Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 347 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie II K 635 / 20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzuty rażącej surowości wymierzonej oskarżonemu kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Mając na uwadze, iż obydwie apelacje tak zakresie podniesionych zarzutów i wniosków odwoławczych, jak i co do sposobu ich uzasadnienia, są w istocie tożsame, sąd odniesie się do nich łącznie.

Przypomnieć należy, iż zarzut rażącej surowości wymierzonej kary jest uzasadniony jedynie wówczas, gdyby wymierzona kara i środki karne odbiegają w sposób rażący od tych zasłużonych. Chodzi wyłącznie o przypadki znacznej ( wyraźnej, oczywistej, nie dającej się zaakceptować ) dysproporcji między karą wymierzoną, a karą sprawiedliwą ( czyli taką, która powinna zostać wymierzona w wyniku prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary ).

Obaj skarżący rażącej surowości wymierzonej oskarżonemu kary zdają się upatrywać w tym, iż wymierzona została bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Uzasadniając swoje stanowisko przywoływali okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego, ze szczególnym uwzględnieniem jego uprzedniej niekaralności, przyznania się do winy, wyrażenia skruchy, nienagannego zachowania się po popełnieniu przestępstwa ( tak w czasie wykonywania tymczasowego aresztowania, jak i po opuszczeniu aresztu śledczego ), a nadto jego obecnej sytuacji życiowej i rodzinnej ( podjęcie pracy zarobkowej zgodnie z wyuczonym zawodem, umożliwiającej przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny, utrzymywanie bliskich więzi rodzicielskich z córką, którym dalszy pobyt w zakładzie karnym mógłby zaszkodzić ). Nie kwestionując istnienia i wagi tych okoliczności, sąd odwoławczy stoi jednak na stanowisku, iż zostały one w sposób aż nadto dostateczny uwzględnione podczas wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności równej dolnemu progowi ustawowego zagrożenia za przypisany mu występek ( z uzasadnienia zaskarżonego wyroku zdaje się wynikać, iż sąd I instancji na etapie podejmowania decyzji co do rozmiaru wymierzonej kary nie uwzględnił na niekorzyść sprawcy rzędu wielkości posiadanych środków, a przypomnieć należy, iż okoliczności należące do znamion danego przestępstwa mogą być traktowane jako wpływające na wymiar kary, jeśli podlegają one stopniowaniu co do ich nasilenia ). Dalsze łagodzenie odpowiedzialności oskarżonego za przypisany mu występek poprzez warunkowe zawieszenie wykonania tej kary nie znajduje już uzasadnienia. Po pierwsze, by możliwe było warunkowe zawieszenie wykonania kary, sąd musi nabrać przekonania, że sprawca nie powróci do przestępstwa, a wykonanie wymierzonej mu kary nie będzie konieczne dla wdrożenia go do przestrzeganego porządku prawnego. Tego rodzaju przekonanie bazować musi nie tylko na ocenie postawy sprawcy po wykryciu popełnionego przez niego przestępstwa i w czasie oczekiwania na rozstrzygnięcie sądu, albowiem ta może być obliczona jedynie na uzyskanie jak najłagodniejszego wyroku. W tym kontekście przypomnieć należy ( por. zeznania I. G. ), iż oskarżony procederu związanego z posiadaniem tego rodzaju środków nie zamierzał traktować jedynie incydentalnie ( chwilowo ) oraz, że dopóki proceder nie został jeszcze przez organy ścigania wykryty, oskarżony nie zamierzał kończyć z nim dobrowolnie. Mając tona uwadze, a nadto uwzględniając ilość posiadanych przez niego środków uznać należy, iż oskarżony w proceder ten zaangażował się w sposób przemyślany, a potem z rozmysłem przy nim trwał. W przestępstwa związane z obrotem środkami odurzającymi na taką skalę nie „ wchodzi się ” przypadkowo. Wszystko to powoduje, iż sąd odwoławczy nie podziela tak bezkrytycznie argumentacji skarżących co do wyrażanej przez nich pewności, iż kara pozbawienia wolności orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełni swoje cele. Po drugie zaś mieć na względzie należy, iż decyzja o możliwości skorzystania z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary nie może prowadzić do przekonania, że sprawca przestępstwa o szczególnie wysokim stopniu społecznej szkodliwości oraz winy pozostał w istocie bezkarny. Słusznie Sąd Najwyższy podkreślał, że rozważając ewentualność warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, sąd bierze pod uwagę nie tylko dane o osobie sprawcy, ale i ogólne dyrektywy wymiaru kary, w tym w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa ( por. wyr. SN z 14.6.2006 r., WA 19/06, Legalis el., por. także wyr. SA w Krakowie z 14.5.2008 r. II AKa 50/08, KZS 2008, Nr 7–8, poz. 52; wyr. SA w Gdańsku z 14.5.2014 r. II AKa 112/14, Legalis el. ). Wyobrażalne są zatem przypadki, gdy tylko kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jawić się będzie jako jedyna kara sprawiedliwa i zgodna z zasadami i dyrektywami wymiaru kar. Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy – w ocenie sądu odwoławczego, gdyby osobie uczestniczącej w obrocie środkami tego typu, jak opisane w akcie oskarżenia, skazanej za posiadanie tak dużej ich ilości bez zamiaru wykorzystywania ich na własne potrzeby, wymierzono karę z najniższym ustawowo zagrożeniem i dodatkowo jeszcze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, to tego typu rozstrzygnięcie wobec sprawcy przestępstwa o tak dużym stopniu społecznej szkodliwości oraz winy jawiłoby się jako pozostawienie tego sprawcy w istocie bezkarnym.

Zasadnym było także obciążenie oskarżonego kosztami procesu za postępowanie przed sądem I instancji. Oskarżony jest osobą młodą, wykształconą, o możliwościach zarobkowych nieograniczonych stanem zdrowia lub innymi tego typu czynnikami. Nie ma zatem przeszkód, by po wykonaniu pozostałej do odbycia kary mógł pozyskać środki na pokrycie stosunkowo niewysokich kosztów procesu. Jeżeli oskarżony nie będzie w stanie ich wyłożyć jednorazowo, może ubiegać się o ich płatność ratalną.

Wniosek

Ze względów wyżej opisanych brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżących

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

omówiono powyżej

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 2

Oskarżony jest osobą młodą, zdrową oraz dysponującą możliwościami podejmowania pracy zarobkowej, choćby w związku z wyuczonym zawodem. Trudno zatem uznać, by wyłożenie przez niego kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w łącznej kwocie 200 złotych byłoby dla niego zbyt uciążliwe z jakiegokolwiek powodu. Nie przemawiają za tym również jakiekolwiek względy natury słusznościowej. W tej sytuacji, wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionych na jego korzyść, mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, został on obciążony kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze w całości.

7.  PODPIS