Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 76/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2021r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Janina Olchowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Zofia Mórawska

po rozpoznaniu w dniu 06 lipca 2021r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Ł. P.

przeciwko K. P.

o alimenty

1.  Powództwo oddala.

2.  Zasądza od Skarbu Państwa ( kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. N. K. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu - kwotę 4428zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych), w tym kwotę 828,- zł podatku Vat.

3.  Zasądza od Skarbu Państwa ( kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. R. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu - kwotę 4428zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych), w tym kwotę 828,- zł podatku Vat.

Sygn. akt III RC 76/20

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do Sądu pozew Ł. P. przeciwko K. P. o zasądzenie od niej na rzecz powódki alimentów w kwocie 1.500 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10–tego każdego miesiąca, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

Powódka w uzasadnieniu wskazywała, iż jest matką pozwanej. Podała, że od 2010 roku, tj. od śmierci jej męża, córka nie utrzymuje z nią żadnych kontaktów i w ogóle nie interesuje się jej życiem. Ł. P. podnosiła, że obecnie ma 71 lat, mieszka sama i jest osobą schorowaną. Swój miesięczny dochód określiła na kwotę 1. 003,44 zł, jednak podkreślała, że miesięczne wydatki związane z zaspokajaniem podstawowych potrzeb życiowych znacznie go przewyższają. Wskazywała, że posiadała oszczędności, z których korzystała sukcesywnie przez 10 lat od śmierci męża, które już się kończą, co wymusiło do wystąpienia z niniejszym powództwem. Ł. P. wskazała także, że wymaga stałej pomocy w życiu codziennym i jest zmuszona korzystać z pomocy opieki społecznej, w związku z tym trzy razy w tygodniu na godzinę przychodzi do niej opiekunka, a to stanowi dodatkowy koszt, gdyż musi płacić za każdą wykonaną przez opiekunkę czynność, albowiem sama nie jest w stanie umyć się, ani zrobić zakupów itp. Podała, iż dokuczają jej zawroty głowy, co powoduje upadki, w związku z czym miała złamany kręgosłup i żebra, rozciętą głowę, wybite stopy i dłonie. Ponadto cierpi na chorobę P. i jest po udarze. Podnosiła, że jeszcze przed śmiercią męża dużo pomagała finansowo córce, a zatem teraz ona powinna wesprzeć ją materialnie.

Powódka wskazywała, że mieszka we własnościowym mieszkaniu w G. o powierzchni 46,5 m 2, a koszty związane z jego utrzymaniem to: 500 zł czynsz wraz z opłatą za wodę i wywóz śmieci, 100 zł prąd; 75 zł monitoring; 147 zł internet i telewizja, do tego dochodzą koszty zakupu leków i maści w kwocie 250,- zł i inne opłaty tj: 80 zł za opiekunkę z MOPS; 330 zł obiady; 390 zł śniadania, kolacje, napoje i owoce; 300 zł artykuły chemiczne i kosmetyki; 100 zł przejazdy taxi; 500 zł lekarz rodzinny, nefrolog, neurolog, ortopeda, reumatolog, kardiolog, laboratorium; 100 zł rehabilitacja (...). Wskazywała, że ponadto dochodzą nieprzewidziane wydatki takie jak: na punkcje stawu biodrowego, masaże limfatyczne, zakup okularów, kwas hialuronowy 6 szt x 160 zł = 960 zł; ampułkostrzykawki; jak też na ubezpieczenie mieszkania i podatek 140 zł rocznie. Reasumując stałe, miesięczne wydatki określiła na kwotę 2. 872 zł.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie kosztami procesu. Wskazała, iż nie można mówić o niedostatku powódki, która zbyła swój majątek lub jego znaczną, gdyż wówczas mogłaby sama i to przez dłuższy ores czasu, z własnych środków zaspokoić swe usprawiedliwione potrzeby. Podała, że powódka posiada dwupokojowe mieszkanie w prestiżowym bloku, warte około 250.000 zł, podczas gdy na rynku są dostępne mniejsze mieszkania w mniej atrakcyjnych lokalizacjach za 130.000 zł lub mniej. Różnica w kwocie 120.000 zł stanowiłaby majątek powódki, dzięki któremu mogłaby zapewnić sobie przykładowo średnio 1.000 zł dopłaty miesięcznie przez okres 10 lat. Wskazała również, iż Ł. P. może skorzystać z odwróconego kredytu hipotecznego, polegającego na sprzedaży mieszkania bankowi na raty, płatne z góry. W tej sytuacji uzyskałaby około 120 miesięcznych rat wypłacanych przez bank w wysokości po około 1.000 zł miesięcznie, a zatem ukończenia 81 roku życia.

Pozwana wskazywała na niegospodarność powódki w zakresie posiadanych środków finansowych podnosząc, że w wyniku spadku po mężu otrzymała nie tylko mieszkanie na ulicy (...) w G., w którym obecnie mieszka, ale również inne nieruchomości, a mianowicie: mieszkanie o pow. 80 m 2, garaż, a ponadto samochód marki T. (...). Podnosiła, że według jej wiedzy, powódka sprzedała te dobra w sumie za około 300.000 zł. Argumentowała, że Ł. P. nie wykazała, aby pieniądze te zostały przez nią rozdysponowane w całości do dnia dzisiejszego i wskazywała, że jeżeli je rzeczywiście wydała, to świadczy to o ich roztrwonieniu.

Podnosząć te okoliczności K. P. podkreślała ponadto, iż żądanie powódki stanowi nadużycie prawa podmiotowego, albowiem powódka z własnej winy znalazła się w niedostatku.

Dodała również, iż wywiedzione powództwo jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, albowiem zachowanie powódki było niegodne. Wskazała, iż matka znęcała się nad nią fizycznie i psychicznie, a gdy skończyła 19 lat i wyprowadziła się z domu miało już miejsce tylko znęcanie psychiczne. Ojciec bronił pozwanej, ale od jego śmierci działania powódki się nasiliły. Podała, iż powódka przestała pracować w wieku około 33 lat. Nie gotowała obiadów, nie spędzała z pozwaną czasu. To ojciec zarabiał na utrzymanie rodziny i spędzał z pozwaną czas wolny poza domem. Powódka w 2010 r. zastraszała córkę, aby spłaciła kredyt, którym objęte było w około 80 % mieszkanie, które pozwana otrzymała w spadku po ojcu. Pozwana wskazała, iż w czasie jej rozwodu oraz po jego zakończeniu powódka opowiedziała się po stronie jej byłego męża.

Zdaniem pozwanej Ł. P. zawyżyła swoje potrzeby i koszty utrzymania. Zaznaczyła, że matka nie posiada orzeczenia o całkowitej lub częściowej niezdolności do samodzielnej egzystencji, ani renty inwalidzkiej. Pozwana zakwestionowała wskazane przez powódkę dolegliwości i zaznaczyła, iż każdy ubezpieczony ma zapewnioną bezpłatną opiekę pielęgniarki środowiskowej, jeśli zachodzą ku temu przesłanki zdrowotne. Ponadto powódka nie posiada chorób z niezbędną nagła interwencją i może leczyć się na koszt NFZ, a w przypadkach niespodziewanej potrzeby może zgłosić się na (...) w szpitalu. Leki kupowane rzez pozwaną w większości nie zostały przepisane przez lekarza.

Dalej podała, iż w 2011 r. doznała wypadku, w skutek którego złamała kość miedniczną, krzyżową, łonową, kulszową, guziczną. Ma problemy zdrowotne z poruszaniem się, pracą w pozycji wymuszonej z powodu zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa i stawów obwodowych. W 2018 r. nabawiła się guzków na strunach głosowych, co spowodowało ograniczenie możliwości pracy związanej z grupami np. wykłady, warsztaty doradcy zawodowego. W okresie od 2009 r. do 2017 r. uczęszczała łącznie 36 miesięcy na terapie psychologiczne, między innymi z powodu sposobu traktowania przez matkę. Od sierpnia 2019 r leczy się psychiatrycznie w formie farmakologicznej i cierpi na przewlekła nerwicę.

Wskazała również, iż od 2009 r. samotnie wychowuje dwójkę dzieci, co z kolei spowodowało ograniczenie możliwości zarobkowych w uwagi na konieczność zajęcia się ich wychowaniem i pracą w gospodarstwie domowym. Pracuje na podstawie umów zlecenie, bez prawa do płatnego zwolnienia chorobowego i zarabia około 2.800 zł miesięcznie. Na utrzymanie dzieci zasądzone są alimenty w kwocie po 1.000 zł na rzecz każdego z synów. Wydatki swojej rodziny określiła na około 1.600 zł miesięcznie na jedną osobę, co łącznie daje kwotę 4.800 zł miesięcznie.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka Ł. P. ma obecnie 72 lata i jest matką pozwanej. W dniu 9 lutego 2010 r. zmarł jej mąż, a ojciec pozwanej– E. P., po którym spadek nabyły strony niniejszego postępowania. Na skutek umowy działu spadku i zniesienia współwłasności z dnia 11 marca 2010 r. Ł. P. przypadły następujące składniki: lokal mieszkalny nr (...) położony w G. przy ulicy (...) o pow. 46,50 m 2; spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ulicy (...) o pow. 85, 60 m 2; spółdzielcze własnościowe prawo do garażu nr (...) położonego w G. przy ulicy (...) o pow. 18,40 m 2; samochód osobowy marki T. (...) o nr rejestracyjnym (...), rok produkcji 2005; wierzytelności w kwocie 1.871,75 zł, egzekwowane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Giżycku (Km 1705/07). Powódka jednocześnie została zobowiązana do przejęcia i spłaty pozostałej do zapłaty kwoty kredytu zaciągniętego w Banku (...) S.A. Oddział w G. (poprzednio Bank (...) S.A.). Kwota zadłużenia jako dług spadkowy wraz z odsetkami na dzień 9 lutego 2010 r. wynosiła 13.253,30 zł. Powódka spłaciła ten kredyt w całości w dniu 15 marca 2010 r. Ponadto powódka w dniu 12 lutego 2010 r. spłaciła limit debetowy w Banku (...) S.A. w kwocie 9.488,17 zł. (d: akt poświadczenia dziedziczenia k. 171–172; umowa działu spadku i zniesienia współwłasności k. 173–182; pismo z Banku (...) S.A. k. 184; zaświadczenie z Banku (...) S.A. k. 185; wydruk przelewu k. 186; kserokopia odpisu skróconego aktu zgonu k. 589)

W dniu 28 lipca 2010 r. Ł. P. sprzedała mieszkanie na ulicy (...) o pow. 85,60 m 2 za kwotę 350.000 zł. Powódka również sprzedała, byłemu mężowi pozwanej, samochód marki T. w sierpniu 2010 r. za cenę 25.000 zł. Otrzymywała tę kwotę w ratach- pierwszy wynosiła 1.000 zł, a następne po 200 zł. Były mąż pozwanej zobowiązał się wówczas przywozić wnuki do powódki i tak też czynił. Ostatecznie samochód został spłacony we wrześniu 2020 r. Synowie pozwanej następnie przyjeżdżali do Ł. P. sami, a od kwietnia 2020 r. nie utrzymują z nią kontaktu. (d: akt notarialny umowy sprzedaży nieruchomości k. 187–191; pismo powódki k. 258; wyjaśnienia powódki k. 403v.)

W dniu 29 marca 2013 r. powódka dokonała ze swojego konta dwóch przelewów. Pierwszy na kwotę 5.850 zł na rzecz W. Z. tytułem zwrotu pożyczki zaciągniętej na spłatę kredytu mieszkaniowego dotyczącego ul (...), zaś drugi na kwotę 2.500 zł na rzecz O. K., również tytułem zwrotu pożyczki zaciągniętej na spłatę kredytu mieszkaniowego - ul (...). (zaświadczenia z Banku (...) S.A. k. 192, 193).

W kwietniu 2013 r. powódka przelała na konto wnuka S. kwotę 34.000 zł. jako przelew „na spłatę kredytu mieszkaniowego ul. (...) G.. 200 zł dla M.. 300 zł dla S.”. (d: potwierdzenie przelewu k. 535)

W dniu 19 czerwca 2018 r. powódka sprzedała garaż nr (...) położny w G. przy ul (...) za kwotę 34.000 zł. (d: akt notarialny umowy sprzedaży k. 287–292)

Powódka mieszka sama we własnościowym mieszkaniu na ulicy (...) w G., o powierzchni 46,5 m 2. Miesięczne wydatki związane z utrzymaniem mieszkania: około 470 zł czynsz; 63 zł prąd; 70 zł woda. Powódka ponadto płaci około 145 zł miesięcznie za Internet i telewizję, a 75 zł za monitoring. Miesięczny dochód powódki z tytułu renty rodzinnej wynosi 1.113,57 zł. Ł. P. otrzymuje również trzynastkę w kwocie 900 zł rocznie. Cierpi ona na Parkinsonizm, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, łuszczycę, nadciśnienie tętnicze, przewlekłą niewydolność serca, zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych, chorobę krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem korzeni nerwów rdzeniowych, dysfagię. W lipcu 2020 r. uczestniczyła w konsultacjach psychologicznych. Przyjmuje stałe leki. Ł. P. posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, które wydane jest na stałe. (d: zaświadczenie lekarskie k. 8, 107, 108, 110; faktura k. 13, 386; paragon nr PA– (...) k.15; orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 168; polecenie przelewów za opłaty k. 383, 387; decyzja o waloryzacji renty rodzinnej k. 570; informacja dla lekarza kierującego k. 616; karta wizyty k. 617; wyjaśnienia powódki k. 631v., 632)

Powódka ma bezterminowo przyznane z MOPS-u odpłatne usługi opiekuńcze w wymiarze trzech dni w tygodniu po jednej godzinie. Stawka wynosi 6 zł za jedną godzinę usług. W skali miesiąca to kwota 72 złotych. (d: decyzja nr (...).u/53/zm/2014 k. 381; pokwitowanie zapłaty za usługi opiekuńcze k. 383)

Pozwana K. P. ma obecnie 48 lat. Nie utrzymuje kontaktu z powódką od 2010 r. Na swoim utrzymaniu ma dwóch pełnoletnich już synów, którzy kontynuują naukę– M. i S., który studiuje. Każdy z nich otrzymuje alimenty od ojca w wysokości 1.000 zł miesięcznie. Na miesięczne koszty utrzymania mieszkania składają się następujące kwoty: 800 zł czynsz; 200 zł prąd; 60 zł Internet. (d: wyjaśnienia pozwanej k. 228v., 632v.)

K. P. nabyła po zmarłym ojcu: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) o pow. 66,80 m 2; niezabudowaną nieruchomość o nr ewidencyjnym 1/26 i pow. 0,0463 ha, położoną w miejscowości F.; udział 1/45 zabudowanej nieruchomości, składającej się z działek o nr ewidencyjnych: 1/36, 1/61, 1/64, 1/65, 1/66, 1/67, 1/68, 1/69 i 1/70 o łącznej pow. 2,3566 ha, położonej w miejscowości F.. Pozwana została jednocześnie zobowiązana do przejęcia i spłaty pozostałej do zapłaty kwoty kredytu zaciągniętego w (...) Banku S.A. Oddział w O. Filia w G.. Po śmierci ojca pozwanej, na dzień 22 lutego 2010 r. kredyt ten wynosił 244.450,35 zł (d: umowa działu spadku i zniesienia współwłasności k. 173–182; pismo (...) Banku S.A. k. 203)

Jest rozwódka od 2010 r. Wskutek podziału majątku wspólnego pozwana otrzymała na własność działkę nr (...) zabudowaną domem mieszkalnym, położoną w Ż., a także działkę nr (...) położoną w B.. Jednocześnie K. P. zobowiązała się zapłacić byłemu mężowi kwotę 240.000 zł tytułem spłaty jego udziału w majątku wspólnym. (d: ugoda z dnia 6 listopada 2013 r. zawarta przed Sądem Rejonowym Gdańsk­–Północ w G., sygn. akt XIII Ns 2849/12 k. 327 akt sprawy Sądu Rejonowego Gdańsk–Północ w Gdańsku sygn. akt XIII Ns 2849/12)

W dniu 27 stycznia 2015 r. K. P. sprzedała nieruchomość położoną w Ż. przy ulicy (...) za cenę 490.000 zł. Kwotę 240.000 zł przekazała byłemu mężowi. Resztę kwoty przeznaczyła zaś na spłatę kredytu na zakup mieszkania w G. przy ulicy (...), które nabyła po zmarłym ojcu. W dniu 29 stycznia 2015 r. pozwana sprzedała również nieruchomość w B. stanowiącą działkę nr (...) za cenę 50.000 zł. (d: akt notarialny umowy sprzedaży k. 495–498; akt notarialny umowy sprzedaży k. 499–502)

Następnie w dniu 27 września 2017 r. pozwana sprzedała nieruchomość położoną w F. oznaczoną numerem ewidencyjnym (...) za kwotę 95.000 zł. (d: akt notarialny umowy sprzedaży k. 503–506)

Pozwana w dniu 26 sierpnia 2020 r. sprzedała mieszkanie nr (...) położone w G. przy ulicy (...) o pow. 66,80 m 2, w którym to zamieszkiwała jeszcze w toku niniejszego postępowania za kwotę 575.000 zł, między innymi z powodu grzyba w łazience. Następnie w dniu 29 września 2020 r. K. P. zakupiła mieszkanie nr (...) położone w G. przy ulicy (...) o pow. 71,90 m 2 za cenę 600.000 zł, w którym mieszka obecnie. Jej oszczędności to obecnie kwota 24.000 zł. (d: akt notarialny umowy sprzedaży k. 509–511; akt notarialny umowy sprzedaży k. 512–516; wyjaśnienia pozwanej k. 632v., 633v.)

U pozwanej rozpoznano uogólnione zaburzenia lękowe, a także zespół depresyjny, przyjmuje regularnie leki. W okresach od sierpnia 2013 r. do maja 2014 r. oraz od maja 2015 r. do lutego 2017 r. pozwana korzystała z psychoterapii w Gabinecie Psychologicznym A. D.. Pozwana ponadto cierpi na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa i stawów obwodowych, a w 2021 r. zdiagnozowano u niej nowotwór złośliwy tarczycy. Do czasu śmierci ojca pozwanej, rodzice znacznie wspierali ją finansowo. (d: zaświadczenie lekarskie k. 77, 88, 89; karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 84; skierowanie do szpitala k. 554)

Pozwana pracuje w firmie (...)–fundusz jako doradca finansowy dla osób bezrobotnych. W 2020 r. osiągnęła dochód w wysokości 45. 652,72 zł, zaś w 2019 69.117,24 zł. Pracuje na podstawie zleceń. Obecnie zarabia około 2.300 zł. Jej dochody uległy zmniejszeniu z powodu pandemii koronawirusa, a także z uwagi na fakt, iż nie wykonuje już projektów jako doradca zawodowy dla osób z niepełnosprawnością psychiczną, albowiem współpraca ta źle wpływała stan psychiczny samej pozwanej. (d: PIT za 2020 i 2019 r. k. 437, 608; wyjaśnienia pozwanej k. 633)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo (art. 128 kro).W myśl art. 133 § 2 kro uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych, prócz dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, jest jedynie ten, kto znajduje się w niedostatku. Taką osobą jest natomiast ten, kto nie może własnymi siłami zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb. Taki stan stanowi usprawiedliwioną przesłankę obowiązku alimentacyjnego wtedy, gdy jego przyczyną są okoliczności niezależne od woli ubiegającego się o alimenty.

W pierwszej kolejności Sąd pragnie wskazać, iż w jego ocenie przedstawione przez powódkę koszty jej utrzymania są zawyżone, zaś niektórych z nich nie sposób zaliczyć do kategorii usprawiedliwionych.

Powódka pierwotnie wskazała, iż na chemię i kosmetyki wydaje 300 zł miesięcznie (k. 6v.). Następnie w toku postępowania powódka złożyła spis swoich miesięcznych wydatków, wraz z wyszczególnieniem konkretnych artykułów, w którym wskazała, iż na kosmetyki przeznacza miesięcznie kwotę 30 zł, zaś na chemię 183 zł (k.573–574). W ocenie Sądu wskazane kwoty zostały przez Ł. P. znacznie zawyżone. Oczywistym jest bowiem, że takie środki jak płyn do zmywania naczyń, do WC, do mycia okien, do mycia powierzchni płaskich, do prania, czy np. szampon do włosów wystarczają na znacznie dłuższy czas niż jeden miesiąc, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, iż powódka mieszka sama i nikt inny nie zużywa tych środków.

Sąd wziął pod uwagę, że każdy człowiek posiada potrzebę poczucia bezpieczeństwa, niemniej jednak alarm w mieszkaniu, w ocenie Sądu, nie należy do usprawiedliwionych i niezbędnych potrzeb powódki. Wskazać należy, iż włamanie do mieszkania miało miejsce w 2013 r., a wiec 8 lat temu. Było to sytuacja incydentalna i jednorazowa. Również abonament na Internet i telewizje w kwocie 145 zł miesięcznie nie świadczy o tym, aby powódka rzeczywiście pozostawała w niedostatku. Z dołączonej przez powódkę specyfikacji zbiorczej wynika, iż w wykupionym abonamencie telewizyjnym Ł. P. ma szeroki zakres usług np. Canal+ P., czy (...) M.. Wskazać należy, iż dostępne są abonamenty za znacznie niższe ceny, jednak zapewne z mniejszą ilością kanałów, co powódka będąc w ciężkiej sytuacji finansowej na jaką wskazuje winna wziąć pod uwagę. (d: specyfikacja zbiorcza (...) S.A. k. 13)

Powódka znając swoją sytuację zdrowotną i konieczność korzystania z wizyt u wielu specjalistów winna dążyć do leczenia w ramach NFZ. Podczas rozprawy w dniu 6 października 2020 r. powódka wskazała, iż leczy się częściowo prywatnie, jak dolega jej coś pilnego. Podała, iż prywatnie jest np. pod opieką neurologa, podczas gdy przesłuchani w sprawie świadkowie na rozprawie w dniu 5 listopada 2020 r. zeznali, iż jedynie pierwsza lub pierwsza i druga wizyta u tego specjalisty odbyła się prywatnie, zaś kolejne na NFZ. Twierdzenia powódki odbiegają więc od zeznań dwóch świadków, którym to Sąd dał wiarę, albowiem były one spójne. Nie ulega wątpliwości, że powódka przyjmuje stałe leki, a także leki związane z chorobą łuszczycy. Z dołączonych do akt sprawy zaświadczeń lekarzy i faktur zakupu leków wynika, iż powódka stale przyjmuje następujące leki: C.–retopharm (28,76 zł/msc), F. (12,80 zł/msc), C. X. (25 zł/msc), L. (około 65 zł/msc), S. (3,50 zł/msc), A. (około 4 zł/msc), M. (7 zł/msc), H. (90 zł/msc), K. 10,30 zł opakowanie). Miesięczny koszt ich wykupienia to kwota około 250 zł. Sąd nie dał jednak wiary twierdzeniom powódki, iż na leki związane z łuszczycą wydaje miesięcznie kwotę ponad 300 zł. Z zaleceń lekarza wynika, iż Ł. P. w związku z tą chorobą powinna przyjmować następujące leki i maści: A. (około 3 zł/msc), B., M. (12,10 zł), P. (maść 139,99 zł), m. cholesterolową i m. mocznikową. W ocenie Sądu wskazana przez powódkę kwota wydawana na ten cel jest wygórowana i nie znajduje odzwierciedlenia w przedstawionych przez nią fakturach za leki. (d: zeznania świadka M. M. (3) i E. S. k. 348, 349; faktury zakupu leków nr (...), (...) i (...) k. 577, 582, k. 628; zalecane leki w związku z chorobą serca, łuszczycą, zaburzeniami psychicznymi i parkinsonizmem k. 8, 117, 138, 616, 617)

W toku postepowania Sąd dopuścił dowody z zeznań następujących świadków: M. M. (3), S. P. i E. S., którym dał wiarę. Zeznania te były spójne, logiczne i spontaniczne. Świadek M. M. (3), która jest opiekunem z MOPS podała, iż pomaga powódce w robieniu zakupów, kąpieli, wynoszeniu śmieci. Wskazała również, że powódka sama robi pranie, a po pierwszej rozprawie Ł. P. ugotowała zupę z nadzieją, że córka ją odwiedzi. O ile Sąd dał wiarę, iż powódka ma pewne problemy z przemieszczaniem się, towarzyszą jej uciążliwe zawroty głowy, o tyle w ocenie Sądu powódka jest w stanie przygotować sama sobie posiłki. (d: zeznania świadka M. M. (3) k. 347v–348)

Jak sama powódka wskazała, zwracała się do Funduszu (...) w W. o wyliczenie renty dożywotniej w zamian za przeniesienie własności nieruchomości w której mieszka. Ł. P. otrzymywałaby wówczas 500 zł miesięcznie, co znacznie uzupełniłoby jej miesięczny budżet. Sąd miał na uwadze, iż wedle zapewnień powódki sporządziła ona testament i swoje obecne mieszkanie w G. zapisała wnukom, niemniej jednak należy zauważyć, iż są oni w wieku dokształcania się, a środki finansowe na ten cel są potrzebne obecnie, nie zaś w nieokreślonej przyszłości. Z uwagi, że powódka mieszka samotnie, ma możliwość również sprzedania obecnego mieszkania o pow. 46,5 m 2 i zakupu mniejszego, dzięki czemu wedle jej zapewnień otrzymywałaby dodatkowe wsparcie z opieki, które jest uzależnione od metrażu mieszkania.

Sąd zwrócił również szczególną uwagę na majątek jakim dysponowała powódka już po śmierci swojego męża. Za sprzedaż jednego z mieszkań w G., garażu i samochodu marki T. powódka otrzymała od 2010 r. kwotę 409.000 zł. Powódka podnosiła, iż pieniądze te przeznaczyła na spłatę szeregu długów zarówno swoich i męża, spłatę kredytu hipotecznego, którym było obciążone mieszkanie w którym zamieszkuje, czy remont mieszkania. Wskazywała, iż 300.000 zł przeznaczyła na swoje leczenie. Z akt sprawy wynika natomiast, że powódka spłaciła kredyt hipoteczny już w dniu 15 marca 2010 r., a limit debetowy w dniu 12 lutego 2010 r., więc środki na te cele nie pochodziły ze sprzedaży przez powódkę w/w majątku, ale jak wskazała pożyczała jeszcze wówczas pieniądze od znajomych. Powódka następnie spłaciła pożyczki na spłatę kredytu mieszkaniowego obciążającego mieszkanie na ul. (...), jednak ich wartość wyniosła łącznie 8.350 zł. Nawet przy uwzględnieniu całkowitych spłat za debet i kredyt powódce winno zostać wówczas około 386.259 zł (409.000 zł – 9.488,17 zł – 13.253,30 zł). Sąd nie dał wiary twierdzeniom powódki, iż od chwili śmierci męża do czasu sprzedania mieszkania powódka nie miała żadnych środków na utrzymanie, albowiem od dnia 1 marca 2010 r. Ł. P. przysługiwała już renta rodzinna w kwocie 880, 52 zł brutto. (d: pismo z ZUS k. 104; zaświadczenie z Banku (...) S.A. k. 185; potwierdzenie przelewu k. 186; wyjaśnienia powódki k. 312v.)

Ponadto w dniu 6 października 2020 r. powódka wskazywała, iż ma odłożone 12.000 zł, w tym 2.000 na osiemnaste urodziny jednego z wnuków. Powódka ciągle w toku postępowania podnosząc, iż znajduje się w niedostatku, w kwietniu 2021 r. przelała na konto wnuka M. kwotę 2.000 zł z okazji osiemnastych urodzin. W ocenie Sądu osoby rzeczywiście pozostającej w niedostatku nie stać na tak hojny prezent. Z kolei podczas rozprawy w dniu 6 lipca 2021 r. wskazywała, iż oszczędności skończyły się jej całkowicie w kwietniu 2020 r. Powyższe twierdzenia powódki pozostają zatem ze sobą w sprzeczności. (d: wyjaśnienia powódki k. 312v., 631v.,632)

Powódka mając na uwadze, iż jedynym jej źródłem utrzymania jest renta rodzinna i nie będzie mieć możliwości osiągnięcia dodatkowego dochodu z uwagi na swój stan zdrowia winna ze znaczną ostrożnością dysponować swoimi oszczędnościami. Z akt sprawy wynika natomiast, iż spore kwoty pieniężne przeznaczała właśnie na rzecz swoich wnuków np. 2.000 zł na Komunię Świętą, 2.000 zł na prawo jazdy, czy 34.000 zł przekazane wnukowi S. w 2013 r. Ponadto sama kwota 34.000 zł, którą Ł. P. otrzymała w 2018 r. z tytułu sprzedaży garażu, powinna dodatkowo zasilać budżet powódki o około 940 zł miesięcznie przez okres trzech lat. (d: wyjaśnienia powódki k. 312v.)

W ocenie Sądu powódka nie zdołała udowodnić w toku postępowania, iż kwotę 409.000 zł wydatkowała do chwili obecnej na swoje usprawiedliwione potrzeby, w tym koszty leczenia mając równocześnie do dyspozycji również rentę rodzinną.

Sąd zwrócił również uwagę na sytuację finansową strony pozwanej. Co prawda posiada ona oszczędności, niemniej jednak Sąd miał na uwadze, iż K. P. ma dwóch dorosłych synów, którzy kontynuują w dalszym ciągu naukę, a starszy z nich studiuje. Co prawda S. i M. otrzymują alimenty od ojca w kwocie po 1.000 zł miesięcznie, niemniej jednak nie oznacza to automatycznie, iż pozwana jest zwolniona od partycypowania w kosztach ich utrzymania. Kwota 24.000 zł, którą pozwana ma odłożoną, zamierza przeznaczyć między innymi na zapewnienie wyższego wykształcenia swoim synom, co w ocenie Sądu jest zrozumiałe i uzasadnione. Miesięczny dochód rodziny pozwanej tj. wynagrodzenie i alimenty na rzecz synów obecnie wynosi około 4.300 zł. Należy mieć na uwadze, iż kwota ta musi zaspokoić potrzeby trzech dorosłych osób.

W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł w punkcie 1 sentencji.

Sąd ponadto w punkcie 2 i 3 sentencji na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019r. poz. 18), zasądził na rzecz adwokatów stron ustanowionych z urzędu stosowne wynagrodzenie.