Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 listopada 2020 r. znak (...) (sprostowaną postanowieniem z dnia 8 stycznia 2021 r.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu D. Ż. (1) jednorazowe odszkodowanie z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy pracy, jakiemu uległ ubezpieczony w dniu 10 lipca 2018 r., w wysokości 49 200 złotych, przyjmując, że stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego wynosi 50 % (decyzja - k. 44 akt wypadkowych).

Ubezpieczony wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 75%, przyznanie odszkodowania w wysokości 73 800 złotych i zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że trwały uszczerbek na zdrowiu wynosi 50%. Wskazał nadto, że zasięgnął opinii ortopedy-traumatologa, który ocenił uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego na 75% (odwołanie - k. 3-6).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, iż zaskarżona decyzja oparta jest na orzeczeniu Lekarza Orzecznika ZUS i Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 5 października i 2 listopada 2020 r., który stwierdził u ubezpieczonego stały uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem przy pracy w dniu 10 lipca 2018 r. w wysokości 50 %. Organ wskazał ponadto, że prawidłowość orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS potwierdził Przewodniczący tej Komisji w dniu 18 stycznia 2021 r., wskazując, iż brak jest w sprawie nowych okoliczności i nie wymaga ona ponownego rozpatrzenia (odpowiedź na odwołanie – k.9-9v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. Ż. (2) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...), której głównym przedmiotem działalności są prace tynkarskie.

Niesporne

W dniu 10 lipca 2018 r. w W. przy ul. (...), D. Ż. (2) miał wykonywać prace tynkarskie na zlecenie W. S.. Po wyjęciu z samochodu materiałów i ustawieniu niezbędnych narzędzi do wykonania usługi, ubezpieczony razem z V. K. wszedł na piętro budynku w celu sprawdzenia stanu ścian do prac tynkarskich. Około godz. 18:45 podczas opuszczania piętra wychodząc z pomieszczenia, po przekroczeniu progu drzwi D. Ż. (2) wpadł w niezauważony, niezabezpieczony otwór w podłodze. W wyniku powyższego zdarzenia spadł z wysokości ok. 3,5 m na betonową posadzkę. Pierwszej pomocy udzielił, wezwany na miejsce wypadku, Zespół (...) karetki Pogotowia (...), który stwierdził uraz głowy oraz złamania kończyny górnej w stawie łokciowym oraz kończyny dolnej w stawie skokowym. Ubezpieczonego przewieziono do (...) Nr 1 PUM w S..

Niesporne, a nadto dowód: karta wypadku nr (...) – 37-37v. akt wypadkowych, protokół przesłuchania świadka V. K. – k. 14 akt wypadkowych, zapis wyjaśnień poszkodowanego – k. 25-26v. akt wypadkowych, korespondencja mailowa ubezpieczonego z W. S. – k. 28-30 akt wypadkowych, karta medycznych czynności ratunkowych – k. 10 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej

W wyniku wypadku D. Ż. (2) doznał zwichnięcia tylno-bocznego stawu łokciowego lewego ze złamaniem wielofragmentowym głowy kości promieniowej, wielofragmentowego wyrostka dziobiastego kości łokciowej i uszkodzenia kompleksu więzadeł pobocznych bocznych oraz praxią nerwu promieniowego, wielofragmentowego złamania otwartego (...) wg G-A trzonu oraz części dalszej kości piszczelowej typu PILON oraz kostki bocznej lewej, wielofragmentowego złamania kości skokowej lewej.

W dniu przyjęcia D. Ż. (1) do Kliniki (...), Traumatologii i Onkologii narządu ruchu, wykonano otwarte nastawienie i stabilizację wewnętrzną kostki bocznej lewej. Zabieg operacyjny obejmował również zamkniętą repozycję i stabilizację zewnętrzną kości piszczelowej lewej oraz zamkniętą repozycję zwichnięcia w stawie łokciowym lewym. Następnie, 17 lipca 2018 r. wykonano otwarte nastawienie i stabilizację złamania wyrostka dziobiastego kości łokciowej oraz głowy kości promieniowej lewej, a także rekonstrukcję więzadeł pobocznych bocznych lewego stawu łokciowego. W dniu 24 lipca 2018 r. usunięto stabilizator zewnętrzny, nastawiono i zdestabilizowano odłamy złamania piszczeli przy użyciu płyty blokowanej i śrub oraz nastawiono i ustabilizowano odłamy kości skokowej lewej przy użyciu śrub. W dniach od 10 do 12 grudnia 2018 r. ubezpieczony ponownie przebywał w Klinice (...), gdzie usunięto materiał zespalający z lewej kończyny dolnej.

Od 17 do 19 lipca 2019 r. D. Ż. (2) przebywał w Klinice (...), gdzie rozpoznano destabilizację podudzia lewego na tle stawu rzekomego kości piszczelowej lewej. Wycięto staw rzekomy i zespolono płytą kość piszczelową implantując przeszczepy kostne heterogenne i materiały kościozastępcze.

Niesporne, a nadto dowód: dokumentacja medyczna – k. 28 (koperta) oraz k. 34d (koperta), wyniki tomografii komputerowej – k. 34b-34c, opinia lekarska A. K. – k.7 (także w aktach wypadkowych), karty informacyjne leczenia szpitalnego – dokumentacja orzeczniczo-lekarska.

Lekarz Orzecznik ZUS w opinii lekarskiej z dnia 5 października 2020 r., biorąc pod uwagę opinię lekarza konsultanta z dnia 23 września 2020 r., stwierdził u D. Ż. (1) łącznie 50% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy w dniu 1 lipca 2014r. na podstawie pozycji 158b, 164b oraz 119b tabeli Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 233). Lekarz Orzecznik stwierdził stan po urazie wielomiejscowym (złamanie wieloodłamowe kości piszczelowej lewej, złamanie kostki bocznej podudzia lewego, złamanie kości skokowej lewej, zwichnięcie stawu łokciowego lewego ze złamaniem głowy kości promieniowej i wyrostka dziobiastego kości łokciowej z prakcją nerwu promieniowego) i na tej podstawie ustalił procentowy uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego.

Od tego orzeczenia ubezpieczony w dniu 19 października 2020 r. wniósł sprzeciw, domagając się zmiany poczynionych ustaleń w orzeczeniu poprzez przyznanie odszkodowania odpowiadającego 75% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. W jego ocenie orzeczony stopień uszczerbku na zdrowiu był zaniżony, zaś lekarz orzecznik nie odniósł się do dokumentacji medycznej skarżącego.

Niesporne, a nadto dowód: opinia specjalistyczna lekarza konsultanta – k. 73-76 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej, opinia lekarska z dnia 5 października 2020 – k.77 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 40 akt wypadkowych, sprzeciw ubezpieczonego z dnia 19 października 2020 r. – k.84-89 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej.

Następnie, w wyniku sprzeciwu wniesionego przez ubezpieczonego, Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 2 listopada 2020 r ustaliła 50% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, potwierdzając tym samym wcześniej wydane orzeczenie lekarza Orzecznika ZUS.

Niesporne, a nadto dowód: opinia lekarska z dnia 2 listopada 2020 r. – k.100-100v. dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej, orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 42 akt wypadkowych.

W dniu 6 listopada 2020 r. organ rentowy wydał decyzję o przyznaniu ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 10 lipca 2018 r. w wysokości 49 200 zł, ustalając długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 50%. Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2021 r. organ rentowy sprostował oczywistą pomyłkę pisarską w przedmiotowej decyzji, wskazując, że w jej treści błędnie wpisano zdanie „lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeczeniem z dnia 02.11.2020 ustalił, że długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynosi 50%” zamiast prawidłowego „Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 02.11.2020 ustaliła, że długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynosi 50%”.

Niesporne, a nadto dowód: decyzja z dnia 6 listopada 2020 r. – k.44 akt wypadkowych, postanowienie z dnia 8 stycznia 2021 r. – 45 akt wypadkowych.

W dniu 18 stycznia 2020 r. Przewodniczący Komisji Lekarskich O/ZUS w S. podtrzymała przedmiotową decyzję, uznając, iż brak jest nowych okoliczności w sprawie, zatem nie wymaga ona ponownego rozpatrzenia. Powyższa decyzja została zaskarżona przez ubezpieczonego w niniejszym postępowaniu.

Niesporne, a nadto dowód: opinia lekarska Przewodniczącej Komisji Lekarskiej – k.101 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej.

Obecnie u D. Ż. (1) trwałym następstwem przebytego urazu stawu łokciowego lewego jest ograniczenie jego ruchomości: brak wyprostu 30° (przykurcz zgięciowy), brak zgięcia ok. 10°, ograniczenie ruchów obrotowych przedramienia oraz zmiany zniekształcające powierzchni stawowych stawu pod postacią wyrośli, zwapnień, ciał okołostawowych w obrazie RTG. Długotrwałym następstwem wielofragmentowego złamania otwartego (...) wg G-A trzonu kości piszczelowej był brak zrostu (staw rzekomy). trwałym następstwem przebytego wygojonego złamania jest skrócenie podudzia o ok 1,5 cm oraz blizny pooperacyjne. Natomiast trwałym następstwem złamania części dalszej koś piszczelowej typu PILON (tworzącej staw skokowy) oraz kostki boczne wielofragmentowego złamania kości skokowej lewej jest zniekształcenie „widełek” stawu skokowego z upośledzeniem funkcji ruchowej - brak zgięcia grzbietowego w stawie skokowym, bolesne ruchy w stawie i zmiany zniekształcające stawu i kości skokowej oraz zmiany zniekształcające w stawie skokowym dolnym. Stłuczenie nerwu promieniowego lewego nie spowodowało długotrwałych ani trwałych następstw.

Schorzenia te powodują u ubezpieczonego 54 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Dowód : opinia biegłego sądowego H. M. – k. 42-47.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się w części uzasadnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U.z 2002r., Nr 199, poz. 1673 z późn. zm.), ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały naruszenie czynności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy). Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, tj. 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy). Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych (art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy). W myśl zaś przepisu art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.), Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych.

W przedmiotowej sprawie fakt, że ubezpieczony doznał wypadku przy pracy, wskutek którego doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu był bezsporny. Organ rentowy zarówno na etapie przedsądowym, jak i w trakcie niniejszego postępowania nie podnosił zarzutów co do tego, czy wypadek w dniu 10 lipca 2018 r. należy zakwalifikować jako wypadek przy pracy.

Kwestią sporną między stronami w niniejszym postępowaniu pozostawała ocena wysokości uszczerbku na zdrowiu, którego doznał D. Ż. (2) w związku z wypadkiem przy pracy. Organ rentowy, powołując się na orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS i Komisji Lekarskiej ZUS, utrzymywał, że uszczerbek ten wynosi 50 %. Tym samym kwestią sporną w procesie nie był sam fakt wystąpienia stałego uszczerbku na zdrowiu, lecz jego procentowa wysokość.

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd oparł na treści karty wypadku i dokumentach znajdujących się w aktach sprawy, w szczególności dokumentacji medycznej. Prawdziwości i rzetelności sporządzenia tych dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała, stąd też Sąd uznał je za miarodajne dla odtworzenia stanu faktycznego sprawy.

Szczegółowe zasady orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu oraz tryb postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002r. (Dz.U. z 2002r., Nr 234, poz. 1974 ze zm.).

Zgodnie z § 8 ust. 1-3 ww. rozporządzenia lekarz orzecznik ustala w procentach stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu według oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, zwanej dalej „oceną procentową”, która jest określona w załączniku do rozporządzenia. Jeżeli dla danego rodzaju uszczerbku ocena procentowa określa dolną i górną granicę stopnia uszczerbku na zdrowiu, lekarz orzecznik określa stopień tego uszczerbku w tych granicach, biorąc pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia czynności organu, narządu lub układu oraz towarzyszące powikłania. Jeżeli w ocenie procentowej brak jest odpowiedniej pozycji dla danego przypadku, lekarz orzecznik ocenia ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej. Można ustalić stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w procencie niższym lub wyższym od przewidywanego w danej pozycji, w zależności od różnicy występującej między ocenianym stanem przedmiotowym a stanem przewidzianym w odpowiedniej pozycji oceny procentowej. Zaś zgodnie z § 9 ust. 1 i 2, jeżeli wypadek przy pracy lub choroba zawodowa spowodowały uszkodzenie kilku kończyn, narządów lub układów, ogólny stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych za poszczególne uszkodzenie, w sposób określony w ocenie procentowej, z ograniczeniem do 100%. Przy wielomiejscowym uszkodzeniu kończyny ogólny stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku, ustalonych za poszczególne uszkodzenie w sposób określony w ocenie procentowej, z tym że procent ten nie może być wyższy od procentu przewidzianego za utratę uszkodzonej części kończyny.

W przedmiotowej sprawie strony różniły się stanowiskami w zakresie oceny wysokości uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy w dniu 10 lipca 2018 r. Organ rentowy bazował przy tym na orzeczeniu Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 5 października 2020 r. i Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 2 listopada 2020 r. Ubezpieczony nie zgadzał się z oceną organu, wskazywał na jej niewspółmierność w stosunku do faktycznego stanu jego zdrowia, oceniając przy tym wysokość swojego uszczerbku na 75%, powołując na poparcie swoich tez prywatną opinię biegłego z zakresu ortopedii A. K.. Poczynienie miarodajnych ustaleń w tym zakresie i weryfikacja stanowisk stron wymagały zasięgnięcia wiadomości specjalnych. W konsekwencji, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej na okoliczność, w jakiej wysokości ubezpieczony doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy w dniu 10 lipca 2018 r.

Wymaga podkreślenia, że zaliczona w poczet materiału dowodowego opinia lekarska A. K. w niniejszym postępowaniu stanowi uzupełnienie i rozwinięcie argumentacji faktycznej przytaczanej przez ubezpieczonego. Przedstawione przez stronę pisemne stanowisko osoby będącej ekspertem w konkretnej dziedzinie wiedzy, podpisane przez tę osobę, stanowi dokument prywatny i korzysta z domniemania autentyczności określonego w art. 245 KPC. Dokument taki nie stanowi natomiast dowodu w zakresie wiadomości specjalnych, których stwierdzeniu służy dowód z opinii biegłego (art. 278 KPC). Strona może wprawdzie domagać się dopuszczenia dowodu z takiej ekspertyzy jako dokumentu prywatnego, jednak dowód taki może służyć wykazaniu jedynie tego, że osoba, która podpisała się pod ekspertyzą, złożyła oświadczenie zawarte w jej treści (por. Wyrok Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z dnia 9 sierpnia 2019 r., II CSK 352/18, L.). Stąd też, mając na względzie, że ocena rozstrzygnięcia organu rentowego wymagała wiadomości specjalnych, konieczne było dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej.

Biegły ortopeda H. M. w wyniku analizy dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania stwierdził, że u ubezpieczonego w wyniku wypadku doszło do zwichnięcia tylno-bocznego stawu łokciowego lewego ze złamaniem wielofragmentowym głowy kości promieniowej, wielofragmentowym wyrostka dziobiastego kości łokciowej i uszkodzeniem kompleksu więzadeł pobocznych, stłuczenia nerwu promieniowego lewego, wielofragmentowego złamania otwartego III A wg G-A trzonu, oraz złamania części dalszej kości piszczelowej typu PILON oraz kostki bocznej i wielofragmentowego złamania kości skokowej lewej. Biegły opierając się na treści rozporządzenia z dnia 18 grudnia 2002 r. Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. z 2002r., Nr 234, poz.1974) wskazał, że rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia mieszczą się odpowiednio w zakresach pozycji 158a, 162 b, 164b, 119b i przy zastosowaniu § 9 ust. 3 rozporządzenia i tabeli załączonej do tego rozporządzenia i określił dla nich procentowy uszczerbek na zdrowiu, tj. ograniczenie ruchomości stawu łokciowego: brak wyprostu 30° (przykurcz zgięciowy), brak zgięcia ok. 10°, ograniczenie ruchów obrotowych przedramienia oraz zmiany zniekształcające powierzchni stawowych stawu pod postacią wyrośli, zwapnień, ciał okołostawowych - 15% (poz. 119b), skrócenie podudzia o ok 1,5 cm, powodowane wielofragmentowym złamaniem otwartym (...) wg G-A – 7% (poz. 158a), złamanie dolnej nasady kości piszczelowej -15% (poz. 162b) oraz złamanie kości skokowej – 17 % (poz. 164b). Tym samym biegły uznał, że zdarzenie z dnia 10 lipca 2018 r. spowodowało u ubezpieczonego 54% stałego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd uznał opinię biegłego H. M. za rzetelną, jasną, pełną i spójną, a jej wnioski za logicznie skorelowane z rozpoznaniem. Opinia została wydana po badaniu ubezpieczonego i analizie dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jej zdrowia, odnosi się też do przesłanek, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie ustalania uszczerbku na zdrowiu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Biegły w sposób wystarczający uzasadnił swoje stanowisko. Zważyć należy, że żadna ze stron postępowania nie zakwestionowała wniosków przedmiotowej opinii. Sąd również nie znalazł podstaw, aby opinii biegłego H. M. odmówić przymiotu wiarygodności i w pełni ją podzielił uznając za miarodajną dla podjęcia rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd uznał, iż biegły prawidłowo zastosował, pozycje 119b, 158a, 162 b oraz 164b, przy zastosowaniu § 9 ust. 2 rozporządzenia. Biegły w sposób adekwatny przypisał schorzenia ubezpieczonego poszczególnym pozycjom w tabeli załączonej do rozporządzenia i odpowiednio dokonał oceny procentowej wynikającego ze schorzeń uszczerbku na zdrowiu w granicach wyznaczonych w tabeli.

Wobec powyższego Sąd uznał, że wypadek przy pracy mający miejsce w dniu 10 lipca 2018 r. spowodował u ubezpieczonego 54 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu i w konsekwencji orzekł jak w sentencji wyroku zmieniając zaskarżoną decyzję w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. W pozostałym zakresie Sąd oddalił odwołanie jako bezzasadne.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

6 września 2021 r.