Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 119/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 20 grudnia 2020 r., sygnatura akt XVIII K 37/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

X

uchylenie

X

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu kary łącznej 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności

☐ zasadny

częściowo zasadny

X niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut art. 438 pkt. 4 kpk, jako należący do kategorii ocen, można zasadnie podnosić wówczas: "gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa jak i osobowości sprawcy, innymi słowy - gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą"1 . Rozumiana w taki sposób niewspółmierność kary, a zwłaszcza niewspółmierność o charakterze rażącym zachodzi wówczas, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzona za przypisane przestępstwo, nie odzwierciedla należycie stopnia szkodliwości społecznej czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary2 i jak obrazowo ujął Sąd Najwyższy ma charakter „bijący w oczy”, to znaczy kary nie nadającej się do zaakceptowania3.

Charakter omawianego zarzutu może polegać na wykazaniu, że okoliczności prawidłowo ustalone mają takie znaczenie i ciężar gatunkowy, których orzeczona kara bądź nie uwzględnia w ogóle, bądź uwzględnia je w stopniu niedostatecznym.

W ocenie sądu odwoławczego, stosując zasadę pochłaniania, a rezultacie wymierzając oskarżonemu P. Ł. karę łączną 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwa z art. 286 § 1 kk i art. 294 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz z art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd Okręgowy w żadnej mierze i stopniu nie przekroczył zasad sądowego wymiary kary, a swoje stanowisko w tym zakresie przekonywująco umotywował w uzasadnieniu.

W ocenie Sądu Apelacyjnego podniesione w treści zarzutu środka odwoławczego okoliczności faktyczne w postaci: przyznania się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu przestępstw, złożenia przez niego wyjaśnień oraz deklaratywnego przeproszenia pokrzywdzonych, jakkolwiek obiektywnie prawdziwe, nie równoważą wykazanych w uzasadnieniu elementów podmiotowych i przedmiotowych zachowania oskarżonego. W znaczeniu poczynionych w niniejszej sprawie, nie budzących wątpliwości ustaleń faktycznych, nie sposób nie podzielić stanowiska sądu I instancji, że zachowanie oskarżonego w zakresie dowiedzionego mu przestępstwa przeciwko mieniu znamionowało się bardzo wysokim stopniem winy, wynikającym z planowania akcji przestępczej i jej realizacji w ramach powziętego z góry i nacechowanego premedytacją (dolus premeditatus) zamiaru przestępczego pokrzywdzenia (...) Bank (...) S.A, popełnienia tego przestępstwa w warunkach recydywy podstawowej w stosunku do mieniu, którego wartość niemal trzykrotnie przekraczała wartość progową mienia znacznej wartości w rozumieniu art. 115 § 5 kk oraz tego, że tego popełnionego w warunkach ciągu przestępstw czynu z art. 286 § 1 kk i art. 294 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk oskarżony dopuścił się korzystając z warunkowego przedterminowego zwolnienia z uprzednio orzeczonej kary pozbawienia wolności. W znaczeniu tych okoliczności oraz akcentowanego przez Sąd Okręgowy faktu, że okoliczności te dowodzą niezwykłej deprawacji oskarżonego, sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do zakwestionowania oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, to jest uznania, że czyn ten charakteryzował się wysokim stopniem społecznej karygodności.

Uwzględnienie tych okoliczności przez pryzmat reguł art. 53 kk oraz ustawowo określonych zasad oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu przestępstw powoduje, że trudno nie podzielić poglądu sądu I instancji, że orzeczona wobec oskarżonego kara łączna 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności pozostaje w adekwatnej, sprawiedliwej relacji do popełnionych przez oskarżonego przestępstw oraz zasad sądowego wymiaru kary, w tym zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej, w dalszej kolejności do ocenionego, jako wysoki stopnia społecznej karygodności czynu.

Traktując, jako niczym nie poparty, a zatem zwodniczy, argument środka odwoławczego, że przedstawiając modus operandi swojego działania oskarżony dążył do uchronienia pokrzywdzonych od dalszych negatywnych konsekwencji w przypadku nieusunięcia błędów w systemie banku, podkreślenia wymaga, że w ocenie sądu odwoławczego wymiar orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej, oprócz wymienionych wyżej elementów sądowego wymiaru kary spełnia zadania w zakresie społecznego oddziaływania kary oraz cele indywidualno-prewencyjne, a w dalszej kolejności, będąc wynikiem trafnej oceny okoliczności podmiotowych i przedmiotowych spełnia postulat kary sprawiedliwej, stwarzającej realnie możliwości osiągniecia korzystnych efektów poprawczych poprzez uksztaltowanie u oskarżonego postawy odpowiedzialności i poszanowania porządku prawnego.

Kierując się tymi okolicznościami, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutu rażącej niewspółmierności kary łącznej pozbawienia wolności, a w konsekwencji uznał, że wymierzona oskarżonemu kara łączna bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym połowy możliwego wymiaru tej kary nie stanowi o przekroczeniu granic retrybutywności kary, w tym przede wszystkim sprawiedliwej i adekwatnej do stopnia winy odpłaty za popełnione przestępstwa.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze poprzez wymierzenie oskarżonemu kary łącznej, przy zastosowaniu art. 37b kk, kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 2 lat kary ograniczenia wolności w wymiarze 40 godzin prac społecznych w wymiarze miesięcznym ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

X niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów przedstawionych wyżej, brak podstaw do uwzględnienia zarzutu apelacji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

W zaskarżonej części wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 22 grudnia 2020 r. sygn.. akt XVIII K 37/20

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok i jego uzasadnienie spełnia kryteria art. 7 kpk. W szczególności, przekonanie sądu orzekającego o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych zostało poprzedzone ujawnieniem w toku procesu całokształtu okoliczności sprawy w sposób podyktowany obowiązkiem czynienia odpowiadających prawdzie ustaleń faktycznych, stanowiło rezultat rozważenia wszystkich okoliczności na korzyść i na niekorzyść oskarżonego, jest wyczerpujące i logiczne, uwzględnia wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego oraz według reguł prawa procesowego jest należycie umotywowane w uzasadnieniu wyroku, poddając się kontroli instancyjnej. W zakresie wymiaru kary, zaskarżony wyrok należycie uwzględnia dyrektywy sądowego wymiaru kary oraz ocenę stopnia społecznej karygodności przypisanych oskarżonemu przestępstw, a w dalszej kolejności uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz wszystkie elementy art. 53 § 2 kk. Omówiony wyżej, niezasadny charakter zarzutu apelacji w powiązaniu z brakiem podstaw z art. 439 kpk i art. 440 kpk nie mógł doprowadzić do wzruszenia zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. R., Kancelaria Adwokacka w W., kwotę 738 zł. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, w tym podatek VAT.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Oskarżonego zwolniono od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, uznając, że takie rozstrzygnięcie uzasadnia jego sytuacja życiowa i osobista. W konsekwencji kosztami obciążono nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Piotr Schab

Paweł Dobosz Przemysław W. Radzik

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 22 grudnia 2020 r., sygn. akt XVIII K 37/20

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana