieraka" w osobie P. K. (1).

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

kontrola operacyjna krypt. (...) stosowana wobec M. K. (1)

k. 1461-1473

zeznania i wyjaśnienia P. K. (1)

k. 2548-2552

k. 3107-3110

k. 3236

k. 4358-4359

1.1.7.

A. S. (1)

XVIII. w dniu 18 kwietnia 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. oraz inną ustaloną osobą, za pośrednictwem placówki (...) przy ul. (...), przekazał za granicę na dane L. L. przebywającego w L. w Wielkiej Brytanii środki płatnicze w wysokości 18.107 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych polegających na doprowadzaniu osób pokrzywdzonych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osoby działające w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, podające się za funkcjonariuszy Policji i prokuratorów, za pomocą wprowadzenia w błąd co do tego, że prowadzone są czynności policyjne zmierzające do zatrzymania sprawców przestępstw działających m.in. w bankach oraz zabezpieczenia mienia należącego do pokrzywdzonych, tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. S. (1) za pośrednictwem kolejnego członka grupy przestępczej - A. G. (2) poznał A. K.. Mężczyźni zaproponowali jej interes polegający na odpłatnym przekazywaniu za granicę pieniędzy pochodzących z korzyści związanych z popełnianiem czynów zabronionych na tzw. „policjanta”. A. K. przystała na złożoną jej propozycję i w niedługim czasie otrzymała od A. S. (1) kopertę z gotówką wraz z danymi osoby, na której rachunek miały zostać przelane środki.

wyjaśnienia A. K.

k. 2509-2512

W dniu 18 kwietnia 2018 roku A. K. udała się do placówki (...) mieszczącej się przy ul. (...) w W.. Zgodnie z poleceniem A. S. (1) i A. G. (2) kobieta dokonała transferu środków płatniczych pochodzących z przestępstw w kwocie 18.107 zł na dane L. L. - przebywającego w L. w Wielkiej Brytanii. Za wykonaną czynność A. K. otrzymała wynagrodzenie w wysokości 500 zł.

informacja od (...) (...) Ltd. Oddział w Polsce

k. 2123-2124

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

1.1.8.

A. S. (1)

XIX. w okresie od bliżej nieustalonego dnia ale nie wcześniej niż od 09 września 2017 r. do dnia 26 czerwca 2018 r. w W. nakłaniał A. K. do popełnienia czynu zabronionego polegającego na udziale w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na doprowadzaniu osób starszych do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd co do tego, że prowadzone są czynności policyjne zmierzające do zatrzymania sprawców przestępstw działających m.in. w bankach, zabezpieczenia mienia należącego do pokrzywdzonych, oraz zamiaru zwrócenia przekazanego przez pokrzywdzonych mienia, przy czym w grupie tej jej rola miałaby polegać na odbieraniu pieniędzy i kosztowności od pokrzywdzonych, tj. o czyn z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od bliżej nieustalonego dnia, ale nie wcześniej niż od 9 września 2017 roku do dnia 26 czerwca 2018 roku w W., A. S. (1) kontaktował się z A. K. w celu nakłonienia jej do uczestniczenia w grupie przestępczej - szczegółowo opisanej w pkt 1.1.6. uzasadnienia wyroku. Jak wskazywał oskarżony, rola nowo zwerbowanej miała polegać na odbieraniu pieniędzy i kosztowności od pokrzywdzonych oszukanych metodą „na policjanta”.

wyjaśnienia A. K.

k. 2509-2512

wyjaśnienia P. K. (1)

k. 3106-3109

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

1.1.9.

A. S. (1)

XX. w dniu 10 maja 2018 r. w W. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1), P. K. (1) oraz innymi nieustalonymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził T. i T. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci 70 000 zł, 40 000 USD, 2 000 CHF, 14 sztabek złota o 20 gram każda, jednej sztabki złota o wadze 50 gram oraz 7 złotych pierścionków w ten sposób, że po wprowadzeniu pokrzywdzonych w błąd przez osoby podające się za funkcjonariuszy Policji oraz prokuratora, iż prowadzone są czynności służbowe w związku z wykorzystaniem przez przestępców kserokopii dowodu osobistego pokrzywdzonego i koniecznością przekazania w/w rzeczy wysłanej osobie celem złożenia ich do depozytu policyjnego i uchronienia przed planowanym oszustwem ze strony krewnych i sąsiadów nakłonili T. i T. B. (1) do przekazania im w/w przedmiotów, które odebrał P. K. (1) przy czym z popełnienia tego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz dopuścił się go, działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 10 maja 2018 roku, na telefon stacjonarny T. B. (2) zadzwonił mężczyzna podający się za prokuratora z ul. (...). Pokrzywdzony przekazał wówczas telefon żonie - T. B. (1), która od rozmówcy powzięła informację o prowadzonych czynnościach mających na celu zabezpieczenie jej środków przed kradzieżą. Jak wskazał rzekomy funkcjonariusz, krewni oraz sąsiedzi pokrzywdzonej podrobili jej dowód osobisty i planują odebrać jej kosztowności oraz pieniądze znajdujące się w jej domu. Sprawca poprosił przy tym kobietę, aby ta spakowała gotówkę oraz inne wartościowe mienie, a on w niedługim czasie podeśle osobę, która zabierze wszystko do bezpiecznego depozytu policyjnego, a następnie w odpowiednim czasie odda.

zeznania T. B. (1)

k. 1994-1995, 2025-2026, 2047-2050

zeznania T. B. (2)

k. 2027-2028

Około godziny 17:15 do mieszkania Państwa B. przy ul. (...) w W. przyszedł P. K. (1) - wysłany za pośrednictwem A. S. (1) i T. O.. Mężczyzna odebrał od pokrzywdzonej uprzednio przygotowaną torbę z zawartością pieniędzy w kwocie 70 000 zł, 40 000 USD, 2 000 CHF, a także 14 sztabek złota po 20 gramów każda, jednej sztabki złota o wadze 50 gramów oraz 7 złotych pierścionków, po czym wyszedł z mieszkania.

Po tym zdarzeniu, T. B. (1) zadzwoniła pod numer 997, skąd otrzymała informację o popełnionym na jej szkodę oszustwie.

zeznania T. B. (1)

k. 2034-2035

protokół oględzin rzeczy – telefonu komórkowego m-ki I. (...)

k. 1336-1342

Uzyskane w powyższy sposób pieniądze zostały przez sprawców podzielone pomiędzy liderów grupy, M. K. (1), werbownika A. S. (1), werbownika T. O. oraz „odbieraka”. Uzyskane z mieszkania pokrzywdzonej złoto zostało z kolei sprzedane za kwotę 10.000 zł, która to kwota również została rozdysponowana wśród członków grupy.

kontrola operacyjna krypt. (...)

k. 1461-1473

1.1.10.

A. S. (1)

XXI. w dniu 21 maja 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1), P. K. (1) oraz innymi nieustalonymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić T. R. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 1000 euro, 5 000 USD oraz 2 000 zł w ten sposób, że po wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd przez osoby podające się za funkcjonariuszy Policji oraz prokuratora, iż prowadzone są czynności służbowe mające na celu zabezpieczenie jego mienia polecili T. R. przygotowanie i spakowanie wszystkich przechowywanych w mieszkaniu pieniędzy, a następnie ich wydanie przysłanemu do mieszkania mężczyźnie podającemu się za kuriera – policjanta, którym był P. K. (1), gdzie sprawcy zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na ujęcie i zatrzymanie P. K. (1), przy czym z popełnienia tego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz dopuścił się go działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 21 maja 2018 roku w W. na telefon stacjonarny T. R. zadzwoniła kobieta podająca się za K. K. - funkcjonariuszkę Policji. Ww. poinformowała pokrzywdzonego, że na (...) U. działa siatka przestępców, w którą zamieszani są także listonosze roznoszący emerytury. W dalszej kolejności do rozmowy włączył się mężczyzna, który przestawił się jako prokurator Robert Nowak. Rozmówca poprosił T. R., aby ten przygotował wszystkie swoje pieniądze i zapakował je w foliową torbę. Jednocześnie wskazał, że po pakunek w niedługim czasie zgłosi się kurier, który sfotografuje banknoty i zabierze je w bezpieczne miejsce. Rzekomy funkcjonariusz publiczny poprosił także, aby T. R. cały czas pozostawał z nim na linii.

zeznania T. R.

k. 2378-2380, 2461-2463

W związku z otrzymanymi poleceniami, pokrzywdzony zaczął przygotowywać swoje oszczędności, a następnie udał się do swojego sąsiada – P. W. (2) w celu poproszenia go o pomoc w pakowaniu. T. R. nakreślił mu przy tym całą sytuację, a także poinformował o zaplanowanej wizycie kuriera. P. W. (2), zdając sobie sprawę z dokonywanego oszustwa, zdecydował się udać wraz z pokrzywdzonym do jego mieszkania. W międzyczasie skontaktował się jednak ze znajomą policjantką, która wysłała na miejsce patrol.

zeznania P. W. (2)

k. 2384, 2393-2394, 2463-2467

W pewnym momencie do mieszkania pokrzywdzonego przyszedł P. K. (1), który został wysłany przez A. S. (1). T. R. wpuścił „kuriera” do środka, a następnie zaprowadził do kuchni i wręczył mu pakunek z zwartością pieniędzy w kwocie 1000 euro, 5 000 USD oraz 2 000 zł. W tym czasie P. W. (2) uniemożliwił sprawcy wyjście z mieszkania poprzez zamknięcie drzwi wejściowych od wewnątrz. P. W. (2) nakazał przy tym fałszywemu funkcjonariuszowi udanie się do pokoju w celu oczekiwania na przyjazd służb. W tym samym czasie P. K. (1) odebrał telefon, informując nieznanego mężczyznę o problemach z przejęciem pieniędzy. Wówczas rozmówca poprosił o wręczenie telefonu P. W. (2), któremu nakazał wypuszczenie „kuriera -policjanta”. Po pewnym czasie do mieszkania przybyli funkcjonariusze Policji, którzy dokonali zatrzymania P. K. (1).

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

częściowo wyjaśnienia P. K. (1)

k. 2401

protokół zatrzymania P. K. (1)

k. 2373

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza z dnia 15 lutego 2019 roku, sygn. akt III K 620/18 wraz z uzasadnieniem

k. 2478-2484

1.1.11.

A. S. (1)

XXII. w dniu 25 maja 2018 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z T. D. i inną ustaloną osobą, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, za pośrednictwem placówki (...), przekazał za granicę na dane I. K. przebywającej w L. w Wielkiej Brytanii środki płatnicze w wysokości 11.487 zł, a następnie 4007 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych polegających na doprowadzaniu osób pokrzywdzonych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osoby działające w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, podające się za funkcjonariuszy Policji i prokuratorów, za pomocą wprowadzenia w błąd co do tego, że prowadzone są czynności policyjne zmierzające do zatrzymania sprawców przestępstw działających m.in. w bankach oraz zabezpieczenia mienia należącego do pokrzywdzonych, tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Kolejną z osób zwerbowanych przez A. G. (2) do przekazywania korzyści pochodzących z przestępstw był T. D.. Pozyskaną z czynów zabronionych gotówkę A. G. (2) otrzymywał od A. S. (1), który w strukturze przestępczej odpowiedzialny był m.in. za przekazywanie pieniędzy i organizowanie ich wysyłki za granicę.

W dniu 25 maja 2018 roku, po otrzymaniu od oskarżonego S. pieniędzy oraz nazwiska ich odbiorcy, A. G. (2) zwrócił się do T. D., aby ten udał się z nim do placówki (...) przy ul. (...) w W. w celu wpłacenia pieniędzy na konto. Na miejscu T. D. zgodnie z wydanym wcześniej poleceniem przekazał na dane I. K. przebywającej w L. w Wielkiej Brytanii środki płatnicze pochodzące z czynów zabronionych w kwocie 11.487 zł. W dalszej kolejności A. G. (2) udał się z T. D. do drugiego oddziału (...) przy ul. (...) w W., gdzie również na rzecz tego samego adresata ww. wpłacił środki pieniężne - tym razem w wysokości 4007 zł.

wyjaśnienia A. K.

k. 2509-2512

częściowo wyjaśnienia T. D.

k. 2501-2504

informacja od (...) (...) Ireland Ltd.

k. 2709-2710

kontrola operacyjna krypt. (...) - (...) stosowana wobec A. S. (1)

k. 2327-2337

A. S. (1) jest osobą wielokrotnie karaną.

karta karna

k. 3986

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

BRAK

1.OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.2

1.1.3.

1.1.4.

1.1.5.

częściowo wyjaśnienia P. W. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego składanym przez niego w toku postępowania sądowego, w których przyznał się do popełnienia czynów przypisanych mu pkt II, III, IV, i V aktu oskarżenia. P. W. (1) w sposób przejrzysty opisał wówczas, w jaki sposób odbierał pieniądze od pokrzywdzonych oraz wskazał jakie otrzymywał za to wynagrodzenie. W swoich wyjaśnieniach oskarżony przyznał również, że dla celów przestępczych posługiwał się osobnym telefonem komórkowym, którego numery rejestrował także na członków swojej rodziny. Wyjaśnienia P. W. (1) korespondują z treścią zebranych w sprawie dowodów, w tym w szczególności z nagraniami z kontroli operacyjnych oraz częściowo z zeznaniami M. K. (1).

1.1.1.

1.1.6

częściowo zeznania i wyjaśnienia M. K. (1)

Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania M. K. (1), składane przez niego w dniach 11 maja 2020 roku, 12 maja 2020 roku, 13 maja 2020 roku oraz częściowo na rozprawie w dniu 2 września 2020 roku. Świadek szczegółowo opisał wówczas swoją działalność w grupie przestępczej, wskazał jakie role pełniły w niej poszczególne osoby oraz rozpoznał je na tablicach poglądowych. Po odtworzeniu sesji z kontroli operacyjnych, M. K. (3) rozpoznał również głosy członków grupy oraz wyjaśnił konteksty prowadzonych między nimi rozmów. W zakresie działalności P. W. (1), świadek zgodnie ze zgromadzonym materiałem dowodowym wskazał pozycję oskarżonego w hierarchii grupowej oraz opisał jego zadania.

1.1.1.

1.1.6

wyjaśnienia D. K.

Na uznanie za w pełni wiarygodne zasługiwały wyjaśnienia D. K., który w sposób wolny od manipulacji przedstawił metody działania liderów grupy przestępczej przybywających w Wielkiej Brytanii. Świadek rzeczowo przybliżył opracowany przez członków plan dokonywania oszustw „na policjanta” oraz wskazał, jak dokonywano transferów środków pieniężnych do Anglii za pośrednictwem podmiotu (...). Wyjaśnienia D. K. zawierały szereg elementów, które pozwoliły na odtworzenie mechanizmu działania grupy przestępczej, wobec czego stały się wartościową podstawą ustaleń faktycznych.

1.1.7.

1.1.8.

1.1.11

wyjaśnienia A. K.

Wyjaśnienia A. K. sąd uznał za wartościowe, w zakresie w jakim świadek przybliżyła okoliczności rozpoczęcia współpracy z A. G. (2) i A. S. (1). A. K. w sposób wiarygodny, albowiem zgody ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją, opisała rolę, jaką pełniła podczas transferu środków płatniczych na zagraniczne konta bankowe, jak również przyznała, że A. S. (1) namawiał ją do odbierania pieniędzy od pokrzywdzonych. W swoich wyjaśnieniach świadek potwierdziła także fakt uczestnictwa T. D. przy transferze pieniędzy oraz określiła zadania A. S. (1) przy dystrybuowaniu korzyści pochodzących z czynów zabronionych.

1.1.11

częściowo wyjaśnienia T. D.

Sąd uwzględnił wyjaśnienia T. D. w zakresie, w jakim świadek potwierdził, że wraz z A. G. (2) dokonał w placówce (...) wpłat pieniędzy pochodzących z przestępstwa.

1.1.6.

1.1.9.

1.1.10

zeznania i wyjaśnienia P. K. (1)

Sąd obdarzył walorem wiarygodności konsekwentne i spójne zeznania P. K. (2), który w sposób niebudzący wątpliwości przedstawił początki swojej współpracy z A. G. (2) i A. S. (1). Świadek przyznał, że w ramach przynależności do grupy przestępczej zajmował się odbieraniem pieniędzy od pokrzywdzonych i w związku z tym szczegółowo opisał poszczególne zdarzenia, w których uczestniczył. Po odtworzeniu sesji z kontroli operacyjnych, świadek rozpoznał głosy A. G. (2) i A. S. (1), wyjaśnił konteksty prowadzonych rozmów oraz rozróżnił role obu mężczyzn w strukturze przestępczej.

1.1.6.

zeznania S. P.

Sąd uwzględnił depozycje S. P., w których potwierdziła ona fakt uczestnictwa P. K. (1) w odbiorze pieniędzy od pokrzywdzonych oszukanych metodą „na policjanta”. Z zeznań świadka jednoznacznie wynika, że w nielegalnym procederze ww. współpracował z A. G. (2), A. S. (1) i M. K. (1) – co oddaje także treść pozostałych zebranych w sprawie dowodów.

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4.

1.1.9.

1.1.10

zeznania świadków: W. B., A. G. (1), M. G. (1), T. B. (1), T. B. (2), T. R. oraz K. T.

Zeznania świadków – pokrzywdzonych są logiczne, spójne, rzeczowe, a nadto korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym - w tym w szczególności z nagraniami kontroli operacyjnych stosowanych wobec poszczególnych sprawców przestępstw. Świadkowie w sposób swobodny i konsekwentny opisali mechanizm działania oszustów wykorzystujących "metodę na policjanta", a nadto szczegółowo przedstawili poszczególne kroki, jakie podejmowali na polecenie rzekomych funkcjonariuszy Policji oraz prokuratorów.

1.1.10

zeznania P. W. (2)

Sąd obdarzył walorem wiarygodności depozycje składane w toku postępowania przez P. W. (2), albowiem są one spójne i logiczne. Przedstawione przez świadka opisy sytuacji w pełni korespondują z wersją przedstawioną przez T. R., a przy tym oddają rzeczywisty charakter działań podejmowanych przez członków grupy przestępczej podczas dokonywania czynów zabronionych. P. W. (2) szczegółowo wskazał, w jaki sposób dowiedział się o dokonywanym na szkodę T. R. oszustwie, jak również przybliżył okoliczności zatrzymania P. K. (1).

zeznania J. G.-skiego, J. R.,(...) M. V., oraz M. L.

Mimo, iż depozycje wymienionych świadków nie dotyczyły bezpośrednio czynów przypisanych oskarżonym, to jednak ich zeznania potwierdziły schemat działania grupy przestępczej przy dokonywaniu czynów zabronionych metodą „na policjanta”.

1.1.1.

1.1.6.

wyjaśnienia T. O.

Wyjaśnienia T. O. zasługują na uwzględnienie w zakresie, w jakim świadek przyznał się do udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. T. O. potwierdził wówczas, że w ramach przynależności do struktury uczestniczył w oszustwach metodą „na policjanta”, dokonywał przelewów środków pieniężnych za granicę, a przy tym zwerbował do pracy K. B. i M. M. (1). Takie wyjaśnienia korespondują z zebranymi w sprawie dowodami, które ujęte całościowo pozwoliły na zweryfikowanie stopnia zorganizowania sprawców przestępstw.

1.1.1.

1.1.6.

wyjaśnienia M. M. (1) i K. B.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom M. M. (1) i K. B., albowiem są one spójne i logiczne. Świadkowie szczegółowo opisali w jaki sposób zostali zwerbowani do pracy w charakterze „odbieraków”, jak również przybliżyli mechanizm działania grupy na etapie przejmowania kosztowności od pokrzywdzonych. W powyższym zakresie, wypowiedzi M. M. (1) i K. B. znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym, w tym w nagraniach z kontroli operacyjnych.

1.1.7.

1.1.11

wyjaśnienia P. Z.

Wyjaśnienia P. Z. zasługiwały na uwzględnienie w zakresie, w jakim świadek potwierdził fakt zlecania innym osobom przez członków grupy przestępczej dokonywania przelewów na zagraniczne konta bankowe za pośrednictwem podmiotu (...).

1.1.3.

zeznania J. B. (3)-skiego

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, albowiem są one spójne i logiczne. J. B. (2) szczegółowo opisał okoliczności, w jakich doszło do zatrzymania oskarżonego P. W. (1) w dniu 14 czerwca 2018 roku, jak również wskazał, co znaleziono podczas przeszukania osoby oskarżonego.

1.1.5.

opinia z zakresu badań chemicznych

Sąd dał wiarę opinii wydanej na podstawie przeprowadzonych badań chemicznych. Zarówno sposób zabezpieczenia zatrzymanych w mieszkaniu narkotyków (zobrazowany w protokole zatrzymania rzeczy) oraz sposób przeprowadzenia badań nie budziły zastrzeżeń sądu i pozwalały na uznanie uzyskanych wyników za miarodajne i prawdziwe.

informacje pochodzące od operatorów sieci telekomunikacyjnych, informacje od (...)

Na uznanie za wiarygodne co do ich treści, formy oraz legalności sporządzenia zasługują dowody z ujawnionych w sprawie dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, a żadna ze stron nie kwestionowała ich treści.

materiały kontroli operacyjnych

Sąd uznał za wartościowy materiał zarejestrowany w toku kontroli operacyjnych, albowiem dowody te zostały zgromadzone w sposób zgodny z prawem i w odpowiednim zakresie obrazują działalność zorganizowanej grupy przestępczej oraz jej członków.

protokoły z przeprowadzonych czynności procesowych

Sposób sporządzenia protokołów z czynności procesowych w toku postępowania nie budził jakichkolwiek wątpliwości sądu, a przy tym żadna ze stron nie kwestionowała ich treści.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia A. S. (1)

Sąd uznał wyjaśnienia A. S. (1) za niewiarygodne, stanowiące realizowaną przez niego linię obrony, mającą na celu umniejszenie swojej odpowiedzialności prawnokarnej. Twierdzenia oskarżonego stoją bowiem w całkowitej sprzeczności do treści zebranych w sprawie dowodów - w tym w szczególności uznanych za wiarygodne zeznań A. K. i P. K. (1), ale także nagrań z kontroli operacyjnych stosowanych wobec poszczególnych członków grupy przestępczej.

częściowo wyjaśnienia P. W. (1)

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonego W. w zakresie, w jakim wskazywał, iż nie miał świadomości uczestniczenia w grupie przestępczej. Niniejsze twierdzenia stoją bowiem w opozycji do zeznań M. K. (1), który oznajmił, że P. W. (1) musiał zdawać sobie sprawę z całego procederu, albowiem prowadził z nim na ten temat rozmowę. Charakter podejmowanych przez oskarżonego działań nie wskazuje również na to, aby P. W. (1) jedynie spontanicznie i incydentalnie popełniał czyny zabronione. W tym miejscu należy mieć na względzie, że oskarżony pozostawał w stałym kontakcie z innymi członkami grupy przestępczej, wykonywał zlecone mu zadania, a także przekazywał innym osobom odebrane od pokrzywdzonych pieniądze. Nie sposób tym samym uznać, aby oskarżony w żaden sposób nie domyślał się, w jakim przedsięwzięciu uczestniczy – tym bardziej, że widział ilość zaangażowanych w przestępczy proceder osób.

częściowo wyjaśnienia T. D.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie, w jakim wskazał, że w dniu 25 maja 2018 roku dokonał wpłaty pieniędzy tylko w jednym oddziale (...). Jak wynika bowiem z informacji nadesłanej przez ww. podmiot, T. D. na dane I. K. wpłacił kwotę 4007 zł w placówce przy ul. (...)/Aleje (...), zaś kwotę 11487 zł w placówce przy ul. (...) w W..

częściowo zeznania i wyjaśnienia M. K. (1)

Sąd nie uwzględnił depozycji M. K. (1) składanych przez niego na rozprawie w dniu 2 września 2020 roku, w których zakwestionował on przynależność A. S. (1) do grupy przestępczej. Niniejsze twierdzenia stoją bowiem w całkowitej sprzeczności do zgromadzonych w sprawie dowodów, które ujęte całościowo jednoznacznie potwierdzają fakt uczestnictwa oskarżonego w nielegalnym procederze. Jednocześnie, zdaniem sądu, zeznania M. K. (1) we wskazanym zakresie mogą być nieszczere z uwagi na więzy rodzinne łączące świadka z A. S. (1).

zeznania świadków A. W., P. W. (3), N. S., T. S., K. L., M. J., A. S. (3), M. M. (2), E. G., K. R., E. O.

Wymienieni świadkowie nie dysponowali wiedzą odnośnie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odnosząc się do czynu przypisanego P. W. (1) w pkt 1 wyroku, podkreślenia wymaga, że przez "zorganizowaną grupę przestępczą" należy rozumieć co najmniej trzy osoby, które łączy wspólny cel popełniania przestępstw. Od współsprawstwa, o którym mowa w art. 18 § 1 kk, różni grupę istnienie podstawowej wewnętrznej struktury organizacyjnej, chociażby o niskim stopniu zorganizowania. Cechami charakterystycznymi zorganizowanej grupy przestępczej jest pewna oprócz wewnętrznej struktury organizacyjnej jej trwałość, istnienie więzów organizacyjnych w ramach wspólnego porozumienia, planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi do popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzanie go, podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami grupy (wyr. SA w Krakowie z 5.6.2002 r., II AKa 123/02, KZS 2002, Nr 7–8, poz. 46; podobnie tenże SA w wyr. z 7.12.2000 r., II AKa 184/00, KZS 2001, Nr 1, poz. 26 oraz SA w Ł. w wyr. z 24.1.2001 r., II AKa 240/01, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 5, poz. 25).

Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego sąd nie powziął żadnych wątpliwości, co do tego, że grupa przestępcza, o której mowa w czynie przypisanym oskarżonemu w pkt 10 wyroku faktycznie funkcjonowała, zaś w zakres jej działalności wpisywało się dokonywanie czynów zabronionych metodą „na policjanta”. Bezspornym także jest, że grupa posiadała zorganizowaną strukturę, na bieżąco zaspokajała swoje potrzeby poprzez systematyczne dystrybuowanie korzyści pochodzących z przestępstw, a każdy z jej członków pełnił określone role, które całościowo przyczyniały się do sprawnego funkcjonowania nielegalnego procederu. Ustalenia w tym zakresie zostały przez sąd poczynione w szczególności na podstawie zeznań świadka D. K., który opisał sposób funkcjonowania grupy na terenie Wielkiej Brytanii, ale także wiarygodnych depozycji P. K. (1) i M. K. (1). Szczególnie wartościowym dowodem w sprawie stały się także zapisy nagrań z kontroli operacyjnych stosowanych wobec poszczególnych sprawców, które dały pełny obraz funkcjonowania nielegalnego procederu.

Ujawnione dowody jednoznacznie wskazują także na to, że do struktur zorganizowanej grupy przestępczej w okresie od 4 czerwca 2018 roku do 14 czerwca 2018 roku przynależał P. W. (1). W toku postępowania oskarżony co prawda zanegował powyższą okoliczność z uwagi na brak świadomości istnienia takiego tworu oraz nieznajomość jego członków. Zdaniem sądu charakter podejmowanych przez oskarżanego czynności nie pozwala jednak na uznanie, aby jego działania wpisywały się jedynie w incydentalne, spontaniczne popełnianie czynów zabronionych, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Jak słusznie wskazał bowiem Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 grudnia 2017 roku, sygn. II AKa 347/17 w kontekście odpowiedzialności z art. 258 § 1 k.k. uczestnicy zorganizowanej grupy nie muszą znać się osobiście i umawiać się wspólnie. Wystarczy, aby każdy z nich posiadał świadomość działania w jej strukturze organizacyjnej. Zdaniem sądu P. W. (1) taką świadomość posiadał, albowiem osobiście kontaktował się z innymi członkami współdziałającymi w ramach struktury przestępczej – tj. z „logistykiem” P. K. (3) i liderem grupy narodowości romskiej przebywającym w Wielkiej Brytanii. Oskarżony przyjmował również przez telefon polecenia oraz rozmawiał o planowanych oszustwach. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, że w ramach swojej działalności P. W. (1) miał przypisane określone zadania, których wypełnianie niewątpliwie przyczyniało się do zaspokajania potrzeb całego zespołu.

Powyższe okoliczności, pozwalają zatem w sposób bezsporny na uznanie, iż swoim postępowaniem P. W. (1) wypełnił ustawowe znamiona czynu z art. 258 § 1 k.k.

☒

1.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle realiów niniejszej sprawy bezspornym jest, iż pokrzywdzona K. T. została wprowadzona w błąd przez osoby podające się za rzekomych funkcjonariuszy publicznych. Pokrzywdzona będąc bowiem przekonana o grożącym jej niebezpieczeństwie, zdecydowała się podjąć współpracę z fałszywymi organami ścigania i w celu ochrony swego dobytku przekazała sprawcom oszczędności w łącznej wysokości 100.000 zł, które to sukcesywnie wypłacała. Gdyby K. T. faktycznie zdawała sobie sprawę z dokonywanego na jej szkodę oszustwa, z całą pewnością nigdy nie przekazałaby obcym osobom jakiegokolwiek majątku.

Zdaniem sądu P. W. (1) w pełni świadomie współpracował przy tym z pozostałymi członkami grupy przestępczej przy dokonywaniu niniejszego czynu zabronionego. O aktywnej postawie oskarżonego świadczy przede wszystkim fakt, iż po wcześniejszych ustaleniach, odebrał on od pokrzywdzonej pieniądze, a następnie przekazał je M. K. (1). Niewątpliwym także jest, że P. W. (1) zdawał sobie sprawę z bezprawności swoich poczynań – jednak skłoniony możliwością uzyskania korzyści majątkowej zdecydował się na popełnienie czynu zabronionego.

W oparciu o powyższe sąd okręgowy uznał, że P. W. (1) dopuścił się popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 2 wyroku - dodatkowo przyjmując, że oskarżony działał w ramach czynu ciągłego, w zorganizowanej grupie przestępczej oraz w warunkach recydywy szczególnej podstawowej określonej w art. 64 § 1 k.k.

P. W. (1) jedną z kar łącznych za przestępstwa podobne zakończył odbywać 20 lutego 2016 r., a drugą 17 września 2017 r. Niniejsza sprawa dotyczy czynów z 2018 roku.

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle realiów niniejszej sprawy bezspornym jest, iż pokrzywdzona W. B. została wprowadzona w błąd przez osoby podające się za rzekomych funkcjonariuszy publicznych. Pokrzywdzona, będąc bowiem przekonana o grożącym jej niebezpieczeństwie, zdecydowała się podjąć współpracę z fałszywymi organami ścigania i w celu ochrony dobytku przekazała sprawcom swoje oszczędności. Gdyby W. B. faktycznie zdawała sobie sprawę z dokonywanego na jej szkodę oszustwa, z całą pewnością nigdy nie przekazałaby obcym osobom jakiegokolwiek majątku.

Zdaniem sądu P. W. (1) w pełni świadomie współpracował przy tym z pozostałymi członkami grupy przestępczej przy dokonywaniu niniejszego czynu zabronionego. O aktywnej postawie oskarżonego świadczy przede wszystkim fakt, iż po wcześniejszych ustaleniach telefonicznych, odebrał on od pokrzywdzonej W. B. gotówkę, przekazał jej telefon oraz zwrócił pieniądze za przejazdy taksówkami. Niewątpliwym także jest, że P. W. (1) zdawał sobie sprawę z bezprawności swoich poczynań – skłoniony jednak możliwością uzyskania korzyści majątkowej zdecydował się na popełnienie czynu zabronionego, podczas którego został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji. Przy oskarżonym oraz w jego mieszkaniu ujawniono ponadto telefony i karty SIM, które świadczyły o jego udziale w przestępstwie.

W oparciu o powyższe sąd okręgowy uznał, że P. W. (1) dopuścił się popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 3 wyroku, dodatkowo przyjmując, że oskarżony działał w ramach czynu ciągłego, w zorganizowanej grupie przestępczej oraz w warunkach recydywy szczególnej podstawowej określonej w art. 64 § 1 k.k.

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

4

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle realiów niniejszej sprawy bezspornym jest, iż pokrzywdzeni M. i A. G. (3) zostali wprowadzeni w błąd przez osoby podające się za rzekomych funkcjonariuszy publicznych. M. G. (1), będąc bowiem przekonana o grożącym jej niebezpieczeństwie, zdecydowała się podjąć współpracę z fałszywymi organami ścigania i w celu ochrony wspólnego dobytku przekazała sprawcom wypłacone oszczędności w kwocie 20.000 zł. Gdyby M. G. (1) faktycznie zdawała sobie sprawę z dokonywanego na jej szkodę oszustwa, z całą pewnością nigdy nie przekazałaby obcym osobom jakiegokolwiek majątku.

Zdaniem sądu P. W. (1) w pełni świadomie współpracował przy tym z pozostałymi członkami grupy przestępczej przy dokonywaniu niniejszego czynu zabronionego. O aktywnej postawie oskarżonego świadczy przede wszystkim fakt, iż po wcześniejszych ustaleniach, odebrał on od pokrzywdzonej gotówkę w kwocie 20.000 zł. Na gruncie realiów niniejszej sprawy, nie budzi przy tym wątpliwości, że sprawcy usiłowali uzyskać od M. G. (1) jeszcze większą ilość pieniędzy - ze względu jednak na limity wypłat na koncie pokrzywdzonej, nie udało im się osiągnąć założonego celu.

Niewątpliwym także jest, że P. W. (1) zdawał sobie sprawę z bezprawności swoich poczynań – skłoniony jednak możliwością uzyskania korzyści majątkowej zdecydował się na popełnienie czynu zabronionego.

W oparciu o powyższe sąd okręgowy uznał, że P. W. (1) dopuścił się popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 4 wyroku, dodatkowo przyjmując, że oskarżony działał w ramach czynu ciągłego, w zorganizowanej grupie przestępczej oraz w warunkach recydywy podstawowej określonej w art. 64 § 1 k.k.

☒

1.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

5

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dokonując analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego w kontekście znamion przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w odniesieniu do czynu przypisanego P. W. (1), sąd okręgowy ustalił, że oskarżony w dniu 14 czerwca 2018 roku wbrew przepisom ustawy posiadał w swoim mieszkaniu środek odurzający w postaci ziela konopi innej niż włóknista o wadze 0,44 grama. Jak wskazuje się przy tym jednolicie w doktrynie i orzecznictwie, posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją - a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2011 roku, sygn. I KZP 24/10)

Podkreślenia jednocześnie wymaga, że oskarżony posiadał nielegalną substancję o wadze 0,44 grama, a więc w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, wywołujące „inny niż medyczny” skutek.

☒

1.6.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

10

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odnosząc się do czynu przypisanego A. S. (1) w pkt 10 wyroku, podkreślenia wymaga, że przez "zorganizowaną grupę przestępczą" należy rozumieć co najmniej trzy osoby, które łączy wspólny cel popełniania przestępstw. Od współsprawstwa, o którym mowa w art. 18 § 1 kk, różni grupę istnienie podstawowej wewnętrznej struktury organizacyjnej, chociażby o niskim stopniu zorganizowania. Cechami charakterystycznymi zorganizowanej grupy przestępczej jest pewna - oprócz wewnętrznej struktury organizacyjnej - jej trwałość, istnienie więzów organizacyjnych w ramach wspólnego porozumienia, planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi do popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzanie go, podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami grupy (wyr. SA w Krakowie z 5.6.2002 r., II AKa 123/02, KZS 2002, Nr 7–8, poz. 46; podobnie tenże SA w wyr. z 7.12.2000 r., II AKa 184/00, KZS 2001, Nr 1, poz. 26 oraz SA w Łodzi w wyr. z 24.1.2001 r., II AKa 240/01, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 5, poz. 25).

Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego z całą pewnością można wywieść, iż grupa przestępcza, o której mowa w czynie przypisanym oskarżonemu w pkt 10 wyroku, faktycznie funkcjonowała, zaś w zakres jej działalności wpisywało się dokonywanie czynów zabronionych metodą „na policjanta”. Bezspornym także jest, że grupa posiadała zorganizowaną strukturę, na bieżąco zaspokajała swoje potrzeby poprzez systematyczne dystrybuowanie korzyści pochodzących z przestępstw, a każdy z jej członków pełnił określone role, które całościowo przyczyniały się do sprawnego funkcjonowania nielegalnego procederu. Ustalenia w tym zakresie zostały przez sąd poczynione w szczególności na podstawie zeznań świadka D. K., który opisał sposób funkcjonowania grupy na terenie Wielkiej Brytanii, a także wiarygodnych depozycji P. K. (1) i M. K. (1). Szczególnie wartościowym dowodem w sprawie stały się także zapisy nagrań z kontroli operacyjnych stosowanych wobec poszczególnych sprawców, które dały pełny obraz funkcjonowania nielegalnego procederu.

Ujawnione dowody jednoznacznie wskazują także na to, że do struktur zorganizowanej grupy przestępczej w okresie od 18 kwietnia 2018 roku do 26 czerwca 2018 roku, przynależał A. S. (1). Oskarżony aktywnie uczestniczył w życiu przestępczym grupy. Pełnił w niej istotną rolę polegającą m.in. na werbowaniu osób odbierających pieniądze pochodzące z czynów zabronionych, przekazywaniu tychże środków pieniężnych innym podmiotom, jak również organizowaniu transferu uzyskanych korzyści do liderów grupy z Anglii. Charakter podejmowanych przez A. S. (1) działań, w tym fakt kontaktowania się z osobami uczestniczącymi w nielegalnym przedsięwzięciu oraz partycypowania w korzyściach uzyskanych z przestępstw, jednoznacznie wskazuje także na to, że oskarżony godził się na obrane w strukturze cele i w pełni je akceptował.

Niniejsze okoliczności, pozwalają zatem w sposób bezsporny na uznanie, iż swoim postępowaniem A. S. (1) wypełnił ustawowe znamiona czynu z art. 258 § 1 k.k.

☒

1.7.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

11

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na uznanie A. S. (1) za winnego popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 11 wyroku. Na gruncie ustalonego stanu faktycznego, niewątpliwym jest, iż oskarżony pozyskiwał wspólnie i w porozumieniu z innymi członkami grupy środki płatnicze pochodzące z korzyści związanych z popełnianiem przestępstw metodą „na policjanta”. Część uzyskanych w ten sposób środków pieniężnych oskarżony przekazywał w kopercie z danymi adresata kolejnej osobie, która dokonywała ich transferu na zagraniczne konta bankowe.

Jedną z osób, której oskarżony przekazał w ten sposób gotówkę była A. K., która w dniu 18 kwietnia 2018 roku w placówce (...) przy ul. (...) w W. przekazała na rachunek należący do L. L., przebywającego w L. w Wielkiej Brytanii środki płatnicze pochodzące z nielegalnego źródła w wysokości 18.107 zł. Powyższa okoliczność wynika nie tylko wprost z zeznań A. K., ale również znajduje odzwierciedlenie w informacji przekazanej przez podmiot (...).

Oskarżony działał przy tym zamiarem bezpośrednim i doskonale zdawał sobie sprawę z przestępczego pochodzenia pieniędzy, albowiem w ramach przynależności do grupy przestępczej osobiście zajmował się m.in. organizowaniem transferu uzyskanych środków pieniężnych do liderów grupy z Anglii. Okoliczności te wskazują na to, że A. S. (1) chciał popełnić przestępstwo i swój cel zrealizował.

☒

1.8.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

12

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy w ocenie sądu okręgowego skutkował uznaniem, że A. S. (1) swym zachowaniem opisanym w pkt 12 wyroku zrealizował ustawowe znamiona czynu z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 258 § 1 k.k.

W pierwszej kolejności należy mieć na względzie, że rola oskarżonego w ramach przynależności do grupy przestępczej sprowadzała się m.in. do werbowania osób odbierających pieniądze od pokrzywdzonych oszukanych metodą „na policjanta”. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego jedną z osób, z którymi oskarżony chciał wejść we współpracę, była A. K., która ówcześnie zajmowała się już dokonywaniem transferów środków pieniężnych pochodzących z czynów zabronionych. W trakcie postępowania przygotowawczego świadek przyznała, że A. S. (1) kontaktował się z nią i podżegał, aby zajęła się odbieraniem pieniędzy od ludzi oszukanych przez fałszywych funkcjonariuszy publicznych. W powyższym zakresie wyjaśnienia A. K. korespondują z informacjami uzyskanymi w trakcie kontroli operacyjnej pod krypt. (...) - (...), z której jednoznacznie wynika że A. S. (1) na polecenie M. K. (1) werbował do pracy w charakterze „odbieraka” A. K..

☒

1.9.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

13

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle realiów niniejszej sprawy bezspornym jest, iż pokrzywdzeni T. i T. B. (2) zostali wprowadzeni w błąd przez osoby podające się za rzekomych funkcjonariuszy publicznych. Pokrzywdzeni będąc bowiem przekonani o grożącym im niebezpieczeństwie, zdecydowali się chronić swój dobytek i przekazali sprawcom mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego znacznie przekraczała kwotę 200.000 zł. Gdyby Państwo B. faktycznie zdawali sobie sprawę z dokonywanego na ich rzecz oszustwa, z całą pewnością nigdy nie przekazaliby obcej osobie jakiegokolwiek majątku.

Tymczasem A. S. (1) w pełni świadomie współpracował z członkami grupy przestępczej przy dokonywaniu niniejszego czynu zabronionego. O aktywnej postawie oskarżonego świadczy przede wszystkim fakt, iż wraz z T. O. wysłał on do pokrzywdzonych P. K. (1), który odebrał zapakowane przez T. B. (1) kosztowności. Niewątpliwym także jest, że zachowanie A. S. (1) miało na celu osiągnięcie przez niego korzyści majątkowej, albowiem jak wynika z przeprowadzonej kontroli operacyjnej pod krypt. (...), oskarżony partycypował w zyskach pochodzących z czynu zabronionego, zwiększając tym samym swój stan posiadania.

Okoliczności popełnienia czynu, w sposób bezsporny pozwalają zatem na uznanie, iż swoim postępowaniem A. S. (1) wypełnił ustawowe znamiona czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

☒

1.10.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

14

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 14 wyroku, sąd także nie powziął żadnych wątpliwości, co do tego, że A. S. (1), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, usiłował doprowadzić T. R. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem przy wykorzystaniu metody na tzw. „policjanta”. Sposób działalności grupy opierał się na dotychczasowym schemacie działania, który w sposób bezpośredni zmierzał do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o dokonywanym na jego szkodę przestępstwie, skutkującym koniecznością zabezpieczenia jego mienia przed bezprawnym działaniem innych osób.

Początkowo pokrzywdzony faktycznie zawierzył w wersję przedstawioną mu przez rzekomą funkcjonariuszkę Policji oraz prokuratora i zaczął przygotowywać swoje oszczędności w celu przekazania ich „kurierowi”. Ostatecznie jednak sprawcy zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na postawę T. R., który szukając pomocy przy pakowaniu pieniędzy, udał się do swojego sąsiada P. W. (2). Dzięki szybkiej reakcji mężczyzny, „kurier” w osobie P. K. (1) został ujęty na gorącym uczynku przez funkcjonariuszy Policji, wobec czego T. R. nie poniósł żadnej szkody materialnej.

Zdaniem sądu oskarżony A. S. (1) w pełni świadomie i dobrowolnie uczestniczył przy tym w opisanym czynie zabronionym, albowiem w ramach przynależności go grupy przestępczej osobiście nadzorował pracę P. K. (1) i wysłał go na miejsce zdarzenia. Sprawcy zmierzali bezpośrednio do dokonania czynu. Nie ulega także wątpliwości, że oskarżony S. działał w celu uzyskania korzyści majątkowej, którą stanowić miało mienie pokrzywdzonego.

W świetle powyższego, okoliczności popełnienia czynu, w sposób bezsporny pozwalają na uznanie, iż swoim postępowaniem A. S. (1) wypełnił ustawowe znamiona czynu z art. art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

☒

1.11.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

15

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na uznanie A. S. (1) za winnego popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 15 wyroku. Na gruncie ustalonego stanu faktycznego niewątpliwym jest, iż oskarżony pozyskiwał wspólnie i w porozumieniu z innymi członkami grupy środki płatnicze pochodzące z korzyści związanych z popełnianiem przestępstw „na policjanta”. Część uzyskanych w ten sposób środków pieniężnych oskarżony przekazywał w kopercie z danymi adresata kolejnej osobie, która dokonywała ich transferu na zagraniczne konta bankowe.

W powyższym procederze oskarżony współpracował m.in. z A. G. (2), który w dniu 25 maja 2018 roku udał się z T. D. do dwóch oddziałów (...) w W.. W placówkach tych, T. D. wpłacił przekazane przez oskarżonego środki płatnicze w kwocie odpowiednio 11.487 zł i 4007 zł na dane I. K. przebywającej w L. w Wielkiej Brytanii. Powyższa okoliczność wynika wprost z informacji przekazanej przez podmiot (...).

Oskarżony działał przy tym zamiarem bezpośrednim i doskonale zdawał sobie sprawę z przestępczego pochodzenia pieniędzy, albowiem w ramach przynależności do grupy przestępczej osobiście zajmował się m.in. organizowaniem transferu uzyskanych środków pieniężnych do liderów grupy z Anglii. W oparciu o powyższe Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że A. S. (1) dopuścił się popełnienia czynu przypisanego mu w punkcie 15 wyroku, dodatkowo przyjmując, że oskarżony działał w ramach czynu ciągłego.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W. (1)

1- 5

I- V

Wymierzając oskarżonemu P. W. (1) kary, sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w przepisach art. 53 k.k. Sąd wnikliwie analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynów z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy i osiągnął swe cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kar sąd uwzględnił znaczny stopień winy, jak i znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżonego. P. W. (1) miał bowiem pełną świadomość swojego przestępczego działania, a w momencie popełnienia czynów zabronionych miał niczym niezakłóconą możliwość podjęcia decyzji i zachowania się zgodnie z prawem. Nie zaszła przy tym żadna z okoliczności wyłączających lub ograniczających winę, czy też bezprawność czynu.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, sąd miał na uwadze przede wszystkim, aby były one adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów. W przypadku czynu opisanego w pkt 1 wyroku, sąd uznał, że jest on bardzo wysoki ze względu na świadomą i dobrowolną przynależność P. W. (1) do grupy przestępczej, popełniającej przestępstwa wymierzone przeciwko osobom w podeszłym wieku. Sąd nie stracił przy tym z pola widzenia karygodnego sposobu zachowania członków grupy, który polegał na doprowadzaniu pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, przy wykorzystaniu ich zaufania do działalności funkcjonariuszy publicznych. Wymierzając karę za ten czyn, sąd miał jednak na uwadze krótki okres przynależności oskarżonego do grupy, jak również jego nieco poboczną rolę w strukturach przestępczych, która jednak mimo wszystko przyczyniła się do prawidłowego funkcjonowania przestępczego procederu.

W przypadku zaś przestępstw przypisanych oskarżonemu w pkt 2, 3, i 4 wyroku, sąd uznał, że okoliczności ich popełnienia również nakazują uznanie stopnia społecznej szkodliwości czynu, jako znacznego. Zachowanie oskarżonego w sposób rażący naruszało bowiem zarówno normy prawne, etyczne jak i społeczne.

Biorąc z kolei pod uwagę występek z pkt 5 wyroku, sąd uznał, że ze względu na nieznaczną ilość posiadanego przez oskarżonego środka odurzającego, stopień społecznej szkodliwości czynu uznać należało, jako niewielki.

Wymierzając kary jednostkowe sąd ocenił także warunki i właściwości osobiste P. W. (1) i jako okoliczność obciążającą, uznał jego uprzednią karalność oraz powrót do przestępstwa w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 k.k.

Jako okoliczność łagodzącą, sąd uznał natomiast młody wiek oskarżonego, przyznanie się przez niego do winy i wyrażenie skruchy.

Mając na uwadze powyższe, sąd wymierzył P. W. (1):

- za czyn z art. 258 § 1 k.k., karę 1 roku pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., karę 3 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., karę 3 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd wziął pod uwagę, że przestępstwa z pkt 2, 3 i 4 wyroku, popełnione zostały przez oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W związku z tym na podstawie art. 33 § 2 k.k. obok kary pozbawienia wolności orzekł wobec oskarżonego kary grzywny w wysokości po 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Wymierzając oskarżonemu grzywny, sąd określił liczbę stawek dziennych, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., a ustalając wysokość stawek dziennych, uwzględnił dochody oskarżonego, jego warunki rodzinne, osobiste, stosunki majątkowe, jak i możliwości zarobkowe.

P. W. (1)

6

Wymierzając P. W. (1) karę łączną pozbawienia wolności, sąd kierował się zasadą asperacji, albowiem wziął pod uwagę, że przypisane oskarżonemu czyny wymierzone były przeciwko różnym dobrom prawnym, jednakże popełniane były w zbliżonym okresie czasu - w głównej mierze w ramach przynależności do grupy przestępczej.

Biorąc natomiast pod uwagę karę łączną grzywny, sąd kierował się zasadą absorpcji - uwzględniając bliski związek przedmiotowy między przestępstwami za które orzeczono karę grzywny oraz bliskość czasową.

Zdaniem sądu orzeczona wobec P. W. (1) kara łączna 5 lat pozbawienia wolności oraz kara łączna 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, uczyni zadość zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej, a nadto będzie karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego.

A. S. (1)

10-15

XVII-XXII

Wymierzając oskarżonemu A. S. (1) kary, sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w przepisach art. 53 k.k. Sąd wnikliwie analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynów z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy i osiągnął swe cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kar sąd uwzględnił znaczny stopień winy, jak i znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżonego. A. S. (1) miał bowiem pełną świadomość swojego przestępczego działania, a w momencie popełnienia czynów zabronionych miał niczym niezakłóconą możliwość podjęcia decyzji i zachowania się zgodnie z prawem. Nie zaszła przy tym żadna z okoliczności wyłączających lub ograniczających winę, czy też bezprawność czynu.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, sąd miał na uwadze przede wszystkim, aby były one adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów. W przypadku czynu opisanego w pkt 10 wyroku, sąd uznał, że jest on bardzo wysoki ze względu na świadomą i dobrowolną przynależność A. S. (1) do grupy przestępczej, popełniającej przestępstwa wymierzone przeciwko osobom w podeszłym wieku. Sąd nie stracił przy tym z pola widzenia karygodnego sposobu zachowania członków grupy, który polegał na doprowadzaniu pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, wykorzystując ich zaufanie do działalności funkcjonariuszy publicznych.

Sąd miał także na uwadze okres przynależności oskarżonego do grupy, jak również jego różnorodną rolę w strukturach przestępczych – w tym związaną z werbowaniem nowych osób (pkt 12 wyroku), jak również przekazywaniem korzyści majątkowych za granicę (pkt 11 i 15 wyroku). Opisane zachowania oskarżonego niewątpliwie przyczyniły się do prawidłowego funkcjonowania przestępczego procederu – co nie mogło pozostać bez wpływu na ocenę stopnia społecznej szkodliwości, jako bardzo wysokiego.

W przypadku zaś przestępstw przypisanych oskarżonemu w pkt 13 i 14 wyroku, sąd uznał, że okoliczności ich popełnienia, również nakazują uznanie stopnia społecznej szkodliwości czynu, jako znacznego. Zachowanie oskarżonego w sposób rażący naruszało bowiem zarówno normy prawne, etyczne jak i społeczne, zaś w przypadku czynu z pkt 13 wyroku dodatkowo znalazło odzwierciedlenie w kwocie wyrządzonej przestępstwem szkody – przekraczającej kwotę 200.000 zł.

Wymierzając kary jednostkowe sąd ocenił także warunki i właściwości osobiste A. S. (1) i jako okoliczność obciążającą, uznał jego uprzednią wielokrotną karalność.

Mając na uwadze powyższe, sąd wymierzył A. S. (1):

- za czyn z art. 258 § 1 k.k., karę 2 lat pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 299 § 1 k.k., karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 258 § l k.k., karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § l k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., karę 4 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § l k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda;

- za czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Sąd wziął pod uwagę, że przestępstwa z pkt 11, 13, 14, 15 wyroku, popełnione zostały przez oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W związku z tym na podstawie art. 33 § 2 k.k. obok kary pozbawienia wolności orzekł wobec oskarżonego kary grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Wymierzając oskarżonemu grzywny, sąd określił liczbę stawek dziennych, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., a ustalając wysokość stawek dziennych, uwzględnił dochody oskarżonego, jego warunki rodzinne, osobiste, stosunki majątkowe, jak i możliwości zarobkowe.

A. S. (1)

16

XVII-XXII

Wymierzając A. S. (1) karę łączną pozbawienia wolności, sąd kierował się zasadą asperacji, albowiem wziął pod uwagę, że przypisane oskarżonemu czyny wymierzone były przeciwko różnym dobrom prawnym, jednakże popełniane były w zbliżonym okresie czasu, w ramach przynależności do grupy przestępczej.

Biorąc natomiast pod uwagę karę łączną grzywny, sąd kierował się zasadą asperacji zbliżoną do zasady absorbcji – uwzględniając stosunkowo bliski związek przedmiotowy między popełnianymi przestępstwami, za które orzeczono karę grzywny oraz bliskość czasową.

Zdaniem sądu orzeczona wobec A. S. (1) kara łączna 6 lat pozbawienia wolności oraz kara łączna 300 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, uczyni zadość zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej, a nadto będzie karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego.

P. W. (1)

8, 9

II, IV

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego P. W. (1) obowiązek częściowego naprawienia szkody, poprzez zapłatę na rzecz K. T. kwoty 20.000 zł oraz na rzecz M. i A. G. (4) kwoty 5.000 zł. Powyższe sumy stanowią poniesioną przez pokrzywdzonych szkodę wynikającą z działania oskarżonego.

A. S. (1)

18

XX

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego A. S. (1) obowiązek częściowego naprawienia szkody, poprzez zapłatę na rzecz T. i T. B. (2) kwoty 60.000 zł. Powyższa kwota stanowi poniesioną przez pokrzywdzonych szkodę wynikającą z działania oskarżonego.

P. W. (1)

19

V

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych zarejestrowanych pod numerem Drz (...)oraz (...) (t. XIX, k. 3702).

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W. (1)

7

Mając na uwadze, że P. W. (1) został zatrzymany w niniejszej sprawie w dniu 14 czerwca 2018 roku o godz. 10:35, a następnie zastosowano wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył na poczet orzeczonej wobec niego kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 14 czerwca 2018 roku o godz. 10:35 do dnia 31 grudnia 2018 roku (data wprowadzenia do wykonania kary w sprawie Sądu Rejonowego w Łomży, sygn. akt II K 365/18) oraz od dnia 30 grudnia 2019 roku (data zakończenia wykonywania kary w sprawie Sądu Rejonowego w Łomży, sygn. akt II K 365/18) do dnia 28 maja 2020 roku (uchylenie tymczasowego aresztowania w niniejszej sprawie).

A. S. (1)

17

Mając na uwadze, że A. S. (1) został zatrzymany w niniejszej sprawie w dniu 7 maja 2019 roku o godz. 8:55, a następnie zastosowano wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył na poczet orzeczonej wobec niego kary 6 lat pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 maja 2019 roku godz. 8:55 do dnia 26 października 2020 roku (data zwolnienia w dniu wydania wyroku).

20

Z uwagi na stwierdzenie przez sąd zbędności dla postępowania karnego dowodów rzeczowych zarejestrowanych po numerem Drz (...)(t. XIX, k. 3703), sąd zwrócił je pokrzywdzonej W. B..

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

nie dotyczy

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

21

Z uwagi na reprezentowanie oskarżonego P. W. (1) podczas postępowania przed sądem I instancji przez obrońcę z urzędu, sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. (2) kwotę 1020 złotych, powiększoną o podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu oskarżonego w postępowaniu przed sądem I instancji.

22

Z uwagi na reprezentowanie oskarżonego A. S. (1) podczas postępowania przed sądem I instancji przez obrońcę z urzędu, sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P. S. kwotę 1530 złotych, powiększoną o podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu oskarżonego w postępowaniu przed sądem I instancji.

23

Z uwagi na orzeczenie wobec P. W. (1) i A. S. (1) kar bezwzględnego pozbawienia wolności, a w tym także wysokich kar grzywny i środków kompensacyjnych w postaci obowiązku naprawienia szkody, sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych, uznając, że ich wyegzekwowanie ze względu na sytuację materialną oskarżonych byłoby znacznie utrudnione.

1.1Podpis

.