Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 621/20

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 sierpnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Julita Preis

Protokolant: ---------------------------

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 05 sierpnia 2021 roku w C.

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko O. M.

o zapłatę

orzeka:

I.  Zasądza od pozwanego O. M. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. :

- kwotę 1508,30 zł (jeden tysiąc pięćset osiem złotych trzydzieści groszy ) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 09 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty ,

- kwotę 301,71 zł ( trzysta jeden złotych siedemdziesiąt jeden groszy ).

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1050,61 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt złotych sześćdziesiąt jeden groszy ) z tytułu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty.

IV.  Nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności co do punktu I i III wyroku .

(...)

I C 621/20

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2020 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego O. M. : kwoty 1.508,30 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprzedniego wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. od dnia 9 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 500,51 zł bez odsetek, kosztów procesu według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie na podstawie art. 98 § 1 1 k.p.c., a także kosztów poniesionych przez powoda w elektronicznym postępowaniu upominawczym sygn. akt(...) tj. kosztów zastępstwa procesowego oraz poniesionej opłaty sądowej w wysokości 50 zł , stosownie do przepisów art. 505 17 kpc .

W uzasadnieniu wskazał, że B. (...) Spółka (...) z siedzibą w R. działająca w Polsce w ramach oddziału zagranicznego przedsiębiorcy pod firmą (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. ( dalej B. (...)), prowadząca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność ubezpieczeniową, zawarła z powodem w dniu 30 września 2014 r. umowę współpracy, na podstawie której B. (...) zobowiązała się m.in. do dokonywania na rzecz powoda przelewu wierzytelności względem ubezpieczających zobowiązanych do zapłaty raty składki wynikającej z umowy ubezpieczenia. W wyniku przelewu wierzytelności dochodzonej niniejszym pozwem, powód nabył legitymację czynną do występowania w postępowaniu sądowym. B. (...) oraz pozwanego łączyła umowa ubezpieczenia zawarta w dniu 15 listopada 2016 r. Powód wypłacił na rzecz B. (...) kwotę w wysokości składki ubezpieczeniowej wynikającej z ww. umowy ubezpieczenia. Pozwany, w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia z opcją rozłożenia płatności składki ubezpieczeniowej na comiesięczne raty w kwocie 1.220,34 zł został poinformowany o przelewie wierzytelności o zapłatę składki na rzecz spółki powodowej (...) Sp. z o.o. Strona pozwana zobowiązała się do zapłaty wszelkich kwot z tytułu zapłaty składek ubezpieczeniowych wynikających z ubezpieczenia potwierdzonego polisą zgodnie z przekazanym jej harmonogramem ratalnej zapłaty składki, na rachunek bankowy powoda. Termin płatności pierwszej raty został oznaczony na dzień 5 grudnia 2016 r., a ostatniej na dzień 7 sierpnia 2017 r. Powód wskazał, iż na kwotę dochodzoną pozwem w wysokości 2.008,81 zł składają się: 1.508,30 zł tytułem niezapłaconego kapitału wynikającego z umowy ubezpieczenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od niespłaconego kapitału od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz 500,51 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie naliczonych od dnia następnego po terminie wymagalności niezapłaconej raty do dnia poprzedzającego złożenie pozwu tj. 8 czerwca 2020 r. Powód wezwał pozwanego do zapłaty, jednak strona pozwana nie spłaciła należności w ustalonym terminie (k. 1-2 akt).

Powód wniósł pierwotnie w dniu 09 czerwca 2020 r. pozew o zapłatę od pozwanego O. M. : kwoty 1.508,30 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprzedniego wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. od dnia 9 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 500,51 zł bez odsetek do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie . Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą (...) (...) . Postanowieniem z dnia 06 lipca 2020 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postepowaniu upominawczym umorzyła postępowanie i stwierdziła , że strona powodowa ponosi koszty procesu związane ze swym udziałem w sprawie .

Postanowieniem z dnia 09 marca 2021 r. Sąd Rejonowy w Chełmnie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. w zw. z art. 139 1 § 2 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie (k. 38 akt).

W piśmie z dnia 2 czerwca 2021 r. powód przedłożył postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chełmnie wskazujące na doręczenie korespondencji sądowej stronie pozwanej. Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda dodatkowo kwoty 66,05 zł tytułem kosztów czynności nieegzekucyjnych prowadzonych pod sygn. akt (...) – kosztów doręczenia komorniczego (k. 43-46 akt).

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2021 r. Sąd podjął postępowanie w sprawie (k. 51 akt).

Zarządzeniem z dnia 22 lipca 2021 r. Sąd zobowiązał pełnomocnika powoda do wskazania sposobu wyliczenia dochodzonej w pozwie kwoty odsetek w wysokości 500,51 zł tj. od jakich kwot i za jakie okresy zostały naliczone dochodzone odsetki ustawowe za opóźnienie (k. 60 akt).

W odpowiedzi na zobowiązanie Sądu strona powodowa w piśmie procesowym z dnia 29 lipca 2021 r. wskazała, iż odsetki w kwocie 500,51 zł zostały naliczone od kwoty 1.508,30 zł od dnia następnego po terminie wymagalności niezapłaconej raty tj. 5 września 2017 r. do dnia poprzedzającego złożenie pozwu tj. 8 czerwca 2020 r. w wysokości niższej niż odsetki maksymalne.

Zarządzeniem z dnia 5 sierpnia 2021 r. Sąd stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 65 akt).

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany O. M. zawarł umowę ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej dotyczącej pojazdu V. (...) o numerze rejestracyjnym nr (...) na okres od 15 listopada 2016 r. do 14 listopada 2017 r. z (...) Company SE. Na dowód zawarcia umowy została wystawiona polisa nr (...). Pozwany zobowiązał się zapłacić składkę z tytułu ubezpieczenia w 4 ratach po 1.220,34 zł każda. Raty składki były płatne : do dnia 05.12.2016 r. , do dnia 05.02.2017 r. , do dnia 05.05.2017 r. i do dnia 05.08.2017 r. Pozwany tytułem wymagalnych składek nie spłacił rat w łącznej wysokości 1.508,30 zł.

/Fakty uznane za prawdziwe na podstawie twierdzeń powoda zawartych w pozwie, a nadto dowód: wniosek-polisa nr PL- (...) – k. 12 i 14 akt/

W dniu 30 września 2014 r. (...) Company SE z siedzibą w R. działająca w Polsce w ramach oddziału zagranicznego przedsiębiorcy pod firmą (...) spółka europejska Oddział w Polsce z siedzibą w W. (dalej (...)) zawarła z powodem – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej (...)) umowę współpracy, na mocy której ustalono , że (...) będzie dokonywać przelewu na rzecz (...) wierzytelności przysługujących (...) względem Ubezpieczających z tytułu zobowiązania do zapłaty składki za nabyte na raty od (...) ubezpieczenia.

O nabyciu wierzytelności przez powoda pozwany został poinformowany dnia 15 listopada 2016 r. przy zawieraniu umowy ubezpieczenia. Pozwany O. M. zobowiązał się w tym dniu , w związku z dokonaniem przelewu wierzytelności o zapłatę składki na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , do płacenia wszelkich kwot z tytułu zapłaty składek ubezpieczeniowych od ubezpieczenia potwierdzonego polisą nr (...) , zgodnie z przekazanym harmonogramem ratalnej zapłaty składki na wskazany rachunek bankowy prowadzony dla (...) , co potwierdził swym podpisem .

Powód dokonał płatności składki ubezpieczeniowej w wysokości 4.114,99 zł dnia 25 listopada 2016 r. na rzecz (...) Company SE z tytułu zawartej przez pozwanego umowy ubezpieczenia.

/Fakty uznane za prawdziwe na podstawie twierdzeń powoda zawartych w pozwie, a nadto dowody: umowa współpracy z dnia 30 września 2014 r. – k. 16-18 akt, informacja – k. 13 akt/

Pismem z dnia 12 maja 2017 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległych należności w łącznej kwocie 1.523,47 zł na którą składały się: 1.508,30 zł tytułem sumy zaległych rat składki ubezpieczeniowej oraz 15,17 zł tytułem odsetek ustawowych od powyższej kwoty - w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma.

Powód ponownie pismem z dnia 11 lipca 2017 r. wezwał pozwanego do zapłaty zaległych należności w łącznej kwocie 1.548,07 zł na którą składały się: 1.508,30 zł tytułem sumy zaległych rat składki ubezpieczeniowej oraz 39,77 zł tytułem odsetek ustawowych od powyższej kwoty - w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

/Fakty uznane za prawdziwe na podstawie twierdzeń powoda zawartych w pozwie, a nadto dowody: monit o stanie zadłużenia wraz z wezwaniem do zapłaty – k. 10 akt, wezwanie do zapłaty – k. 11 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o wyżej wymienione dokumenty przedłożone przez stronę powodową, którym dał w całości wiarę. Zgodnie z art. 243 2 k.p.c. dokumenty znajdujące się w aktach sprawy lub do nich dołączone stanowią dowody bez wydawania odrębnego postanowienia.

W związku z faktem, że pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew, nie ujawniły się w sprawie żadne kwestie sporne , na podstawie przepisu art. 339 § 1 k.p.c. Sąd wydał wyrok zaoczny. Mając na uwadze § 2 art. 339 k.p.c., Sąd przyjął za prawdziwe twierdzenia powoda o faktach zawarte w pozwie i piśmie procesowym z dnia 2 czerwca 2021 r. doręczonym pozwanemu przed posiedzeniem, bowiem nie wzbudziły one żadnych wątpliwości co do ich zgodności z prawdziwym stanem rzeczy. Należy przy tym zaznaczyć, że przyjęcie twierdzeń pozwu za prawdziwe, po myśli art. 339 § 2 k.p.c., nie zwalnia Sądu od merytorycznej oceny zasadności dochodzonych pozwem roszczeń. Na Sądzie rozpoznającym sprawę, w której zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego, zawsze spoczywa obowiązek rozważenia, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. W tym zakresie bowiem nie obowiązuje domniemanie z art. 339 § 2 k.p.c., negatywny zaś wynik takich rozważań powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 31 marca 1999 r., sygn. akt(...) LEX nr (...); w wyroku z dnia 7 czerwca 1972 r., (...) (...), nie publ.).

Sąd zważył, iż niewątpliwym w przedmiotowej sprawie był fakt, iż pierwotny wierzyciel zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia. Na mocy postanowień umowy pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w 4 równych ratach po 1.220,34 zł każda. Ostatecznie pozwany nie uregulował rat składki w łącznej wysokości 1.508,30 zł.

Podstawę prawną żądania podwoda stanowił art. 805 § 1 k.c., zgodnie z treścią którego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Powyższy przepis określa zatem podstawowe świadczenia stron umowy ubezpieczenia. Świadczeniem ubezpieczającego jest zobowiązanie do zapłaty składki, natomiast świadczeniem ubezpieczyciela jest zapewnienie ubezpieczającemu tzw. ochrony ubezpieczeniowej. Składka ubezpieczeniowa może mieć charakter świadczenia pieniężnego jednorazowego (w sytuacji, kiedy zapłata następuje z góry za cały okres świadczonej ochrony) bądź okresowego (w takich przypadkach zapłata składki następuje ratalnie).

Powód dochodził roszczenia jako nabywca wierzytelności. Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W ocenie Sądu, powód należycie wykazał swoją legitymację procesową, a także fakt nabycia wierzytelności przeciwko pozwanemu. Okoliczność ta nie była zresztą kwestionowana przez stroną pozwaną.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, iż na mocy umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych pozwany został objęty ochroną ubezpieczeniową od dnia 15 listopada 2016 r. do dnia 14 listopada 2017 r. Składka ubezpieczeniowa miała być opłacana ratalnie - w 4 ratach po 1.220,34 zł każda. Raty składki były płatne : do dnia 05.12.2016 r. , do dnia 05.02.2017 r. , do dnia 05.05.2017 r. i do dnia 05.08.2017 r. Pozwany tytułem wymagalnych składek nie spłacił , jak wynika z twierdzeń powoda rat w łącznej wysokości 1.508,30 zł , z czego wynika , że pozwany nie spłacił z raty płatnej do dnia 05.05.2017 r. kwoty 287,96 zł i całej kwoty raty płatnej do dnia 05.08.2017 r. tj. kwoty 1220,34 zł. Sąd stwierdził , że roszczenie to nie jest przedawnione ( art. 117 § 2 1 k.c. oraz art. 118 k.c. ) , przy uwzględnieniu art. 505 37 § 2 k.p.c. , zgodnie z którym jeżeli w terminie trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego powód wniesie pozew przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie w postępowaniu innym niż elektroniczne postępowanie upominawcze, jak miało to miejsce w niniejszej sprawie , skutki prawne, które ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa , następują z dniem wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. W związku z powyższym Sąd zasądził kwotę 1508,30 zł od pozwanego na rzecz powoda wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, zgodnie z żądaniem pozwu , od dnia 9 czerwca 2020 r. tj. dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) (...)) do dnia zapłaty, orzekając o tym w punkcie I sentencji orzeczenia.

Rozstrzygnięcie w zakresie odsetek Sąd oparł na podstawie przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., z którego wynika, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W myśl § 2 powyższego przepisu, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych.

Powód niniejszym pozwem domagał się także skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie w kwocie 500,51 zł, które jak wskazał zostały naliczone od kwoty 1.508,30 zł od dnia następnego po terminie wymagalności niezapłaconej raty tj. 5 września 2017 r. do dnia poprzedzającego złożenie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. 8 czerwca 2020 r. . Powód w piśmie z dnia 29 lipca 2021 r. wskazał , że domaga się od pozwanego niższych odsetek za opóźnienie niż odsetki maksymalne , których mógłby żądać od pozwanego . Z dokumentów przedstawionych przez powoda nie wynika , że ma on prawo żądać od pozwanego odsetek umownych w wysokości maksymalnej . Powód w braku uregulowań umownych w tym zakresie, był uprawniony do żądania odsetek jedynie w wysokości nieprzewyższającej odsetek ustawowych za opóźnienie. Mając na uwadze ustalenia, że pozwany tytułem wymagalnych składek nie spłacił rat w łącznej wysokości 1.508,30 zł , z czego wynika , że pozwany nie spłacił z raty płatnej do dnia 05.05.2017 r. kwoty 287,96 zł i całej kwoty raty płatnej do dnia 05.08.2017 r. tj. kwoty 1220,34 zł, odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od tych rat wynoszą : od kwoty 287,96 zł za okres od 06.05.2017 r. do 08.06.2020 r. – 61,80 zł i od kwoty 1220,34 zł za okres od 06.08.2017 r. do 08.06.2020 r. – 239,91 zł , co daję łącznie kwotę 301,71 zł, którą Sąd zasądził z tytułu skapitalizowanych odsetek naliczonych do dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym , orzekając o tym także w punkcie I sentencji orzeczenia.

W pozostałym zakresie, a zatem w części dotyczącej nieuwzględnionej części skapitalizowanych odsetek, mając na uwadze powyższe ustalenia , Sąd powództwo oddalił jako niezasadne (pkt II sentencji wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III sentencji wyroku na podstawie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. przewidującego, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Z uwagi na fakt, iż powód żądał kwoty 2.008,81 zł, a zasądzono na jego rzecz kwotę 1.810,01 zł należało uznać, iż wygrał sprawę w 90,10%. Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową, które wyniosły 1.100 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu – 200 zł , w tym od pozwu wniesionego w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt (...) w kwocie 50 zł, koszty zastępstwa procesowego ustalone zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 265 t.j.) w wysokości 900,00 zł oraz koszty doręczenia korespondencji sądowej przez komornika w łącznej kwocie 66,05 zł (k. 46). W związku z tym, iż jak wskazano powyżej powód wygrał proces w 90,10%, w takim zakresie należał się mu zwrot poniesionych kosztów procesu, co dało kwotę 1.050,61 zł, którą Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, zgodnie z art. 98 § 1 1 k.p.c. i z żądaniem pozwu.

W pkt IV sentencji wyroku, Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej nadał rygor natychmiastowej wykonalności.