Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 394/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 sierpnia 2021r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sąd. Ewa Olewińska

przy udziale Prokuratora Jarosława Mironiuka

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2021 r.

sprawy W. W., K. R., P. A. i K. W.

oskarżonych z art. 158 § 1 kk i in.

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 23 lutego 2021 r. sygn. akt II K 1065/19

wyrok uchyla i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Mińsku Mazowieckim.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 394/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 23 lutego 2021r. sygn. II K 1065/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Zarzut

Obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku tj. art. 3872 kpk w zw. z art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk polegającą na zastosowaniu wobec oskarżonych instytucji dobrowolnego poddania się karze pomimo, że w ocenie sądu okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonych budziły wątpliwości i w konsekwencji wydanie wyroku skazującego za czyny odmienne w zakresie znamion i kwalifikacji prawnej niż zarzucone w akcie oskarżenia, bez wszechstronnego ustalenia i wyjaśnienia okoliczności sprawy oraz błędnej i dowolnej – zamiast swobodnej, opartej o wskazania wiedzy, logiki i doświadczenie życiowe – ocenie materiału czynów o odmiennej treści niż zarzucone w akcie oskarżenia i wymierzeniu rażąco łagodnych kar.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest oczywiście zasadny i zasługuje na uwzględnienie.

Zaskarżony wyrok wydany został bez przeprowadzenia przewodu sądowego, w trybie tzw. dobrowolnego poddania się karze (art. 387kpk). Jednakże zastosowanie tej instytucji obwarowane jest pewnymi rygorami, które muszą być spełnione aby mogła ona zostać zastosowana (w innym bowiem razie sprawa musi być rozpoznawana na zasadach ogólnych). I tak w art. 387 § 2 kpk zawarty jest wymóg, aby „okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budziły wątpliwości”, co słusznie jest interpretowane w orzecznictwie i doktrynie, jako odnoszące się do przestępstwa zarzucanego aktem oskarżenia i odnosi się do realizacji wszystkich niezbędnych znamion czynu, a w konsekwencji samego opisu czynu, jego kwalifikacji prawnej, rodzaju i stopnia zawinienia, skutki przestępnego działania, rozmiaru wyrządzonej szkody, które mają wpływ na kształt i rozmiar odpowiedzialności karnej oskarżonego. Stwierdzenie zatem jakichkolwiek wątpliwości, co do wskazanych wyżej okoliczności, w tym co do prawidłowości opisu zarzucanego czynu, jego kwalifikacji, powinno skutkować nieuwzględnieniem wniosku złożonego w trybie art. 387 kpk i rozpoznaniem sprawy na zasadach ogólnych, a więc poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego. Stanowisko takie jednoznacznie wyrażane jest w orzecznictwie Sądu Najwyższego (przytoczony w apelacji wyrok z 4.10.2013r. , III KK 168/13, LEX nr 1388227, jak i z 13.10.2011r. IV II 201/11, LEX nr 1044054 oraz 24.10.2007r., IV K 333/07, LEX nr 346223), a także przez komentatorów m.in. w Komentarzu do Kodeksu Karnego pod redakcją D. Ś..

Tymczasem w przedmiotowej sprawie Sąd I instancji uwzględnił zaproponowany przez oskarżonych wymiar kary, jednakże nie przyjął ich sprawstwa w takiej postaci, jak wnosił o to prokurator w akcie oskarżenia, ale dokonał istotnych zmian zarówno w zakresie opisów poszczególnych czynów, jak i kwalifikacji prawnej. Jednakże zabieg taki, jak zostało to już wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia, możliwy byłby tylko po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, co nie miało miejsca. W tej sytuacji podzielić należało zarzut prokuratora, że uchybienie, którego dopuścił się sąd meriti, stanowi obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia (art. 438 pkt 2 kpk) i musiała skutkować uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, ponieważ zachodzi potrzeba przeprowadzenia w całości przewodu sądowego (art. 437§2 kpk zd. ostatnie).

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Z uwagi na przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, Sąd Odwoławczy nie wypowiadał się w przedmiocie kosztów.

7.  PODPIS