Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IVKa204/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 23 grudnia 2020 roku wydany w sprawie sygn. akt II K 350/17

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1. K. R. (1), 2. Ł. J.

N. S. znał oskarżonych ze wspólnego pobytu w zakładzie karnym.

zeznania świadka N. S.

k-477v

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1. K. R. (1), 2. Ł. J.

Oskarżeni nie dokonali zarzuconych im czynów , gdyż N. S. wie kto dokonał kradzieży z włamaniem do domu pokrzywdzonych oraz oskarżeni byli w konflikcie ze sobą.

zeznania świadka N. S.

k - 477v

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

zeznania świadka N. S.

Sąd okręgowy dał wiarę zeznaniom świadka N. S., w których twierdził, że zna się z oskarżonymi, co jest okolicznością bezsporną, skoro oskarżony K. R. (1) wniósł o dopuszczenie dowodu z zeznań tego świadka.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

zeznania świadka N. S.

Zeznania świadka N. S. nic nie wniosły do sprawy. Świadek ten nie posiadał żadnej wiedzy na temat dokonanej kradzieży z włamaniem w dniu 25 marca 2017 roku do domu E. i D. Ł.. Także jego zeznania dotyczące złych relacji K. R. (1) z Ł. J., gdy przebywali w zakładzie karnym razem ze świadkiem nic nie wnoszą do sprawy, gdyż obaj oskarżeni kiedy przebywali na wolności przed 25 marca 2017 roku kontaktowali się ze sobą i byli w dobrych relacjach nie wskazujących na jakikolwiek konflikt między nimi.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrońcy oskarżonego Ł. J. naruszenia przepisów postępowania, mające istotny wpływ na treść orzeczenia, a to art.5§2 kpk, art.7 kpk , art. 8 kpk, art.410 kpk, art. 424 kpk w szczególności poprzez:

a) dowolną w miejsce swobodnej oceny materiału dowodowego i na podstawie takiej dowolnej oceny, a odnoszącej się głównie, do oceny i analizy wiadomości wymienionych pomiędzy oskarżonymi na podstawie, których to sąd doszedł do przekonania, w ocenie obrony całkowicie błędnego i nieuzasadnionego, iż wiadomość ta była w istocie zaszyfrowanym hasłem dającym zielone światło oskarżonemu J. - w przypadku, gdy całościowa analiza opisanej rozmowy, jak i profil osobowościowy obu oskarżonych nie daje podstaw do przyjęcia posługiwania się jakimkolwiek hasłami czy też wręcz uknuciem przez nich wspólnego misternego planu rabunku domu sąsiadów,

b) nieuzasadnionej odmowie przyznania waloru wiarygodności konsekwentnym i spójnym wyjaśnieniom oskarżonego Ł. J., nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz oparcie tym samym rozstrzygnięcia w sprawie jedynie na dowodzie z pomówienia pochodzącego od oskarżonego K. R. (1), który treść swoich wyjaśnień w toku postępowania zmieniał kilkukrotnie oraz posiadał interes w pomawianiu oskarżonego Ł. J.,

c) przyznanie waloru wiarygodności wyjaśnieniom pomawiającego K. R. (1) w sytuacji, gdy wskazane pomówienie nie tylko nie spełnia katalogu przymiotów, których łączne i nierozerwalne spełnienie i wystąpienie jest koniecznym i jedynie wówczas możliwym dla przyznania waloru wiarygodności treści pomówienia, w tym w szczególności braku jakiejkolwiek weryfikacji tych samych pomówień oraz braku weryfikacji kwestii wystąpienia faktu, iż pomówienia te wobec oskarżonego Ł. J. nie znalazły oparcia w jakimkolwiek innym dowodzie przeprowadzonym w niniejszej sprawie,

d) zaniechanie w sposób zupełny przeprowadzenia ,, testu prawdy" depozycji składanych przez pomawiającego K. R. (1), tym bardziej w kontekście późniejszego stanowiska procesowego polegającego na zmianie wyjaśnień oskarżonego K. R. (1) na etapie sądowym, a tym samym odwołaniu przyznania się do zarzucanego mu czynu i pomawianiu funkcjonariusza Policji biorącego udział w jego przesłuchaniu w kwestii pobicia oskarżonego przez powyższego funkcjonariusza i zmuszaniu oskarżonego do złożenia konkretnych w treści wyjaśnień,

e) aprioryczne i nieznajdujące w zebranym materiale dowodowym, zasadach doświadczenia życiowego przyjęcie, iż depozycje pomawiającego zasługują na miano wiarygodnych i spójnych w zakresie wskazywania oskarżonego J. jako sprawcy czynu w przypadku, gdy na tę okoliczność nie znajduje się w pisemnym uzasadnieniu jakakolwiek argumentacja , która miałaby oparcie w zebranym materiale dowodowym,

f) braku rozstrzygnięcia wątpliwości występujących w sprawie na korzyść oskarżonego Ł. J..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikającej z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należałoby wykazać, czego obrońca oskarżonego nie zdołał uczynić, że ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy ( art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy ( art. 2 §2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego ( art. 4 kpk) oraz uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku ( art. 424§1pkt1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991 r., nr 7-9, poz. 41 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok i Pr. 1999 r., nr 2 poz.6) W ocenie sądu okręgowego zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd I instancji z dowodów ujawnionych w toku przewodu sądowego, odpowiada zasadom logicznego rozumowania i zasadom doświadczenia życiowego. Fakt ten nie pozwala na przyjęcie, iż w niniejszej sprawie sąd rejonowy przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, a tym samym, dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mogącego mieć wpływ na jego treść. Wbrew stanowisku obrońcy oskarżonego Ł. J. zawartym w złożonej apelacji, sąd I instancji dokonując ustaleń faktycznych odnośnie sprawstwa ww. oskarżonego w przypisanym mu czynie oparł się na przeprowadzonych dowodach w toku przewodu sądowego, a mianowicie przede wszystkim na wyjaśnieniach K. R. (1) złożonych w dniu 28 marca 2017 roku podczas przesłuchania w Posterunku Policji w L.( k-53-54). W wyjaśnieniach tych K. R. (1) szczegółowo opisał swój udział (jako pomocnika) i Ł. J. w dokonanym przestępstwie na szkodę sąsiadów E. i D. Ł.. Oskarżony K. R. (1) pamiętał, że około godziny 18:32 przekazał Ł. J. wiadomość pisemną na czacie prowadzonym za pomocą aplikacji M. ,, ja wychodzę" co właśnie było informacją, że od tego momentu dom sąsiadów jest pusty. Sąd I instancji szczegółowo dokonał analizy tych pierwszych wyjaśnień K. R. (1) i przyjął je za wiarygodne, jednocześnie zgodnie z zasadami logicznego myślenia i doświadczenia życiowego nie dał wiary późniejszym wyjaśnieniom K. R. (1), w których twierdził, że został pobity przez przesłuchującego go funkcjonariusza Policji i jego pierwsze wyjaśnienia nie są prawdziwe, gdyż były wymuszone. Sąd rejonowy dokonał wnikliwej analizy zeznań świadków R. R. i A. R. (rodziców K. R. (1)) odnośnie widocznych obrażeń ciała, które mieli widzieć u ich syna po pobycie w Posterunku Policji w L. i zgodnie z art.7 kpk prawidłowo przyjął, że wersja o wymuszeniu przy użyciu siły pierwszych wyjaśnień złożonych przez K. R. (1) w charakterze podejrzanego jest jego linią obrony. Podnieść również należy, że oskarżony K. R. (1) nie zmienił swoich wyjaśnień tylko w części dotyczącej udziału Ł. J. w popełnionym przestępstwie, ale przede wszystkim zanegował swój udział w jego popełnieniu. Nie jest trafny zarzut obrońcy oskarżonego Ł. J., że poza pomówieniem o udział w przestępstwie ww. oskarżonego przez K. R. (1) nie ma żadnego innego dowodu na poparcie tej tezy. Kolejnym dowodem jest właśnie analiza prowadzonej rozmowy w dniu zdarzenia pomiędzy Ł. J. a K. R. (1) na czacie za pomocą aplikacji M.. Z treści tej rozmowy wynika, że obaj oskarżeni są w bardzo dobrych kontaktach i wspólnie umawiają się na zażywanie środków odurzających. Tak więc nieprawdziwa jest kolejna teza obrony, że obaj oskarżeni byli ze sobą skłóceni i K. R. (1) chciał zemścić się na Ł. J. za toczące się przeciwko niemu i M. P. postępowanie karne o czyn z art 282 kk , który miał być popełniony na szkodę Ł. J. . Ostatecznie postępowanie to zakończyło się wydaniem postanowienia o umorzeniu śledztwa na podstawie art. 17§1 pkt 1 kpk . Następnie przeciwko Ł. J. było prowadzone postępowanie karne o czyn z art. 233 §1 kk w zw. z art.234 kk w zw. z art 11 §2 kk w zw. z art. 12 kk zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym. Z treści prowadzonej rozmowy przez oskarżonych na czacie w dniu 25 marca 2017 roku wynika, że o godzinie 18:16 K. R. (1) przekazał informację Ł. J., że jego rodzice wyjechali, a więc i dom sąsiadów będzie pusty. Na koniec ich rozmowy po godzinie 19:05 K. R. (1) przekazał informację ,, ja wychodzę bo ziomek po serduszka chce". Właśnie o takim haśle,, że wychodzi" K. R. (1) mówił w swoich pierwszych wyjaśnieniach. Następny kontakt z Ł. J. był o godzinie 22:10 ( vide k-99). Właśnie przestępstwa kradzieży z włamaniem dokonano w domu małżonków Ł. pomiędzy godziną 19 a 21. Reasumując dokonana ocena zgromadzonego materiału dowodowego przez sąd rejonowy odnośnie zasadności zarzuconego czynu oskarżonemu Ł. J. jest oparta na zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym i jego ocena dokonana przez sąd rejonowy pozostaje pod ochroną art 7 kpk.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego Ł. J. od dokonania zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro podnoszony przez obrońcę oskarżonego Ł. J. zarzut naruszenia przepisów postępowania mający istotny wpływ na treść orzeczenia przez naruszenia przepisów postępowania mający istotny wpływ na treść orzeczenia , a to art.5§2 kpk, art.7 kpk , art. 8 kpk, art.410 kpk, art. 424 kpk nie zasługiwał na uwzględnienie, to w rezultacie brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany w apelacji przez obrońcę oskarżonego.

3.2.

Drugi zarzut obrońcy oskarżonego Ł. J. dotyczy błędu w ustaleniach faktycznych sprawy polegający na uznaniu, że oskarżony Ł. J. dopuścił się zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu w przypadku, gdy okoliczności zmierzające do wykazania prawdziwości i rzetelności zarzutu nie zostały potwierdzone zgodnie z treścią prawdy materialnej, zaś ustalony przez sąd stan faktyczny nie znajduje oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew zarzutom wynikającym z apelacji obrońcy oskarżonego Ł. J. , wskazane przez sąd rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ustalenia co do sprawstwa ww. oskarżonego w zarzuconym mu czynie w akcie oskarżenia i przypisanym w punkcie 1 wyroku są prawidłowe. Zostały one oparte między innymi na wyjaśnieniach oskarżonego K. R. (1) złożonych w dniu 28 marca 2017 roku podczas przesłuchania w Posterunku Policji w L.. Ustalenia te nie są dowolne, albowiem zostały poparte wnikliwą oceną późniejszych wyjaśnień złożonych przez K. R. (1) oraz zeznań jego rodziców A. R. i R. R.. Kluczowym zagadnieniem w tej sprawie było ustalenie, czy wyjaśnienia złożone przez K. R. (1) podczas przesłuchania w dniu 28 marca 2017 roku w Posterunku Policji w L. mogły być na nim wymuszone przez funkcjonariusza Policji. Sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu do wydanego wyroku wskazał w sposób wyczerpujący dlaczego tej wersji podanej przez K. R. (1) nie dał wiary. Jest rzeczą oczywistą, że jeżeli rodzice K. R. (1) widzieli ślady na jego ciele, które mogłyby świadczyć o użyciu w stosunku do niego siły fizycznej podczas przesłuchania, to nie było żadnych przeszkód, aby wykonać chociaż telefonem komórkowym zdjęcie (zamiast obdukcji lekarskiej, która powinna być w takim przypadku wykonana) tych śladów na ciele syna świadczących o jego pobiciu. Oceniając pierwsze wyjaśnienia oskarżonego K. R. (1) za wiarygodne, sąd I instancji wskazał także na dodatkowy dowód świadczący o sprawstwie Ł. J. w dokonaniu przypisanego mu czynu, a mianowicie odtworzoną rozmowę prowadzoną na czacie za pomocą aplikacji M. przez oskarżonych w dniu zdarzenia ( 25.03.2017 r.). Z treści rozmowy wynika, że obaj oskarżeni nie są ze sobą w konflikcie, a wręcz przeciwnie pozostają w dobrych kontaktach i rzeczywiście jest przekazana wiadomość przez K. R. (1) , że ,,wychodzi z domu". O tej wiadomości K. R. (1) opowiedział w swoich pierwszych wyjaśnieniach złożonych w dniu 28 marca 2017 roku. Ta informacja nie mogła mu być zasugerowana przez funkcjonariuszy Policji, gdyż oględzin telefonu komórkowego K. R. (1) dokonano 8 czerwca 2017 roku i odtworzono przebieg rozmowy obu oskarżonych w dniu zdarzenia (vide k-96-99). Nie jest trafny zarzut obrońcy oskarżonego Ł. J., że K. R. (1) miał czas, aby przygotować takie wyjaśnienia i pomówić Ł. J. o dokonanie przestępstwa, gdyż nie został zatrzymany bezpośrednio po dokonanej kradzieży z włamaniem do domu pokrzywdzonych. Gdyby ten argument uznać za zasadny, to przecież oskarżony nie składałby wyjaśnień obciążających także jego samego, tym bardziej, że miał ,, bardzo mocne alibi" , iż nie dokonał włamania do domu sąsiadów, bo był w tym czasie w towarzystwie kolegów. Dodatkowo przy ustaleniu stanu faktycznego sąd I instancji trafnie wskazał, że w dniu zdarzenia oskarżony Ł. J. nie miał żadnego alibi na czas, kiedy miało dojść do włamania do domu małżonków Ł., a bezsporne jest, że wówczas przebywał poza domem i poruszał się samochodem marki V. (...). Ponadto wbrew wyjaśnieniom złożonym w Prokuraturze Rejonowej w Radomsku w dniu 28 marca 2017 roku przez oskarżonego Ł. J. w dniu 25 marca 2017 roku nie był umówiony z K. R. (1), aby skonsultować się z nim na temat nadchodzącej sprawy w sądzie, a pojechał do niego do domu dopiero około godziny 22, gdy nie było K. R. (1) w domu. Także nie jest trafne stwierdzenie obrońcy oskarżonego, że właśnie ta wizyta w domu K. R. (1) w dniu zdarzenia około godziny 22 świadczy o tym, że nie mógł on być sprawcą zarzuconego mu czynu. Otóż do kradzieży z włamaniem w domu małżonków Ł. doszło do godziny 21( później E. Ł. wróciła do domu) i Ł. J. nie miał żadnego powodu zjawiać się pod domem K. R. (1), jak tylko w celu rozmowy z nim o dokonanym przestępstwie. Nie mógł przecież rozmawiać o tym przez telefon lub na czacie. Dopiero , gdy zorientował się, że nie ma K. R. (1) jeszcze w domu o godzinie 22.10 ponownie z nim nawiązał kontakt za pomocą czatu. Wbrew twierdzeniom apelującego dokonana ocena materiału dowodowego ujawnionego w toku przewodu sądowego przez sąd I instancji nie jest dowolna i pozostaje pod ochroną art. 7 kpk.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego Ł. J. od dokonania zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut obrońcy oskarżonego Ł. J. błędu w ustaleniach faktycznych sprawy polegający na uznaniu, że oskarżony Ł. J. dopuścił się zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu w przypadku, gdy okoliczności zmierzające do wykazania prawdziwości i rzetelności zarzutu nie zostały potwierdzone zgodnie z treścią prawdy materialnej, zaś ustalony przez sąd stan faktyczny nie znajduje oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym - okazał się niezasadny, to brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem obrońcy.

3.3.

Zarzut obrońcy oskarżonego K. R. (1) w złożonej apelacji dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych prowadzącego do nieuzasadnionego wniosku, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przypisanego mu czynu w postaci udzielenia informacji dotyczących miejsca znajdowania się srebrnych monet i złotej biżuterii oraz wskazał kiedy pokrzywdzonych nie będzie w domu, podczas gdy zgromadzony materiał dowodowy nie wskazuje w żaden sposób , aby K. R. (1) dysponował informacjami , o których przekazanie został oskarżony oraz na to, że takie informacje miał przekazać.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego K. R. (1) okazała się w takim stopniu zasadna, że na skutek jej wniesienia sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w części dotyczącej opisu czynu przypisanego ww. oskarżonemu. Sąd okręgowy przyjął zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonego K. R. (1) złożonymi w dniu 28 marca 2017 roku, że przekazał Ł. J. informację, iż w domu jego sąsiadów małżonków Ł. są złote monety i jakaś droższa biżuteria. Z zeznań pokrzywdzonych E. Ł. i D. Ł. wynika, że oskarżony K. R. (1) mógł wiedzieć o tym, że pokrzywdzony kolekcjonuje monety, ale na pewno nie wiedział, gdzie one są przechowywane. Także E. Ł. wskazała w swoich zeznaniach, że sprawca włamania do ich domu szukał w różnych miejscach rzeczy, które mógłby ukraść, a zatem nie wiedział, gdzie konkretnie była przechowywana złota biżuteria i srebrne monety, które kolekcjonował D. Ł.. Natomiast wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego K. R. (1) wiedział on kiedy w domu pokrzywdzonych nikogo nie będzie i poinformował o tym fakcie Ł. J. podczas rozmowy prowadzonej na czacie przy pomocy aplikacji M.. Podnieść należy, że K. R. (1) w złożonych wyjaśnieniach w dniu 28 marca 2017 roku przyznał się do dokonania zarzuconego mu czynu i precyzyjnie opisał swój udział (jako pomocnika) w popełnieniu przestępstwa kradzieży z włamaniem na szkodę małżonków Ł.. Ocena dokonana przez sąd rejonowy wiarygodności tych wyjaśnień złożonych przez K. R. (1) podczas przesłuchania w Posterunku Policji w L. została omówiona przez sąd okręgowy w części uzasadnienia dotyczącej oceny zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego Ł. J..

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego K. R. (1) od dokonania zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut obrońcy oskarżonego błędu w ustaleniach faktycznych dokonanych przez sąd I instancji okazał się zasadny w części dotyczącej przekazanej informacji przez K. R. (1) oskarżonemu Ł. J. odnośnie rodzaju wartościowych rzeczy, które można ukraść z domu jego sąsiadów małżonków Ł. bez wskazywania precyzyjnie miejsca, w którym są przechowywane. W pozostałej części zarzut obrońcy ww. oskarżonego błędu w ustaleniach faktycznych mającego istotny wpływ na treść wyroku nie zasługiwał na uwzględnienie. Skoro zarzut obrońcy oskarżonego częściowo okazał się zasadny sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w części dotyczącej opisu czynu przypisanego oskarżonemu K. R. (2).

3.4.

Oskarżony K. R. (1) w złożonej apelacji podniósł, że sąd I instancji dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na tym, że uznał go za winnego dokonania zarzuconego mu czynu, w sytuacji, gdy jest niewinny. Ponadto oskarżony wskazał, że nie był poddany badaniom sądowo- psychiatrycznym w tej sprawie, a jedynie sąd rejonowy dopuścił dowód z opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej jego osoby wydanej w innej sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony przyznał się do dokonania zarzuconego mu czynu w pierwszych chronologicznie złożonych wyjaśnieniach (28.03.2017 r.) oraz potwierdził je będąc konfrontowany z oskarżonym Ł. J. w tym samym dniu i sąd I instancji dokonał oceny tych wyjaśnień w związku z ich późniejszą zmianą przez oskarżonego. Sąd okręgowy podzielił stanowisko sądu rejonowego odnośnie przyznania waloru wiarygodności pierwszym wyjaśnieniom złożonym przez oskarżonego K. R. (1) i argumenty przemawiające za taką oceną zawarte są w części uzasadnienia dotyczącej oskarżonego Ł. J.. Nie zmienia tej oceny wbrew zarzutowi oskarżonego fakt, że zabezpieczone ślady po dokonanym przestępstwie w domu pokrzywdzonych nie pochodzą od oskarżonych. W przypadku K. R. (1) jest to oczywiste, skoro nie brał on bezpośredniego udziału we włamaniu do domu sąsiadów, a w tym czasie kiedy do niego doszło zapewnił sobie alibi przebywając w towarzystwie kolegów. Także brak śladów odcisków palców, czy śladu obuwia pochodzącego od oskarżonego Ł. J., a pochodzących od innej osoby świadczy tylko o tym, że w przestępstwie kradzieży z włamaniem do domu pokrzywdzonych mogła brać oprócz Ł. J. jeszcze inna nieustalona osoba. Nie jest także trafny zarzut oskarżonego odnośnie konieczności dopuszczenia przez sąd rejonowy w tej sprawie dowodu z opinii sądowo-psychiatrycznej odnośnie jego stanu zdrowia, czego sąd rejonowy nie uczynił. Sąd I instancji byłby zobligowany do dopuszczenia dowodu z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, gdyby powziął uzasadnioną wątpliwość co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego , a przede wszystkim, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia zarzuconego mu czynu w akcie oskarżenia lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona. Sąd I instancji nie miał tych wątpliwości, gdyż oskarżony podał w protokole przesłuchania w charakterze podejrzanego , że nie leczy się psychiatrycznie, a także na wezwania sądu nie przedstawił dokumentów uzasadniających zasięgnięcie opinii biegłych lekarzy psychiatrów. Sąd I instancji dopuścił dowód z opinii wydanej w dniu 6 listopada 2017 roku w innej sprawie przez biegłych lekarzy psychiatrów dotyczącej oskarżonego i jej treść nie uzasadniała dopuszczenia dowodu z analogicznej opinii biegłych lekarzy psychiatrów w tej sprawie. Nie podzielając zarzutów oskarżonego zawartych w złożonej apelacji, sąd okręgowy podzielił ustalenia sądu rejonowego odnoście dokonania przez oskarżonego zarzuconego mu czynu, zmieniając jedynie jego opis.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji w innym składzie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty oskarżonego K. R. (1) zawarte w złożonej apelacji nie zasługiwały na uwzględnienie i dlatego sąd okręgowy nie uchylił zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem apelującego, a brak było przesłanek uzasadniających uchylenie zaskarżonego wyroku z urzędu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał w mocy wyrok sądu meriti, który został zaskarżony na korzyść przez obrońcę oskarżonego Ł. J.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro zarzuty podnoszone w apelacji przez obrońcę oskarżonego Ł. J. nie zasługiwały na uwzględnienie, a także brak było podstaw do zmiany lub uchylenia wyroku sądu I instancji z urzędu w stosunku do ww. oskarżonego , to należało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił wyrok sądu meriti, który został zaskarżony na korzyść przez obrońcę oskarżonego K. R. (1) .

Zwięźle o powodach zmiany

Zarzut obrońcy oskarżonego K. R. (1) dotyczący błędu w ustaleniach faktycznych dokonanych przez sąd rejonowy był zasadny w części dotyczącej przypisania oskarżonemu przekazania informacji o miejscu przechowywania srebrnych monet kolekcjonerskich i złotej biżuterii w domu pokrzywdzonych. Tymczasem z wyjaśnień oskarżonego K. R. (1), w których przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu , wynika, że przekazał Ł. J. informację, że ,, są złote monety i jakaś droższa biżuteria u moich sąsiadów E. Ł.". Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w opisie czynu przypisanego K. R. (1) w punkcie 1 i zarzuconego w akcie oskarżenia, w miejsce sformułowania ,, co do miejsca znajdowania się srebrnych monet kolekcjonerskich i złotej biżuterii " przyjął sformułowanie,, co do znajdowania się w tym domu złotych monet i droższej biżuterii". Zmiana ta ma wpływ na zaskarżony wyrok, gdyż z analizy materiału dowodowego ujawnionego w toku przewodu sądowego wynika, że K. R. (1) o kolekcji srebrnych monet sąsiada D. Ł. nie wiedział, a wiedział że zbiera monet , bo rodzice jego o tym wiedzieli i skojarzył, że są to złote monety. Nie znał też miejsca przechowywania monet, czy biżuterii w domu sąsiadów. W pozostałej części zarzut obrońcy oskarżonego okazał się niezasadny, stąd sąd okręgowy w pozostałej części sąd okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 i 4 wyroku sądu okręgowego

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. S. kwotę 619,92 złotych ( w tym podatek VAT) z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu K. R. (1) w postępowaniu odwoławczym. Wysokość zasądzonej kwoty na rzecz obrońcy z urzędu została ustalona zgodnie z §4 ust 3, §17 ust.2 pkt 4 w zw. §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U. z 2019 r., poz. 18).

Sąd odwoławczy zwolnił oskarżonych od kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, uznając, ze ich uiszczenie byłoby dla nich zbyt uciążliwe ( art. 624 §1 kpk).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego Ł. J.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uznanie oskarżonego za winnego dokonania zarzuconego mu czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego K. R. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uznanie oskarżonego za winnego dokonania zarzuconego mu czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony K. R. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uznanie oskarżonego za winnego dokonania zarzuconego mu czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana