Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Wanat

Protokolant: st. asyst. sędz. A. S.

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2021 w Jaśle

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G., (...) 738

przeciwko M. Z.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 623/20 upr.

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Jaśle z 07.04.2021 r.

Powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wystąpił przeciwko M. Ż. (1) o zasądzenie kwoty 7.661,70 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa, a także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podniesiono, iż w dniu 23.11.2018 r. doszło do zawarcia umowy pożyczki o nr (...) pomiędzy pozwaną (pożyczkobiorcą) a (...) sp. z o.o. (pożyczkodawcą), na podstawie której pozwana otrzymała środki pieniężne określone w umowie. Pozwana nie wywiązała się z obowiązku spłaty, w związku z czym z dniem 30 maja 2020 r. cała wierzytelność stała się wymagalna. Kwota niespłaconego kapitału wynosi 3.736,01 zł, prowizja 3.452,16 zł, a w pozostałym zakresie należność obejmuje odsetki. W dniu 9 lipca 2020 r. pierwotny wierzyciel dokonał zbycia przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda.

Pozwana M. Ż. (1), będąc wezwaną o złożenie odpowiedzi na pozew, nie zajęła stanowiska w sprawie (zarządzeniem zawartym w postanowieniu
z 06.04. (...). jej pismo procesowe wniesione jako sprzeciw od nakazu zapłaty zostało zwrócone na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. – k. 96).

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 17 kwietnia 2019 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. (poprzednio: (...) sp. z o. o.) a E. P. Dywidendowy Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym z siedzibą w G. ( (...)) doszło do zawarcia umowy ramowej współpracy, której przedmiotem było ustalenie zasad, na których fundusz będzie nabywał od (...)wierzytelności wynikające z umów pożyczek zawartych przez SuperGrosz jako pożyczkodawcę (dowód: kserokopia wyciągu z umowy ramowej współpracy – k. 14 - 23).

Z kolei, w dniu 9 lipca 2020 r. doszło do zwarcia umowy przelewu wierzytelności pomiędzy E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886) – jako cedentem, a E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 738) – jako cesjonariuszem (powodem). Przedmiot tej umowy miały stanowić wierzytelności wymienione w Załączniku nr 3 do umowy (dowód: kserokopia wyciągu z umowy – k. 24 - 34).

Pozwana M. Ż. (2), w dniu 23.11.2018 r. – korzystając z pośrednictwa agencji (...) w J., zawarła z (...) sp. z o. o. umowę pożyczki ratalnej o nr (...), na podstawie której pożyczkodawca przekazał pozwanej, za pośrednictwem instytucji płatniczej (...) S.A., kwotę 5.000 zł. Umowa przewidywała spłatę zobowiązania w 42 miesięcznych ratach w wysokości po 260,63 zł (dowód: kserokopia umowy pożyczki wraz z harmonogramem
i potwierdzeniem wykonania transakcji płatniczej z 23.11.2018 r. – k. 36 - 52).

Umowa ta została wypowiedziana pozwanej przez E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886), pismem z dnia 16.04.2020 r., a to z uwagi na niewywiązywanie się z obowiązku spłat (dowód: wydruk pisma - wypowiedzenie umowy pożyczki – k. 57 - 58).

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 339 § 1 i 2 k.p.c. Sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew. W takim przypadku, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o faktach zawarte w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed posiedzeniem, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Sąd nie może wydać wyroku zaocznego, jeżeli pomimo niestawiennictwa pozwanego na rozprawie, żądał on przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie (art. 340 § 2 k.p.c.), stwierdzono nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo jeżeli nieobecność pozwanego jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć (art. 214 § 1 k.p.c.).

W realiach niniejszej sprawy zachodziły podstawy do wydania wyroku zaocznego, ponieważ pozwana nie wdała się w spór co do istoty sprawy i nie zajęła żadnego stanowiska procesowego.

W przypadku, gdy Sąd poweźmie wątpliwości co do zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy, nie może wydać wyroku zaocznego, opierając się tylko na twierdzeniach powoda o okolicznościach faktycznych. Wówczas należy przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu wyjaśnienia powstałych wątpliwości co do faktów bądź ustalenia, czy powód zmierza do obejścia prawa.

W przedmiotowej sprawie jednym z tych faktów było ustalenie, czy powód posiada legitymację procesową czynną do dochodzenia przedmiotowej wierzytelności. Na to pytanie należy udzielić odpowiedzi negatywnej.

Podkreślić należy, że Sąd z urzędu bada legitymację procesową strony. Zgodnie z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W postępowaniu sądowym oznacza to, że obowiązkiem strony powodowej było zaprezentowanie dowodów, które umożliwiłyby sądowi weryfikację twierdzeń pozwu pod kątem spełnienia przesłanek z art. 339 § 2 k.p.c.

W przedmiotowej sprawie powód nie wykazał następstwa prawnego pomiędzy pierwotnym pożyczkodawcą a kontrahentem, z którym sam zawarł umowę przelewu - tj. E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886). Nie zostało też wykazane, aby kontrahent powoda - E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny
z siedzibą w G. ( (...) 886) uprzednio nabył skutecznie wierzytelność, objętą żądaniem pozwu.

Zgodnie z art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem stwierdzony. Oczywistym jest, że warunkiem skutecznego nabycia wierzytelności przez powoda, jest to aby przysługiwała ona zbywcy wierzytelności. Niekwestionowany jest również fakt, że przelew wierzytelności nie może być skutecznie dokonany w drodze jednostronnej czynności prawnej. Celem
i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta - zbywcę. Cesjonariusz nabywa zatem wierzytelność w takim zakresie
i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu. Podkreśla się przy tym w orzecznictwie, że cesjonariusza nie chroni dobra wiara, dlatego nabędzie on wierzytelność w takim zakresie i tylko wówczas, gdy służyła ona cedentowi. Przeniesienie wierzytelności odbywa się więc zgodnie z zasadą, że nikt nie może przenieść więcej praw niż sam posiada (nemo in alium plus iuris transferre potest quam ipse habet).

Skoro zatem powód wywodzi w pozwie, że jego poprzednik prawny E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886) nabył prawo do dochodzonej wierzytelności, to obowiązkiem procesowym powoda, ciążącym na nim z mocy art. 6 k.c. było przedstawienie dokumentu w postaci odpisu umowy, bądź innego dokumentu poświadczającego fakt skutecznego dokonania cesji na rzecz E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886) w zakresie dochodzonej wierzytelności, a następnie przedstawienie wyciągu z załącznika nr 3 w zakresie wierzytelności wobec pozwanej M. Ż. (1), o którym mowa w umowie przelewu z dnia 09.07.2020 r.

Tymczasem, powód ograniczył się w tym zakresie do przedstawienia kserokopii wyciągu z odpisu umowy z dnia 09.07.2020 r. nie przedstawiając nawet wiarygodnego wyciągu z załącznika do niej, który umożliwiałby weryfikację wierzytelności nabytych przez powoda. Przedstawiony bowiem na karcie 35 akt wydruk tabeli oznaczony jako „wyciąg z załącznika do umowy sekurytyzacji z dnia 09.07.2020” nie został, ani opatrzony podpisami stron umowy przelewu, ani nawet poświadczony przez występującego w sprawie pełnomocnika jako zgodny z treścią wykazu wierzytelności, która zgodnie
z umową ma stanowić Załącznik nr 3. Wątpliwości w tym zakresie są tym bardziej uzasadnione o ile zważyć, że sam wyciąg z umowy został poświadczony przez występującego w imieniu powoda radcę prawnego, a już wyciąg - rzekomo stanowiący fragment Załącznika nr 3 - takim poświadczeniem nie został opatrzony.

Na podstawie materiału dowodowego, zaoferowanego przez powoda nie sposób zatem ustalić, aby podmiot - E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. ( (...) 886), a następnie powód nabyli wierzytelność, na której opiera się powództwo o zapłatę. Powód przedłożył co prawda wydruk pisma zatytułowany „zawiadomienie o przelewie” pochodzący od E. D. 2 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny
z siedzibą w G. (k. 55) oraz wydruk pisma „wypowiedzenie umowy pożyczki” (k. 57), ale z treści tych pism nie da się wywieść, od kogo i czy fundusz ten nabył wierzytelność wobec M. Ż. (1).

Uzasadnione wątpliwości Sądu pogłębiają się w związku
z rozbieżnościami, jakie zachodzą pomiędzy twierdzeniami samego powoda, ujętymi w pozwie, a treścią przedstawionych dokumentów.

Zauważyć bowiem wypada, że zgodnie z twierdzeniem powoda, powód miał nabyć wierzytelność wobec pozwanej od pierwotnego wierzyciela czyli pożyczkodawcy na podstawie umowy z dnia 09.07.2020 r. Tymczasem
z przedłożonych dokumentów wynika, że wierzytelność miała stanowić przedmiot obrotu kolejno na rzecz co najmniej dwóch innych, aniżeli powód, nabywców. Jak wynika z treści ramowej umowy współpracy z 17.04.2019 r. pierwszym jej nabywcą miał być E. P. Dywidendowy Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym z siedzibą w G. ( (...)). Umowy z tym podmiotem jako cedentem również nie przedstawiono.

Należy przypomnieć, że powód jest podmiotem, który zawodowo trudni się m. in. nabywaniem wierzytelności i w niniejszym procesie jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Nie było zatem przeszkód, aby przedstawić dokumenty związane z nabyciem wierzytelności, tak aby ciąg cesji pomiędzy poszczególnymi podmiotami był możliwy dla zweryfikowania przez Sąd.
Z uwagi zaś na nieprzedłożenie wystarczających dowodów wskazujących zarówno na przeniesienie wierzytelności pomiędzy wierzycielem pierwotnym
a kolejnym nabywcą, jak i na nabycie przez samego powoda, Sąd nie ma możliwości weryfikacji żądanej kwoty, jak i samego faktu przelewu tej wierzytelności na rzecz powoda. Należy w tym miejscu podkreślić, że nabycia wierzytelności w drodze cesji nie można domniemywać i okoliczność dokonania cesji powinna wynikać wprost z dokumentów (por. wyrok Sądu Apelacyjnego
w B. z 15.10. paźd2015 r., (...) Legalis numer 1359131), co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.

W zaistniałych okolicznościach, brak dostatecznej inicjatywy dowodowej powoda prowadził Sąd do uznania niezasadności zgłoszonego powództwa,
w efekcie czego, na podstawie art. 509 k.c. w zw. z art. 720 k.c. i w z zw. z art. 6 k.c. i 232 k.p.c. orzeczono jak w sentencji wyroku.