Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2021r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2021 r. w K.

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

spory na tle ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu wypadków komunikacyjnych, z wyłączeniem spraw o symbolu 014pz

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. M. kwotę 6.515,67 zł (sześć tysięcy pięćset piętnaście złotych
i sześćdziesiąt siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

a.  od kwoty 7.479,62 zł (siedem tysięcy czterysta siedemdziesiąt dziewięć złotych
i sześćdziesiąt dwa grosze) od dnia 31.05.2019 r. do dnia 07.06.2019 r.;

b.  od kwoty 6.515,67 zł (sześć tysięcy pięćset piętnaście złotych i sześćdziesiąt siedem groszy) od dnia 08.06.2019 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. M. kwotę 2.980,00 zł (dwa tysiące dziewięćset osiemdziesiąt złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego (...) S.A. z siedzibą
w W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 153,37 zł (sto pięćdziesiąt trzy złote i trzydzieści siedem groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 275/20

UZASADNIENIE

Powód M. M. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 6.202,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 27.04.2019 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ należący do powoda samochód O. (...) o nr rej (...). Osoba odpowiedzialna za zdarzenie była ubezpieczona u pozwanego, który po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił jej odszkodowanie w kwocie 2.799,38 zł, wypłacone w dwóch ratach: kwota 1521,93 zł wypłacona w dniu 13.05.2019 r., a kwota 1.277,45 zł w dniu 7.06.2019 r.

W ocenie powoda wypłacone odszkodowanie było zaniżone i nie pozwalało na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, w związku z czym zlecił sporządzenie opinii prywatnej, z której wynika, że koszt naprawy pojazdu wynosi 9.001,55 zł. Dochodzona pozwem kwota to różnica pomiędzy odszkodowaniem wypłaconym powodowi, a kwota mu należną.

Pismem z dnia 30.03.2021 r. (k. 141) powód rozszerzył powództwo do kwoty 6.515,67 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 2.799,38 zł, które w jego ocenie odpowiada wysokości szkody powstałej w uszkodzonym pojeździe. Wskazał, że ustalona przez ubezpieczyciela wysokość szkody uwzględnia rzeczywisty koszt robocizny, ustalony na podstawie średnich stawek obowiązujących na rynku lokalnym w miejscu zamieszkania powoda, a przy kalkulacji szkody pod uwagę wzięto również indywidualne cechy pojazdu takiej jak wiek, typ pojazdu, stan jego utrzymania, stopień eksploatacji oraz brak pozostawania na gwarancji producenta. Pozwany wskazywał również, że niezasadne jest żądanie powoda o odsetki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27.04.2019 r. w K. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ należący do powoda M. M. samochód O. (...) o nr rej (...).. Sprawca zdarzenia był objęty obowiązkowym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej u pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W..

(bezsporne, akta szkody)

Ubezpieczyciel, uznał co do zasady swoją odpowiedzialność za naprawienie szkody powstałej w wyniku ww. kolizji i ostatecznie przyznał oraz wypłacił powodowi odszkodowanie w łącznej kwocie 2.799,38 zł w oparciu o kalkulację kosztów naprawy pojazdu. Odszkodowanie zostało wypłacone w dwóch ratach: I rata w wysokości 1.521,93 zł wypłacona w dniu 13.05.2019 r., a II rata w kwocie 1.277,45 zł w dniu 7.06.2019 r.

(bezsporne, potwierdzenia przelewu k. 13,)

Powód, który zawodowo zajmuje się naprawą samochodów, sam dokonał niezbędnych napraw w pojeździe, przy czym z uwagi na wysokie koszty zakupu części oryginalnych i zbyt niską kwotę odszkodowanie otrzymaną od pozwanego, nie zdecydował się na zakup nowej lampy, a błotnik zastąpił nieoryginalnym zamiennikiem.

(dowód: zeznania powoda k. 67)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz na podstawie zeznań powoda, albowiem prawdziwość dokumentów ani zeznania powoda nie była kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu. Bezsporne pomiędzy stronami były okoliczności zaistnienia szkody i odpowiedzialność pozwanego za szkodę. Sporna pomiędzy stronami była wysokość szkody, jaka powstała w związku z uszkodzeniem pojazdu oraz częściowo zakres uszkodzeń kwalifikujących się do naprawy.

Zgodnie z treścią art. 363 § 2 kc poszkodowany może wybrać, czy naprawienie szkody ma nastąpić przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Poszkodowany może te roszczenia kierować bezpośrednio do ubezpieczyciela, który odpowiada w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Z przepisów kodeksu cywilnego oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych wynika, że naprawienie szkody przez ubezpieczyciela może polegać tylko na zapłacie odpowiedniej sumy pieniężnej, nawet więc gdy poszkodowany wybiera naprawienie szkody przez przywrócenie do stanu poprzedniego, to świadczenie zakładu ubezpieczeń sprowadza się do wypłaty sumy pieniężnej. Skoro ma ona jednak pełnić taką samą funkcję jak przywrócenie do stanu poprzedniego, to wysokość tego odszkodowania powinna pokryć wszystkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki niezbędne do przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. ( por. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/11).

Z treści art. 361§2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody. Celem kompensacji szkody poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania jak najtańszych sposobów likwidacji szkody, ma natomiast prawo wyboru takiego sposobu przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, który ten stan przywróci w stopniu najpełniejszym. W szczególności obowiązek poszkodowanego minimalizowania szkody nie polega na ograniczaniu należnego stronie odszkodowania przez wybór najtańszych sposobów jej naprawienia, ale na takim postępowaniu w trakcie zdarzenia powodującego szkodę i bezpośrednio po nim by ograniczyć rozmiar szkody w sensie faktycznym. Poszkodowany ma prawo wyboru w jakim warsztacie naprawczym dokonana naprawy, jak też czy naprawa zostanie dokonana nowymi częściami oryginalnymi czy też częściami nieoryginalnymi lub używanymi. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 IV 2002 r. wydanym w sprawie I CKN 1466/99, ubezpieczony nie ma obowiązku poszukiwania sprzedawcy oferującego najtańsze części do naprawy uszkodzonego pojazdu.

W celu ustalenia rzeczywistej wartości szkody, tj. kosztów naprawy pojazdu powoda sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k. 89-130), z której wynika, że realne koszty naprawy pojazdu powoda z uwzględnieniem cen i stawek roboczogodziny stosowanych w warsztatach naprawczych miejsca zamieszkania powoda oraz przy użyciu części oryginalnych wynoszą 9.315,05 zł. W ocenie biegłego użycie części alternatywnych nie pozwoli na restytucję pojazdu i nie legitymizuje takiej formy naprawy. Dodatkowo biegły wskazał, że z uwagi na naprawę pojazdu niemożliwe jest ustalenie jakie części (oryginalne czy zamienniki) pojazd posiadał w dniu szkody.

Wskazana opinia, w ocenie Sądu, jest pełna, wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych, w związku z czym Sąd podzielił jej wnioski w całości. Wprawdzie pełnomocnik biegłego wniósł zastrzeżenia do opinii (k.137), kwestionując wskazany przez biegłego zakres naprawy w postaci wymiany felgi, wszystkich spinek, folii oraz śrubek zderzaka, a ponadto zarzucił biegłemu, że nie uwzględnił potrąceń na elementach lakierowanych, jednakże biegły w opinii uzupełniającej (k.153 – 158) szczegółowo wyjaśnił powody zastosowanego sposobu naprawy i wymiany wskazanych przez pełn. pozwanego elementów. Dodatkowo odniósł się do zastosowanego przez pozwaną potrącenia na elementach lakierowanych wskazując, żeby były one niezasadne, ponieważ z charakteru uszkodzeń pojazdu wynika, że uszkodzenie okładziny zderzaka po lewej stronie i lewej nakładki spryskiwacza pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym z przedmiotowym zdarzeniem.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy żadnego znaczenia nie ma okoliczność, że poszkodowany dokonał już naprawy pojazdu, albowiem jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku

z dnia 27.02.2020 r. sygn. akt VACa 599/2019 naprawa uszkodzonego pojazdu nie jest warunkiem wypłaty odszkodowania, istotne znaczenie ma bowiem sam fakt powstania szkody, a nie jej naprawienie. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje bowiem z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Jak wskazał powód, do naprawy pojazdu użył również części zamiennych, ponieważ wypłacone odszkodowanie nie pozwalało mu na zakup części oryginalnych. Okoliczność ta nie może jednak wpływać na wysokość należnego powodowi odszkodowania, ponieważ zastosowanie części zamiennych spowodowało utratę wartości pojazdu, a powód ma prawo do wypłaty odszkodowania, które pozwalałoby na przywrócenie auta do stanu sprzed zaistnienia szkody.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc, zasądzając je w całości od pozwanego na rzecz powoda. Na całość kosztów procesu poniesionych przez powoda składała się kwota 2.980,00 zł, tj: opłata od pozwu w wysokości 430 zł, zaliczka na koszty biegłego w wysokości 750,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1.800,00 zł.

Strony wpłaciły na koszty biegłego zaliczkę w łącznej kwocie 1.500,00 zł, przy czym koszt opinii to kwota 1.653,37 zł i zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.

o kosztach sądowych w sprawach cywilnych należało ściągnąć od pozwanego jeszcze kwotę 153,37 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.