Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III R C 167/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kole III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2021 roku w Kole

na rozprawie

sprawy z powództwa D. R.

przeciwko małoletniemu J. R. zastępowanemu przez matkę K. K.

o obniżenie alimentów

I.  Oddala powództwo.

II.  Odstępuje od obciążenia powoda nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygn. akt III RC 167/20

UZASADNIENIE

Powód – D. R. wniósł o obniżenie alimentów na syna J. R. zasądzonych w dniu 19.02.2020 r. z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 350 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podniósł, iż od 23.07.2019 r. przebywa w zakładzie karnym, zaś koniec kary przypada na 28.07.2022 r, wobec czego nie jest w stanie płacić tak wysokich alimentów. Nadto wskazał, iż nie ma możliwości podjęcia pracy w zakładzie karnym, jak również nie posiada oszczędności ani innych dóbr materialnych. Poza tym D. R. podniósł, że matka małoletniego od dłuższego czasu mieszka u swojego chłopaka i przez to nie ma wydatków związanych z mieszkaniem. Pobiera też wszelkie możliwe zasiłki oraz datki, tj. 500+, rodzinne oraz zasiłek dla matki samotnie wychowującej dziecko i dzięki temu stać ją na pokrycie podstawowych potrzeb dziecka. Dodatkowo z tych środków matka małoletniego zrobiła prawo jazdy.

Matka małoletniego pozwanego - K. K. wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc iż nie posiada żadnego dochodu, a także nie jest zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy. Pobiera na syna świadczenie wychowawcze "500+" oraz zasiłek rodzinny w kwocie 95 zł miesięcznie. Alimenty należne od powoda są niezbędne do utrzymania małoletniego.

Sąd ustalił co następuje :

Małoletni J. R. (ur. (...)) jest dzieckiem D. R. i K. K., pochodzącym z ich związku nieformalnego. Wyrokiem z dnia 19.02.2020 r. Sąd zasądził od D. R. na rzecz małoletniego syna alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1.06.2019 r.

(dowód: akta III RC 100/19 Sądu Rejonowego w Kole)

D. R. był wówczas osadzony w zakładzie karnym, gdzie od dnia 23.07.2019 r. odbywał karę 3 lat pozbawienia wolności. Przed osadzeniem powód pracował w Holandii w charakterze operatora wózka widłowego za wynagrodzeniem wynoszącym około 1.400 euro miesięcznie. Koszty utrzymania powoda za granicą sięgały 700 euro miesięcznie i obejmowały wyżywienie, rachunki, utrzymanie samochodu. Przed podjęciem pracy w Holandii, powód wykonywał prace dorywcze w budowlance oraz w transporcie międzynarodowym, zajmując się przewozem osób i towaru. W okresie od 2017 r. do kwietnia 2018 r. osiągał zarobki w kwocie do 5.500 zł netto. Powód nie miał majątku. Poza małoletnim pozwanym nie posiadał nikogo na swym utrzymaniu.

(dowód: akta III RC 100/19 Sądu Rejonowego w Kole)

Małoletni J. w chwili wydania w/w wyroku miał 2 lata. Był zdrowym dzieckiem, chociaż dość często zapadał na infekcje dróg oddechowych. Gdy chorował, każdorazowo przyjmował antybiotyk, witaminy oraz leki osłonowe, co kosztowało około 200 zł. Na wyżywienie J., jego matka wydawała 100 – 150 zł miesięcznie. Koszt pampersów i nawilżanych chusteczek wynosił 200 zł miesięcznie. Na zakup innych środków czystości oraz środków do higieny i pielęgnacji niezbędna była kwota około 300 zł miesięcznie. K. K. otrzymywała dużo ubrań dla syna od znajomych i w zasadzie kupowała jedynie bieliznę, na co wydawała około 100 zł miesięcznie.

(dowód: akta III RC 100/19 Sądu Rejonowego w Kole)

K. K. nie pracowała i zajmowała się opieką nad synem. Pobierała na niego świadczenie wychowawcze "500+" oraz zasiłek rodzinny w kwocie 96 zł miesięcznie. Matka małoletniego wraz z synem zamieszkiwała z ojcem i 17 – letnim bratem. Ojcu przekazywała kwotę rzędu 100 – 150 zł miesięcznie na utrzymanie domu. Dziadek małoletniego otrzymywał emeryturę w kwocie 1.500 zł oraz prowadził działalność gospodarczą, uzyskując dochody w kwocie około 2.000 zł.

(dowód: akta III RC 100/19 Sądu Rejonowego w Kole)

Powód nadal przebywa w zakładzie karnym. Koniec kary przypada na 28.07.2022 r. W trakcie odbywania kary powód nie pracuje.

(dowód: wydruk z systemu NOE-SAD k.13 a nadto bezsporne)

Małoletni J. ma problemy zdrowotne i pozostaje pod kontrolą laryngologa oraz pulmonologa. K. K. chodzi do lekarza prywatnie, a każda wizyta kosztuje 150 zł. W lutym br. przez okres tygodnia małoletni był hospitalizowany z uwagi na zapalenie gardła i migdałów. Analogiczna sytuacja miała miejsce w marcu 2020 r. ze względu na zapalenie oskrzeli. Ponadto J. jest uczulony na proszek do prania.

(okoliczności bezsporne)

Matka małoletniego nie jest zarejestrowana w urzędzie pracy. Nadal pobiera na syna świadczenie wychowawcze "500+" oraz zasiłek rodzinny w kwocie 95 zł miesięcznie. Alimenty otrzymuje z funduszu alimentacyjnego. K. K. jest w związku nieformalnym, ale obecnie nadal zamieszkuje ze swoim ojcem.

(dowód: informacja (...) z dnia 19.09.2019 r. k.18, decyzja (...) w K. z dnia 10.11.2020 r. k.19-20)

Sąd zważył co następuje :

Powód wystąpił z żądaniem obniżenia alimentów na rzecz małoletniego syna.

Podstawą zgłoszonego żądania jest art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków - uzasadniającą obniżenie alimentów - uznaje się istotne zmniejszenie się lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, jak również zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentacji, które to przesłanki w myśl art. 135 § 1 kro wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego.

Powód podnosił , iż w obecnej sytuacji gdy odbywa karę pozbawienia wolności nie stać go na płacenie alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie. Zaznaczyć trzeba , iż w niniejsze sprawie, Sąd nie ocenia czy alimenty orzeczone w sprawie III RC 100/19, są adekwatne do możliwości zarobkowych zobowiązanego. Sąd ocenia jedynie czy zmieniła się sytuacja osób zobowiązanych i uprawnionych w okresie od zakończenia ostatniej sprawy o alimenty, a w konsekwencji czy istnieje podstawa do zmiany wysokości ustalonej już renty. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu (uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 23 października-16 listopada 1954r., I Co 41/54, PiP 1955, z. 12, s. (...) ).

W ocenie Sądu, w świetle zebranego materiału dowodowego, należy stwierdzić, iż przedmiotowe powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim zaznaczyć należy, iż sytuacja powoda od czasu ustalenia alimentów na małoletniego J. w sprawie III RC 100/19 nie uległa żadnej zmianie. Ojciec małoletniego w dalszym ciągu przebywa w zakładzie karnym, nie uzyskując żadnych dochodów oraz nie ma innych obowiązków alimentacyjnych. Na marginesie należy zauważyć, iż wprawdzie w sprawie III RC 100/19 Sąd nie sporządzał uzasadnienia wyroku, ale zasadnym jest stwierdzenie, iż w sprawie znalazł zastosowanie art. 136 kro. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych. Artykuł ten znajduje zastosowanie również w odniesieniu do osób, które odbywają karę pozbawienia wolności. W konsekwencji, Sąd przyjął fikcję prawną i oceniał sytuację powoda, tak jakby nadal przebywał na wolności i uzyskiwał dochody. Z zeznań powoda w sprawie III RC 100/19 wynika zarazem, iż jego zarobki kształtowały się przed osadzeniem w zakładzie karnym na poziomie 5 tys. zł.

Zauważyć należy , iż od prawomocnego zakończenia sprawy III RC 100/19, zmniejszeniu nie uległy również usprawiedliwione potrzeby pozwanego. Twierdzenie takie jest uzasadnione jeśli ma się na uwadze, iż od wydania wyroku ustalającego alimenty minęło niewiele ponad rok. Ponadto okoliczność ta jest oczywista w świetle wyjaśnień matki małoletniego. Na marginesie należy zauważyć, iż twierdzenia powoda dotyczące zamieszkiwania K. K. u partnera okazały się chybione, a nadto nie mają żadnego znaczenia na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Powód podnosił także, iż K. K. otrzymuje na syna świadczenie wychowawcze, zasiłki rodzinne, zasiłek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przez co ma środki na zaspokojenie potrzeb małoletniego. Podkreślić należy , iż w świetle przepisu art. 135 § 3 pkt 3 i 4 kro świadczenia rodzinne o których mowa w ustawie z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( a więc m.in. zasiłek rodzinny) oraz świadczenie wychowawcze o którym mowa w ustawie z dnia 11.02.2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci ( potocznie nazywane "świadczeniem 500+" ), nie mają wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że w/w świadczenia nie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, co oznacza, że fakt otrzymywania tych świadczeń, nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w pkt I wyroku.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc.

Sędzia

Agnieszka Pietruszka