Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2015 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SA Marek Charuza (spr.)

SA Wiesław Kosowski

SA Mirosław Ziaja

Protokolant: Magdalena Bauer

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Andrzeja Kuklisa

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko J. Z. (Z.)

oskarżonej o czyn z art. 148 §1 k.k.

zażalenia obrońcy oskarżonej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 27 listopada 2015 roku sygn. akt II K 22/15

w przedmiocie przedłużenia okresu tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 27 listopada 2015 roku w sprawie o sygn. akt II K 22/15 Sąd Okręgowy w Częstochowie postanowił o dalszym stosowaniu wobec oskarżonej J. Z. środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, który zastosowano postanowieniem Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 8 października 2014 roku sygn. akt II Kp 298/14, określając okres jego trwania do dnia 5 marca 2016 roku godz. 15:40.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył obrońca oskarżonej, który zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że:

1.  na obecnym etapie postępowania koniecznym jest dalsze stosowanie środka zapobiegawczego o charakterze izolacyjnym, podczas gdy zastosowanie wobec oskarżonej łagodniejszego środka zapobiegawczego, środka wolnościowego zabezpieczy prawidłowy tok postępowania,

2.  ze strony oskarżonej zachodzi uzasadniona obawa bezprawnego utrudniania postepowania karnego, gdyż jest osobą uzależnioną od alkoholu i środków psychoaktywnych, i z tego powodu prawdopodobnym jest, iż w przypadku pozostawania na wolności mogłaby zakłócić przebieg postępowania.

Zarzucając powyższe obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia
i uchylenie w wobec oskarżonej tymczasowego aresztowania, ewentualnie zmianę tego środka na łagodniejszy w postaci dozoru Policji i poręczenia majątkowego oraz zakazu opuszczania kraju połączonego z zatrzymaniem paszportu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Wniesione zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zawartym w nim twierdzeniom, analiza akt sprawy nie pozostawia wątpliwości, że w sprawie przeciwko J. Z. aktualne pozostają w dalszym ciągu przesłanki stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego powodujące konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przed Sądem Okręgowym w Częstochowie.

Mimo, że brak w zaskarżonym orzeczeniu wyraźnego omówienia występowania
w sprawie przesłanki ogólnej stosowania wszystkich środków zapobiegawczych,
tj. art. 249 §1 k.p.k., analiza materiału dowodowego zgromadzonego w dotychczasowym postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym, w tym w postaci częściowych wyjaśnień samej oskarżonej, zeznań bezpośrednich świadków zdarzenia, protokołu sekcji zwłok, specjalistycznych opinii czy dokumentacji fonograficznej z miejsca zdarzenia, pozwala na stwierdzenie dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez J. Z. zarzucanego jej przestępstwa, wymagany art. 249 § 1 k.p.k. Należy pamiętać, iż przyjęcie istnienia przesłanki ogólnej stosowania środków zapobiegawczych, w dalszym ciągu w żadnej mierze nie przesądza o sprawstwie czy winie oskarżonej w odniesieniu do zarzuconego jej czynu. Dokonanie powyższej oceny, należało będzie do sądu meriti po przeprowadzeniu całości postępowania dowodowego i szczegółowej ocenie jego wyników.

Wobec ustalenia dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez J. Z. zarzuconej jej zbrodni określonej w art. 148 § 1 k.k., na pełną akceptację zasługuje wskazanie przez Sąd I instancji na obawę bezprawnego zakłócenia przez nią prawidłowego toku postępowania w związku z grożącą jej realnie surową karą, tj. na występowanie w sprawie szczególnej przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania, określonej w przepisie
art. 258 § 2 k.p.k. Owa obawa wynika zarówno z charakteru postawionego jej zarzutu, popełnienia czynu przeciwko najwyższemu dobru prawem chronionemu jak i z okoliczności jego popełnienia. Słusznie w tej sytuacji wskazał Sąd a quo, że surowość wyroku, jaki może w przyszłości wobec oskarżonej zapaść, daje uzasadnioną podstawę do przyjęcia ryzyka podejmowania przez oskarżoną bezprawnych działań destabilizujących postępowanie, celem uchronienia się przed karą, bądź chociażby maksymalnego odsunięcia w czasie momentu prawomocnego jej wymierzenia, w tym okoliczności o których mowa w art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. Jakkolwiek rację ma obrońca, że z faktu uzależnienia oskarżonej od alkoholu i środków psychoaktywnych nie można wywodzić, iż będzie zakłócała prawidłowy tok postepowania, nie można też zakładać, że wobec tego, że dotychczas oskarżona nie utrudniała prawidłowego toku postępowania, to podejmowanie próby takich działań w przyszłości przez nią jest wykluczone.

Mając na uwadze podniesione wyżej okoliczności, w tym rodzaj i charakter obaw przyjętych za podstawę stosowania środka zapobiegawczego oraz ich nasilenie i zagrożenie dla prawidłowego przebiegu postępowania uznać należy, że właściwie uznał Sąd Okręgowy w Częstochowie, iż w dalszym ciągu jedynie izolacyjny środek zapobiegawczy jest w stanie zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania sądowego, zaś zastosowanie łagodniejszego środka zapobiegawczego, w tym proponowanych przez obrońcę, wiążących się
z pozostawaniem oskarżonej na wolności na tym etapie postępowania, nie jest obecnie możliwe ze względów wskazanych w wyżej przeprowadzonych rozważaniach.

Mając na uwadze naprowadzone okoliczności oraz przeprowadzone rozważania,
a nadto nie dopatrując się w sprawie ujemnych przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania wynikających z art. 259 §1 i §2 k.p.k., Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.

SSA Wiesław Kosowski SSA Marek Charuza SSA Mirosław Ziaja

Z.

- odpis postanowienia wraz z pouczeniem doręczyć oskarżonej oraz obrońcy,

- akta zwrócić.

Katowice, 30 grudnia 2015 roku.