Pełny tekst orzeczenia

1.Sygn. akt II K 10/21

1.2.W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 sierpnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Krystyna Szczechowicz

Sędzia: Agnieszka Śmiecińska

Ławnicy: Tadeusz Gawron, Magdalena Opęchowska, Stanisław Żokowski

Protokolant p.o. sekr. sąd. Katarzyna Kamińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Olsztyn-Południe Agnieszki Taleckiej

po rozpoznaniu w dniach: 15.04.2021 r., 17.05.2021 r., 23.06. 2021 r., 16.08.2021 r.

sprawy:

A. L.

syna I. i M. z domu M.

ur. (...) w A.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 października 2020 r. w O. przy ul. (...), działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia F. K. (1), zadał mu sześć uderzeń nożem w tylną powierzchnię lewej strony klatki piersiowej, powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci sześciu ran kłutych, z których dwie penetrowały do lewej jamy opłucnowej przecinając X lewe żebro i uszkadzając dolny płat lewego płuca, czego następstwem była ostra niewydolność krążeniowo-oddechowa, w wyniku czego w dniu 22 października 2020 roku w Wojewódzkim Szpitalu (...) w O. nastąpił zgon F. K. (1), przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i ograniczoną w stopniu znacznym zdolność pokierowania swoim postępowaniem.

to jest o czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

orzeka:

I.  oskarżonego A. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym, że przyjmuje, iż dopuścił się go przekraczając granice obrony koniecznej, przy czym działał wówczas w stanie wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami zamachu ze strony pokrzywdzonego i na podstawie art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 25 § 3 k.k. postępowanie umarza;

II.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazuje zwrócić dowody rzeczowe: oskarżycielce posiłkowej H. K. w postaci bilonu 2 złote 54 grosze, pary butów, 4 par skarpet, koszuli, spodni dwóch sztuk, bluzy, kurtki, z wykazu na karcie 632 akt sprawy, oraz telefonu komórkowego F. K. (1) opisanego na wykazie k. 632v. pozycja nr 10, oskarżonemu A. L. w postaci spodni jeansowych koloru niebieskiego, pozycja 8 oraz dwóch telefonów komórkowych opisanych pod pozycją 11 i 12 z wykazu na karcie 632v.;

III.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 10/21

1.  Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

2.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

3.  Lp.

4.  Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

A. L.

w dniu 18 października 2020 r. w O. przy ul. (...), działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia F. K. (1), zadał mu sześć uderzeń nożem w tylną powierzchnię lewej strony klatki piersiowej, powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci sześciu ran kłutych, z których dwie penetrowały do lewej jamy opłucnowej przecinając X lewe żebro i uszkadzając dolny płat lewego płuca, czego następstwem była ostra niewydolność krążeniowo-oddechowa, w wyniku czego w dniu 22 października 2020 roku w Wojewódzkim Szpitalu (...) w O. nastąpił zgon F. K. (1), przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i ograniczoną w stopniu znacznym zdolność pokierowania swoim postępowaniem.

5.  Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony A. L. jest obywatelem Gruzji i w celach zarobkowych przebywa na terytorium Polski. W takcie pobytu w O. gdzie podjął prace poznał mieszkankę O. J. A.. Wymienieni zostali parą, po czym wspólnie zamieszkali w mieszkaniu J. A.. Oskarżony utrzymywał kontakty towarzyskie z Gruzinami zamieszkałymi i pracującymi na terenie O.: L. B., A. B. i I. G..

W dniu 17 października 2020 roku około godz. 18-tej oskarżony A. L. wraz ze swoją partnerką udał się do miejsca zamieszkania ww. w O. przy ul. (...) na imprezę urodzinową L. B.. W imprezie oprócz powyżej wymienionych osób brało udział jeszcze dwóch mężczyzn obywateli Gruzji, przy czym jeden z nich nie był znany wcześniej osobom zamieszkałym w mieszkaniu przy ul. (...). Osoby biorące udział w imprezie spożywały napoje alkoholowe w postaci wódki i wina. Z uwagi na to, że nieznany wcześniej domownikom mężczyzna zachowywał się głośno poproszono aby ich kolega, który go przyprowadził, wyprowadził go z mieszkania. Ostatecznie pomógł mu w tym A. B. i L. B.. L. B. był zmęczony i po powrocie do mieszkania położył się spać. J. A. około godz. 1:30 chciała opuścić mieszkanie przy ul. (...) albowiem czuła się zmęczona z czego nie był zadowolony oskarżony, który chciał jeszcze pozostać. Ostatecznie J. A. wyszła z mieszkania a wraz z nią oskarżony. A. L. miał na nogach klapki typu japonki albowiem swoje buty pozostawił jako prezent A. B.. Ten bowiem wcześniej powiedział, że są ładne. A. B. gdy zobaczył na kładce schodowej, że oskarżony jest w klapkach prosił go by wrócił i zmienił obuwie, podobnie zrobiła J. A.. Oskarżony nie uczynił tego jednak.

1.1 zeznania świadka J. A.

86v., 623

1.2 zeznania świadka L. B.

768v.-769

1.3 zeznania świadka A. B.

769

1.4 zeznania świadka I. G.

770

1.5 wyjaśnienia oskarżonego A. L.

614

1.6 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

813-843

1.7 umowa zlecenie

114

1.8 oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi

115

1.9 umowa o prowadzenie rachunku bankowego

113

1.10 wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia

116

1.11 powiadomienie o nadaniu numeru PESEL

226

1.12 zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

227

1.13 umowa o pracę na czas określony

228

2.  Oskarżony A. L. wraz J. A. szli pieszo w kierunku swojego miejsca zamieszkania. Przemieścili się na ul. (...), którą podążali w kierunku centrum miasta. Oskarżony chciał wrócić do mieszkania przy ul. (...) do swoich znajomych, czemu przeciwna była J. A. i szła cały czas w stronę miejsca zamieszkania. Oskarżony i J. A. zostali zarejestrowani przez kamery monitoringu miejskiego (...) oraz lokali przy ul. (...) obejmujących swym zasięgiem także ul. (...), mianowicie sklepu (...) oraz lokalu P. (...) położonego w kompleksie tzw. (...). Kamera monitoringu miejskiego (...) obejmująca skrzyżowanie ul. (...) z ul. (...) zarejestrowała jak oskarżony wraz z J. A. o godz. 1:54:26 pojawiają się w obrębie objętym monitoringiem na ul. (...) i zmierzają w kierunku skrzyżowania. Po zbliżeniu się do przejścia dla pieszych położonego w obrębie skrzyżowania (godz.1:54:36) J. A. przeszła jako pierwsza przez przejście, a za nią w niewielkiej odległości podążał oskarżony. Następnie oskarżony A. L. oraz J. A. zostali nagrani na monitoringu na wysokości lokalu P. (...) położonego w kompleksie tzw. (...) (czas jaki wskazuje nagranie początek to 02:02:45). J. A. szła sama chodnikiem za chwilę za nią biegł oskarżony. Oskarżony dobiegł do J. A. na wysokości położonego nieopodal przystanku MPK. Powyższe zostało zrejestrowane tak na monitoringu miejskim (...) z ul. (...), jak i ze sklepu (...) (przy ul. (...) obejmującym także częściowo ul. (...)). W okolicy przystanku MPK i słupa ogłoszeniowego oskarżony dobiegł do idącej przodem J. A. (na monitoringu (...) godz. 2:04), wymieniona schowała się przed nim za słup ogłoszeniowy, położony poza obrębem chodnika (na monitoringu ze sklepu (...) widoczna jest godz. 2:01). Kiedy J. A. powróciła na chodnik A. L. podszedł do niej i chwilę rozmawiali, po czym J. A. udała się w dalszą drogę idąc dalej ul. (...) w kierunku (...). Oskarżony usiadł wówczas na ławce znajdującej się na przystanku MPK by po chwili wstać i udać się w tym samym kierunku co J. A. ale wzdłuż parkingu samochodowego. Następnie J. A. przemieściła się na drugą stronę ulicy (...), po niej uczynił to oskarżany, dołączając do niej i wówczas szli już razem.

2.1 zeznania świadka J. A.

86v. - 86, 118-119, 623-626

2.2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. L.

614

2.3 płyta DVD-R nagrania z monitoringu miejskiego (...)

k. 355

2.4 protokół oględzin rzeczy

174- 180

2.5 płyta DVD-R nagrania z monitoringu ze sklepu (...) przy ul. (...)

355

2.6 protokół oględzin rzeczy

386-387

2.7 płyta DVD-R nagrania z monitoringu „P. (...)

355

2.8 protokół oględzin rzeczy

382-383

2.9 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

813-843

3.  W dniu 17 października 2020 r. pokrzywdzony F. K. (2) udał się do swojego kolegi K. S. zamieszkałego na osiedlu (...) w O., gdzie wspólnie wypili 0,7 l wódki. Około godz. 01:30 pokrzywdzony opuścił mieszkanie kolegi z zamiarem udania się pieszo do swojego miejsca zamieszkania. Po drodze wszedł do pobliskiego sklepu (...) położonego przy ul. (...), gdzie przebywał przez chwilę. Powyższe zostało zarejestrowane na nagraniu sklepowej kamery monitoringu, przy czym posiadała ona przesunięcie czasu w stosunku do rzeczywistego o 1 godz. wstecz. Na kamerze monitoringu czas wskazywał godz. 01:01:40, a rzeczywisty był 02:01:40.

Następnie F. K. (2) doszedł do ul. (...) i idąc jej lewą stroną zmierzał w kierunku (...). W niedalekiej odległości przed nim szli zmierzający w tym samym kierunku oskarżony A. L. wraz z J. A.. F. K. (2) przyspieszył jednocześnie krzyknął w ich kierunku „ej”. Gdy oni odwrócili się, a pokrzywdzony użył słowa wulgarnego „ej k…”, zaczęli pytać się co chce. J. A. widząc, że F. K. (2) zmierza w stronę oskarżonego stanęła przed nim. F. K. (2) przesunął ją wówczas odciągając za rękę. Następnie chwycił A. L. i przewrócił na

ziemię, po czym usiadł na nim i zaczął go dusić za szyję i mówił „no co, no co”. Oskarżony pytał, co pokrzywdzony od niego chce i próbował się uwolnić ale bezskutecznie. J. A. chwyciła za pasek pokrzywdzonego próbując go ściągnąć, jednak nie udało się to jej. Widząc przejeżdżający samochód odbiegła od mężczyzn i próbowała go zatrzymać, jednak bezskutecznie. W tym czasie oskarżony A. L. wyjął posiadany przy siebie nóż i zadał nim F. K. (2) sześć uderzeń w tylną powietrznię lewej strony klatki piersiowej. Po zadaniu tych ciosów pokrzywdzony wyraźnie osłabł i oskarżonemu udało się wyswobodzić. Pokrzywdzony usiadł na chodniku, wyciągnął telefon i mówił, że ich załatwi. Oskarżony wraz z J. A. szybko oddalili się z miejsca zdarzenia, przemieszczając się w kierunku położonego po drugiej stronie ulicy sklepu (...), po czym weszli w las. A. L. zadzwonił o godz. 02:11:59 do I. G. i zapytał, czy może wrócić do mieszkania, w którym wcześniej odbywała się impreza urodzinowa. I. G. i A. B. wyszli z mieszkania nie mogli jednak znaleźć oskarżonego i J. A.. Udali się w okolice sklepu (...). I. G. wykonywał połączenia telefoniczne do A. L. o godzinie: 02:18:11, 02:23:22, 02:34:55 i do J. A. o godzinie 02:24:24, kolejne 02:24:25 oraz w zbliżonym czasie cztery próby połączeń. A. L. wykonał jeszcze połączenie telefoniczne o godz. 02:37:17 do I. G., Kiedy I. G. i A. B. wrócili do mieszkania okazało się, że dotarł już tam oskarżony i J. A.. Oboje byli bardzo zdenerwowani i roztrzęsieni, J. A. ciągle płakała. Oskarżony przekazał tylko, że jakiś mężczyzna na nich napadł i zaczął słownie znieważać, potem zaczął go dusić, powtarzał to w kółko. Oskarżony był boso i miał ubrudzone ubranie. I. G. i A. B. z uwagi na stan oskarżonego i J. A. wezwali taksówkę i odwieźli ich do miejsca zamieszkania.

3.1 zeznania świadka K. S.

28v.-29

3.2 płyta DVD-R nagrania z monitoringu ze sklepu (...)

355

3.3 protokół oględzin rzeczy

375-377

3.4 częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. L.

614 odw - 615

3.5 zeznania świadka J. A.

86 – 87

118 – 119

623 - 626

3.6 zeznania świadka A. B.

769

3.7 częściowo zeznania świadka I. G.

770

3.8 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

813-843

3.9 dane uzyskane z sieci P.

752-753

3.10 dane uzyskane z sieci O.

797-798

4.  Po kilku minutach od zdarzenia pokrzywdzony F. K. (1) został zauważony przez J. M. jadącego samochodem wraz ze swoją dziewczyną W. W. ul. (...) w kierunku ul. (...). J. M. zawrócił w możliwe najbliższym miejscu, po czym na skrzyżowaniu na wysokości sklepu (...) zawrócił ponownie. Następnie zatrzymał pojazd przy przystanku MPK i podbiegł z W. W. do leżącego w niewielkiej odległości pokrzywdzonego. F. K. (1) leżał na boku, krwawił z okolic pleców, a obok niego była duża plama krwi. Przy nim leżał telefon, z którego dobiegały dźwięki muzyki. Pokrzywdzony mówił coś niewyraźnie jedyne co zrozumiała W. W. to to, że „dostał kosę”. J. M. zadzwonił na numer alarmowy 112, była godz. 02:13. W tym czasie nadszedł idący ul. (...), który widząc zaistniałą sytuację próbował udzielić pomocy pokrzywdzonemu, nadto ponownie dzwonił na numer 112 prosząc o szybki przyjazd karetki pogotowia. F. K. (1) powtarzał słowo „telefon”, więc Ł. Z. podniósł telefon pokrzywdzonego i dał mu go. Przybyłe na miejsce zdarzenia o godz. 02:25 pogotowie ratunkowe przewiozło pokrzywdzonego do Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.. Kiedy pokrzywdzony przebywał na (...) zapytany przez zajmującą się nim ratowniczkę medyczną J. C., co się stało, odpowiedział, że stanął w obronie kobiety, którą bił mężczyzna i za to dostał nożem.

Po przyjęciu F. K. (1) na (...) stwierdzono u niego bocznie do łopatki lewej oraz w okolicy pachowej podłopatkowej 5 ran kłutych długości około 6 cm, jedna z cechami odmy otwartej, znajdował się on w stanie ogólnym średnim, był pod wpływem alkoholu, wykonane badanie wykazało, że miał 2,11 promila alkoholu we krwi. Po wykonaniu diagnostyki stwierdzono niewielką odmę opłucnową, krwiak opłucnej, przerwanie ciągłości żebra X w części przykręgosłupowej, złamanie żebra X również w odcinku tylno – bocznym, zaopatrzono rany i założono drenaż opłucnowy celem odbarczenia odmy i ewakuacji krwiaka. Pomimo tego stan pokrzywdzonego pogarszał się i po kolejnych badaniach tomograficznych rozpoznano u niego aktywne krwawienie do lewej jamy opłucnowej. W związku z czym, wykonano chirurgiczne otwarcie klatki piersiowej i podczas operacji stwierdzono uszkodzenie płuca. Płuco zostało zaopatrzone, podobnie tętnica międzyżebrowa. Pomimo tego wskutek utraty krwi doszło u pokrzywdzonego do wstrząsu i nieodwracalnego uszkodzenia mózgu w następstwie jego niedotlenienia. F. K. (1) zmarł w dniu 22 października 2020 roku o godzinie 15:10 na Oddziale Klinicznym Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Pobrano od pokrzywdzonego narządy do przeszczepu –rogówki, nerki i wątrobę.

W dniu 26 października 2020 r. biegły z zakresu medycyny sądowej przeprowadził oględziny zewnętrzne oraz sekcję zwłok F. K. (1) w oparciu, o które wydał opinię. W opinii stwierdził, że oględziny zewnętrzne i otwarcie zwłok pokrzywdzonego wykazały obrażenia:

a)  sześć zaopatrzonych chirurgicznie ran kłutych tylnej powierzchni lewej strony klatki piersiowej, z których dwie penetrowały do lewej jamy opłucnowej przecinając X lewe żebro i uszkadzając dolny płat lewego płuca,

b)  obrzęk i częściowe zatarcie różnicowania korowo – podkorowego mózgu,

c)  stan po lewostronnej torakotomii (chirurgicznym otwarciu klatki piersiowej i zaopatrzeniu rany lewego płuca), wkłucia donaczyniowe,

d)  stan po pobraniu narządów (rogówki, nerki, wątroba).

Biegły stwierdził, że przyczyną śmierci F. K. (1) były rany kłute klatki piersiowej uszkadzające lewe płuco, których następstwem był wstrząs krwotoczny z nieodwracalnym uszkodzeniem mózgu wskutek niedotlenienia.

Stwierdzone sekcyjnie rany pleców były ranami kłutymi, które powstają w wyniku działania narzędzi ostrokrawędzistych, tnących jakimi są między innymi noże. Wymiary ran w skórze wynosiły nie mniej niż 7-8 cm. Zatem użyte narzędzie posiadało brzeszczot o długości co najmniej 7-8 cm, którego szerokość na tej długości nie była większa niż 4,5 cm. Siła uderzenia przecinająca żebro była zdecydowanie duża. Energia pozostałych ciosów była mniejsza. Lokalizacja, ilość i charakter ran jednoznacznie dowodzą, że zostały zadane „ręką obcą”. W ustnej opinii uzupełniającej złożonej na rozprawie biegły dodatkowo stwierdził, że: pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci 6 ran, które znajdowały się na plecach po lewej stronie. Rany te miały charakter ran kłutych, przy czym należy pamiętać, że niezwykle rzadko rana jest stricte kłuta, zwykle są to rany kłuto-cięte. Cztery z ran penetrowały w obrębie powłok miękkich ciała a dwie drążyły do lewej jamy opłucnowej. Te, które penetrowały do jamy opłucnowej były w grupie ran leżących niżej, w dolnej części pleców. Te dwie rany, które penetrowały jamę opłucnową w międzyżebrzu czyli w ścianie klatki piersiowej miały jeden kanał, ich kanały łączyły się i na drodze przebiegu tych kanałów doszło do przecięcia X żebra. Z obrażeń wewnętrznych, które decydowały o śmierci pokrzywdzonego, doszło do uszkodzeń dolnego płata lewego płuca, następstwem tego była odma opłucnowa i krwotok do jamy opłucnowej. Ten krwotok był z miąższu płucnego, jak również z przeciętej tętnicy międzyżebrowej. Pokrzywdzonemu została udzielona niezwłocznie pomoc medyczna. W pierwszym etapie po wykonaniu diagnostyki zaopatrzono rany i założono drenaż opłucnowy celem odbarczenia odmy i ewakuacji krwiaka. Pomimo tego stan pokrzywdzonego pogarszał się i po kolejnych badaniach tomograficznych w opcji naczyniowej rozpoznano aktywne krwawienie trwające do lewej jamy opłucnowej. W trybie pilnym, bo po około 8 godzinach od przyjęcia do szpitala, wykonano chirurgiczne otwarcie klatki piersiowej i podczas operacji stwierdzono uszkodzenie płuc. Płuco zostało zaopatrzone, tętnica międzyżebrowa również. Pomimo tego wskutek utraty krwi doszło do wstrząsu i nieodwracalnego uszkodzenia mózgu w następstwie jego niedotlenienia. Rany kłute i kłuto-cięte z definicji powstają w wyniku działania narzędzi jakimi są między innymi noże. Jeśli chodzi o siłę zadawanych ciosów niewątpliwie największą miały te, które penetrowały do jamy opłucnowej, uprzednio przecinając żebro. Lokalizacja ran, wszystkie były na plecach, dowodzi działania ręki obcej.

W ocenie biegłego jest prawdopodobne i możliwe, że te rany zostały zadane w pozycji opisywanej przez oskarżonego, mianowicie że pokrzywdzony miał na nim siedzieć, przy założeniu, że oskarżony trzymał nóż w prawej ręce. Można stwierdzić, że rany znajdują się w pewnych grupach. Patrząc na daną grupę odrębnie, rany są położone blisko siebie, można zatem wnioskować, że były zadawane bezpośrednio po sobie bez istotnej wzajemnej zmiany pozycji sprawcy i pokrzywdzonego. Podobnie jest z grupą trzech pozostałych ran, które są wyraźnie oddalone od poprzednich, ale znajdują się blisko siebie. Można domniemywać, że tak jakby powstały w nieco odmiennych warunkach w skutek następujących po sobie bezpośrednio uderzeń, a te odmienne warunki być może były związane z pewną zmianą pozycji uczestników.

5.  W związku z poszukiwaniem sprawcy wówczas spowodowania uszkodzenia ciała F. K. opublikowane zostało nagranie z monitoringu ze sklepu (...)” przy ul. (...) w O., na którym widoczna jest dobrze J. A. i niezbyt wyraźna postać biegnącego oskarżonego wraz z prośbą by zgłosili się na Policję i apelem o pomoc w ustaleniu tożsamości osób widocznych na nagraniu. Po emisji nagrania J. A. zgłosiła się na Policji w dniu 24 października 2020 r. i złożyła zeznania. Oskarżony w dniu 23 października 2020 r. przebywał do około godz. 16-tej na terenie O., po czym udał się do W.. W dniu 25 października 2021 roku został on zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji we W. w mieszkaniu zajmowanym głównie przez obywateli Gruzji.

6.  Oskarżony A. L. poddany został badaniom psychiatrycznym i psychologicznym. Begli w wydanej pisemnej opinii stwierdzili, że nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Rozpoznano natomiast u niego w okresie objętym zarzutem ostrą reakcję na stres. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu zdolność rozpoznania czynu i zdolność do pokierowania swoim postępowania była u niego ograniczone w stopniu znacznym w rozumieniu art. 31 § 2 k.k. Biegli zwrócili uwagę na kontekst psychologiczny, który był bardzo ważny, gdyż osoba z innego kręgu kulturowego i językowego ma obniżone poczucie bezpieczeństwa, a w sytuacjach stresowych ma mniejszą odporność na stres. Osoby przybywając do Polski z odmiennego kulturowo i językowo kraju, które dotyczy bariera kulturowa i językowa mają swoiste poczucie izolacji w naszym kraju, co zmniejsza ich poczucie bezpieczeństwa, pewności siebie w stresowych sytuacjach i sprzyja gwałtownym, dezadaptacyjnym zachowaniem w konfliktowych sytuacjach. Zwrócili uwagę, na to, że to zachowanie A. L. kontrastuje z dotychczasową charakterystyką osobowościową oskarżonego.

7.  A. L. nie był dotychczas karany sądownie.

8.  A. L., przed tymczasowym aresztowaniem pracował w firmie budowlanej na umowę na czas określony od 01.01.2020 r. do 22.12.2022 r. na stanowisku cieśla szalunkowy w wymiarze ½ etatu.

4.1 zeznania świadka J. M.

58v.; 622

4.2 zeznania świadka W. W.

74-75; 622v.

4.3 zeznania świadka Ł. Z.

25, 621

4.4. zeznania świadka J. C.

621v.-622, 66-67

4.5 protokół oględzin miejsca zdarzenia

7-9

4.6 dokumentacja fotograficzna miejsca zdarzenia wraz z płytą

365-372

4.7 dokumentacja medyczna F. K. (1)

załącznik nr 1 do akt sprawy

4.8 wyniki badań

654

4.9 pismo z Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.

200

4.10 protokół stwierdzenia śmierci mózgu

154

4.11protokół oględzin i otwarcia zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej

284-288

4.12 opina ustna uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny sądowej

616v.-620

4.13 załącznik do protokołu oględzin i sekcji zwłok -dokumentacja fotograficzna z wraz z płytą

4.14 załącznik do protokołu do oględzin odzieży F. K. (1) w postaci dokumentacji fotograficznej wraz z płytą

4.15 protokół oględzin rzeczy F. K. (1)

5.1 zeznania świadka

E. R.

5.2 zeznania świadka J. A.

5.3 zeznania świadka V. V.

5.4 zeznania świadka V. S.

6.1 opinia sądowo-psychiatryczno – psychologiczna

6.2 usta uzupełniająca opinia sądowo-psychiatryczno – psychologiczna

7.1 dane o karalności

8.1 kopia umowy o pracę

8.2 kopia zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

356-363

450-459

373-374, 386-387

767

625

187v.-188

195v.-196

334-339

711v.-713

271

228

227

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

6.  Lp.

7.  Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

8.  Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

9.  Dowód

Numer karty

10.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

11.  Lp. faktu z pkt 1.1

12.  Dowód

13.  Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

1.1 zeznania świadka J. A.

- zeznania są spójne i logiczne, korespondują z zeznaniami świadków: L. B., A. B., I. G., zapisami z monitoringu

1.2 zeznania świadka L. B.

- zeznania są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków,

1.3 zeznania świadka A. B.

- zeznania są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków,

1.4 zeznania świadka I. G.

- zeznania są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków,

1.5 częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. L.

- wyjaśnienia oskarżonego, co do faktu uczestniczenia w imprezie przy w O. przy ul. (...), jego ubioru po opuszczeniu mieszkania wraz z J. A. są logiczne i korespondują z zeznaniami świadków oraz zapisami z monitoringu

1.6 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

1.7 umowa zlecenie

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności

1.8 oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi

-dokument sporządzony przez podmiot do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

1.9 umowa o prowadzenie rachunku bankowego

-żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności

1.10 wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności

1.11 powiadomienie o nadaniu numeru PESEL

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

1.12 zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

- dokument sporządzony przez podmiot do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

1.13 umowa o pracę na czas określony

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do wiarygodności

tego dokumentu

2.1 zeznania świadka J. A.

- zeznania są logiczne i korespondują z zapisami z monitoringu

2.2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. L.

- wyjaśnienia oskarżonego w zakresie tego, że szedł wspólnie z J. A., po czym ona była przed nim i biegł za nią są logiczne i korespondują z zapisami z monitoringu

2.3 płyta DVD-R nagrania z monitoringu miejskiego (...)

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do wiarygodności

2.4 protokół oględzin rzeczy

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.5 płyta DVD-R nagrania z monitoringu ze sklepu (...) przy ul. (...)

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do wiarygodności

2.6 protokół oględzin rzeczy

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.7 płyta DVD-R nagrania z monitoringu „P. (...)

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do wiarygodności

2.8 protokół oględzin rzeczy

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.9 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

- jest pełna, jasna i niesprzeczna

3.1 zeznania świadka K. S.

- zeznania są spójne i logiczne

3.2 płyta DVD-R nagrania z monitoringu ze sklepu (...)

- żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do wiarygodności

3.3 protokół oględzin rzeczy

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.4 częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. L.

- wyjaśnienia co do faktu zaatakowania go przez pokrzywdzonego oraz powrotu do mieszkania na ul. (...) są logiczne i korespondują z zeznaniami J. A. oraz I. G. i A. B.

3.5 zeznania świadka J. A.

- zeznania są spójne i logiczne, korespondują z zeznaniami świadków: L. B., A. B., I. G.

3.6 zeznania świadka A. B.

- zeznania są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków

3.7 częściowo zeznania świadka I. G.

- zeznania, co do powrotu oskarżonego i J. A. do mieszkania i ich wyglądu oraz zachowania są spójne, logiczne i korespondują z zeznaniami pozostałych świadków.

3.8 opinia biegłego z zakresu analizy kryminalnej

- jest pełna, jasna i niesprzeczna

3.9 dane uzyskane z sieci P.

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony. Odnośnie logowania się telefonu J. A. do (...) na Pl. (...) M. w O., to sąd podziela stanowisko biegłego z analizy kryminalnej, że zostały błędnie wskazane. Jak wynika z tej informacji w odstępstwie 19 sekund od tego logowania telefon ten miał logować się na ul. (...). Miejsca te oddalone są od siebie o około 6 km. Należy zauważyć, że jak wynika z zapisów monitoringu J. A. wraz oskarżonym przemieszczali się pieszo z rejonu skrzyżowania ul. (...) z K. w kierunku (...). Mając na uwadze czas wynikający z zapisów monitoringu tak w zakresie przemieszczania się ww. jak i pokrzywdzonego (jego pobyt w sklepie) oraz miejsce zdarzenia (czas potrzebny by znalazł się w tym miejscu) i czas połączenia wykonany przez A. L. (godz. 02:11:59) do I. G., w połączeniu z tym, o której byli na miejscu zdarzenia świadkowie J. M. i W. W. nie jest możliwe by J. A. przemieściła się na Pl. (...) M.. Pomijając, że jest to sprzeczne z zeznaniami świadków. Oznaczałoby to, że na miejscu zdarzenia oczekiwałby na nią samochód, który szybko przewiózłby ją w rejon Pl. (...) M..

3.10 dane uzyskane z sieci O.

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

4.1 zeznania świadka J. M.

- zeznania są konsekwentne, spójne i logiczne. Świadek przedstawił w sposób obiektywny to co widział i słyszał oraz jakie czynności wykonywał.

4.2 zeznania świadka W. W.

- zeznania są konsekwentne, spójne i logiczne. Świadek przedstawił w sposób obiektywny to co widział i słyszał

4.3 zeznania świadka Ł. Z.

- zeznania są konsekwentne, spójne i logiczne. Świadek przedstawił w sposób obiektywny to co widział i słyszał oraz jakie czynności wykonywał.

4.4. zeznania świadka J. C.

- zeznania są konsekwentne, spójne i logiczne. Świadek przedstawił w sposób obiektywny to co widział i słyszał oraz jakie czynności wykonywał.

4.5 protokół oględzin miejsca zdarzenia

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4.6 dokumentacja fotograficzna miejsca zdarzenia wraz z płytą

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony zgodnie z wymogami KPK

4.7 dokumentacja medyczna F. K. (1)

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony

4.8 wyniki badań

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony

4.9 pismo z Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony

4.10 protokół stwierdzenia śmierci mózgu

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony

4.11protokół oględzin i otwarcia zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

- Sąd podzielił opinie (pisemną i ustną) biegłego z zakresu medycyny sądowej albowiem są jasne, logiczne i wydane zostały w sposób zgodny z zasadami wiedzy fachowej, odpowiadają na postawione pytania. Stąd też Sąd w całości podzielił wypływające z nich wnioski

4.12 opina ustna uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny sądowej

- Sąd podzielił opinie (pisemną i ustną) biegłego z zakresu medycyny sądowej albowiem są jasne, logiczne i wydane zostały w sposób zgodny z zasadami wiedzy fachowej, odpowiadają na postawione pytania. Stąd też Sąd w całości podzielił wypływające z nich wnioski.

4.13 załącznik do protokołu oględzin i sekcji zwłok -dokumentacja fotograficzna z wraz z płytą

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

4.14 załącznik do protokołu do oględzin odzieży F. K. (1) w postaci dokumentacji fotograficznej wraz z płytą

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4.15 protokół oględzin rzeczy F. K. (1)

- dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

5.1 zeznania świadka

E. R.

- zeznania są spójne i logiczne w zakresie w jakim świadek przedstawił to co widział i słyszał oraz jakie czynności podejmował.

5.2 zeznania świadka J. A.

- zeznania są spójne i logiczne, korespondują z zeznaniami świadków: L. B., A. B., I. G.,

5.3 zeznania świadka V. V.

- zeznania są spójne i logiczne

5.4 zeznania świadka V. S.

- zeznania są spójne i logiczne

6.1 opinia sądowo-psychiatryczno – psychologiczna

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

6.2 usta uzupełniająca opinia sądowo-psychiatryczno – psychologiczna

- opinia jest jasna, spójna i logiczna, a wnioski należycie umotywowane

7.1 dane o karalności

- dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

8.1 kopia umowy o pracę

- dokument sporządzony przez podmiot do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

8.2 kopia zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

- dokument sporządzony przez podmiot do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

14.  Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

15.  Dowód

16.  Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.

wyjaśnienia A. L.

W ocenie sądu nie zasługują na wiarę wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim twierdzi, że pokrzywdzony jak zbliżył się do niego i J. A. to zaczął ją znieważać słowami obelżywymi oraz złapał ją i szarpał. Nadto by jego od początku znieważał na tle rasistowskim.

Powyższe jest sprzeczne z zeznaniami J. A., której sąd dał wiarę oraz zasadami doświadczenia życiowego. Pokrzywdzony idąc za wymienionymi nie mógł widzieć nocą nawet przy oświetleniu ulicznym, że oskarżony jest cudzoziemcem. Nie posiadał on odmiennego koloru skóry a fakt posiadania ciemnych włosów nie jest niczym nadzwyczajnym wśród Polaków. Pokrzywdzony mógł to dopiero zauważyć jak oskarżony do niego mówił. J. A. wskazała, że F. K. (1) używał tego rodzaju obraźliwego określenia wobec oskarżonego dopiero gdy na nim siedział.

częściowo zeznania świadka I. G.

- zeznania świadka, co do ilości połączeń telefonicznych z oskarżonym i J. A. nie zasługują na wiarę albowiem są sprzeczne z danymi telekomunikacyjnymi uzyskanymi od operatorów telefonii komórkowej. W ocenie sądu mogło to być związane ze stanem trzeźwości świadka i całą sytuacją. Mógł nie pamiętał dokładnie tych okoliczności. Należy także zauważyć, że jak wynika z danych w tym zakresie np. pomiędzy połączeniami z J. A. były odstępy rzędu sekundowego, co świadczy raczej o problemach w połączeniu niż przeprowadzeniu rozmowy telefonicznej.

zeznania świadka T. S.

- nie wniosły niczego istotnego do sprawy

zeznania świadka D. S.

- nie wniosły niczego istotnego do sprawy

zeznania świadka

G. A.

- nie wniosły niczego istotnego do sprawy

zeznania świadka B. T.

- nie wniosły niczego istotnego do sprawy

zeznania świadka I. N.

- nie wniosły niczego istotnego do sprawy

zeznania świadka M. Ł.

Zeznania świadka nie zasługują na wiarę albowiem są sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków: A. B., I. G. i J. A. oraz sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, rażąc stronniczością. Świadek twierdził, że widział oskarżonego, bardzo agresywnego jak awanturował się z mieszkańcami mieszkania przy ul. (...). Twierdził, że tego jest stanowczo pewny. Świadek ten jak podał, widział wówczas po raz pierwszy w życiu oskarżonego przez chwilę, wychylając się przez poręcz w schodach, nocą na klatce schodowej jak kłócił się z innymi 3 obywatelami Gruzji. Po wejściu na salę rozpraw w sytuacji gdy oskarżony miał zasłoniętą twarz, aż po oczy, czarną maseczką od razu stwierdził, że oskarżony to mężczyzna, który awanturował się w nocy z 17/18 października 2020 r. na wspomnianej klatce schodowej. Jest to w świetle doświadczenia życiowego nieprawdopodobne. Świadek przyznał, że znał pokrzywdzonego i w ocenie sądu to było powodem, dla którego złożył nieprawdziwe zeznania.

17.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

18. 

19.  Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

20.  Oskarżony

20.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

21.  Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

22. 

22.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

23.  Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

23.1.  Warunkowe umorzenie postępowania

24.  Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

25. 

25.1.  Umorzenie postępowania

26.  Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

W ocenie sądu oskarżony, godząc pokrzywdzonego sześciokrotnie z dużą siłą nożem w tylną część klatki piersiowej, działał w zamiarze ewentualnym pozbawienia go życia. Jak wskazał w postanowieniu Sąd Najwyższy z 17.09.2014 r. (V KK 127/14, Legalis): "strona podmiotowa danego czynu praktycznie prawie zawsze ustalana jest za pomocą okoliczności przedmiotowych. Tak też o fakcie istnienia zamiaru zabójstwa należy wnioskować w oparciu o sposób działania oskarżonego, a pośrednio także w oparciu o jego zachowanie przypadające przed i po czynie". Wymagać należy, aby zachowanie sprawcy z zasady zagrażało życiu pokrzywdzonego (zob. wyr. SA w Katowicach z 16.08.2011 r., II AKa 232/1, Legalis). W związku z tym za istnieniem zamiaru przemawiać może ugodzenie pokrzywdzonego ze znaczną siłą we wrażliwe części ciała lub użycie niebezpiecznego dla życia człowieka narzędzia (zob. wyr. SA w Katowicach z 25.10.2007 r., II AKa 239/07, KZS 2008, Nr 2, poz. 70). Niewątpliwie z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Nie budzi jednak wątpliwości w ocenie sądu, że oskarżony został zaatakowany przez pokrzywdzonego wracającego nocą z J. A. do swojego miejsca zamieszkania. Oskarżony jak wynika z nagrań monitoringu w żadnej chwili nie zachowywał się agresywnie wobec partnerki. Na nagraniach widać, że trzyma ręce zazwyczaj w kieszeni i idzie obok niej, za nią, czy na chwilę siada na ławce znajdującej się w wiacie przystanku, po czym podąża za partnerką. Nawet jak J. A. chowała się za słupem ogłoszeniowym oskarżony nie wykazywał żadnych wrogich zachowań wobec niej. Powyższe jak wynika po części to z zeznań J. A. związane mogło być z tym, że oskarżony chciał wrócić na imprezę. Natomiast jak wskazano wcześniej nic nie świadczy, że był on agresywny. Trudno przyjąć aby oskarżony idący z partnerką kogokolwiek zaczepił na ulicy. Natomiast być może pokrzywdzony F. K. (1) będący pod znacznym działaniem alkoholu w jakiś sposób gestykulowanie J. A., czy coś innego odczytał np. jako narzucanie się oskarżonego wymienionej i z tego powodu zaatakował oskarżonego, nie pytając idących o co chodzi, nie wyjaśniając sytuacji. Mógł mieć w tym względzie znaczenie stan trzeźwości pokrzywdzonego. Natomiast nie budzi wątpliwości w świetle zeznań J. A., że działanie pokrzywdzonego F. K. (1) było nakierowane na oskarżonego, a nie na nią. Nawet jak zasłoniła oskarżonego stając przed nim to pokrzywdzony złapał ją za rękę i przesunął, co z kolei oskarżony mógł uznać za atak na nią, o czym wspomina świadek (vide: k. 87). Oskarżony został złapany za odzież przez pokrzywdzonego, rzucony na ziemię. F. K. (2) usiadł na nim i zaczął go dusić. Pokrzywdzony, co widać na nagraniu ze sklepu (...) był dobrze zbudowanym młodym mężczyzną, sprawnym fizycznie. Nie widać także by stan nietrzeźwości wpłynął na tą sprawność. Jest oczywiste, że osoba napadnięta ma prawo odpierać zamach wszelkimi dostępnymi środkami, które są konieczne do zmuszenia napastnika do odstąpienia od kontynuowania zamachu. Przede wszystkim wskazać należy, iż obrona konieczna, jako ustawowy kontratyp wyłączający bezprawność czynu, zachodzi wtedy gdy po stronie sprawcy czynu zostają spełnione znamiona określające zarówno warunki dopuszczalności podjęcia działań obronnych, jak - zamach, bezpośredniość i bezprawność zamachu, skierowanie zamachu na dobro chronione prawem, jak i dotyczące samych działań obronnych, to jest - odpieranie zamachu, działanie skierowane przeciwko napastnikowi motywowane odpieraniem zamachu, konieczność obrony (por. wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2006 r., II KK 236/05, LEX nr 182944). Zamachem jest zachowanie człowieka godzące w prawem chronione dobro.

Warunkiem legalności działań obronnych jest to, aby działania te podjęte zostały w czasie, w którym zachowanie napastnika (zamach) zagraża dobru prawnie chronionemu. Zamach jest bezpośredni tak długo, jak długo trwa stan niebezpieczeństwa dla dobra prawnego, utrzymywany przez zachowanie napastnika. Zgodnie z art. 25 § 1 k.k. działanie w obronie koniecznej ma polegać na odpieraniu zamachu. Wyrażenie to należy interpretować w kontekście charakteru obrony koniecznej jako kontratypu, tzn. okoliczności wyłączającej bezprawność czynu realizującego znamiona typu czynu zabronionego. Odpieranie zamachu musi więc być realizacją znamion typu czynu zabronionego.

Niezbędnym elementem podmiotowym obrony koniecznej jest, aby akcja broniącego się wynikała ze świadomości, że odpiera on zamach i podyktowana była wolą obrony (por. SN w wyroku z dnia 30 grudnia 1972 r., Rw 1312/72, OSNKW 1973, Nr 5, poz. 69). Dla stwierdzenia działania w obronie koniecznej nie jest jednak wymagane działanie przemyślane, nakierowane na odparcie zamachu, a wystarczy działanie instynktowne, bez przemyślenia, nagła reakcja obronna w sytuacji zagrożenia, gdy broniący się uświadamia sobie zamach i z własnej woli podejmując obronę (tak SA w Warszawie w wyroku z dnia 2 marca 2015 r., II AKa 14/15, LEX nr 1665870).Ten podmiotowy element działania w obronie koniecznej ułatwia rozgraniczenie rzeczywistych działań obronnych od społecznie negatywnych aktów zemsty, samosądu lub chuligaństwa (por. wyrok SN z dnia 30 grudnia 1972 r., Rw 1312/72, OSNKW 1973 r., z. 3, poz. 69).

Nie budzi wątpliwości w ocenie sądu, że wszystkie wskazane powyżej warunki w niniejszej sprawie zostały spełnianie w zakresie obrony koniecznej.

Przekroczenie granic obrony koniecznej odnosi się do dwóch przypadków:

1) naruszenia korelacji czasowej pomiędzy zamachem i obroną (eksces ekstensywny),

2) użycia środków obrony niewspółmiernych do intensywności zamachu i natężenia obrony (eksces intensywny).

W tym drugim przypadku przekroczenie granic obrony koniecznej może być wynikiem przyjęcia sposobu obrony prowadzącego do zbytecznego, z punktu widzenia potrzeb odparcia zamachu, rozmiaru naruszenia dobra napastnika. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 września 1989 r., II KR 39/89, stwierdził: "Obrona jest niewspółmierna wtedy, gdy sprawca narusza dobro napastnika w większym stopniu niż to było konieczne albo dobro, którego naruszyć nie było konieczności"(por. komentarz do art. 25 k.k. w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część I. Komentarz do art. 1-52, Zoll A. (red.),WK, 2016).

Podjęte przez oskarżonego działanie w warunkach ustawowego kontratypu obrony koniecznej, przekraczało jego granice, przybierając postać ekscesu intensywnego.

Bez wątpienia sposób posłużenia się przez oskarżonego nożem był niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, o czym świadczy liczba zadanych nim ciosów (łącznie sześć). Wskazać należy, że jak wynika tak z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej jak i dokumentacji fotograficznej odzieży pokrzywdzonego sześć ran było umiejscowione w dwóch grupach, a zatem po zadaniu trzech pierwszych ciosów oskarżony zadał przy zmianie pozycji kolejne trzy ciosy.

Sposób w jaki oskarżony odparł zamach i uzyskał przewagę nad pokrzywdzonym, zadając mu w korpus dwie serie ciosów ostrzem trzymanego noża, świadczy w ocenie sądu ponad wszelką wątpliwość o tym, iż przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem wzburzenia.

W piśmiennictwie wskazuje się, że strach i wzburzenie są zjawiskami ze sfery psychiki napadniętego powodującymi, że emocje zaczynają brać górę nad intelektem (co zbliża je do tzw. stanu silnego wzburzenia, o którym mowa w art. 148 § 4 k.k., choć w przypadku art. 25 § 3 nie wymaga się, aby strach czy wzburzenie było silne). Strach to termin potoczny i psychologiczny na oznaczenie ogółu przykrych wzruszeń i uczuć pochodzących od nich, sygnalizujących niebezpieczeństwo i przysposabiających psychicznie i fizycznie do obrony, względnie do wycofania się z zasięgu działania groźby (zob. J. Pieter, Słownik psychologiczny, Ossolineum 1963, s. 278-279).

Do zastosowania § 3 art. 25 nie wystarcza jednak stwierdzenie obiektywnego istnienia w psychice napadniętego tych zjawisk, gdyż w większości typowych wypadków będą one występować (zob. wyrok SN z 22 lutego 2007 r., WA 6/07, Prok. i Pr.-wkł. 2007, Nr 6, poz. 2, wyrok SA w Lublinie z dnia 2 marca 2010 r., II AKa 3/10, Lex nr 583684). Sytuacja opisana w art. 25 § 3 musi być ograniczona do takich tylko wypadków, w których przyjęto, że okoliczności zamachu, ocenione obiektywnie, racjonalnie tłumaczą wywołanie strachu lub wzburzenia, a stan ten przesądził o sposobie odparcia zamachu (zob. postanowienie SN z 14 lutego 2002 r., II KKN 337/01, OSNKW 2002, nr 7-8, poz. 66). W literaturze wskazuje się, iż konieczne jest tutaj posłużenie się wzorcowym obywatelem i sprawdzenie, jak reagowałby taki zrównoważony, racjonalnie reagujący obywatel w sytuacji, w której znalazł się sprawca (por. komentarz do art. 25 w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część I. Komentarz do art. 1-52, Zoll A. (red.),WK, 2016). Nie brak jednak poglądów, iż nie można przy tym pominąć jednostkowej podatności sprawcy na doznanie strachu lub wzburzenia (por. wyrok SA w Krakowie z 29 września 2005 r., II AKa 169/05, KZS 2005, z. 11, poz. 24).

Ważne jest również ustalenie, że strach lub wzburzenie były przyczyną sprawczą przekroczenia granic obrony koniecznej, przy której braku sprawca nie dopuściłby się owego przekroczenia (zob. M. Szczepaniec, Przekroczenie granicy obrony koniecznej motywowane strachem lub wzburzeniem usprawiedliwionym okolicznościami zamachu, Prok. i Pr. 2000, nr 9, s. 20). Artykuł 25 § 3 k.k. nie może być bowiem wykorzystywany do likwidowania kolizji między prawnymi i społecznymi ocenami przez rezygnację z trafnego orzekania, lecz ma stanowić podstawę rozstrzygnięcia w wypadkach ustalenia określonej w nim przyczyny przekroczenia granic obrony koniecznej (por. postanowienie SN z dnia 14 lutego 2002 r., II KKN 337/01, OSNKW 2002 r., z. 7-8, poz. 66).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że do ataku ze strony pokrzywdzonego doszło nocą, z zaskoczenia w miejscu gdzie faktycznie nie ma bezpośrednio przy ulicy żadnych zabudowań. Oskarżony będąc duszonym miał utrudnienie w oddechu i rozpoczynające się zaburzenia świadomości. Uczucie takie gdy traci się możliwość oddychania jest doznaniem bardzo niekorzystnym i na pewno mogącym wyzwolić w takiej osobie wszelkie próby i możliwości żeby z tej sytuacji się wyswobodzić.

Istotne znaczenie w niniejszej sprawie ma opinia sądowo psychiatryczno – psychologiczna (pisemna i ustna). U oskarżonego biegli rozpoznali w okresie zdarzenia ostrą reakcję na stres. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu zdolność rozpoznania czynu i zdolność do pokierowania swoim postępowania była u niego ograniczone w stopniu znacznym w rozumieniu art. 31 § 2 k.k. Biegli zwrócili uwagę na kontekst psychologiczny, który był bardzo ważny, gdyż osoba z innego kręgu kulturowego i językowego ma obniżone poczucie bezpieczeństwa, a w sytuacjach stresowych ma mniejszą odporność na stres.

Wzburzenie to stan psychiczny, w którym procesy emocjonalne dominują nad intelektem do tego stopnia, że ograniczają funkcję kontrolną rozumu (por. wyroki: SA w Warszawie z 6.12.2013 r., II AKa 396/13, Legalis; SA w Krakowie z 10.12.2013 r., II AKa 241/13, Legalis; SA w Białymstoku z 4.3.2014 r., II AKa 34/14, Legalis; SA w Gdańsku z 11.3.2015 r., II AKa 45/15). Zachowanie podjęte pod wpływem silnego wzburzenia to "działanie w porywie uczuciowym, burzącym gwałtownie i z niezwykłą siłą równowagę psychiczną sprawcy" (tak: wyrok SA w Warszawie z 28.10.2013 r., II AKa 351/13, Legalis).

Zgodnie z przeważającymi w piśmiennictwie i orzecznictwie poglądami, wypracowanymi na gruncie uprzywilejowanej postaci zabójstwa, o którym mowa w art. 148 § 4 k.k., którymi w pewnej mierze można się tu posiłkować, przyjmuje się, że afekt jest zjawiskiem fizjologicznym, którego ustalenie należy do zadań sądu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 25 lipca 2013 r., II AKa 127/13, LEX nr 1350428, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 27 czerwca 2013 r., II AKa 186/13, LEX nr 1362986; wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 8 maja 2013 r., II AKa 125/13, LEX nr 1331163).

W ocenie sądu w przypadku oskarżonego silny strach i emocje, które przeżywał dominowały nad intelektem do tego stopnia, że ograniczyły funkcję kontrolną rozumu tak, że spowodowały iż zadawał kolejne ciosy nożem. Gwałtowna reakcja uczuciowa oskarżonego przebiegała niejako automatycznie w sposób podobny do odruchu bezwarunkowego. Mamy tu zatem do czynienia ze wzburzeniem, które było usprawiedliwione okolicznościami.

Uwzględniając zatem powyższe i przyjmując, iż oskarżony dopuścił się czynu przekraczając granice obrony koniecznej, przy czym działał wówczas w stanie wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami zamachu ze strony pokrzywdzonego należało na podstawie art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 25 § 3 k.k. postępowanie umarzyć.

26.1.  Uniewinnienie

27.  Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

28.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

29.  Oskarżony

30.  Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

31.  Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

32.  Przytoczyć okoliczności

33.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

34.  Oskarżony

35.  Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

36.  Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

37.  Przytoczyć okoliczności

A. L.

II

I

na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. sąd nakazał zwrócić dowody rzeczowe: oskarżycielce posiłkowej H. K. w postaci bilonu 2 złote 54 grosze, pary butów, 4 par skarpet, koszuli, spodni dwóch sztuk, bluzy, kurtki, z wykazu na karcie 632 akt sprawy, oraz telefonu komórkowego F. K. (1) opisanego na wykazie k. 632v. pozycja nr 10, oskarżonemu A. L. w postaci spodni jeansowych koloru niebieskiego, pozycja 8 oraz dwóch telefonów komórkowych opisanych pod pozycją 11 i 12 z wykazu na karcie 632v. albowiem stały się one zbędne dla postępowania karnego.

1.6. inne zagadnienia

38.  W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k., który stanowi, że w przypadku umorzenia postępowania koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

39.  1Podpis