Pełny tekst orzeczenia

1Przewodniczący:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 343/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 9 kwietnia 2021r. sygn. akt III K 1184/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

0.12.2. Ocena dowodów

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania :

1.  art. 410 kpk w zw. zart. 113 § 1 kks , która mogła mieć wpływ na jego treść ( skutkując poczynieniem wadliwych ustaleń faktycznych ), polegającą na pominięciu w procesie oceny dowodów ujawnionych w toku rozprawy głównej dokumentów w postaci oceny techniczno - ekonomiczna nr (...) oraz wydruków ofert sprzedaży analogicznych pojazdów marki R. (...), a także zeznań A. G., które miały istotne znaczenie dla poczynienia prawidłowych ustaleń faktycznych, ponieważ wskazywały na to, że istotny wzrost wartości tego samochodu , mający miejsce pomiędzy jego chronologicznie pierwszym a chronologicznie drugim zakupem przez oskarżonego, był w pełni uzasadniony rynkowo wynikając z dokonanych w nim zmian technicznych oraz jego naprawy,

2.  art. 7 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks, która mogła mieć wpływ na jego treść ( skutkując poczynieniem wadliwych ustaleń faktycznych ), polegającą na dowolnej ocenie części wyjaśnień oskarżonego A. P. oraz zeznań świadków : P. E. i J. P., prowadzącej do uznania, jakoby to oskarżony świadomie używał jako autentycznych faktur VAT mających opisywać zdarzenia gospodarcze, które nie miały mieć miejsca, gdy tymczasem faktury te w komplecie opisywały zdarzenia rzeczywiste.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żaden z wymienionych przepisów procesowych przez Sąd I instancji nie został złamany.

Art. 410 kpk nakazuje uwzględnienie całokształtu okoliczności ujawnionych na rozprawie, ale o jego obrazie nie stanowi dokonanie oceny materiału dowodowego

przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie w sposób odmienny od subiektywnych oczekiwań stron procesowych i w konsekwencji poczynienie ustaleń faktycznych, niekorzystnych dla – w tym przypadku oskarżonego.

Nie ulega wątpliwości, bo to nawet de facto przyznaje apelujący, iż oskarżony zakupił we Francji przedmiotowy samochód ciężarowy w dniu 4 maja 2015r. za gotówkę o równowartości ponad 54 tys. zł, po czym 17 lipca 2015r. odsprzedał firmie P. E. za kwotę 55.000 złotych netto ( brutto – 67.650 zł) wystawiając fakturę sprzedażową nr (...) a następnie po dwukrotnej sprzedaży ponownie odkupił ten sam pojazd.

Nie stanowią nadzwyczajnego zbiegu niekorzystnych dla oskarżonego okoliczności kolejne dwie „transakcje” sprzedaży tego pojazdu z udziałem znajomych oskarżonemu osób na gruncie towarzyskim oraz biznesowym i to w wyjątkowo krótkich odstępach czasu, w dodatku żadna z nich nie przeprowadziła transakcji za pośrednictwem banku i rachunku firmowego oraz nie ujęła transakcji w ewidencji firmy. Otóż firma P. E. w dniu 27 lipca 2015r. odsprzedała pojazd rzekomo za gotówkę firmie (...) s .c. Z. P. i J. P., a ta spółka już następnego dnia odsprzedała pojazd oskarżonemu, ale już za ponad 2,5 - krotnie wyższą cenę bo 128 tys. zł ( brutto 157.440 zł).

Od daty sprzedaży pojazdu przez oskarżonego 17 lipca 2015r. do odkupienia 28 lipca 2015r. tj. przez 11 dni pojazd na fakturach ( przypisanych oskarżonemu jako nierzetelne) zwielokrotnił wartość, mimo że nie dokonano w nim żadnych zmian konstrukcyjnych czy remontowych, a oskarżony miałby odkupić ten sam pojazd, nie zorientowawszy się co do tego faktu. W tym zakresie trafnie uznano wyjaśnienia oskarżonego za infantylną próbę obrony.

Rzecz jednak także i w tym, iż zmiany te musiałyby być dokonane w firmie P. E., co przecież nie nastąpiło. Ustalenie takiej treści Sąd meriti poczynił na podstawie nie tylko relacji P. E. w charakterze świadka cyt. „ nic nie robiłem przy tym aucie… nie wiem dlaczego sprzedaż nie była zaewidencjonowana…” k. 140 akt.

Skoro ponadto następnie pojazd był w posiadaniu świadka J. P. tylko 1 dzień, to oczywistym pozostaje wnioskowanie o braku wiarygodności jego zeznań co do dokonania zasadniczych zmian konstrukcyjnych i napraw, zwielokrotniających wartość pojazdu.

Na podstawie szeroko opisanej dokumentacji ( sekcje 1.1 i 2.1 motywów) prawidłowo sąd meriti ustalił, iż wszelkie zmiany konstrukcyjne i naprawy przedmiotowego pojazdu nastąpiły dopiero po „odkupieniu” pojazdu przez oskarżonego 28 lipca 2015r.

W aspekcie prawidłowej oceny omówionych przez Sąd I instancji dowodów w sekcji 2.1 żadnego znaczenia nie mają przedkładane przez oskarżonego oferty ( k. 128- 129) czy ocena techniczno- ekonomiczna ( k. 130) datowana na 7.12. 2020r., sporządzona na zlecenie oskarżonego, dotycząca wartości pojazdu już po dokonanych przez oskarżonego zmianach.

Przywołany w apelacji świadek A. G. ( zeznania k. 139 akt) nie miał żadnych konkretnych i przydatnych dowodowo informacji dotyczących przedmiotowego pojazdu, zatem dowód ten był nieprzydatny dla procesu czynienia ustaleń faktycznych, zresztą sam apelujący nie wskazuje na jakiekolwiek okoliczności, wynikające z tego dowodu, a istotne dla rozstrzygnięcia. Zatem i tu obrazy przepisów postępowania w rozumieniu art. 438 pkt. 2 kpk apelujący nie wykazał.

Owe rzekome transakcje, jak to trafnie ustalił Sąd I Instancji, ewidentnie były powiązane z wnioskiem oskarżonego o pożyczkę do (...), obejmującą m. in samochód samowyładowczy o wartości netto 120.000zł. Oczywiście słusznym pozostaje więc wnioskowanie, iż obrót pojazdem w ustalonych wyżej okolicznościach miał charakter fikcyjny, a co za tym idzie, posługiwanie się przez oskarżonego przedmiotowymi fakturami jako nie dokumentujące faktycznych zdarzeń gospodarczych wyczerpało znamiona przypisanych mu występków karnoskarbowych.

Wielu uwagi apelujący poświęcił wartości dowodowej zeznań świadka P. E. , szeroko i błędnie odnosząc się do sytuacji świadka w ramach prowadzonego przeciwko niemu w związku z dokonanymi przezeń przedmiotowymi transakcjami kupna i następnie sprzedaży pojazdu, bezskutecznie starając się wykazać, iż ów świadek został wadliwie skazany za czyny z art. 62 § 2 kks ( w sprawie pod sygn. akt III K 1207/20 Sądu Rejonowego w Wałbrzychu). Wszak do skazania doszło w ramach wniosku P. E. o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności ( złożonego do protokołu przesłuchania w charakterze podejrzanego w dniu 3.07.2020r. k. 125 akt w/w sprawy), do czasu wydania wyroku w dniu 19.11.2020r. P. E. zgody tej nie wycofał i wyroku nie zaskarżył.

Całokształt dowodów sprawy w nader oczywisty sposób wyjaśnił okoliczności przypisanych oskarżonemu czynów, w aspekcie czego niezrozumiałym jawi się stanowisko apelującego, kwestionujące oparcie ustaleń faktycznych wyroku już tylko uzupełniająco także o prawomocne decyzje podatkowe dotyczące przedmiotowych transakcji oskarżonego, w tym z dnia 27 sierpnia 2019r. (...)we W. ( (...)).

Jawnie nietrafionym pozostaje ostatni z argumentów, zawarty w końcowej części uzasadnienia apelacji, dotyczący sytuacji oskarżonego, podnoszący, iż w razie skazania oskarżony – dotychczas prowadzący dochodową działalność gospodarczą w ramach pozyskiwanych zamówień publicznych - utraci możliwość pozyskiwania tych zamówień i tym samym wpłaci niższe podatki do budżetu. W konsekwencji apelujący na rozprawie apelacyjnej zawnioskował alternatywnie o warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego.

W tym zakresie wypada podnieść, iż dla warunkowego umorzenia postępowania konieczne jest m. in. uznanie stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu jako nieznacznych ( art. 66 § 1 kk), ale przecież takie okoliczności w odniesieniu do czynu oskarżonego nie występują. Apelujący najwyraźniej jest tego świadom, skoro w swym uzasadnieniu nie przeprowadził nawet próby dowodzenia nieznacznego stopnia winy oskarżonego i nawet jednym zdaniem nie nawiązał do realiów faktycznych czynu w aspekcie kryteriów oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu wyznaczonych w art. 53 § 7 kks.

Oczywiście kwestia ograniczenia zarobkowania przez oskarżonego w ramach zamówień publicznych w razie skazania pozostaje istotna, ale tylko dla oskarżonego, który powinien mieć ją na uwadze zanim dopuścił się przypisanych mu czynów.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku przyjmującą postać uniewinnienia A. P. od przypisanego mu przestępstwa skarbowego, alternatywnie o warunkowe umorzenie postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumenty apelacji okazały się nieskuteczne i jako takie nie stanowią podstawy do postulowanego orzeczenia reformatoryjnego ( przez uniewinnienie oskarżonego czy warunkowe umorzenie postępowania ) względnie kasatoryjnego w rozumieniu art. 437 § 2 kpk.

Ponadto w sprawie nie wystąpiły także podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionego zarzutu apelacyjnego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły takie okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazujący wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 9 kwietnia 2021r. sygn. akt III K 1184/20w zakresie uznania winy i wymiaru kary.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji poczynił trafne ustalenia faktyczne, a prawidłowa ich subsumpcja skutkuje słusznym skazaniem oskarżonego.

Brak w niniejszej sprawie także podstaw dla korekty orzeczenia o karze, skoro wobec ustawowego zagrożenia w art. 62§ 2 kks i art. 61 § 1 kks karą grzywny Sąd Rejonowy skazał oskarżonego na karę, której wymiar - 80 stawek dziennych nie jest surowy, bo oscyluje raczej w dolnej granicy zagrożenia przewidzianego w art. 62 § 2 kks ( maksymalnego w dacie czynu do 240 stawek- przed zmianą obowiązującą od 1 stycznia 2017r. podwyższającą ustawowe zagrożenie karą Dz.U.2016.2024 - art. 4), przy relatywnie niskiej wysokości stawki dziennej 100 złotych. Tak wymierzona grzywna stanowi trafną represję karną za złamanie norm prawa karnoskarbowego.

Wymierzona kara spełnia wymogi art.13 § 1 i § 2 kks oraz art.23 ust.3 kks

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.113 § 1 kks w zw. z art.636 § 1 kpk i art. 627 kpk , obciążając nimi oskarżonego, zaś o opłacie na podstawie art.21 ust. 1) i art. 8 w zw. z art. 3 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973r./ tj. DZ. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm./.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uznanie winy i skazanie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana