Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2021 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Anna Tyszkiewicz

Protokolant Joanna Cybulska

w obecności oskarżyciela publicznego --------------------

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2021 r.

sprawy K. S. urodz. (...) w W.,

s. M. i R.

obwinionego o to, że:

1.  do 16 kwietnia 2018 r. jako prowadzący działalność gospodarczą z siedzibą w W. przy ul. (...), (...)-(...) W., nie dopełnił obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnionych pracowników wykazanych w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych należnych za marzec 2018 r. w przewidzianym przepisami terminie w następującej wysokości:

Ubezpieczenia społeczne – 6.023,91 zł

Ubezpieczenie zdrowotne – 1.601,41 zł

FP i FGŚP – 486,08 zł

Łącznie 8.111,40 zł

tj. o wykroczenie z art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 98 ust. 1 pkt. 1a w zw. z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 193 pkt. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1510) w zw. z art. 98 ust. 3 ustawy o sus (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.)

2.  do 15 maja 2018 r. jako prowadzący działalność gospodarczą z siedzibą w W. przy ul. (...), (...)-(...) W., nie dopełnił obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnionych pracowników wykazanych w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych należnych za kwiecień 2018 r. w przewidzianym przepisami terminie w następującej wysokości:

Ubezpieczenia społeczne – 5.999,00 zł

Ubezpieczenie zdrowotne – 1.601,41 zł

FP i FGŚP – 486,08 zł

Łącznie 8.086,49 zł

tj. o wykroczenie z art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 98 ust. 1 pkt. 1a w zw. z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 193 pkt. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1510) w zw. z art. 98 ust. 3 ustawy o sus (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.)

3.  do 15 czerwca 2018 r. jako prowadzący działalność gospodarczą z siedzibą w W. przy ul. (...), (...)-(...) W., nie dopełnił obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnionych pracowników wykazanych w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych należnych za maj 2018 r. w przewidzianym przepisami terminie w następującej wysokości:

Ubezpieczenia społeczne – 5.999,00 zł

Ubezpieczenie zdrowotne – 1.601,41 zł

FP i FGŚP – 486,08 zł

Łącznie 8.086,49 zł

tj. o wykroczenie z art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 98 ust. 1 pkt. 1a w zw. z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.), art. 193 pkt. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1510) w zw. z art. 98 ust. 3 ustawy o sus (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.)

ORZEKA

I.  Obwinionego K. S. uznaje za winnego zarzuconych mu i opisanych w pkt. 1, 2 i 3 komparycji wyroku wykroczeń, zaś na mocy art. 39 § 1 kw odstępuje od wymierzenia kary.

II.  Zwalnia obwinionego od uiszczenia kosztów postępowania i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V W 1948/19

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:

K. S. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą K. S. I. E. K. S. z siedzibą w W. przy ul. (...). Z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej ciąży na nim obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnionych pracowników. Z deklaracji rozliczeniowych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że jako płatnik składek K. S. nie uregulował należnych składek za następujące okresy:

- za grudzień 2017 r. w łącznej kwocie 8.012,35 zł (do dnia 15 stycznia 2018 r.)

- za styczeń 2018 r. w łącznej kwocie 8.111,40 zł (do dnia 15 lutego 2018 r.)

- za luty 2018 r. w łącznej kwocie 8.111,40 zł (do dnia 15 marca 2018 r.)

- za marzec 2018 r. w łącznej kwocie 8.111,40 zł (do dnia 16 kwietnia 2018 r.)

- za kwiecień 2018 r. w łącznej kwocie 8.086,49 zł (do dnia 15 maja 2018 r.)

- za maj 2018 r. w łącznej kwocie 8.086,49 zł (do dnia 15 czerwca 2018 r.)

Łączna kwota nieuiszczonych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyniosła 48.519,53 zł.

K. S. nie stawił się na wezwanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych celem złożenia wyjaśnień w trybie art. 54§ 6 kpw.

K. S. nie był dotychczas karany sądownie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wezwania z dnia 19 lipca 2018 r. wraz z kserokopią potwierdzenia odbioru (k.1-2v), notatki urzędowej (k.3), informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k.)4, wykazem zadłużenia sporządzonych przez wierzyciela ZUS (k.6), wydruk z CEIDG (k.7), wydruk z bazy PESEL – KEP (k.8), wydruk ZFA (k.9-10v), wydruki deklaracji rozliczeniowych ZUS DRA za miesiąc od 12/2017 r. do 05/2018 r. uwzględniające wysokości składek na poszczególne ubezpieczenia (k.11-16), dokumentacji nadesłanej przez obwionionego (k.57-68)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w stosunku do czynów opisanych we wniosku o ukaranie obwinionego K. S. z datami popełnienia w dniach: 15 stycznia 2018 r., 15 lutego 2018 r. oraz 15 marca 2018 r. nastąpiło przedawnienie ich karalności odpowiednio w dniu 1 marca 2021 r., 1 kwietnia 2021 r. oraz 30 kwietnia 2021 r. Podkreślenia wymaga fakt, że bieg terminu przedawnienia był wstrzymany w okresie od dnia 31 marca 2020 r. do dnia 15 maja 2020 r. tj. przez 46 dni na podstawie art. 15 zzr ust 6 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 374) o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczeniem Covid – 19 oraz art. 68 ust 5 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 875) o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych. Zatem, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że pomimo wydłużenia terminu przedawnienia karalność w/w wykroczeń ustała, a co za tym idzie Sąd był zobligowany do umorzenia postępowania w tym zakresie.

Natomiast, co do pozostałych wykroczeń – po dokonaniu analizy całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy Sąd doszedł do przekonania, że wina obwinionego oraz okoliczności popełnienia przez niego tychże wykroczeń nie budzą wątpliwości. Powyższe potwierdzają dokumenty zgromadzone w sprawie w postaci: wezwania z dnia 19 lipca 2018 r. wraz z kserokopią potwierdzenia odbioru (k.1-2v), notatki urzędowej (k.3), informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k.)4, wykazem zadłużenia sporządzonych przez wierzyciela ZUS (k.6), wydruk z CEIDG (k.7), wydruk z bazy PESEL – KEP (k.8), wydruk ZFA (k.9-10v), wydruki deklaracji rozliczeniowych ZUS DRA za miesiąc od 12/2017 r. do 05/2018 r. uwzględniające wysokości składek na poszczególne ubezpieczenia (k.11-16). Ich prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości Sądu w związku z czym, Sąd nie odmówił im wiarygodności i mocy dowodowej.

Odpowiedzialność za wykroczenie z art. 98 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - ponosi ten, kto jako płatnik składek albo osoba obowiązana do działania w imieniu płatnika, nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w przewidzianym przepisami terminie. Przedmiotem ochrony tego przepisu jest prawidłowe funkcjonowanie instytucji ubezpieczeń społecznych. Ma ono charakter indywidualny, zaś jego sprawcą może być tylko płatnik lub osoba działająca w jego imieniu. Można je popełnić zarówno umyślnie jak i nieumyślnie, a do jego popełnienia nie jest wymagane zaistnienie jakiegokolwiek skutku. Odpowiedzialność wiąże się już z samym nagannym zachowaniem w postaci niedopełnienia obowiązku nałożonego ustawą (J . Strusińska – Żukowska, Komentarz do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Legalis 2020)

Natomiast, odpowiedzialność za popełnienie wykroczenia z art. 193 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ponosi ten, kto nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne. Jak wynika art. 87 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu zdrowotnym osoby i jednostki organizacyjne są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym - w terminie do 15 dnia następnego miesiąca. Wykroczenie to ma charakter indywidualny jak i formalny - może być popełnione zarówno umyślnie jak i nieumyślnie. Do składek na „Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych" w zakresie m.in. ich poboru czy przepisów karnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne ( art. 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Odnosząc powyższe rozważania do ustalonego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że obwiniony prowadząc działalność gospodarczą pomimo ciążącego na nim obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie wywiązał się z nałożonego na niego zobowiązania. I tak, w okresie od marca do maja 2018 r. nie dokonał płatności składek na poczet ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, które jako płatnik zobowiązany był zapłacić za zatrudnionych pracowników wykazanych w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA. Tym samym zachowanie obwinionego wyczerpało znamiona wykroczeń z art. 98 ust. 1 pkt 1a o systemie ubezpieczeń społecznych oraz z art. 193 pkt 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowych ze środków publicznych. Nie mniej jednak, Sąd uznając obwinionego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów zdecydował się na odstąpienie od wymierzenia kary zgodnie z dyspozycją art. 39§ 1 kw. Okolicznością przemawiającą za takim rozwiązaniem była przede wszystkim postawa obwinionego, który jak wynika z załączonej przez niego do akt dokumentacji (k.57-68) nie unikał kontaktu z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, wyjaśnił przyczyny swojego postępowania, które to doprowadziły do zawarcia umowy o rozłożenia na raty należności z tytułu składek oraz zawieszeniu toczącego się przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego z tego tytułu. Nadto, Sąd wziął pod uwagę fakt, że obwiniony jest osobą niekaraną, zaś wysokość nieuiszczonych składek jak i okres pozostawania w zwłoce nie są tak znaczne. Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd uznał, że zasadnym będzie odstąpienie od wymierzenia kary obwinionemu.

W związku z problemami obwinionego w zakresie prowadzonej przez niego działalności Sąd zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w całości.