Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 maja 2020 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił T. T. prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu, decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 12.05.2020 r. orzekła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Brak jest, zatem, podstaw do przyznania prawa do renty socjalnej.

/ decyzja – k. 14 akt ZUS/

W dniu 3 czerwca 2020 r. T. T., działając za pośrednictwem pełnomocnika , matki B. T. , złożył odwołanie od powyższej decyzji. Z uwagi na to, że nie zgadza się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS

/odwołanie – protokół k. 3 /

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 13.07.2020r., organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. T. urodził się (...)

Ukończył szkołę podstawową i gimnazjum w K.. . Orzeczeniem z dnia 22.11.2017r. zaliczony został do znaczonego stopnia niepełnoprawności .

Także – orzeczeniem (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 28.01.2019r. ; symbol niepełnosprawności (...) ; niepełnosprawność istnieje od 17 roku życia, stopień ( znaczny) niepełnosprawności od 26.10.2017r. – do 31.01.2021r.

/orzeczenie z dnia 22.11.2017r. k. 15, orzeczenie z dnia 28.01.2019r. - k. 26/

W 2017r. wnioskodawca przebył zapalenie mózgu oraz zapalenie rdzenia mózgowego , nie określone; przebywał w szpitalu w okresie od 17.08. do 29.09.2017r.

/karta informacyjna ze szpitala k. 16-20, konsultacja psychologa/neurologopedy k. 21, opinii psychologiczno-pedagogiczna k. 25/

W okresie od 1.11.2018r. do 31.01.2020r. wnioskodawca pobierał rentę socjalną, przyznaną decyzją ZUS z dnia 1.02.2019r.

/decyzja k. 6 akt ZUS/

Ubezpieczony złożył wniosek o dalszą rentę socjalną w dniu 17 stycznia 2020 r.

/wniosek o przyznanie renty socjalnej – k. 9 – 10 akt ZUS/

Orzeczeniem z dnia 3.03.2020 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że T. T. nie jest całkowicie niezdolny do pracy. U ubezpieczonego rozpoznano przebyte w 2017r. zapalenie mózgu, organiczne uszkodzenie (...) lekkiego stopnia .

/orzeczenie lekarza orzecznika – k. 11 akt ZUS, opinia lekarska – k. 40 dokumentacji medycznej, opinia konsultanta psychologa k. 38 akt ZUS /

W dniu 24.03. 2020 r. wnioskodawca, działając za pośrednictwem pełnomocnika – matki B. T. , złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 44 dokumentacji medycznej/

Komisja lekarska orzeczeniem z dnia 12.05.2020 r. stwierdziła, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Komisja rozpoznała u wnioskodawcy organiczne zaburzenia osobowości, lekkie upośledzenie umysłowe, przebyte zapalenie mózgu w 2017r.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 13 akt ZUS, opinia lekarska – k. 47 dokumentacji medycznej w aktach ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 maja 2020 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił T. T. prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu, decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 12.05.2020 r. orzekła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Brak jest, zatem, podstaw do przyznania prawa do renty socjalnej.

/ decyzja – k. 14 akt ZUS/

Sąd Okręgowy, w ramach postępowania dowodowego, dopuścił dowód z opinii biegłych , powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy : neurologa , psychologa psychiatry.

U ubezpieczonego, w opinii biegłego neurologa, rozpoznano stan po przebytym zapaleniu mózgu i rdzenia kręgowego o nieznanej etiologii.

Z neurologicznego punktu widzenia ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty neurologa J. B. – k. 36 – 38/

W sądowym badaniu psychologicznym, u ubezpieczonego rozpoznano sprawność intelektualną w granicach lekkiego upośledzenia umysłowego, znaczne zaburzenia w zakresie pamięci bezpośredniej wzrokowej na podłożu zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym , zaburzenia w zakresie mowy czynnej , Brak występowania zaburzeń w zakresie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych podłożu zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym

/opinia biegłego specjalisty psychologa G. J. – k. 32 – 34/

U wnioskodawcy, w sądowym badaniu psychiatrycznym, rozpoznano otępienie - punktowe, po zapaleniu mózgu, o miernym nasileniu. Wnioskodawca , nadal , po okresie pobierania renty socjalnej , jest całkowicie niezdolny do pracy z powodów psychiatrycznych – okresowo. Zaburzenia u wnioskodawcy, dotyczą, przede wszystkim, zaburzeń mowy ( rozumienia i rozpoznawania), zdolności czytania ze zrozumieniem , prostych działań matematycznych ( mnożenia, dzielenia, również problemu z dodawaniem i odejmowaniem) , pamięci świeżej, koncentracji uwagi, zrozumienia sytuacji społecznych. Objawy te występowały u wnioskodawcy od czasu zapalenia mózgu , i były diagnozowane przez konsultanta psychologa ZUS. Ich nasilenie , w pewnym stopniu, zmniejszyło się głównie w zakresie komunikacji werbalnej . W dalszym ciągu występują jednak, objawy otępienne. W dalszym ciągu nasilenie objawów otępiennych jest na tyle duże , ze wnioskodawca nie jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy powoduje jego całkowitą niezdolność do pracy , okresową , gdyż istnieje możliwość poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy przez działania rehabilitacyjne ( rehabilitację psychofizyczną ), logopedyczną . Naruszenie sprawności organizmu wnioskodawcy nastąpiło przed ukończeniem 18 roku życia. Całkowita niezdolność do pracy powstała prze 17.09.2017r.

/opinia lekarza biegłego psychiatry R. Ż. – k. 40-48/

W dniu 24.05.2021r. organ rentowy przedstawił, w piśmie procesowym , uwagi pod adresem opinii biegłego psychiatry.

/pismo ZUS k. 63/

W opinii uzupełniającej , zgodnie z postanowieniem Sadu z dnia 25.05.2021r. , biegły podtrzymał wnioski orzecznicze ,zawarte w opinii podstawowej , podnosząc , że, zasadniczo, poprawa stanu zdrowia wnioskodawcy była niewielka , nieistotna dla jego funkcjonowania i dotyczyła motoryki mowy ( ale nie – sesorium – wnioskodawca ma problemy z prawidłowym rozumieniem mowy), a zakres pozostałych , znaczących deficytów, nie uległ istotnej zmianie . Biegły wskazał, że poprawa mowy, nastąpiła w pierwszym roku po chorobie czyli przed pierwszym orzeczeniem ZUS ( w 2019roku). W czasie - orzekania przez ZUS [ czyli wydania decyzji w sprawie renty socjalnej] od choroby minęło 2 i 3 lata. Oczywistym jest, że, wobec tego, w czasie między dwoma orzeczeniami ZUS, nie mogła nastąpić już żadna , istotna poprawa funkcjonowania pacjenta. Stan psychiczny wnioskodawcy jest stały. Biegły podkreślił, że nie stwierdził, jakoby zastosowane leczenie przyniosło u wnioskodawcy efekt w postaci poprawy funkcjonowania w zakresie mowy. Albowiem - poprawa funkcjonowania w tym zakresie ( czyli proces „regeneracji mózgu” – tj. przejmowania utraconych funkcji mózgu, po jego uszkodzeniu. , następuje - do roku, a po upływie ok. roku , już nie następuje . Wobec tego, rok po uszkodzeniu mózgu , deficyty psychiczne ( w tym poznawcze) sa trwałe , a poprawa w zasadzie nie następuje, co biegły wyjaśnił w ostatnim akapicie punktu V opinii podstawowej z dnia 26.04.2021r. Choroba, wywołująca niezdolność do pracy jest stanem przewlekłym , często trwającym wiele lat. Wobec tego , są, w jej przebiegu, okresy lepsze lub gorsze. Orzekanie o niezdolności pracy, zwykle obejmuje, okres co najmniej , roczny.

/postanowienie k. 69, opinia uzupełniająca biegłego psychiatry k. 82-85/

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych: neurologa, psychologa i psychiatry .

Opinię biegłego neurologa, Sąd uznał za w pełni wiarygodną, rzetelną, logicznie uzasadnioną i prawidłowo sporządzoną; zgodnie z wnioskiem orzeczniczym.

Jednakże, dla ustalenia stopnia naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy , kluczowe znaczenie miały opinie biegłych: psychologa i psychiatry.

W ocenie Sądu, wnioski orzecznicze, zawarte w opiniach pisemnych: podstawowej i uzupełniającej , biegłego psychiatry , są wszechstronne, kompleksowe, i znakomicie merytorycznie uzasadnione , wobec czego Sąd podzielił, przedstawione w opiniach , wnioski orzecznicze, uznając je za wiarygodne. Zostały sporządzone przez biegłego psychiatrę, w oparciu o opinie biegłego psychologa , a więc biegłych o specjalnościach, właściwych, z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy, w oparciu o analizę, przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki, przeprowadzonych badań własnych, wnioskodawcy. Biegli: psycholog i psychiatra, w swoich opiniach, jednoznacznie, uznali, iż schorzenia na jakie cierpi wnioskodawca otępienie po zapaleniu mózgu i rdzenia kręgowego, naruszają sprawność ubezpieczonego w stopniu powodującym długotrwałą całkowitą niezdolność do pracy. Opinie w/w biegłych, jednoznacznie i bardzo szczegółowo, wyjaśniły dlaczego ubezpieczony jest całkowicie , okresowo niezdolnym do pracy .

Sąd Okręgowy wnikliwie analizując wniosek orzeczniczy biegłego psychiatry w zakresie okresowego charakteru – całkowitej niezdolności wnioskodawcy do pracy, miał na uwadze , że ten wniosek orzeczniczy nie ma charakteru – emocjonalnej implikacji, tylko , zdaniem Sądu, merytorycznej, popartej materiałami dokumentalnymi, medycznymi, leczenia wnioskodawcy , i ogromną , wszechstronną, wiedzą biegłego psychiatry o procesach „regeneracji mózgu” .

W ocenie Sądu, brak jest podstaw, aby kwestionować powyższe opinie, są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski są logiczne, pogłębione, wszechstronne, kompleksowe i znakomicie merytorycznie uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18 roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25 roku życia;

3)w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej,

przy czym osobie, która spełnia powyższe warunki przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała albo renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa, która przysługuje przez okres wskazany w decyzji jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Z kolei w myśl art. 5 cyt. Ustawy, ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Natomiast, w myśl art. 15 tej ustawy, w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio: art. 12-14, 61, 88-94, 98, 100 ust. 1 i 2, art. 101, 102 ust. 1, art. 104 ust. 4, art. 107, 114, 116 ust. 1b i 2, art. 118 ust. 1-5, art. 119 ust. 1, art. 121, 122 ust. 1, art. 126, 128, 129 ust. 1, art. 130 ust. 1, 2 i 3 pkt 1, art. 133-135 oraz 137-144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z treścią art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy , a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Z dokonanych ustaleń wynika jednoznacznie, że zostały spełnione warunki do zmiany skarżonej decyzji i przyznania odwołującemu się, prawa do renty socjalnej, gdyż stwierdzone u wnioskodawcy schorzenia z zakresu psychiatrii narusza sprawność jego organizmu, powodując całkowitą i okresową niezdolność do pracy.

Opinie biegłych zostały doręczone zarówno pełnomocnikowi wnioskodawcy, jak i organowi rentowemu ze zobowiązaniem do ustosunkowania się do nich i złożenia ewentualnych pytań do biegłych.

Organ rentowy, w toku postępowania, podniósł zastrzeżenia do opinii biegłego psychiatry, na które – biegły kompleksowo, i wszechstronnie – odpowiedział w opinii uzupełniającej.

Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutów, podniesionych przez organ rentowy w stosunku do opinii podstawowej biegłego psychiatry. Natomiast podzielił wnioski orzecznicze , przedstawione w tej opinii ( podstawowej ) i wyjaśnienia wątpliwości ZUS, przedstawione przez biegłego w opinii uzupełniającej .

Reasumując, uznać należy, iż stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, w świetle schorzeń psychiatrycznych, stwierdzonych u wnioskodawcy, powoduje utratę zdolności do wykonywania – jakiejkolwiek pracy , skutkując całkowitą niezdolnością wnioskodawcy do pracy.

Sąd Okręgowy przyznał wnioskodawcy prawo do renty socjalnej od 1.02. 2020 r. [ wnioskodawca pobierał rentę socjalna od 1.11.2018r. do 31.01.2020r .] do 31 maja 2021 r. [ zaskarżona decyzja ZUS z dnia 19 maja 2020r . ] .

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS, pouczenie k. 87 odwr. , wyrażając zgodę na wypożyczenie akt ZUS,