Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 137/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 03 listopada 2020 r. małoletni powód G. L. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową – matkę K. B., wniósł o zasądzenie od pozwanego D. L. alimentów w wysokości po 1.100 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10- dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że małoletni powód jest dzieckiem pochodzącym ze związku pozamałżeńskiego K. B. i D. L.. Od wielu lat wszystkie obowiązki związane z codziennym wychowaniem dziecka spoczywały wyłącznie na matce. Pozwany pracuje na terenie Niemiec i z małoletnim powodem spędza jedynie weekendy święta. Związek pozwanego i matki powoda zaczął się rozpadać w drugiej połowie 2016 r. ale ani wcześniej ani po tym pozwany nie uczestniczył w żaden sposób w wychowaniu małoletniego syna i opiece nad nim. K. B. i pozwany wspólnie ustalili w dniu 18.07.2019r. sposób wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim. Od września 2019 r. pozwany zamieszkał z nową partnerką w W. i zaczął łamać niemal wszystkie postanowienia zawartego porozumienia. K. B. wraz z synem zamieszkała u rodziców a pozwany mimo, że obiecał że mieszkanie które kupił będzie w przyszłości przeznaczone na potrzeby małoletniego sprzedał je. Od października 2019 r. pozwany przekazuje na rzecz małoletniego alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, mimo że w zawartym porozumieniu zobowiązał się płacić po 700 zł a w ustnej umowie po 1000 zł a ponadto, że będzie pokrywał inne koszty utrzymania i wychowania małoletniego. Obecnie przeciętne koszty utrzymania małoletniego powoda wynoszą ponad 2.200 zł miesięcznie. Na koszty te składają się: udział w 1/2 kosztów utrzymania mieszkania tj.300 zł, wyżywienie ok. 600 zł, wydatki na ubrania 300 zł środki higieny i czystości 200 zł, wydatki związane z ogólnym rozwojem i wypoczynkiem 300 zł, wydatki związane ze zdrowiem 350 zł oraz wydatki na szkołę 150 zł miesięcznie (pozew k.3-8).

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 marca 2021 r. pozwany D. L. uznał powództwo częściowo, w zakresie żądania zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniego powoda G. L. alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie, płatnych do 10-go dnia miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku oraz wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. Ponadto wniósł o zasądzenie na rzecz pozwanego od strony powodowej kosztów procesu.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazał, że wbrew twierdzeniom przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda jego wychowaniem rodzice zajmowali się w równym stopniu. Aby realizować kontakty z synem pozwany zachował nawet swoje mieszkanie. Matka małoletniego dobrowolnie wyprowadziła się do swoich rodziców zaś pozwany zmuszony był sprzedać należący do niego lokal mieszkalny. Pozwany widuje się z synem regularnie dwa razy w miesiącu oraz w ferie i wakacje. Kupuje dziecku prezenty i regularnie przekazuje jego matce alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. W jego ocenie koszty utrzymania dziecka wynoszą ok. 900 zł i rodzice powinni pokrywać je w równych częściach. Pozwany pracuje w Niemczech i zarabia 1443,49 Euro (ok.6.200 zł) a z treści pozwu wynika, że matka małoletniego powoda uzyskuje dochód w wysokości 2.250 zł miesięcznie. Zdaniem pozwanego dochody rodziców nie są równe ale koszty dojazdów do pracy oraz konieczność prowadzenia dwóch domów i utrzymania trójki dzieci powodują, że koszty utrzymania pozwanego są znacznie wyższe nic matki małoletniego powoda. Pozwany dojeżdża do 4 razy w miesiącu do pracy po 124 kilometrów w jedną stronę a do syna 8 razy w miesiącu pokonuje trasę 130 km. Koszty takich dojazdów to kwota 750 zł. Podczas pobytu małoletniego u ojca pokrywa on koszty jego pobytu poza alimentami. Pozwany podniósł, że w skali miesiąca przeznacza na małoletniego kwotę 1321 zł na którą składają się: alimenty 500 zł, paliwo i koszty naprawy auta 750 zł, wakacje 40 zł, ubrania 40 zł, 36 zł chemia i kosmetyki. Jako swoje koszty utrzymania pozwany wskazał: czynsz, prąd, gaz, opłatę za telewizję, telefon, wyżywienie, transport do pracy, alimenty oraz chemia i kosmetyki. Koszty swojego utrzymania pozwany określił na kwotę 6.831,42 zł. Stwierdził, że jego partnerka, z którą ma dziesięciomiesięczne dziecko nie pracuje i zajmuje się wychowaniem córki. Zdaniem pozwanego terapia logopedyczna powoda mogłaby być udzielana w szkole a leczenie stosowane przez matkę jest stosowane jedynie na potrzeby postepowania sądowego o alimenty. Podał, że na równi z matką pokrywa dodatkowe koszty związane z utrzymaniem syna czego przykładem jest koszt oprawek okularów, które ponieśli po połowie. Utrzymuje też kontakty z synem. Pozwany podniósł, że nie jest w stanie płacić na syna alimentów wyższych niż 500 zł podkreślił, że przekazuje synowi drogie prezenty i zależy mu na dobrych kontaktach z dzieckiem. W przypadku zasądzenia wyższej kwoty nie będzie mógł kupować mu zabawek jak do tej pory i spędzać z nim czasu w taki sposób jak dotychczas (odpowiedź na pozew k.41-48).

Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2021 r. i 30 czerwca 2021 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda oświadczyła, że podtrzymuje swój pozew w całości i sprecyzowała, że wnosi o zasadzenie od pozwanego alimentów od dnia wniesienia pozwu a pozwany oświadczył, że podtrzymuje swoje stanowisko wyrażone w odpowiedzi na pozew. Na rozprawie w dniu 21 maja 2021 r. pełnomocnik małoletniego powoda oświadczył, że podtrzymuje stanowisko jak dotychczas i zaproponował ugodę na kwotę 800 zł a pełnomocnik pozwanego oświadczyła, że podtrzymuje stanowisko o zawarcie ugody na kwotę 500 zł (protokoły rozprawy - k.94,153).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Małoletni powód G. L. urodził się (...) i jest synem K. B. i pozwanego D. L., pochodzącym z ich nieformalnego związku. W dniu 18 lipca 2019 roku rodzice małoletniego zawarli porozumienie odnośnie wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem. Strony zgodnie oświadczyły, że ich intencją jest zgodne i wspólne wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ich małoletnim synem z najlepiej pojętym dobrem dziecka. Strony postanowiły ponadto, że D. L. dobrowolnie zobowiązuje się płacić na rzecz G. L. rentę alimentacyjną w kwocie po 700 zł miesięcznie na konto bankowe, którego właścicielka jest K. B..

Dowody:

- odpis zupełny aktu urodzenia – k.10,33

- porozumienie – k. 11-12

Małoletni G. L. uczęszcza do II klasy szkoły podstawowej nr (...) w Ś.. Ma problemy zdrowotne. W dniu 21.11.2019 r. badany przez lekarza POZ w związku z kontrolą postawy 7,5 letniego chłopca, który rozpoznał u małoletniego problem zdrowotny – inne nabyte zniekształcenia kończyn. Lekarz zalecił kontrolę raz w roku. Małoletni uczęszczał na płatne zabiegi w (...). Jest też zarejestrowany na zabiegi w ramach funduszu NFZ, ale czas oczekiwania na termin wynosi około roku czasu. Małoletni powód chodzi w szkole na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, obecnie ma skierowanie do ortopedy. Ma problemy ze wzrokiem i jest leczony w poradni okulistycznej oraz wymaga systematycznej kontroli okulisty. Ma zdiagnozowane problemy logopedyczne i uczęszcza na terapię w Akademii (...). W dniu 9.09.2020 r. matka małoletniego zawarła umowę dotyczącą objęcia opieką logopedyczną i zobowiązała się płacić logopedzie wynagrodzenie w wysokości 200/250 zł z góry za cały miesiąc. Małoletni chodzi też do ortodonty. Konsultacje z ortodontą zostały zalecone przez logopedę, która podejrzewa u małoletniego problemy ze zgryzem. Małoletni korzysta też z pomocy logopedy szkolnego ale jego problem jest nasilony i konieczna jest dodatkowa prywatna pomoc logopedyczna. Logopeda w szkole dostępny jest tylko raz w tygodniu. Ponadto G. L. ma problemy z zębami i jest objęty leczeniem stomatologicznym. Dentysta leczył mu próchnicę i ubytki od czerwca 2019 r. do kwietnia 2021 r. Jest leczony w klinice (...) wraz ze znieczuleniem gazem rozweselającym bo małoletni bardzo boi się leczenia, nie pozwala otworzyć sobie buzi i u stomatologa dostaje ataków paniki. Jeździ na półkolonie letnie. Uczestniczył jednorazowo w zajęciach typu survival oraz chodzi na zajęcia piłkarskie. Uczęszczał też na zajęcia z rytmiki. Jest aktywny fizycznie, jeździ na hulajnodze wyczynowej rowerze.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda – k. 153-155

- historia zdrowia i choroby – k. 13,

- zaświadczenie lekarskie – k. 14

- faktury za diagnozę i terapię logopedyczną – k.17-18

- umowa o świadczenie usług logopedycznych – k.19-21

- faktura na zakup hulajnogi – k.26

- opłaty za leczenie stomatologiczne – k. 27

- faktura za zabiegi z (...) – k. 28

- zestawienie opłat za półkolonie i zajęcia dodatkowe – k.135-138

- korespondencja dot. zajęć piłkarskich – k.169-169

- faktora zakupu roweru – k.180

Koszty utrzymania małoletniego G. L. wynoszą około 1640 zł. Na koszty te składają się koszty utrzymania mieszkania w tym czynsz 720 zł, prąd 120 zł, gaz 120 zł, tv i Internet 115 zł w sumie 1075 zł. Koszt przypadający na małoletniego to udział w 1/4 tj. około 269 zł. Pozostałe koszty utrzymania małoletniego to: wyżywienie 400 zł, odzież 150 zł, obuwie 100 zł, środki czystości i kosmetyki 50 zł, leki 100 zł, fryzjer 40 zł, zajęcia piłki nożnej 130 zł, półkolonie letnie - 1000 zł rocznie (tj. ok 83 zł miesięcznie), wydatki na szkołę – rada rodziców 40 zł (tj. 2,30 zł miesięcznie), ubezpieczenie i składka klasowa 50 zł i 10 zł tj. 5 zł miesięcznie, wycieczki szkolne 145 zł (tj. 12 zł miesięcznie), lekarz okulista 150 zł (tj. 12,50 zł miesięcznie), lekarz sportowy 80 zł (tj. 6,70 zł miesięcznie), logopeda (50 zł miesięcznie), leczenie dentystyczne od 06.2019 do 04.2021 – 4000 zł (tj. 181 zł miesięcznie), zabawki i rozrywka 50 zł.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda – k. 153-155

paragony i faktury zakupu odzieży i farmaceutyków, przyborów szkolnych – k.16, 22-25, 162-167, 170-179

- faktury za diagnozę i terapię logopedyczną – k.17-18

- umowa o świadczenie usług logopedycznych – k.19-21

- opłaty za leczenie stomatologiczne – k. 27

- faktura za zabiegi z (...) – k. 28

- zestawienie opłat za półkolonie i zajęcia dodatkowe – k.135-138

- opłaty szkolne – k.141-143

- opłaty za leczenie stomatologiczne – k.144-146

- rachunek za badanie wzroku – k.148

- rachunek za badania laboratoryjne – k.148

- korespondencja dot. zajęć piłkarskich – k.169-169

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda - K. B. ma 39 lat i z zawodu jest ekonomistką. Jest zatrudniona w firmie (...) Sp. z o.o. w Ś. i osiągała dochody w wysokości około 2.478 zł. W roku 2020 r. osiągnęła dochód w wysokości 31.298,85 zł. Pracuje w tygodniu w godzinach od 7 do 15 a weekendy ma wolne. Nie posiada oszczędności. Z pozwanym była w nieformalnym związku do 2016 roku. Mieszkała w mieszkaniu pozwanego razem z małoletnim powodem i z pozwanym do 2019 roku. Obecnie mieszka w mieszkaniu swoich rodziców razem z małoletnim powodem i swoimi rodzicami. Mieszkanie jest trzypokojowe. Głównym najemcą mieszkania jest ojciec. Zgodnie z ustna umową zawartą w lipcu 2019 roku ze swoim ojcem J. B. (1) przekazuje mu po 600 zł miesięcznie z tytułu opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem mieszkania. Faktury opłat za mieszkanie wystawiane są na jej ojca i on dokonuje płatności. Rodzice pomagają jej w opiece nad dzieckiem kiedy pracuje. Matka małoletniego sprawuje bieżącą pieczę nad dzieckiem, utrzymuje stały kontakt ze szkołą i uczestniczy w zebraniach szkolnych. Pobiera świadczenie 500+ i świadczenie 300 zł na wyprawkę do szkoły. Nie wyjeżdża z synem na wakacje tylko opłaca mu półkolonie. Jej miesięczne koszty utrzymania poza przypadającym na nią udziale w 1/4 w kosztach utrzymania mieszkania to kwota 600 zł za wyżywienie i leki.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej mał. powoda – k. 153- 155

- zeznania świadka – k.94-95

- oświadczenie J. B. – k.15

- zaświadczenie o zarobkach – k. 85,101

- zeznanie podatkowe PIT-37 – k.97-89

- opłaty za użytkowanie mieszkania – k.90-91

- potwierdzenie uczestnictwa w zebraniach – k.149-152

Pozwany D. L. ma 41 lat i pracuje w B. jako operator dźwigu w niemieckiej firmie i pobiera wynagrodzenie w wysokości około 1600 euro miesięcznie (ponad 7200 zł). Wynagrodzenie dostaje do ręki. Przebywa w pracy od poniedziałku do piątku a na weekendy wraca do S. do miejsca zamieszkania. Pracodawca zapewnia mu mieszkanie w B.. Wyżywienie do pracy przywozi z domu. Nie posiada oszczędności. Obecnie jest w związku partnerskim z J. C.. Partnerka obecnie nie pracuje bo jest na urlopie macierzyńskim i zajmuje się wychowaniem ich wspólnej 11 -miesięcznej córki. Wcześniej pracowała w Niemczech w drukarni i zarabiała 1000 euro. Posiadają z partnerką wspólne konto bankowe w banku (...). Partnerka życiowa pozwanego ma też 9 letnią córkę z poprzedniego związku, na którą otrzymuje 600 zł alimentów. Mieszkają razem w wynajmowanym mieszkaniu w W.. Pozwany swoje mieszkanie, gdzie do 2019 roku mieszkał z małoletnim powodem i jego matką sprzedał ponieważ, bo miał kłopoty finansowe związane ze spowodowaniem wypadku w pracy i zmuszony był zapłacić odszkodowanie pokrzywdzonemu. Jest w konflikcie z matką małoletniego powoda. Nie potrafią porozumieć się miedzy sobą. Wszystkie sprawy miedzy sobą załatwiają pisemnie. Ma uregulowane kontakty z synem G. zgodnie z ugodą sądową dwa razy w miesiącu. Kontakty nie zawsze odbywały się regularnie z powodu choroby, zepsutego samochodu albo obowiązków w pracy. Na kontakty z synem pozwany przyjeżdża samochodem, którym dojeżdża też do pracy. Pamięta o urodzinach dziecka i świętach i przekazuje mu prezenty z tych okazji. Ma kontakt ze szkołą syna poprzez e-mail. Zabierał syna na ferie zimowe. Ostatnio dokonał rezerwacji w Apartamentach nad Ł. za kwotę 1140 zł na wyjazd na ferie w lutym 2020 r. Zabrał syna na narty. Ma na utrzymaniu oprócz małoletniego córkę z obecną partnerką. Partnerka pobiera zasiłek macierzyński w kwocie 2000 zł netto. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego to kwota 3100 zł. Koszt najmu mieszkania wynosi – 2200 zł oraz 466,42 zł koszt czynszu do zarządcy. Pozostałe koszty utrzymania lokalu to opłaty za prąd 220 zł, gaz 300 zł tv i Internet 125 zł (łącznie 645zł). Udział w kosztach utrzymania mieszkania przypadający w 1/4 na pozwanego to kwota około 826 zł. Pozostałe koszty utrzymania to wyżywienie w czasie pobytu w pracy 15 euro tygodniowo (ok. 60 euro miesięcznie) tj. około 272 zł (według kursu euro 4.45 zł), wyżywienie w domu 350 zł, odzież 100 zł, środki czystości 30 zł, koszty paliwa 1000 zł, telefon 120 zł, spłata kredytu 400 zł.

Dowody:

- zaświadczenie o zarobkach w j. niemieckim – k.49-52, 133

- paragony i faktury za żywność, środki chemiczne i odzież – k.53-55

- potwierdzenie rezerwacji i opłaty – k.56

- zestawienie kosztów i faktury za naprawę samochodu – k.57-59

- zestawienie kosztów stałych – k. 60

- potwierdzenia transakcji ponoszonych opłat– k.61-66

- oferta szkoły – k.67-68

- pismo Dyrektora Przedszkola Miejskiego – k. 69

- faktura zakupu mleka dla córki – k. 70

- zaświadczenie lekarskie – k. 71

- potwierdzenia spłaty raty pożyczki – k.72

- zeznania świadka – k.95-96

- wyciągi z rachunku bankowego – k.104-127

- przesłuchanie pozwanego w charakterze strony – k. 155-156

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo o alimenty co do zasady oraz w znacznej części co do wysokości dochodzonego roszczenia okazało się uzasadnione.

Powództwo zostało oparte o treść przepisu art. 128 k.r.o. oraz art. 133 § 1 k.r. o., zgodnie z którymi obowiązek alimentacyjny polegający na dostarczaniu środków utrzymania, a więc w miarę potrzeby środków wychowania, obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, przy czym rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 133 k.r.o. określa ogólne przesłanki istnienia obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka. I tak obowiązek ten istnieje, jeżeli dziecko, nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie a dochody z jego majątku nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, bądź też, jeżeli jest ono wprawdzie w stanie utrzymać się samodzielnie a dochody z jego majątku nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższymi przypadkami uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Dziecko pozostaje w takiej samej sytuacji wobec zobowiązanych do alimentacji rodziców, jak każdy krewny uprawniony do alimentacji.

Zakres potrzeb dziecka , które powinny być przez rodziców zaspokojone wyznacza treść art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie –odpowiednio do uzdolnień –do pracy dla dobra społeczeństwa. Dlatego też rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (opieki, mieszkania, wyżywienia, odzieży, higieny osobistej, leczenia, jak i duchowych ( kulturalnych), także środki wychowania . Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, stosownej do wieku i pory roku odzieży, środków ochrony zdrowia , kształcenia oraz pieczy nad jego osobą i majątkiem. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od możliwości finansowych zobowiązanego.

Granice obowiązku alimentacyjnego wyznacza przepis art. 135 § 1 i 2 k.r.o. stanowiący o tym, że warunkowane są one z jednej strony zakresem usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, a z drugiej strony możliwościami majątkowymi i zarobkowymi zobowiązanego do alimentacji.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego powoda uwarunkowany jest kosztami jego utrzymania i wychowania. Łączny koszt utrzymania małoletniego powoda G. L. Sąd ocenił na kwotę około 1640 zł. Na koszty te składają się koszty utrzymania mieszkania w kwocie 1075 zł przy czym koszt przypadający na małoletniego w wysokości 1/4 to kwota około 269 zł. Pozostałe koszty utrzymania małoletniego to : wyżywienie 400 zł, odzież 150 zł, obuwie 100 zł, środki czystości i kosmetyki 50 zł, leki 100 zł, fryzjer 40 zł, zajęcia piłki nożnej 130 zł, półkolonie letnie 1000 zł tj. ok 83 zł miesięcznie, wydatki na szkołę – rada rodziców 40 zł tj. 2.30 zł miesięcznie, ubezpieczenie i składka klasowa 50 zł i 10 zł tj. 5 zł miesięcznie, wycieczki szkolne 145 zł tj. 12 zł miesięcznie, lekarz okulista 150 zł tj. 12,50 zł miesięcznie, lekarz sportowy 80 zł tj. 6,70 zł miesięcznie, logopeda 50 zł miesięcznie, leczenie dentystyczne od 06.2019 do 04.2021 – 4000 zł tj. 181 zł miesięcznie, zabawki i rozrywka 50 zł.

Otóż – w ocenie Sądu – na tym etapie rozwoju, na którym obecnie znajduje się małoletni powód są to potrzeby jak najbardziej usprawiedliwione a ustalone koszty pozwalają na zaspokojenie tych potrzeb.

Zdaniem Sądu kwota jaką wskazywała w pozwie strona powodowa opiewająca na kwotę 2200 zł miesięcznie jako koszty utrzymania małoletniego były zawyżone. W pierwszej kolejności wskazać należy, że koszty utrzymania mieszkania powinny być wskazane w 1/4 udziału przypadającego na małoletniego faktycznych kosztów utrzymania lokalu a nie w 1/2 tego co matka małoletniego dobrowolnie przekazuje ojcu tj. 300 zł. Zatem w tej części jest to koszt niższy bo wynosi około 269 zł. Sądu uznał za zawyżone deklarowane przez matkę małoletniego powoda koszty wyżywienia w kwocie 600 zł miesięcznie oraz wydatki na środki higieniczne i kosmetyki 150 zł miesięcznie. W ocenie Sądu, opartej o zasady doświadczenia życiowego oraz wiadomości z innych, podobnych rodzajowo spraw (doświadczenie zawodowe) miesięczny koszt wyżywienia 9-letniego dziecka nie powinien przekraczać 400 zł. Poza tym przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda nie wykazała w sposób nie budzący wątpliwości, iż ponosi takie wydatki na środki higieniczne i Sąd przyjął że wystarczająca jest kwota 50 zł miesięcznie. Także wskazywane w powództwie wydatki na szkołę w wysokości 150 zł miesięcznie były zawyżone i Sąd uznał jedynie te określone powyżej. Sąd nie zaliczył do kwoty alimentów wydatków matki na półkolonię zimowe w kwocie 695 zł, gdyż ojciec małoletniego również zabiera syna na ferie zimowe i był w zeszłym roku w K. gdzie pokrył koszty wyjazdu. Co do pozostałych kosztów jakie wykazywała strona powodowa Sąd stwierdził, że nie różnią się one znacząco od uznanych przez Sąd i wykazanych powyżej jako usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniego.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się przede wszystkim na dowodach z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, które uznał za wiarygodne oraz na dowodach z przesłuchania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda i pozwanego w charakterze stron oraz na zeznaniach dziadka małoletniego G. i partnerki pozwanego w charakterze świadka. Oceniając zeznania stron i świadków Sąd uznał je za wiarygodne i zakwestionował jedynie wskazywaną wysokość ponoszonych wydatków niezbędnych do jego utrzymania i ocenił je na niższe, co zostało wykazane powyżej. Oceniając materiał dowodowy w sprawie stwierdzić należy, że strona powodowa nie udokumentowała w sposób jasny i przejrzysty wszystkich wydatków jakie opisała w pozwie. Tak samo należy ocenić kwestie ponoszenia wydatków na utrzymanie swoje i swoje rodziny przez pozwanego. Pozwany nie wykazał, że ponosi takie ciężary finansowe, że nie stać go obecnie na płacenie alimentów w wyższej wysokości niż płacone dotąd 500 zł. Podkreślenia wymaga, że wykazywane przez pozwanego koszty dojazdów do małoletniego wiążą się z kwestią kontaktów z małoletnim a nie z ponoszonymi przez niego wydatkami na utrzymanie syna, a to jest zasadniczą kwestią obowiązku alimentacyjnego. Pozwany nie wykazał również, że poza przekazywanymi na jego rzecz alimentami w kwocie 500 zł miesięcznie ponosi dodatkowe koszty utrzymania syna. Nie stanowią tego kupowane dziecku prezenty z okazji świąt czy urodzin. Przekazywane przez pozwanego dziecku incydentalnie prezenty czy zapewnienie dziecku środków utrzymania w czasie pobytu u niego w trakcie weekendów dwa razy w miesiącu i realizacji jego kontaktów z dzieckiem nie może usprawiedliwiać twierdzenia, że ponosi dodatkowe koszty poza płaconymi alimentami i że to usprawiedliwia to wysokość przekazywanej przez niego kwoty po 500 zł miesięcznie. Wysokość renty alimentacyjne uzależniona jest bowiem jak już zaznaczono powyżej jedynie od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i możliwości zarobkowych zobowiązanego.

Sąd ustalił, że oboje rodzice mają możliwość zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego syna. Pozwany pracuje zarobkowo na terenie Niemiec i osiąga miesięcznie dochód w wysokości około 1600 euro co stanowi kwotę około 7264 zł. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego zostały ustalone na kwotę 3100 zł. Wraz z dotychczas płaconymi alimentami na syna koszty te to kwota 3600 zł a uwzględniając ustalenie alimentów na rzecz syna na poziomie 1000 zł miesięczne koszty jakie poniesie pozwany to kwota 4100 zł. Pozostaje mu zatem do dyspozycji kwota 3100 zł wolnych środków miesięcznie. Oczywistym jest, że pozwany na jeszcze na utrzymaniu młodsza córkę a jego partnerka obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim ale uzyskuje dochody w kwocie 2000 zł, a wcześniej gdy pracowała to osiągała dochody w wysokości 1000 euro. Pozwany ma zatem możliwości finansowe aby płacić alimenty w wysokości po 1000 zł na swojego starszego syna. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda także pracuje i osiąga dochód w granicach około 2200 zł. Biorąc pod uwagę różnicę w zarobkach (matka małoletniego zarabia 1/3 tego co pozwany) oraz fakt, że to matka małoletniego czyni osobiste starania o wychowanie nieletniego, sprawuje nad nim codzienna pieczę i w ten już sposób realizuje swój obowiązek alimentacyjny względem syna Sąd uznał, że powinni partycypować w kosztach utrzymania dziecka w kwotach po 1000 zł pozwany i w pozostałym zakresie po 640 zł - matka małoletniego powoda.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd rozstrzygnął o żądaniu pozwu zasądził od pozwanego D. L. na rzecz małoletniego powoda G. L. alimenty za okres od 03 listopada 2020 r. do 30 czerwca 2021 r. w wysokości po 500 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat, a następnie od 01 lipca 2021 r. alimenty w kwocie 1000 zł (tysiąc złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat, ponieważ od chwili wniesienia pozwu pozwany uiszczał dobrowolnie alimenty na rzecz syna w kwocie po 500 zł miesięcznie, żeby nie obciążać powoda zaległościami alimentacyjnymi za okres trwania procesu i nie spowodować u niego zadłużenia z tego tytułu zasadził alimenty w kwocie 1000 zł od daty wydania orzeczenia. (pkt I wyroku). Wobec powyższego w punkcie II wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III sentencji wyroku w oparciu o art. 100 k.p.c. zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszt należy wzajemnie znieść lub stosunkowo rozdzielić. Na koszty procesu składały się koszty zastępstwa procesowego małoletniego powoda, reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika – adwokata, którego wynagrodzenie wyniosło 3600 zł zgodnie z § 4 ust.1 pkt.9 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Powództwo w niniejszej sprawie opiewało na kwotę 1100 zł alimentów miesięcznie i zostało oddalone co do kwoty 100 zł a zatem strona powodowa wygrała sprawę w 90%. Skoro koszty adwokata zgodnie z przywołanymi przepisami określono na kwotę 3600 zł a powód wygrał w 90 % to w takim stosunku powinien otrzymać zwrot kosztów procesu od pozwanego. Pozwany zaś wygrał w 10% i w takiej wysokości należy mu się zwrot kosztów procesu. Po wzajemnej kompensacji kosztów pozwany powinien zwrócić powodowi kwotę 2280 zł i Sąd w pkt IV wyroku zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda G. L. kwotę 2880 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W niniejszej sprawie Sąd zasądził alimenty w kwocie 1000 zł, dlatego wartość przedmiotu sporu wynosiła 12.000 zł wobec czego Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świnoujściu kwotę 750 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych (punkt IV wyroku) na podstawie art. 113 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a której uiszczenia powód jako strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych nie miał obowiązku uiszczenia ( art. 96 ust 1 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi w pkt V wyroku wynika z dyspozycji przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym Sąd, jeśli zasądza alimenty, z urzędu nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

W związku z powyższym, orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Liliana Wojciechowska

Sygn. akt III RC 137/20

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować sporządzenie uzasadnienia w kontrolce uzasadnień.

2.  Opublikować w systemie, na portalu orzeczeń sądowych.

3.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.

4.  Akta przedłożyć z apelacją lub za 21 dni.

Ś., dnia 20 sierpnia 2021r. sędzia Liliana Wojciechowska