Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 723/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. R.

W okresie od lipca 2017 roku do grudnia 2018 roku w C., P., L. gm. C., uporczywie nękał K. L. w ten sposób, że wielokrotnie dzwonił na jej numer telefonu komórkowego i wysyłał krótkie wiadomości tekstowe (sms), szukał z nią kontaktu przebywając na terenie sklepów w C. i L., zajeżdżał drogę samochodem w trakcie, gdy pokrzywdzona poruszała się pojazdem na terenie C., obserwował ją w pobliżu jej domu, czym wzbudził u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszył jej prywatność, tj. przestępstwo z art.190a§1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. P. R. i K. L. przez kilka lat byli parą. Mieszkali razem w domu pokrzywdzonej, położonym w miejscowości P.. Razem z nimi mieszkał również małoletni syn K. L.. W styczniu 2017 roku pokrzywdzona zaszła w ciążę z P. R.. W kolejnych tygodniach poroniła.

2. Od momentu poronienia pokrzywdzona zastanawiała się na rozstaniem z oskarżony. K. L. w marcu 2017 roku zakończyła związek z P. R.. Powiedziała mu o tym i poprosiła o zabranie swoich rzeczy z jej domu. Oskarżony nie chciał tego zrobić i nadal przyjeżdżał do miejsca zamieszkania pokrzywdzonej. W kwietniu 2017 roku K. L. wymieniła zamki w drzwiach. Oskarżony nadal nie zabrał wszystkich swoich rzeczy, więc pełnomocnik pokrzywdzonej wysłał pismo do pełnomocnika oskarżonego o konieczności zabrania swoich rzeczy do dnia 15 lipca 2017 roku. Tego dnia oskarżony zabrał większość swoich rzeczy, a pozostałe pozwolił wyrzucić.

3. Od lipca 2017 roku do grudnia 2018 roku oskarżony wielokrotnie dzwonił do K. L. na nr 793-464-631. Dzwonił do niej kilka razy w tygodniu ze swojego nr 600-750-425 oraz z telefonu córki 600-701-028, ale pokrzywdzona nie odbierała tych telefonów. Zablokowała numer oskarżonego, ale otrzymywała informacje na temat tego, że próbował się z nią skontaktować. Nadto we wskazanym okresie oskarżony wysyłał, co kilka dni, do pokrzywdzonej wiadomości sms. Wysyłał również wiadomości drogą mailową. Dotyczyły one przede prób nawiązania kontaktu z pokrzywdzoną i wypowiedzi na temat łączącej ich relacji. W tym okresie również oskarżony kilkanaście razy przejeżdżał pod domem pokrzywdzonej w P. i obserwował posesję.

4. W październiku 2017 roku oskarżony zajechał pokrzywdzonej drogę, gdy jechała ona ulicą (...) w C.. Następnie jeździł za K. L.. Pokrzywdzona podjechała pod siedzibę kancelarii swojego pełnomocnika i weszła do środka, ponieważ wiedziała, że oskarżony nie wejdzie tam za nią.

5. W dniu 30 grudnia 2017 roku K. L. przebywała z synem w sklepie (...) w C.. Po zrobieniu zakupów zauważyła, że oskarżony stał przy jej pojeździe. P. R. nie pozwolił jej wejść do samochodu. Chciał rozmawiać z pokrzywdzoną, na co ona nie wyraziła zgody. Pokrzywdzona chciała zadzwonić na Policję, wtedy się odsunął i udało jej się wsiąść do samochodu. P. R. nie pozwalał pokrzywdzonej zamknąć drzwi. Wykrzykiwał do niej, że jest nienormalna, że niszczy życie jemu i dzieciom. Następnie mocno trzasnął drzwiami.

6. W czerwcu 2018 roku P. R. zajechał drogę pokrzywdzonej, gdy próbowała ona wyjechać spod marketu M. w C.. Wówczas inne auta zaczęły trąbić i oskarżony pozwolił pokrzywdzonej przejechać.

7. W październiku 2018 roku oskarżony przysłał pokrzywdzonej kwiaty do gabinetu, w którym pracowała jako stomatolog.

8. W dniu 19 października 2018 roku pokrzywdzona szła z synem ze szkoły do gabinetu, przy ulicy (...). Oskarżony zaparkował swój samochód przy ulicy i wysiadł z niego. Podszedł do K. L. i szedł razem z nimi. Chciał rozmawiać z pokrzywdzoną. K. L. odmówiła rozmowy i powiedziała oskarżonemu, żeby kontaktował się z jej pełnomocnikiem. Wtedy oskarżony zaczął zachodzić jej drogę i wykrzykiwać, że „wytrząsnęła z siebie dziecko”. Wtedy pokrzywdzona zadzwoniła na Policję. Wsiadła do samochodu i odjechała dalej do firmy (...), gdzie przyjechał policyjny patrol. Oskarżony w tym czasie odjechał.

9. W dniu 10 listopada 2018 roku pokrzywdzona przebywała wraz z synem w Galerii (...) w L.. Chłopiec oglądał zabawki w sklepie, gdy jego matka przebywała w sklepie sportowym. Wówczas spotkał go oskarżony ze swoją córką i chcieli z nim rozmawiać. Kiedy znalazła go matka, był zdenerwowany i płakał. Następnie poszli razem do sklepu sportowego. Spotkali tam oskarżonego wraz z małoletnią córką, którzy chcieli z nimi rozmawiać. Pokrzywdzona odmówiła i oskarżony wraz z córką odszedł po kilku minutach.

10. Pokrzywdzona czuła się zagrożona zachowaniem oskarżonego. Działania podejmowane przez P. R. również w sposób istotny naruszały prywatność K. L..

11. Niekaralność oskarżonego.

Okoliczności bezsporne

Zeznania K. L.

Zeznania A. W.

Zeznania E. W.

Odpis pisma pełnomocnika,

Zwrotne poświadczenie odbioru pisma

Zeznania A. C.

Wydruki smsów, wiadomości

Informacje o połączeniach

Zeznania L. L.

Zeznania K. P.

Nagranie na płycie wraz z protokołem oględzin i zdjęciami

Karta karna

40-41,209-210v

47v-48,211-212

50v-51,212v-213v

146v-147

19-37,124-127

68-81,149-150,

54v-55213v-214v

61v-62,220-220v

6,83-84,92-95

6,83-89,

206

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. R.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad.1

Okoliczność, że oskarżony nie nękał pokrzywdzonej.

Wyjaśnienia oskarżonego P. R.

Zeznania H. S.

Zeznania K. W.

119v-123,207-208v

143v,215-215v

151v,215v

1.OCena DOWOdów

1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad.1-11

Zeznania K. L.

Zeznania A. W.

Zeznania E. W.

Odpis pisma pełnomocnika,

Zwrotne poświadczenie odbioru pisma

Zeznania A. C.

Wydruki smsów, wiadomości

Informacje o połączeniach

Zeznania L. L.

Zeznania K. P.

Nagranie na płycie wraz z protokołem oględzin i zdjęciami

Karta karna

K. L. w swoich obszernych zeznaniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego, jak i sądowego, przedstawiła w sposób szczegółowy zachowania P. R. wobec jej osoby. Załączyła również wydruk przykładowych przesłanych jej wiadomości oraz uzyskany zapis monitoringu i nagranie.

W ocenie Sądu Rejonowego przedstawiona przez pokrzywdzoną relacja odpowiada prawdzie. Wypowiedzi pokrzywdzonej są jasne, spójne i konsekwentne. Nadto brak jest w tych zeznaniach elementów mogących wskazywać na wyuczenie wcześniej ustalonej relacji. Świadek złożyła również obszerne zeznania na rozprawie. Jej odpowiedzi na szczegółowe pytania były szczere i jasne. Nie zawierały sprzeczności.

Okoliczności przedstawione przez pokrzywdzoną zostały potwierdzone również dowodowymi w postaci wydruków, a także informacji na temat bilingów oskarżonego.

Z zeznaniami pokrzywdzonej korelują zeznania jej rodziców: A. W. i E. W.. Przy ocenie zeznań tych osób Sąd Rejonowy miał na względzie fakt, że są to osoby bliskiej dla K. L. i które w związku z tym w sposób oczywisty przyznają rację własnej córce. Jednak zeznania tych osób są szczere i zawierają opis sytuacji widziany ich oczami. W ich wypowiedziach brak jest wyuczonych kwestii. Są one spontaniczne i dlatego zasługiwały na przymiot wiarygodności.

Sąd Rejonowy dał również wiarę zeznaniom A. C., który jest dobrym znajomym P. R.. Zeznania tego świadka zawierały informacje na temat sytuacji na parkingu, o czym świadek dowiedział się od oskarżonego. Nadto świadek w swoich spontanicznych wypowiedziach również wskazał, że oskarżony po latach związku próbował się dowiedzieć, co było konkretnym powodem rozstania. Wykazał też zrozumienie dla prób kontaktu oskarżonego z pokrzywdzoną. Jednocześnie tez świadek przyznał, że nie wie, ile razy P. R. próbował kontaktować się z pokrzywdzoną.

W ocenie Sądu Rejonowego, zeznania wymienionego świadka zasługują na przymiot wiarygodności.

W ten sam sposób Sąd Rejonowy ocenił zeznania L. L., która jest asystentką stomatologiczną pokrzywdzonej. Świadek zeznała, że wielokrotnie byłą świadkiem gdy oskarżony dzwonił do pokrzywdzonej lub wysyłał jej smsy w trakcie pracy. Przy czym wskazała, że o relacji z oskarżony wie z informacji od K. L..

Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że zeznania świadka są jasne i konsekwentne. Stąd też zasługują na wiarę.

W sprawie złożył również zeznania policjant- K. P., który pełni obowiązki dzielnicowego. Świadek przyznał, że rozmawiał z oskarżonym służbowo na temat jego zachowania względem K. L.. Rozmawiał tez z pokrzywdzoną.

Wymieniony jest osobą postronną w przedmiotowej sprawie i nie ma żadnego logicznie uzasadnionego interesu w korzystnym zakończeniu postępowania dla którejkolwiek ze stron. Jego wypowiedzi są spójne i logiczne.

Wobec braku podstaw do kwestionowania, Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne pozostałe dowody z dokumentów, załączone do sprawy.

1.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad.1

Wyjaśnienia oskarżonego P. R.

Zeznania H. S.

Zeznania K. W.

Oskarżony P. R. w swoich wyjaśnieniach oświadczył, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazał, że pisał do pokrzywdzonej, ponieważ chciał się dowiedzieć, co się stało. Potem dowiedział się, że kobieta związał się z jego kolegą. Wyjaśnił, że daleki był o nękania i krzywdzenia K. L.. Wskazał również, że jego firma zajmuje się wykonywaniem usług przeważnie na terenie S.. Pierwszy kontrakt uzyskał w 2016 roku i w związku z tym w C. przebywał jedynie w weekendy. Oskarżony przyznał, że doszło do spotkania z pokrzywdzoną przed sklepem (...), a także w L.. Stwierdził też, że była taka sytuacja, że zajechał pokrzywdzonej drogę przez M., ale dlatego, że był duży ruch samochodowy i chciał zaparkować na jej miejscu parkingowym. Podał, że nie bywał w pobliżu domu pokrzywdzonej, jedynie przejeżdżał obok, gdy udawał się do znajomych mieszkających niedaleko. Odnosząc się do spotkania w Galerii w L. wskazał, że jego córka rozpoznała syna pokrzywdzonej. Wyjaśnił, że dzieci były ze sobą zżyte. Kiedy spotykali pokrzywdzoną, to zapytali tylko o psy, ale nie uzyskali odpowiedzi. P. R. wyjaśnił również, że doszło do spotkania przy ulicy (...). Oskarżony zatrzymał swój samochód i wysiadł. Wyjaśnił, że chciał nawiązać rozmowę, ale pokrzywdzona rzuciła się na niego i krzyczała, żeby zostawił jej syna w spokoju. Potem dzwoniła na Policję. Oskarżony wyjaśnił, że był zaskoczony zachowaniem K. L.. Wskazał, że rozmawiał z dzielnicowym K. P., którego zna od dzieciństwa. Przyznał, że pisał maile do pokrzywdzonej. Zaprzestał, kiedy dowiedział się, że od pani S. o relacji z jej mężem. To było około 2 lat temu. Przyznał, że po wyprowadzce próbował skontaktować się z pokrzywdzoną, ale ona zablokowała swój numer.

Sąd Rejonowy zasadniczo nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Przy czym P. R. odpowiadając na poszczególne pytania w istocie przyznał się do podejmowania szeregu czynności, które w swoich zeznaniach opisała pokrzywdzona. Odnosząc się do motywów oskarżonego, które skłoniły go do wykonywania licznych połączeń pod numer pokrzywdzonej oraz wysyłania wiadomości tekstowych oraz mailem wskazać należy, że ilość odnotowanych prób kontaktu była bardzo duża. P. R. podejmował próby kilka razy w ciągu tygodnia na przestrzeni wielu miesięcy. Takie zachowanie oskarżonego w żadnej mierze nie daje się racjonalnie usprawiedliwić. Tym bardziej, że pokrzywdzona rozstała się z oskarżonym już wiosną 2017 roku i przeprowadziła z nim rozmowę na temat powodów rozstania i ostateczności jej decyzji. Nawet uwzględniając okoliczność, że rozstanie było dla oskarżonego trudnym doświadczeniem ze względu na uczucie jakim darzył pokrzywdzoną, to P. R. musiał zdawać sobie sprawę z tego, że swoimi zachowaniami utrudnia życie K. L.. Faktem jest, że spotkania na terenie sklepów mogły mieć charakter przypadkowy. Jednak za każdym razem P. R. starał się skorzystać z okazji i nawiązać rozmowę z pokrzywdzoną. Widząc ja na ulicy, specjalnie zatrzymał samochód. Na parkingu zaś czekał na nią przy samochodzie. Potem starał się rozmawiać. Zajeżdżał drogę, gdy nadarzyła się do tego okazja, potem jechał za K. L..

Wszystkie te okoliczności wskazują jasno, że oskarżony działał z pełnym rozeznaniem i świadomością, że pokrzywdzona nie życzy sobie z nim kontaktu. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego pozostają w sprzeczności z zeznaniami K. L., a także zeznaniami jej rodziców. Ponadto potwierdzeniem licznych prób kontaktu oskarżonego z pokrzywdzoną są załączone do sprawy wydruki wiadomości tekstowych oraz billingi połączeń, a także zarejestrowane na płycie nagrania.

Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że zeznania świadka H. S. nie miały znaczenia dla dokonania ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie. Wymieniona nie miała kontaktu z oskarżonym i pokrzywdzoną od czasu ich rozstania i nie wiedziała nic na temat tego, jakie po tym czasie były między nimi relacje.

W ten sam sposób Sąd Rejonowy ocenił wartość zeznań K. W.. Świadek nie pozostawała w bliskich relacjach z pokrzywdzoną. Nie znała szczegółów na temat jej związku ani też sytuacji po rozstaniu.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,2

P. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że art.190a§1 kk wprowadza odpowiedzialność za uporczywe nękanie innej osoby. Określenie uporczywe wiąże się zawsze z wielokrotnością lub długotrwałością pewnych zachowań, co stanowi jednocześnie immanentną cechę każdego nękania. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, aby zachowanie sprawcy można było uznać za uporczywe, konieczne jest dodatkowo wystąpienie po jego stronie złej woli polegającej na umyślnym uchylaniu się od jakiejś powinności, mimo możliwości jej wykonywania. O uporczywym zachowaniu się sprawcy świadczyć będzie z jednej strony jego szczególne nastawienie psychiczne, wyrażające się w nieustępliwości nękania tj. trwaniu w swego rodzaju uporze mimo próśb pokrzywdzonego o zaprzestanie działań. Natomiast z drugiej strony – dłuższy upływ czasu, przez który sprawca podejmuje te działania (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 19.02.2014 r., II AKa 18/14, Legalis nr 804544). Skutkiem zachowania się sprawcy musi być wytworzenie u pokrzywdzonego uzasadnionego poczucia zagrożenia lub poczucia istotnego naruszenia jego prywatności. Zatem, aby zachowanie można było uznać za stalking nękanie musi być uporczywe, czyli polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzaniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia.

Oskarżony P. R. bez wątpienia swoim zachowaniem wypełnił znamiona opisanego wyżej przestępstwa. Wielokrotnie pisał wiadomości do pokrzywdzonej, a także dzwonił do niej i wysyłał wiadomości droga mailową. Przy czym Sąd Rejonowy dokonał zmiany opisu czynu poprzez ustalenie, że uporczywe nękanie miało miejsce od lipca 2017 roku. W piśmie z dnia 27 czerwca 2017 roku pełnomocnik pokrzywdzonej ustalił ostateczny termin dla odebrania rzeczy oskarżonego tj. 15 lipca 2017 roku. Dodatkowo wskazać należy, że w piśmie tym wskazano po raz kolejny, że pokrzywdzona nie życzy sobie kontaktu z oskarżonym. P. R. odebrał to pismo. Stąd też Sąd Rejonowy uznał, że od lipca 2017 roku oskarżony z pewnością miał już pełną świadomość tego, że związek z pokrzywdzoną jest zakończony, jak również z konsekwencji swoich kolejnych działań. Pomimo tego oskarżony wysłał do K. L. smsy, a także dzwonił kilka razy w tygodniu. Takie zachowanie oskarżonego w sposób niewątpliwy musiało uprzykrzać życie pokrzywdzonej. Ilość przesyłanych wiadomości powodował zdenerwowanie pokrzywdzonej i utrudnia jej wykonywanie pracy, o czym świadczą również zeznania L. L..

Dodatkowo wymienione zachowanie oskarżonego było uzupełniane poprzez próby bezpośredniego kontaktu. P. R. przypadkiem spotykał byłą partnerkę na parkingu, czy idącą chodnikiem. Wówczas szukał z nią kontaktu i podejmował rozmowy pomimo jej sprzeciwu. Zważywszy na te ustalenia, Sąd Rejonowy dokonał zmiany opisu czynu zarzuconego oskarżonemu. Należy w tym miejscu wskazać, że podejmowane rozmowy nie miały spokojnego przebiegu. Oskarżony krzyczał i wyzywał K. L.. Dlatego też działań podejmowanych przez oskarżonego nie można wytłumaczyć tym, że nadal darzył ją uczuciem i chciał kontynuować związek. Niewątpliwie wszystkie te zachowania były przykre dla K. L.. Tym bardziej, że wielokrotnie oskarżony przejeżdżał obok miejsca jej zamieszkania i obserwował posesję. Oczywistym jest, że P. R. mógł przejeżdżać obok domu pokrzywdzonej przypadkowo, jak również w celu odwiedzenia innych osób. Jednak oskarżony nie poprzestawał na przejeżdżaniu. Dodatkowo obserwował posesję, co zauważała pokrzywdzona oraz obecni na posesji jej rodzice. Takie zachowania oskarżonego z całą pewnością budziły niepokój pokrzywdzonej. Tym bardziej, że zdarzyło się że oskarżony zajechał jej drogę podczas jazdy samochodem i jechał za nią po mieście. Jednocześnie też Sąd Rejonowy nie ustalił, aby oskarżony nachodził swoją była partnerkę w miejscu pracy. Tylko raz zdarzyło się, że jej przesłał kwiaty do gabinetu. Dlatego też Sąd Rejonowy dokonał zmiany opisu czynu w tym zakresie.

Wszystkie wymienione zachowania P. R. rozpatrywane łącznie, występujące przez okres ponad roku, z punktu widzenia przeciętnego człowieka stanowiły dla pokrzywdzonej dolegliwość, powodowały jej uzasadniony niepokój i naruszały prywatność. Sama pokrzywdzona zeznała, że obawiała się kolejnego spotkania z oskarżonym. Wskazała przy tym, że oskarżony zaprzestał działań dopiero, kiedy zdecydowała się podjąć kroki prawne i złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

☐

1.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. R.

1-2

Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu w oparciu o art. 190a§1kk i przy zastosowaniu art.37a kk, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24 czerwca 2020 roku z uwagi na brak ograniczeń w wymiarze tej kary, karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Oskarżony jest osobą dojrzałą. Obecnie ma 49 lata. Posiada wykształcenie zawodowe. Jest monterem sieci instalacji urządzeń gazowych. Posiada stałą pracę i zarabia miesięcznie 2.000 zł. Jest rozwiedziony i ma na utrzymaniu córkę. W chwili popełniania czynu wskazanego aktem oskarżenia był osobą karaną za przestępstwo skarbowe. Pomimo tego, Sąd Rejonowy uznał, że oskarżony zasługuje na udzielenie mu dobrodziejstwa w postaci kary o charakterze wolnościowym. W chwili obecnej oskarżony zaprzestał kontaktowania się z pokrzywdzoną. Ma nową partnerkę. W sytuacji, gdyby wykonanie pracy społecznie użytecznej okazało się niemożliwe, oskarżony może również ubiegać się o zmianę formy wykonywania tej pracy na dokonywanie comiesięcznych potrąceń z wynagrodzenia.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art.627 kpk i art.2 ust.1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1983 roku o opłatach w sprawach karnych.

1.1Podpis

Sędzia SR Grażyna Drobińska

II K 723/19

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE